venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
07-12-10
22:41
Ο Μικρός Τυμπανιστής
Μου `παν έλα να πάμε να δεις,
Χριστός γεννήθηκε στην άκρη της γης
Κι εγώ γυρίζω απόψε στον ουρανό
Τʼ αστέρι ψάχνω να βρω το φωτεινό
Ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ.
Να με πάει στο μικρό βασιλιά,
Πέρα μακριά.
Μες στη νύχτα παιδί μοναχό
Τι δώρο να σου φέρω που ʽμια φτωχό.
Εγώ το τύμπανο μου μόνο κρατώ
Τα κάλαντα να παίξω για το Χριστό
Ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ.
Το πιο ωραίο τραγούδι θα πω
Για το Χριστό.
Μες τη φάτνη τα ζώα ξυπνούν
Κι απʼ έξω ταπεινά βοσκοί προσκυνούν.
Στης Παναγιάς κρυμμένο την αγκαλιά
Χρυσό στεφάνι φως φορεί στα μαλλιά
Ραπαπαπαμ, ραπαπαπαμ.
Σαν με βλέπει η καρδιά μου χτυπά
Και μου γελά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
07-12-10
14:21
το τραγούδι των εφηβικών μας Χριστουγέννων
Last Cristmas
Τα περασμένα Χριστούγεννα σου έδωσα την καρδιά μου
αλλά την αμέσως επόμενη ημέρα μου την έδωσες πίσω
Αυτή τη χρονιά για να γλιτώσω τον εαυτό μου από τα δάκρυα
Θα τη δώσω σε κάποια εξαιρετική
Τα περασμένα Χριστούγεννα σου έδωσα την καρδιά μου
αλλά την αμέσως επόμενη ημέρα μου την έδωσες πίσω
Αυτή τη χρονιά για να γλιτώσω τον εαυτό μου από τα δάκρυα
Θα τη δώσω σε κάποια εξαιρετική
Ήδη μια φορά ʽκαμμένοςʼ και διπλά ντροπαλός
Κρατώ την απόσταση μου, αλλά ακόμα τραβάς την προσοχή μου
Πες μου μωρό μου, με αναγνωρίζεις;
Πέρασε ένας χρόνος, και δε μου κάνει εντύπωση
Καλά Χριστούγεννα! Τα τύλιξα και τα έστειλα
με ένα σημείωμα που γράφει σʼαγαπώ. Και το εννοώ
Τώρα ξέρω τί ανόητος υπήρξα,
αλλά αν με φιλούσες πάλι τώρα θα ήξερα οτι θα με ξεγελούσες πάλι
Ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο, φίλοι με κουρασμένα μάτια
κρύβομαι από εσένα και την παγωμένη σου ψυχή,
Θεέ μου, νόμιζα ότι ήσουν κάποιος αξιόπιστος άνθρωπος
Εγώ ήμουν ένας ώμος για να κλάψεις,
Ένας εραστής με φωτιά στην καρδιά
ένας κρυμμένος άνθρωπος αλλά εσύ με έσκισες στα δυο
Τώρα βρήκα μια αληθινή αγάπη και δεν θα με κοροιδέψεις ξανά.
Ένας εραστής με φωτιά στην καρδιά
ένας κρυμμένος άνθρωπος αλλά εσύ με έσκισες στα δυο
την επόμενη φορά θα δώσω την καρδιά μου σε κάποια ιδιαίτερη
κάποια
Σε κάποια ιδιαίτερη
που θα μου δώσει κάτι πίσω
Θα την δώσω σε κάποια
θα κρατήσω την καρδιά μου και θα τη δω να καίγεται
Θα τη δώσω σε κάποια ιδιαίτερη
Σε είχα για μια μέρα,
νόμιζα ότι ήσουν κάποιος ιδιαίτερος άνθρωπος
Θα τη δώσω σε κάποια, θα τη δώσω σε κάποια
Τα περασμένα Χριστούγεννα σου έδωσα την καρδιά μου
και την πέταξες μακριά,
θα την δώσω σε κάποια ιδιαίτερη
τότε το 1984 είχε γίνει πανικός, όλοι το τραγουδούσαμε παρόλο που μιλά για χωρισμό και για πόνο στη καρδιά και το video μας είχε ενθουσιάσει με το ξύλινο σπίτι, τα χιόνια, την ανεμελιά και τα γέλια..... τα αθώα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια....τότε όλα ήταν πιο γλυκά ....εμείς γνωρίσαμε το αυθεντικό, το πρωτότυπο...πήραμε τη συγκίνηση του πρώτου ακούσματος μόλις δημιουργήθηκε...πλέον παίζεται κάθε χρόνο από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και όχι μόνο- στα εμπορικά κέντρα, στους δρόμους και σε διαφορετικές εκτελέσεις...έχει γίνει σήμα κατατεθέν...αλλά η νοσταλγία παραμένει...
Last Cristmas
Τα περασμένα Χριστούγεννα σου έδωσα την καρδιά μου
αλλά την αμέσως επόμενη ημέρα μου την έδωσες πίσω
Αυτή τη χρονιά για να γλιτώσω τον εαυτό μου από τα δάκρυα
Θα τη δώσω σε κάποια εξαιρετική
Τα περασμένα Χριστούγεννα σου έδωσα την καρδιά μου
αλλά την αμέσως επόμενη ημέρα μου την έδωσες πίσω
Αυτή τη χρονιά για να γλιτώσω τον εαυτό μου από τα δάκρυα
Θα τη δώσω σε κάποια εξαιρετική
Ήδη μια φορά ʽκαμμένοςʼ και διπλά ντροπαλός
Κρατώ την απόσταση μου, αλλά ακόμα τραβάς την προσοχή μου
Πες μου μωρό μου, με αναγνωρίζεις;
Πέρασε ένας χρόνος, και δε μου κάνει εντύπωση
Καλά Χριστούγεννα! Τα τύλιξα και τα έστειλα
με ένα σημείωμα που γράφει σʼαγαπώ. Και το εννοώ
Τώρα ξέρω τί ανόητος υπήρξα,
αλλά αν με φιλούσες πάλι τώρα θα ήξερα οτι θα με ξεγελούσες πάλι
Ένα δωμάτιο γεμάτο κόσμο, φίλοι με κουρασμένα μάτια
κρύβομαι από εσένα και την παγωμένη σου ψυχή,
Θεέ μου, νόμιζα ότι ήσουν κάποιος αξιόπιστος άνθρωπος
Εγώ ήμουν ένας ώμος για να κλάψεις,
Ένας εραστής με φωτιά στην καρδιά
ένας κρυμμένος άνθρωπος αλλά εσύ με έσκισες στα δυο
Τώρα βρήκα μια αληθινή αγάπη και δεν θα με κοροιδέψεις ξανά.
Ένας εραστής με φωτιά στην καρδιά
ένας κρυμμένος άνθρωπος αλλά εσύ με έσκισες στα δυο
την επόμενη φορά θα δώσω την καρδιά μου σε κάποια ιδιαίτερη
κάποια
Σε κάποια ιδιαίτερη
που θα μου δώσει κάτι πίσω
Θα την δώσω σε κάποια
θα κρατήσω την καρδιά μου και θα τη δω να καίγεται
Θα τη δώσω σε κάποια ιδιαίτερη
Σε είχα για μια μέρα,
νόμιζα ότι ήσουν κάποιος ιδιαίτερος άνθρωπος
Θα τη δώσω σε κάποια, θα τη δώσω σε κάποια
Τα περασμένα Χριστούγεννα σου έδωσα την καρδιά μου
και την πέταξες μακριά,
θα την δώσω σε κάποια ιδιαίτερη
τότε το 1984 είχε γίνει πανικός, όλοι το τραγουδούσαμε παρόλο που μιλά για χωρισμό και για πόνο στη καρδιά και το video μας είχε ενθουσιάσει με το ξύλινο σπίτι, τα χιόνια, την ανεμελιά και τα γέλια..... τα αθώα παιδικά και εφηβικά μας χρόνια....τότε όλα ήταν πιο γλυκά ....εμείς γνωρίσαμε το αυθεντικό, το πρωτότυπο...πήραμε τη συγκίνηση του πρώτου ακούσματος μόλις δημιουργήθηκε...πλέον παίζεται κάθε χρόνο από όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και όχι μόνο- στα εμπορικά κέντρα, στους δρόμους και σε διαφορετικές εκτελέσεις...έχει γίνει σήμα κατατεθέν...αλλά η νοσταλγία παραμένει...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
16-12-09
18:59
το τέλος του ευτυχισμένου πρίγκηπα
από τον Δημήτρη Χόρν η αφήγηση
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
venividivici
Τιμώμενο Μέλος
Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
16-12-09
15:13
Τεςπα αυτό πάντως που έχει μείνει βαθιά χαραγμένο στη μνήμη μου , δεν είναι ούτε τραγούδι , μήτε παραμύθι αλλά μια μυρωδιά … το άρωμα που γέμιζε όλο το σπίτι όταν έψηνε η μαμά μου
μελομακάρονα , θυμάμαι ξυπνούσα και μοσχοβολούσαν μέχρι και τα σεντόνια μου από αυτό το άρωμα
και έτρεχα ( βάλε παντόφλεεες κραυγή μαμάς … ) να προλάβω να βουτήξω κι εγώ μερικά μελομακάρονα μέσα στο σιρόπι που άχνιζε … και μετά ότι μελάκι και καρύδια περίσσευαν να τα ανακατέψω και να τα φάω από τη κατσαρόλα
Πράγματι γιορτές χωρίς μυρωδιές, χωρίς γλυκά, δεν είναι γιορτές.......πάντα μου άρεσε να βλέπω τη μάνα μου να φτιάχνει κουραμπιέδες, μελομακάρονα και την βασιλόπιτα, ενώ ο πατέρας μου από όταν ήταν παιδί είχε σαν έθιμο να φτιάχνει χριστόψωμο......
πω πω..... και γεμιζε το κρεβατι τους απο ζυμες καλυμμένες με χοντρές κουβέρτες και περιμένανε να ανάβει το ζυμάρι και εγώ πήγαινα κλεφτά σήκωνα τις κουβέρτες για να δω πως γίνεται να ανεβαίνει το ζυμάρι......
φτιαχνανε τοσα πολλά χριστόψωμα και βασιλόπιτες που τις μοίραζαν σε συγγενείς και φίλους.....
πάντα την παραμονή πρωτοχρονιάς πηγαίναμε οικογενειακώς στη νονά μου να της δώσουμε και την βασιλόπιτα και φεύγαμε με το τελευταίο τρένο του ησαπ κατά τις εννέα ή δέκα το βράδυ για να προλάβουμε να αλλαξουμε την πρωτοχρονιά στο σπίτι μας.........
σήμερα ακόμη κι αν δεν έχω διάθεση ή δεν προλαβαίνω, ένα σπιτικό γλυκό θα το φτιάξω για να μυρίσει το σπίτι.....ακόμη και μια μικρή δόση απο χριστουγεννιάτικα μελομακάρονα γιατί τα άτιμα θέλουν κόπο και χρόνο.......
και πάντα η βασιλόπιτα σπιτική έστω και την τελευταία στιγμή, μια γρήγορη συνταγή ανακάτεμα υλικών και ψησιμο στο φούρνο
Θέλω πάντα να κόβω την βασιλόπιτα σπίτι και μετά να βγαίνω να πηγαίνω σε φίλους ή σε κάποιο μαγαζί.....
το ετοιματζίδικο δεν έχει την ίδια μυρωδιά με το σπιτικό όπως και να το κάνουμε.....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.