04-01-10
14:15
Είναι πολύ πιθανό όλοι αυτοί οι ''Σωτήρες'' που αναφέρονται στο video οτι γεννήθηκαν σταυρώθηκαν και αναστήθηκαν να μην υπήρξαν ποτέ και απλά οι αρχαίοι αιγύπτιοι και άλλοι αρχαίοι να προβλεψαν την έλευση του ενός και μοναδικού Μεσσία δίνοντας του διάφορα ονόματα,και χαρακτηριστικά αλλά και ποιός μας λεει οτι ο Ώρος που ήταν ο Θεός ήλιος δεν ήρθε σε μορφή ανθρώπου στην γη με το όνομα Ιησούς?
Οι αρχαίοι αιγύπτιοι όπως και οι αρχαίοι έλληνες ίσως είχαν ικανότητες που δεν γνωρίζουμε καλά. Είναι πιθανόν να είχαν και μια ιδιαίτερη σχέση με τον Θεό και να είχαν προβλέψει πολλά.Ίσως με την βοήθεια αστρονομίας μπορούσαν να δουν πότε περίπου θα ερχόταν ο Μεσσίας.
Οι αρχαίοι αιγύπτιοι όπως και οι αρχαίοι έλληνες ίσως είχαν ικανότητες που δεν γνωρίζουμε καλά. Είναι πιθανόν να είχαν και μια ιδιαίτερη σχέση με τον Θεό και να είχαν προβλέψει πολλά.Ίσως με την βοήθεια αστρονομίας μπορούσαν να δουν πότε περίπου θα ερχόταν ο Μεσσίας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-02-09
15:31
Να τους πούμε "οι Αθηναίοι των ελληνιστικών χρόνων";
Όσο για τις αναλογίες, συμφωνώ...Και εν κατακλείδι, η άγνοια δεν αποδεικνύει την ανυπαρξία, αλλά ούτε και η ανυπαρξία μπορεί να γίνει γνωστή...
Άγνοια και ανυπαρξία,θα έλεγα ότι είναι έννοιες αντίθετες μεταξύ τους και όχι αντιστρόφως ανάλογες, έχει διαφορά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
16-02-09
01:25
Οι προ-ρωμαϊκοί Αθηναίοι έφτιαξαν το άγαλμά Του, αλλά δεν δήλωσαν ποτέ ρητά, αν πιθανολογούσαν, σχετικά.
Η ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης αρχίζει απʼ το σημείο, όπου τερματίζει η αποδοχή του μύθου και γεννιέται η αμφιβολία. Υπάρχει όμως ήδη παγιωμένη η σοφιολογική παραδοχή, ότι η άγνοια δεν είναι πιο αληθινή, απʼ την ανυπαρξία. Άγνοια και ανυπαρξία, είναι μεταξύ τους, αντιστρόφως ανάλογες. Γιʼ αυτό, όσο υπάρχει άγνοια, άλλο τόσο, δεν νοείται ανυπαρξία.
Οι προ-ρωμαικοί Αθηναίοι?Δεν μου αρέσει σαν έκφραση.
Όταν λέμε ότι δυο έννοιες είναι αντιστρόφως ανάλογες, δεν σημαίνει ότι η μια αναιρεί την άλλη, δεν ισχύει δηλαδή ότι αν υπάρχει η μια δεν υπάρχει η άλλη. Όταν δυο έννοιες είναι αντιστρόφως ανάλογες η μια δεν ακυρώνει την άλλη, αλλά την επηρεάζει προς τα πάνω η προς τα κάτω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
14-02-09
02:54
Όσα γνωρίζει ο άνθρωπος, υπήρξαν πριν τα γνωρίσει. Αλλά υπάρχουν και εκείνα που ακόμη ο άνθρωπος δεν γνώρισε. Πρώτʼ απʼ όλα, ο Θεός. Υπάρχει ή δεν υπάρχει; Οι προ-ρωμαϊκοί Αθηναίοι έφτιαξαν το άγαλμά Του, αλλά δεν δήλωσαν ποτέ ρητά, αν πιθανολογούσαν, σχετικά.
Η ιστορία της φιλοσοφικής σκέψης αρχίζει απʼ το σημείο, όπου τερματίζει η αποδοχή του μύθου και γεννιέται η αμφιβολία. Υπάρχει όμως ήδη παγιωμένη η σοφιολογική παραδοχή, ότι η άγνοια δεν είναι πιο αληθινή, απʼ την ανυπαρξία. Άγνοια και ανυπαρξία, είναι μεταξύ τους, αντιστρόφως ανάλογες. Γιʼ αυτό, όσο υπάρχει άγνοια, άλλο τόσο, δεν νοείται ανυπαρξία.
Η σοφιολογία, από ιστορική και γενικά «αποκαλυπτική» άποψη, φαίνεται να έχει τις καταβολές της στα «προϊστορικά χρόνια». Μέσα από το σκοτεινό τους σπήλαιο, η μαγεία και το ιερό ξεπροβάλλουν και συνυπάρχουν, στο «σοφό». Η σοφία ορίζει, έκτοτε, την ανθρώπινη αντίληψη (και «συνειδητότητα»), για το βέβαιο. Μόνον η βεβαιότητα μπορεί να υπάρχει ως έδρα της σοφίας. Στην παραδοχή αυτή συγκλίνουν μαζί, «θετικές» και «αρνητικές», οι πεποιθήσεις των ανθρώπων, για το θείο. Εφόσον υπάρχει η σοφία, δεν γίνεται να μην υπήρχε πριν, την «αναγνωρίσουμε». Ποιος την κατείχε όμως;
Η ύπαρξη του θείου ως προϋπόθεση, για την προΰπαρξη του σοφού, είναι «στενή οδός» που, οι γνωστοί (στους Ιστορικούς) σοφοί, προτίμησαν να μη διαβούν, ιδία βουλήσει. Φαντάζει ως το πιο πυκνό σημείο σκότους, όπου η έννοια «φως» απαιτεί και γίνεται, απεριόριστα αόριστη. Αυτή και μόνον αυτή, η «απεριόριστη αοριστία», γεννάει την «αθωότητα», κάθε άγνοιας. Είναι η αθωότητα που ενυπάρχει, στο πιο χαρακτηριστικό σημείο συμπεριφοράς του ιστορικού ανθρώπου, κατά την «αγοραία συναλλαγή» του: η πίστη.
Πίστη εν αμαρτία δεν κάνει αγορά, αλλά, μαυραγορά. Μαυραγορίτες, διαφαίνεται απʼ τα «προϊστορικά χρόνια» ακόμη χρόνια, ήταν άνθρωποι που ξεγύμνωναν τους νεκρούς και «μεταπωλούσαν» τα «λάφυρά» τους, στην «μαύρη Αγορά». Η πίστη ανήκει στις υπάρξεις εκείνες, που δεν γνωρίζονται, αλλά αναγνωρίζονται. Η πίστη σημαίνει πάντα και αξίζει, όσο και η αλήθεια. Η «πίστη σου σε έσωσε»!
Η πίστη μαζί με την αθωότητα, μάνα και κόρη θαρρείς, ισορροπούν την αλήθεια τους, με την αποδοχή του θείου, ως πρώτη προϋπόθεση των πάντων. Για όποιον δεν «έχει χρείαν», τόσο «μακρινής προϋπόθεσης», συνήθως, δεν «το φιλοσοφεί». Παραγνωρίζοντας ίσως(, ότι έτσι κρίνεται, και από την πίστη του και για την αθωότητά του. «Ένας Θεός ξέρει….»[FONT="][1][/FONT] όμως, πως! Στην απεριόριστη αοριστία συγκατοικούν, Θεός και Χάος. Η πλέον οριακή αίσθηση της ζωντάνιας, το ρίγος μετά από αγωνία, θα μπορούσε να θεωρηθεί, μία «ενδεικτική υποψία προσέγγισης της ανθρώπινης «συνειδητότητας», στην «κατάσταση πραγμάτων» του…οίκου εκείνου!
Η ιστορία και ο ιστορικός άνθρωπος, διαφαίνεται να εξέρχονται από το στόμιο ενός σπηλαίου, που στα σκοτεινά του έγκατα ανήλθαν οι πρόγονοί τους, ανεβαίνοντας μία κλίματα, καμπυλωτή. Διαφαίνεται πως χάρη σʼ εκείνη την καμπυλότητα, για τον ιστορικό άνθρωπο, γεννήθηκε η δίδυμη αδελφή της πίστης, η αμφιβολία. Έκτοτε, ιστορικός είναι, ο αμφιβάλλων άνθρωπος. Δεν έχασε την πίστη του, αλλά «θυσίασε την αθωότητά» του. Η καμπυλότητα, είτε ενός μήλου είτε ενός καπουλιού, καταλήγει στην καμπή της. Εκεί, όπου ο άνθρωπος την βιώνει, είτε ως θυσία είτε ως ηδονή. Έτσι ή αλλιώς, και οι δύο είναι περιστάσεις. Αυτές συνθέτουν, εξάλλου, και την ανθρώπινη ιστορία.
Αν δεν είχε πίστη η ύπαρξη που νοείται ως άνθρωπος, δεν θα είχε νόημα κι ο λόγος περί ιστορίας και ιστορικού ανθρώπου. Η ιστορία είναι κληρονόμος, όσων γέννησε η πίστη, με και χωρίς την αθωότητα όλων των ανθρώπων, που …προηγήθηκαν. Η σύγχρονη (και μετα-σαρτρική) αθεολογία, συμβαδίζει με τους (θεωρητικώς πάσης φύσεως αδημονούντες, για κάποιο τέλος της ιστορίας. Συνεπώς, της είναι, τουλάχιστον, αδιάφορος, και ο «ιστορικός άνθρωπος», ο αμφιβάλλων άνθρωπος. Κατʼ επέκταση, τι άλλο μπορεί να αποτελεί ακόμη και μία σύγχρονη αθεολογία, παρά την καμπή (της ιστορίας), που γεννάει νέες αμαρτίες και νέες θρησκείες;
[FONT="][1][/FONT] (ή και το άλλο λαϊκό, « Αυτός και η ψυχή του ξέρουν…») τ.σ.
Τώρα τι να πω oh God Oh Mon dieu η Θεέ μου δώσε μας φώτιση? Η λέξη ''σοφιολογία'' δεν υφίσταται καν. Το υπόλοιπο κέιμενο είναι γεματο ασάφειες και υπάρχει αντίφαση. Όσο πιο απλά εκφραζόμαστε τόσο πιο ξεκάθαρες σκέψεις έχουμε.Οι μεγαλύτεροι αρχαίοι φιλόσοφοι εξέφραζαν τις απόψεις τους με πολύ ξεκάθαρο και απλό τρόπο διότι η σκέψη τους ΔΕΝ ήταν μπερδεμένη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
06-01-09
23:41
Το να ευτελίζεις το Βουδισμό είναι ένα πρόβλημα. Ο ευτελισμός όμως μιας υψηλού επιπέδου συζήτησης είναι κάτι άλλο και μάλιστα χειρότερο. Το θέμα μας δεν είναι οι θρησκείες, αλλά ο Θεός. Η απαξίωσή σου προς τις άλλες θρησκείες, δείχνουν πως δεν πιστεύεις στο Θεό, αλλά μόνο στο χριστιανισμό.
Μόλις τα παιδάκια αυτά γίνουν έφηβοι, έχουν τη φυσική τάση να αμφισβητήσουν τις μπούρδες που τους έμαθαν οι γονείς και το μισητό τους σχολείο και το θεωρούν πολύ μοδάτο να αρνηθούν την έννοια του Θεού, με τον ίδιο δογματισμό με τον οποίο αντίστοιχα τους διδάχτηκε η ύπαρξή του.
Αντιδρούν έτσι στο κοινωνικό κατεστημένο, βγάζουν τη γλώσσα στους παπάδες, εκνευρίζουν τους συντηρητικούς γονείς τους και νιώθουν τόσο καλά με αυτό, που ουδέποτε το αμφισβητούν περαιτέρω. Εν τω μεταξύ, ο κόπρος της ακαδημαϊκής μόρφωσης και η μαζική κουλτούρα του καταναλωτισμού, βάζει στη θέση του Κυρίου και Κριτή του Παντός το Εγώ, τον Κύριο της Αβύσσου, τον Χόρονζον.
Η άρνηση του Θείου έχει, μέσα απ' όλα αυτά, εκλάβει χαρακτήρα απόδειξης της ευφυίας μας, αφού καταφέραμε ν' αμφισβητήσουμε τις αμάσητες αλήθειες των γονιών μας και τούτο αποτελεί τελικά τη μεγαλύτερη τροχοπέδη εξέλιξης της σκέψης μας προς την προφανή Αλήθεια. Αν λοιπόν κάποιος μπορεί να ισχυριστεί πως η πίστη σε θρησκείες είναι αποτέλεσμα αμάθειας και φόβου, θα μπορούσε κάποιος αντίστοιχα να ισχυριστεί πως ο αθεϊσμός είναι αποτέλεσμα ημιμάθειας κι έπαρσης.
Να είσαι σίγουρη πως αν δεν έβλεπα κάτι γύρω μου, δεν θα ήταν αυτό το πιστεύω μου, ώστε να πρέπει να το υποστηρίξω. Το να κοιτάς γύρω σου σχετίζεται με την εμπειρία και η εμπειρία με την ηλικία, αλλά ας μη γίνω κακούλης τώρα...
Ούτε εγώ!! Να και σε κάτι που συμφωνούμε με τη Μισέλ...
Θα αναφερθώ στην εξής προταση.
Η απαξίωσή σου προς τις άλλες θρησκείες, δείχνουν πως δεν πιστεύεις στο Θεό, αλλά μόνο στο χριστιανισμό.
Πόσο δίκιο έχεις σε αυτό.
Οταν κάποιος πιστεύει στον Θεό δεν υποτιμά τις άλλες θρησκείες.Όταν όμως πιστεύει στο δόγμα του χριστιανισμού και σε αυτά που μας πουλάνε οι θρησκευτικοί ηγέτες για να εξυπηρετήσουν τα συμφεροντα τους, τότε ίσως είναι άθεος.Αν για παράδειγμα ένας βουδιστής είναι καλός άνθρωπος βοηθά τους συνανθρώπους του δεν βλάπτει κανέναν, ο Θεός όταν έρθει εκείνη η ώρα να τον κρίνει θα τον κρίνει με βάση τα πιστεύω του η τις πράξεις του?
Όταν έγιναν οι απίστευτοι αυτοί πόλεμοι(σταυροφορίες) με την καθοδήγηση του Παπα η αιτία κατα τα λεγόμενα του ήταν να πειστούν οι άπιστοι που δεν πιστεύουν στον Χριστό, ενω στην πραγματικότητα οι λόγοι ήταν άλλοι(κατακτήσεις χωρών κ.τ.λ) Ας μην γίνουμε σαν αυτούς που χρησιμοποιούσαν το όνομα του Χριστού για να ικανοποιήσουν τα συμφεροντα τους και όχι επειδή πίστευαν σε Αυτόν.Πόσο δικιο είχε ο Λούθηρος Θεε μου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
31-12-08
22:47
"προσπαθω να προσευχομαι ακομα και για τους ανθρωπους που εχουμε διαφορετικες αντιληψεις ωστε να γνωρισουν την αληθεια!" εγώ απελπιζόμουν και δεν το άντεχα να βλέπω ανθρώπους που να είναι άθεοι ή να είναι σε άλλες θρησκείες μέχρι εχθές που διάβασα για τον Γέροντα Παίσιο και έλεγε συγκεκριμένα "-Θα γίνουν πράγματα , που θα συγκλονιστούν τα έθνη . Δεν θα είναι η Δευτέρα Παρουσία αλλά θεία επέμβαση . Θα ψάχνουν οι άνθρωποι να βρουν κάποιον να τους μιλήσει για τον Χριστό . Θα σε τραβούν από το χέρι . Έλα δω, κάτσε να μου πεις για τον Χριστό ."Να προσεύχεστε για όλο τον κόσμο,για εχθρούς και φίλους,για αυτούς που δεν γνωρίζεται,όλους.Αυτό άλλωστε θέλει και ο Θεός.
Αν θέλετε δείτε και την συγκεκριμένη ιστοσελίδα
Πόσο δικιο είχε αυτός ο Άγιος άνθρωπος. Κατα τα λεγόμενα του πατέρα Παίσιου
η Δευτέρα Παρουσία θα έρθεί σε καιρό ειρήνης και όχι σε καιρό με φασαρίες, οπως νομίζει ο περισσότερος κόσμος.Επίσης θα έχει διαδοθεί τόσο πολύ ο λόγος του Χριστού, θα έχει αποκτήσει τόσους πιστούς,και απο άλλες θρησκείες ετσι ώστε να μην αμφισβητεί τον Χριστό κανείς. Σε τέτοια εποχή θα έρθει ο Χριστός σε περίοδο ειρήνης που δεν θα το υποψιάζεται κανένας και όχι σε εποχές άσχημες που τον περιμένουν όλοι.Τώρα βέβαια θα ξεσηκωθούν κάποιοι απο εδω μέσα και θα λένε ΜΑ καλα αντι να έρθει σε δύσκολη περίοδο θα έρθει σε περίοδο ειρήνης. Σε δυσκολες εποχές δεν θα έρθει αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν θα βοηθήσει, άσχετα αν δεν τον δουμε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.