Ophelia
Διάσημο μέλος
Η Μάρα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2,434 μηνύματα.
11-08-09
13:26
Θέλω να τονίσω πως, πέρα απο το τραγικό του γεγονότος, βίωσα συναισθηματα που τελικά με οδήγησαν σε μια αλλη όψη της ζωης.Ξεζουμίζω την καθε ημερα που ζω, κάνω πραγματα για να κανω υπερηφανο τον πατερα μου, αδιαφορώ για ανθρώπους μίζερους και κακούς, διεκδικώ με αποφασιστικότητα τα δικαιωματα μου και νιώθω πως, εφόσον αντιμετωπισα ενα απο τα χειροτερα σεναρια που θα μπορούσαν να μου συμβούν, μπορώ να αντιμετωπίζω το οτιδήποτε.
Το πένθος ως περίοδος αλλαγών, σου δίνει την ευκαιρία να αναθεωρήσεις αξίες, ανθρώπους και καταστασεις.
Eμένα πάλι το πένθος δρα εντελώς διαφορετικά στην ψυχοσύνθεση μου. Αντί να πω ''e sera sera...'', ''η ζωή είναι μικρή'', ''άδραξε την μέρα...'' και όλα τα υπόλοιπα αισιόδοξα που θα έπρεπε, με πιάνει μια απίστευτη ματαιότητα για τα πάντα. Μια μαυρίλα, μια μιζέρια, ένα πράγμα πολύ ακαθόριστο που απλά, θέλω να κάτσω σε μια γωνιά και να μην κάνω τίποτα. Είναι φυσιολογικό; Σίγουρα πάντως αναθεωρείς πολλά σε μια τέτοια φάση...και ελέγχεις τις αντοχές σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.