Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
21-11-09
15:10
Επαναλαμβανομαστε νομιζω.
Η ουσια ειναι, οτι εαν βλεπει το ζευγαρι, πως η συμβιωση προσφερει δυστυχια σε αυτους αλλα και στους γυρω τους, συμπεριλαμβανομενου και του παιδιου, τοτε το φρονιμοτερο ειναι ο καθενας να τραβηξει το δρομο του στην προσωπικη τους ζωη, με την προυποθεση να σταθουν εξισου καλοι γονεις στο παιδι τους.
Εγω δε θα συγχωρουσα και δε θα δικαιολογουσα κανεναν γονεα και για κανεναν λογο που θα "εγκατελειπε", παραμελουσε το παιδι του.
Για μενα αυτο ειναι ασυγχωρητο και αδιαπραγματευτο.
Η ουσια ειναι, οτι εαν βλεπει το ζευγαρι, πως η συμβιωση προσφερει δυστυχια σε αυτους αλλα και στους γυρω τους, συμπεριλαμβανομενου και του παιδιου, τοτε το φρονιμοτερο ειναι ο καθενας να τραβηξει το δρομο του στην προσωπικη τους ζωη, με την προυποθεση να σταθουν εξισου καλοι γονεις στο παιδι τους.
Εγω δε θα συγχωρουσα και δε θα δικαιολογουσα κανεναν γονεα και για κανεναν λογο που θα "εγκατελειπε", παραμελουσε το παιδι του.
Για μενα αυτο ειναι ασυγχωρητο και αδιαπραγματευτο.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
20-11-09
15:51
Δε συγχωρώ λάθη που έχουν να κάνουν με τη ζωή ενός παιδιού - του δικού μας (εκτός από εξαιρετικές περιπτώσεις βιασμού ή ψυχολογικών προβλημάτων). Τον άνθρωπο που επιλέγεις για πατέρα του παιδιού σου τον δοκιμάζεις πολύ ώσπου να δεις οτι είναι κατάλληλος. Από τη στιγμή που θα κάνεις παιδί λυπάμαι που το λέω αλλά η προτεραιότητά σου είναι το παιδί σου. Αν κριθεί ο πατέρας ακατάλληλος, φυσικά να πάει το παιδί με τη μάνα και τον εραστή. Μη χείρον βέλτιστον...
Η γιαγιά σου ήταν γεννηθείσα το 1902 και συμφωνώ με τις αποψεις της. Αν αυτό με κάνει οπισθοδρομική, δε με πειράζει. Μπορείς εσύ να προσδιορίσεις το λάθος και το σωστό σε αυτές τις περιπτώσεις;
Οταν μερα με τη μερα ανακαλυπτουμε και κατι καινουργιο για τον ιδιο μας τον εαυτο, πως περιμενουμε να εχουμε μαθει πολυ καλα καποιον ξενο, ακομα και εαν ειναι αυτος που επιλεξαμε για πατερα/μητερα του παιδιου μας?!
Επειδη σημερα ειναι καποιος καταλληλος, νομιζεις οτι μπορεις να εισαι σιγουρος, εαν θα συνεχισει να ειναι καταλληλος και "αυριο"? Εαν ναι, τοτε θεωρω πως κανεις τραγικο λαθος.
Σαφως και ειναι προτεραιοτητα σου το παιδι, αλλα εαν εσυ δεν εισαι καλα με τον εαυτο σου, δεν προκειται να ειναι ουτε το παιδι σου. Θα αυτοσυγκρατηθεις, θα υπομεινεις, θα υποφερεις, αλλα μεχρι ποτε...? Καποια στιγμη θα λυγισεις και αυτο θα εχει επιπτωσεις και στο παιδι.
Καταλαβαινεις οτι το προβλημα σου ειναι οτι μπορει η μητερα να φτιαξει κανα τη ζωη της?! Τι σημαινει, εαν αποδειχτει ακαταλληλος ο πατερας τοτε ας μεινει το παιδι με τον νεο ανδρα στη ζωη της?!
Εαν κριθει η μητερα πιο ικανη ή ο πατερας αντιστοιχα ποια η σημασια δλδ να εχει συνεχισει τη ζωη της/του με καποιον αλλο ανθρωπο?!
Σε περιπτωση δλδ η μητερα ή ο πατερας δεν εφτιαχναν τη ζωη τους με αλλο ανθρωπο, τοτε για σενα φανταζομαι, δεν υπαρχει θεμα, σωστα?
Το λαθος και το σωστο συνοψιζεται για μενα σε αυτο που ορθα παρατηρησε η under..."Νομίζω πως το παιδί πρέπει να το παίρνει αυτός που μπορεί να του προσφέρει την μεγαλύτερη συναισθηματική ισορροπία αλλά και τον περισσότερο χρόνο. Το ποιός έφυγε από τον γάμο δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι καλός γονιός ή όχι."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος
Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.
20-11-09
13:12
Και τι προτείνεις δηλαδή; Να μεγαλώνει το παιδί μαζί με τον εραστή της;
Δεν την τιμωρεί κανείς, επιλογή της ήταν να αφήσει τον άντρα της για άλλον, θα δεχτεί τις συνέπειες. Πριν κάνει παιδί δεν ήξερε πώς ήταν ο άντρας της; Συγνώμη αλλά σε αυτά τα θέματα είμαι πολύ αυστηρή...
Θα προτιμουσες δλδ το παιδι να μεγαλωσει με τον λιγοτερο ικανο να του εξασφαλισει συναισθηματικη ισορροπια και χρονο?
Ο δευτερος αντρας στη ζωη της μητερας δε θα αναπληρωσει κανενα κενο, εαν ο πατερας ειναι διπλα στο παιδι του...
Και εισαι αυστηρη με τι ακριβως?!
Οτι εαν κανουμε ενα λαθος στη ζωη μας, εστω και απο τα μεγαλυτερα, ειναι προτιμοτερο να το πληρωνουμε και εμεις αλλα και οι γυρω μας μια ζωη?!
Συγγνωμη που θα στο πω, αλλα αυτες οι αποψεις, ειναι θεσεις που ειχε η γιαγια μου και ηταν γενηθεισα το 1902.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.