Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
21-11-09
15:10
Επαναλαμβανομαστε νομιζω.
Η ουσια ειναι, οτι εαν βλεπει το ζευγαρι, πως η συμβιωση προσφερει δυστυχια σε αυτους αλλα και στους γυρω τους, συμπεριλαμβανομενου και του παιδιου, τοτε το φρονιμοτερο ειναι ο καθενας να τραβηξει το δρομο του στην προσωπικη τους ζωη, με την προυποθεση να σταθουν εξισου καλοι γονεις στο παιδι τους.
Εγω δε θα συγχωρουσα και δε θα δικαιολογουσα κανεναν γονεα και για κανεναν λογο που θα "εγκατελειπε", παραμελουσε το παιδι του.
Για μενα αυτο ειναι ασυγχωρητο και αδιαπραγματευτο.
Η ουσια ειναι, οτι εαν βλεπει το ζευγαρι, πως η συμβιωση προσφερει δυστυχια σε αυτους αλλα και στους γυρω τους, συμπεριλαμβανομενου και του παιδιου, τοτε το φρονιμοτερο ειναι ο καθενας να τραβηξει το δρομο του στην προσωπικη τους ζωη, με την προυποθεση να σταθουν εξισου καλοι γονεις στο παιδι τους.
Εγω δε θα συγχωρουσα και δε θα δικαιολογουσα κανεναν γονεα και για κανεναν λογο που θα "εγκατελειπε", παραμελουσε το παιδι του.
Για μενα αυτο ειναι ασυγχωρητο και αδιαπραγματευτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
20-11-09
21:02
Γι'αυτό πρέπει να τον περάσουμε από πολλά "κόσκινα" για να τον επιλέξουμε για πατέρα του παιδιού μας. Πιστεύεις οτι σήμερα οι γυναίκες σκέφτονται τόσο πολύ τη σοβαρή απόφαση του παιδιού; Αν τον τεστάρεις, τον βρεις σωστό μετά από πολλές δοκιμασίες και αρκετό χρόνο και μετά σου μεταμορφωθεί, ε τότε τι να πω,έπεσες στην περίπτωση. Δε νομίζω οτι ένας άντρας που φαίνεται οτι θα είναι σωστός πατέρας μετά από καιρό θα πάθει μετάλλαξη, είναι τρομερά σπάνια περίπτωση.
Εχω την εντυπωση πως αυτην την αποφαση την αντιμετωπιζουν πολυ πιο σοβαρα σημερα απο οτι την εποχη της μαμας μου, οπου εβλεπαν το γαμο και τη δημιουργια οικογενειας κατα κυριο λογο ως μια διεξοδο για περισσοτερη ελευθερια κινησεων που δυστυχως δεν ειχαν στο σπιτι των γονιων τους.
Οσο και να δοκιμασεις καποιον, κανεις δεν μπορει να σου εγγυηθει, ουτε καν ο ιδιος, οτι με το περασμα των χρονων η εξελιξη σας θα εχει παραλληλη πορεια και οχι αντιθετη. Οι ανθρωποι αλλαζουν, συναισθηματα που υπηρχαν παυουν να υφιστανται και γι αυτο το λογο και οι διαπροσωπικες σχεσεις ειναι δυσκολες και θελουν πολλη δουλεια.
Επισης, μην μπερδευεις το ρολο του σωστου πατερα με το ρολο του ταιριαστου συζυγου. Μπορει καποιος να ειναι σωστος απεναντι στο παιδι του απο το πρωτο λεπτο της γεννησης του, αλλα να εξελιχθει στον χειροτερο συζυγο εβερ. Δεν ειναι βεβαια η εκβαση αυτη και η μοναδικη, αλλα ειναι πιθανη.
Αυτό δε σημαίνει οτι μπορείς να βρεις γκόμενο και να παρατήσεις την οικογένειά σου δίχως να παλέψεις. Τερμάτισε το γάμο, δες τι θα γίνει με τον ψυχισμό του παιδιού σου,κανόνισε τα διαδικαστικά,και μετά δες τι θα κάνεις στη ζωή σου.
Δεν αναφερομαι σε περιπτωσεις οπου καποιος συμπεριφερεται ανωριμα, αλλα σε κεινες τις περιπτωσεις οπου εχουν καταληξει στο οτι πλεον η συμβιωση δεν ειναι δυνατη, διοτι κανει κανει κακο και σε εκεινους αλλα και στο παιδι.
Σαφώς κι εγώ είμαι υπέρ του διαζυγίου σε περίπτωση που κάποιος είναι δυστυχής. Μην το κάνουμε όμως και ψωμοτύρι γιατί δε θέλουμε να μπούμε στον κόπο να παλέψουμε...
Μα μιλαμε για εκεινες τις περιπτωσεις, οπου υπαρχει δυστυχια και η κατασταση ειναι μη αναστρεψιμη. Σε καμμια περιπτωση δεν αναφερομαι σε ατομα ανωριμα και επιπολαια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
20-11-09
13:12
Και τι προτείνεις δηλαδή; Να μεγαλώνει το παιδί μαζί με τον εραστή της;
Δεν την τιμωρεί κανείς, επιλογή της ήταν να αφήσει τον άντρα της για άλλον, θα δεχτεί τις συνέπειες. Πριν κάνει παιδί δεν ήξερε πώς ήταν ο άντρας της; Συγνώμη αλλά σε αυτά τα θέματα είμαι πολύ αυστηρή...
Θα προτιμουσες δλδ το παιδι να μεγαλωσει με τον λιγοτερο ικανο να του εξασφαλισει συναισθηματικη ισορροπια και χρονο?
Ο δευτερος αντρας στη ζωη της μητερας δε θα αναπληρωσει κανενα κενο, εαν ο πατερας ειναι διπλα στο παιδι του...
Και εισαι αυστηρη με τι ακριβως?!
Οτι εαν κανουμε ενα λαθος στη ζωη μας, εστω και απο τα μεγαλυτερα, ειναι προτιμοτερο να το πληρωνουμε και εμεις αλλα και οι γυρω μας μια ζωη?!
Συγγνωμη που θα στο πω, αλλα αυτες οι αποψεις, ειναι θεσεις που ειχε η γιαγια μου και ηταν γενηθεισα το 1902.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.