Θέλετε να κάνετε παιδιά;

Himela · 11-04-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Και τι θα κάνεις στη ζωή σου;

Αρχική Δημοσίευση από kaleidoscope:
Τα παιδιά δεν είναι το μοναδικό σημαντικό πράγμα που μπορεί να κάνει κάποιος στη ζωή του.

Ωραία διάβασα τις απαντήσεις σας, είδα κάποια πράγματα για επιστήμες, έρευνες, βραβεία νόμπελ κλπ κλπ, και επιμένω στην ερώτησή μου: όλες όσες δηλώνουν οτι δεν θα κάνουν παιδιά θα γίνουν επιστήμονες και νομπελίστες; Μπράβο βρε παιδιά, άντε και μας λείπουν κάποια πράγματα να ανακαλυφθούν. Πολύ χαίρομαι που η νέα γενιά σκοπεύει να γίνει κάτι σημαντικό σε αυτήν την κοινωνία. Εγώ πάντως επιμένω οτι σε μικρή ηλικία θεωρούμε οτι έχουμε τη ζωή μπροστά μας κατά τη διάρκεια της οποίας θα παραμείνουμε κι εμείς αναλοίωτοι στο χρόνο αλλά κι οι αντοχές και τα θέλω μας δε θα αλλάξουν. Well guess what, εγώ στα 18 μου δεν είχα ιδέα οτι θα έρθει στιγμή που θα βαρεθώ και τα διαβάσματα και τη μάθηση και τα ξενύχτια και τη διασκέδαση, ούτε που φανταζόμουν οτι στα 30 μου δε θα έχω τις ίδιες δυνάμεις όπως τότε. Αλλά τι τα λέω, εκεί που είστε ήμουνα κι εδώ που είμαι θα έρθετε.

Resident Evil · 11-04-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Ωραία διάβασα τις απαντήσεις σας, είδα κάποια πράγματα για επιστήμες, έρευνες, βραβεία νόμπελ κλπ κλπ, και επιμένω στην ερώτησή μου: όλες όσες δηλώνουν οτι δεν θα κάνουν παιδιά θα γίνουν επιστήμονες και νομπελίστες; Μπράβο βρε παιδιά, άντε και μας λείπουν κάποια πράγματα να ανακαλυφθούν. Πολύ χαίρομαι που η νέα γενιά σκοπεύει να γίνει κάτι σημαντικό σε αυτήν την κοινωνία. Εγώ πάντως επιμένω οτι σε μικρή ηλικία θεωρούμε οτι έχουμε τη ζωή μπροστά μας κατά τη διάρκεια της οποίας θα παραμείνουμε κι εμείς αναλοίωτοι στο χρόνο αλλά κι οι αντοχές και τα θέλω μας δε θα αλλάξουν. Well guess what, εγώ στα 18 μου δεν είχα ιδέα οτι θα έρθει στιγμή που θα βαρεθώ και τα διαβάσματα και τη μάθηση και τα ξενύχτια και τη διασκέδαση, ούτε που φανταζόμουν οτι στα 30 μου δε θα έχω τις ίδιες δυνάμεις όπως τότε. Αλλά τι τα λέω, εκεί που είστε ήμουνα κι εδώ που είμαι θα έρθετε.

Παρόλο που σε καταλαβαίνω σε αυτά που λες, και δεν έχεις άδικο σε πολλά θα σου πω το εξής:
Εγώ δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να κάνω παιδιά. Για διάφορους λόγους. Ενδεικτικά αναφέρω (και δεν κάνουν όλοι apply σε μένα αλλά είναι απολύτως valid λόγοι, κάποιοι για μένα, κάποιοι για φίλες μου):
1. Αγαπώ τον άνθρωπό μου και αυτός δεν θέλει/δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Επιλέγω να μείνω μαζί του.
2. Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα -και ούτε προβλέπεται στο μέλλον να την αποκτήσω- να προσφέρω τίποτα στο παιδί μου. Από το να το ΄καταδικάσω' σε ανέχεια ή να το "σπρώξω" να γίνει....τζούλια για να επιβιώσει ας μην το κάνω καθόλου.
3. Ι am not mother material--όταν βλέπω μωρό δεν σκέφτομαι "αχ, τι γλυκούλι που είναι" σκέφτομαι "αχ, πόσες βρωμερές πάνες γεμίζει?"

Υπάρχουν κι άλλα, αυτά μου έρχονται "στα γρήγορα". Αυτό ουδεμία σχέση έχει με τον θέλει κάποιος να κάνει "πάρτυ" όλη μέρα, ούτε να θέλει να κερδίσει το νόμπελ. Δεν είναι όλοι mother/father material.Έτσι απλά. Ή βάζουν άλλες προτεραιότητες. Ή δεν μπορούν. Ή δεν μπορούν οι σύντροφοι. Ή έχουν κάποιον άλλο λόγο που δεν μπορώ να σκεφτώ.

-Και επειδή είμαι πολύ πιο κοντά στην ηλικία σου από ότι είμαι στην ηλικία των 18, και παρόλαυτα...καταλαβαίνω αυτούς που δηλώνουν ότι δεν θέλουν να κάνουν παιδιά, απλώς αναλογίσου ότι υπάρχουν άνθρωποι που...απλώς δεν θέλουν, με τον ίδιο τρόπο που εσύ... απλώς θέλεις.

Το να μην κάνει/θέλει κάποιος αυτό που οι περισσότεροι κάνουν/θέλουν γιατί *πρέπει* να τον/την βάζει στη διαδικασία να "απολογηθεί" για αυτό? Γιατί πρέπει να έχει κάτι άλλο ("να πάρει το Νόμπελ") κατα νου, ώστε να "δικαιολογείται" αυτή η .... "δυστροπία" του? :hmm:

Himela · 11-04-11

Αρχική Δημοσίευση από Resident Evil:
Παρόλο που σε καταλαβαίνω σε αυτά που λες, και δεν έχεις άδικο σε πολλά θα σου πω το εξής:
Εγώ δεν είμαι σίγουρη αν θέλω να κάνω παιδιά. Για διάφορους λόγους. Ενδεικτικά αναφέρω (και δεν κάνουν όλοι apply σε μένα αλλά είναι απολύτως valid λόγοι, κάποιοι για μένα, κάποιοι για φίλες μου):
1. Αγαπώ τον άνθρωπό μου και αυτός δεν θέλει/δεν μπορεί να κάνει παιδιά. Επιλέγω να μείνω μαζί του.
2. Δεν έχω την οικονομική δυνατότητα -και ούτε προβλέπεται στο μέλλον να την αποκτήσω- να προσφέρω τίποτα στο παιδί μου. Από το να το ΄καταδικάσω' σε ανέχεια ή να το "σπρώξω" να γίνει....τζούλια για να επιβιώσει ας μην το κάνω καθόλου.
3. Ι am not mother material--όταν βλέπω μωρό δεν σκέφτομαι "αχ, τι γλυκούλι που είναι" σκέφτομαι "αχ, πόσες βρωμερές πάνες γεμίζει?"

Υπάρχουν κι άλλα, αυτά μου έρχονται "στα γρήγορα". Αυτό ουδεμία σχέση έχει με τον θέλει κάποιος να κάνει "πάρτυ" όλη μέρα, ούτε να θέλει να κερδίσει το νόμπελ. Δεν είναι όλοι mother/father material.Έτσι απλά. Ή βάζουν άλλες προτεραιότητες. Ή δεν μπορούν. Ή δεν μπορούν οι σύντροφοι. Ή έχουν κάποιον άλλο λόγο που δεν μπορώ να σκεφτώ.

-Και επειδή είμαι πολύ πιο κοντά στην ηλικία σου από ότι είμαι στην ηλικία των 18, και παρόλαυτα...καταλαβαίνω αυτούς που δηλώνουν ότι δεν θέλουν να κάνουν παιδιά, απλώς αναλογίσου ότι υπάρχουν άνθρωποι που...απλώς δεν θέλουν, με τον ίδιο τρόπο που εσύ... απλώς θέλεις.

Σέβομαι πάρα πολύ αυτούς τους σοβαρούς λόγους που αναφέρεις (κι όλους τους σοβαρούς κι υπεύθυνους λόγους) για τους οποίους κάποια δε θέλει παιδί. Διερωτώμαι όμως εδώ και μέρες, τι θα κάνει αυτή η κοπέλα στη ζωή της μετά τα 40, τα 50, τα 60 που καλώς ή κακώς οι δυνάμεις δεν είναι πια οι ίδιες. Τι θα σκέφτεται οτι προσέφερε στη ζωή της, με τι θα ασχολείται τότε, δε θα νιώθει μοναξιά, δε θα νιώθει περίεργα που όλοι γύρω της θα έχουν παιδιά κι αυτή όχι; Δεν ξέρω, μπορεί να τα βλέπω κάπως αλλά βλέπω τη μαμά μου, τη γιαγιά μου, την προγιαγιά μου ακόμα πριν λίγα χρόνια που ακόμα είχε τα λογικά της, και λέω, τι θα έκαναν αυτές οι γυναίκες αν δεν είχαν τώρα ένα παιδί να νοιάζονται γι' αυτό, να το φροντίζουν, να το παίρνουν ένα τηλέφωνο να ακούσουν τα νέα του, να χαρούν με τις χαρές του και να ανησυχήσουν με τις στεναχώριες του....; Και μην αρχίσετε να μου λέτε οτι το παιδί δεν το κάνεις για να ασχολείσαι γιατί εγώ πρώτη τα ξέρω αυτά και τα έχω πει πολλάκις (κουραστικά πολλάκις

). Αλλά ρε παιδιά, τα νιάτα φεύγουν κάποια στιγμή, ακόμα κι οι συγγενείς, οι φίλοι, κάποια στιγμή ασχολούνται με τα δικά τους (εδώ το βιώνω αυτό στα 30 μου που οι φίλες μου έχουν παιδιά και μεγαλώνουν και δεν προλαβαίνουν πια....). Τι θα κάνει αυτή η γυναίκα; Αυτό ρωτάω.

Το να μην κάνει/θέλει κάποιος αυτό που οι περισσότεροι κάνουν/θέλουν γιατί *πρέπει* να τον/την βάζει στη διαδικασία να "απολογηθεί" για αυτό? Γιατί πρέπει να έχει κάτι άλλο ("να πάρει το Νόμπελ") κατα νου, ώστε να "δικαιολογείται" αυτή η .... "δυστροπία" του?

Δε ζήτησα από κανέναν να απολογηθεί, προς Θεού. Να καταλάβω προσπαθώ...

lugar · 11-04-11

Αρχική Δημοσίευση από marina289:
Το καλοκαίρι δούλευα σε σουβλατζίδικο σαν σερβιτόρα... οκ, και από επαγγελματική διαστροφή δική μου αν θες, έχω μια τάση να παρατηρώ συμπεριφορές... Χωρίς να γενικεύω, τα συμπεράσματα ενθαρρυντικά και απογοητευτικά συγχρόνως... Οι νέοι μπαμπάδες πολύ πιο ενεργοί και κοινωνοί στο μεγάλωμα του παιδιού τους σε σχέση με τους μπαμπάδες του παρελθόντος...αυτό μου έκανε πολύ θετική εντύπωση!Πιο στοργικοί, πιο συμμετέχοντες,πιο,πιο,πιο! Το μείον ήταν οι μαμάδες, ήταν αισθητά πιο αποστασιοποιημένες από τις μαμάδες του παρελθόντος... είναι οι πολλοί ρόλοι που κουβαλάνε στην πλάτη τους;;; δεν ξέρω! Τα παιδιά έτρεχαν στη πλατεία, απομακρύνονταν, η λεωφόρος παραδίπλα απειλητική,τα έβλεπα και μου ερχόταν να τρέξω να τα αρπάξω εγώ πριν βγουν στη λεωφόρο, και αναρωτιόμουν ¨τόόόση αναισθησία;;;¨ η μαμά τσιγάρο και κουβέντα, και ο μπαμπάς τρέξιμο και επίβλεψη, ο μπαμπάς να τα πάει στα αλογάκια, ο μπαμπάς να με ρωτήσει τί έχει το μαγαζί και να επιληφθεί να δώσει παραγγελία για το τί θα φάνε τα μικρά... Σου λέω , δεν θέλω να γενικεύω, αλλά μου έκανε εντύπωση! Συνέβαινε συχνά!

Αρχική Δημοσίευση από Άγγελος:
η διαστροφη των ρολων αρσενικου και θηλυκου..

εκει καταντησαμε..
ο πατερας βεβαια,,επρεπε να πλησιασει τα παιδια σε σχεση με παλιοτερα που τα παιδια μιλουσαν στον πληθυντικο στον πατερα,,και τον φοβουνταν μιλαμε..
αλλα εχσαν οι γυναικες λογω κακως εννοουμενης χειραφετησης κομματι της στοργικοτητας ως μητερες..
ελπιζω να ισορροπησουν τα πραγματα,, στο μελλον..
για το καλο των μελλοντικων παιδιων τουλαχιστον..

Δεν άντεξα να μην το σχολιάσω. Αυτό το τρέξιμο του πατέρα μπορεί και να είναι τα "αντισταθμιστικά οφέλη" από τις υπόλοιπες ώρες, μέρες κλπ που η γυναίκα είναι περισσότερο με τα παιδιά... μην το ξεχνάτε. :offtopic:

Αρχική Δημοσίευση από roumana:
Απόλυτα δεχτώ, υγιέστατη κίνηση να αναγνωρίσει μια γυναίκα πως δεν είναι έτοιμη να γίνει μάνα. Ταυτόχρονα όμως, τα πράγματα πρέπει να είναι ξεκάθαρα στο μυαλό της: η καριέρα, η πισίνα, ο σκύλος δεν είχαν και δεν μπορούν να έχουν την ίδια σημαντικότητα και αξία με ένα παιδί.
Μην κάνεις (υιοθετείς) ποτέ παιδί αν δεν είσαι έτοιμη. Αναγνώρισε όμως ότι είναι ζήτημα βαθμού ωριμότητας όπου δέχεσαι ή όχι να θυσιάζεσαι για κάποιον άλλον.
(Ελπίζω στο κείμενο να είναι εντελώς ξεκάθαρο το γενικό πρόσωπο …έτσι?)

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Ωραία διάβασα τις απαντήσεις σας, είδα κάποια πράγματα για επιστήμες, έρευνες, βραβεία νόμπελ κλπ κλπ, και επιμένω στην ερώτησή μου: όλες όσες δηλώνουν οτι δεν θα κάνουν παιδιά θα γίνουν επιστήμονες και νομπελίστες; Μπράβο βρε παιδιά, άντε και μας λείπουν κάποια πράγματα να ανακαλυφθούν.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Τι θα σκέφτεται οτι προσέφερε στη ζωή της, με τι θα ασχολείται τότε, δε θα νιώθει μοναξιά, δε θα νιώθει περίεργα που όλοι γύρω της θα έχουν παιδιά κι αυτή όχι; ......Τι θα κάνει αυτή η γυναίκα; Αυτό ρωτάω.

Το να κάνεις παιδιά πρέπει να ξεκινάει σαν μια χαρά... ούτε σαν μια ικανότητα προς θυσία ούτε σαν μια εικόνα για το τι θα κάνεις στα 60 σου.
Αν δεν βλέπεις την χαρά του να μοιραστείς την ζωή σου με ένα πλάσμα που θα μεγαλώνει, θα διαμορφώνεται, θα ανεξαρτητοποιηθεί, θα ΦΥΓΕΙ,
αν περιμένεις να σου γεμίσει τον χρόνο σου στα 80 σου όταν θα πετάγεται για 10 λεπτά μετά την δουλειά και πριν τα δικά του παιδιά
ασ'το... δεν έχει νόημα.
Ναι, υπάρχουν άνθρωποι που δεν νοιώθουν ότι θέλουν να κάνουν παιδί, δεν το έχουν ανάγκη... δεν έχουν λύσει θέματα με τους δικούς τους γονείς και νοιώθουν ότι απλώς θα μοιράσουν απωθημένα... δεν θέλουν την ευθύνη... έχουν αλλού να διοχετεύσουν την αγάπη τους... προτιμούν τις ισότιμες σχέσεις... ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Ωριμότητα δεν είναι να θέλεις να θυσιαστείς... ωριμότητα είναι να ξέρεις τι θέλεις.
Και Σύλβια δεν είναι ή παιδί ή Νόμπελ... στο κάτω κάτω νόμπελ παίρνουν 10 άνθρωποι το χρόνο παιδιά κάνουν δισεκαττομύρια άνθρωποι. Το να είσαι γονιός δεν είναι η απόλυτη δικαιολογία για όλα... Το να είσαι όμως καλός γονιός είναι μεγάλο εύσημο.

Isiliel · 11-04-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Σέβομαι πάρα πολύ αυτούς τους σοβαρούς λόγους που αναφέρεις (κι όλους τους σοβαρούς κι υπεύθυνους λόγους) για τους οποίους κάποια δε θέλει παιδί. Διερωτώμαι όμως εδώ και μέρες, τι θα κάνει αυτή η κοπέλα στη ζωή της μετά τα 40, τα 50, τα 60 που καλώς ή κακώς οι δυνάμεις δεν είναι πια οι ίδιες. Τι θα σκέφτεται οτι προσέφερε στη ζωή της, με τι θα ασχολείται τότε, δε θα νιώθει μοναξιά, δε θα νιώθει περίεργα που όλοι γύρω της θα έχουν παιδιά κι αυτή όχι; Δεν ξέρω, μπορεί να τα βλέπω κάπως αλλά βλέπω τη μαμά μου, τη γιαγιά μου, την προγιαγιά μου ακόμα πριν λίγα χρόνια που ακόμα είχε τα λογικά της, και λέω, τι θα έκαναν αυτές οι γυναίκες αν δεν είχαν τώρα ένα παιδί να νοιάζονται γι' αυτό, να το φροντίζουν, να το παίρνουν ένα τηλέφωνο να ακούσουν τα νέα του, να χαρούν με τις χαρές του και να ανησυχήσουν με τις στεναχώριες του....; Και μην αρχίσετε να μου λέτε οτι το παιδί δεν το κάνεις για να ασχολείσαι γιατί εγώ πρώτη τα ξέρω αυτά και τα έχω πει πολλάκις (κουραστικά πολλάκις ). Αλλά ρε παιδιά, τα νιάτα φεύγουν κάποια στιγμή, ακόμα κι οι συγγενείς, οι φίλοι, κάποια στιγμή ασχολούνται με τα δικά τους (εδώ το βιώνω αυτό στα 30 μου που οι φίλες μου έχουν παιδιά και μεγαλώνουν και δεν προλαβαίνουν πια....). Τι θα κάνει αυτή η γυναίκα; Αυτό ρωτάω.

Τι κάνει μια γυναίκα λοιπόν μετά τα 40 ( :ropalo:

),50,60 ..φεύγα, χωρίς παιδιά: Γιόγκα, εκδρομές, βόλτες με τα ΚΑΠΗ, εθελοντική εργασία σε κοινωφελή ιδρύματα, παρέα με φίλες και χίλια δύο άλλα που δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή.
Όσα ανέφερα είναι αυτά που κάνει η δική μου μάνα η οποία είναι χήρα και το παιδί της (καθώς και το εγγόνι της) πολύ μακριά για ν' ασχολείται μαζί τους. (Ευτυχώς δηλαδή που δεν ασχολείται περισσότερο, διότι καλή χρυσή και άγια, αλλά ...δεν παίζεται

).

Προσωπικά χαίρομαι πάρα πολύ που έχει τα ενδιαφέροντά της και δεν είναι προσκολλημένη επάνω μου, εδώ και αρκετά χρόνια.
(Μάλλον εγώ υπήρξα προσκολλημένη επάνω της πολλάααα περισσότερα χρόνια απ' όσα έπρεπε, αφού βρέθηκα χωρισμένη και μόνη μου με ένα παιδί και έπρεπε να εργαστώ.)

Από μικρό παιδάκι, επειδή ο πατέρας μου πέρασε πολλά χρόνια στο εξωτερικό, η μάνα μου με είχε παρέα της. Μαζί πηγαίναμε θέατρο, σινεμά, βόλτες, ταξίδια, διακοπές. Όταν όμως έφτασα στα 14-15, γύρισα (όπως λέει η ίδια, διότι εγώ δεν το θυμάμαι) και της είπα: "Κοίτα να δεις μαμά, εγώ έχω τις παρέες μου και θέλω να βγαίνω μαζί τους. Βρες κι εσύ δικά σου πράγματα ν' ασχολείσαι". Τότε (λέει) συνειδητοποίησε ότι έπρεπε πράγματι ν' απαγκιστρωθεί από πάνω μου και να με βοηθήσει κι εμένα να ανεξαρτητοποιηθώ, όπως οφείλει να κάνει κάθε γονιός σε αυτές (πάνω-κάτω) τις ηλικίες.

Και τα παιδιά "φεύγουν" κάποια στιγμή κι όποιος δεν μάθει από νωρίς να περνάει καλά και μόνος, δεν πρόκειται ούτε τα παιδιά, ούτε τίποτα να του γεμίσει το κενό.
Κοινώς όχι, δεν είναι καλός λόγος αυτός για ν' αποκτήσει κανείς παιδιά.

underwater · 11-04-11

Νομίζω πάντως πως υπάρχει πολύ υποτίμηση προς την 3η ηλικία. Οι απόψεις της Himela αντανακλούν ευρύτερες και πολύ συνηθισμένες απόψεις πάνω στο όλο ζήτημα. Και μπορώ να καταλάβω ότι μέχρι κάποιου χ σημείου είναι δικαιολογημένες (όντως, οι μεγάλοι άνθρωποι βγάζουν "παραξενιές", συχνά σχετιζόμενες με την έκπτωση κάποιων λειτουργιών), αλλά στάνταρ τείνουμε να τις μεγαλοποιήσουμε, ταυτίζοντας ουσιαστικά τον ηλικιωμένο άνθρωπο με το μωρό παιδί που έχει απόλυτη εξάρτηση από την οικογένειά του.

Δε νομίζω ότι είναι έτσι. Οι ηλικιωμένοι δεν είναι "γιαγιούλες" και "παππούδες" με μόνη, έμμεση χαρά εκείνη που πηγάζει από την ζωή των παιδιών και των εγγονιών τους. Μπορούν να πάρουν χαρά και από πολλά άλλα ερεθίσματα. Δεν είσαι αυτόφωτο, ανεξάρτητο και πνευματώδες άτομο ως τα 50 και αυτόματα μετά ξεμωραίνεσαι. Εκτός κι αν ήσουν πάντα έτσι, αν δηλ. έπαιρνες χαρά αποκλειστικά από τα πρόσωπα που αγαπούσες επειδή δεν είχες άλλο ενδιαφέρον στην καθημερινότητά σου.

Φυσικά το να αρρωστήσει κάποιος στα γεράματα και να μην έχει κάποιον να τον φροντίσει δεν είναι ευχάριστο. Αλλά το να κάνει παιδιά για τον συγκεκριμένο λόγο προσωπικά μου φαίνεται χαζό. Ας μην ξεχνάμε ότι τόσοι και τόσοι έχουν παιδιά, μολαταύτα δεν τους γηροκομούν εκείνα, αλλά οι νοσοκόμοι του οίκου ευεργηρίας.

Himela · 12-04-11

Σε καμία περίπτωση δεν είπα οτι ο λόγος για να κάνω παιδί είναι να με πηγαίνει βόλτα στα γεράματα... Σχολιάζετε το κατακάθι αυτών που γράφω κι όχι την ουσία. Κι επειδή βαριέμαι να τα ξαναλέω, ας μου απαντήσει κάποια που δε θέλει παιδιά: τι θα κάνει στα γεράματα; Αν η απάντηση είναι

Γιόγκα, εκδρομές, βόλτες με τα ΚΑΠΗ, εθελοντική εργασία σε κοινωφελή ιδρύματα, παρέα με φίλες και χίλια δύο άλλα που δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή

καλώς, δε θέλω να ασχοληθώ καν με αυτή τη γυναίκα που δεν έκανε παιδί. Μου φαίνονται πολύ επιφανειακά όλα αυτά και συγνώμη.

Πουπουλίνα · 12-04-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Σε καμία περίπτωση δεν είπα οτι ο λόγος για να κάνω παιδί είναι να με πηγαίνει βόλτα στα γεράματα... Σχολιάζετε το κατακάθι αυτών που γράφω κι όχι την ουσία. Κι επειδή βαριέμαι να τα ξαναλέω, ας μου απαντήσει κάποια που δε θέλει παιδιά: τι θα κάνει στα γεράματα; Αν η απάντηση είναι

καλώς, δε θέλω να ασχοληθώ καν με αυτή τη γυναίκα που δεν έκανε παιδί. Μου φαίνονται πολύ επιφανειακά όλα αυτά και συγνώμη.

Ειναι πολυ μεγαλη κουβεντα να πουμε και να χαρακτηρισουμε κατι επιφανειακο.Στην τελικη,θα μπορουσα και εγω να πω οτι ειναι πολυ επιφανειακο να θελει να κανει καποιος παιδια...με τετοιο ζοφερο μελλον για την ανθρωποτητα...μην το αναλυσουμε τωρα...Για να μην με παρεξηγησετε,δεν πιστευω οτι δεν πρεπει να κανει παιδια ο κοσμος,λογο αυτου που εγραψα...απλα απαντω στα περι επιφανειακου.
Επισης θα μπορουσαμε να απαντησουμε οτι καθολου επιφανειακο δεν ειναι οταν ο αλλος αφιερωνει χρονο απο τη ζωη του,προς ανακουφιση αλλων ανθρωπων ή ζωων..κατι που για εσενα ειναι επιφανειακο,για αλλον μπορει να ειναι πολυ ουσιωδες..

Isiliel · 12-04-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
...ας μου απαντήσει κάποια που δε θέλει παιδιά: τι θα κάνει στα γεράματα; Αν η απάντηση είναι [...]
καλώς, δε θέλω να ασχοληθώ καν με αυτή τη γυναίκα που δεν έκανε παιδί. Μου φαίνονται πολύ επιφανειακά όλα αυτά και συγνώμη.

Μα... αυτά είναι όσα κάνει μια (συγκεκριμένη) γυναίκα που ΕΚΑΝΕ παιδί και τώρα είναι στα 60 :whistle:

Δεν ξέρω πόσο επιφανειακά τα βρίσκεις εσύ, εκείνη πάντως έχει γεμίσει τη ζωή της με πράγματα που την ενδιαφέρουν και την ευχαριστούν και είναι πολύ ζωντανή και ανεξάρτητη, κάτι που μου επέτρεψε κι εμένα να συνεχίσω τη ζωή μου στη Θεσσαλονίκη όταν παρουσιάστηκε η ευκαιρία, και την ευχαριστώ γι' αυτό. Αν ήταν μια κακομοίρα γριούλα που ζούσε αποκλειστικά για μένα, μόνο καλό δεν θα μου είχε κάνει και ευτυχώς που δεν με έκανε (μόνο) για να την γηροκομήσω...

Νωεύς · 12-04-11

Επειδή θεωρώ, ότι η γέννηση κάθε ανθρώπου είναι κατά το μάλλον ή ήττον ζήτημα πιθανοτήτων (ακόμη κι όταν παρεμβάλλεται ο "σωλήνας"!), το "θέλω " η "δεν θέλω", απλά συντείνουν, ή στο άγχος ή στη σκληροκαρδία. Γι' αυτό (μάλλον; ) οι παλιότεροι συνηθιζαν να λένε σχετικά: "Ό,τι θέλει ο Θεός!" :redface:

...

Ηρώ · 12-04-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
Σε καμία περίπτωση δεν είπα οτι ο λόγος για να κάνω παιδί είναι να με πηγαίνει βόλτα στα γεράματα... Σχολιάζετε το κατακάθι αυτών που γράφω κι όχι την ουσία. Κι επειδή βαριέμαι να τα ξαναλέω, ας μου απαντήσει κάποια που δε θέλει παιδιά: τι θα κάνει στα γεράματα; Αν η απάντηση είναι

καλώς, δε θέλω να ασχοληθώ καν με αυτή τη γυναίκα που δεν έκανε παιδί. Μου φαίνονται πολύ επιφανειακά όλα αυτά και συγνώμη.

Θα απαντήσω στην ερώτησή σου χωρίς να λέω ούτε ότι θέλω να κάνω παιδιά, ούτε ότι δε θέλω.
Και στις δύο περιπτώσεις είτε έχω παιδιά, είτε δεν έχω το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Με τα παιδιά μου θα μοιράζομαι κάποιες από τις γιορτές, αν μένουν κοντά μου θα μοιράζομαι και κάποια σαββατοκύριακα. Αν δεν έχω προσωπική ζωή και κρέμομαι όλη την ώρα πάνω από το τηλέφωνο για να γεμίσει η ζωή μου με εμπειρίες άλλων θα είμαι νεκρή.
Θα τρώω τη σύνταξή μου σε ταξίδια και όταν δεν ταξιδεύω θα οργανώνω το επόμενο ταξίδι, θα παίζω μπιρίμπα με υπόλοιπους παππούδες και γιαγιάδες που είτε έχουν παιδιά είτε δεν έχουν θα είναι στην ίδια κατάσταση με εμένα. Αν μένω στην επαρχία θα ασχολούμαι με τον αμπελώνα μου. Θα φτιάχνω το κρασί μου, θα έχω τον κήπο μου.
Αν τα παιδιά μου με χρειαστούν θα είμαι εκεί. Αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει από babysitting μέχρι κάτι σοβαρό.
Αν πάθω κάτι και δεν έχω παιδιά, φαντάζομαι ότι στη ζωή μου θα έχω επενδύσει στις σχέσεις με τον σύντροφό μου, με φίλους, με συγγενείς. Φαντάζομαι ότι δε θα πάω σαν την καλαμιά στον κάμπο χωρίς να έχω κάποιον να μου κρατά το χέρι. Θα πρέπει να έχω σπείρει μεγάλο κακό για να συμβεί κάτι τέτοιο

Είμαι ρηχή ε; Γουατέβερ!

Subject to change · 12-04-11

Δεν καταλαβαίνω γιατί οι περισσότεροι σε αυτό το θέμα είναι τόσο πολωμένοι: Ή φανατικά κατά των παιδιών ή πεπεισμένοι ότι ένα παιδί είναι ο,τι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί και η μεγαλύτερη προσφορά που μπορείς να κάνεις στην ανθρωπότητα (σκέψη που την βρίσκω τρομερά ανασφαλή: Πόσο μέτριο πρέπει να θεωρείς τον εαυτό σου για να πιστεύεις ότι η μεγαλύτερη προσφορά που μπορείς να δώσεις είναι κάτι που κάνουν 250 ζευγάρια το λεπτό; Και μη μου πείτε "ναι αλλά εγώ θα το μεγαλώσω καλύτερα", γιατί οι περισσότεροι νέοι γονείς αυτό πιστεύουν).

Προσωπικά θέλω να κάνω παιδιά κάποια στιγμή, σε 5-15 χρόνια, ούτως ή άλλως η δουλειά μου είναι τέτοια που μπορώ να την κάνω άνετα και από το σπίτι, όσο είμαι έγκυος ή θηλάζω ή είναι πολύ μικρό ακόμα. Απλά θα έπρεπε να ακυρώσω για ένα διάστημα μερικές ομιλίες, big deal. Ωστόσο και να μην κάνω, δεν θα τα βάψω και μαύρα, δεν θεωρώ το παιδί απαραίτητο κομμάτι της προσωπικής μου αυτο-ολοκλήρωσης, περισσότερο σαν κερασάκι στην τούρτα το βλέπω. Και σίγουρα πιστεύω ότι ένας άνθρωπος πρέπει να έχει κι άλλους στόχους και να επιδιώξει να τους επιτύχει, έστω εν μέρει, ΠΡΙΝ κάνει παιδί. Αν δεν έχεις προσωπικότητα και όλη σου η ύπαρξη περιστρέφεται γύρω από το βλαστάρι σου, τι ακριβώς θα του μεταδώσεις; Τι προσωπικότητα θα αποκτήσει το ίδιο; Τι θα του διδάξεις; Να είναι ετεροπροσδιοριζόμενο και να κρέμεται η ζωή του ολόκληρη από άλλους;
Σόρρυ για όποιους από εδώ αφορά, αλλά πιστεύω ότι οι άνθρωποι που έχουν τα παιδιά ως αυτοσκοπό, κάνουν στην πλειονότητα τους δυστυχισμένα παιδιά. Και τελικά καταλήγουν και οι ίδιοι δυστυχείς, γιατί αν η ευτυχία σου κρέμεται εξ ολοκλήρου από άλλους ανθρώπους, πάντα θα απογοητεύεσαι γιατί θα περιμένεις πολύ περισσότερα απο όσα μπορούν να σου δώσουν.

roumana · 12-04-11

Ωριμότητα δεν είναι να θέλεις να θυσιαστείς... ωριμότητα είναι να ξέρεις τι θέλεις.

Αν κάνεις παιδί είναι δεδομένο ότι θα πρέπει να θυσιάσεις κάποια πράγματα. Ωριμότητα δεν είναι μόνο να ξέρεις τι θέλεις, αλλά να έχεις και δυνατότητα να μοιράζεσαι. Δεν θεωρώ οτι ειναι ώριμος κάποιος που δεν θελέι παιδί για να μη χαλάσει την γαλήνη του.Και ας ξερει πολυ καλα τι θελει. Δεν κρίνω, μην παρεξηγηθώ. Απλά, μην βαφτίσουμε την ανωριμότητα με χίλια δυο ονόματα. Ή είσαι ώριμος να κάνεις παιδί ή δεν είσαι.

Όσο για το παιδί, η ύπαρξη του και μόνο είναι η απόλυτη χαρά. Για μένα τουλάχιστον.

Himela · 12-04-11

Είμαι τρομερά περήφανη που ο σκοπός της ζωής μου είναι όχι να κάνω παιδί (τι ρηχά που τα λες βρε Λία....) αλλά να μεγαλώσω σωστά ένα παιδί και να του προσφέρω πράγματα. Καθόλου δε με προσβάλλει κάποιος αν μου πει οτι δεν έχω προσωπικότητα ή στόχους ή οτιδήποτε. Είναι το μοναδικό πράγμα στον κόσμο για το οποίο μπορώ να θυσιάσω τα πάντα και για το οποίο είμαι τόσο απόλυτη. Λυπάμαι για τις νέες κοπέλες μόνο που έχοντας τόσες ΕΠΙΛΟΓΕΣ στη ζωή δε βρίσκουν πια τι τις κάνει ευτυχισμένες. Κάναμε την ευτυχία τόσο αυτοσκοπό που χάσαμε το δρόμο προς αυτήν...

Subject to change · 12-04-11

Δεν ξέρω αν αναφέρεσαι σε μένα, αλλά προσωπικά ξέρω πολύ καλά τι με κάνει ευτυχισμένη, και το έχω ήδη κατά μεγάλο βαθμό.

Himela · 12-04-11

Όχι δεν αναφέρομαι σε κανέναν συγκεκριμένα. Αν ήθελα να αναφερθώ σε σένα θα στο έλεγα κατάμουτρα.

roumana · 12-04-11

χαχαχχα... βρε Λια... να γραψω σε καθε κειμενο οτι δεν αναφερομαι πρωσοπικα σε κανεναν?

later edit: καλα. :kissing:

Subject to change · 12-04-11

Αρχική Δημοσίευση από roumana:
χαχαχχα... βρε Λια... να γραψω σε καθε κειμενο οτι δεν αναφερομαι πρωσοπικα σε κανεναν?

later edit: καλα.

Στη Himela απαντούσα, που αναφερόταν στις νέες κοπέλες με πολλές επιλογές κτλ κτλ

Isiliel · 12-04-11

Αρχική Δημοσίευση από Himela:
αλλά να μεγαλώσω σωστά ένα παιδί

...όπου αυτό το σωστά ποιος θα το έχει ορίσει;

Χμ... μάλλον δεν επιθυμώ να τραβήξω τόσο πολύ τη συζήτηση... just food for thought...

*Maria (^_^)* · 12-04-11

Θέλω να κάνω παιδάκια..μετά την ηλικία των 27...θα ήθελα πολύ να κάνω δίδυμα!!!

Τα λατρεύω και μου αρέσει να ασχολούμαι μαζί τους...

Θέλετε να κάνετε παιδιά;

Θέλετε να κάνετε παιδιά;

Ναι, σίγουρα.

Ναι, αν βρω τον κατάλληλο σύντροφο/έρθει η σωστή ώρα.

Όχι, δεν θέλω καθόλου.

Μάλλον όχι, το σκέφτομαι όμως.

Δεν ξέρω/δεν με ενδιαφέρει/ό,τι προκύψει.

Συντονίστρια

Διακεκριμένο μέλος

Συντονίστρια

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Συντονίστρια

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διακεκριμένο μέλος

e-steki.gr Founder

Διάσημο μέλος

Συντονίστρια

e-steki.gr Founder

Συντονίστρια

Διάσημο μέλος

e-steki.gr Founder

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος