Οδυνηροί χωρισμοί

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Εγώ πάλι θυμάμαι οτι την προηγούμενη μου σχέση, έκανα κάπου 2 μήνες να την ξεπεράσω, παρ'ότι είχε κρατήσει μόλις ...2 εβδομάδες! Μου είχε έρθει πολύ απότομο μιας και εκει που σκεφτόμουν "πωπω αυτός θα γίνει κομμάτια έτσι και χωρίσουμε τόσο που έχει ερωτοχτυπηθεί" μέσα σε 1-2 μέρες άλλαξε τελείως συμπεριφορά και με χώρισε χωρίς να έχω κάνει απολύτως τίποτα! Τελικά μετά απο τόσο καιρό πιστευω οτι άργησα τόσο να το ξεπεράσω, όχι γιατί του έτρεφα κάποια υπερβολική αγάπη, κάθε άλλο, απλά γιατί όπως ήρθαν τα πράγματα πληγώθηκε πολυ ο εγωισμός μου. :redface:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aayla

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Aayla αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 262 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Michelle:
Εγώ πάλι θυμάμαι οτι την προηγούμενη ....Τελικά μετά απο τόσο καιρό πιστευω οτι άργησα τόσο να το ξεπεράσω, όχι γιατί του έτρεφα κάποια υπερβολική αγάπη, κάθε άλλο, απλά γιατί όπως ήρθαν τα πράγματα πληγώθηκε πολυ ο εγωισμός μου. :redface:

Το ότι παραδέχεσαι πόσο πολύ πληγώθηκε ο εγωισμός σου, michelle, δείχνει ότι έχεις κάνει μεγάλο βήμα στον κόσμο της αυτογνωσίας...Όσο κουτό κι αν σου ακούγεται, λίγοι θα το παραδέχονταν. Τελικά, υπάρχουν ποικίλες εκδοχές για το πώς μπορεί να γίνει ένας χωρισμός οδυνηρός:confused: [όχι απαραίτητα δλδ λόγω υπερβολικού έρωτα]...

Αρχική Δημοσίευση από kleftra:
Είναι φυσικό να τα βλέπεις όλα θλιβερά τώρα, δεν γίνεται αλλιώς,50 μερές χωρισμού είναι η πρώτη περίοδος του "πένθους".[...]πως ανήκεις στην δεύτερη κατηγορία.
[Καλά...Πού ήμουν τόσο καιρό χωρίς το e-steki??!:inlove: ]
kleftra μου, με νιώθεις πράγματι πολύ και τα λόγια σου μου δίνουν ακόμα μεγαλύτερο κουράγιο να συνεχίσω τη ζωή μου με αισιοδοξία. Να σου πω την αλήθεια, πάντα ήμουν αισιόδοξο άτομο, αλλά στην παρούσα φάση, μου στοίχισε πολύ και όλα άρχισαν να μου φαίνονται μάταια. Έφτασα σε σημείο κατάθλιψης μπορώ να πω, κάτι που επηρέασε και τους γύρω μου (όπως διευκρίνησα και στο άλλο thread για τους 3, τι ακριβώς "γύρω ανθρώπους" έχω...)και ακόμα φυσικά δεν έχω συνέλθει. Το πιο οδυνηρό είναι ότι κι οι δύο θέλαμε πολύ να συνεχίσουμε (τουλάχιστον απ'τη μεριά μου έτσι πιστεύω), αλλά το θέμα της οικογένειας είναι που τα διέλυσε όλα. Θα πείτε "μα φυσικά! Δεν αξίζει να θυσιάσει κανείς τα αισθήματά του για χάρη της οικογένειας;", εγώ όμως έχοντας μπροστά μου αυτούς τους δύο δρόμους για να επιλέξω, θα επέλεγα να μείνω μαζί του και ό'τι ήθελε προκύψει! Με λάβαρο τη φράση "Carpe Diem" και νιώθοντας τόσο ευτυχισμένη και πλήρης ψυχικά όταν ήμουν μαζί του, δε με ένοιαζε να ρισκάρω. Σαν πως ξέρουμε αν θα ζούμε αύριο; Εγώ πληγώθηκα α-φ-ά-ν-τ-α-σ-τ-α όταν ξαφνικά μου είπε "τέλος" και το μόνο που έλεγα και ξανάλεγα μετά πόνων και δακρύων "γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί...". Γιατί εκεί που ήμασταν μια χαρά, ξαφνικά συνειδητοποίησε, ότι αυτό που πάμε να κάνουμε είναι απαγορευτικό; Γιατί να μη ζήσουμε -έστω και για λίγο διάστημα ή όσο κρατούσε- λίγες στιγμές ύστατης ευτυχίας και έρωτα, κάτι που θα με γέμιζε για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Θα μπορούσα να αντιμετωπίσω, αυτό που αντιμετωπίζω στην καθημερινή μου ζωή, με περισσότερο σθένος. Θα είχα γεμίσει τις μπαταρίες μου με απλά λόγια. Ενώ όπως έγινε έτσι, ένιωσα ξαφνικά κι απρόσμενα να μου κόπηκε ένα κομμάτι απ'την καρδιά μου και να μην μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως. Ένιωσα μόνη κι αβοήθητη. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ εγωιστικά, αλλά είναι γιατί δεν ξέρετε το ακριβές ιστορικό της σχέσης (και φυσικά δεν μπορώ να το πω:worry: ). Το λογικό και "σωστό" βέβαια είναι τελικά αυτό που έγινε. Με αυτή την οδό συνεχίζουμε και οι δύο με καθαρές τις φωλιές μας, αλλά με κομματιασμένες καρδιές. Τελικά, τι αξίζει να κάνει κανείς; Να ακολουθεί την καρδιά του ή τη λογική;:/:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Aayla:
Σαν πως ξέρουμε αν θα ζούμε αύριο; Εγώ πληγώθηκα α-φ-ά-ν-τ-α-σ-τ-α όταν ξαφνικά μου είπε "τέλος" και το μόνο που έλεγα και ξανάλεγα μετά πόνων και δακρύων "γιατί, γιατί, γιατί, γιατί, γιατί...". Γιατί εκεί που ήμασταν μια χαρά, ξαφνικά συνειδητοποίησε, ότι αυτό που πάμε να κάνουμε είναι απαγορευτικό; Γιατί να μη ζήσουμε -έστω και για λίγο διάστημα ή όσο κρατούσε- λίγες στιγμές ύστατης ευτυχίας και έρωτα, κάτι που θα με γέμιζε για όλη την υπόλοιπη ζωή μου. Θα μπορούσα να αντιμετωπίσω, αυτό που αντιμετωπίζω στην καθημερινή μου ζωή, με περισσότερο σθένος. Θα είχα γεμίσει τις μπαταρίες μου με απλά λόγια. Ενώ όπως έγινε έτσι, ένιωσα ξαφνικά κι απρόσμενα να μου κόπηκε ένα κομμάτι απ'την καρδιά μου και να μην μπορώ να κάνω τίποτα απολύτως. Ένιωσα μόνη κι αβοήθητη. Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται πολύ εγωιστικά, αλλά είναι γιατί δεν ξέρετε το ακριβές ιστορικό της σχέσης (και φυσικά δεν μπορώ να το πω:worry: ). Το λογικό και "σωστό" βέβαια είναι τελικά αυτό που έγινε. Με αυτή την οδό συνεχίζουμε και οι δύο με καθαρές τις φωλιές μας, αλλά με κομματιασμένες καρδιές. Τελικά, τι αξίζει να κάνει κανείς; Να ακολουθεί την καρδιά του ή τη λογική;:/:
"Μα γιατί? Και που ξέρεις ότι αν συνεχίσουμε αυτή την σχέση δεν θα σβήσει από μόνη της όταν κάνει τον κύκλο της. Δώσε μας την ευκαιρία να ζήσουμε λίγο καιρό μαζί και ίσως τελικά αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή να μην είναι τόσο δυνατό στο μέλλον και να μην μας πονέσει τόσο πολύ αυτός ο "πρέπων χωρισμός".... δώσε μας μια ευκαιρία να το παλέψουμε... άσε την γαμ***νη τη ζωή να πάρει το δρόμο της, μην αποφασίζεις εσύ για τη σχέση μας με αυτό τον τρόπο ενώ με αγαπάς... Σε παρακαλώ...."
Τελικά τα παρακάλια μου δεν είχαν πιάσει τόπο... ούτε τα δάκρυα μου, ούτε το πένθος μου, ούτε τα ηρεμηστικά που με μπούκωναν... τίποτα δεν μπορούσε να με ηρεμίσει γιατί μέσα στο δικό μου μυαλό ήταν αδύνατον να κατανοήσω πως ένας άνθρωπος ενώ με αγαπάει, ενώ είναι ερωτευμένος μαζί μου, ενώ με ποθεί, μπορεί να δώσει τέλος για... τους άλλους!
έλειψα μέρες απ τη δουλειά.... έκλαψα όσο δεν έχω ξανακλάψει.... και οι μήνες περνούσαν....οι εποχές του χρόνου άλλαζαν.... προσπαθούσα να κρύψω απ όλους το πόσο πονάω γιατί είχε περάσει πολύς καιρός και ... "δεν έπρεπε άλλο"....
και ξαφνικά χωρίς να το καταλάβω... ξύπνησα μια μέρα και δεν ήταν η πρώτη μου σκέψη ο Μ..... τον θυμήθηκα κάπου κατά τις 11 πριν το μεσημέρι.... και ξαφνιάστηκα....
χαμογέλασα... ανάσανα... και πήρα κουράγιο.... το μαρτύριο είχε πάρει την κατιούσα.... και ήρθε η μέρα που δεν ήταν η τελευταία μου σκέψη πριν με πάρει ο ύπνος... και ήρθε η μέρα που δεν τον σκέφτηκα καθόλου... και ήρθε η μέρα που δεν δάκρυσα... και ήρθε η μέρα που δεν μου έλειπε πλέον... και που όλες οι αναμνήσεις μου ήταν γλυκόπικρες... ήρθε η μέρα που τον πήρα τηλ και του είπα να μην με ξαναενοχλήσει με sms για το αν είμαι καλά... ναι ήμουν καλά... και θα ήμουν καλά.... και ήρθε η μέρα που κάποιος νέος άνθρωπος μπήκε στη ζωή μου.... που με κάνει ευτυχισμένη.... που προχωράμε για γάμο.... και ήρθε η μέρα που μου θυμήσατε με τα γραπτά σας τον Μ.... και που πλέον είμαι σίγουρη ότι θα τον αγαπάω για πάντα για όλα όσα μου πρόσφερε αλλά αν με ρωτήσετε... όχι δεν θα γύρναγα πίσω... ο Μ είναι ένα κομμάτι απ το παρελθόν μου... πλέον ζω το παρόν μου και όχι με τα φαντάσματα του χτες :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
Πληγωνομαι παντα με κατι που τελειωνει..

Θυμαμαι ενα χωρισμο πριν απο 4-5 χρονια περιπου, εφηβικος ερωτας που εληξε αποτομα.. τον αγαπουσα αυτο τον ανθρωπο, και αν μη τι αλλο δεν ηθελα να κοψω καθε επαφη μαζι του.. αλλα αυτος ηθελε.

απο τοτε δεν εχουμε ξαναμιλησει σε προσωπικο επιπεδο, αντε μια φορα στα δυο χρονια αν βρεθουμε στην ιδια παρεα, να πουμε μονο τα πολυ πολυ τυπικα. (σσ γεια σου τι κανεις, καλα εσυ)

Ο δευτερος ασχημος χωρισμος ηταν πολυ προσφατα.. και παλι θελω να κρατησω επαφη, και παλι μου ειπε οχι. δε το καταλαβαινω αυτο ρε παιδια.. τι σημαινει χωριζουμε και δεν αντεχω να σε ξαναδω, να σου ξαναμιλησω? πως γινεται να χεις περασει τοοοοσα με εναν ανθρωπο και να μην αφηνεις ουτε μια πορτουλα ανοιχτη για ενα καφε μετα απο ενα χρονο?

..αυτο ειναι που με χαλαει πιο πολυ απο ολα.. το οτι πρεπει να χαθει ο αλλος εντελως απο τη ζωη μου!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aayla

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Aayla αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 262 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ:
Τελικά τα παρακάλια μου δεν είχαν πιάσει τόπο... ούτε τα δάκρυα μου, ούτε το πένθος μου, ούτε τα ηρεμηστικά που με μπούκωναν... τίποτα δεν μπορούσε να με ηρεμίσει γιατί μέσα στο δικό μου μυαλό ήταν αδύνατον να κατανοήσω πως ένας άνθρωπος ενώ με αγαπάει, ενώ είναι ερωτευμένος μαζί μου, ενώ με ποθεί, μπορεί να δώσει τέλος για... τους άλλους!
[...]και ήρθε η μέρα που μου θυμήσατε με τα γραπτά σας τον Μ.... και που πλέον είμαι σίγουρη ότι θα τον αγαπάω για πάντα για όλα όσα μου πρόσφερε αλλά αν με ρωτήσετε... όχι δεν θα γύρναγα πίσω... ο Μ είναι ένα κομμάτι απ το παρελθόν μου... πλέον ζω το παρόν μου και όχι με τα φαντάσματα του χτες :)

Πολύ ωραίο post, ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ!:yes:
Εύχομαι να τον αντιμετωπίσω τελικά κι εγώ έτσι τον χωρισμό: Όχι δλδ με πικρία ή θυμό που τον έχασα, αλλά να αναλογιστώ όλα αυτά που μου έδωσε και να συνεχίσω τη ζωή μου πιο πλήρης....Αλλά ο δρόμος είναι μακρύς ακόμα...:(
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aayla

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Aayla αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 262 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Giovanna:
Θυμαμαι ενα χωρισμο πριν απο 4-5 χρονια περιπου, εφηβικος ερωτας που εληξε αποτομα.. τον αγαπουσα αυτο τον ανθρωπο, και αν μη τι αλλο δεν ηθελα να κοψω καθε επαφη μαζι του.. αλλα αυτος ηθελε.

απο τοτε δεν εχουμε ξαναμιλησει σε προσωπικο επιπεδο, αντε μια φορα στα δυο χρονια αν βρεθουμε στην ιδια παρεα, να πουμε μονο τα πολυ πολυ τυπικα. (σσ γεια σου τι κανεις, καλα εσυ)

Ο δευτερος ασχημος χωρισμος ηταν πολυ προσφατα.. [...]..αυτο ειναι που με χαλαει πιο πολυ απο ολα.. το οτι πρεπει να χαθει ο αλλος εντελως απο τη ζωη μου!

Αχχχχ, πόσο σε καταλαβαίνω! Αυτό είναι το ****το! Σου λέει ο άλλος Τ-Ε-Λ-Ο-Σ έτσι ξαφνικά χωρίς να σε ρωτήσει [:P ] και μετά απαιτεί και παντελή απομάκρυνση από κάθε είδους επικοινωνία εις τον αιώνα του αιώνος...Δηλαδή δε φτάνει που σε τελείωσε το τέλος, σου λέει και ξεκάθαρα "πάτα και στο άτομο μου Shift+Delete!"!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Giovanna:
Πληγωνομαι παντα με κατι που τελειωνει..

Θυμαμαι ενα χωρισμο πριν απο 4-5 χρονια περιπου, εφηβικος ερωτας που εληξε αποτομα.. τον αγαπουσα αυτο τον ανθρωπο, και αν μη τι αλλο δεν ηθελα να κοψω καθε επαφη μαζι του.. αλλα αυτος ηθελε.

απο τοτε δεν εχουμε ξαναμιλησει σε προσωπικο επιπεδο, αντε μια φορα στα δυο χρονια αν βρεθουμε στην ιδια παρεα, να πουμε μονο τα πολυ πολυ τυπικα. (σσ γεια σου τι κανεις, καλα εσυ)

Ο δευτερος ασχημος χωρισμος ηταν πολυ προσφατα.. και παλι θελω να κρατησω επαφη, και παλι μου ειπε οχι. δε το καταλαβαινω αυτο ρε παιδια.. τι σημαινει χωριζουμε και δεν αντεχω να σε ξαναδω, να σου ξαναμιλησω? πως γινεται να χεις περασει τοοοοσα με εναν ανθρωπο και να μην αφηνεις ουτε μια πορτουλα ανοιχτη για ενα καφε μετα απο ενα χρονο?

..αυτο ειναι που με χαλαει πιο πολυ απο ολα.. το οτι πρεπει να χαθει ο αλλος εντελως απο τη ζωη μου!

Ax σε καταλαβαίνω απόλυτα!! Κι εγώ δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό!! Ειδικά όταν το λέει αυτός που χωρίσε τον άλλον. Δηλαδή, έλεος, να το έλεγε ο πληγωμένος της υπόθεσης, να το καταλάβω κάπως. Αλλά έτσι μου φαίνεται μια απίστευτη βλακεία. :mad:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
ολο ειναι βλακωδες.. :(
δε μπορεις να ζεις τοοοοσα με τον αλλον και οταν χωριζεις να ειναι σα να μη τον ξερεις, σα να μη τον εμαθες ποτε.. :(
Ρε κοριτσια.. Michelle, Aayla, ειμαστε τοσο συναισθηματικες? :hmm:
(κλεφτρονι που 'σαι?)

ας απαντησει και κανας αντρας..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Subject to change

e-steki.gr Founder

Η Λία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και επαγγέλεται Web developer. Έχει γράψει 15,891 μηνύματα.
Μπα, μάλλον πιο πολύ σε ορθολογισμό μου κάνει. Το παράλογο δεν είναι αυτό που σκεφτόμαστε εμείς αλλά αυτό που προσπαθεί να επιβάλλει ο άλλος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dooo

Διακεκριμένο μέλος

Η dooo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 46 ετών. Έχει γράψει 7,956 μηνύματα.
θα μπει ο σούπερμάριολαντ και θα απαντήσει, μην ανησυχείς:D:D

τους άλλους ξέχνα τους:hehe:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

The Djinn

Τιμώμενο Μέλος

Ο Mario αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 4,513 μηνύματα.
Μην το λες michelle οτι εθναι βλακεια...
κι εγω το εχω σκεφτει ετσι, αλλα απο την αλλη δεν μπορεις να ξερεις κι αν αυτος που ζητα να χωρισετε εαν αισθανεται ανετα να ειναι cool και φιλος κτλ κτλ μαζι σου.
Ωραια δηλαδη ειμασταν ζευγαρι οχι φιλαρακια και μετα χωριζουμε επειδη το θελω π.χ. εγω.
Ε, μετα πως να μην "χαθουμε";
Να σε παρω τηλεφωνο να δω τι κανεις;
Κι αν φαω βρισιμο;(μπορει να το σκεφτετεικαποιος)
Και αν με το να κραταω επαφες μαζι της την πληγωνω ακομα περισσοτερο.(Επισης λογικο.)
Και αν εχει αλλο δεσμο και μιλωντας μαζι μου ρωτησει ο αλλος ποιος ειμαι, απαντησεις εσυ ο πρωην και γινει μπαχαλο η υποθεση; (μπορει κι αυτο)
ρε συ θελω, αλλα ντρεπομαι...πως θα την αντικρυσω.(Ενοχες με λιγα λογια λογο του οτι πληγωσε καποιον σημαντικο μεχρι τοτε στην ζωη του)
Και παει λεγοντας...Τις πιθανες καθυσυχαστικες απαντησεις σε αυτα που λεω, τις ξερω αλλα εκεινη την ωρα ΔΕΝ μπορεις να εισαι σιγουρος οτι ισχυουν αυτες.
Μετα να σε παρω να παμε για καφε;
Και να μιλησουμε για τις ζωες μας;;;Οχι πλεον για τις κοινες μας εμπειριες, αλλα για το πως περναει ο καθενας μονος του... αν εχει καινουργια σχεση, τι κανουν οι κοινοι γνωστοι -αυτοι δηλαδη που καποτε βγαινατε μαζι και τωρα οχι-...κτλ κτλ!Τρομερα ευχαριστη ατμοασφαιρα ε;
οπως και να εχει οπως προειπα σε οσο φιλικο-ηρεμο τροπο και αν χωρισει ενα ζευγαρι μετα ειναι πολυ δυσκολο να κρατηθουν επαφες, γιατι δεν μιλαμε για φιλαρακια μιλαμε για ζευγαρι.
Οι επαφες μπορει να κοπουν ειτε απο αυτον που του ανακοινωνεται η "διακοπη" (λογικο), ειτε απο αυτον που την ζητα.(Εξισου λογικο για αλλους λογους)
Αυτα τα λεω γιατι θελω να παιρνω τα πραγματα σφαιρικα και να βλεπω ή να υποθερτω πως μπορει να σκεφτεται και η αντιπερα οχθη.
Να σημειωσω οτι σε αυτη την θεση που περιγραφετε εχω βρεθει κι εγω και μιλαμε για μακροχρονια σχεση (ξερεις michelle),οπου απο εκει και υστερα δεν υπηρξε sms ουτε για ενα "καλησπερα ελπιζω να περνας καλα"...
Οχι μονο βλακεια το θεωρουσα michelle, αλλα απιστευτη καφριλα.Ομως μετα σκεφτηκα και λεω..."ποιος ξερει ομως για ποιον λογο δεν μπορει ή δεν αισθανεται να το κανει."
Δεν "περπατω στα παποuτσια" της για να ξερω τον λογο.
Σκοπος μου δεν ειναι να δικαιολογησω ουτε τους μεν ουτε τους δε(ν).Πιστεψτε με αν καποιος σιγουρα πληγωνεται απο κατι τετοια και λεει "Μα γιατι ρε ****το..." ειναι ο υποφαινομενος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Resident Evil

Διακεκριμένο μέλος

Η Resident Evil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 7,959 μηνύματα.
:worship::worship: @Mario

ΔΥΣΤΥΧΩΣ μεν, έχεις απόλυτο δίκιο δε, είτε από τη μεριά του "θύτη" αν το κοιtάξεις είτε από τη μερία του "θύματος"...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aayla

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Aayla αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 262 μηνύματα.
Να σου πω, mario, δεν το είχα δει τόσο σφαιρικά το θέμα...Μάλλον σκεφτόμαστε τον εαυτό μας τελικά περισσότερο. Γιατί λυπόμαστε τόσο πολύ για την απώλεια, ώστε "απαιτούμε" να μη φύγουν τουλάχιστον μακρυά μας για πάντα (και αγνοούμε τη δική τους ανάγκη για απομόνωση\νέα ζωή).
Τι λέτε κορίτσια;:hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Giovanna

Επιφανές μέλος

Η Giovanna αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 8,086 μηνύματα.
Μαριε..
θα χαιρομουν αν επαιρνε τηλ να δει τι κανω. οσο για το βρισιμο, μα ποια νορμαλ κοπελα θα εβριζε ρε παιδια? hello?
επισης, δε λεμε να βγουν σαν φιλοι μετα απο καμια βδομαδα, που οι πηγες θα ναι σιγουρα ανοιχτες..
ΟΥΤΕ και να μπουν σε λεπτομερεις σχετικα με νεες σχεσεις..
εμενα θα μου εφτανε να ξερω οτι ειναι αλλου μεν, αλλα ειναι καλα δε(ν) :) και το πιο ουσιαστικο που θα ηθελα να ξερω θα ηταν τι κανει στη ζωη του..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
εγώ πάντως να σας πω την μαύρη μου αλήθεια, στην αρχή ήθελα να με παίρνει ένα τηλ που και που.... μια δικαιολογία ήταν για να ακούω τη φωνή του και να κλείνω μετά τα παντζούρια και να πλαντάζω (πάλι) στο κλάμα....

όταν σταματήσαμε την ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ επαφή, τα πράγματα άρχισαν σταδιακά να παίρνουν τον δρόμο τους....

σήμερα μετά από τόσο καιρό που τέλειωσε αυτός ο μεγάλος μου έρωτας, όχι δε θα ήθελα να τον πάρω τηλ ούτε να με πάρει....
όχι δε θα ήθελα να είμαστε φιλαράκια.... να μου πει για τον νέο του έρωτα και γω για τον δικό μου....
δεν θέλω αναπόφευκτα να τον συγκρίνω με τον νυν μου.... δεν θέλω να έχω επαφές μαζί του.. δεν θέλω να γίνει το παραμικρό που θα τον κατεβάσει απ το βάθρο του, δεν θέλω να τον απομυθοποιήσω (γιατί αν τελικά γίνουμε φιλαράκια αυτό θα συμβεί)
Θέλω απλά να τον έχω μέσα στο μυαλό μου (όταν τον θυμάμαι) όπως τον άφησα.... ένα μικρό θεό που πέρασε για λίγο απ τη ζωή μου...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Κακή Επιρροή

Επιφανές μέλος

Η Αναστασία αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 53 ετών και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 17,438 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Aayla:
Να σου πω, mario, δεν το είχα δει τόσο σφαιρικά το θέμα...Μάλλον σκεφτόμαστε τον εαυτό μας τελικά περισσότερο. Γιατί λυπόμαστε τόσο πολύ για την απώλεια, ώστε "απαιτούμε" να μη φύγουν τουλάχιστον μακρυά μας για πάντα (και αγνοούμε τη δική τους ανάγκη για απομόνωση\νέα ζωή).
Τι λέτε κορίτσια;:hmm:

να σου πω την αλήθεια την περίοδο που είχα χωρίσει, το είχα σκεφτεί πάρα πολύ αυτό ακριβώς το κομμάτι....
πόσο εγωίστρια είμαι που θέλω να τον ακούω και δεν υπολογίζω το πόσο μπορεί να του κοστίζει του ίδιου κάτι τέτοιο....


έχουμε συνήθως την τάση να παραμυθιαζόμαστε ότι μόνο εμείς πονάμε τόσο πολύ και όχι ο άλλος (ούτε κανένας άλλος άνθρωπος στον πλανήτη φυσικά)... μόνο εμείς υποφέρουμε....
Ξέρω με κάθε βεβαιότητα ότι κάθε φορά που μιλούσαμε σπάραζε η καρδιά του, όπως και η δική μου.... δεν υπήρχε κανένας λόγος να το κάνουμε αυτό όμως το κάναμε... μια μαζοχιστική τάση... τον ακούσω λίγο και ας υποφέρω...


Δε μπορώ να σας περιγράψω πόσο χαρούμενη είμαι που έχω αφήσει πίσω μου αυτή την περίοδο της ζωής μου :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

nicole!

Νεοφερμένος

Η nicole! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 35 ετών και επαγγέλεται Μαθητής/τρια. Έχει γράψει 94 μηνύματα.
Απο την πλευρά μου βρε παιδιά παρόλο που δεν είχα και τις άπειρες σχέσεις μπορώ να πώ οτι δεν επιδιώκω να κρατώ επαφές με τους πρωην γιατί θυμάμαι οτι μετά τον τελευταίο χωρισμό που ήταν και ο πιο επώδυνος,όταν τον έβλεπα είχα την τάση να κάνω κακές μα πολύ κακές σκέψεις...Και έτσι επειδή δεν ήθελα να χαλάσω τη μαγεία των όσων ζήσαμε σταμάτησα να τον βλέπω κ να του μιλάω κ να απαντάω σε μηνύματα κ σε τηλέφωνα.Παρόλο που δεν σταμάτησα αμέσως να χάνομαι στις ψυχεδελικές μου σκέψεις ο χρόνος ήταν γιατρός μου και η πληγή πέρασε. Τώρα όταν τον βλέπω χαίρομαι πραγματικά που μαθαίνω οτι είναι καλά και απο την σχέση μας θέλω να θυμάμαι μόνο τα καλά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

susceptible

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο susceptible αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 139 μηνύματα.
εγω παλι πιστευω..οτι εφοσον..εσυ η το ταιρι σου αποφασισει να τελειωσει κατι..εφοσον σε αγαπει..πρεπει να σεβαστει την αποφαση σου...και να κανει αυτο που επιθυμεις εσυ!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Aayla

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Aayla αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος. Έχει γράψει 262 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από kostakiss:
εγω παλι πιστευω..οτι εφοσον..εσυ η το ταιρι σου αποφασισει να τελειωσει κατι..εφοσον σε αγαπει..πρεπει να σεβαστει την αποφαση σου...και να κανει αυτο που επιθυμεις εσυ!!

Αυτό θα ήταν ευχή των απανταχού...παρατημένων, αλλά, δε νομίζω, ότι μπορεί να γίνει τόσο εύκολα, kostakiss! Αν πχ ο άλλος που τρώει το φτύσιμο, ζητήσει να κρατήσει επαφή μαζί του, ενώ αυτός που φεύγει έχει βρει ήδη άλλο ταίρι, τι γίνεται; Είναι υποχρεωμένος να εκπληρώνει τις επιθυμίες του;

Αρχική Δημοσίευση από ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ:
...έχουμε συνήθως την τάση να παραμυθιαζόμαστε ότι μόνο εμείς πονάμε τόσο πολύ και όχι ο άλλος (ούτε κανένας άλλος άνθρωπος στον πλανήτη φυσικά)... μόνο εμείς υποφέρουμε....
Ξέρω με κάθε βεβαιότητα ότι κάθε φορά που μιλούσαμε σπάραζε η καρδιά του, όπως και η δική μου.... δεν υπήρχε κανένας λόγος να το κάνουμε αυτό όμως το κάναμε... μια μαζοχιστική τάση... τον ακούσω λίγο και ας υποφέρω...

Πόσο πολύ ήθελα κι εγώ να τον ακούω, έστω και λίγο. Έστω και μια στις τόσες. Αλλά ποτέ δε σκέφτηκα εκείνη τη στιγμή αν θα τον πλήγωνε αυτό ή όχι. Εγώ το μόνο που ήθελα ήταν να μην κόψουμε να μιλάμε. Αν επέμενε για χωρισμό, τότε μόνο να μιλάμε σα φίλοι, όπως στην αρχή-αρχή, τίποτα άλλο. Και του το είχα πει...Αλλά εκείνος το είχε ήδη ξεκαθαρίσει ότι ή συνεχίζουμε ερωτική σχέση ή διακόπτουμε κάθε επικοινωνία. Μέση οδός δεν υπάρχει. Τελικά, επέλεξε το δεύτερο, αφού πρώτα του είπα ότι επιθυμώ το πρώτο, με τη δικαιολογία, ότι εγώ "πήρα την απόφαση αυτή βεβιασμένα απ'αυτόν"...Τι να πω πια; Μόνο ότι έφυγε τόσο απρόσμενα μια μαύρη μέρα κι μ'άφησε στα σκοτάδια...Είμαι όμως σίγουρη, ότι δε θα μπορούσαμε με τίποτα να μιλάμε φιλικά πια. Ήταν τόσο μεγάλο το πάθος μας, που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάλι θα υποκύπταμε...

Αρχική Δημοσίευση από ΚΑΚΗ ΕΠΙΡΡΟΗ:
Δε μπορώ να σας περιγράψω πόσο χαρούμενη είμαι που έχω αφήσει πίσω μου αυτή την περίοδο της ζωής μου :P

Άντε να δω κι εγώ άσπρη μέρα!:'(

Αρχική Δημοσίευση από nicole!:
Απο την πλευρά μου βρε παιδιά παρόλο που δεν είχα και τις άπειρες σχέσεις μπορώ να πώ οτι δεν επιδιώκω να κρατώ επαφές με τους πρωην γιατί θυμάμαι οτι μετά τον τελευταίο χωρισμό που ήταν και ο πιο επώδυνος,όταν τον έβλεπα είχα την τάση να κάνω κακές μα πολύ κακές σκέψεις...Και έτσι επειδή δεν ήθελα να χαλάσω τη μαγεία των όσων ζήσαμε σταμάτησα να τον βλέπω κ να του μιλάω κ να απαντάω σε μηνύματα κ σε τηλέφωνα.Παρόλο που δεν σταμάτησα αμέσως να χάνομαι στις ψυχεδελικές μου σκέψεις ο χρόνος ήταν γιατρός μου και η πληγή πέρασε. Τώρα όταν τον βλέπω χαίρομαι πραγματικά που μαθαίνω οτι είναι καλά και απο την σχέση μας θέλω να θυμάμαι μόνο τα καλά.

Πολύ υγιής αντιμετώπιση, nicole! Εκεί βρίσκεται το όλο ζουμί: Να μπορείς να σταθείς στο ύψος σου και να μην υποκύπτεις στα πάθη ("αχ, αφού τον θέλω, να του τηλεφωνήσω, αφού με θέλει να του γράψω, αφού δεν μπορώ μακρυά του, να μετακομίσω" και μπλα μπλα μπλα...)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kleftra

Διάσημο μέλος

Η Γεωργία-Γωγούλα-Γωγώ...ακούω σε όλες τις παραλλαγές αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
Δεν ξέρω να πρέπει να γραφτεί εδώ ή στο θέμα της απιστίας, αλλά μάλλον επειδή αποτελεί αφήγηση θα κολλήσει εδώ καλύτερα.
Δεν αφορά εμένα(αν κι εγώ σκέφτομαι να χωρίσω αλλά ελπίζω όχι τόσο οδυνηρά).
Μόλις έκλεισα το κινητό όπου μιλαγα πάνω απο μιση ωρα με την κολλητή μου.
Η οποία ακριβώς ένα λεπτό πριν με πάρει χώρισε τον έδω και 2,5 χρόνια σύντροφο της γιατί αποδείχτηκε..............παντρεμένος.:confused:
Κουφάθηκα τελείως όταν το άκουσα.
Καταρχήν στην αρχή μέσα στο κλάμα της δεν μπορούσα να καταλάβω τι μου έλεγε.Νόμιζα ότι κάτι έπαθε εκείνη ή κάποιος δικός της.Μετά μου επαναλάμβανε συνέχεια "ρε συ είναι παντρεμένος" χωρίς να καταλαβαίνω για ποιον λέει.
Αφού την ρώταγα κανα δίλεπτο για ποιον μιλάς και τι έγινε μου απαντάει "ο (ας τον πούμε) Κώστας".
Μέσα στις βρισιές και στο κλάμα της μπόρεσα να διαχωρίσω μόνο πως κάποιος της το πρόφτασε κι εκεινη τον παρακολούθουσε.
Κι αν νομίζετε πως αυτά γίνονται μόνο σε ταινίες κάνετε λάθος, η αληθινή ζωή γράφει καλύτερα σενάρια.
Πολλές λεπτομέρειες δεν κατάφερα να μάθω γιατί είναι ακόμη σε κατάσταση σοκ, ελπίζω το βράδυ να μου πει.
Το παράλογο στην όλη ιστορία είναι πως σε αυτά τα 2,5 χρόνια δεν είχε δώσει κανένα δείγμα ότι μπορεί να είχε οποιαδήποτε δέσμευση.Και μόνοι τους έβγαιναν πολύ συχνα(όχι καθημερινά αλλά συχνα) κι όλοι μαζί βγαίναμε,και συνέχεια μιλούσαν στο τηλ.,φεύγανε Σαβ/κα, και σπιτι της κοιμόταν αλλά και εκείνη είχε πάει στο δικό του πολλές φορές.Όλα δλδ όσα κάνεις σε μια σχέση 2,5 ετών.Και δυο τρεις φίλους του γνώριζε και βγαίνανε αλλά και στην δουλειά του την ήξεραν όλοι.
Πως στο καλό δλδ το έκρυβε τόσο καιρό;
Και να φανταστείτε πως της είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση η άψογη συμπεριφορά του απέναντι της(ε βέβαια καθότι όπως αποδείχτηκε ήταν η γκόμενα)
Είναι απο τις πιο απίστευτες ιστορίες που έχω ακούσει.
Ακόμα δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω τι μου είπε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top