Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
09-01-07
10:22
Δεν ξερω ΚΕ.. Η αληθεια ειναι οτι δεν θελω αλλες αγαπες στη ζωη μου. Μια φορα το ενιωσα και μου φτανει..Θα πονεσω πολυ ακομα, αλλα θα το κρατησω μεσα μου..
πες ότι θες τωρα....
το ξέρω ότι τα πιστευεις βαθυα μέσα σου ότι έτσι είναι...
σε πιστευω...
όλοι τα ίδια ακριβως (μη σου πω και χειροτερα) έχουμε πει
κανε υπομονη λοιπον.... θα πονάει ..... αλλά όχι για πάντα
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
09-01-07
10:15
Εγω ειμαι χωρισμενη μολις 5 μερες. Απο τοτε που εγινε αυτο εχω χασει τη γη κατω απο τα ποδια μου. Νιωθω τοσο αδεια, τοσο πονεμενη, μεγαλη πικρα ο χωρισμος. Αλλα δεν προσπαθω να το ξεπερασω. Ηταν η πρωτη μου μεγαλη αγαπη, ηταν ολη μου η ζωη.Τωρα πια δεν εχω τιποτα.Αλλα ειναι παντου γυρω μου, μεσα μου, ακομα και στο οξυγονο που αναπνεω..Οταν παω να σκεφτω κατι χαρουμενο, φερνω στο μυαλο μου εκεινον, οταν τα ματια μου δακρυζουν, παλι εξαιτιας του συμβαινει. Ξερω πως δεν προκειται ποτε πια στη ζωη μου να ξαναζησω ολα αυτα που εζησα μαζι του. Ηταν πολυ ξεχωριστος για μενα, ο καλυτερος, ο θεος μου. Ολα μαζι του ηταν προτοτυπα, ομορφα και ημουν η πιο ευτυχισμενη γυναικα στο κοσμο. Εχω τις αναμνησεις μου που με κρατανε ακομα ζωντανη..Τον αγαπω με ολη μου τη καρδια, αλλα ισως και δεν το μαθει ποτε..........
αχ κοριτσάκι....
ξέρω δεν ειναι παρηγοριά αλλά... οι περισσότεροι έχουμε βρεθεί στη θέση σου....
κυρίως όταν πιστεύαμε ότι δεν θα περάσει ποτέ, ότι δεν θα ξανανιώσουμε έτσι ποτέ κλπ
Η αλήθεια ειναι ότι όντως.... ποτέ δεν νοιώθεις το ίδιο... πολλές φορές τελικά νοιώθεις και περισσότερα και δυνατότερα ....
Τες πα... δεν ειναι ωρα αυτη τωρα να στα πω... θα έρθει όμως και σε σενα η ώρα που θα χαμογελάσεις πάλι όπως ήρθε και σε όλους εμας τους υπολοιπους
Για την ώρα.. κάνε υπομονη... θα περάσει... στο υποσχομαι!
Κλάψε... χτυπήσου.... σκέψου... βγες με τις φιλες σου..... μέθυσε.... κάντα όλα!!! Θα έρθει η ώρα που θα προχωρήσεις!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
30-10-06
18:48
τι λες τώρα ρε.......
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
06-04-06
17:10
Αρχική Δημοσίευση από Aayla:Να σου πω, mario, δεν το είχα δει τόσο σφαιρικά το θέμα...Μάλλον σκεφτόμαστε τον εαυτό μας τελικά περισσότερο. Γιατί λυπόμαστε τόσο πολύ για την απώλεια, ώστε "απαιτούμε" να μη φύγουν τουλάχιστον μακρυά μας για πάντα (και αγνοούμε τη δική τους ανάγκη για απομόνωση\νέα ζωή).
Τι λέτε κορίτσια;
να σου πω την αλήθεια την περίοδο που είχα χωρίσει, το είχα σκεφτεί πάρα πολύ αυτό ακριβώς το κομμάτι....
πόσο εγωίστρια είμαι που θέλω να τον ακούω και δεν υπολογίζω το πόσο μπορεί να του κοστίζει του ίδιου κάτι τέτοιο....
έχουμε συνήθως την τάση να παραμυθιαζόμαστε ότι μόνο εμείς πονάμε τόσο πολύ και όχι ο άλλος (ούτε κανένας άλλος άνθρωπος στον πλανήτη φυσικά)... μόνο εμείς υποφέρουμε....
Ξέρω με κάθε βεβαιότητα ότι κάθε φορά που μιλούσαμε σπάραζε η καρδιά του, όπως και η δική μου.... δεν υπήρχε κανένας λόγος να το κάνουμε αυτό όμως το κάναμε... μια μαζοχιστική τάση... τον ακούσω λίγο και ας υποφέρω...
Δε μπορώ να σας περιγράψω πόσο χαρούμενη είμαι που έχω αφήσει πίσω μου αυτή την περίοδο της ζωής μου
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
06-04-06
17:06
εγώ πάντως να σας πω την μαύρη μου αλήθεια, στην αρχή ήθελα να με παίρνει ένα τηλ που και που.... μια δικαιολογία ήταν για να ακούω τη φωνή του και να κλείνω μετά τα παντζούρια και να πλαντάζω (πάλι) στο κλάμα....
όταν σταματήσαμε την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ επαφή, τα πράγματα άρχισαν σταδιακά να παίρνουν τον δρόμο τους....
σήμερα μετά από τόσο καιρό που τέλειωσε αυτός ο μεγάλος μου έρωτας, όχι δε θα ήθελα να τον πάρω τηλ ούτε να με πάρει....
όχι δε θα ήθελα να είμαστε φιλαράκια.... να μου πει για τον νέο του έρωτα και γω για τον δικό μου....
δεν θέλω αναπόφευκτα να τον συγκρίνω με τον νυν μου.... δεν θέλω να έχω επαφές μαζί του.. δεν θέλω να γίνει το παραμικρό που θα τον κατεβάσει απ το βάθρο του, δεν θέλω να τον απομυθοποιήσω (γιατί αν τελικά γίνουμε φιλαράκια αυτό θα συμβεί)
Θέλω απλά να τον έχω μέσα στο μυαλό μου (όταν τον θυμάμαι) όπως τον άφησα.... ένα μικρό θεό που πέρασε για λίγο απ τη ζωή μου...
όταν σταματήσαμε την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ επαφή, τα πράγματα άρχισαν σταδιακά να παίρνουν τον δρόμο τους....
σήμερα μετά από τόσο καιρό που τέλειωσε αυτός ο μεγάλος μου έρωτας, όχι δε θα ήθελα να τον πάρω τηλ ούτε να με πάρει....
όχι δε θα ήθελα να είμαστε φιλαράκια.... να μου πει για τον νέο του έρωτα και γω για τον δικό μου....
δεν θέλω αναπόφευκτα να τον συγκρίνω με τον νυν μου.... δεν θέλω να έχω επαφές μαζί του.. δεν θέλω να γίνει το παραμικρό που θα τον κατεβάσει απ το βάθρο του, δεν θέλω να τον απομυθοποιήσω (γιατί αν τελικά γίνουμε φιλαράκια αυτό θα συμβεί)
Θέλω απλά να τον έχω μέσα στο μυαλό μου (όταν τον θυμάμαι) όπως τον άφησα.... ένα μικρό θεό που πέρασε για λίγο απ τη ζωή μου...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Κακή Επιρροή
Επιφανές μέλος
Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
23-11-05
09:43
Κάθε φορά που χώρισα ήταν οδυνηρό...
είτε είχα αποφασίσει εγώ τον χωρισμό είτε όχι....
ίσως γιατί μου είναι πολύ εύκολο να "δένομαι" με τους ανθρώπους....
απ όλες τις φορές όμως, οι πιο οδυνηρές ήταν δύο...
δύο άνθρωποι που έχω ζήσει μαζί τους κάτω απ την ίδια στέγη...
να πρέπει να μαζεύεις ρούχα και προσωπικά αντικείμενα μαζί με τα κομμάτια σου....
η μια σχέση ήταν 11 χρόνια και η άλλη 1,5 χρόνος....
δεν παίζει τόσο ρόλο το πόσα χρόνια ήταν αλλά το πως ενοιωθα για τον καθένα... γιατί απ όσο θυμάμαι αυτή τη στιγμή με πόνεσε περισσότερο ο 1,5 χρόνος... (μάλλον γιατί ήξερα ότι είμασταν και οι δυο ερωτευμένοι αλλά χωρίσαμε για τρίτους)
τες πα...
πάντα πονάει.... σκυλί να χάσεις που το είχες ένα μήνα μέσα στο σπίτι σου, σε τσακίζει
είτε είχα αποφασίσει εγώ τον χωρισμό είτε όχι....
ίσως γιατί μου είναι πολύ εύκολο να "δένομαι" με τους ανθρώπους....
απ όλες τις φορές όμως, οι πιο οδυνηρές ήταν δύο...
δύο άνθρωποι που έχω ζήσει μαζί τους κάτω απ την ίδια στέγη...
να πρέπει να μαζεύεις ρούχα και προσωπικά αντικείμενα μαζί με τα κομμάτια σου....
η μια σχέση ήταν 11 χρόνια και η άλλη 1,5 χρόνος....
δεν παίζει τόσο ρόλο το πόσα χρόνια ήταν αλλά το πως ενοιωθα για τον καθένα... γιατί απ όσο θυμάμαι αυτή τη στιγμή με πόνεσε περισσότερο ο 1,5 χρόνος... (μάλλον γιατί ήξερα ότι είμασταν και οι δυο ερωτευμένοι αλλά χωρίσαμε για τρίτους)
τες πα...
πάντα πονάει.... σκυλί να χάσεις που το είχες ένα μήνα μέσα στο σπίτι σου, σε τσακίζει
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.