Πατρεύς
Περιβόητο μέλος
Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών, επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Ρέθυμνο (Ρέθυμνο). Έχει γράψει 5,268 μηνύματα.
16-09-09
14:01
(Δεν ήξερα ακριβώς σε ποια κατηγορία ταίριαζε το συγκεκριμένο θέμα και το έβαλα στα διάφορα)
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε πολύ σε κάθε τόπο που πήγαινα να επισκέπτομαι τα κάστρα. Σε αντίθεση με τα αρχαία μνημεία, τα οποία στην πλειονότητά τους έχουν μείνει ερείπια, πολλά μεσαιωνικά κάστρα διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση και πιο ζωντανεύουν τη μεσαιωνική ιστορία μπροστά στα μάτια του επισκέπτη. Βυζαντινά, Ενετικά, Οθωμανικά, Φράγκικα, καλούν τον επισκέπτη να εξερευνήσει τις κρυφές γωνιές τους, να νιώσει το φόβο βλέποντας τα σκοτεινά μπουντρούμια, να νιώσει έστω και για λίγο τη φωτιά της μάχης ανεβαίνοντας στις πολεμίστρες, να νιώσει λίγο την ατμόσφαιρα αυτής της τόσο μακρινή μα τόσο οικείας εποχής. Τα κάστρα τα οποία έχω επισκεφτεί εγώ είναι τα εξής: Το κάστρο της Πάτρας και του Ρίου, το κάστρο της Πάργας (πολύ μικρός), το περίφημο "Χλεμούτσι" στο νομό Ηλείας, το κάστρο του Ηρακλείου με το λέοντα της Βενετίας να δεσπόζει στην είσοδό του (δυστυχώς δεν ήταν ανοιχτό για να ανέβουμε), το μεγάλο και υπέροχο κάστρο του Ρεθύμνου το οποίο μας πήρε 1 ώρα και κάτι να το γυρίσουμε και το κάστρο στην Καρδαμύλη. Δυστυχώς υπάρχουν πολλά σημαντικά κάστρα τα οποία δεν έχω μπορέσει ακόμα να επισκεφτώ, όπως το κάστρο στη Ναύπακτο, το Παλαμήδι και το Μπούρτζι στο Ναύπλιο, το κάστρο της Μεθώνης, το κάστρο του Παντελεήμονα στον Πλαταμώνα και τόσα άλλα. Παρακάτω, βάζω μερικές φωτογραφίες από τα κάστρα που μου έκαναν περισσότερο εντύπωση: Το κάστρο του Ρϊου με την τάφρο η οποία υπάρχει μέχρι σήμερα καθ' ότι χτισμένο μπροστά στη θάλασσα, το ενετικό κάστρο του Ηρακλείου, και το Χλεμούτσι με τη μεγάλη θέα στον Ηλειακό κάμπο.
Εσείς ποιά κάστρα έχετε επισκεφτεί; Σας έκανε κάτι εντύπωση; Εγώ αυτό που δε μπορώ να καταλάβω, είναι πώς στο κάστρο του Ηρακλείου, ενώ είχε πέσει στα χέρια των Τούρκων από το 1669, δεσπόζει ακόμα ο λέων της Βενετίας. Λογικά δε θα έπρεπε να είχαν γκρεμίσει το σύμβολο της προηγούμενης δύναμης που κατείχε το νησί;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, μου άρεσε πολύ σε κάθε τόπο που πήγαινα να επισκέπτομαι τα κάστρα. Σε αντίθεση με τα αρχαία μνημεία, τα οποία στην πλειονότητά τους έχουν μείνει ερείπια, πολλά μεσαιωνικά κάστρα διατηρούνται σε πολύ καλή κατάσταση και πιο ζωντανεύουν τη μεσαιωνική ιστορία μπροστά στα μάτια του επισκέπτη. Βυζαντινά, Ενετικά, Οθωμανικά, Φράγκικα, καλούν τον επισκέπτη να εξερευνήσει τις κρυφές γωνιές τους, να νιώσει το φόβο βλέποντας τα σκοτεινά μπουντρούμια, να νιώσει έστω και για λίγο τη φωτιά της μάχης ανεβαίνοντας στις πολεμίστρες, να νιώσει λίγο την ατμόσφαιρα αυτής της τόσο μακρινή μα τόσο οικείας εποχής. Τα κάστρα τα οποία έχω επισκεφτεί εγώ είναι τα εξής: Το κάστρο της Πάτρας και του Ρίου, το κάστρο της Πάργας (πολύ μικρός), το περίφημο "Χλεμούτσι" στο νομό Ηλείας, το κάστρο του Ηρακλείου με το λέοντα της Βενετίας να δεσπόζει στην είσοδό του (δυστυχώς δεν ήταν ανοιχτό για να ανέβουμε), το μεγάλο και υπέροχο κάστρο του Ρεθύμνου το οποίο μας πήρε 1 ώρα και κάτι να το γυρίσουμε και το κάστρο στην Καρδαμύλη. Δυστυχώς υπάρχουν πολλά σημαντικά κάστρα τα οποία δεν έχω μπορέσει ακόμα να επισκεφτώ, όπως το κάστρο στη Ναύπακτο, το Παλαμήδι και το Μπούρτζι στο Ναύπλιο, το κάστρο της Μεθώνης, το κάστρο του Παντελεήμονα στον Πλαταμώνα και τόσα άλλα. Παρακάτω, βάζω μερικές φωτογραφίες από τα κάστρα που μου έκαναν περισσότερο εντύπωση: Το κάστρο του Ρϊου με την τάφρο η οποία υπάρχει μέχρι σήμερα καθ' ότι χτισμένο μπροστά στη θάλασσα, το ενετικό κάστρο του Ηρακλείου, και το Χλεμούτσι με τη μεγάλη θέα στον Ηλειακό κάμπο.
Εσείς ποιά κάστρα έχετε επισκεφτεί; Σας έκανε κάτι εντύπωση; Εγώ αυτό που δε μπορώ να καταλάβω, είναι πώς στο κάστρο του Ηρακλείου, ενώ είχε πέσει στα χέρια των Τούρκων από το 1669, δεσπόζει ακόμα ο λέων της Βενετίας. Λογικά δε θα έπρεπε να είχαν γκρεμίσει το σύμβολο της προηγούμενης δύναμης που κατείχε το νησί;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.