12-07-09
12:56
.Ναι, το Πνεύμα αποφασίζει
Ok το Πνεύμα αποφασίζει αν θα μετενσαρκωθείς και ως τι.Φτωχός,πλούσιος,η δε ξερω γω τι.Την στιγμή όμως που θα σου έρθει ενας πειρασμός και εσύ πρέπει να τον αποφύγεις πως θα θυμάσαι οτι δεν πρέπει να το κάνεις επειδή το ξαναέκανες και δεν σου βγήκε σε καλό?Ενστικτωδώς? Πως επεμβαίνει το αυλο πνεύμα σε αυτή την περίπτωση?Είναι λίγο βάρβαρο να λέμε θα ζήσεις πολλές φορές μέχρι να μάθεις απο τα λάθη σου δεν είναι? Και κάπως εκδικητικό απο έναν Θεό που δεν είναι κακός. Αν γεννήθηκα πλούσιος και στην επόμενη ζωή φτωχός ποιός μου λεει οτι δεν θα ξανακάνω παρόμοια λάθη και χειρότερα?Είναι πολύ πιθανόν να επιδιώξω να γίνω πλούσιος και με χειρότερους και παράνομους τρόπους.
Ενας τρόπος απόδειξης αυτής της θεωρίας θα ήταν να γίνει καταμέτρηση των γεννήσεων απο τότε που υπήρξε ο άνθρωπος αλλα και των θανάτων μέχρι σήμερα αλλα αυτό δεν είναι εφικτό.Άσε που κάποιοι (βάση της θεωρίας)θα έχουν απελευθερωθεί απο το καρμα και δεν θα έχουν μετενσαρκωθεί.
Για να είμαι ειλικρινείς,πιστεύω οτι ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός και δεν ξαναγεννιέται.Κόλαση για μένα είναι η ανυπαρξία, και παράδεισος ενας τόπος χωρίς όρια τον οποίο δεν μπορεί να καταλάβει ο ανθρώπινος νους για αυτό πολλές φορες και τον απορρίπτει.Οι άνθρωποι εχουμε συνηθίσει να βλέπουμε τα πράγματα και τις καταστάσεις να παίρνουν τέλος. Εκεί όμως δεν υπάρχει τέλος και όρια και αυτό δεν μπορεί να το κατανοήσει το μυαλό του ανθρώπου.
Τώρα το ποιός θα μπορέσει να παει εκεί είναι ενα άλλο θέμα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
11-07-09
22:22
Το δόγμα είναι ότι ο Ανώτερος Εαυτός (Πνεύμα) στέλνει την Ψυχή προς ενσάρκωση. Το ότι η ψυχή δεν έχει επίγνωση, ενώ το πνεύμα έχει, αποσκοπεί στο να έχει η ψυχή ελευθερία εκλογής να διαλέξει το ένα ή το άλλο μονοπάτι για την εξέλιξή της. Αν η ψυχή είχε επίγνωση των λαθών που διέπραξε σε άλλες ζωές, θα απέφευγε να τα επαναλάβει. Για να μην τα επαναλάβει χρειάζεται αυξημένη επίγνωση που αποκτάται μέσα από βιώματα. 'Οσο πιο ανεπτυγμένη είναι η ψυχή, τόσο πιο εύκολα αποφεύγει την επανάληψη.
Με λίγα λόγια το πνεύμα είναι αυτό που αποφασίζει αν κάποιος θα μετενσαρκωθεί?Απο οτι ξέρω το πνεύμα είναι η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, ενω η ψυχή η σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο.Ανέφερες οτι οσο πιο ανεπτυγμένη ειναι η ψυχή τόσο πιο εύκολα αποφεύγει την επανάληψη, τι εννοείς όταν λες ανεπτυγμένη?Η σοφία είναι αυτή που βοηθά την ψυχή να αναπτυχθεί, και το πνεύμα κρίνει αν θα μετενσαρκωθεί η οχι.Εδω με μπέρδεψες λίγο διότι αφού είναι θέμα πνεύματος τι σχέση έχει η ψύχη? Μάλλον εννοεις οτι οι πράξεις τις ψυχής καθορίζουν την επόμενη ζωή σου?
Το κάρμα είναι νόμος όχι μεταφυσικός αλλά φυσικός σύμφωνα με τον οποίο κάθε πράξη που γίνεται στον κόσμο της ύλης, είτε υπαγορεύεται από γραφές είτε όχι, και που δεν αποσκοπεί στην ευχαρίστηση του Θεού, προκαλεί τιμωρίες ή ανταμοιβές μέσα στον υλικό κόσμο όμως, όχι έξω από αυτόν, δηλαδή αντίθετα με τον Χριστιανισμό που μεταθέτει την τιμωρία σε άλλη διάσταση.
Μα αν δεν κάνω λάθος κάποια στιγμή σταματούν οι μετενσαρκώσεις, αν υπηρετήσει η ψυχή το πνεύμα σωστά και μεταφέρεσαι σε άλλο επίπεδο, οπότε δεν αφορά μόνο τον υλικό κόσμο αλλα και έξω απο αυτόν.Αυτό είναι το ντάρμα? Ο τελικός προορισμός?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
11-07-09
18:37
Πολύ ενδιαφέροντα κείμενα αλλά δεν μας έγραψες την δική σου άποψη. Αυτή θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον για την όποια συζήτηση.
Έχω κάποιες αντιρρήσεις στο θέμα της μετενσάρκωσης.
Μια ερώτηση που μου ήρθε στο μυαλό υπάρχει στο προηγούμενο κείμενο. Πως μπορούμε να γνωρίζουμε τα λάθη μιας προηγούμενης ζωής και να μην τα επαναλαμβάνουμε?Είναι αδύνατον νομίζω.Απο που? Όνειρα? υποσυνείδητο? Ένστικτο? de javu?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
11-07-09
17:11
Ινδουισμός
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ωμ ή Αούμ: ιερή συλλαβή και σύμβολο του Ινδουισμού.
Ινδουισμός, Ινδοϊσμός,[1] Βραχμανισμός και βραχμανική θρησκεία είναι ονομασίες με τις οποίες περιγράφονται οι πάμπολλες τοπικές θρησκείες, θρησκευτικές πρακτικές και επιμέρους σχολές (αιρέσεις, σαμπραντάγιας) της Ινδίας. Από τους ίδιους τους πιστούς της, η θρησκεία των Ινδών περιγράφεται συνήθως από τη σανσκριτική έκφραση सनातन धर्म, Σανατάνα Ντάρμα, που σημαίνει «αιώνιος νόμος», «αιώνια τάξη» ή «πατρική πίστη».
Αναφέρεται συχνά ως η αρχαιότερη θρησκεία του κόσμου, καθώς κάποιες από τις ρίζες της ανάγονται στην Εποχή του Σιδήρου. Ο Ινδουισμός είναι η τρίτη μεγαλύτερη θρησκεία του κόσμου σε αριθμό πιστών, μετά το Χριστιανισμό και το Ισλάμ, με περίπου ένα δισεκατομμύριο πιστούς, εκ των οποίων πάνω από το 90% κατοικεί στην Ινδία. Ινδουιστικές κοινότητες βρίσκονται επίσης στο Νεπάλ, τη Σρι Λάνκα, τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, το Μαυρίκιο, τα Νησιά Φίτζι, τη Σουρινάμ, τη Γουιάνα, το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, το Ηνωμένο Βασίλειο , τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Ινδουισμός βασίζεται στα ιερά κείμενα Βέντα (Βέδες) καθώς και στη διδασκαλία των γκουρού (δασκάλων).
Ετυμολογία
Βραχμανισμός είναι η επίσημη ονομασία της ινδικής θρησκείας. Ετυμολογικά, ο όρος προέρχεται από την ονομασία της κάστας των Ινδών ιερέων ή βραχμάνων (στα σανσκριτικά «Μπράχμανα») και χρησιμοποιείται από την πρώτη χιλιετία π.Χ., όταν η κάστα των ιερέων απέκτησε την κοινωνική της θέση.
Ο όρος Ινδουισμός είναι ξενικός, αλλά είναι αυτός που έχει επικρατήσει. Ετυμολογικά προέρχεται από τον ποταμό Ινδό και χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους μουσουλμάνους που έφταναν στην Ινδία για να προσδιορίσει τους μη μουσουλμάνους Ινδούς.
Ιστορία
Προβεδική περίοδος
Ινδός ιερέας σε τελετή λατρείας του Σίβα, στη μορφή λίνγκαμ. Το λίνγκαμ είναι το μαύρο αντικείμενο που φαίνεται δεξιά
Προβεδική περίοδος του Ινδουισμού ονομάζεται η περίοδος της ιστορίας του πριν την εμφάνιση των ιερών κειμένων, που ονομάζονται «βέδες» («βέδα» στα σανσκριτικά σημαίνει «ιερή γνώση»). Η περίοδος αυτή, που ξεκινά από τα βάθη της ιστορίας, φτάνει μέχρι την κάθοδο των Αρίων στη χερσόνησο της Ινδίας, η θρησκεία των οποίων σταδιακά συγχωνεύτηκε με αυτή των γηγενών κατοίκων.
Οι αυτόχθονες Ινδοί ήταν λαοί πιθανόν νεγροειδείς, οι οποίοι είχαν αναπτύξει αγροτικό πολιτισμό, με μητριαρχικά χαρακτηριστικά. Από τις θρησκευτικές πρακτικές των αυτοχθόνων αυτών, εισήχθησαν στον Ινδουισμό και διατηρούνται μέχρι σήμερα συγκεκριμένα στοιχεία, όπως η λατρεία του φαλλού και των θεών της γονιμότητας. Τα στοιχεία αυτά δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία στα βεδικά κείμενα. Εκτός από τη λατρεία του φαλλού (λίνγκαμ), ο σημερινός Ινδουισμός έχει διατηρήσει από αυτή την εποχή τη σβάστικα, ως σύμβολο του ήλιου, αλλά και τη λατρεία ιερών ζώων.
Αρία ή βεδική περίοδος
Τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. έφτασαν στην Ινδία οι Άριοι, περνώντας τα βουνά της βορειοδυτικής Ινδίας και εκτοπίζοντας τους αυτόχθονες προς το νότο. Ήταν λαός πολεμικός και είχε μια πλήρη θρησκεία με πολλούς θεούς. Η θρησκεία τους χαρακτηρίζεται ενοθεϊστική, καθώς διαφορετικοί θεοί λατρεύονται ξεχωριστά ως Υπέρτατο Ον, χωρίς όμως να παραγνωρίζεται η ύπαρξη και άλλων θεών.
Προχωρώντας οι Άριοι προς το νότο, κατέκτησαν ουσιαστικά τα εδάφη των αυτοχθόνων και εισήγαγαν για πρώτη φορά το σύστημα των καστών. Οι ίδιοι συγκρότησαν τις τρεις πρώτες κάστες, μεταξύ αυτών και την κάστα των βραχμάνων, ενώ οι αυτόχθονες αποτέλεσαν την τέταρτη κάστα, την κάστα των «Σούντρα». Η κάστα των βραχμάνων απέκτησε μεγάλη δύναμη, σε βαθμό που δεν υπάρχει σε καμία άλλη θρησκεία, καθώς ισχυρίζονται ότι ακόμη και οι θεοί υποτάσσονται στη γνώση τους. Το μονοπώλιο της γνώσης είναι ένα δικαίωμα της κάστας των βραχμάνων που διατηρείται μέχρι και σήμερα στον Ινδουισμό.
Κλασική περίοδος
Κατά την κλασική περίοδο, από το 500 π.Χ. και μετά, ο Ινδουισμός πήρε τη σημερινή μορφή του και εξαπλώθηκε ραγδαία, με τη βοήθεια και της σανσκριτικής γλώσσας. Από αυτή την περίοδο και μετά, οι τελετές προς τιμήν των θεών δε γίνονταν πλέον υπαίθρια, αλλά σε ναούς με αγάλματα των θεών, μπροστά στα οποία οι πιστοί άφηναν τις προσφορές τους. Μετά τον 4ο αιώνα π.Χ., ο Ινδουισμός απειλήθηκε από την εξάπλωση του Βουδισμού, αλλά καθώς ο τελευταίος εξαπλώθηκε τελικά προς τα ανατολικά, ο Ινδουισμός ανέκαμψε σημαντικά και τον 4ο μ.Χ. αιώνα αναγνωρίστηκε επίσημα.
Ισλαμική κυριαρχία
Μετά τον 8ο αιώνα, το Ισλάμ είχε εξαπλωθεί στη βόρεια Ινδία, και πολλοί Ινδουιστές είχαν μεταστραφεί σε αυτό. Την ίδια εποχή, ομάδες πιστών, υπό την επιρροή του μονοθεϊστικού Ισλάμ επιχείρησαν να εισάγουν το μονοθεϊσμό και στον Ινδουισμό. Την ίδια εποχή σχηματίστηκε και η «αίρεση» των Σιχ, οι οποίοι είναι μονοθεϊστές και θεωρούν ότι είναι εντελώς διαφορετική θρησκεία, καθώς πιστεύουν σε ένα μείγμα ινδουιστικών και ισλαμικών δογμάτων.
Βρετανική κυριαρχία
Κατά την περίοδο της Βρετανικής κυριαρχίας, μετά το 1877, διάφοροι μεταρρυθμιστές, υπό την επίδραση των νέων τεχνολογιών και φιλοσοφικών ρευμάτων, προσπάθησαν να συμφιλιώσουν τον Ινδουισμό με τις άλλες θρησκείες, θεωρώντας ότι ο Ινδουισμός είναι δυνατόν να έχει χώρο για τη λατρεία και άλλων προφητών και θρησκευτικών δασκάλων.
Ινδική ανεξαρτησία
Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας, το 1947, προέκυψαν προβλήματα στη συνύπαρξη Ινδουιστών και μουσουλμάνων, τα οποία οδήγησαν στην απόσχιση των μουσουλμάνων, οι οποίοι δημιούργησαν το Πακιστάν. Έτσι, η Ινδία έγινε ένα κράτος με σχεδόν αμιγή Ινδουιστικό πληθυσμό.
Ινδουιστική σβάστικα, σύμβολο του ήλιου, αλλά και της ειρήνης και της αρμονίας
Χαρακτηριστικά
Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του Ινδουισμού:
Ανυπαρξία ιδρυτή
Η «Αιώνια Θρησκεία» (Σανατάνα Ντάρμα) δεν έχει ιδρυτή, ούτε υπάρχει συγκεκριμένο πρόσωπο-σωτήρας. Ο πιστός μπορεί να έχει έναν προσωπικό Θεό-δημιουργό, ή να πιστεύει απλά στην ιδέα ενός νόμου που διέπει τον κόσμο. Σε διάφορες εποχές εμφανίστηκαν διδάσκαλοι και σοφοί άνδρες, οι οποίοι με τα κηρύγματα και τη διδασκαλία τους έδωσαν νέα κατεύθυνση και νέα πνοή στα θρησκευτικά πιστεύω του ινδουισμού.
Μη σταθερό δόγμα
Ο Ινδουισμός είναι μια εντυπωσιακά ευπροσάρμοστη στις συνθήκες κάθε εποχής θρησκεία. Περιλαμβάνει μεγάλη ποικιλία θρησκευτικών πρακτικών και εξελίσσεται συνεχώς, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Δεν έχει κάποιο ιερό κείμενο, ενώ οι κατά καιρούς διδάσκαλοι έδειξαν νέους «δρόμους σωτηρίας». Αρχικά, ως θρησκεία των αυτοχθόνων Ινδών, ήταν ουσιαστικά λατρεία της φύσης. Αργότερα εξελίχθηκε και συστηματοποιήθηκε από τους βραχμάνους. Απέκτησε την ιδέα ότι ο κόσμος διέπεται από κάποιο καθολικό νόμο (ντάρμα), η επίγεια έκφανση του οποίου είναι το αυστηρό, ιεραρχικό κοινωνικό σύστημα των καστών, καθώς και την ιδέα ότι ο κόσμος συνεχώς φτάνει σε ένα τέλος και ξεκινάει από την αρχή.
Ινδουιστές ως ποσοστό του πληθυσμού κάθε χώρας
Ινδικό φαινόμενο
Ο Ινδουισμός είναι αποκλειστικό γέννημα του ινδικού πολιτισμού. Η εκτός Ινδίας επιρροή του περιορίζεται μόνο σε μικρό ιεραποστολικό έργο στην νοτιοανατολική Ασία και την Ινδονησία, με σκοπό την ενσωμάτωση φυλών ως νέες κάστες, ενώ μεμονωμένοι μη Ινδοί μεταστράφηκαν στον Ινδουισμό υπό την επίδραση βραχμάνων στοχαστών, ιδίως κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, όπου επικρατούσε η λεγόμενη «μανία με την Ινδία».
Απόψεις Π.Παίσιου για τον θέμα
Το Άσραμ, ινδουισμός
[/FONT][FONT=comic sans ms,sand]Του Διονυσίου Φαρασιώτου[/FONT][FONT=verdana,geneva] Το άσραμ διέθετε μία βιβλιοθήκη για χρήση των μελών του. Τα περισσότερα βιβλία ήταν βιβλία του γκουρού σε διάφορες γλώσσες. Ήταν όλα βιβλία σχετικά με τη γιόγκα και τα συναφή. Υπήρχαν ελάχιστοι άλλοι συγγραφείς εκτός του συγκεκριμένου κυκλώματος του συγκεκριμένου γκουρού. Ένας από αυτούς ήταν και ο σουάμι Βιβεκανάντα. Δε γνωρίζω, αν τον θεωρούσαν πνευματικό τους πρόγονο ή απλά τον δεχόντουσαν και είχαν τα βιβλία του στη βιβλιοθήκη τους. Αυτός λοιπόν ο σουάμι Βιβεκανάντα, μαθητής ενός μεγάλου γιόγκι, έγινε πολύ γνωστός στη Δύση, Αγγλία - Αμερική κυρίως, στις αρχές του αιώνα μας. Πέρασε όλη του τη ζωή δίνοντας διαλέξεις, ομιλίες πάνω στον Ινδουισμό, όπου τον καλούσαν στη Δύση, Προσπάθησε να ιδρύσει και κάποια κέντρα Ινδουισμού στην Αμερική με περισσότερη επιτυχία, και αλλού. Αυτή η αποστολή του ανατέθηκε, ως έργο ζωής από τον γκουρού του Ραμακρίσνα, μεγάλο καταξιωμένο «άγιο» του Ινδουισμού. Πέθανε γύρω στα 1930. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva][FONT=verdana,geneva]Είχα διαβάσει κάποια βιβλία του, γι΄ αυτό κοίταξα με ενδιαφέρον τη διαθήκη του που βρήκα σ' ένα ράφι της βιβλιοθήκης. Λίγων σελίδων βιβλίο, που όμως δεν το είχα ξαναδεί, ούτε είχα ξανακούσει ποτέ, αλλά και μέχρι σήμερα δεν το ξαναείδα πουθενά. Άρχισα να το διαβάζω. Ξαφνικά έμεινα έκπληκτος από τα γραφόμενά του!... Μα εδώ υπήρχε η ομολογία μιας μακρόχρονης προσπάθειας ή συνωμοσίας μέσα στους αιώνες με σκοπό την πολιτισμική αλλοίωση και τελικά κατάληψη του Δυτικού Χριστιανικού κόσμου από τις ανατολικές δοξασίες και την καταστροφή του Χριστιανισμού. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Μιλούσε για κάποιο σχέδιο που βρίσκονταν ήδη σε εξέλιξη και που άρχισε κάμποσες γενεές πριν από αυτόν. Ένα σχέδιο που είχε σκοπό να προετοιμάσει το Δυτικό νου, ώστε να γίνει δεκτικός στις ανατολικές δοξασίες περί κόσμου και Θεού. Ένα σχέδιο που είχε συλληφθεί από κάποια ανώτερα πνευματικά όντα, εξωανθρώπινα, απ' όσο κατάλαβα. Θεωρούσε τον εαυτό του ταπεινό υπηρέτη αυτού του σχεδίου και τον τοποθετούσε σε μια σειρά ονομάτων, που πριν από αυτόν το υπηρέτησαν. Ήταν ευχαριστημένος, γιατί έφερε εις πέρας το κομματάκι που ανέλαβε και έφευγε απ΄ αυτή τη ζωή ικανοποιημένος. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η ομολογία ότι υπάρχει ένα σχέδιο θρησκευτικής κατάληψης του δυτικού κόσμου. Αυτό όμως που με εξέπληξε ήταν ο τρόπος, τα μέσα και τα πρόσωπα αυτού του σχεδίου. Τόσο πλάγια, τόσο ύπουλα, τόσο πονηρά. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ποιος από μας θα υποψιαζόταν ότι η ψυχιατρική επιστήμη χρησιμοποιήθηκε γι' αυτό το σκοπό. Ο πατέρας της σύγχρονης ψυχιατρικής, ο άνθρωπος με τον οποίο αρχίζει η ψυχιατρική, ο Καρλ Γιούνγκ, δεν κάνει κάποια πρωτότυπη ανακάλυψη, όπως πιθανόν πολλοί πιστεύαμε. Αυτό που κάνει είναι ότι παίρνει τις «ανακαλύψεις» του Ινδουισμού για την ανθρώπινη ψυχή, δομή και λειτουργία της, αντικαθιστά τους σανσκριτικούς όρους με δικούς του απλούς ξυπόλητους, τα «ντύνει» και με μία επιστημονική ορολογία και τα παρουσιάζει για πρώτη φορά ως νέες ανακαλύψεις στη Δυτική Κοινωνία. Όσο αυτά γίνονται αποδεκτά, τόσο προχωρεί σε νέα έργα, που έχουν πια καθαρά μεταφυσικό χαρακτήρα, για να φανερώσει στο τέλος της ζωής του τη σχέση του και τη συμπάθεια του στον Ινδουισμό. Έβγαλε και κάποιο σχετικό βιβλίο για τις Μαντάλες και το Αι Τσίνγκ. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ποιος θα υποψιαζόταν ότι ο Γιούνγκ έπαιξε τέτοιο παιχνίδι. Αυτός που έχει διαβάσει και σκεφτεί το Γιούγκ είναι ήδη επηρεασμένος εξοικειωμένος, με στάσεις, με θεωρήσεις, με Ινδουιστικές απόψεις. Τέτοια πλάγια διείσδυση ιδεών;!!!... [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αυτό το πράγμα συνεχίζεται και στις μέρες μας. Η μηχανής στήθηκε και εξακολουθεί να δουλεύει, αφού κάθε γιατρός, κάθε μορφωμένος άνθρωπος έχει επαφή , αν μη τι άλλο , μ' αυτόν τον τρόπο σκέψης. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ντύνοντας τον Ινδουισμό έναν «επιστημονικό» μανδύα τον περνάνε πιο εύκολα. Τι το επιστημονικό μπορεί να έχει μία άποψη που δεν μπορεί να ελεγχθεί με τη λογική ή το πείραμα; Πως θα ελέγξουμε το Κάρμα ή τη θεωρία της Μετενσάρκωσης επιστημονικά; Πόσο επιστημονικό μπορεί να είναι ένα σύστημα που θεμελιώνεται πάνω στις δύο αυτές θεωρίες; Μιλάνε για καθαρή μεταφυσική, για καθαρή πίστη δηλαδή θρησκεία. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Κι όμως κατορθώνουν να ξεγελούν τον κόσμο και να ντύνονται το προσωπείο του επιστήμονα. Σήμερα μάλιστα, χρόνια μετά την επίσκεψη μου, ο νυν γκουρού Νιραντζανάντα (πρώην Νιράντζαν) έχει «ονομάσει» το άσραμ σε «πανεπιστήμιο», αυτοανακηρύχθηκε σε «πρύτανη του πανεπιστημίου».... έχουν μάλιστα ιδρύσει και «μεταπτυχιακά» προγράμματα, και κοκορεύονται ότι «αυτό το πανεπιστήμιο είναι το πρώτο στο είδος του, παγκοσμίως (δες σελ. 24 του περιοδικού Νέα της Γιόγκα Παιανίας, τεύχος 3 αριθμ. 1, 1999 που εκδίδουν οι ίδιοι). «Ξεχνούν» βέβαια ότι κάποιοι άλλοι δικοί τους τους πρόλαβαν και ίδρυσαν το Παγκόσμιο Πνευματικό Πανεπιστήμιο Brahma Kumaris». Συνάντησαν όμως την αντίδραση του Ο.Η.Ε. και του πανεπιστημίου του Αμβούργου Γερμανίας, που τους προειδοποιεί ότι «όποιος χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο με δόλο ή από αμέλεια, χωρίς να το δικαιούται, τιμωρείται» (δες σελ. 121 του βιβλίου «Διαλογισμός ή προσευχή» του π. Αντώνιου Αλεβιζόπουλου). [/FONT]
[/FONT][FONT=verdana,geneva]Από την άλλη μεριά ο καθολικισμός και ο προτεσταντισμός, αυτές τις φοβερές αιρέσεις, έχουν καταστρέψει την αυθεντική χριστιανική πνευματική παράδοση και έχουν αφήσει τους λαούς τους πνευματικά όχι απλά πεινασμένους, αλλά να λιμοκτονούν. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ποθώντας κάτι βαθύτερο οι άνθρωποι ανακαλύπτουν τη Γιόγκα πρώτα και μετά καταλήγουν Ινδουιστές. Μέχρι και σε καθολικά μοναστήρια, στη Νότια Αμερική και αλλού, πήγαιναν οι γιόγκι από τα άσραμ, για να διδάξουν την «επιστήμη» τους. Τους προσκαλούσαν οι καθολικοί μοναχοί, που πρόσφεραν τους χώρους των μοναστηριών, που καλούσαν τον κόσμο να συμμετάσχει, που στήριζαν και οικονομικά τα «μαθήματα» Γιόγκα!!. Αφού έχασαν το Χριστό πάνε τώρα να χορτάσουν με ξυλοκέρατα. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση το ανακάλυψα σ' ένα περιοδικό που ρύπωνε το ίδρυμα. Εκεί λοιπόν υπήρχαν διάφορες διηγήσεις σχετικά με τη ζωή του γκουρού. Αυτή τη διηγόταν ο ίδιος. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]«Όταν ήμουν νεώτερος, έλεγε, περιόδευα τα χωριά της Ινδίας». Σε κάποιο χωριό, δεν θυμάμαι με ποιον τρόπο, είχε ευεργετήσει κάποιον άνθρωπο κι αυτός για ανταπόδοση του υποσχέθηκε να του διδάξει πως να καλεί τις ψυχές του κάτω κόσμου. «Πήγα λοιπόν ένα βράδυ στο νεκροταφείο με μερικούς μαθητές μου και εφάρμοσα αυτά που είχα μάθει. Όμως όταν ήρθαν τα πνεύματα, δεν μπορούσα να τ' αντιμετωπίσω, γι' αυτό τα έστρεψα προς μια μαθήτρια μου που την κατέλαβαν. Βασανίστηκε πολύ και τελικά πέθανε. Για να εξαγνιστώ απ΄ αυτή την πράξη έμεινα τρία μερόνυχτα συνεχώς μέσα στα νερά του Γάγγη». [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σ' αυτή τη διήγηση;.... Νυχτερινή επίσκεψη σε νεκροταφείο... επίκληση πνευμάτων!!! Πως λέγεται αυτό; Πνευματισμός; Μαγεία; Σατανισμός;... Οπωσδήποτε όμως όχι επιστήμη. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Τα πνεύματα του κάτω κόσμου που ήρθαν τι ήταν;.... Μήπως οι δαίμονες που μας προειδοποιεί το ευαγγέλιο γι' αυτούς. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Να θαυμάσουμε την ηθική αντοχή και ποιότητα του γκουρού, που προκειμένου να σώσει τον εαυτό του, θυσιάζει μία μαθήτριά του που του εμπιστεύθηκε το σώμα, την ψυχή, το νου και ολόκληρη τη ζωή της; [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αλήθεια εσείς θα τον εμπιστευόσασταν μετά απ΄ αυτό; [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]«Για να εξαγνιστώ απ' αυτή την πράξη έμεινα τρία μερόνυχτα συνεχώς μέσα στα νερά του Γάγγη». [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αλήθεια.... Ένα ηθικό έγκλημα αντιμετωπίζεται μ' ένα σωματικό κατόρθωμα; Δεν υπάρχει λύση; Συντριβή; Μετάνοια γι' αυτή την άσχημη πράξη; Κανένα δάκρυ γι' αυτή την κοπέλα; [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αμ το άλλο! Από πότε το νερό ενός ποταμού έχει την ιδιότητα να ξεπλένει αμαυρωμένες και ένοχες συνειδήσεις; Είναι αυτό μία «επιστημονική» αποδεδειγμένη ιδιότητα σύμφωνα με την «επιστήμη» της Γιόγκα ή είναι πια πράξη απόλυτα θρησκευτική; Απ' ότι ξέρω οι μόνοι που θεωρούν ιερό ποταμό το Γάγγη είναι οι Ινδουιστές. Ούτε μουσουλμάνοι, ούτε Βουδιστές, ούτε οι Ταοϊστές, ούτε οι Χριστιανοί, ούτε κανένα άλλο θρήσκευμα έχει τέτοια πίστη, ούτε φυσικά, πολύ περισσότερο οι επιστήμονες. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ο θεμελιωτής και εισηγητής της «επιστημονικής» Γιόγκα στην Ελλάδα και άλλου συμπεριφέρεται απόλυτα ως ένας πιστός. Ως ένας Ινδουιστής. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Τι συμβαίνει;... Απλά θέλουν με πλάγιο τρόπο να μας ζαλίσουν μ' ότι επιστημονικοφανές, να μας καταστρέψουν τη χριστιανική μας πίστη λίγο-λίγο και να μας φέρουν στο τέλος στην ινδουιστική κακοπιστία. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Γιατί δε μας προτείνουν ευθέως την πίστη τους; Γιατί δεν τη βάζουν δίπλα - δίπλα στη Χριστιανική πίστη να δούμε ποια αντέχει; [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Γιατί είναι άνθρωποι πονηροί και είναι πονηροί και οι τρόποι τους. [FONT=comic sans ms,sand]«Γόητες πλανώντες και πλανώμενοι προκόψουσι επί το χείρον ...»[/FONT] λέει το ευαγγέλιο*. (κοίτα σελ 412). [/FONT]
https://el.wikipedia.org/wiki/Ινδουισμός - 69k
https://www.impantokratoros.gr/797774B5.el.aspx
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Ωμ ή Αούμ: ιερή συλλαβή και σύμβολο του Ινδουισμού.
Ινδουισμός, Ινδοϊσμός,[1] Βραχμανισμός και βραχμανική θρησκεία είναι ονομασίες με τις οποίες περιγράφονται οι πάμπολλες τοπικές θρησκείες, θρησκευτικές πρακτικές και επιμέρους σχολές (αιρέσεις, σαμπραντάγιας) της Ινδίας. Από τους ίδιους τους πιστούς της, η θρησκεία των Ινδών περιγράφεται συνήθως από τη σανσκριτική έκφραση सनातन धर्म, Σανατάνα Ντάρμα, που σημαίνει «αιώνιος νόμος», «αιώνια τάξη» ή «πατρική πίστη».
Αναφέρεται συχνά ως η αρχαιότερη θρησκεία του κόσμου, καθώς κάποιες από τις ρίζες της ανάγονται στην Εποχή του Σιδήρου. Ο Ινδουισμός είναι η τρίτη μεγαλύτερη θρησκεία του κόσμου σε αριθμό πιστών, μετά το Χριστιανισμό και το Ισλάμ, με περίπου ένα δισεκατομμύριο πιστούς, εκ των οποίων πάνω από το 90% κατοικεί στην Ινδία. Ινδουιστικές κοινότητες βρίσκονται επίσης στο Νεπάλ, τη Σρι Λάνκα, τη Μαλαισία, τη Σιγκαπούρη, το Μαυρίκιο, τα Νησιά Φίτζι, τη Σουρινάμ, τη Γουιάνα, το Τρινιντάντ και Τομπάγκο, το Ηνωμένο Βασίλειο , τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο Ινδουισμός βασίζεται στα ιερά κείμενα Βέντα (Βέδες) καθώς και στη διδασκαλία των γκουρού (δασκάλων).
Ετυμολογία
Βραχμανισμός είναι η επίσημη ονομασία της ινδικής θρησκείας. Ετυμολογικά, ο όρος προέρχεται από την ονομασία της κάστας των Ινδών ιερέων ή βραχμάνων (στα σανσκριτικά «Μπράχμανα») και χρησιμοποιείται από την πρώτη χιλιετία π.Χ., όταν η κάστα των ιερέων απέκτησε την κοινωνική της θέση.
Ο όρος Ινδουισμός είναι ξενικός, αλλά είναι αυτός που έχει επικρατήσει. Ετυμολογικά προέρχεται από τον ποταμό Ινδό και χρησιμοποιήθηκε αρχικά από τους μουσουλμάνους που έφταναν στην Ινδία για να προσδιορίσει τους μη μουσουλμάνους Ινδούς.
Ιστορία
Προβεδική περίοδος
Ινδός ιερέας σε τελετή λατρείας του Σίβα, στη μορφή λίνγκαμ. Το λίνγκαμ είναι το μαύρο αντικείμενο που φαίνεται δεξιά
Προβεδική περίοδος του Ινδουισμού ονομάζεται η περίοδος της ιστορίας του πριν την εμφάνιση των ιερών κειμένων, που ονομάζονται «βέδες» («βέδα» στα σανσκριτικά σημαίνει «ιερή γνώση»). Η περίοδος αυτή, που ξεκινά από τα βάθη της ιστορίας, φτάνει μέχρι την κάθοδο των Αρίων στη χερσόνησο της Ινδίας, η θρησκεία των οποίων σταδιακά συγχωνεύτηκε με αυτή των γηγενών κατοίκων.
Οι αυτόχθονες Ινδοί ήταν λαοί πιθανόν νεγροειδείς, οι οποίοι είχαν αναπτύξει αγροτικό πολιτισμό, με μητριαρχικά χαρακτηριστικά. Από τις θρησκευτικές πρακτικές των αυτοχθόνων αυτών, εισήχθησαν στον Ινδουισμό και διατηρούνται μέχρι σήμερα συγκεκριμένα στοιχεία, όπως η λατρεία του φαλλού και των θεών της γονιμότητας. Τα στοιχεία αυτά δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία στα βεδικά κείμενα. Εκτός από τη λατρεία του φαλλού (λίνγκαμ), ο σημερινός Ινδουισμός έχει διατηρήσει από αυτή την εποχή τη σβάστικα, ως σύμβολο του ήλιου, αλλά και τη λατρεία ιερών ζώων.
Αρία ή βεδική περίοδος
Τη δεύτερη χιλιετία π.Χ. έφτασαν στην Ινδία οι Άριοι, περνώντας τα βουνά της βορειοδυτικής Ινδίας και εκτοπίζοντας τους αυτόχθονες προς το νότο. Ήταν λαός πολεμικός και είχε μια πλήρη θρησκεία με πολλούς θεούς. Η θρησκεία τους χαρακτηρίζεται ενοθεϊστική, καθώς διαφορετικοί θεοί λατρεύονται ξεχωριστά ως Υπέρτατο Ον, χωρίς όμως να παραγνωρίζεται η ύπαρξη και άλλων θεών.
Προχωρώντας οι Άριοι προς το νότο, κατέκτησαν ουσιαστικά τα εδάφη των αυτοχθόνων και εισήγαγαν για πρώτη φορά το σύστημα των καστών. Οι ίδιοι συγκρότησαν τις τρεις πρώτες κάστες, μεταξύ αυτών και την κάστα των βραχμάνων, ενώ οι αυτόχθονες αποτέλεσαν την τέταρτη κάστα, την κάστα των «Σούντρα». Η κάστα των βραχμάνων απέκτησε μεγάλη δύναμη, σε βαθμό που δεν υπάρχει σε καμία άλλη θρησκεία, καθώς ισχυρίζονται ότι ακόμη και οι θεοί υποτάσσονται στη γνώση τους. Το μονοπώλιο της γνώσης είναι ένα δικαίωμα της κάστας των βραχμάνων που διατηρείται μέχρι και σήμερα στον Ινδουισμό.
Κλασική περίοδος
Κατά την κλασική περίοδο, από το 500 π.Χ. και μετά, ο Ινδουισμός πήρε τη σημερινή μορφή του και εξαπλώθηκε ραγδαία, με τη βοήθεια και της σανσκριτικής γλώσσας. Από αυτή την περίοδο και μετά, οι τελετές προς τιμήν των θεών δε γίνονταν πλέον υπαίθρια, αλλά σε ναούς με αγάλματα των θεών, μπροστά στα οποία οι πιστοί άφηναν τις προσφορές τους. Μετά τον 4ο αιώνα π.Χ., ο Ινδουισμός απειλήθηκε από την εξάπλωση του Βουδισμού, αλλά καθώς ο τελευταίος εξαπλώθηκε τελικά προς τα ανατολικά, ο Ινδουισμός ανέκαμψε σημαντικά και τον 4ο μ.Χ. αιώνα αναγνωρίστηκε επίσημα.
Ισλαμική κυριαρχία
Μετά τον 8ο αιώνα, το Ισλάμ είχε εξαπλωθεί στη βόρεια Ινδία, και πολλοί Ινδουιστές είχαν μεταστραφεί σε αυτό. Την ίδια εποχή, ομάδες πιστών, υπό την επιρροή του μονοθεϊστικού Ισλάμ επιχείρησαν να εισάγουν το μονοθεϊσμό και στον Ινδουισμό. Την ίδια εποχή σχηματίστηκε και η «αίρεση» των Σιχ, οι οποίοι είναι μονοθεϊστές και θεωρούν ότι είναι εντελώς διαφορετική θρησκεία, καθώς πιστεύουν σε ένα μείγμα ινδουιστικών και ισλαμικών δογμάτων.
Βρετανική κυριαρχία
Κατά την περίοδο της Βρετανικής κυριαρχίας, μετά το 1877, διάφοροι μεταρρυθμιστές, υπό την επίδραση των νέων τεχνολογιών και φιλοσοφικών ρευμάτων, προσπάθησαν να συμφιλιώσουν τον Ινδουισμό με τις άλλες θρησκείες, θεωρώντας ότι ο Ινδουισμός είναι δυνατόν να έχει χώρο για τη λατρεία και άλλων προφητών και θρησκευτικών δασκάλων.
Ινδική ανεξαρτησία
Μετά την ανεξαρτησία της Ινδίας, το 1947, προέκυψαν προβλήματα στη συνύπαρξη Ινδουιστών και μουσουλμάνων, τα οποία οδήγησαν στην απόσχιση των μουσουλμάνων, οι οποίοι δημιούργησαν το Πακιστάν. Έτσι, η Ινδία έγινε ένα κράτος με σχεδόν αμιγή Ινδουιστικό πληθυσμό.
Ινδουιστική σβάστικα, σύμβολο του ήλιου, αλλά και της ειρήνης και της αρμονίας
Χαρακτηριστικά
Τρία είναι τα βασικά χαρακτηριστικά του Ινδουισμού:
Ανυπαρξία ιδρυτή
Η «Αιώνια Θρησκεία» (Σανατάνα Ντάρμα) δεν έχει ιδρυτή, ούτε υπάρχει συγκεκριμένο πρόσωπο-σωτήρας. Ο πιστός μπορεί να έχει έναν προσωπικό Θεό-δημιουργό, ή να πιστεύει απλά στην ιδέα ενός νόμου που διέπει τον κόσμο. Σε διάφορες εποχές εμφανίστηκαν διδάσκαλοι και σοφοί άνδρες, οι οποίοι με τα κηρύγματα και τη διδασκαλία τους έδωσαν νέα κατεύθυνση και νέα πνοή στα θρησκευτικά πιστεύω του ινδουισμού.
Μη σταθερό δόγμα
Ο Ινδουισμός είναι μια εντυπωσιακά ευπροσάρμοστη στις συνθήκες κάθε εποχής θρησκεία. Περιλαμβάνει μεγάλη ποικιλία θρησκευτικών πρακτικών και εξελίσσεται συνεχώς, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Δεν έχει κάποιο ιερό κείμενο, ενώ οι κατά καιρούς διδάσκαλοι έδειξαν νέους «δρόμους σωτηρίας». Αρχικά, ως θρησκεία των αυτοχθόνων Ινδών, ήταν ουσιαστικά λατρεία της φύσης. Αργότερα εξελίχθηκε και συστηματοποιήθηκε από τους βραχμάνους. Απέκτησε την ιδέα ότι ο κόσμος διέπεται από κάποιο καθολικό νόμο (ντάρμα), η επίγεια έκφανση του οποίου είναι το αυστηρό, ιεραρχικό κοινωνικό σύστημα των καστών, καθώς και την ιδέα ότι ο κόσμος συνεχώς φτάνει σε ένα τέλος και ξεκινάει από την αρχή.
Ινδουιστές ως ποσοστό του πληθυσμού κάθε χώρας
Ινδικό φαινόμενο
Ο Ινδουισμός είναι αποκλειστικό γέννημα του ινδικού πολιτισμού. Η εκτός Ινδίας επιρροή του περιορίζεται μόνο σε μικρό ιεραποστολικό έργο στην νοτιοανατολική Ασία και την Ινδονησία, με σκοπό την ενσωμάτωση φυλών ως νέες κάστες, ενώ μεμονωμένοι μη Ινδοί μεταστράφηκαν στον Ινδουισμό υπό την επίδραση βραχμάνων στοχαστών, ιδίως κατά τις δεκαετίες του 1960 και 1970 στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, όπου επικρατούσε η λεγόμενη «μανία με την Ινδία».
Απόψεις Π.Παίσιου για τον θέμα
Το Άσραμ, ινδουισμός
[FONT=verdana,geneva][FONT=comic sans ms,sand]ΙΝΔΟΥΙΣΜΟΣ - ΓΚΟΥΡΟΥ [/FONT][/FONT]
[FONT=comic sans ms,sand]Εκ του βιβλίου:[FONT=comic sans ms,sand]Οι Γκουρού ο νέος και ο Γέρων Παΐσιος[/FONT][/FONT][FONT=comic sans ms,sand]Του Διονυσίου Φαρασιώτου[/FONT][FONT=verdana,geneva] Το άσραμ διέθετε μία βιβλιοθήκη για χρήση των μελών του. Τα περισσότερα βιβλία ήταν βιβλία του γκουρού σε διάφορες γλώσσες. Ήταν όλα βιβλία σχετικά με τη γιόγκα και τα συναφή. Υπήρχαν ελάχιστοι άλλοι συγγραφείς εκτός του συγκεκριμένου κυκλώματος του συγκεκριμένου γκουρού. Ένας από αυτούς ήταν και ο σουάμι Βιβεκανάντα. Δε γνωρίζω, αν τον θεωρούσαν πνευματικό τους πρόγονο ή απλά τον δεχόντουσαν και είχαν τα βιβλία του στη βιβλιοθήκη τους. Αυτός λοιπόν ο σουάμι Βιβεκανάντα, μαθητής ενός μεγάλου γιόγκι, έγινε πολύ γνωστός στη Δύση, Αγγλία - Αμερική κυρίως, στις αρχές του αιώνα μας. Πέρασε όλη του τη ζωή δίνοντας διαλέξεις, ομιλίες πάνω στον Ινδουισμό, όπου τον καλούσαν στη Δύση, Προσπάθησε να ιδρύσει και κάποια κέντρα Ινδουισμού στην Αμερική με περισσότερη επιτυχία, και αλλού. Αυτή η αποστολή του ανατέθηκε, ως έργο ζωής από τον γκουρού του Ραμακρίσνα, μεγάλο καταξιωμένο «άγιο» του Ινδουισμού. Πέθανε γύρω στα 1930. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva][FONT=verdana,geneva]Είχα διαβάσει κάποια βιβλία του, γι΄ αυτό κοίταξα με ενδιαφέρον τη διαθήκη του που βρήκα σ' ένα ράφι της βιβλιοθήκης. Λίγων σελίδων βιβλίο, που όμως δεν το είχα ξαναδεί, ούτε είχα ξανακούσει ποτέ, αλλά και μέχρι σήμερα δεν το ξαναείδα πουθενά. Άρχισα να το διαβάζω. Ξαφνικά έμεινα έκπληκτος από τα γραφόμενά του!... Μα εδώ υπήρχε η ομολογία μιας μακρόχρονης προσπάθειας ή συνωμοσίας μέσα στους αιώνες με σκοπό την πολιτισμική αλλοίωση και τελικά κατάληψη του Δυτικού Χριστιανικού κόσμου από τις ανατολικές δοξασίες και την καταστροφή του Χριστιανισμού. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Μιλούσε για κάποιο σχέδιο που βρίσκονταν ήδη σε εξέλιξη και που άρχισε κάμποσες γενεές πριν από αυτόν. Ένα σχέδιο που είχε σκοπό να προετοιμάσει το Δυτικό νου, ώστε να γίνει δεκτικός στις ανατολικές δοξασίες περί κόσμου και Θεού. Ένα σχέδιο που είχε συλληφθεί από κάποια ανώτερα πνευματικά όντα, εξωανθρώπινα, απ' όσο κατάλαβα. Θεωρούσε τον εαυτό του ταπεινό υπηρέτη αυτού του σχεδίου και τον τοποθετούσε σε μια σειρά ονομάτων, που πριν από αυτόν το υπηρέτησαν. Ήταν ευχαριστημένος, γιατί έφερε εις πέρας το κομματάκι που ανέλαβε και έφευγε απ΄ αυτή τη ζωή ικανοποιημένος. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αυτό που με εντυπωσίασε ήταν η ομολογία ότι υπάρχει ένα σχέδιο θρησκευτικής κατάληψης του δυτικού κόσμου. Αυτό όμως που με εξέπληξε ήταν ο τρόπος, τα μέσα και τα πρόσωπα αυτού του σχεδίου. Τόσο πλάγια, τόσο ύπουλα, τόσο πονηρά. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ποιος από μας θα υποψιαζόταν ότι η ψυχιατρική επιστήμη χρησιμοποιήθηκε γι' αυτό το σκοπό. Ο πατέρας της σύγχρονης ψυχιατρικής, ο άνθρωπος με τον οποίο αρχίζει η ψυχιατρική, ο Καρλ Γιούνγκ, δεν κάνει κάποια πρωτότυπη ανακάλυψη, όπως πιθανόν πολλοί πιστεύαμε. Αυτό που κάνει είναι ότι παίρνει τις «ανακαλύψεις» του Ινδουισμού για την ανθρώπινη ψυχή, δομή και λειτουργία της, αντικαθιστά τους σανσκριτικούς όρους με δικούς του απλούς ξυπόλητους, τα «ντύνει» και με μία επιστημονική ορολογία και τα παρουσιάζει για πρώτη φορά ως νέες ανακαλύψεις στη Δυτική Κοινωνία. Όσο αυτά γίνονται αποδεκτά, τόσο προχωρεί σε νέα έργα, που έχουν πια καθαρά μεταφυσικό χαρακτήρα, για να φανερώσει στο τέλος της ζωής του τη σχέση του και τη συμπάθεια του στον Ινδουισμό. Έβγαλε και κάποιο σχετικό βιβλίο για τις Μαντάλες και το Αι Τσίνγκ. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ποιος θα υποψιαζόταν ότι ο Γιούνγκ έπαιξε τέτοιο παιχνίδι. Αυτός που έχει διαβάσει και σκεφτεί το Γιούγκ είναι ήδη επηρεασμένος εξοικειωμένος, με στάσεις, με θεωρήσεις, με Ινδουιστικές απόψεις. Τέτοια πλάγια διείσδυση ιδεών;!!!... [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αυτό το πράγμα συνεχίζεται και στις μέρες μας. Η μηχανής στήθηκε και εξακολουθεί να δουλεύει, αφού κάθε γιατρός, κάθε μορφωμένος άνθρωπος έχει επαφή , αν μη τι άλλο , μ' αυτόν τον τρόπο σκέψης. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ντύνοντας τον Ινδουισμό έναν «επιστημονικό» μανδύα τον περνάνε πιο εύκολα. Τι το επιστημονικό μπορεί να έχει μία άποψη που δεν μπορεί να ελεγχθεί με τη λογική ή το πείραμα; Πως θα ελέγξουμε το Κάρμα ή τη θεωρία της Μετενσάρκωσης επιστημονικά; Πόσο επιστημονικό μπορεί να είναι ένα σύστημα που θεμελιώνεται πάνω στις δύο αυτές θεωρίες; Μιλάνε για καθαρή μεταφυσική, για καθαρή πίστη δηλαδή θρησκεία. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Κι όμως κατορθώνουν να ξεγελούν τον κόσμο και να ντύνονται το προσωπείο του επιστήμονα. Σήμερα μάλιστα, χρόνια μετά την επίσκεψη μου, ο νυν γκουρού Νιραντζανάντα (πρώην Νιράντζαν) έχει «ονομάσει» το άσραμ σε «πανεπιστήμιο», αυτοανακηρύχθηκε σε «πρύτανη του πανεπιστημίου».... έχουν μάλιστα ιδρύσει και «μεταπτυχιακά» προγράμματα, και κοκορεύονται ότι «αυτό το πανεπιστήμιο είναι το πρώτο στο είδος του, παγκοσμίως (δες σελ. 24 του περιοδικού Νέα της Γιόγκα Παιανίας, τεύχος 3 αριθμ. 1, 1999 που εκδίδουν οι ίδιοι). «Ξεχνούν» βέβαια ότι κάποιοι άλλοι δικοί τους τους πρόλαβαν και ίδρυσαν το Παγκόσμιο Πνευματικό Πανεπιστήμιο Brahma Kumaris». Συνάντησαν όμως την αντίδραση του Ο.Η.Ε. και του πανεπιστημίου του Αμβούργου Γερμανίας, που τους προειδοποιεί ότι «όποιος χρησιμοποιεί αυτόν τον όρο με δόλο ή από αμέλεια, χωρίς να το δικαιούται, τιμωρείται» (δες σελ. 121 του βιβλίου «Διαλογισμός ή προσευχή» του π. Αντώνιου Αλεβιζόπουλου). [/FONT]
[/FONT][FONT=verdana,geneva]Από την άλλη μεριά ο καθολικισμός και ο προτεσταντισμός, αυτές τις φοβερές αιρέσεις, έχουν καταστρέψει την αυθεντική χριστιανική πνευματική παράδοση και έχουν αφήσει τους λαούς τους πνευματικά όχι απλά πεινασμένους, αλλά να λιμοκτονούν. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ποθώντας κάτι βαθύτερο οι άνθρωποι ανακαλύπτουν τη Γιόγκα πρώτα και μετά καταλήγουν Ινδουιστές. Μέχρι και σε καθολικά μοναστήρια, στη Νότια Αμερική και αλλού, πήγαιναν οι γιόγκι από τα άσραμ, για να διδάξουν την «επιστήμη» τους. Τους προσκαλούσαν οι καθολικοί μοναχοί, που πρόσφεραν τους χώρους των μοναστηριών, που καλούσαν τον κόσμο να συμμετάσχει, που στήριζαν και οικονομικά τα «μαθήματα» Γιόγκα!!. Αφού έχασαν το Χριστό πάνε τώρα να χορτάσουν με ξυλοκέρατα. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Το δεύτερο που μου έκανε εντύπωση το ανακάλυψα σ' ένα περιοδικό που ρύπωνε το ίδρυμα. Εκεί λοιπόν υπήρχαν διάφορες διηγήσεις σχετικά με τη ζωή του γκουρού. Αυτή τη διηγόταν ο ίδιος. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]«Όταν ήμουν νεώτερος, έλεγε, περιόδευα τα χωριά της Ινδίας». Σε κάποιο χωριό, δεν θυμάμαι με ποιον τρόπο, είχε ευεργετήσει κάποιον άνθρωπο κι αυτός για ανταπόδοση του υποσχέθηκε να του διδάξει πως να καλεί τις ψυχές του κάτω κόσμου. «Πήγα λοιπόν ένα βράδυ στο νεκροταφείο με μερικούς μαθητές μου και εφάρμοσα αυτά που είχα μάθει. Όμως όταν ήρθαν τα πνεύματα, δεν μπορούσα να τ' αντιμετωπίσω, γι' αυτό τα έστρεψα προς μια μαθήτρια μου που την κατέλαβαν. Βασανίστηκε πολύ και τελικά πέθανε. Για να εξαγνιστώ απ΄ αυτή την πράξη έμεινα τρία μερόνυχτα συνεχώς μέσα στα νερά του Γάγγη». [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Τι να πρωτοθαυμάσει κανείς σ' αυτή τη διήγηση;.... Νυχτερινή επίσκεψη σε νεκροταφείο... επίκληση πνευμάτων!!! Πως λέγεται αυτό; Πνευματισμός; Μαγεία; Σατανισμός;... Οπωσδήποτε όμως όχι επιστήμη. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Τα πνεύματα του κάτω κόσμου που ήρθαν τι ήταν;.... Μήπως οι δαίμονες που μας προειδοποιεί το ευαγγέλιο γι' αυτούς. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Να θαυμάσουμε την ηθική αντοχή και ποιότητα του γκουρού, που προκειμένου να σώσει τον εαυτό του, θυσιάζει μία μαθήτριά του που του εμπιστεύθηκε το σώμα, την ψυχή, το νου και ολόκληρη τη ζωή της; [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αλήθεια εσείς θα τον εμπιστευόσασταν μετά απ΄ αυτό; [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]«Για να εξαγνιστώ απ' αυτή την πράξη έμεινα τρία μερόνυχτα συνεχώς μέσα στα νερά του Γάγγη». [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αλήθεια.... Ένα ηθικό έγκλημα αντιμετωπίζεται μ' ένα σωματικό κατόρθωμα; Δεν υπάρχει λύση; Συντριβή; Μετάνοια γι' αυτή την άσχημη πράξη; Κανένα δάκρυ γι' αυτή την κοπέλα; [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Αμ το άλλο! Από πότε το νερό ενός ποταμού έχει την ιδιότητα να ξεπλένει αμαυρωμένες και ένοχες συνειδήσεις; Είναι αυτό μία «επιστημονική» αποδεδειγμένη ιδιότητα σύμφωνα με την «επιστήμη» της Γιόγκα ή είναι πια πράξη απόλυτα θρησκευτική; Απ' ότι ξέρω οι μόνοι που θεωρούν ιερό ποταμό το Γάγγη είναι οι Ινδουιστές. Ούτε μουσουλμάνοι, ούτε Βουδιστές, ούτε οι Ταοϊστές, ούτε οι Χριστιανοί, ούτε κανένα άλλο θρήσκευμα έχει τέτοια πίστη, ούτε φυσικά, πολύ περισσότερο οι επιστήμονες. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Ο θεμελιωτής και εισηγητής της «επιστημονικής» Γιόγκα στην Ελλάδα και άλλου συμπεριφέρεται απόλυτα ως ένας πιστός. Ως ένας Ινδουιστής. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Τι συμβαίνει;... Απλά θέλουν με πλάγιο τρόπο να μας ζαλίσουν μ' ότι επιστημονικοφανές, να μας καταστρέψουν τη χριστιανική μας πίστη λίγο-λίγο και να μας φέρουν στο τέλος στην ινδουιστική κακοπιστία. [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Γιατί δε μας προτείνουν ευθέως την πίστη τους; Γιατί δεν τη βάζουν δίπλα - δίπλα στη Χριστιανική πίστη να δούμε ποια αντέχει; [/FONT]
[FONT=verdana,geneva]Γιατί είναι άνθρωποι πονηροί και είναι πονηροί και οι τρόποι τους. [FONT=comic sans ms,sand]«Γόητες πλανώντες και πλανώμενοι προκόψουσι επί το χείρον ...»[/FONT] λέει το ευαγγέλιο*. (κοίτα σελ 412). [/FONT]
https://el.wikipedia.org/wiki/Ινδουισμός - 69k
https://www.impantokratoros.gr/797774B5.el.aspx
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.