Που βρίσκεται το Κέντρο;

Ένα από τα σχετικά παράδοξα στην ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή, αλλά και ιδιαίτερα στη σύγχρονη Ελλάδα, είναι η προβολή και επικράτηση των όρων "κεντροδεξιά" και "κεντροαριστερά", απέναντι, προφανώς, όχι μόνον προς τη "Δεξιά" και την "Αριστερά" αντίστοιχα, αλλά και προς το "Κέντρο". Σε σημείο μάλιστα, που το "Κέντρο" να έχει αποκτήσει υδραργυρικές ιδιότητες ή, ακόμη, να μην "φαίνεται" πουθενά. Εδώ δε στη χώρα μας μοιάζει, το "Κέντρο", άλλοτε σα νοερή κολυμβήθρα του Σηλωάμ κι άλλοτε, κάτι που καλύτερα να μην υπάρχει. Όλο αυτό το "μυστήριο" με τις κεντρώες ποικιλίες στην πολιτική μας ζωή, προφανώς, ή κάποιες αμαρτίες του παρελθόντος επιδιώκει να συγκαλύψει ή κάποιες αμαρτίες του παρόντος επιχειρεί να συσκοτίσει. Εκ του πονηρού, δηλαδή. Πως μπορεί να υπάρχουν "κεντροδεξιά" και "κεντροαριστερά", όταν δεν ξέρουμε καν αν υπάρχει κέντρο κι όχι μόνον που βρίσκεται; Είναι ή δεν είναι τούτο μία "εύλογη" αιτία της εν γένει ανισορροπίας που διερχόμαστε ως συγκεκριμένη και διακριτή ευρωπαϊκή κοινωνία; Γιατί το κέντρο, ως έννοια και στην κυριολεξία του, είναι πολυσήμαντο και δε σηκώνει μονοσήμαντες θολούρες, ειδικά από μαθητευόμενους μάγους της πολιτικής. Είναι πρώτ' απ' όλα το "κέντρο βάρους", είναι το "κέντρο λήψης αποφάσεων", το "κέντρο διερχομένων", το κέντρο του κύκλου( που δεν τετραγωνίζεται), αλλά και το κέντρο της ελλειματικής μας αντίληψης(εστίασης), ότι από "κεντροδεξιά" και "κεντροαριστερά" παίζεται παιχνίδι, που σε κάνει να ξεχνάς, ότι κανονικά εσύ θα έπρεπε να είσαι το Επί-κεντρον, ω Πολιτή της κλωτσοπατινάδας(Άνεργε, Συνταξιούχε, Μισθωτέ, Μικροεπιτηδευματία, Νέε, Σπουδαστή, Καταναλωτή, Ασθενούντα)!