Heptamer
Δραστήριο μέλος
Ο Heptamer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 690 μηνύματα.
30-10-09
15:21
Αν και παλαιο θεματακι,επειδη μου άρεσε,ας πω καποιες γενικές - και παγγοίνως γνωστές - σκεψεις....
Ελιτισμός παραγεται αυτόματα,απο τη στιγμή που ολοι οι ανθρωποι δεν εχουν τις ιδιες δεξιοτητες,προσόντα ή δυναμική.Καποιοι εν γενει θα πλεονεκτουν εκ φύσεως σε σχεση με καποιους αλλους,με αποτέλεσμα να αποχωρίζονται απο τον κορμό και κατά το "ομοιος ομοιω αει πελαζει" να συμπυκνώνονται σε ομαδες,προκειμενου να προωθησουν εαυτούς και ελέγξουν εν γενει αλληλους (υπόλοιπους)
Η ιδια η εξουσιαστική και πολιτική δομη των κοινωνιών,παραγει / ειναι συμφυτη με ελιτιστικες δομες - εκ των πραγματων.
Οσο η διαρθρωση βασιζεται στο εξουσιαστικό μοντελο και την ιεραρχια,τοσο θα υπαρχουν ως αναγκαιο κακό,μειοψηφίες που εχουν εξυψωθεί της μετριότητας και που ακριβως λογω των χαρακτηριστικών τους,θα (θεωρουν πως ειναι οι αρμοδιότεροι να) αγουν και θα φερουν τις πλειοψηφίες.
Τις κοινωνίες (πρέπει να) τις οδηγουν οι καλυτεροι. Συνεπώς,ειναι αναπόφευκτο αυτο να συμβαινει απο μια μικρή ελιτιστικη - με την εννοια των περισσότερων προσοντων / δεξιοτητων κλπ σε σχεση με τη μαζα- ολιγαρχία,που στους συγχρονους καιρους αντλει νομιμοποιηση μεσα απο τις εδραιωμένες δημοκρατιες.
Ο ελιτισμός συνηθως αναφέρεται σε σχεση με τις συγχρονες εδραιωμενες πολιτικές συνθήκες,οπου συγκεκριμενες (οικονομικά κλπ προνομιουχες) συμπαγεις ομαδες ή ατομα ανταγωνιζονται μεταξύ τους ως προς τη συμμετοχή τους στη διαδικασια ληψης των πολιτικών αποφάσεων και δη στον έλεγχο / διακυβερνηση / χαλιναγωγηση της μαζας.
Εκ των συγχρονων πραγματων ,όσο δημοκρατική και να ειναι μια κοινωνια,ο ελεγχος θα ασκειται πάντα απο μια μικρή ολιγαρχία,μια ελίτ.
Ετσι,στα σημερινα δεδομενα,εχουμε δυο κατηγοριες:
1) απο τη μια πλευρά,μια μειοψηφια / αφρόκρεμα (ενίοτε αυτοαποκαλούμενων) εκλεκτών,απο πολλα κοινωνικά στρώματα κύρους,οπως τραπεζίτες,στρατιωτικους,διανοουμενους,επιχειρηματιες,οι οποιοι ειναι η ελιτ που (θεωρει πως εχει τις ικανοτητες,γνωσεις - αρα και νομιμοποιηση να) κυβερνα και
2) τις εξουσιαζομενες μάζες (πρόβατα),οι οποιες χρειαζονται τους παραπανω (βοσκους),δεδομενου οτι δε μπορουν να αυτοκυβερνηθουν.
Ουσιαστικά λοιπον το πιπιλισμα περι "λαϊκής κυριαρχιας" ειναι απλα ενα παραμύθι,αφου δεν κυβερνα ο λαος,μα μια αρχουσα ταξη,με εργαλειο τον διοικητικό / κρατικό μηχανισμό,επιτείνοντας την αποξένωση / απομόνωση των μεν και των δε.
"Η μεγαλυτερη μαχη απο ολες ειναι το να εισαι διαφορετικος απο τον μεσο ανθρωπο."
- Charles M. Schwab
Ελιτισμός παραγεται αυτόματα,απο τη στιγμή που ολοι οι ανθρωποι δεν εχουν τις ιδιες δεξιοτητες,προσόντα ή δυναμική.Καποιοι εν γενει θα πλεονεκτουν εκ φύσεως σε σχεση με καποιους αλλους,με αποτέλεσμα να αποχωρίζονται απο τον κορμό και κατά το "ομοιος ομοιω αει πελαζει" να συμπυκνώνονται σε ομαδες,προκειμενου να προωθησουν εαυτούς και ελέγξουν εν γενει αλληλους (υπόλοιπους)
Η ιδια η εξουσιαστική και πολιτική δομη των κοινωνιών,παραγει / ειναι συμφυτη με ελιτιστικες δομες - εκ των πραγματων.
Οσο η διαρθρωση βασιζεται στο εξουσιαστικό μοντελο και την ιεραρχια,τοσο θα υπαρχουν ως αναγκαιο κακό,μειοψηφίες που εχουν εξυψωθεί της μετριότητας και που ακριβως λογω των χαρακτηριστικών τους,θα (θεωρουν πως ειναι οι αρμοδιότεροι να) αγουν και θα φερουν τις πλειοψηφίες.
Τις κοινωνίες (πρέπει να) τις οδηγουν οι καλυτεροι. Συνεπώς,ειναι αναπόφευκτο αυτο να συμβαινει απο μια μικρή ελιτιστικη - με την εννοια των περισσότερων προσοντων / δεξιοτητων κλπ σε σχεση με τη μαζα- ολιγαρχία,που στους συγχρονους καιρους αντλει νομιμοποιηση μεσα απο τις εδραιωμένες δημοκρατιες.
Ο ελιτισμός συνηθως αναφέρεται σε σχεση με τις συγχρονες εδραιωμενες πολιτικές συνθήκες,οπου συγκεκριμενες (οικονομικά κλπ προνομιουχες) συμπαγεις ομαδες ή ατομα ανταγωνιζονται μεταξύ τους ως προς τη συμμετοχή τους στη διαδικασια ληψης των πολιτικών αποφάσεων και δη στον έλεγχο / διακυβερνηση / χαλιναγωγηση της μαζας.
Εκ των συγχρονων πραγματων ,όσο δημοκρατική και να ειναι μια κοινωνια,ο ελεγχος θα ασκειται πάντα απο μια μικρή ολιγαρχία,μια ελίτ.
Ετσι,στα σημερινα δεδομενα,εχουμε δυο κατηγοριες:
1) απο τη μια πλευρά,μια μειοψηφια / αφρόκρεμα (ενίοτε αυτοαποκαλούμενων) εκλεκτών,απο πολλα κοινωνικά στρώματα κύρους,οπως τραπεζίτες,στρατιωτικους,διανοουμενους,επιχειρηματιες,οι οποιοι ειναι η ελιτ που (θεωρει πως εχει τις ικανοτητες,γνωσεις - αρα και νομιμοποιηση να) κυβερνα και
2) τις εξουσιαζομενες μάζες (πρόβατα),οι οποιες χρειαζονται τους παραπανω (βοσκους),δεδομενου οτι δε μπορουν να αυτοκυβερνηθουν.
Ουσιαστικά λοιπον το πιπιλισμα περι "λαϊκής κυριαρχιας" ειναι απλα ενα παραμύθι,αφου δεν κυβερνα ο λαος,μα μια αρχουσα ταξη,με εργαλειο τον διοικητικό / κρατικό μηχανισμό,επιτείνοντας την αποξένωση / απομόνωση των μεν και των δε.
"Η μεγαλυτερη μαχη απο ολες ειναι το να εισαι διαφορετικος απο τον μεσο ανθρωπο."
- Charles M. Schwab
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.