Άλλα μηνύματα του μέλους ανεξάρτητος σε αυτό το thread

Αρχική Δημοσίευση από koritsi:

Κάποτε ήθελα να γνωρίζω την Αλήθεια για όλα .Τους ήθελα όλους απέναντί μου ειλικρινείς. Ήμουν κι εγώ το ίδιο. Όμως με τα χρόνια κατάλαβα πως αυτό που βοήθησε να προχωρήσω μπροστά , ήταν το ότι δεν ήξερα την αλήθεια.

Ό,τι κλονίζει την εμπιστοσύνη σε μια σχέση, συμβάλλει σημαντικά στην με αργό ρυθμό αποσύνθεση της.

Αν όμως στον κρίσιμο χρόνο του χωρισμού πληροφορηθείς αλήθειες όπως αυτές που ενδεικτικά αναφέρεις, είναι πολύ πιθανό αυτό να σου προκαλέσει μεγαλύτερο κακό από τον χωρισμό που στηρίζεται στα ψεύτικα επιχειρήματα που σου σέρβιρε ο άλλος .

Όμως αν δύο άνθρωποι θέλουν πραγματικά να είναι μαζί , συγχωρούν τον άλλο και διορθώνονται οι ίδιοι.

μήπως το μάτι μας πέφτει εκεί που δεν θα έπρεπε; Μήπως αναζητάμε το ένα και καλό , σε λάθος τόπο και χρόνο ή με λάθος μέσα;

Τελικά δε βρίσκω πια τίποτα κακό στα κατά συνθήκη ψεύδη. Μη με περάσετε για καμιά μυθομανή , ή κόλακα , αλλά ζυγίζω τις αλήθειες πριν τις πω για να μην πληγώσουν . Και δε θέλω να τα ξέρω όλα . Δεν είμαι κουτσομπόλα !

Click για ανάπτυξη...

Καταρχάς καταπληκτική παράθεση. Σε ευχαριστώ που μπήκες στον κόπο να γράψεις τόσο αναλυτικά τι περίπου έχεις βιώσει.

Γενικά συμφωνώ μαζί σου σε ότι γράφεις. Στα μαύρα με υπογράμμιση συμφωνώ και επαυξάνω. Διαφωνώ στα κόκκινα. Μια αλήθεια πιστεύω ότι σε γλιτώνει από όλες αυτές τις μάταιες αναζητήσεις στο ποιος τι και γιατί έφταιξε. Βάζει τα πράγματα στην ρεαλιστική τους διάσταση και σε βοηθάει να πας μπροστά πιο εύκολα. Αν ας πούμε σου είχε πει ο πρώην σου ότι υπήρχε άλλη θα πληγωνόταν ο εγωισμός σου μόνο. Τώρα πληγώθηκε η ψυχή σου τόσο καιρό που αμφιταλαντευόσουν στο ποιος τι και γιατί. Αν όλοι οι χωρισμοί γίνονταν με ειλικρίνεια τότε δεν θα υπήρχαν τόσα απωθημένα. Πιστεύω ότι εν μέρει δεν θέλουμε να ακούσουμε την αλήθεια για να μην απομυθοποιήσουμε τον σύντροφό μας και κατ' επέκταση το χρόνο που ήμασταν μαζί του. Γιατί ούτως ή άλλως χωρίζεις...

Ας υποθέσουμε ότι είστε σε μια σχέση όπου αγαπάτε, είστε ερωτευμένοι κάνετε όνειρα περνάτε καλά και για κάποιον λόγο (και πολλές αφορμές) επέρχεται ο χωρισμός. Τι κάνετε?

Καταρχάς τι έχετε νιώσει? Τι συναισθήματα?
Προσπαθείτε να τον/την ξανακερδίσετε?
Τον/την ξεχνάτε? Πως αντιμετωπίζετε την κατάσταση?
Πως αντιμετωπίζετε το μέλλον και τις επόμενες σχέσεις?

Και το σημαντικότερο πόσο γρήγορα κάνατε την επόμενη σχέση?

ΥΓ. Αυτό που πληγώνει περισσότερο σε έναν χωρισμό είναι η απόκρυψη της αλήθειας και η δημιουργία μιας επίπλαστης αλήθειας όπου εξυπηρετεί μόνο ένα πράγμα: Την ωραιοποίηση του γεγονότος. Όταν χωρίζεις πληγώνεις. Θέλεις όμως να φύγεις και να κάνεις και τον άλλον να νιώσει υπεύθυνος. (όχι ότι δεν παίζει κι αυτό, αλλά αν ενδιαφέρεσαι ακόμα δίνεις ευκαιρία δεν χωρίζεις). Αυτό είναι που προσωπικά πιστεύω πληγώνει περισσότερο. Ότι αυτός/η που μένει πίσω δεν έχει καταλάβει ΓΙΑΤΙ έγινε ότι έγινε και χάνει πολύ χρόνο να αναλύει τα "λάθη" που του φόρτωσε ο αποχωρών για να δικαιολογήσει την συμπεριφορά του. Ή στην χειρότερη περίπτωση να κάθεται να σκέφτεται ποια είναι η πραγματική αιτία που αποχωρεί ο άλλος.

Π.χ.1. Φεύγω γιατί δεν σου αξίζω = Φεύγω γιατί είμαι γυναικάς και θέλω να πάρω όλες τις ξανθές υπαλλήλους στο γραφείο και μία από αυτές κάνει καλύτερες π.ες από σένα και θα είναι αυτή τώρα το κορόιδο μου.

Π.χ.2 Υπάρχει άλλος? Όχι απλά δεν νιώθω πια τίποτα για σένα. Μα πριν 15 μέρες έλεγες άλλα... Ναι άλλα ξαφνικά άδειασα από την απαίσια και τρισάθλια συμπεριφορά σου. Ωραία παραδέχομαι κάποια λάθη μου (επουσιώδη πάντα) να τα ξαναβρούμε... Μπα δεν μου βγαίνει = Ρε μεγάλε έχω άλλον και δεν μπορώ να σας έχω και τους δύο. Πιέζομαι... ή βαρέθηκα γιατί έτσι είμαι εγώ λέω μεγάλες κουβέντες αλλά στην πρώτη δυσκολία άντε γεια...

Αν λεγόταν έτσι τα πράγματα πως θα απαντούσατε στα πιο πάνω ερωτήματα?