Youki
Πολύ δραστήριο μέλος
Η Youki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,378 μηνύματα.
04-11-09
22:43
υποτιθεται οτι οταν αγαπας εναν ανθρωπο θελεις το καλύτερο για εκείνον, θέλεις να τον βλέπεις να ανεβαίνει ψηλά, να είναι χαρούμενος, να νιώθει καλα.
χαίρεσαι με την χαρά του και λυπάσαι με την λύπη του, βοηθόντας τον πάντα να ξεπεράσει το προβλημά του.
Γιατί το ένα αναιρεί το άλλο?
Προφανέστατα θέλω το καλυτερο για τον άνθρωπό μου, θέλω πανω κι από το καλύτερο. Και όσο πιο ψηλά γίνεται θέλω να ανέβει και τον αγαπάω και χαίρομαι με τις χαρές του περισσότερο απότι με τις δικές μου και λυπάμαι με τις λύπες του περισσότερο απότι για τις δικές μου.
Δεν είναι καλύτερο όμως και για κείνον να εξελίσσομαι σαν άνθρωπος έχοντας σαν ερέθισμα τις δικες του επιτυχίες?
Γιατί είναι κακό αν πχ ο συντροφός μου βρεί την ονειρεμένη δουλειά να παρακινηθώ κι εγώ να βρω μια ονειρεμένη δουλειά,ξεκολώντας από το "ωχου μωρε όλες οι δουλειές ίδιες είναι - καλά είμαι κι εδώ?".το αν θες εσυ να φτάσεις ψηλά και να πετύχεις, είναι δικό σου θέμα και όπως ειπε και η ζανιν ανταγωνισμο(ισως συναγωνισμο, γιατι κάποιες φορες ο ανταγωνισμός μας κάνει να γινόμαστε εριστικοι) νοιωθεις με εναν συναδελφο, οχι με αυτον που αγαπας.
Το βασικότερο είναι να νιώθεις την αγάπη του άλλου...
Και γιατί είναι μόνο το επαγγελματικό? Γιατί είναι κακό αν ο συντροφός μου είναι φανταστικος τενιστας να προσπαθήσω κι εγώ (αν υποθεσουμε ότι μου αρέσει το τενις) να γίνω καλή (θα παίζαμε και μαζί και θα περνάγαμε τελεια)? Γιατί είναι κακό αν παίζει υπέροχη κιθάρα να κάνω μαθηματα ορθοφωνίας και να γίνω τοπ τραγουδιστρια (θα καναμε και γκρουπάκι!!! :p)?
Οχι για να γίνω καλύτερή ΤΟΥ, αλλά για να γίνω καλύτερη απότι είμαι τώρα
edit:Επειδή γραφαμε ταυτόχρονα με τη mind και για να μην παρεξηγηθώ, τα παραδείγματα ισχύουν given ότι μου αρεσει το τενις και το τραγουδι και όχι σώνει και ντε για να κάνω αυτό που κάνει ο άλλος.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.