Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
07-09-09
00:15
Κατά τη γνώμη μου, η πλέον καταστροφική και αποτυχημένη κυβέρνηση μετά τη μεταπολίτευση, ήταν εκείνη του Ανδρέα Παπανδρέου, από το 1981 μέχρι το 1989.
Είχαμε μόλις μπει στην τότε ΕΟΚ και τα ευρωπαϊκά κεφάλαια εισέρρεαν αφειδώς, με σκοπό βασικά η φτωχή πλην τίμια τότε Ελλαδίτσα να προλάβει το βηματισμό της Ευρώπης. Τα χρήματα κατασπαταλήθηκαν με τον πλέον αντιπαραγωγικό τρόπο, με σκοπό ο Παπανδρεϊσμός να γίνει συμπαθής και ν' αποκτήσει ερίσματα σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, περίπου με τον ίδιο τρόπο που ο Γεώργιος Παπαδόπουλος έχει ακόμη οπαδούς στη Χαλκιδική, επειδή οι κάτοικοι τον θυμούνται όχι ως ένα δικτάτορα, αλλά ως εκείνον που τους έφτιαξε τον πρώτο δρόμο για να επικοινωνούν με την υπόλοιπη Ελλάδα. "Τσοβόλα δώστα όλα" ήταν το σύνθημα του Παπανδρέου κατά τις εκλογές του 1985 (εάν δεν με απατά η μνήμη μου). Σημειωτέον ότι ο φουκαράς Τσοβόλας που τα έδωσε όλα, ήταν ο μόνος από την παρέα που έκανε και φυλακή, ενώ ίσως να ήταν και ο τιμιότερος εξ αυτών.
Ο λαϊκισμός με τον οποίο μοιράστηκαν ή σωστότερα σκορπίστηκαν τα χρήματα, εκτός από τη δημιουργία των "Νέων Τζακιών", όπως ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε δηλώσει, τα οποία καταδυναστεύουν σήμερα την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας (η λεγόμενη οικονομία των μεσαζόντων εγκαθιδρύθηκε εκείνη την περίοδο), είχε και μια άλλη σοβαρή παρενέργεια: Εκμαύλισε τον ελληνικό λαό σε τέτοιο βάθος, έκανε τη ρεμούλα, την κομπίνα και την αρπαχτή τόσο οικεία σε όλους, που έκτοτε δεν υπάρχει πλέον καμμία ελπίδα εξυγείανσης, τόσο του οικονομικού, όσο και του πολιτικού συστήματος, τα οποία άλλωστε είναι αλληλένδετα ή κατά την ορολογία του συρμού "διαπλεκόμενα". Ακόμη μέχρι σήμερα, οι Έλληνες πολίτες (??) ψηφίζουν τα δύο μεγάλα και πολλώς αμαρτωλά κόμματα εξουσίας, παρά το γεγονός ότι δεν τα πιστεύουν ούτε κατά το παραμικρό, ελπίζοντας σε μια επωφελή συναλλαγή (η οποία ακολούθησε την περιβόητη παπανδρεϊκή "Αλλαγή" του 1981). Ακόμη μέχρι σήμερα πληρώνουμε τη νοοτροπία που καλλιέργησε ο παπανδρεϊσμός, για παράδειγμα στους αγρότες, όταν χωρίς διάθεση να επωμιστούν τις δικές τους ευθύνες, κλείνουν ετησίως του δρόμους προκειμένου να εκβιάσουν όλες τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες να πληρώσουν τα δικά τους χρέη.
Η διακυβέρνηση Α. Παπανδρέου άφησε τη χώρα βαθιά διαιρεμένη, εν μέσω ειδικών δικαστηρίων και κυβερνήσεων ανάγκης, ωσάν να είχαμε γυρίσει και πάλι στη μεταπολίτευση και η εποχή κατά την οποία κυβέρνησε έχει χαρακτηριστεί ως η "δεκαετία των χαμένων ευκαιριών". Εάν τα χρήματα της ΕΟΚ είχαν επενδυθεί ορθολογικά, με προγραμματισμό και όραμα, σήμερα θα είμασταν μία από τις πιο πλούσιες χώρες της Ευρώπης κι αυτό έχει αναφερθεί πολλάκις. Στην αρχή της δεκαετίας του '80 οι Έλληνες έφαγαν προς στιγμήν "με χρυσά κουτάλια", για να έρθουν οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί στο τέλος αυτής και να του δηλώσουν ότι όσα είχε ωφεληθεί τα χρωστούσε και θα τα χρωστάει για πολλές ακόμη γενεές. Η λιτότητα που επακολούθησε, συνεχίζεται ακάθεκτη μέχρι και τις μέρες μας, πολύ φοβάμαι δε ότι θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμη.
Η κυβέρνηση Σημίτη, απλά επιστέγασε τη νοοτροπία την οποία καλλιέργησαν οι κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου. Μάλιστα, μέσω της κομπίνας του χρηματιστηρίου, μάζεψαν στα χέρια των δικών τους τζακιών, τα όσα χρήματα είχε μοιράσει ή σκορπίσει αλόγιστα ο Α. Παπανδρέου κατά την προηγούμενη δεκαετία, δίκην τριτοκοσμικού πολυχρονεμένου ηγέτη, με πρότυπο τον Καντάφι.
Θα συμφωνήσω ωστόσο με τον Μίττενβαλτ, ότι παρ' όλ' αυτά, η διαφαινόμενη κυβέρνηση Γεωργάκη Παπανδρέου, έχει όλα τα εχέγγυα για να γίνει αυτή με τη σειρά της η πλέον αποτυχημένη όλων των εποχών, ακόμη και από τη "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Τρικούπη, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Επιτέλους, θα πρέπει ο υιός να πηγαίνει πιο μακριά από εκεί που σταμάτησε ο πατήρ...
Μεγάλε, έγραψες!!!
Είχαμε μόλις μπει στην τότε ΕΟΚ και τα ευρωπαϊκά κεφάλαια εισέρρεαν αφειδώς, με σκοπό βασικά η φτωχή πλην τίμια τότε Ελλαδίτσα να προλάβει το βηματισμό της Ευρώπης. Τα χρήματα κατασπαταλήθηκαν με τον πλέον αντιπαραγωγικό τρόπο, με σκοπό ο Παπανδρεϊσμός να γίνει συμπαθής και ν' αποκτήσει ερίσματα σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, περίπου με τον ίδιο τρόπο που ο Γεώργιος Παπαδόπουλος έχει ακόμη οπαδούς στη Χαλκιδική, επειδή οι κάτοικοι τον θυμούνται όχι ως ένα δικτάτορα, αλλά ως εκείνον που τους έφτιαξε τον πρώτο δρόμο για να επικοινωνούν με την υπόλοιπη Ελλάδα. "Τσοβόλα δώστα όλα" ήταν το σύνθημα του Παπανδρέου κατά τις εκλογές του 1985 (εάν δεν με απατά η μνήμη μου). Σημειωτέον ότι ο φουκαράς Τσοβόλας που τα έδωσε όλα, ήταν ο μόνος από την παρέα που έκανε και φυλακή, ενώ ίσως να ήταν και ο τιμιότερος εξ αυτών.
Ο λαϊκισμός με τον οποίο μοιράστηκαν ή σωστότερα σκορπίστηκαν τα χρήματα, εκτός από τη δημιουργία των "Νέων Τζακιών", όπως ο ίδιος ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε δηλώσει, τα οποία καταδυναστεύουν σήμερα την πολιτική και οικονομική ζωή της χώρας (η λεγόμενη οικονομία των μεσαζόντων εγκαθιδρύθηκε εκείνη την περίοδο), είχε και μια άλλη σοβαρή παρενέργεια: Εκμαύλισε τον ελληνικό λαό σε τέτοιο βάθος, έκανε τη ρεμούλα, την κομπίνα και την αρπαχτή τόσο οικεία σε όλους, που έκτοτε δεν υπάρχει πλέον καμμία ελπίδα εξυγείανσης, τόσο του οικονομικού, όσο και του πολιτικού συστήματος, τα οποία άλλωστε είναι αλληλένδετα ή κατά την ορολογία του συρμού "διαπλεκόμενα". Ακόμη μέχρι σήμερα, οι Έλληνες πολίτες (??) ψηφίζουν τα δύο μεγάλα και πολλώς αμαρτωλά κόμματα εξουσίας, παρά το γεγονός ότι δεν τα πιστεύουν ούτε κατά το παραμικρό, ελπίζοντας σε μια επωφελή συναλλαγή (η οποία ακολούθησε την περιβόητη παπανδρεϊκή "Αλλαγή" του 1981). Ακόμη μέχρι σήμερα πληρώνουμε τη νοοτροπία που καλλιέργησε ο παπανδρεϊσμός, για παράδειγμα στους αγρότες, όταν χωρίς διάθεση να επωμιστούν τις δικές τους ευθύνες, κλείνουν ετησίως του δρόμους προκειμένου να εκβιάσουν όλες τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες να πληρώσουν τα δικά τους χρέη.
Η διακυβέρνηση Α. Παπανδρέου άφησε τη χώρα βαθιά διαιρεμένη, εν μέσω ειδικών δικαστηρίων και κυβερνήσεων ανάγκης, ωσάν να είχαμε γυρίσει και πάλι στη μεταπολίτευση και η εποχή κατά την οποία κυβέρνησε έχει χαρακτηριστεί ως η "δεκαετία των χαμένων ευκαιριών". Εάν τα χρήματα της ΕΟΚ είχαν επενδυθεί ορθολογικά, με προγραμματισμό και όραμα, σήμερα θα είμασταν μία από τις πιο πλούσιες χώρες της Ευρώπης κι αυτό έχει αναφερθεί πολλάκις. Στην αρχή της δεκαετίας του '80 οι Έλληνες έφαγαν προς στιγμήν "με χρυσά κουτάλια", για να έρθουν οι διεθνείς χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί στο τέλος αυτής και να του δηλώσουν ότι όσα είχε ωφεληθεί τα χρωστούσε και θα τα χρωστάει για πολλές ακόμη γενεές. Η λιτότητα που επακολούθησε, συνεχίζεται ακάθεκτη μέχρι και τις μέρες μας, πολύ φοβάμαι δε ότι θα συνεχιστεί για πολλά χρόνια ακόμη.
Η κυβέρνηση Σημίτη, απλά επιστέγασε τη νοοτροπία την οποία καλλιέργησαν οι κυβερνήσεις Α. Παπανδρέου. Μάλιστα, μέσω της κομπίνας του χρηματιστηρίου, μάζεψαν στα χέρια των δικών τους τζακιών, τα όσα χρήματα είχε μοιράσει ή σκορπίσει αλόγιστα ο Α. Παπανδρέου κατά την προηγούμενη δεκαετία, δίκην τριτοκοσμικού πολυχρονεμένου ηγέτη, με πρότυπο τον Καντάφι.
Θα συμφωνήσω ωστόσο με τον Μίττενβαλτ, ότι παρ' όλ' αυτά, η διαφαινόμενη κυβέρνηση Γεωργάκη Παπανδρέου, έχει όλα τα εχέγγυα για να γίνει αυτή με τη σειρά της η πλέον αποτυχημένη όλων των εποχών, ακόμη και από τη "Δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Τρικούπη, στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Επιτέλους, θα πρέπει ο υιός να πηγαίνει πιο μακριά από εκεί που σταμάτησε ο πατήρ...
Βέβαια μετά τον Γεωργάκη έρχεται η κόρη του κόμη Μητσοτάκουλα και το πάρτυ συνεχίζει.
Μεγάλε, έγραψες!!!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.