MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
29-08-06
20:03
Γι'αυτό ακριβώς κ το κείμενο είναι μια γενική αντίδραση απέναντι στον ολοκληρωτισμό στο σύνολο. Αυτός μπορεί να έρθει μέσα από κάθε είδους πολίτευμα και πολλές φορές δεν έχει καν σχέση με τις αρχές του πολιτεύματος, αλλά με τη ζωώδη πλευρά του ανθρώπου που βγαίνει στην επιφάνεια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
29-08-06
17:21
Ναι, αυτό που λες εσύ, το να μαθαίνουμε από τα λάθη μας είναι φυσικά πάρα πολύ καλό και έχει να μας προσφέρει πάρα πολλά. Άλλωστε τι θα ήμασταν χωρί μνήμη, χωρίς παρελθόν;
Αλλά όσον αφορά τα καθεστώτα αυτό που ονομάζω "επιστροφή σε προηγούμενα στάδια εξέλιξης" είναι επανάληψη των ίδιων λαθών (βαρβαρότητες, δέσμευση της ελευθερίας κ της σκέψης, καταπάτηση δικαιωμάτων κτλ). Άρα έχουν μια σημαντικότατη διαφορά, δεν νομίζεις;
Αλλά όσον αφορά τα καθεστώτα αυτό που ονομάζω "επιστροφή σε προηγούμενα στάδια εξέλιξης" είναι επανάληψη των ίδιων λαθών (βαρβαρότητες, δέσμευση της ελευθερίας κ της σκέψης, καταπάτηση δικαιωμάτων κτλ). Άρα έχουν μια σημαντικότατη διαφορά, δεν νομίζεις;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
25-08-06
19:25
1. Στα β συμπεριλαμβάνεις και τον Μαρξισμό? (ή γενικά την αποψή σου)
Δηλαδή θέλω να πω ότι ο Μαρξισμός ως ιδεολογία στηριζόμενος στην διαλεκτική θεωρητικά δεν πρέπει να χαραχτηρίζεται απο απολυτότητα
Ο Μαρξισμός είναι ένα θεωρητικό οικονομικό (κ πολιτικό) σύστημα και καθώς παραμένει στη σφαίρα της θεωρίας, φοβάμαι να επεκταθώ και σε αυτόν. Το γενικό πνεύμα του κειμένου δεν αναφέρεται σε κάποια συγκεκριμένη πολιτική θεώρηση των πραγμάτων, αλλά κυρίως στην ασφυξία, από ανθρωπιστικής άποψης, που οδηγούν οι απολυταρχικές τακτικές πολιτικής διοίκησης. Επομένως δεν μπορώ να σου πω αν αναφέρομαι ή όχι στον Μαρξισμό γιατί η απάντηση είναι και ναι (εν δυνάμει) αλλά και όχι (καθώς δεν συγκεκριμενοποιώ).
2. Σο τέλος του κειμένου σου γράφεις ότι η
<Η επιστροφή σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης ονομάζεται καθήλωση, πράγμα που οδηγεί σε περαιτέρω καθυστέρηση της εξέλιξης.>
Η επιστροφή στην Αρχαία Ελληνική Σκέψη στο σύνολο της φιλοσοφίας της θεωρείται καθήλωση ή εξέλιξη?
Έξυπνη ερώτηση! Κοίτα, τώρα που το λες και το σκέφτομαι, εάν δεν έχουμε κατακτήσει ένα προηγούμενο στάδιο (π.χ. ελληνική φιλοσοφία) τότε είναι ζωτικής σημασίας η επιστροφή για την κατάκτησή του, εφόσον έχει κάτι χρήσιμο να μας δώσει για να συνεχίσουμε την εξελικτική πορεία μας. Η απάντησή σου στο ίδιο ερώτημα ποια είναι; Θα με ενδιέφερε πολύ να την ακούσω γιατί είναι ένα ενδιαφέρον θέμα αυτό που θίγεις.
3. Στους β περιλαμβάνεις και τον Χριστιανισμό?
Θα μπορούσε να συμπεριληφθεί και ο Χριστιανισμός, καθώς ως ένα σύστημα και αυτός (θρησκευτικό) θα μπορούσε να γίνει και πολιτικό. Η απάντηση θα έλεγα πως είναι η ίδια με την πρώτη σου ερώτηση. Δεν κρίνω κάτι συγκεκριμένο, αλλά κάτι γενικό: την αυταρχική επιβολή ενός συστήματος πάνω στο άτομο.
Τι εννοείς εξέλιξη πολύ θα μ ενδιαφερε να μου πεις...την βλέπεις με αυστηρά χρονικά κριτήρια...........
Όχι. Δεν τη βλέπω με αυστηρά χρονικά κριτήρια. Όπως σου είπα και στην πρώτη σου ερώτηση, η εξέλιξη δεν είναι ποτέ μονόδρομη. Αν μπορούμε να γενικεύσουμε από το ειδικό στο γενικό (άτομο->κοινωνία) μία μονάδα έχει την ανάγκη της παλινδρόμησης, εφόσον η χρησιμότητα της παλινδρόμησης είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη της μονάδας αυτής και προπαντώς όταν δεν της προκαλεί δυσλειτουργία. Ως μελλοντικός ψυχολόγος χρησιμοποιώ τα κριτήρια της "διαταραχής" του ατόμου ως μέτρο και για την "διαταραχή" της κοινωνίας. Η καθήλωση, ο νανισμός, η παλινδρόμηση, η εξέλιξη και οι όποιοι όροι χρησιμοποιώ είναι από ανθρωπιστικής απόψεως και προϊόν γενίκευσης προς την κοινωνία.
Α! Το παράδειγμα που αναφέρεις το έκαναν κάποιοι ψυχολόγοι μελετώντας την οπτική αντίληψη. Και για την ιστορία απλά να αναφέρω απλά ότι δεν είχαν δεμένα τα κεφάλια των μικρών γατιών, αλλα τους είχαν βάλει κώνους στο κεφάλι παρόμοιους με τους κώνους που έχουν οι σκύλοι για να μην δαγκώνουν την ουρά τους και τα τοποθέτησαν σε δύο δωμάτια, το ένα με οριζόντιες γραμμές και το άλλο με κάθετες. Γι'αυτό και είχαν τα προβλήματα αντίληψης αργότερα.
Θαυμάσιο το παράδειγμά σου!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
MonaXoS
Διάσημο μέλος
Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
21-03-06
10:10
Ο (α)_______ είναι ένα πρόσωπο που έμεινε στην ιστορία κυρίως για την ιδεολογία την οποία αντιπροσώπευε. Ανέβηκε στην εξουσία με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Αρχικός του σκοπός ήταν φυσικά να καταπολεμήσει όλα τα προβλήματα που έβλεπε ως νέος. ανεργία και την πολιτική απραξία / κοροϊδία που θεωρούσε πως ήταν στην εξουσία. Ήθελε να καταπολεμήσει την φτώχεια, την χώρα του. Έγινε ο ηγέτης μιας πολύ ιδιαίτερης πολιτικής ομάδας που ως κύριο άξονά της είχε την υποταγή του κάθε πολίτη στο κράτος, ώστε να μπορέσει να ενοποιηθεί η κρατική μηχανή και να λειτουργήσει έτσι όπως ο (α)________ ήθελε.
Οι πολίτες της χώρας δηλαδή έπρεπε να κάνουν ότι ακριβώς τους επέβαλλε ο αρχηγός του κράτους στο οποίο ζούσαν, άσχετα με το αν συμφωνούσαν ή όχι. Όσοι ήταν αντίθετοι με την ιδεολογία που ήταν στην εξουσία πολύ απλά "απομακρύνονταν" από την κρατική μηχανή γιατί θεωρείτο αυτόματα και επικίνδυνος για το σύστημα. Η "απομάκρυνση" μπορεί να σήμαινε εξορία, φυλάκιση ή ακόμη και το θάνατο, γεγονός καθόλου περίεργο για το καθεστώς.
Την εποχή του (β)________ το πιο συνηθισμένο πράγμα ήταν οι σπιούνοι. Το κράτος είχε στήσει παγίδες στους ίδιους του τους πολίτες, βάζοντάς τους να παρακολουθουν ο ένας τον άλλο και να αναφέρουν οτιδήποτε μπορεί να έκανε κάποιος το οποίο ήταν ή έδειχνε να ήταν ενάντια στο κράτος. Με άλλα λόγια δηλαδή έψαχναν για προδότες. Ή μήπως καλύτερα θα έπρεπε να πως πως δημιουργούσαν προδότες;
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως πίστευαν πως τα θεμέλια του (β)_______, έτσι όπως ήθελε να δείχνει ο (α)_________ είναι η ελευθερία και η ισότητα μεταξύ των πολιτών του κράτους. Ποιων πολιτών βεβαίως; Φυσικά και όχι όλων. Μόνο όσων ήταν με το κόμμα. Εαν ήσουν δικός τους, τότε πολύ απλά μπορούσες να πας όπου ήθελες, να κάνεις ότι ήθελες κτλ. Εαν πάλι υπήρχε η υποψία ότι δεν είσαι δικός τους, απλά σου στερούσαν την ελευθερία να πράξεις ελεύθερα και να αναπτυχθείς σε μια κοινωνία ίσων. Ήσουν καταδικασμένος να τους αποδεχτείς θέλεις δεν θέλεις.
Τα ΜΜΕ ήταν φυσικά όλα αυστηρώς ελεγχόμενα όπως σε όλα τα καθεστώτα τρομοκρατίας που σέβονται τον εαυτό τους. Εαν η εφημερίδα έγραφε κάτι ενάντια στον (α)_______, ενάντια στον (β)________ ή ενάντια σε κάποιον κυβερνητικό, τότε πολύ απλά απαγορεύονταν η κυκλοφορία της εφημερίδας και ο εκδότης, ο δημοσιογράφος ή όποιον ήθελαν αυτοί να θεωρήσουν υπεύθυνο φυλακίζονταν για αντικαθεστωτικά μηνύματα. Μήπως χτυπάει κάποιο καμπανάκι μέσα σας; Σε εμένα χτυπάνε πολλές καμπάνες μαζί! Σας θυμίζει μήπως και σημερινές χώρες όπως η Κίνα, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία, η Κούβα και η Κορέα; Αλλά φυσικά οι τυφλωμένοι υπερασπιστές του (α)_______ τα θεωρούσαν όλα αυτά απαραίτητα για να μείνει στην εξουσία το καθεστώς που θεωρούν αυτοί το πιο δίκαιο.
Τονίζω το "αυτοί" γιατί θέλω να επισημάνω πως αν κάτι φαίνεται σωστό για κάποιους δεν σημαίνει πως πρέπει να το επιβάλλουν σε όλους. Και αυτή είναι η διαφορά του προοδευτισμού από τον συντηριτισμό νομίζω: η ελευθερία της αλλαγής. Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα της σημερινής εποχής. Σκεφτείτε ό,τι είστε αντινεοδημοκράτες και ανήκετε σε μια άλλη πολιτική δύναμη, π.χ. στο ΛΑ.Ο.Σ. Για εμένα το ΛΑ.Ο.Σ. και ο πρόεδρός τους είναι από τα καλύτερα παραδείγματα επικίνδυνου λαϊκισμού και φορείς παθογόνων ιδεών και θα ήθελα πάρα πολύ να βουλώσω μερικά εθνικιστικά στόματα γιατί με χαλάνε οι απόψεις τους τρομερά... Ωραία; Ωραία. Το γεγονός ό,τι ανήκετε σε μια μειοψηφία (2% του εκλογικού σώματος ας πούμε) και το ό,τι έχετε ιδέες πολύ διαφορετικές από αυτές του κόμματος που είναι στην εξουσία (Ν.Δ. σήμερα, ΠΑΣΟΚ χθες, δεν έχει σημασία) έχει επιτρέψει τα μεγάλα κόμματα να σας βουλώσουν το στόμα; Έχω το δικαίωμα εγώ, που ανήκω στο 98% που δεν ακολουθούν το δικό σας τρόπο σκέψης, να επιβάλλω αυτό που ενδόμειχα θα ήθελα, δηλαδή τη σιωπή σας; Νομίζω πως η απάντηση είναι σαφέστατα όχι. Σε μια κοινωνία όλες οι φωνές είναι χρήσιμες και η διαφωνία είναι το μέσο εξάπλωσης της ελευθερίας (για να μην πω "δημοκρατίας", κάτι που μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι δεν ήταν στα σχέδια του (α)______ ή του ιδεολογικού συστήματος (β)_______ γενικότερα).
Εαν πάλι κάποιοι ισχυριστούν αυτό που είπα μόλις τώρα, ότι δηλαδή σκοπός του (α)______ ή της ιδεολογίας του (β)_________ δεν ήταν / είναι η δημοκρατία και η ελευθερία, αλλά η δημιουργία ενός σταθερού πολιτικού συστήματος, τότε η συζήτηση πάει πιο μακριά και αποκτάει νομίζω φιλοσοφικές διαστάσεις. Το ερώτημα που προκύπτει είναι πλέον είναι εαν η κοινωνία φτιάχτηκε για να εξυπηρετεί τον άνθρωπο ή εαν ο άνθρωπος πλάθεται για να υπηρετεί την κοινωνία. Εαν δεχτούμε ότι ως πρώτη ύλη μιας κοινωνίας είναι τα άτομα και ότι πράγματι οι κοινωνίες λειτουργούν ως ζωντανοί οργανισμοί, έτσι όπως έχει φανεί με τις κοινωνικές αλλαγές σε όλη την ιστορία, τότε είναι δύσκολο να δεχτούμε το δεύτερο.
Για να λειτουργήσει εξελικτικά ένας οργανισμός και να μπορέσει να αναπτυχθεί θα πρέπει να αφήσουμε τα μικροσυστήματα που λειτουργούν μέσα στον οργανισμό αυτό να αλλάξουν. Σκεφτείτε ένα παιδί 1 έτους (=κοινωνία) στο οποίο υπάρχουν αυτοί οι εξελικτικοί μηχανισμοί και είναι έτοιμοι να λειτουργήσουν. Εαν το παιδί κλειδωθεί μέσα σε μια ντουλάπα για 10 χρόνια είναι φυσικό να μείνει καθηλωμένο σε ένα στάδιο ανάπτυξης (=επιβολή μιας ιδεολογίας που μια δεδομένη στιγμή φαντάζει σωστή από ένα μικροσύστημα της κοινωνίας) και να εμποδιστεί η ανάπτυξη των συστημάτων του με έναν υγιή τρόπο. Θα ατροφήσουν οι μύες του(=η κινητήρια δύναμη της κοινωνίας), τα μάτια του θα γίνουν ευαίσθητα γιατί έχουν συνηθίσει το σκοτάδι(=αντίδραση στο διαφορετικό που ακολουθεί μια καθεστωτική κυριαρχία), θα έχει νοητικό πηλίκο κάτω από αυτό που αναμέναμε ή ακόμη και αυτισμό (=μη πνευματική ανάπτυξη ή ανάπτυξη μεμονωμένων ιδεών). Θα παρουσιάζει δηλαδή αυτό που λέγεται "κοινωνικός νανισμός".
Σίγουρα η καθήλωση σε μία ιδεολογία είναι πολύ χρήσιμος ψυχολογικός μηχανισμός άμυνας. Δέχεσαι κάτι ως δεδομένο, το ενστερνίζεσαι γιατί σου κάνει "κλικ" και δεν δέχεσαι να σκεφτείς έξω από τα πλαίσια της ιδεολογίας γιατί κάτι τέτοιο θα σου χαλάσει την ισορροπία που βρήκες μέσα σου. Όμως κάτι τέτοιο μπορεί να καταλήξει εμμονή στο τέλος. Για να μην αναφερθώ και στο γεγονός των "παρωπίδων" που φοράει ο φορέας των ιδεών αυτών. Ελπίζω να μην υπάρχει κάποιος ο οποίος μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός της πνευματικής στειρότητας ατόμων που απλά ακολουθούν τυφλά αυτό που έμαθαν ή αυτό που τους επέβαλλαν με κάποιον άμεσσο (=βία) ή έμμεσο (=πλύση εγκεφάλου) τρόπο.
Αυτό όμως που με λυπεί σήμερα είναι το γεγονός πως μερικοί είναι σε θέση να δικαιολογήσουν τα εγκλήματα κατά τόσων ανθρώπων με τη λέξη "έπρεπε". Τι έπρεπε; Τίποτα δεν έπρεπε να γίνει από όλα αυτά. Κάποιοι ίσως ισχυριστούν ότι και σήμερα η ελευθερία στις δυτικού τύπου κοινωνίες δεν είναι κάτι δεδομένο. Συμφωνώ απόλυτα!!! Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι επειδή σήμερα ζω σε μια κόλαση, θα πρέπει να λατρεύω μια άλλη κόλαση! Αντί να καθίσουμε, να αγαπήσουμε και να αναπτύξουμε κάτι το οποίο θα φανεί χρήσιμο για το σύνολο της ανθρωπότητας ή του πλανήτη γενικότερα, σπαταλάμε φαιά ουσία στην λατρεία παρελθοντικών συστημάτων που έχουν αποτύχει.
Το μεγαλείο της σημερινής εποχής όμως, όπως είπα ήδη, είναι η ίδια η ακρόαση των μηνυμάτων τους, είναι η αποδοχή τους, είναι η ύπαρξή τους. Το μίζερο στην εποχή της λατρείας τους όμως είναι ακριβώς η μη ακρόαση, η μη αποδοχή και η μη ύπαρξη άλλων. Εμείς πρέπει να τους δεχόμαστε γιατί είναι δικαίωμά τους να εκφραστούν. Το δικαίωμα αυτό όμως δεν θα το είχαμε εμείς στην εποχή τους...
Αλλά η ιδεολογία του (β)________ δεν φταίει. Καμία ιδεολογία δεν φταίει. Αυτοί που φταίνε είναι οι εκφραστές της, όπως και ο (α)_________ οι οποίοι ως επεξεργαστές των μηνυμάτων της ιδεολογίας λειτουργούν ως απλοί ενδιάμεσοι σταθμοί με μηδαμινή επεξεργασία των μηνυμάτων αυτών. Οι ιδέες δεν σκοτώνουν. Οι άνθρωποι σκοτώνουν και αυτούς θα πρέπει να φοβόμαστε. Η τυφλή επιβολή, δίχως περαιτέρω σκέψη είναι φυσικό να οδηγήσει σε τρομακτικά αποτελέσματα. Άλλωστε κάθε ιδεολογία, όπως και ο (β)_______ άλλωστε, έχει ως σκοπό να αναπτύξει τον οργανισμό της κοινωνίας με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο. Αυτό που έχει σημασία είναι να αφήσουμε και τους άλλους μηχανισμούς να δρουν ελεύθερα μέσα στο σύστημα, ώστε να επέλθει η εξέλιξη. Η επιστροφή σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης ονομάζεται καθήλωση, πράγμα που οδηγεί σε περαιτέρω καθυστέρηση της εξέλιξης.
Επειδή δεν ήθελα να γράψω ένα κείμενο κατά οποιασδήποτε ιδεολογίας η οποία μεταφράστηκε σε δημιουργία ολοκληρωτικού καθεστώτος, καθώς έχω κατηγορηθεί μερικές φορές ως αντι(-κομμουνιστής/εθνιστής), επέλεξα να μην βάλω ονόματα. Το πιο εύκολο θα ήταν να έβαζα το όνομα του Χίτλερ και να αναφερόμουν στον ναζισμό, αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ εύκολο, καθώς η πλειοψηφία θα συμφωνούσε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.
Συμπληρώστε όπου:
(α) 1. Χίτλερ 2. Μουσολίνι 3. Παπαδόπουλος 4. Λένιν 5. Στάλιν 6. Τσε Τουνγκ
(β) 1. Ναζισμός 2,3. Φασισμός (Χούντα) 4,5,6. Κομμουνισμός ( Λενινισμός, Σταλινισμός, λαϊκή δημοκρατική δικτατορία (αυτό δεν το ήξερα!!! Τι μαθαίνει κανείς!!!) )
-----------
Μία δημοσίευση που είχα κάνει στο blog μου, αλλά τώρα σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι επίκαιρη, μετά τα νέα της επανεκλογής τουAlexander Lukashenko [link εδώ] [και εδώ] στη Λευκορωσία, γεγονός που δεν είδα να σχολιάστηκε στο forum. Sorry για το μέγεθος του κειμένου. Ευχαριστώ όποιον άντεξε να φτάσει μέχρι εδώ.
Οι πολίτες της χώρας δηλαδή έπρεπε να κάνουν ότι ακριβώς τους επέβαλλε ο αρχηγός του κράτους στο οποίο ζούσαν, άσχετα με το αν συμφωνούσαν ή όχι. Όσοι ήταν αντίθετοι με την ιδεολογία που ήταν στην εξουσία πολύ απλά "απομακρύνονταν" από την κρατική μηχανή γιατί θεωρείτο αυτόματα και επικίνδυνος για το σύστημα. Η "απομάκρυνση" μπορεί να σήμαινε εξορία, φυλάκιση ή ακόμη και το θάνατο, γεγονός καθόλου περίεργο για το καθεστώς.
Την εποχή του (β)________ το πιο συνηθισμένο πράγμα ήταν οι σπιούνοι. Το κράτος είχε στήσει παγίδες στους ίδιους του τους πολίτες, βάζοντάς τους να παρακολουθουν ο ένας τον άλλο και να αναφέρουν οτιδήποτε μπορεί να έκανε κάποιος το οποίο ήταν ή έδειχνε να ήταν ενάντια στο κράτος. Με άλλα λόγια δηλαδή έψαχναν για προδότες. Ή μήπως καλύτερα θα έπρεπε να πως πως δημιουργούσαν προδότες;
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως πίστευαν πως τα θεμέλια του (β)_______, έτσι όπως ήθελε να δείχνει ο (α)_________ είναι η ελευθερία και η ισότητα μεταξύ των πολιτών του κράτους. Ποιων πολιτών βεβαίως; Φυσικά και όχι όλων. Μόνο όσων ήταν με το κόμμα. Εαν ήσουν δικός τους, τότε πολύ απλά μπορούσες να πας όπου ήθελες, να κάνεις ότι ήθελες κτλ. Εαν πάλι υπήρχε η υποψία ότι δεν είσαι δικός τους, απλά σου στερούσαν την ελευθερία να πράξεις ελεύθερα και να αναπτυχθείς σε μια κοινωνία ίσων. Ήσουν καταδικασμένος να τους αποδεχτείς θέλεις δεν θέλεις.
Τα ΜΜΕ ήταν φυσικά όλα αυστηρώς ελεγχόμενα όπως σε όλα τα καθεστώτα τρομοκρατίας που σέβονται τον εαυτό τους. Εαν η εφημερίδα έγραφε κάτι ενάντια στον (α)_______, ενάντια στον (β)________ ή ενάντια σε κάποιον κυβερνητικό, τότε πολύ απλά απαγορεύονταν η κυκλοφορία της εφημερίδας και ο εκδότης, ο δημοσιογράφος ή όποιον ήθελαν αυτοί να θεωρήσουν υπεύθυνο φυλακίζονταν για αντικαθεστωτικά μηνύματα. Μήπως χτυπάει κάποιο καμπανάκι μέσα σας; Σε εμένα χτυπάνε πολλές καμπάνες μαζί! Σας θυμίζει μήπως και σημερινές χώρες όπως η Κίνα, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, η Τουρκία, η Κούβα και η Κορέα; Αλλά φυσικά οι τυφλωμένοι υπερασπιστές του (α)_______ τα θεωρούσαν όλα αυτά απαραίτητα για να μείνει στην εξουσία το καθεστώς που θεωρούν αυτοί το πιο δίκαιο.
Τονίζω το "αυτοί" γιατί θέλω να επισημάνω πως αν κάτι φαίνεται σωστό για κάποιους δεν σημαίνει πως πρέπει να το επιβάλλουν σε όλους. Και αυτή είναι η διαφορά του προοδευτισμού από τον συντηριτισμό νομίζω: η ελευθερία της αλλαγής. Ας πάρουμε ένα απλό παράδειγμα της σημερινής εποχής. Σκεφτείτε ό,τι είστε αντινεοδημοκράτες και ανήκετε σε μια άλλη πολιτική δύναμη, π.χ. στο ΛΑ.Ο.Σ. Για εμένα το ΛΑ.Ο.Σ. και ο πρόεδρός τους είναι από τα καλύτερα παραδείγματα επικίνδυνου λαϊκισμού και φορείς παθογόνων ιδεών και θα ήθελα πάρα πολύ να βουλώσω μερικά εθνικιστικά στόματα γιατί με χαλάνε οι απόψεις τους τρομερά... Ωραία; Ωραία. Το γεγονός ό,τι ανήκετε σε μια μειοψηφία (2% του εκλογικού σώματος ας πούμε) και το ό,τι έχετε ιδέες πολύ διαφορετικές από αυτές του κόμματος που είναι στην εξουσία (Ν.Δ. σήμερα, ΠΑΣΟΚ χθες, δεν έχει σημασία) έχει επιτρέψει τα μεγάλα κόμματα να σας βουλώσουν το στόμα; Έχω το δικαίωμα εγώ, που ανήκω στο 98% που δεν ακολουθούν το δικό σας τρόπο σκέψης, να επιβάλλω αυτό που ενδόμειχα θα ήθελα, δηλαδή τη σιωπή σας; Νομίζω πως η απάντηση είναι σαφέστατα όχι. Σε μια κοινωνία όλες οι φωνές είναι χρήσιμες και η διαφωνία είναι το μέσο εξάπλωσης της ελευθερίας (για να μην πω "δημοκρατίας", κάτι που μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι δεν ήταν στα σχέδια του (α)______ ή του ιδεολογικού συστήματος (β)_______ γενικότερα).
Σίγουρα η καθήλωση σε μία ιδεολογία είναι πολύ χρήσιμος ψυχολογικός μηχανισμός άμυνας. Δέχεσαι κάτι ως δεδομένο, το ενστερνίζεσαι γιατί σου κάνει "κλικ" και δεν δέχεσαι να σκεφτείς έξω από τα πλαίσια της ιδεολογίας γιατί κάτι τέτοιο θα σου χαλάσει την ισορροπία που βρήκες μέσα σου. Όμως κάτι τέτοιο μπορεί να καταλήξει εμμονή στο τέλος. Για να μην αναφερθώ και στο γεγονός των "παρωπίδων" που φοράει ο φορέας των ιδεών αυτών. Ελπίζω να μην υπάρχει κάποιος ο οποίος μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός της πνευματικής στειρότητας ατόμων που απλά ακολουθούν τυφλά αυτό που έμαθαν ή αυτό που τους επέβαλλαν με κάποιον άμεσσο (=βία) ή έμμεσο (=πλύση εγκεφάλου) τρόπο.
Το μεγαλείο της σημερινής εποχής όμως, όπως είπα ήδη, είναι η ίδια η ακρόαση των μηνυμάτων τους, είναι η αποδοχή τους, είναι η ύπαρξή τους. Το μίζερο στην εποχή της λατρείας τους όμως είναι ακριβώς η μη ακρόαση, η μη αποδοχή και η μη ύπαρξη άλλων. Εμείς πρέπει να τους δεχόμαστε γιατί είναι δικαίωμά τους να εκφραστούν. Το δικαίωμα αυτό όμως δεν θα το είχαμε εμείς στην εποχή τους...
Επειδή δεν ήθελα να γράψω ένα κείμενο κατά οποιασδήποτε ιδεολογίας η οποία μεταφράστηκε σε δημιουργία ολοκληρωτικού καθεστώτος, καθώς έχω κατηγορηθεί μερικές φορές ως αντι(-κομμουνιστής/εθνιστής), επέλεξα να μην βάλω ονόματα. Το πιο εύκολο θα ήταν να έβαζα το όνομα του Χίτλερ και να αναφερόμουν στον ναζισμό, αλλά κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ εύκολο, καθώς η πλειοψηφία θα συμφωνούσε χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία.
Συμπληρώστε όπου:
(α) 1. Χίτλερ 2. Μουσολίνι 3. Παπαδόπουλος 4. Λένιν 5. Στάλιν 6. Τσε Τουνγκ
(β) 1. Ναζισμός 2,3. Φασισμός (Χούντα) 4,5,6. Κομμουνισμός ( Λενινισμός, Σταλινισμός, λαϊκή δημοκρατική δικτατορία (αυτό δεν το ήξερα!!! Τι μαθαίνει κανείς!!!) )
-----------
Μία δημοσίευση που είχα κάνει στο blog μου, αλλά τώρα σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι επίκαιρη, μετά τα νέα της επανεκλογής τουAlexander Lukashenko [link εδώ] [και εδώ] στη Λευκορωσία, γεγονός που δεν είδα να σχολιάστηκε στο forum. Sorry για το μέγεθος του κειμένου. Ευχαριστώ όποιον άντεξε να φτάσει μέχρι εδώ.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.