DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Διαφήμιση ΙΚΕΑ με ομόφυλο ζευγάρι (μπορεί να είναι και απλοί ηθοποιοί, δε λέω, το θέμα είναι ότι προβάλλεται στην TV ως ομόφυλο ζευγάρι).
https://www.youtube.com/watch?v=NwIg264dS_Y
-petros
Έξυπνο και cool! (σαν τα πρότυπα που καλό θα ήταν να προβάλλονταν γενικότερα...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Αλλά όσον αφορά στο γάμο στην αρχαιότητα...
https://www.arxaiologia.gr/assets/media/PDF/migrated/441.pdf
κατ' ουσίαν η πρώτη παράγραφος.
αντιγράφω:
"Ο γάμος σαν τελετή δεν έχει επίσημο θρησκευτικό χαρακτήρα, δηλ. δεν είναι συνδεδεμένος με την επίσημη θρησκευτική ζωή και δεν είναι πράξη που τελείται μέσα σε ναό."
Επίσης, μια ποιοτική παραγωγή της εκπαιδευτικής τηλεόρασης
https://www.edutv.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=1186
στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί η διαφοροποίηση μεταξύ της ιδιωτικής σχέσης του πολίτη με το θείο και των τελετουργικών που πραγματοποιούνται στα πλαίσια της και της επίσημης θρησκειοποίησης της τελετής του γάμου που εδώ προφανώς δεν υφίσταται καθώς ο γάμος ως θεσμός επιτελεί κυρίως διοικητική λειτουργία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Οι πολέμιοι της επισημοποίησης και κατακύρωσης ενώπιον του Κράτους των δεσμών των ομοφυλοφίλων χρησιμοποιούν την έννοια του γάμου εγκλωβισμένοι (λυπάμαι για τον όρο αλλά τον θεωρώ ως τον μόνο κατάλληλο) στην θρησκευτική πλευρά της ένωσης δύο ανθρώπων.
Οι υπέρμαχοι πάλι, καταφεύγουν στον ίδιο όρο, ενδεχομένως στην προσπάθεια τους να καταδείξουν την αναγκαιότητα μιας επισημοποίησης-κατακύρωσης σχέσεων ισόκυρης προς κάθε άλλη που εφαρμόζεται στην περίπτωση ετερόφυλων ζευγαριών.
Πού βρίσκεται το πρόβλημα? Για μένα στη λέξη γάμος.
(Στο σημείο αυτό δε μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με επισημάνσεις του Χάους στο προηγούμενο μήνυμα του, προσπαθώντας παράλληλα να διατυπώσω την ευρισκόμενη λίγο παρακάτω άποψη μου.)
Αφ΄ ης στιγμής μια θρησκευτική τελετή περιβλήθηκε τον μανδύα της κρατικής διαδικασίας, η σύγχυση και η αντιπαράθεση ήταν απλώς θέμα χρόνου.
Ο κοινωνικός μας πολιτισμός, σε μια διαδικασία αναμφίβολα επίπονη και μακροχρόνια, οφείλει να κάνει το επόμενο βήμα, καθώς όπως φαίνεται μόνο από τη διαδικασία αυτή θα προχωρήσει στο επόμενο βήμα και η πολιτική εξουσία.
Τί εννοώ?
Ότι είναι καιρός να αφήσουμε πίσω μας τους γάμους (και τα πουρνάρια) και να μιλήσουμε γι αυτό που πραγματικά είναι μια σχέση ετεροφύλων ή ομοφύλων.
Συμβίωση.
Συν+βίος.
Ζωή Μαζί.
Μοίρασμα Ζωής.
Μοίρασμα Βίου.
Μοίρασμα Βιωμάτων,
Η απόφαση για μια τέτοια συμβίωση, εφόσον παράγει έννομα αποτελέσματα που αφορούν στο Κράτος, οφείλει να κατακυρώνεται ενώπιον του Κράτους, με διαδικασία που ορίζει το Κράτος και κανείς άλλος, στη βάση (ελπίζω πάντα) των αρχών της Ισότητας, της Ισονομίας και της Ισοπολιτείας.
Ο γάμος, με την θρησκευτική έννοια του όρου αφορά στα μέλη μιας εκκλησίας, μιας θρησκείας, ενός δόγματος. Μια γαμήλια τελετή οφείλει να χρησιμεύει μόνο για την πνευματική κάλυψη των μελών της ομάδας αυτής και για την κατακύρωση της σχέσης τους ενώπιον της ομάδας και μόνον, αποδεχόμενοι παράλληλα τους περιορισμούς που τίθενται από αυτήν.
Όποιος επιθυμεί νομιμοποίηση της σχέσης του ως προς το Κράτος, οφείλει να συμμορφωθεί με τους κανόνες του Κράτους.
Η θεμελιώδης κοινωνική - πολιτισμική αλλαγή στο σημείο αυτό θα ήταν ο απόλυτος διαχωρισμός στην συνείδηση της κοινωνίας των δύο αυτών διαδικασιών - εννοιών ούτως ώστε να είναι απόλυτα σαφές ποιος ακολουθεί ποια διαδικασία και με ποιο σκοπό.
Φυσικά, η ολοκλήρωση της μετεξέλιξης αυτής θα ήταν ο πλήρης και απόλυτος διαχωρισμός Κράτους - εκκλησίας ούτως ώστε ο καθένας από τους δύο φορείς να επιτελεί με αυτάρκεια και αυτονομία το ρόλο του, πολιτικό-διοικητικό ή πνευματικό αντίστοιχα.
(και μετά ξύπνησα...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Από τη στιγμή λοιπόν που κι εσύ συμφωνείς με αυτό (συγχώρησέ με αλλά δεν είχα διαβάσει το συγκεκριμένο μήνυμά σου), είναι λογικό ότι όσο δεν έχει δοθεί μια τελική απάντηση σχετικά με αυτό το θέμα, η όποια απόφαση κι αν ληφθεί θα έχει καθαρά πολιτικό χαρακτήρα και θα κρίνεται αποκλειστικά και μόνο με πολιτικά κριτήρια. Και όπως υποθέτω θα γνωρίζεις πολύ καλά, η πολιτική λειτουργεί με κριτήρια τα οποία δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με αυτά της επιστήμης και σε καμία περίπτωση μια πολιτική απόφαση δε συνιστά κριτήριο ηθικής νομιμοποίησης μια συγκεκριμένης πράξης.
1. Από το καλά δομημένο κείμενο της απάντησης σου μπορώ να συνάγω ότι αντίστοιχα πολιτικά κριτήρια, προεκτάσεις και ενδεχομένως σκοπιμότητες έξω και πέρα από την καθεαυτή επιστήμη θα μπορούσες να αποδώσεις και σε μια απόφαση σύμφωνα με την οποία η ομοφυλοφιλία θα θεωρούνταν εφεξής ασθένεια (ή έστω κατάσταση υπολειπόμενη συγκριτικά με την ετεροφυλοφιλία) και οι ομοφυλόφιλοι κατ΄ επέκταση δεν θα είχαν πλήρη πολιτικά και λοιπά δικαιώματα αυτοδιάθεσης?
2. https://en.wikipedia.org/wiki/LGBT_rights_by_country_or_territory
ο δεσμός παραπάνω, δίνει μια εικόνα της κατάστασης των δικαιωμάτων της ομοφυλόφιλης - λεσβιακής κοινότητας ανά χώρα σε όλο τον κόσμο.
Θεωρώ εξαιρετικά ενδιαφέρον να εξετάσουμε όχι το πόσες κυβερνήσεις δεν αναγνωρίζουν δικαιώματα κλπ., αλλά το ποιες κυβερνήσεις, σε ποιες χώρες, σε ποιες ηπείρους, με ποια ισχύοντα πολιτικά καθεστώτα, με ποια κοινωνικο-οικονομικά δεδομένα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Πρώτον και σε περίπτωση που δεν το έχεις υπ' όψιν, ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ.... Μην μιλάς για αυτό λοιπόν σαν να είναι κάτι απρόσωπο.
Δεύτερον...
κράτος το [krátos] O46 : 1α. η ανώτατη πολιτική εξουσία, η οποία, οργανωμένη σε νομικό πρόσωπο, ασκείται σ΄ ένα σύνολο ανθρώπων εγκατεστημένων μόνιμα σε μια συγκεκριμένη χώρα...) β. η γεωγραφική έκταση στην οποία ισχύει η εξουσία ορισμένου κράτους· επικράτεια: (...)2. (λόγ.) η εξουσία, η κυριαρχία: (...) 1. [λόγ. < αρχ. κράτος `δύναμη, πολιτική εξουσία΄ (αντίστοιχο των γαλλ. état & γερμ. Staat)·
Από το λεξικό του Μ. Τριανταφυλλίδη
Το κράτος φίλη μου, θεωρώ ότι οφείλει να είναι απρόσωπο και αποστασιοποιημένο, για να αρθεί πάνω από τις επιμέρους πληθυσμιακές ομάδες επί των οποίων ασκεί εξουσία εάν πρόκειται να προσπαθήσει έστω να ασκήσει πολιτικές με γνώμονα την κοινωνική δικαιοσύνη. Πόσο μάλλον όταν η αποστασιοποίηση αυτή αποτελεί αναγκαία και ικανή συνθήκη για την αναγνώριση και αξιολόγηση αναγκών, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των πολιτών του απαλλαγμένη από την όποια προδιάθεση ή προκατάληψη.
Οφείλω επίσης να επισημάνω ότι οι αυτοπροσδιοριζόμενοι ως "εμείς", συνήθως, θέτουμε απέναντι μας κάποιους "άλλους", απλά γιατί η ύπαρξη μας ως "εμείς" αιτιολογείται από την αντιδιαστολή με την ύπαρξη των "άλλων", μια δυαδικότητα που πολύ λίγο έχει βοηθήσει την κοινωνική και πολιτική εξέλιξη της ανθρωπότητας,... ταπεινή μου γνώμη πάντα.
Τώρα το τί έχω ' όψιν, όπως δηκτικά αναφέρεις στην αρχή της ανάρτησης σου, θα σε παρακαλούσα να το δεις μέσα από τα γραπτά μου και τις απόψεις που αντανακλούν προτού με ζήλο το καταδικάσεις.
Το παρόν θέμα έχει ήδη βεβαρυμένο παρελθόν αντιπαραθέσεων που υπερέβησαν τα εσκαμμένα και δε νομίζω ότι θα εμπλουτισθεί ιδιαίτερα από καινούριες...
Όταν το κράτος δ'ωσει τις κατάλληλες κοινωνικές παροχές σε πληθυσμιακές ομάδες που τις έχουν περισσότερο ανάγκη από ότι οι ομοφυλόφιλοι τον γάμο, έλα να μου μιλήσεις για τον Θεσμό και όλα τα παραπάνω....
Θεωρείς λοιπόν ότι θα πρέπει να υπάρξει σειρά προτεραιότητας στην χορήγηση των κοινωνικών παροχών?
Έστω.
Τον διαχωρισμό των παροχών σε θεσμικές και οικονομικές φαντάζομαι τον γνωρίζεις για να εκφράζεσαι με τόση βεβαιότητα.
Πιστεύεις ότι η σειρά προτεραιότητας θα πρέπει να είναι κοινή στις 2 κατηγορίες?
Εάν αναφέρεσαι σε οικονομικές παροχές, θεωρείς τόσο κατακριτέες τις όποιες θεσμικές παροχές δοθούν σε ομοφυλόφιλους ειδικά όταν αυτές απλά ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ τους και με το Κράτος?
΄Κανένα λίθο βαλέτω γιατί πολύ απλά το τι κάνει στο κρεβάτι του καθένας είναι δική μας υπόθεση .Υπόθεση όλων είναι τι γίνεται σε κοινωνικό πλαίσιο..
Γιατί αγαπητή μου,
Η ελευθερία του ενός σταματά εκεί που ξεκινά η ελευθερία του άλλου, μιας και το πιάσαμε για ανθρώπινα δικαιώματα κτλ....
Θα ήθελες παρακαλώ να εξηγήσεις σε ποιό βαθμό θίγονται τα δικαιώματα του ετεροφυλόφιλου πολίτη Α, εάν π.χ. ο ομοφυλόφιλος πολίτης Β επισημοποιήσει ενώπιον του Κράτους τη συμβίωση του με τον σύντροφο του ομοφυλόφιλο πολίτη Γ και αποκτήσει κατ' αυτόν τον τρόπο τα προνοιακά και περιουσιακά δικαιώματα που σε αντίθετη περίπτωση θα κατέληγαν στην 42η ξαδελφανιψιά που όλη της τη ζωή αποκαλούσε τον συγγενή της με τις εκχυδαϊσμένες εκφράσεις των εννοιών κίναιδος και αρσενοκοίτης?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
το θέμα μιλάει για ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΠΑΡΟΧΕΣ.
Που σημαίνει, παροχές του Κράτους προς τους Πολίτες του.
Που σημαίνει παροχές του θεσμού προς τα μέλη του.
Και εφόσον ο Θεσμός έχει αποφασίσει ότι τα Μέλη του έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις, οφείλει να τα μεταχειρίζεται στη βάση της Ισότητας-Ισονομίας-Ισοπολιτείας.
Η Ηθική του Κράτους οφείλει να είναι ένα βήμα μπροστά από την ηθική της μείζονος πληθυσμιακής ομάδας, αλλοιώς δεν είναι Κράτος, είναι το τσιφλίκι της ομάδας.
Το γεγονός ότι η θέσπιση των νόμων έπεται της δημιουργίας των κοινωνικών αναγκών είναι ιστορικό φαινόμενο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δε μπορεί να αλλάξει στο βαθμό κατά τον οποίο υπάρχουν κοινωνικοί και θετικοί επιστήμονες ικανοί να δώσουν μια ένδειξη των κατευθύνσεων τις οποίες μπορεί να εξετάσει το Κράτος.
Λοιπόν θα πρότεινα να (επαν)εστιάσουμε στα δικαιώματα ή όχι των ομοφυλοφίλων (γυναικών και ανδρών) στις κοινωνικές παροχές και στον τρόπο κατοχύρωσής τους, και όχι στο αν εμείς εγκρίνουμε τον τρόπο ζωής τους ή όχι.
Πώς το ΄πε να δεις τότε...?
Α ναι! "Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω."
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
βασικά αμφιβάλλω για την γνησιότητα του χάρτη - δεν βλέπω μπλε στην τήλο
για τα υπόλοιπα με κάλυψε η υπογραφή του φαντ
Δεν χωράει στο χάρτη... απέραντο γαλάζιο βλέπεις
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
(...)
Αλλά ας αφήσουμε τους επιστήμονες και ας δούμε τί λέει ο μεγάλος ποιητής και αποδεδειγμένα ομοφυλόφιλος, Κωνσταντίνος Καβάφης για αυτό του πάθος σε ένα ποίημά του:
Ομνύει
«Ομνύει κάθε τόσο νʼ αρχίσει πιο καλή ζωή.
Aλλʼ όταν έλθʼ η νύχτα με τες δικές της συμβουλές,
με τους συμβιβασμούς της, και με τες υποσχέσεις της·
αλλʼ όταν έλθʼ η νύχτα με την δική της δύναμι
του σώματος που θέλει και ζητεί, στην ίδια
μοιραία χαρά, χαμένος, ξαναπηαίνει. »
Πώς αντιμετωπίζει την ομοφυλοφιλία του ο Κ. Καβάφης σε αυτό το ποίημα; Είναι περήφανος γι'αυτήν; Δεν νομίζω...
(...)
Δεδομένου ότι στο παρόν θέμα έχω εκθέσει απόψεις μου κάπου 450-500 μηνύματα πίσω, θα μου επιτρέψετε να μην εμπλακώ εκ νέου σε μια αντιπαράθεση την οποία θεωρώ εξ' αρχής αδιέξοδη καθώς το χάσμα που χωρίζει τις εκ διαμέτρου αντίθετες εκφραζόμενες απόψεις είναι τόσο βαθύ όσο και τα βιώματα και οι ιδεολογικοκοινωνικές τοποθετήσεις για να μην πω αγκυλώσεις των συμμετεχόντων.
...Επειδή όμως, φίλε Πατρεύ, άγγιξες με το ποντίκι σου έναν ποιητή του οποίου, επιφυλάσσομαι για το κατά πόσο αντιλαμβάνεσαι τις ευαισθησίες, απολύτως σίγουρος ότι έπιασες λαβράκι αφ' ης στιγμής ερμηνεύεις το όποιο υλικό μέσα από την υποκειμενική σου κοσμοθεωρία, επέτρεψε μου:
Επέστρεφε
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με,
αγαπημένη αίσθησις επέστρεφε και παίρνε με --
όταν ξυπνά του σώματος η μνήμη,
κ' επιθυμία παληά ξαναπερνά στο αίμα•
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται,
κ' αισθάνονται τα χέρια σαν ν' αγγίζουν πάλι.
Επέστρεφε συχνά και παίρνε με την νύχτα,
όταν τα χείλη και το δέρμα ενθυμούνται....
Ηδονή
Χαρά και μύρο της ζωής μου η μνήμη των ωρών
που ηύρα και που κράτηξα την ηδονή ως την ήθελα.
Χαρά και μύρο της ζωής μου εμένα, που αποστράφηκα
την κάθε απόλαυσιν ερώτων της ρουτίνας.
Στου καφενείου την είσοδο
Την προσοχή μου κάτι που είπαν πλάγι μου
διεύθυνε στου καφενείου την είσοδο.
Κ' είδα τ' ωραίο σώμα που έμοιαζε
σαν απ' την άκρα πείρα του να τώκαμεν ο Ερως -
πλάττοντας τα συμμετρικά του μέλη με χαρά•
υψώνοντας γλυπτό το ανάστημα•
πλάττοντας με συγκίνησι το πρόσωπο
κι αφίνοντας απ' των χεριών του το άγγιγμα
ένα αίσθημα στο μέτωπο, στα μάτια, και στα χείλη.
Ετσι πολύ ατένισα
Την εμορφιά έτσι πολύ ατένισα,
που πλήρης είναι αυτής η όρασίς μου.
Γραμμές του σώματος. Κόκκινα χείλη. Μέλη ηδονικά.
Μαλλιά σαν από αγάλματα ελληνικά παρμένα•
πάντα έμορφα, κι αχτένιστα σαν είναι,
και πέφτουν, λίγο, επάνω στ' άσπρα μέτωπα.
Πρόσωπα της αγάπης, όπως τάθελεν
η ποίησίς μου... μες στες νύχτες της νεότητός μου,
μέσα στες νύχτες μου, κρυφά, συναντημένα...
Μια νύχτα
Η κάμαρα ήταν πτωχική και πρόστυχη,
κρυμένη επάνω από την ύποπτη ταβέρνα.
Απ' το παράθυρο φαίνονταν το σοκάκι,
το ακάθαρτο και το στενό. Από κάτω
ήρχονταν η φωνές κάτι εργατών
που έπαιζαν χαρτιά και που γλεντούσαν.
Κ' εκεί στο λαϊκό, το ταπεινό κρεββάτι
είχα το σώμα του έρωτος, είχα τα χείλη
τα ηδονικά και ρόδινα της μέθης -
τα ρόδινα μιας τέτοιας μέθης, που και τώρα
που γράφω, έπειτ' από τόσα χρόνια!,
μες στο μονήρες σπίτι μου, μεθώ ξανά.
Θάλασσα του πρωϊού
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ' εγώ την φύσι λίγο.
Θάλασσας του πρωϊού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη• όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.
Εδώ ας σταθώ. Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά
(τα είδ' αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)•
κι όχι κ' εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.
Επήγα
Δεν εδεσμεύθηκα. Τελείως αφέθηκα κ' επήγα.
Στες απολαύσεις, που μισό πραγματικές,
μισό γυρνάμενες μες στο μυαλό μου ήσαν,
επήγα μες στην φωτισμένη νύχτα.
Κ' ήπια από δυνατά κρασιά, καθώς
που πίνουν οι ανδρείοι της ηδονής.
Μακρυά
Θάθελα αυτήν την μνήμη να την πώ...
Μα έτσι εσβύσθη πια... σαν τίποτε δεν απομένει -
γιατί μακρυά, στα πρώτα εφηβικά μου χρόνια κείται.
Δέρμα σαν καμωμένο από ιασεμί...
Εκείνη του Αυγούστου - Αύγουστος ήταν; - η βραδυά...
Μόλις θυμούμαι πια τα μάτια• ήσαν, θαρρώ, μαβιά...
Α ναι, μαβιά• ένα περίφημο μαβί.
Πολυέλαιος
Σε κάμαρη άδεια και μικρή, τέσσαρες τοίχοι μόνοι,
και σκεπασμένοι με ολοπράσινα πανιά,
καίει ένας πολυέλαιος ωραίος και κορώνει•
και μες στη φλόγα του την καθεμιά πυρώνει
μια λάγνη πάθησις, μια λάγνη ορμή.
Μες στην μικρή την κάμαρη, που λάμπει αναμένη
από του πολυελαίου την δυνατή φωτιά,
διόλου συνειθισμένο φως δεν είν' αυτό που βγαίνει.
Γι' άτολμα σώματα δεν είναι καμωμένη
αυτής της ζέστης η ηδονή.
Πολύ σπανίως
Είν' ένας γέροντας. Εξηντλημένος και κυρτός,
σακατεμένος απ' τα χρόνια, κι από καταχρήσεις,
σιγά βαδίζοντας διαβαίνει το σοκάκι.
Κι όμως σαν μπει στο σπίτι του να κρύψει
τα χάλια και τα γηρατειά του, μελετά
το μερτικό που έχει ακόμα αυτός στα νειάτα.
Εφηβοι τώρα τους δικούς του στίχους λένε.
Στα μάτια των τα ζωηρά περνούν οι οπτασίες του.
Το υγιές, ηδονικό μυαλό των,
η εύγραμμη, σφιχτοδεμένη σάρκα των,
με την δική του έκφανσι του ωραίου συγκινούνται.
Όταν διεγείρονται
Προσπάθησε να τα φυλάξεις, ποιητή,
όσο κι αν είναι λίγα αυτά που σταματιούνται.
Του ερωτισμού σου τα οράματα.
Βάλ' τα, μισοκρυμμένα, μες τες φράσεις σου.
Προσπάθησε να τα κρατήσεις, ποιητή,
όταν διεγείρονται μες το μυαλό σου
την νύχτα, ή μες την λάμψι του μεσημεριού.
Εν τη οδώ
Το συμπαθητικό του πρόσωπο, κομμάτι ωχρό•
τα καστανά του μάτια, σαν κομένα•
είκοσι πέντ' ετών, πλην μοιάζει μάλλον είκοσι•
με κάτι καλλιτεχνικό στο ντύσιμό του
- τίποτε χρώμα της κραβάτας, σχήμα του κολλάρου -
ασκόπως περπατεί μες στην οδό,
ακόμη σαν υπνωτισμένος απ' την άνομη ηδονή,
από την πολύ άνομη ηδονή που απέκτησε.
Εν εσπέρα
Πάντως δε θα διαρκούσανε πολύ. Η πείρα
των χρόνων με το δείχνει. Αλλ' όμως κάπως βιαστικά
ήλθε και τα σταμάτησεν η Μοίρα.
Ήτανε σύντομος ο ωραίος βίος.
Αλλά τι δυνατά που ήσαν τα μύρα,
σε τι εξαίσια κλίνην επλαγιάσαμε,
σε τι ηδονή τα σώματά μας δώσαμε.
Μια απήχησις των ημερών της ηδονής,
μια απήχησις των ημερών κοντά μου ήλθε,
κάτι απ' της νεότητός μας των δυονώ την πύρα•
στα χέρια μου ένα γράμμα ξαναπήρα,
και διάβαζα πάλι και πάλι ως που έλειψε το φως.
Και βγήκα στο μπαλκόνι μελαγχολικά-
βγήκα ν' αλλάξω σκέψεις βλέποντας τουλάχιστον
ολίγη αγαπημένη πολιτεία,
ολίγη κίνησι του δρόμου και των μαγαζιών.
Θυμήσου, σώμα...
Σώμα, θυμήσου όχι μόνο το πόσο αγαπήθηκες,
όχι μονάχα τα κρεββάτια όπου πλάγιασες,
αλλά κ' εκείνες τες επιθυμίες που για σένα
γυάλιζαν μες στα μάτια φανερά,
κ' ετρέμανε μες στη φωνή -- και κάποιο
τυχαίον εμπόδιο τες ματαίωσε.
Τώρα που είναι όλα πια μέσα στο παρελθόν,
μοιάζει σχεδόν και στες επιθυμίες
εκείνες σαν να δόθηκες -- πώς γυάλιζαν,
θυμήσου, μες στα μάτια που σε κύτταζαν•
πώς έτρεμαν μες στη φωνή, για σε, θυμήσου, σώμα
Γκρίζα
Κυττάζοντας ένα οπάλιο μισό γκρίζο
θυμήθηκα δυό ωραία γκρίζα μάτια
που είδα• θάναι είκοσι χρόνια πριν...
.....................................
Για ένα μήνα αγαπηθήκαμε.
Έπειτα έφυγε, θαρρώ στην Σμύρνη,
για να εργασθεί εκεί, και πια δεν ιδωθήκαμε.
Θ' ασχήμισαν - αν ζει - τα γκρίζα μάτια•
θα χάλασε τ' ωραίο πρόσωπο.
Μνήμη μου, φύλαξέ τα συ ως ήσαν.
Και, μνήμη, ό,τι μπορείς από τον έρωτά μου αυτόν,
ό,τι μπορείς φέρε με πίσω απόψι.
Ειλικρινά τώρα, πόση μετάνοια και συντριβή διακρίνεις στα παραπάνω?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Είναι δύο ξεχωριστά πράγματα:
-Η αυτοδιάθεση της γενετήσιας συμπεριφοράς του κάθε ενός, που είναι αναφαίρετο δικαίωμά του, εφόσον δεν προσβάλει άλλους.
-Η συγκατοίκηση και η ένωση δια βίου, δύο ίδιου φύλου πλασμάτων.
-Η νομιμοποίηση της προσωπικής τους κατάστασης με επακόλουθα τις περιουσιακές και κληρονομικές τους σχέσεις και διάφορα άλλα.
σʼ αυτά συμφωνώ.
-Διαφωνώ να γεννιέται ένα παιδί και να μεγαλώνει με δύο τύπους, είτε «άντρες» είτε γυναίκες, και όχι με τη μάνα και τον πατέρα του με την φυσιολογική έννοια. Γιατί διαφωνώ; Γιατί μόλις γίνει αυτό, -που θα γίνει γιατί το «λόμπι» των ομοφυλόφιλων είναι πανίσχυρο, μέσα σε όλα τα «πράγματα» και θα το επιβάλει - μόλις λοιπόν θα γίνει αυτό, να είμαστε από μία μεριά να βλέπουμε τα κακόμοιρα τα παιδάκια αυτών των σχέσεων, τί προβλήματα θα έχουν. Δεν διαφωνώ ότι και οι ετεροφυλοφιλικές σχέσεις διαμορφώνουν παιδιά που δεν έχουν φυσιολογική ζωή. Όμως τα παιδιά με δύο «άντρες» ή δύο «γυναίκες» για γονείς, θα εκτινάξουν τα ποσοστά. Η «ανηλικότητα» είναι ένα από τα σοβαρότερα έννομα αγαθά του Ανθρώπου. Και πρέπει να προστατευθεί. Η ελευθερία έχει τα όριά της.
Κατ' αρχήν να σε καλοσωρίσουμε στο στέκι και να σε ευχαριστήσουμε για τη συμβολή σου στο διάλογο...
Θα ήθελα να εκφράσω μια απορία:
Την έννοια της "ανηλικότητας" την συνάντησα μόνο ως αφορώσα στην ηλικία του ατόμου η οποία είναι κάτω των 18 ετών. Είναι όντως μόνο αυτό? Εάν μπορείς να δώσεις έναν ορισμό που να βοηθήσει τους μετέχοντες στη συζήτηση θα βοηθούσε πολύ.
Επίσης, θα ήθελες να επεκταθείς στα προβλήματα που θεωρείς ότι θα έχουν τα παιδιά με δύο γονείς του ιδίου φύλου ιδιαίτερα σε αντίθεση με τα παιδιά ετερόφυλων γονέων?
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Νομίζω οτι η έννοια της αγάπης έχει αποχρωματιστεί και έχει αποκτήσει περιεχόμενο παθητικό, εγωκεντρικό και αποπροσανατολισμένο απο την έννοια της θυσίας, του κοπιώδους αγώνα, της γνώσης και βαθιάς κατανόησης του ανθρωπίνου προσώπου. Στην περίπτωση της ομοφυλοφιλίας έχουμε αποσύνδεση της ηδονής απο τον σκοπό της τεκνογονίας και αυτονομησή της, κάτι το οποίο σημαίνει φόβος να αγαπήσω, να δεσμευτώ, να κοπιάσω και τελικα να πλησιάσω βαθύτερα τον άνθρωπο και μέσω του έρωτα αλλά ακόμα και να υπερβώ τα όρια της εγωιστικής μου και ατομιστικής λογικής.Αυτα φυσικά ισχύουν και για τις ανδρόγυνες σχέσεις αλλά όταν παρουσιάζουμε το παρα φύσιν ως ορθό, κανονικό, ακόμα και επιθυμητό τότε χάνουμε πραγματικά τον προσανατολισμό μας και εγκλωβιζόμαστε στην ατέρμονη ικανοποίηση των κατωτέρων ενστίκτων,στον βούρκο των παθών μας εξομοιώνοντας τον ανθρωπο με τα άγρια θηρία και ακόμα χειρότερα,και παραμερίζοντας την ηθική-πνευματική-λογική φύση του ανθρώπου που αποτελεί το θεμέλιο των ισορροπημένων ανθρωπίνων σχέσεων και την ανάπτυξης της κοινωνικης αλληλεγγύης.
Ας μην υπερβάλλουμε σε κάποια πράγματα...
1. Η αγάπη με την έννοια της θυσίας, του κοπιώδους αγώνα, της γνώσης και βαθιάς κατανόησης του ανθρωπίνου προσώπου μπορεί να υπάρξει σε κάθε μορφή ανθρώπινης σχέσης καθώς σε κάθε ανθρώπινη ανταλλαγή είναι επιθυμητή η κατανόηση και κάποιες φορές απαραίτητη κάποιας μορφής θυσία...
2. Δεν είμαι σίγουρη ότι η ομοφυλοφυλική αγάπη ή ο έρωτας δεν εμπεριέχουν την αγάπη, τη δέσμευση, τον κόπο και την υπέρβαση του εαυτού προς χάρη του άλλου. Όπως και δεν πιστεύω ότι όλα αυτά υπάρχουν σε μια κλασική σχέση άνδρα - γυναίκας και μάλιστα με την ύπαρξη τέκνων... ή τουλάχιστον όχι σε πολλές περιπτώσεις.
3. Δε νομίζω ότι τουλάχιστον στην παρούσα συζήτηση παρουσιάσθηκε το παρά φύσιν ως ορθό και επιθυμητό, εκτιμώ ότι οι συμφωνούντες με τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων σε κοινωνικές παροχές θεωρούμε περισσότερο λογική μια αποδοχή του διαφορετικού και ένταξη του σε συγκεκριμένες νομικές - κοινωνικές δομές, όχι προς δόξαν αυτού ή δημόσια επικρότηση του, αλλά κυρίως για την αποκατάσταση εμφανών κοινωνικών αδικιών και απόδοση θεμελιωδών δικαιωμάτων στα πλαίσια ενός συντεταγμένου κοινωνικού κράτους σε άτομα που βιώνουν μια διαφορετική (που όμως δεν παραβιάζει στο ελάχιστο τα δικαιώματα των υπολοίπων) κατάσταση συμβίωσης και οικογενειακής σχέσης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Ένα παιδί δεν μεγαλώνει μέσα σε ένα σπίτι μόνο αλλά και σε μια κοινωνία και τα μυνήματα που λαμβάνει είναι εσωτερικά ή εξωτερικά και σε αυτό νομίζω συμφωνούμε όλοι.
Ενα παιδί που μεγαλώνει σε ένα σπίτι που βλέπει δυό αντρες ή δυό γυναίκες οι οποίοι του λένε ότι είναι γονείς του και προφανώς δημιουργούν και τίς όποιες έστω και μικρές στιγμές αβρότητος μπροστά του (μιλάω ακόμα και μόνο για ένα φιλί)περνάνε μυνήματα τα οποία το παιδί δεν μπορεί να τα αναλύσει και τα αντιλαμβάνετε με ανάμιχτα συναισθήματα (μπερδεμένα).
Ο Κοινωνικός Περίγυρος ασφαλώς θα προσπαθεί να του απαντήσει τις ερωτήσεις του και θα του δημιουργήσει μεγαλύτερα ερωτηματικά σε αυτό που ζει και βλέπει και αυτό που βλέπει η κοινωνία και του μεταφέρει.
Οπότε και ρωτώ εγώ όλο αυτό συμβάλει θετικά ?
Συνεπώς το θέμα εδώ είναι το ότι ο κοινωνικός περίγυρος στην προσπάθεια του να απαντήσει στα ερωτήματα του παιδιού θα του δημιουργήσει νέα καθώς ο ίδιος ο περίγυρος δεν έχει αποδεχθεί τις εναλλακτικές μορφές συμβίωσης και δεν έχει επεξεργαστεί τα μηνύματα που θα πρέπει να στέλνει στα μέλη του.
Άλλωστε δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι η εξέλιξη της κοινωνίας έχει καταστήσει φυσιολογικά φαινόμενα που θεωρούνταν άκρως καταδικαστέα σε άλλες εποχές.
Άρα το πρόβλημα δεν βρίσκεται στο παιδί, αφού κάθε παιδί θεωρεί φυσιολογική την κατάσταση στην οποία μεγαλώνει ιδιαίτερα εάν μέσα σε αυτή βρίσκει φροντίδα, τρυφερότητα, χαρά και δημιουργία, αλλά στον εκάστοτε κοινωνικό περίγυρο που αρνείται ή έστω αδυνατεί να αντιμετωπίσει με ωριμότητα και ανεκτικότητα το διαφορετικό, για να μην πω με εποικοδομητική διάθεση μια νέα μορφή ανθρώπινων σχέσεων η οποία μπορεί να δώσει έδαφος για την προσωπική ανάπτυξη κάποιων ανθρώπων, (εδώ κόλλησα, epanuissement το λέμε στα γαλλικά) και φυσικά, για να μην ξεχνιόμαστε, ουδόλως παραβιάζει τα δικαιώματα των υπολοίπων...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Απλό είναι:
Μέχρι στιγμής, στη χώρα μας στην έννοια γάμος συγχέονται απόλυτα ο πολιτικός με τον θρησκευτικό επειδή το θεοκρατικό και εκκλησιόφοβο κράτος μας εκχωρεί θεμελιώδη δικαιώματα του στην εκκλησία αντιμετωπίζοντας τη θρησκευτική «τελετή» ως ισόκυρη με την πολιτική διαδικασία.
Αυτό που χρειάζεται είναι η θέσπιση μιας υποχρεωτικής «πολιτικής» διαδικασίας βάσει της οποίας δύο πολίτες αυτού του κράτους θα αντιμετωπίζονται ως ενότητα – οικογένεια, όπως θέλεις πες το έναντι του Νόμου με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και βεβαίως το Κράτος είναι αυτό που θα ορίσει τα θέματα σύναψης, λύσης, προϋποθέσεων, κλπ.
Κρατικές παροχές = Κρατική διαδικασία. Αυτονόητο.
Από εκεί και μετά, εάν κάποιος θέλει να ακολουθήσει και το θρησκευτικό τυπικό για λόγους πεποιθήσεων και συνείδησης, ας το κάνει αποδεχόμενος τους όποιους περιορισμούς τίθενται.
Αλλά αρνούμαι τη γενίκευση των περιορισμών μιας θρησκείας σε ένα κοσμικό κράτος και μάλιστα σε όλους τους πολίτες του είτε πιστεύουν και αποδέχονται τη θρησκεία αυτή είτε όχι.
Ανακεφαλαιώνω: 2 διαδικασίες 2 τυπικά για 2 ξεχωριστούς φορείς.
Αν κάποιος θέλει οφέλη από το Κράτος, θα πρέπει να είναι εντάξει με το Κράτος
Αν κάποιος θέλει την ευλογία της εκκλησίας, θα πρέπει να είναι εντάξει με την εκκλησία.
Ά! Και να μην ξεχάσω, επειδή το θέμα το έχουμε στείλει αδιάβαστο, ΝΑΙ, οι ομοφυλόφιλοι έχουν δικαιώματα σε κοινωνικές παροχές και το Κράτος είναι αυτό που πρέπει να βρει τον τρόπο να τις απολαμβάνουν ισότιμα με όλους τους άλλους πολίτες πόσο μάλλον αφού τους φορολογεί και ισότιμα (…και μέρος της φορολογίας τους πηγαίνει και στην εκκλησία για να μην ξεχνιόμαστε)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Οταν μιλω για γαμο,δεν κανω διαχωρισμό πολιτικού και θρησκευτικού,αφου και οι δυο παραγουν τα ιδια ακριβώς εννομα αποτελέσματα και εξασφαλίζουν (κοινωνικά,θεσμικά) το ίδιο τους δυο συζευξόμενους.
Τουλάχιστον έχεις κατανοήσει ότι αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα?!?!?!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
1. Mπορουν να αναγνωριστουν ως ζευγάρι,αλλα οχι με τη μεθοδο του γαμου -η οποία αφορά αποκλειστικά ετερόφυλους και βασίζεται πανω στην υγιή ετερόφυλη σεξουαλική νορμα - γιατι αυτο θα σημαινε εξίσωση των δυο νορμών και για αυτο κοπτονται οι ομοφυλοφιλοι.
... και κάπου εδώ καταλάβαμε ότι μιλάμε για δύο ε-ντε-λώς διαφορετικά πράγματα.
Εγώ τουλάχιστον αυτό κατάλαβα.
Οι ένθεν των συνόρων μιλάμε (χρησιμοποιώντας τη λέξη "γάμος" κατ' οικονομία και μόνον) για τη δυνατότητα θεσμοθέτησης έννομης σχέσης δύο ανθρώπων ενώπιων του Νόμου και του Κράτους, (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση μου), και για το αποκλειστικό δικαίωμα και ευθύνη του Κράτους για την σύναψη, τη λύση και το όποιο τελετουργικό ή τυπική διαδικασία θα την συνοδεύει...
και οι ένθεν των συνόρων μιλάνε για τη λέξη γάμος και εννοούν το μυστήριο της ορθοδόξου εκκλησίας της Ελλάδος και μόνον, θεωρώντας φυσικά ότι αυτό μπορεί εσαεί να υποκαθιστά την κρατική λειτουργία και γι αυτό το λόγο τα δύο συγχέονται έως ταύτισης.
...αυτά σε μια προσπάθεια αποσαφήνισης, για να ξέρουμε πάνω σε ποια βάση συνδιαλεγόμαστε...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
1. Το δεύτερο!
Τα ανέσυρα απο αλλο διαδικτυακό ιστότοπο,οπου φιλοξενουνται.
Ως εκ τουτου,δε μπορει να υπαρξει θεμα πνευματικών δικαιωματων απο κανέναν ή αλλου ειδους ενσταση.
Για μένα δεν τίθεται θέμα πνευματικών δικαιωμάτων αφού εσύ χρησιμοποιείς το κείμενο και ως εκ τούτου εσύ είσαι υπεύθυνος. Αλλά τον "άλλο δικτυακό ιστότοπο", μπορείς να τον δώσεις για την καλύτερη ενημέρωση όσων θέλουν να δουν το κείμενο στο "φυσικό του περιβάλλον"???
2. Η πηγή του κειμένου ειμαι...εγώ!
Αν δεν ημουν,θα εδινα αυτονοήτως την πηγη - ή αν αυτο δεν ηταν εφικτό,θα εκανα σαφές πως προκειται για κατι δανεικό.
Εννοείς ότι ο άλλος δικτυακός ιστότοπος είναι δικός σου? ή πρόκειται για κείμενο σου που δημοσιεύθηκε και αλλού? Πολύ ωραία, σε κάθε περίπτωση.
Ωστόσο, θεωρώ και επιμένω σε αυτό, ότι ένα link θα βοηθούσε στην διαμόρφωση μιας σφαιρικής άποψης...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Γιατί αν συμβαίνει το δεύτερο, και με δεδομένο το γεγονός ότι είναι σεβαστό το να σε εκφράζουν οι απόψεις αυτές, θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε την πηγή του κειμένου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
O όρος "οικογένεια" τοσο μπροστά στο κράτος,οσο και μπροστα στην εκκλησία ειναι συνυφασμένος με (υγιή) σύζευξη δύο ετερόφυλων και τους απογόνους που προκύπτουν.
Το κρατος (κατ)οχυρώνει θεσμικά, πριμοδοτει με παροχές,προνόμια κλπ την ετερόφυλη σύζευξη επειδή ακριβως ειναι αυτή που παράγει ένα εξαιρετικά σημαντικό κοινωνικό οφελος: δημιουργει απογόνους,ήτοι διαιωνίζει / ανανεώνει τον πληθυσμό.
Δυο ομοφυλοφιλοι,αδυνατουν εκ των πραγματων να συνεισφέρουν σε αυτο το μεγιστο και σημαντικό πράγμα. Γιατι λοιπόν θα πρεπει να θεσμοθετηθει η ένωσή τους,γιατι θα πρεπει να απολαύουν ολων των προνομίων των ετερόφυλων??
Γιατι το κρατος να θεσμοθετήσει το ομοφυλόφιλο σέξ - που ειναι απλά σέξ ευχαρίστησης - και να το εξισώσει με το ετεροφυλο σέξ που παράγει και χρήσιμο κοινωνικό εργο?
Και που ειναι η υγιής εκφραση της σεξουαλικότητας!
Γιατι καιγονται τοσο διακαώς οι ομοφυλόφιλοι να νομιμοποιήσουν το κρεβάτι τους?
Μα απο εγωισμό φυσικά.....γιατι μονο μεσω μιας τετοιας τεχνητής εξίσωσης / εξύψωσης θα νιωσουν ισότιμοι.
Υ.Γ. Οσοι μπαίνουν στον κόπο να αξιολογούν τις αναρτήσεις μου,τους παρακαλώ να ειναι πιο ...large!
1. Μιλάμε για το Κράτος εδώ. Η εκκλησία μπορεί να έχει τις απόψεις της, να αποδέχεται ή να απορρίπτει καταστάσεις, αλλά επ' ουδενί λόγω δεν θα πρέπει να υποκαθιστά τη λειτουργία του Κράτους, ούτε να θεωρούνται οι απόψεις της (ελεγχόμενες για τη γνησιότητα και ιστορική αλήθεια τους) συνυφασμένες με το νόμιμο και αποδεκτό σε ένα κοσμικό Κράτος.
(χρήσιμο link εδώ: https://www.iranair.nl/framereservation.html)
2. Αυτό το "υγιής σύξευξη" να το ξαναδούμε???
3. Κοινωνικό ώφελος (= ανανέωση του πληθυσμού) παράγεται και από την υιοθεσία παιδιών που έχουν υποφέρει και απορριφθεί από "υγιείς συξεύξεις" με την φροντίδα τους και το μεγάλωμα τους σε συνθήκες αγάπης και στοργής.
4. Μια έννομη ένωση δύο ανθρώπων (αν δεν σου αρέσει το οικογένεια το ίδιο μου κάνει γιατί δεν καίγομαι) γίνεται για τους ανθρώπους που μετέχουν σε αυτήν και τη σχέση τους με την ΠΟΛΙΤΕΙΑ, το ΕΝΝΟΜΟ ΚΡΑΤΟΣ όχι για τα ενδεχόμενα μελλοντικά παραγώμενα ωφέλη, αλλοιώς να το γυρίσουμε στην ευγονική, γιατί όχι?
5. Το ελληνικό κράτος να ασχοληθεί με τη θεσμοθέτηση του sex? Πού τέτοια ωριμότης!
6. ...Χρήσιμο και κοινωνικό έργο! Κάπου εδώ, εγώ παραιτούμαι.
8. Δε νομίζω να καίγονται για το κρεβάτι τους αλλά για τα αυτονόητα ενός κράτους δικαίου και κοινωνικής πρόνοιας ίσως...
7. Large είναι, όσο είναι και η ελλαδική εκκλησία στις απόψεις της σε πλείστα όσα κοινωνικά προβλήματα. Παραδειγματιζόμαστε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DreamsRevenge
Περιβόητο μέλος
Η λέξη "γάμος" έχει υπερβολικά συνδεθεί με το θρησκευτικό μέρος της έννοιας.
Ουσιαστικά (και παρακαλώ κάποιο νομικό να το διορθώσει/συμπληρώσει) το θέμα μας είναι ότι σε μία ευνομούμενη πολιτεία (λέμε τώρα...) θα πρέπει να υπάρχει μια μορφή σχέσης δύο ανθρώπων που θέλουν να αντιμετωπίζονται ως οικογένεια από το νόμο, την πολιτεία και τις 3 εξουσίες.
Θα πρέπει να έχει ένα όνομα και να παράγει έννομα αποτελέσματα για τους 2 που συμμετέχουν και για τα παιδιά που εισάγονται στην οικογένεια (βιολογικά, με υιοθεσία, με εξωσωματική, αδιάφορο).
Και επειδή θα έχει αποτελέσματα στα πλαίσια των λειτουργιών του Κράτους, θα πρέπει να είναι αποκλειστική ευθύνη του Κράτους και να μην έχει καμμία απολύτως σχέση με θρησκευτικές τελετές κλπ.
Όποιος θέλει μια θρησκευτική επικύρωση βγαλμένη από τις πνευματικές - θρησκευτικές του ανησυχίες και πεποιθήσεις ας κάνει ό,τι θέλει αλλά μετά και πέρα από την "κρατική" διαδικασία.
Η πρώτη υποχρέωση όποιου θέλει να λογίζεται ως οικογένεια με κάποιον άλλο να είναι η κρατική, υποχρεωτική διαδικασία-τελετή ή ότι άλλο, η απαλλαγμένη από τους κάθε είδους περιορισμούς που πηγάζουν από θρησκευτικές πεποιθήσεις. Και μόνο αυτή να αναγνωρίζεται από το Νόμο (και ας είναι από μια απλή υπογραφή μέχρι πυροτεχνήματα και carousel στην πλατεία Συντάγματος, δεν θα τα χαλάσουμε).
Στα πλαίσια αυτά σαφώς και οι ομοφυλόφιλοι δικαιούνται να σχηματίσουν μια εκ του νόμου οικογένεια και να επωφεληθούν από τις όποιες παροχές, δικαιώματα αλλά και υποχρεώσεις. και δε νομίζω ότι χρειάζονται οπωσδήποτε το show ενός "γάμου" όπως το εννοούμε προς το παρόν...
(Μήπως και το Κράτος αποφασίσει να λειτουργήσει ως Κράτος και να σταματήσει να εκχωρεί τις αρμοδιότητες-ευθύνες-υποχρεώσεις του αλλού...)
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.