Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Τι λέτε κορίτσια;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από Giovanna:Θυμαμαι ενα χωρισμο πριν απο 4-5 χρονια περιπου, εφηβικος ερωτας που εληξε αποτομα.. τον αγαπουσα αυτο τον ανθρωπο, και αν μη τι αλλο δεν ηθελα να κοψω καθε επαφη μαζι του.. αλλα αυτος ηθελε.
απο τοτε δεν εχουμε ξαναμιλησει σε προσωπικο επιπεδο, αντε μια φορα στα δυο χρονια αν βρεθουμε στην ιδια παρεα, να πουμε μονο τα πολυ πολυ τυπικα. (σσ γεια σου τι κανεις, καλα εσυ)
Ο δευτερος ασχημος χωρισμος ηταν πολυ προσφατα.. [...]..αυτο ειναι που με χαλαει πιο πολυ απο ολα.. το οτι πρεπει να χαθει ο αλλος εντελως απο τη ζωη μου!
Αχχχχ, πόσο σε καταλαβαίνω! Αυτό είναι το ****το! Σου λέει ο άλλος Τ-Ε-Λ-Ο-Σ έτσι ξαφνικά χωρίς να σε ρωτήσει [ ] και μετά απαιτεί και παντελή απομάκρυνση από κάθε είδους επικοινωνία εις τον αιώνα του αιώνος...Δηλαδή δε φτάνει που σε τελείωσε το τέλος, σου λέει και ξεκάθαρα "πάτα και στο άτομο μου Shift+Delete!"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ:Τελικά τα παρακάλια μου δεν είχαν πιάσει τόπο... ούτε τα δάκρυα μου, ούτε το πένθος μου, ούτε τα ηρεμηστικά που με μπούκωναν... τίποτα δεν μπορούσε να με ηρεμίσει γιατί μέσα στο δικό μου μυαλό ήταν αδύνατον να κατανοήσω πως ένας άνθρωπος ενώ με αγαπάει, ενώ είναι ερωτευμένος μαζί μου, ενώ με ποθεί, μπορεί να δώσει τέλος για... τους άλλους!
[...]και ήρθε η μέρα που μου θυμήσατε με τα γραπτά σας τον Μ.... και που πλέον είμαι σίγουρη ότι θα τον αγαπάω για πάντα για όλα όσα μου πρόσφερε αλλά αν με ρωτήσετε... όχι δεν θα γύρναγα πίσω... ο Μ είναι ένα κομμάτι απ το παρελθόν μου... πλέον ζω το παρόν μου και όχι με τα φαντάσματα του χτες
Πολύ ωραίο post, ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ!
Εύχομαι να τον αντιμετωπίσω τελικά κι εγώ έτσι τον χωρισμό: Όχι δλδ με πικρία ή θυμό που τον έχασα, αλλά να αναλογιστώ όλα αυτά που μου έδωσε και να συνεχίσω τη ζωή μου πιο πλήρης....Αλλά ο δρόμος είναι μακρύς ακόμα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από Michelle:Εγώ πάλι θυμάμαι οτι την προηγούμενη ....Τελικά μετά απο τόσο καιρό πιστευω οτι άργησα τόσο να το ξεπεράσω, όχι γιατί του έτρεφα κάποια υπερβολική αγάπη, κάθε άλλο, απλά γιατί όπως ήρθαν τα πράγματα πληγώθηκε πολυ ο εγωισμός μου.
Το ότι παραδέχεσαι πόσο πολύ πληγώθηκε ο εγωισμός σου, michelle, δείχνει ότι έχεις κάνει μεγάλο βήμα στον κόσμο της αυτογνωσίας...Όσο κουτό κι αν σου ακούγεται, λίγοι θα το παραδέχονταν. Τελικά, υπάρχουν ποικίλες εκδοχές για το πώς μπορεί να γίνει ένας χωρισμός οδυνηρός [όχι απαραίτητα δλδ λόγω υπερβολικού έρωτα]...
[Καλά...Πού ήμουν τόσο καιρό χωρίς το e-steki??! ]Αρχική Δημοσίευση από kleftra:Είναι φυσικό να τα βλέπεις όλα θλιβερά τώρα, δεν γίνεται αλλιώς,50 μερές χωρισμού είναι η πρώτη περίοδος του "πένθους".[...]πως ανήκεις στην δεύτερη κατηγορία.
kleftra μου, με νιώθεις πράγματι πολύ και τα λόγια σου μου δίνουν ακόμα μεγαλύτερο κουράγιο να συνεχίσω τη ζωή μου με αισιοδοξία. Να σου πω την αλήθεια, πάντα ήμουν αισιόδοξο άτομο, αλλά στην παρούσα φάση, μου στοίχισε πολύ και όλα άρχισαν να μου φαίνονται μάταια. Έφτασα σε σημείο κατάθλιψης μπορώ να πω, κάτι που επηρέασε και τους γύρω μου (όπως διευκρίνησα και στο άλλο thread για τους 3, τι ακριβώς "γύρω ανθρώπους" έχω...)και ακόμα φυσικά δεν έχω συνέλθει. Το πιο οδυνηρό είναι ότι κι οι δύο θέλαμε πολύ να συνεχίσουμε (τουλάχιστον απ'τη μεριά μου έτσι πιστεύω), αλλά το θέμα της οικογένειας είναι που τα διέλυσε όλα. Θα πείτε "μα φυσικά! Δεν αξίζει να θυσιάσει κανείς τα αισθήματά του για χάρη της οικογένειας;", εγώ όμως έχοντας μπροστά μου αυτούς τους δύο δρόμους για να επιλέξω, θα επέλεγα να μείνω μαζί του και ό'τι ήθελε προκύψει! Με λάβαρο τη φράση "Carpe Diem" και νιώθοντας τόσο ευτυχισμένη και πλήρης ψυχικά όταν ήμουν μαζί του, δε με ένοιαζε να ρισκάρω. Σαν πως ξέρουμε αν θα ζούμε αύριο; Εγώ πληγώθηκα α-φ-ά-ν-τ-α-σ-τ-α όταν ξαφνικά μου είπε "τέλος" και το μόνο που έλεγα και ξανάλεγα μετά πόνων και δακρύων "γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί...". Γιατί εκεί που ήμασταν μια χαρά, ξαφνικά συνειδητοποίησε, ότι αυτό που πάμε να κάνουμε είναι απαγορευτικό; Γιατί να μη ζήσουμε -έστω και για λίγο διάστημα ή όσο κρατούσε- λίγες στιγμές ύστατης ευτυχίας και έρωτα, κάτι που θα με γέμιζε για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Θα μπορούσα να αντιμετωπίσω, αυτό που αντιμετωπίζω στην καθημερινή μου ζωή, με περισσότερο σθένος. Θα είχα γεμίσει τις μπαταρίες μου με απλά λόγια. Ενώ όπως έγινε έτσι, ένιωσα ξαφνικά κι απρόσμενα να μου κόπηκε ένα κομμάτι απ'την καρδιά μου και να μην μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως. Ένιωσα μόνη κι αβοήθητη. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ εγωιστικά, αλλά είναι γιατί δεν ξέρετε το ακριβές ιστορικό της σχέσης (και φυσικά δεν μπορώ να το πω ). Το λογικό και "σωστό" βέβαια είναι τελικά αυτό που έγινε. Με αυτή την οδό συνεχίζουμε και οι δύο με καθαρές τις φωλιές μας, αλλά με κομματιασμένες καρδιές. Τελικά, τι αξίζει να κάνει κανείς; Να ακολουθεί την καρδιά του ή τη λογική;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από nicole!:Το παρελθόν που θα έχουμε στο μέλλον το φτιάχνουμε στο παρόν.
ΈΪ, Nicole, τώρα μόνο συνειδητοποίησα την τελευταία σου φράση...
Πολύ καλή!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από Mario:Ποσο πολυ σε καταλαβαινω καλη μου...μα ποσο πολυ!!!
Μμμμμ, ναι...Υπερβολικά πολύ... (αστειεύομαι )
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Βλέπω, Nicole, ότι έχεις ξεπεράσει μέσα σε 4 μήνες τη δική σου "μαυρίλα". Επομένως να έχω αισιοδοξία, ότι θα είμαι κι εγώ καλύτερα σε τόσο διάστημα τουλάχιστον (αν και εδώ μέσα δεν υπάρχει αμφιβολία!Είναι μεγάλη παρηγοριά να βλέπεις πόσοι και πόσοι περνάνε αυτό που περνάς κι εσύ. Και 'ντάξει, δεν υπήρχε αμφιβολία φυσικά ότι δεν το περνάνε κι άλλοι! Αλλά αλλιώς είναι να το βλέπεις και από πρώτο χέρι -να το διαβάζεις μάλλον!)Αρχική Δημοσίευση από nicole!:Ayla να σου πώ και εγώ απο την μεριά μου οτι έχουν περάσει 3 και κάτι περίπου μήνες απο τότε που έκλεισα ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου και για να το καταφέρω προσπάθησα πολύ γι'αυτό δεν θα σου πω παρηγορητικά λόγια αλλά θα σου πω αυτό που μετά απο 4 μήνες πολύ πόνου κ απελπισίας καταλαβα:Η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι τόσο θλιβερή.Ζήσε την κάθε στιγμή όσο πιο καλά μπορείς και αγκάλιασε τον πόνο που νιώθεις σαν ένα κομμάτι του εαυτού σου.Περνάς μία φάση που θα σου αφήσει πολλές εμπειρίες και θα σου μάθει να είσαι πιο δυνατή και ακέραιη.
και να θυμάσαι:Το παρελθόν που θα έχουμε στο μέλλον το φτιάχνουμε στο παρόν.
Mario, μ'έχεις αφήσει άναυδη... Βασικά με συγκίνησες πολύ με τα λόγια σου και φαίνεται πόσο σου στοίχησε και σένα ο χωρισμός.Πόσο αληθινά είναι αυτά που λες! [Σίγουρα έχεις έφεση στην ποίηση, έτσι; Οι πληγωμένες καρδιές έχουν τη μεγαλύτερη έμπνευση, ξέρεις... Οι περισσότεροι ποιητές\συγγραφείς έγραψαν τα μεγαλύτερα έργα τους σε περιόδους ψυχικού πόνου. Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ έχω μια τάση να γράφω συνεχώς. Από τότε που έφυγε, αισθάνομαι την ανάγκη να βγάλω τον πόνο μου κάπως και το γράψιμο είναι μια διέξοδος. Και το μαγικό με το forum είναι ότι όχι μόνο σου δίνεται η δυνατότητα να γράψεις, αλλά παίρνεις και απάντηση! Όχι δλδ μια απλή απάντηση, αλλά απάντηση-βάλσαμο!] Δε ξέρω τι να πω, εκτός του ότι με άγγιξαν πολύ και με τρόμαξαν (με την καλή έννοια), γιατί ένιωσα σα να κοίταξες μέσα μου!Αρχική Δημοσίευση από Mario:Αyala μου, την πληγη δεν την γλιτωνεις...
Η πληγη θα δημιουργηθει (εχει ηδη σχηματιστει μολις τελειωσε αυτο που ειχατε), απλως τωρα πρεπει να παλαιψεις με τις ομορφες αναμνησεις που εχεις στο μυαλο σου, για να το επουλωσεις.[...]
Και πιστεψε με, την καρδια μου μετα το τελος αυτης της σχεσης την μαζεψα κομματι κομματι...αλλα απο την αλλη να ειμαι με μια κοπελα η οποια για τον α-β λογο πλεον επαψε να αισθανεται οτι αισθανοταν καποτε για μενα, δεν θα το ηθελα στιγμη...
Όπως είπες, ο χρόνος-που-πονάει θα με γιατρέψει και όταν αρχίσω σιγά-σιγά να σκέφτομαι λογικά πια και όχι με την καρδιά, θα συνειδητοποιήσω και θα δεχτώ, πως ό'τι έχει αρχή, έχει και τέλος. C'est la vie...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Όπως είπες, το σημάδι που σου αφήνει, είναι ανεξίτηλο και κάνω υπεράνθρωπες προσπάθειες να μη γίνει το σημάδι πληγή. Γιατί όταν θέλεις κάποιον υπερβολικά, αρχίζεις να το βγάζεις σε θυμό και σε αγανάκτηση, που τελείωσε και ένα μεγάλο "γιατί" αιωρείται συνεχώς. Στο χέρι μου (για να μην πω στο μυαλό μου καλύτερα) είναι -και μάλλον εσύ το κατάφερες αυτό, mario- να τον έχω στην καρδιά μου και να τον σκέφτομαι, χωρίς να πικραίνομαι που τον έχασα, αλλά να χαίρομαι που γνώρισα ένα τόσο ξεχωριστό άνθρωπο, που μου έδωσε τόσα πολλά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Αρχική Δημοσίευση από Mario:Παλι καλα nicole που ηταν φραπες και οχι κανενας ελληνικος βραστος....
Kαλό, mario!!
Αρχική Δημοσίευση από Michelle:Είναι η αρχή γιαυτό σε πονάει τόσο... Πόσος καιρός έχει περάσει αν επιτρέπεται;
ΥΓ: Καλωσόρισες στο e-steki
Από το χωρισμό μας έχουν περάσει 46 μέρες ακριβώς...Δυστυχώς κάθομαι και τις μετράω κιόλας! Όπως είπε κι η crazyhelen (και σ'ευχαριστώ πολύ crazyhelen για τα..."καταπραϋντικά" σου λόγια!) προσπαθώ να παρηγορηθώ με χίλιους τρόπους, αλλά είναι πολύ δύσκολο (ένας απ'αυτούς είναι και το internet δλδ). Και το πιο τρελό είναι, ότι ευελπιστώ πως θ'αλλάξουν τα πράγματα και θα ξαναγυρίσει (πράγμα που, ρεαλιστικά, δε νομίζω να κάνει ), κάτι που κάνει όλη την κατάσταση ακόμα χειρότερα!
Και...Metal Lover...όντως τα βλέπεις πολύ αισιόδοξα και ρόδινα τα πράγματα! Μήπως δεν έχεις πέσει σ'αυτό το βούρκο ποτέ, γι'αυτό το λες αυτό;
Γιατί στη φάση που είμαι εγώ τώρα, όλα μαύρα κι άραχνα μου φαίνονται... Αλλά ΠΟΥ θα πάει;; Θα το ξεπεράσω!
Υ.Γ. Καλώς σας βρήκα!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aayla
Εκκολαπτόμενο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.