Συναισθηματική κακοποίηση: “Βασανιστήρια” χωρίς αποδείξεις!

Καμία βία δεν επιτρέπεται, ούτε έχει ποτέ προκληθεί από το "θύμα".
Αυτά τα λένε κάτι τύποι στις ταινίες, του στυλ "Μα με προκάλεσε!".
Αν ποτέ μου συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα χώριζα, ακόμα κι αν ήμουν παντρεμένη με πέντε παιδιά.
Τη ζωή μας την ορίζουμε μόνοι μας, με τις επιλογές μας.

Η βία μέσα στη σχέση την θεωρώ απαράδεκτη.Εξαρτάται βεβαια και απο το τι συμπεριφορα εχει ενας Ανθρωπος απέναντι στην σύντροφο του.Απλά πιστεύω πως οποιαδήποτε συμπεριφορα και να προκύψει σε μια σχεση είτε στον έναν απο τους δύο συντρόφους είτε και στους δύο σε τελική ανάλυση φταίνε και οι δυο.Φταίει ο ενας που κάνει τις απερισκεψίες και φέρεται με άσχημο τρόπο στην συντροφο του φταίει και η άλλη που ανέχεται την βίαιη αντίδραση και επιθετικότητα όποιας μορφής με το φόβο του χωρισμού.Σε κάθε περίπτωση για να μην βρεθει σε άσχημη συναισθηματική κατάσταση αυτός που αδικείται θα πρέπει να ετοιμος να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις ενός χωρισμού οποιες και αν είναι αυτές.

Επίσης η Βία υπάρχει και στις δυο πλευρες.Υπαρχει η βία της Δύναμης που γίνεται απο τον Συζυγο λόγω κοινωνικών στερεότυπων και Εξουσίας και υπάρχει και συναισθηματική βία όπου μια κοπέλα με μια λέξη της ή ακομα και με μια πράξη της όπως είναι η περίπτωση της απιστίας μπορεί να πληγώσει και είναι σίγουρο ότι θα ενοχλήσει ως ένα βαθμό τον σύντροφο της.

Ολες οι εικόνες και οι πλευρές της Βίας είτε σε μερικο βαθμό είτε σε ακραίο βαθμό είναι καταδικαστέες.
Οι Αρσενικοί είναι συνήθως αυτοί που ασκουν Βία στις γυναίκες κυρίως απο το πάθος του φθόνου.Η Ζήλεια όταν εξελιχθεί σε φθόνο τότε ο Ανθρωπος μπορεί να γίνει επικίνδυνος και να διαπράξει ακομά και εγκλημα πάθους.

Το αντιστοιχο προκυπτει και στις γυναίκες μόνο που οι γυναίκες δεν χρησιμοποιούν οπως οι Αρσενικοί την σωματική βία αλλα χρησιμοποιούν έμμεσες μορφές βίας όπως είναι η λεκτική βία και η συναισθηματική βία.Αυτες οι δυο μορφες βίας αποτελεουν την πιο σοβαρη μορφη επίθεσης στην ψυχολογία του συντρόφου.Μπορεί η λεκτική βία να προκαλει οργη και η οργη που αισθανεται απο την μερια του ο Σύντροφος να τον ωθεί στην χρήση της σωματικής βίας.

Με βαση τετοιων περιστατικών όπως η σωματική βία ετσι και όλες οι μορφές είναι γενικά καταδικαστέες και ειδικότερα όταν ξεπερνούν το μέτρο.

Χαρακτηριστικο παράδειγμα είναι το περιστατικο που έγινε πρόσφατα Στην Λαμία με την δολοφονία του 45 χρονου σύζυγος και πατέρας δύο παιδιών.Η Γυναικα του διατηρώντας παρανομη σχεση για αρκετο καιρο κρυφα απο τον σύζυγο της προέτρεψε τον εραστη της να σκοτώει τον 45 χρονο σύζυγο της.Η αιτία που οδησε την Γυναικα και μητέρα δύο παιδιών στο να δολοφονήσει τον Σύζυγο της ειναι η πίεση που δεχτηκε απο τον Σύντροφο της και μιλησε στην Αστυνομία οτι βιωνε απο τον Συζυγο της σκηνές βίας.

Εγω προσωπικα θέλω να πω ότι η Βία μπορεί να ωθήσει και κάποιον ακομα και στην δολοφονια όταν βρισκεται σε συνεχη και καθημερινη απειλη της σωματικής ακεραιτότητας.Παραλληλα μπορεί σε ορισμένες περιπτωσεις κάποιες γυναίκες να μην μπορούν να καταγγείλουν τον Σύζυγο τους στην Αστυνομία εύκολα και κυρίως όταν έχουν παιδιά και είναι και σε σχετική μικρή ηλικία.Προσπαθούν ορισμένες γυναίκες ακομα και σε τέτοιες περιστάσεις βίας να μην δώσουν προέκταση και να παραδίδουν τον Σύζυγο τους στην Αστυνομία επειδή δεν θέλουν να απαγοητεύσουν τα παιδιά τους.

Μια τέτοια περίπτωση είναι λάθος γιατι αν η Γυναικα που δέχεται συνεχώς βία δεν βρει γρήγορα λύση στο πρόβλημα οι επιπτωσεις που θα υποστει απο την βια σε μεγάλο χρονικό διαστήμα μπορεί να έχει ως αντίκτυπο συναισθηματικά προβλήματα και Φόβο.Ακομα και αν καταγγέλει κάποια στιγμή τον Συζυγο της στην Αστυνομία και αποδειχθεί οτι ο Συζυγος εχει προβλήματα η βία που θα έχει υποστεί η γυναίκα όλο αυτο το μεγάλο χρονικό διάστημα θα της αποτελέσει μεγάλο εμπόδιο ωστε να μεγαλώνει τα παιδιά καθως θα έχει Αναστατωθεί σε αρκετό βαθμό ο συναισθηματικός της κόσμος.

Θέλω να πω ότι στην συγκεκριμένη περίπτωση η Γυναίκα η οποία εντελως βλακωδώς σκότωσε τον Σύζυγο της μπορούσε ακομα και όταν βρισκοταν σε περιστάσεις βίας να τον καταγγείλει στην Αστυνομία και να δηλώσει ότι βιαιοπραγεί ο Σύζυγος της και ετσι με αυτον τον τρόπο η Αστυνομία με βαση την αληθή καταγγελία της Γυναικάς να απαλλαξει τον Συζυγο απο την κηδεμονία της Οικογένειας και των παιδιών.

Θεωρω οτι η Γυναίκα με το έγκλημα που διέπραξε απέναντι στον Συζυγο της μπορούσε ακομα και σε περιστάσεις βίας απλά να πάρει τηλέφωνο την Αστυνομια και να λήξει η ιστορία.Δεν χρειαζόταν σε καμία περιπτωση το εγκλημα σε βάρος του Συζυγου και ειδικα να παρακινήσει τον εραστή της ωστε να σκοτώσει τον συζυγο της.Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία σε αυτή την γυναίκα και απορώ πως έκανε κάτι τετοιο ειδικά όταν είναι μάνα και εχει και παιδιά.

Στην Γυναικα που σκοτωσε τον Σύζυγο της δεν βρίσκω καμία δικαιολογία και την θεωρώ απαράδεκτη.

Με βάση αυτο το παραδειγμα και τραγικο περιστατικό θέλω απλά να πω όταν κάποιος βρίσκεται σε μια σχεση στην οποία υπάρχει η βία σε οποιαδήποτε μορφή της και υπάρχει και η απειλη της σωματικής ακεραιότητας τότε χωρίζει όταν είναι σε ελευθερη σχέση και απλά και επειγόντως φεύγει αλλα όταν ειναι σε γάμο και εχει οικογενεια τότε οπωσδήποτε ζητάει διαζύγιο και παιρνει και την Αστυνομία τηλεφωνο ωστε να προτεύσει την εαυτο της και τα παιδιά της.Δεν δικαιολογείται καμια βία και καμία δολοφονία σε βαρος ενος Συντρόφου.

Οταν υπάρχει Αγάπη και Αγνότητα προθέσεων σε μια σχέση δεν βλέπω τον λόγο ούτε να υπάρχει βία και μίσος ουτε και οι χωρισμοί.Το πιο σημαντικό είναι να υπάρχει Αγαθη προαίρεση,Αγαπη και Αγνοτητα στην σχέση και όχι βία και μίσος.

δεν υπαρχει καμια μα καμια περιπτωση να ανεχομουν βια στη σχεση μου!!οποιασδηποτε μορφης!αλλα ειδικα οσον αφορα τη σωματικη βια...μια φορα να γινοταν κατι τετοιο ειχα εξαφανιστει!!δεν θα το διαπραγματευομουν..αν γινει μια φορα το πιο πιθανον ειναι να γινει και περισσοτερες...!!και φυσικα στο ξεσπασμα της βιας καλο ειναι το θυμα να αποφευγει φρασεις οπως 'θα σε παρατησω..θα σηκωθω να φυγω..τελειωσαμε'..εαν ο αλλος ειναι τρελος ειναι ικανος να σε σκοτωσει..οταν κοπασει ο θυμος και ο θυτης λειπει απ το σπιτι την κανουμε με ελαφρα πηδηματακια!

απο ο,τι καταλαβα οφφ τοπικ βγηκααα!!:-P πιο πολυ στην σωματικη βια το πηγα!!
σχετικα με την λεκτικη-ψυχολογικη θεωρω οτι ουτε αυτη ειναι ανεκτη!!!και ειναι τρομερο δυσκολο να μπει ενα τελος σε αυτη..

Eμένα πάντως είναι πάρα πολύ νευρικός και έχει τύχει μερικές φορές να με πει "μαλακισμένο" πάνω στα νεύρα του. Εντάξει, εννοείται δεν μου αρέσει αλλά δεν το θεωρώ και λόγο χωρισμού.

Αρχική Δημοσίευση από christinelle:

Eμένα πάντως είναι πάρα πολύ νευρικός και έχει τύχει μερικές φορές να με πει "μαλακισμένο" πάνω στα νεύρα του. Εντάξει, εννοείται δεν μου αρέσει αλλά δεν το θεωρώ και λόγο χωρισμού.

Click για ανάπτυξη...

δεν το θεωρω καν ψυχολογικη η λεκτικη βια!η βια σε αυτο το επιπεδο για μενα περιεχει λογια ασχημου περιεχομενου και νοηματος-και αυτη ειναι που θεωρω ασυγχωρητη-..το να σε πει 'ηλιθια','μαλακισμενο' κλπ κλπ δεν ειναι καθολου ωραιο αλλα πολυ απλα παιζει να ειναι χαρακτηριστικο του να βριζει..

Αρχική Δημοσίευση από christinelle:

Eμένα πάντως είναι πάρα πολύ νευρικός και έχει τύχει μερικές φορές να με πει "μαλακισμένο" πάνω στα νεύρα του. Εντάξει, εννοείται δεν μου αρέσει αλλά δεν το θεωρώ και λόγο χωρισμού.

Click για ανάπτυξη...

Του το κανες θέμα ή το άφησες έτσι και δεν το έδωσες επέκταση?

Αρχική Δημοσίευση από georgia.94:

δεν το θεωρω καν ψυχολογικη η λεκτικη βια!η βια σε αυτο το επιπεδο για μενα περιεχει λογια ασχημου περιεχομενου και νοηματος-και αυτη ειναι που θεωρω ασυγχωρητη-..το να σε πει 'ηλιθια','μαλακισμενο' κλπ κλπ δεν ειναι καθολου ωραιο αλλα πολυ απλα παιζει να ειναι χαρακτηριστικο του να βριζει..

Click για ανάπτυξη...

Να το ξεκαθαρίσουμε και αυτό η λεκτική βία είναι άλλο και η ψυχολογική βία είναι άλλη περίπτωση.Ωστοσο εχουν στενή σχέση μεταξύ τους κυρίως όταν ο τροπος που εκφράζει κάποιος την δυσαρέσκεια του είναι έντονα προσβλητικός και οι απαντήσεις του αναδεικνύουν απαξιωση,θρασής Ειρωνία και Υβριστικούς εξευτελισμούς.Ολη αυτη η απαξιωτική αντίδραση και οι εξευτελισμοί σε μεγάλη συχνότητα είναι λογικό να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχολογία και στα συναισθήματα του άλλου.

Οταν κάποιος θέλει να εκφράσει αυτο που δεν του αρέσει και δηλώνει την ενόχληση του η ποιοτητα στο λόγο και η Ευγένεια ειναι αρεστές συμπρεριφορες και με την ωραία συμπεριφορά λύνεις τις διαφορες σου.Παρόλα αυτα οι ακροτητες δεν αποσκοπούν σε καμία κοινη συμφωνία ανάμεσα σε ένα ζευγάρι και δεν αποσκοπεί σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα.

Προσοχη στις σχέσεις κυρίως όταν ο άλλος είναι Υβριστής,γιατί όταν αρχίζει κάποιος να βρίζει και να ξεστομίζει απαράδεκτες λέξεις δεν θέλει και πολύ ωστε να πάρει φόρα.

Ειρωνία και Υβριστικούς εξευτελισμούς.Ολη αυτη η απαξιωτική αντίδραση και οι εξευτελισμοί σε μεγάλη συχνότητα είναι λογικό να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχολογία και στα συναισθήματα του άλλου.

Click για ανάπτυξη...

στην ψυχολογικη βια πρωταθλητριες ειναι οι γυναικες συμφωνα και με ερευνες ακομα

στη σωματικη βια παλι αναμενομενα οι ανδρες

αλλα και οι γυναικες αρκετες φορες κανουν σοβαρες βλαβες αλλα κανεις δεν το μαρτυρα λογω εγωισμου,,οποτε θαβεται..

Αρχική Δημοσίευση από kit-kat:

επιτρεπεται στους συντρόφου σας να σας βριζουν για το όποτε εχετε διαφωνεια ή όταν έχει νευρα??

Click για ανάπτυξη...

ούτε καν να υψώνουν τη φωνή τους.

Αρχική Δημοσίευση από ο άσκοπος:

Του το κανες θέμα ή το άφησες έτσι και δεν το έδωσες επέκταση?

Click για ανάπτυξη...

Σιγά μην το κάνω θέμα, απλά ανταποδίδω με το πολύ εκνευριστικό "καλά εντάξει, εγώ φταίω πάντα" και φεύγω από το δωμάτιο. Εκεί να δεις νεύρα ο boyfriend

Αρχική Δημοσίευση από christinelle:

Σιγά μην το κάνω θέμα, απλά ανταποδίδω με το πολύ εκνευριστικό "καλά εντάξει, εγώ φταίω πάντα" και φεύγω από το δωμάτιο. Εκεί να δεις νεύρα ο boyfriend

Click για ανάπτυξη...

Το χαπάκι αμνησίας στο Κωνσταντίνου και Ελένης το θυμάσαι? Γιατι δεν κάνεις την ανάλογη επιλογη να εχεις το κεφάλι σου ήσυχο?

Δεν το θυμάμαι αυτό, όχι. Πάντως και χωρίς αυτό, μια χαρά ήσυχο είναι το κεφάλι μου. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως οι περισσότεροι που δηλώνουν "θύματα" συναισθηματικής κακοποίησης απλά υπερβάλλουν και όσοι είναι πραγματικά θύματα, συνήθως δεν το καταλαβαίνουν καν.

Καλησπέρα σας, ονομάζομαι [...] Είμαι 37 χρονών, επιχειρηματίας και με σπουδές στη διακόσμηση. Αναφέρω τα στοιχεία μου αφενός για να οριστεί έγκυρη η κατάθεση μου και αφετέρου διότι σήμερα δεν με φοβίζει ούτε να κρύψω τα στοιχεία μου αλλά ούτε και να καταθέσω το πρόβλημα μου ανώνυμα μήπως και στιγματιστώ. Από όσο θυμάμαι από μικρή ηλικία τη σχέση μου με τον πατέρα μου, θυμάμαι να με αντιμετωπίζει σαν "εξωγήινο" σε σχέση με τα άλλα μου αδέρφια που έκαναν αυτό που τους επέβαλε. Μου ασκούσε λεκτική, συναισθηματική, ψυχολογική και σε αρκετές περιπτώσεις σωματική βία. Είχε απαιτήσεις από εμένα στις επιδόσεις μου όταν ο ίδιος μου έχτιζε από μικρό το αίσθημα της υπομονής, της ανικανότητας, της αναξιότητας, και του φόβου ότι αν δεν κάνω αυτό που μου λέει θα είμαι άξιος της τιμωρίας του. Μικρότερος δε, εργαζόμενος και βοηθώντας στην οικογενειακή επιχείρηση αν δεν στεκόμουν σούζα στις προσταγές του, μου πετούσε κουβάδες και μου έλεγε ότι αν δεν τον ακούω να πάω να φύγω. Θυμάμαι τις φορές που αναγκαζόμουν να φύγω για να γλιτώσω από τη μανία του ψυχισμού του απέναντι μου και πάντα εγώ με το αίσθημα της ταπείνωσης μου αφού μας έπαιρναν είδηση οι πελάτες. Μου απαγόρευε και με επέκρινε για κάθε μου δραστηριότητα ως έφηβος. Τον ενοχλούσαν τα πάντα που επέλεγα να κάνω, το βόλλεϋ, το τρέξιμο αποστάσεων, η σύνθεση μουσικής, το ποδόσφαιρο, ερχόταν στις προπονήσεις της ομάδας και με υπεροπτικό ύφος ειρωνευόταν τον κόπο του προπονητή μου, υπονόμευε τις προσπάθειες μου να εξελιχθώ σε κάθε τι προσπαθούσα. Πόσο κακός άνθρωπος είναι ο πατέρας μου... πόσο!!!
Όλοι οι ψυχίατροι ομολογούν ότι ένα παιδί που του ασκούν βια στην ηλικία που διαμορφώνει χαρακτήρα, είναι επόμενο όταν γίνει έφηβος να αντιμετωπίζει προβλήματα συμπεριφοράς και να αντιδρά απότομα. Για τον πατέρα μου αυτές οι αντιδράσεις μου ήταν ότι ήμουν ένα προβληματικό παιδί που δεν τον άκουγε σε αυτά που μου επέβαλε και για αυτό το λόγο έκρινε εκείνος σωστό να με παρακολουθήσει κάποιος γιατρός. Δηλαδή με λίγα λόγια, τέτοια ήταν η τρέλα του πατέρα μου (και συνεχίζει να είναι μέχρι και σήμερα) που ο ίδιος προκαλούσε το κακό στην ψυχή μου και απαιτούσε σαν έφηβος να μπορώ να αντιδρώ ήρεμα στην συνεχιζόμενη βία που μου ασκούσε. Ξέρετε; Στην οικογένεια μας ο λόγος του πατέρα ήταν νόμος και ακόμα κι αν είχε λάθος, η καημένη η μητέρα δεν τολμούσε να μιλήσει με αποτέλεσμα εφόσον δεν αντιδρούσε η μητέρα, τα υπόλοιπα παιδιά έπαιρναν το μήνυμα ότι ο πατέρας έχει δίκιο και ότι ο άλλος αδελφός τους γεννήθηκε "τρελός". Το μεγαλύτερο κακό, είναι ότι όταν όλη η οικογένεια σε αποκαλεί και σου συμπεριφέρεται σαν να είσαι τρελός σου το περνάνε και εσένα.. έτσι λοιπόν με πήραν απ το χεράκι ένα πρωινό και με έτρεχαν στον ψυχίατρο να με κάνει "καλά".... όπου το "καλά" για αυτούς ήταν να μην αντιδρώ αλλά να αποδέχομαι την επιβολή του. Τι να έκανα ο άμοιρος??? Πείστηκα ότι όντως ήμουν χαλασμένη μηχανή και μπήκα στη διαδικασία της φαρμακευτικής αγωγής προκειμένου να επιδιορθωθώ και να γίνω εκείνος ο άνθρωπος που έκρινε ο πατέρας μου σωστός. Δυστυχώς για μένα θυμάμαι μέχρι σήμερα όοοοολη τη διαδρομή της φαρμακευτικής αγωγής. Ένα ακόμα αντιφατικό στην ψυχοσύνθεση του πατέρα μου είναι ότι όταν ήμουν ανενεργός στη ζωή μου, είχε απαιτήσεις να κάνω πράγματα και όταν έκανα πράγματα τον ενοχλούσαν και μου ασκούσε λεκτική και ψυχολογική βια κάνοντας με να προβληματίζομαι για το τι τελικά πρέπει να κάνω για να είναι ο πατέρας μου ευχαριστημένος μαζί μου.
Θα μου επιτρέψετε να σταματήσω γιατί βαρέθηκα να γράφω τα τι έχω τραβήξει από αυτόν τον άνθρωπο. Μου φτάνει όμως που σήμερα, από δική μου ανάγκη να μπορέσω να αποβάλω τα όποια κόμπλεξ και ψυχικά τραύματα μου είχε δημιουργήσει με αποτελέσματα κρίσεων πανικού όταν μιλούσα με άλλους ανθρώπους, φοβίες, ανασφάλειες και ένα σωρό άλλα συμπτώματα που μου δυσκόλευαν τη ζωή, να μπορώ πλέον σήμερα να μην με επηρεάζει η στάση του, η αδικία του, και τα βρωμόλογα του.
Υπέπεσα όμως σε ένα σφάλμα. Ενήργησα λάθος σε μια υβρεολογία του και μείωση της αξιοπρέπειας και αξιοπιστίας μου. 37 ολόκληρα χρόνια υπομονής και ανεκτικότητας αλλά και εκφοβισμού, επιτέλους βρήκα το σθένος να υψώσω το ανάστημα μου και να του πω "στοπ φτάνει μέχρι εδώ "... το έκανα όμως με λάθος τρόπο. Πιάστηκα στα χέρια μαζί του. Δεν τον χτύπησα, μόνο συρθήκαμε στο πάτωμα. Μου έκανε μήνυση. Ενώ εγώ ουδέποτε δεν με έμαθε να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου και να μου μάθει τα δικαιώματα μου. Εγώ έπρεπε μια ζωή να υπομένω και να ανέχομαι τον λόγο του πατέρα.

Θα ήθελα να παρακαλέσω να με ενημερώσετε αν η άσκηση βίας γονιού προς το παιδί, που όμως το παιδί δεν μπορεί έμπρακτα να αποδείξει αυτήν την κακοποίηση αν μπορεί να δικαιωθεί από δικαστικής πλευράς.

Επίσης επειδή μετά αυτό το περιστατικό κανένας δεν κοιτάζει τον λόγο που με εξώθησε να κάνω αυτήν την ενέργεια αλλά βλέπουν έναν "αλήτη" που τόλμησε να πιαστεί στα χέρια με τον πατέρα του, πές τε μου αλήθεια.. μπορώ να υπερασπίσω τον εαυτό μου?

Ευχαριστώ για τον πολύτιμο χρόνο σας. Με σεβασμό, [...]

Κωνσταντίνε καλημέρα
ήδη υπερασπίζεσαι τον εαυτό σου. Εχεις κάνει πάρα πολλά βήματα. Το μεγαλύτερο από όλα είναι το ότι μπορείς να αναγνωρίσεις με αντικειμενικό τρόπο, ότι σου συνέβει. Αυτό ακριβώς είναι και η υπεράσπισή σου.
Τα παιδιά δυστυχώς δεν έχουν τις γνώσεις ούτε και την δύναμη να οχυρώσουν τους εαυτούς τους μπροστά σε κάτι τέτοιο. Ομως οι υπόλοιποι ενήλικοι της οικογένειας φέρουν ευθύνες. Καταλογίζεις στον εαυτό σου ευθύνες που ως παιδί δεν μπορούσες να ελέγξεις. Ούτε να αλλάξεις τα γεγονότα και τις συμπεριφορές. Μεγάλωσες με τρόπο που σε καθορίζει ίσως σήμερα. Σε πολύ μικρή ηλικία, πείστηκες ότι κάτι δεν πάει καλά με σένα. Οχι, τα αδέλφια σου δεν έχουν ευθύνη. Τότε δεν είχαν. Τώρα όμως; Δεν είναι αργά και τώρα ήδη αλλάζεις και βλέπεις τα πράγματα αλλιώς.
Μένεις μακριά και αφήνεις τους άλλους να τραβήξουν τον δρόμο που επέλεξαν για τους εαυτούς τους. Είσαι εδώ και πολλά χρόνια και ενήλικος και σκεπτόμενος. Παίρνεις τις αποφάσεις σου και δεν τους αφήνεις να σε τρελλάνουν άλλο. Δεν είναι απλό, όμως το κάνεις ήδη.

Γεια σου άγνωστη φίλη. Είναι πραγματικά δύσκολος ο δρόμος μου, αλλά διάβασα λόγια πραγματικού ενδιαφέροντος. Είδα άγνωστο άνθρωπο να αφιερώνει κάποιο χρόνο και την ευαισθησία του για να καταθέσει την άποψη του στο προσωπικό μου θέμα, και το εκτιμώ απεριόριστα. Ήδη σε νιώθω δίπλα μου στον αγώνα μου.

Με σεβασμό και εκτίμηση, Κωνσταντίνος.

*την ψυχή σου και τα μάτια σου.

Αρχική Δημοσίευση από christinelle:

Δεν το θυμάμαι αυτό, όχι. Πάντως και χωρίς αυτό, μια χαρά ήσυχο είναι το κεφάλι μου. Αυτό που προσπαθώ να πω είναι πως οι περισσότεροι που δηλώνουν "θύματα" συναισθηματικής κακοποίησης απλά υπερβάλλουν και όσοι είναι πραγματικά θύματα, συνήθως δεν το καταλαβαίνουν καν.

Click για ανάπτυξη...

Πως γίνεται να είναι κάποιος Ανθρωπος θύμα συναισθηματικής βίας και οποιασδήποτε βίας και να μην το καταλαβαίνει.Οταν κατι δεις που σε φερνει σε άσχημη κατασταση οπωσδήποτε λαμβάνεις μέτρα και κυρίως τετοια μέτρα ωστε να προστατέψεις εσένα.

Θέσε μου μια τοποθέτηση σε αυτο που είπες ωστε να καταλαβω πως το εννοείς

Νομίζω πως εννοεί,ότι όταν άτομα με σημαντική θέση στη ζωή σου μπορούν εύκολα μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να σε υποβάλλουν σε μια τέτοια κατάσταση.Δηλαδή,όπως μας είπε και ο Κωσταντινος,μεγαλώσεις σε μια οικογένεια όπου ο πατέρας έχει ΠΑΝΤΑ δικιο(οχι όπως στις μέρες μας που συχνα αμφισβητήται ) θα μεγαλώσεις με την αίσθηση ότι ''αφού κάνω λάθη ας αφήσω τον σωστό να με καθοδηγήσει'' εκείνος θα μπορέσει πανεύκολα να σου ασκησει ψυχολογική βία(αφού εσύ θα θεωρείς ότι σου κάνει καλό,σε διορθώνει)Δεν περνάει καν ηη υποψία από το μυαλό του θύματος ότι είναι θύμα.Απλά συνεχίζει την υπόλοιπη ζωή του έχοντας κάποιον συνέχεια πάνω από το κεφάλι του να τον μειώνει και επιπλέον να του έχει εμφυσήσει την ιδέα ότι τον βοηθά

Ουσιαστικά ο θύτης χρειάζεται πάνω απ' όλα ο ίδιος τη βοήθεια ειδικού, προκειμένου να κατανοήσει αρχικά ποιοι λόγοι τον ωθούν να ασκεί "ψυχολογική" βία. Απ' τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσει τα κίνητρα εκ των οποίων απορρέει η συμπεριφορά του θα μπει σε μια νέα τροχιά και θα αρχίσει ν' αποβάλει σταδιακά τη βίαιη συμπεριφορά του. Το άτομο που ασκεί βία είναι πάνω απ' όλα το ίδιο πνευματικά ανελεύθερο και δεν σέβεται τον εαυτό του. Όταν κάποιος σέβεται τον εαυτό του σέβεται και τους άλλους, διότι τους βλέπει ως προεκτάσεις του εαυτού του.

Να φοβάστε τη βία που εκδηλώνεται με τρυφερότητα, "αγάπη", "ενδιαφέρον "και "προστασία"! (Πιο απλά: ξέρει τάχα ο/η άλλος/η τις ανάγκες σου καλύτερα από εσένα.) Είναι η λεγόμενη πατερναλιστική βία, η οποία αποτελεί βασανιστήριο χωρίς αποδείξεις. Αυτή όμως δεν εκδηλώνεται μόνο από τον/την κακοπροαίρετο/η σύντροφο/ισσα, αλλά κι από τον/την προΪστάμενο/η στον /στην υφιστάμενο/η, ακόμα κι από κυβερνήσεις ολόκληρες προς τον λαό. Να μην το συνεχίσω όμως προς αυτή την κατεύθυνση, γιατί μπαίνω σε πολιτικά θέματα.