Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,076 μηνύματα.
11-01-10
11:16
Μπορεί επίσης Λυκούργε μου να γίνει και το πιο απλό: να μη λένε κάποιοι μεγάλα λόγια αν δεν τα εννοούν - ή αν δεν πιστεύουν οτι θα τα εννοούν κι αργότερα. Γιατί υπάρχουν και κάποιοι που τα είπαν και τα εννοούσαν και φάνηκε στην πράξη. Ο προπάππος μου που πέθανε πέρσυ σε ηλικία 90+ χρόνων έμεινε με την ίδια γυναίκα από τα 20 και τη λάτρευε, μη σου πω πιο πολύ κι από τα παιδιά του. Οπότε το ιδανικό κι η αλήθεια αυτής της φράσης υπάρχει. Μην κατηγορείς εμένα που την πίστεψα. Κατηγόρησε αυτόν που την είπε ελαφρά τη καρδία κι ύστερα με τις πράξεις του την πήρε πίσω.
Σωστά, αυτό θα ήταν μια ιδανική κατάσταση την οποία και επικροτώ, όμως όπως ξέρεις δεν ζούμε σε έναν ιδανικό κόσμο, διάολε ούτε καν εμείς δεν είμαστε ιδανικοί πολλές φορές. Λογικό δεν είναι να αλλάζουν οι γνώμες και τα συναισθήματα; Μην το παίρνεις τόσο εγωιστικά, κοίτα και παραπέρα. Στην αρχή γούσταρε, ε μετά δεν γούσταρε άλλο.
Η ευτυχία λένε, βρίσκεται στις μικρές στιγμές. Σκέψου ότι για εκείνη τη μικρή στιγμή που στο είπε αυτό, τον έκανες να νιώσει ευτυχισμένος. Μετά δεν ξέρεις πως σκέφτηκε, αν του έσπασες τα νεύρα ή αν βρήκε μια Τσέχα και την έκανε για Σευχέλλες. Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις σε τέτοιες φάσεις, είναι μια αυτοκριτική:
"Τι έκανα εγώ; Αυτά. Τι σωστά; Αυτά. Τι κουσούρια έχω και τι λάθη έκανα; Αυτά!... Μπορούσαν να είναι η αιτία που με χώρισε; Ναι, άρα έχει δίκιο/ ή όχι, δεν έχει δίκιο, άρα είναι μια βροχή μια μαϊστράλι"
και όχι:
"Μου πε ότι θα με παντρευτεί, έπρεπε να το κάνει, μου χε τάξει και παιδιά, έπρεπε να το κάνει."
Γιατί στο τέλος όλους/ες θα τους/τις βγάζουμε άγουρα σταφύλια, χαϊδεύοντας τον εαυτό μας ότι είμαστε μια χαρά και μαζεύοντας μένος γι αυτούς.
Καταληκτικά, θέλω να σου πω, ότι ναι μεν δεν είναι πάντα σωστό να λέει ο άλλος κάτι που δεν μπορεί να τηρήσει, αλλά πρώτον μπορεί εκείνη την ώρα όντως να το πιστεύει, και δεύτερον θεωρώ πιο λάθος τη νοοτροπία του να χάφτουμε ότι μας λένε, ότι μπορεί βρε αδερφέ να αλλάξει για χίλιους διαολεμένους λόγους και μετά να το ζητάμε σα συμβόλαιο.
Σαν τα βιβλία "Γίνετε πλούσιοι σε 5 απλά βήματα". Φταίει κι αυτός που γράφει τέτοιες βλακείες, φταίει κι ο άλλος που πάει και το αγοράζει όμως. Μετά δε δικαιούται να πει "τα λεφτά μου πίσω γιατί δεν έγινα πλούσιος". Θα του πούν οι φίλοι του "σε συμπονώ, σε κατανοώ, αλλά ας πρόσεχες".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.