DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
02-12-09
11:26
μυριζουν το dna για καρκινους ,και καταλαβαινουν τη διαφορετικη μυρωδια dna δυο ανθρωπων... οποτε δεν αποκλειεται να καταλαβει την ομοιοτητα ενος παιδιου με γονιο..?
Η ικανότητα των σκύλων να προειδοποιούν για ύπαρξη καρκινικών όγκων σε πολύ πρώιμο στάδιο οφείλεται στο ότι η ύπαρξη αυτών των όγκων προκαλεί την έκλυση με την εκπνοή κάποιων πολύ συγκεκριμένων ουσιών σε απειροελάχιστες ποσότητες και ακριβώς αυτές τις ουσίες ανιχνεύει η όσφρηση των σκύλων... το dna δεν φαίνεται να έχει σχέση ...
https://www.newscientist.com/article/dn8549
https://www.sciencedaily.com/releases/2006/01/060106002944.htm
https://www.medpagetoday.com/HematologyOncology/LungCancer/2442
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
30-11-09
14:48
πες το αυτο σε ολα τα παιδια που μολις μαθαινουν οτι ειναι υιοθετημενα τρεχουν να βρουν τη ριζα τους ,τη βιολογικη τους μανα..τον προγονο τους...αυτα ειναι στο ενστικτο μας ,δεν αλλαζουν... και εγκληματιας να ειναι ο πατερας ,μητερα σου θελεις να ξερεις ποιος ειναι,γιατι ετσι βρισκεις και ενα κομματι του εαυτου σου..εισαι ενα κομματι αυτου του ανθρωπου..
Αυτό κατά τη γνώμη μου θα μπορούσε να είναι και απόδειξη έμφυτης περιέργειας και όχι η δραματοποιημένη ανάγκη του να βρει κάποιος τους βιολογικούς γονείς του. Πόσο μάλλον όταν οι γονείς υιοθετημένων παιδιών έχουν δώσει τα πάντα σε αυτά τα παιδιά που αποκαλούνται και "παιδιά της καρδιάς" και είναι λογικό να αισθάνονται ασφάλεια και αγάπη...
Αφού το θέμα των γονιών είναι τόσο σημαντικό, λογικό είναι να θέλουν να μάθουν ποιοί είναι οι βιολογικοί γονείς τους.
Αυτό όμως που θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον είναι το πόσα από αυτά τα παιδιά τελικά επιστρέφουν στη θετή τους οικογένεια καθώς δεν βρίσκουν κοινά σημεία με τους βιολογικούς γονείς τους. Ή πόσα από τα παιδιά αυτά μπορεί και να απογοητεύονται (σε σπάνιες περιπτώσεις ίσως) από τους βιολογικούς γονείς τους, ή να συνειδητοποιούν όχι θεωρητικά πλέον αλλά πάνω τους ότι μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει ένα παιδί και το κάνει άνθρωπο...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η DreamsRevenge αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,757 μηνύματα.
29-11-09
18:00
Παρένθετη μητρότητα είναι η διαδικασία κατά την οποία μια γυναίκα που δε μπορεί να κυοφορήσει το μωρό της για λόγους υγείας, προχωράει στην τεχνητή γονιμοποίηση των ωαρίων της από τα σπερματοζωάρια του συζύγου και το έμβρο εμφυτεύεται στη μήτρα μιας άλλης γυναίκας η οποία απλά το φιλοξενεί μέχρι τη γέννηση. Ωστόσο τα ωάρια μπορεί να ανήκουν και σε άγνωστη δωρήτρια στην περίπτωση που η επίδοξη μητέρα δεν έχει ιατρικά κατάλληλο γενετικό υλικό. Αυτή είναι και η μόνη περίπτωση που αναγνωρίζεται από την ελληνική νομοθεσία καθώς δεν προβλέπεται η διαδικασία της υποκατάσταστης μητρότητας όπου το έμβρυο είναι αποτέλεσμα της γονιμοποίησης των ωαρίων της κυοφορούσας από τα σπερματοζωάρια του συζύγου της «κοινωνικής» ή «νομικής» αν θέλετε μητέρας η οποία στην περίπτωση αυτή δεν έχει γενετική σχέση με το παιδί.
Ένα πολύ καλό άρθρο για το θέμα βρίσκεται εδώ, ενώ ένα κείμενο που θέτει πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα βρίσκεται και εδώ
Μέχρι εδώ καλά…
Όμως στην Ελλάδα τουλάχιστον, ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι δεσμοί αίματος έχουν πολύ μεγάλη σημασία, ακόμα και τα ζητήματα ιθαγένειας στην Ελλάδα ορίζονται από το δίκαιο του αίματος.
Θεωρείτε ότι είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε μια οικογένεια όπου το παιδί ή τα παιδιά δεν αποτελούν «φυσική» συνέχεια (με τις συνήθεις διαδικασίες) των γονέων τους αλλά αποτέλεσμα ιατρικών πράξεων και νομικών διαδικασιών (η ΙΥΑ – ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή έχει επιφέρει μια σειρά αλλαγών και στον Αστικό Κώδικα πλέον επανακαθορίζοντας τον ορισμό της οικογένειας), όπως μια συμφωνία παρένθετης μητρότητας που απαιτεί και δικαστική άδεια για να είναι νόμιμη?
Ένα πολύ καλό άρθρο για το θέμα βρίσκεται εδώ, ενώ ένα κείμενο που θέτει πολλά ενδιαφέροντα ερωτήματα βρίσκεται και εδώ
Μέχρι εδώ καλά…
Όμως στην Ελλάδα τουλάχιστον, ζούμε σε μια κοινωνία όπου οι δεσμοί αίματος έχουν πολύ μεγάλη σημασία, ακόμα και τα ζητήματα ιθαγένειας στην Ελλάδα ορίζονται από το δίκαιο του αίματος.
Θεωρείτε ότι είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε μια οικογένεια όπου το παιδί ή τα παιδιά δεν αποτελούν «φυσική» συνέχεια (με τις συνήθεις διαδικασίες) των γονέων τους αλλά αποτέλεσμα ιατρικών πράξεων και νομικών διαδικασιών (η ΙΥΑ – ιατρικώς υποβοηθούμενη αναπαραγωγή έχει επιφέρει μια σειρά αλλαγών και στον Αστικό Κώδικα πλέον επανακαθορίζοντας τον ορισμό της οικογένειας), όπως μια συμφωνία παρένθετης μητρότητας που απαιτεί και δικαστική άδεια για να είναι νόμιμη?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.