Όταν η κατάθλιψη παραφυλά

Claire Rentfield · 30-09-16

Αρχική Δημοσίευση από ultraviolence:
Hi!
Ένας φίλος μου, σύμφωνα με εξειδικευμένο άτομο, έχει καταθλιπτικές τάσεις και πότε-πότε πέφτει πολύ ψυχολογικά εντελώς ξαφνικά, δίχως συγκεκριμένο λόγο. Κλείνεται στον εαυτό του και μερικές φορές τον πιάνουν τα κλάματα ( ξανα δίχως αιτία).
Τι μπορώ να κάνω για να τον βοηθήσω; Δεν μπορώ να τον βλέπω έτσι.

Εσύ το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να τον βοηθήσεις να καταλάβει πως έχει πρόβλημα και να απευθυνθεί σε ειδικό. Φοβάμαι πως και η διάγνωση για κατάθλιψη αλλά και η θεραπεία της, δεν είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει ένας φίλος όσο κι αν αγαπάει τον φίλο του. Εκτός βέβαια και αν είναι ψυχίατρος.

BLUE SEA · 2 Οκτωβρίου 2016

Εμένα έχουν και οι δύο οι γονείς μου σοβαρά προβλήματα υγείας και στο σπίτι υπάρχει μια μελαγχολική ατμόσφαιρα. Εγώ αναγνωρίζω ότι έχουν καμφθεί οι ψυχικές μου αντοχές και σκέφτομαι να πάρω λίγη βοήθεια, για να μπορέσω να στηρίξω τους γονείς μου και τον εαυτό μου. Όλοι σε κάποιες φάσεις της ζωής μας τα παίζουμε. Δεν το θεωρώ ντροπή να μιλήσω με έναν ειδικό. Το κακό είναι ότι οι γονείς μου δεν το δέχονται ότι πρέπει να πάρουν κι εκείνοι λίγη βοήθεια. Το θεωρούν ταμπού, ενώ θα τους έκανε πολύ καλό μια συζήτηση με έναν ειδικό. Τι να κάνουμε όμως; Δεν μπορώ να τους το επιβάλλω. Το μόνο που μπορώ να κάνω -όσο είναι δυνατό- είναι να ενδυναμώσω τον εαυτό μου, για να μπορέσω να σταθώ δυνατή δίπλα τους.

Guest 209912 · 2 Οκτωβρίου 2016

Αρχική Δημοσίευση από BLUE SEA:
Είμαστε πιο δυνατοί/ες απ' αυτή και μπορούμε να της ανακόψουμε την πορεία με πολλούς τρόπους: πάνω απ' όλα με Πίστη στον Θεό, με απαλλαγή από αρνητικά συναισθήματα, με εύρεση φίλων......

Αυτό βέβαια δείχνει το βαθμό φανατισμού ορισμένων ατόμων, καθώς δεν μπορούν να δουν ένα θέμα από διαφορετική σκοπιά.

fockos · 2 Οκτωβρίου 2016

...
Είτε το θελουμε είτε οχι η πίστη στο Θεό βοηθάει οχιμόνο συην κατάθλιψη αλλα και σε άλλες καταστάσεις. Πολλοί τα θεωρούμε θαύματα πολλοί placebo φαινόμενα. Το μόνο σίγουρο για να μη ξεφεύγω στο θέμα ότι ο αθεισμος αντιμετωπίζεται φανατικά απο πολλούς που το παίζουν μη φανατικοί. Το ότι αυξάνεται παγκοσμίως η κετεθλιψη δε φταιει μόνο η κριση αλλα ο αθεισμος . Για αυτο το λόγο οι βόρειες χώρες Ευρωπαϊκές επικρατεί η κατάθλιψη ... πολλοί το αιτιολογούν ωρ έλλειψη ηλίου ...

Κούκου-Βάγια · 2 Οκτωβρίου 2016

Αρχική Δημοσίευση από fockos:
Είτε το θελουμε είτε οχι η πίστη στο Θεό βοηθάει οχιμόνο συην κατάθλιψη αλλα και σε άλλες καταστάσεις. Πολλοί τα θεωρούμε θαύματα πολλοί placebo φαινόμενα. Το μόνο σίγουρο για να μη ξεφεύγω στο θέμα ότι ο αθεισμος αντιμετωπίζεται φανατικά απο πολλούς που το παίζουν μη φανατικοί. Το ότι αυξάνεται παγκοσμίως η κετεθλιψη δε φταιει μόνο η κριση αλλα ο αθεισμος . Για αυτο το λόγο οι βόρειες χώρες Ευρωπαϊκές επικρατεί η κατάθλιψη ... πολλοί το αιτιολογούν ωρ έλλειψη ηλίου ...

Gaspar · 01-10-16

Αρχική Δημοσίευση από BLUE SEA:
Είμαστε πιο δυνατοί/ες απ' αυτή και μπορούμε να της ανακόψουμε την πορεία με πολλούς τρόπους: πάνω απ' όλα με Πίστη στον Θεό

η πίστη και αναζήτηση του θεού βοηθάει όντως πολύ, και όχι μόνο στην κατάθλιψη.
δίνει ένα νόημα στην ζωή, και είναι μια ελπίδα στην επιφανειακή και υλιστική εποχή μας

vassilis498 · 01-10-16

εντάξει και το τσιγάρο βοηθά σαν αγχολυτικό αλλά δε το ονομάζουμε "μια ελπίδα σην επιφανειακή και υλιστική εποχή μας"

BLUE SEA · 1 Οκτωβρίου 2016

Αυτή την περίοδο λόγω σοβαρών προβλημάτων με γυροφέρνει κατάθλιψη, όπως προανέφερα, αλλά δεν με ανησυχεί με την έννοια ότι είναι απλώς μια άσχημη φάση και θα περάσει. Μου έχει ξανασυμβεί, αλλά ευτυχώς δεν κρατάει για πολύ. Το γεγονός όμως ότι έχω επίμονα αρνητικά συμπτώματα επί δύο εβδομάδες (κλαίω εύκολα, δεν έχω όρεξη να φάω, χάνω συνέχεια βάρος, έχω γενικότερη ατονία, αρνούμαι να διασκεδάσω), με έκανε να χτυπήσω σήμερα την πόρτα του ειδικού. Με την κουβέντα που είχαμε μπορώ να πω ότι ένιωσα καλύτερα. Εννοείται βέβαια ότι θα το παλέψω και μόνη μου. Οι ειδικοί ναι μεν βοηθάνε (με το αζημίωτο φυσικά), αλλά αν κι εμείς δεν βοηθάμε τον εαυτό μας, δεν γίνονται θαύματα.

Κούκου-Βάγια · 1 Οκτωβρίου 2016

Αρχική Δημοσίευση από gaspar:
η πίστη και αναζήτηση του θεού βοηθάει όντως πολύ, και όχι μόνο στην κατάθλιψη.
δίνει ένα νόημα στην ζωή, και είναι μια ελπίδα στην επιφανειακή και υλιστική εποχή μας

Δεν διαφωνω στο οτι η πιστη δινει νοημα στη ζωη...αλλοι πιστευουν στο θεο αλλοι πιστευουν και στη δυναμη του ανθρωπου...αλλα με ποιο ακριβως τροπο η πιστη σε βοηθαει στο να ανταπεξελθεις απο την καταθλιψη ?

Αρχική Δημοσίευση από BLUE SEA:
Οι ειδικοί ναι μεν βοηθάνε (με το αζημίωτο φυσικά), αλλά αν κι εμείς δεν βοηθάμε τον εαυτό μας, δεν γίνονται θαύματα.

Πολυ σωστο η μεγαλυτερη βοηθεια σε ολα ειναι η δυναμη που κρυβει ο καθε ενθρωπος μεσα του...και αυτη ειναι μεγαλη απλα ισως μερικοι να μην την εχουν ανακαλυψει ακομα...Σου ευχομαι να καταφερεις να ανταπεξελθεις την οποια "καταθλιψη"(μικρη μεγαλη δεν εχει σημασια) σε βαρενει

BLUE SEA · 01-10-16

Αρχική Δημοσίευση από Κούκου-Βάγια:
Πολυ σωστο η μεγαλυτερη βοηθεια σε ολα ειναι η δυναμη που κρυβει ο καθε ενθρωπος μεσα του...και αυτη ειναι μεγαλη απλα ισως μερικοι να μην την εχουν ανακαλυψει ακομα...Σου ευχομαι να καταφερεις να ανταπεξελθεις την οποια "καταθλιψη"(μικρη μεγαλη δεν εχει σημασια) σε βαρενει

Καταρχάς, την Πίστη μου στον Θεό δεν τη διαπραγματεύομαι. Ωστόσο, το θέμα αυτό είναι υποκειμενικό και ο/η καθένας/μία μπορεί να πράττει κατά βούληση, αλλά και να σέβεται τις απόψεις των άλλων. Σ' ευχαριστώ, επίσης, για τα καλά σου λόγια. Δεν είναι κάτι σοβαρό. Επειδή οι γονείς μου καταβλήθηκαν μέσα σε έναν χρόνο, δεν είχα προλάβει να προετοιμάσω τον εαυτό μου ψυχολογικά ότι κάποια στιγμή μπορεί και να αρρωστήσουν. Έτσι, δεν μπόρεσα να το διαχειριστώ. Τους αγαπάω πάρα πολύ και δεν άφησα ποτέ το μυαλό μου να πάει στο χειρότερο. Όση δύναμη έχω τη δίνω σ' αυτούς και για να συνεχίσω να το κάνω αυτό, κατάλαβα ότι πρέπει να βοηθήσω και τον εαυτό μου. Δεν πρέπει να με βλέπουν μελαγχολική. Αντίθετα, πρέπει να τους ενθαρρύνω, ακόμα κι όταν τα γεγονότα είναι αποθαρρυντικά. Συγνώμη αν σας κούρασα.

mindcircus · 2 Οκτωβρίου 2016

Δεν εχω περασει ποτε καταθλιψη, μονο περιοδους θλιψης για κατι ασχημο που μπορει να ειχε συμβει αλλα το ξεπερνουσα αργα ή γρηγορα. Ισως παιζει ρολο κ η δυναμη ενος χαρακτηρα σε αυτο, δεν ξερω. Μπορει ναναι κ γονιδιακο, εχω ακουσει πως παει κ κληρονομικα, ουτε αυτο το ξερω ακριβως. Παντως αν καποιος ειναι για καιρο ετσι κ νιωθει συνεχως χαλια, καλυτερα να δινει εναν γιατρο πραγμα που δε συστηνω ευκολα, αλλα αν ειναι χρόνιο και δεν αντεχει, βεβαια να παει!

BLUE SEA · 2 Οκτωβρίου 2016

Όσο για την κατάθλιψη ξέρω ότι είναι κάτι παροδικό. Μου είχε συμβεί και στο παρελθόν δύο φορές, αλλά εξαιτίας πολύ δυσάρεστων και στρεσογόνων γεγονότων και όχι αναίτια. Και τις δύο φορές μου πέρασε σε σύντομο χρονικό διάστημα, γιατί στήριξα τον εαυτό μου με όποιους τρόπους μπορούσα.
Επίσης, όποιος έχει κατάθλιψη δεν σημαίνει ότι είναι λιγότερο ευφυής ή λιγότερο δυνατός. Αδυναμία χαρακτήρος δείχνει το να καταρρέεις κάθε μέρα και να μην κάνεις τίποτα γι' αυτό εθελοτυφλώντας ότι δεν έχεις τίποτα, κάτι που δυστυχώς γίνεται συχνά.

BLUE SEA · 10 Δεκεμβρίου 2016

Επειδή έχω καταρρεύσει λόγω του πένθους (έχασα τον πατέρα μου πριν ενάμιση μήνα), θα πάρω επιπλέον βοήθεια από ψυχίατρο, προκειμένου να μου χορηγήσει και ηρεμιστικά. Αυτή την περίοδο το έχω ανάγκη. Δεν έχω κανένα ταμπού. Όλα είναι για τους ανθρώπους. Τώρα πρέπει να δεχτώ ότι περνάω μια δύσκολη φάση και να την αντιμετωπίσω ρεαλιστικά και ψύχραιμα κατά το δυνατό. Η οποιαδήποτε παραμέληση συμπτωμάτων κατάθλιψης μπορεί να έχει μη αναστρέψιμες συνέπειες. Το θετικό είναι ότι έχω αρχίσει να τρώω κανονικά, αλλά έχω διαταραχές ύπνου. Άλλοτε κοιμάμαι πολύ κι άλλοτε ελάχιστα. Επίσης, έχω μεταπτώσεις στη διάθεσή μου. Άλλοτε είμαι πιο ψύχραιμη κι άλλοτε έχω βαριά μελαγχολία. Αν με δείτε βέβαια (εκτός από την υπερβολική αδυναμία), δεν θα καταλάβετε κάτι. Στην καθημερινότητά μου (δουλειά + σπουδές) είμαι πολύ λειτουργική. Επίσης, επειδή είχα εκπαιδευτεί από τους γονείς μου να είμαι συγκρατημένη και στη χαρά και στη λύπη μου, ενώ νιώθω βαριά λύπη, τη διοχετεύω εσωτερικά. Λυπάμαι αθόρυβα, κλαίω αθόρυβα (και μόνο όταν είμαι μόνη μου). Αυτό είναι αρνητικό στην περίπτωσή μου. Διάβασα πρόσφατα μάλιστα ότι η εγκλωβισμένη λύπη είναι καταστρεπτική για την υγεία. Η αδερφή μου που ξέσπασε και εκτονώθηκε είναι πολύ καλύτερα από εμένα (ή τουλάχιστον έτσι δείχνει). Το χειρότερο είναι ότι έχω έντονες ταχυπαλμίες. Τι να πω; Πρέπει να δεχτώ ότι η διαχείριση του πένθους θέλει χρόνο. Αύριο θα πάω στη σχολή μου (γίνονται Σ/Κ τα μαθήματα) και το βράδυ μετά από πολύ καιρό -όσο κι αν μου είναι δύσκολο- θα βγω με παρέα. Με όλα αυτά ελπίζω να νιώσω καλύτερα (έστω και προσωρινά). Επειδή δεν είμαι καλά συναισθηματικά, δεν ήθελα να επιβαρύνω τα φιλικά μου πρόσωπα κι έτσι έχω κλειστεί στον εαυτό μου. Ίσως όμως αυτό να είναι λάθος.Συγνώμη αν μακρηγόρησα.

Claire Rentfield · 10-12-16

Το χειρότερο είναι ότι έχω έντονες ταχυπαλμίες

Καλού κακού, δες έναν γιατρό γι' αυτό. :worry:

Πρέπει να δεχτώ ότι η διαχείριση του πένθους θέλει χρόνο

Αλήθεια είναι και το σημαντικό είναι πως δεν θέλει τον ίδιο χρόνο για όλους. Ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση του καθ' ενός είναι νομίζω. Σε κάποιες περιπτώσεις, θέλει αρκετό χρόνο οπότε, υπομονή και δύναμη. :flowers:

Επειδή δεν είμαι καλά συναισθηματικά, δεν ήθελα να επιβαρύνω τα φιλικά μου πρόσωπα κι έτσι έχω κλειστεί στον εαυτό μου. Ίσως όμως αυτό να είναι λάθος.Συγνώμη αν μακρηγόρησα.

΄Εκανες το καλύτερο πράγμα. Απ' όσο μπορώ να καταλάβω, είσαι πολύ πιο ευαίσθητη από μένα και είχες απίστευτα μεγαλύτερο δέσιμο με τον πατέρα σου. Το να γράφεις τι νοιώθεις, ακόμα κι αν ξέρεις πως δεν θα το διαβάσει κανείς, είναι μεγάλο γιατρικό.
Είσαι στο κατάλληλο θέμα, μπορείς να γράψεις άπειρα μηνύματα και κάποιοι θα είμαστε εδώ να τα διαβάσουμε και να σου πούμε δυό λόγια. Περνάς μια απίστευτα δύσκολη εποχή στην ζωή σου και χρειάζεσαι όλη την υποστήριξη που μπορείς να βρεις, απ' όπου κι αν προέρχεται.

BLUE SEA · 10-12-16

Αρχική Δημοσίευση από Claire Rentfield:
Καλού κακού, δες έναν γιατρό γι' αυτό.
Αλήθεια είναι και το σημαντικό είναι πως δεν θέλει τον ίδιο χρόνο για όλους. Ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ψυχοσύνθεση του καθ' ενός είναι νομίζω. Σε κάποιες περιπτώσεις, θέλει αρκετό χρόνο οπότε, υπομονή και δύναμη.
΄Εκανες το καλύτερο πράγμα. Απ' όσο μπορώ να καταλάβω, είσαι πολύ πιο ευαίσθητη από μένα και είχες απίστευτα μεγαλύτερο δέσιμο με τον πατέρα σου. Το να γράφεις τι νοιώθεις, ακόμα κι αν ξέρεις πως δεν θα το διαβάσει κανείς, είναι μεγάλο γιατρικό.
Είσαι στο κατάλληλο θέμα, μπορείς να γράψεις άπειρα μηνύματα και κάποιοι θα είμαστε εδώ να τα διαβάσουμε και να σου πούμε δυό λόγια. Περνάς μια απίστευτα δύσκολη εποχή στην ζωή σου και χρειάζεσαι όλη την υποστήριξη που μπορείς να βρεις, απ' όπου κι αν προέρχεται.

Πέρα από το ότι είμαι πολύ ευαίσθητη, είχα και ιδιαίτερο συναισθηματικό δέσιμο με τον πατέρα μου. Είχαμε τον ίδιο χαρακτήρα. Σ' ευχαριστώ για τη συμπαράστασή σου και για τα καλά σου λόγια (όπως και όλα τα υπόλοιπα μέλη). Μένω υπόχρεη. Ωστόσο, δεν θα ήθελα να εκμεταλλευτώ την καλοσύνη και την υπομονή κανενός. Τη Δευτέρα θα δω ειδικό, για να στηρίξω τη μητέρα μου και τον εαυτό μου.

methexys · 10-12-16

Σε τέτοιες περιπτώσεις οπου καποιος εχει περασει έντονη στεναχώρια, άγχος και γενικα, αν εχει κρατήσει πραγματα μεσα του, οι ταχυπαλμίες συνήθως προκαλούνται λόγω αυτής της ψυχολογικής κατάστασης... Ας το κοιτάξεις και με έναν γιατρό αλλα λογικα ψυχολογικό ειναι. Ειναι το χειρότερο να μην εξωτερικεύεις τα συναισθηματα σου.

BLUE SEA · 17 Δεκεμβρίου 2016

Απο χτες μπορώ να πω ότι είμαι καλύτερα. Από τη Δευτέρα και μετά μου βγήκε ένα πολύ έντονο ξέσπασμα. Αυτό όμως ίσως με έκανε να νιώσω καλύτερα και να εκτονώσω τη συναισθηματική μου πίεση. Όπως και να έχει, αυτή η χρονιά θα είναι δύσκολη και θα περνάω από διάφορες φάσεις. Τίποτα δεν είναι πια όπως πριν. Εύχομαι η γένηση του Θεανθρώπου να φέρει αισιοδοξία στην ψυχή όλων μας, ιδιαίτερα όσων πενθούμε.
Πάντως νιώθω καταϋποχρεωμένη απέναντί σας για τη στήριξή σας και αισθάνομαι την ανάγκη να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ.

Claire Rentfield · 17-12-16

Να μην νοιώθεις καθόλου υποχρεωμένη, δεν κάναμε και κάτι φοβερό.

Πάντως να ξέρεις πως θα έρθουν αρκετές στιγμές που θα νοιώθεις καλύτερα, τα ξεσπάσματα θα αραιώνουν με τον καιρό, αλλά δεν θα εξαφανιστούν. Θα σε επισκέπτονται απλά πιο αραιά.
Γιατί στο λέω αυτό; Για να μην απογοητευτείς στο επόμενο, νομίζοντας πως χειροτέρεψες. Είναι απόλυτα φυσικό ακόμα και μετά από χρόνια, ειδικά σε μια δύσκολη στιγμή στην ζωή σου, να έχεις ξεσπάσματα πένθους.

BLUE SEA · 18-12-16

Αρχική Δημοσίευση από Claire Rentfield:
Να μην νοιώθεις καθόλου υποχρεωμένη, δεν κάναμε και κάτι φοβερό.
Πάντως να ξέρεις πως θα έρθουν αρκετές στιγμές που θα νοιώθεις καλύτερα, τα ξεσπάσματα θα αραιώνουν με τον καιρό, αλλά δεν θα εξαφανιστούν. Θα σε επισκέπτονται απλά πιο αραιά.
Γιατί στο λέω αυτό; Για να μην απογοητευτείς στο επόμενο, νομίζοντας πως χειροτέρεψες. Είναι απόλυτα φυσικό ακόμα και μετά από χρόνια, ειδικά σε μια δύσκολη στιγμή στην ζωή σου, να έχεις ξεσπάσματα πένθους.

Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Είναι πολύ ενθαρρυντικό αυτό που μου λες.

BLUE SEA · 05-01-17

Πρόσφατα πήρα βοήθεια από ειδικό λόγω έντονης μελαγχολίας που ένιωθα, επειδή πέθανε ο πατέρας μου. Ο γιατρός μου χορήγησε μισό χαπάκι εσκιταλοπράμης την ημέρα. Ενώ ψυχολογικά βλέπω βελτίωση, έχω την εντύπωση ότι με επηρέασαν κάποιες από τις παενέργειες του φαρμάκου. Νιώθω δηλαδή έντονη υπνηλία, κόπωση, έντονη μυική χαλάρωση και ζαλάδα. Αφού πιω καφέ, όλα αυτά εξαφανίζονται. Ο γιατρός βέβαια μου είπε ότι δεν υπάρχει λόγος να ανησυχώ, γιατί στην πορειά θα το συνηθίσω και δεν θα με ενοχλεί.
Ωστόσο, εγώ θα ήθελα να δοκιμάσω να πάρω βοήθεια κι από έναν ομοιοπαθητικό ιατρό, αν και είμαι κάπως δύσπιστη ως προς το αν θα μπορέσει να με βοηθήσει χωρίς φάρμακα. :hmm:

Όταν η κατάθλιψη παραφυλά

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Guest 209912

Επισκέπτης

Επιφανές μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Περιβόητο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος