Deslic
Νεοφερμένος
Η Deslic αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 13 μηνύματα.
15-11-09
03:09
το παιδι επικοινωνει,βλεπει,καθημερινα τον πατερα του , με την ανεχεια την δικια μου ,για την ισοροπια τις ψυχικης του υγειας,τον αφινω και συμετασχει ενεργα σε ολες τις δραστηριοτητες τισ κορης μας , μεχρι και στο σπιτι των αφηνω και μπαινωβγαινει για να νιωθει το παιδι οτι εχει και τους δυο μας ανα πασα στιγμη μας χρειασθει.ναι με διαβαλει και πολλες φορες μπροστα στο παιδι και σε συγγενεις ,ναι υπονομευει καθε μου προσπαθεια για δημιουργεια σχεσεις μιλωντας στο παιδι με τα χειροτερα λογια πχ, να τωρα η μανα σου θα βρει γκομενο και θα σε παραμελει , κατι που οθτε καν υφθσταται...η υθικη μου υποσταση εχει καταρακοθει χωρις να αφησω να φανει αυτο στο παιδι ,πολλες φορες ουτε που συμετασχω στα κακοβουλα λογοπαιγνια του σκεπτωμενη το παιδι και το αποτελεσμα αυτης τις διαμαχης ..αναρωτιεμαι ομως μηπως απο την υπερβολικη αγαπη στο παιδι κανω κακο στον εαυτο μου ,μηπως να γινω ποιο σκληρη , να βαλω ορους και ορια ,οσο σκληρο και αν ειναι αυτο για το παιδι? παρεπηπτωντως το παιδι ηθελε μεχρι και να μεινει μαζι του ,να φυγει απο μενα και να μεινει μαζι του , κατι βεβαια το οποιο δεν εγηνε ...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Deslic
Νεοφερμένος
Η Deslic αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 13 μηνύματα.
15-11-09
02:25
καλημερα και παλι .. εθχαριστω για την απαντηση , η ιστορια μου ειναι μεγαλη , με 2 λογια δεν θα ηθελα το παιδι μου να καταληξει με παιδοψυχολογους και αμετρητες συνεδριασεις διαβαλωντας του την πσυχοσυνθεση οτι καποιο προβλημα εχει το παιδι και οχι ο πατερας που ειναι ανωριμος να δεχθει την πραγματικοτητα ενος διαγυγιου .Το προβλημα και η ανησυχια μου ειναι το παιδι και η πσυχικη του γαληνη , ποσως με ενδιαφερει η ανωριμοτητα και το εγωιστικο ,εγωκεντρικο υποβαθρο του πρωην συζηγου ,για το παιδι ενδιαφερωμαι και αγωνιω... θελωντας να κανω μια δευτερη αρχη στη ζωη μου ,ευελπιστω σε μια ομαλη ψυχικα υγειη επικοινωνοια με το παιδι και γιατι οχι ακομα ακομα με τον πατερα της, εαν ποτε αυτο καθεστει εφυκτο...το μυαλουδακι του ειναι πολυ σθγχησμενο με τα μηνυματα που λανβανει ... 10 ετων αθωα ψυχουλα .
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Deslic
Νεοφερμένος
Η Deslic αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 13 μηνύματα.
15-11-09
01:23
καλημερα σας , ειμαι καινουργιο μελος και με ενδιαφερει αφανταστα το θεμα , θα ηθελα να καταθεσω , αναπτηξω καποια θεματα που με απασχολουν,τι γινεται στη περυπτωση που η μητερα εχει την επιμελεια και εινααι ηρεμη και πυροσβεστηρας για πολλεσ καταστασεισ αλλα ο πατερας ειναι εγωιστης και πληγωνει το παιδι απειλωντας το και κανωντας μισητη τη μητερα στα ματια του ? επανηλημενως κατηγοριες και εξευτελησμος στην προσωπικοτητα τις μητερας?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.