mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
27-12-09
01:26
''Η ματαιοδοξια ενος writer...''
Θα ηθελα να σχολιασω κατι που μου ηρθε στο μυαλο, κρινοντας απο κοσμο που γραφει κι εχω λιγακι συνομιλησει εχοντας βγαλει καποια συμπερασματα, γραφει ειτε επαγγελματικα, ειτε ερασιτεχνικα (τεραστια η διαφορα).
Σχετικο - ασχετο με το θεμα και τις απαντησεις, ομως. Αν δε χωρα εδω, παρακαλω μεταφερετε...
Αλοιμονο αν εγραφε καποιος(δεν ισχυει μονο με το γραψιμο, αλλα και σε ολες τις εργασιες που χουν γινει με παθος καρδιας) και δεν ειχε μεσα του το ''ψωνιο'' να δημοσιοποιησει ο,τι εχει γραψει και οσα εχει νιωσει... με ενα ομως μεγαλο βαρος στην ψυχη του: ποτε μα ποτε ενας γραφιας δε θα χει την ικανοποιηση απο την ευχαριστηση και την επιβραβευση του κοσμου, αν ο ιδιος δε νιωσει ευχαριστηση απο το ιδιο το κειμενο του. Τα κειμενα ομως παραμενουν ατελη.
Παντα. Εκνευριστικο, ετσι?
Ποσοι μεγαλοι ανθρωποι των τεχνων εγιναν δημοφιλεις (κι οχι διασημοι) μεσα απο ενα ξεσκονισμα απο αλλους ''περιεργους κουτσομποληδες'' που εψαξαν παλαιολιθικά γραφεια και συρταρια, αφου πλεον ειχαν απο τη ζωη φυγει..
Πx : Ενας γραφεας που μιλα για τον δημο (δημοσιογραφος δηλαδη) θελει να ειναι συγγραφεας κι ενας συγγραφεας θελει να γινει δημοσιογραφος.
Το ενα ειναι τεχνη, το αλλο ειναι κοινωνικο εργο.
Το ενα ειναι αποθεμα ψυχης καταγεγγραμενο σε μια λευκη κολλα χαρτι, το αλλο ειναι μερακι, ισοβια κοινωνικη εργασια.
Πιστευω πως.. οποιος γραφει εκφραζει ενα ιδανικο. Εκφραζει μια τεχνη καθαρη και δικη του. Μια και ξεχωριστη, μοναδικη κι αυθεντικη. Γι αυτο προτεινω η τεχνη να μη γινεται μοδα και παρασυρεται σε ενα ρηχο λαιφσταιλ κι αγχος, αλλιως καταντά και φθίνει.... Αυτη η τεχνη ας μένει αγνη και καθαρη.
Θα ηθελα να σχολιασω κατι που μου ηρθε στο μυαλο, κρινοντας απο κοσμο που γραφει κι εχω λιγακι συνομιλησει εχοντας βγαλει καποια συμπερασματα, γραφει ειτε επαγγελματικα, ειτε ερασιτεχνικα (τεραστια η διαφορα).
Σχετικο - ασχετο με το θεμα και τις απαντησεις, ομως. Αν δε χωρα εδω, παρακαλω μεταφερετε...
Αλοιμονο αν εγραφε καποιος(δεν ισχυει μονο με το γραψιμο, αλλα και σε ολες τις εργασιες που χουν γινει με παθος καρδιας) και δεν ειχε μεσα του το ''ψωνιο'' να δημοσιοποιησει ο,τι εχει γραψει και οσα εχει νιωσει... με ενα ομως μεγαλο βαρος στην ψυχη του: ποτε μα ποτε ενας γραφιας δε θα χει την ικανοποιηση απο την ευχαριστηση και την επιβραβευση του κοσμου, αν ο ιδιος δε νιωσει ευχαριστηση απο το ιδιο το κειμενο του. Τα κειμενα ομως παραμενουν ατελη.
Παντα. Εκνευριστικο, ετσι?
Ποσοι μεγαλοι ανθρωποι των τεχνων εγιναν δημοφιλεις (κι οχι διασημοι) μεσα απο ενα ξεσκονισμα απο αλλους ''περιεργους κουτσομποληδες'' που εψαξαν παλαιολιθικά γραφεια και συρταρια, αφου πλεον ειχαν απο τη ζωη φυγει..
Πx : Ενας γραφεας που μιλα για τον δημο (δημοσιογραφος δηλαδη) θελει να ειναι συγγραφεας κι ενας συγγραφεας θελει να γινει δημοσιογραφος.
Το ενα ειναι τεχνη, το αλλο ειναι κοινωνικο εργο.
Το ενα ειναι αποθεμα ψυχης καταγεγγραμενο σε μια λευκη κολλα χαρτι, το αλλο ειναι μερακι, ισοβια κοινωνικη εργασια.
Πιστευω πως.. οποιος γραφει εκφραζει ενα ιδανικο. Εκφραζει μια τεχνη καθαρη και δικη του. Μια και ξεχωριστη, μοναδικη κι αυθεντικη. Γι αυτο προτεινω η τεχνη να μη γινεται μοδα και παρασυρεται σε ενα ρηχο λαιφσταιλ κι αγχος, αλλιως καταντά και φθίνει.... Αυτη η τεχνη ας μένει αγνη και καθαρη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
25-12-09
16:10
κακός. βέβαια και εγώ κοιτάζω παλιά μου δημιουργήματα- κομιξ- σκίτσα -προσωπογραφίες - κείμενα - ιστορίες και παθαίνω έλκος, αλλά δεν τα πεταω ώστε να μου θυμίζουν ότι πάντα μπορώ να γίνω καλύτερος και να μην σταματαω ποτέ να το κυνηγώ αυτό, αυτή είναι η φύση του ανθρώπου (άνθρωπος σημαίνει κοιτάζω ψηλά) με ενδιαφεορουν οι ερασιτεχνικές ιστορίες εχεις καμία?
οχι, δεν εχω. Τις αφηνω μισες. Καμια φορα θεωρουνται και τελειωμενες απο καποιους αν τις διαβασει. Κι αν κρινω απο αλλες ιστοριουλες που χω διαβασει.
Δε με νοιαζει και πολυ να τις τελειωνω. Τελειωνουν οι ιστοριες? Ειμαι πολυ μικρη για να τελειωσω μια ιστορια.
Με νοιαζει τη συγκεκριμενη στιγμη να τις γραφω οπως μου βγαινουν κι ας μην τελειωσουν ποτε.
Ουτε με νοιαζει να τις ξαναδιαβαζω και με βαση το παρελθον αν θες, να πορευομαι για το μελλον.
Πορευομαι με βαση το παρον, δε με ενδιαφερει τι εχω γραψει πιο πριν η τι εχω κανει. Με νοιαζει τι κανω τωρα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
mindcircus
Περιβόητο μέλος
Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
18-12-09
22:18
Πολλες ιστοριες γραφω και μετα απο λιγο καιρο τις διαβαζω και με πιανουν νευρα.
Μη με ρωτησεις γιατι, ετσι μου βγαινει.
Απο τοτε γραφω και δε τα διαβαζω.
Ποτε δε διαβαζω οσα γραφω, ακομα κι αν προκειται για δουλεια(αρθρα, ρεπορταζ, δημοσιευματα κλπ) τα ελεγχω εκεινη την ωρα, τα στελνω, τα ξεχναω μετα, ντιλιτ
Μη με ρωτησεις γιατι, ετσι μου βγαινει.
Απο τοτε γραφω και δε τα διαβαζω.
Ποτε δε διαβαζω οσα γραφω, ακομα κι αν προκειται για δουλεια(αρθρα, ρεπορταζ, δημοσιευματα κλπ) τα ελεγχω εκεινη την ωρα, τα στελνω, τα ξεχναω μετα, ντιλιτ
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.