Σύνδρομο Asperger - Syndrome of Wrong Planet

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Πραγματικά δε περίμενα οι ψυχοθεραπείες να με βοηθήσουν τόσο!!Έχω γίνει άλλος άνθρωπος,και μου το λέει και το περιβάλλον μου.Επιτέλους νιώθω ανεξάρτητος ψυχολογικά από τους άλλους.Δηλαδή νιώθω ότι μπορώ να σταθώ μόνος μου.Και συμφωνώ σε αυτό που λες.Πλέον αναγνωρίζω τη κατάσταση,και μπορώ επιτέλους να αποδεχτώ τον εαυτό μου.Ξέρω ότι η ιδιαιτερότητα οφείλεται εκεί,και πορεύομαι με αυτά που έχω.Δε προσπαθώ να με προσαρμόσω στη κοινωνία.Πχ πλέον όταν νιώθω αμήχανα δε νιώθω και άσχημα μαζί.Ξέρω τι οφείλεται,και απλώς το βιώνω.Και η ψυχοθεραπεία με βοηθάει και σε αυτό βασικά.Η ψυχίατρος μου αλλάζει τη ζωή μου μπορώ να πω.Μπορώ να λειτουργήσω στη κοινωνία κάτι το οποίο από την προεφηβεία και μετά όλο και δυσκόλευε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

elepan

Δραστήριο μέλος

Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
Έντονη αμηχανία,δυσκολία στη βλεματική επαφή κρίσεις άγχους κτλ είναι καθημερινό φαινόμενο.Παθαίνω κρίσεις άγχους σε συγκοινωνίες,σε χώρους που υπάρχουν παντού βλέμματα και δε ξέρω πως να κοιτάξω,πως να φερθώ κτλ.Στα πάρτυ είμαι σαν αγκούρι και φαίνεται έντονα η αμηχανία και γενικότερα δε μπορώ και δε το αντέχω να έρχομαι πιο κοντά με ανθρώπους.Νιώθω ότι δε μπορώ να το αντιμετωπίσω.Νιώθω άβολα με το κόσμο.Το να πάω στο κομμωτήριο είναι ένας άθλος πραγματικά.Συνήθως φέρνω και φίλους για να νιώθω πιο χαλαρά.Τη τελευταία φορά είχα ιδρώσει από την αμηχανία,επειδή ο τύπος που με κούρευε ήταν κοινωνικός και μου έπιασε τη κουβέντα.Μικρός δε πήγαινα στο φούρνο και για τσιγάρα των γονιών λόγω αμηχανίας και πολλές τέτοιες καταστάσεις.Ακόμα και με κοντινά άτομα,δε νιώθω άνετα αν με πλησιάσουν πολύ.Θέλω πάντα ένα safe distance για να νιώθω χαλαρός.

Τα δύο άτομα που έχω στην δουλειά....είναι ιδιαιτέρως κοινωνικά και ουδέποτε αντιλήφθηκα πως έχουν θέμα επικοινωνίας. Μιλούν άνετα μαζί μου και μου ανοίγονται. Φαντάζομαι...μου μιλούν επειδή με νοιώθουν κοντά τους και όχι επειδή είμαι προιστάμενός τους. Δεν γνωρίζω βέβαια πως είναι στην προσωπική τους ζωή. Αλλά αν κάποιος τα δει εν ώρα εργασίας, ούτε που θα το καταλάβει.
Θέλω επίσης να πω, πως είναι από τα πιο ευγενικά άτομα που έχω στην ομάδα μου. Εκτός από τις πολύ ιδιαίτερές τους γνώσεις, ώρες ώρες βγάζουν μια καταπληκτική ευαισθησία.

Ήρθαν πριν από δυο χρόνια στον όμιλο και το πρώτο 8μηνο ήταν κοντά τους ένας ψυχίατρος και ένα άτομο της εταιρείας, που είχαν κατά κάποιον τρόπο αναλάβει την ένταξη τους στο σύνολο. Μπορώ να πω ....ότι μπήκαν στην ομάδα πολύ άνετα.

Μπράβο που μοιράστηκες την ιστορία σου. Πιστεύω πως θα σου πάνε όλα καλά. Και σου το εύχομαι....
Άλλωστε τα περισσότερα χαρακτηριστικά που προανέφερες, τα έχουν και άτομα εσωστρεφή, χωρίς απαραίτητα να έχουν ασπεργκερ.
Χαίρομαι πάντως, που όλο και περισσότερες εταιρείες συνεργάζονται με αυτά τα παιδιά.
Πιστεύω πως η εργασία τους αλλάζει άρδην τη ζωή και κυρίως την ψυχολογία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Στη πραγματικότητα ενώ μέσα μου μπορεί να βρίσκομαι σε κρίση πανικού από τα πολλά κοινωνικά ερεθίσματα τα οποία μπορεί να μη μπορώ να χειριστώ και να αντιμετωπίσω (γιατί εγώ στις περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις νιώθω σαν να αντιμετωπίζω κάτι),εξωτερικά αν δε με ξέρεις κιόλας μπορεί να μην καταλάβεις και τίποτα.Θέλω να πω ότι με το καιρό μαθαίνεις να κρύβεσαι.Και εγώ ας πούμε δε το δείχνω,άλλα μπορεί κάποιος να το καταλάβει ας πούμε από το μονότονο και κάθε φορά ίδιου τόνου "Γεια" που λέω και το αμήχανο πέρασμα του βλέμματος από τα μάτια(ειδικά το τελευταίο δε μπορώ να το ελέγξω).Αν και ναι,όταν νιώθω άνετα με κάποιον αλλάζω τελείως συμπεριφορά και ίσα ίσα μπορεί να αρχίσω να φέρομαι και ανώριμα - ακατάλληλα πολλές φορές από τον ενθουσιασμό.Νιώθω πολύ όμορφα πάντως όταν έχω ανθρώπους κοντά μου.Το εκτιμώ πάρα πολύ γιατί συνήθως λόγω περίεργης αντίδρασης και συμπεριφοράς νομίζουν ότι είμαι είτε ανώριμο και πιθανόν με νοητική στέρηση,είτε που θα ξέρουν το πάθος μου για τη φυσική και τις επιστήμες και θα πιστεύουν ότι είμαι ένας μελλοντικός τρελός επιστήμονας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

elepan

Δραστήριο μέλος

Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
Στη πραγματικότητα ενώ μέσα μου μπορεί να βρίσκομαι σε κρίση πανικού από τα πολλά κοινωνικά ερεθίσματα τα οποία μπορεί να μη μπορώ να χειριστώ και να αντιμετωπίσω (γιατί εγώ στις περισσότερες κοινωνικές καταστάσεις νιώθω σαν να αντιμετωπίζω κάτι),εξωτερικά αν δε με ξέρεις κιόλας μπορεί να μην καταλάβεις και τίποτα.Θέλω να πω ότι με το καιρό μαθαίνεις να κρύβεσαι.Και εγώ ας πούμε δε το δείχνω,άλλα μπορεί κάποιος να το καταλάβει ας πούμε από το μονότονο και κάθε φορά ίδιου τόνου "Γεια" που λέω και το αμήχανο πέρασμα του βλέμματος από τα μάτια(ειδικά το τελευταίο δε μπορώ να το ελέγξω).Αν και ναι,όταν νιώθω άνετα με κάποιον αλλάζω τελείως συμπεριφορά και ίσα ίσα μπορεί να αρχίσω να φέρομαι και ανώριμα - ακατάλληλα πολλές φορές από τον ενθουσιασμό.Νιώθω πολύ όμορφα πάντως όταν έχω ανθρώπους κοντά μου.Το εκτιμώ πάρα πολύ γιατί συνήθως λόγω περίεργης αντίδρασης και συμπεριφοράς νομίζουν ότι είμαι είτε ανώριμο και πιθανόν με νοητική στέρηση,είτε που θα ξέρουν το πάθος μου για τη φυσική και τις επιστήμες και θα πιστεύουν ότι είμαι ένας μελλοντικός τρελός επιστήμονας.


Κοίταξε....μονότονο «γειά» η “hi” λεω και εγώ, γιατί απλά είμαι στον κόσμο μου. Έχω πολλά στο κεφάλι μου και τις περισσότερες φορές τα μισά βλέπω ή τα μισά διαβάζω. Άσε που με ρωτούν και απαντώ άλλα αντί άλλων. Αυτό συμβαίνει πολλές φορές.
Δεν υπάρχει λόγος να κρύβεται κανείς από το όποιο θέμα του (η έστω από αυτό που ο ίδιος νομίζει ΘΕΜΑ). Γνώμη μου πάντα!
Μάθε να κοιτάς στα μάτια....θα στο έχει πει και ο ψυχίατρός σου. Δεν είναι κάτι τόσο σημαντικό. Άνθρωποι απλοί σαν και εσένα και τον διπλανό είναι, δεν έχουν κάτι διαφορετικό. Είναι ακριβώς ίδιοι με εσένα και ενδεχομένως με πιο πολλά προβλήματα. Απλά και εκείνοι τα κρύβουν καλά.

Τώρα.... όλοι μας θέλουμε γύρω μας ανθρώπους και νοιώθουμε καλά με αυτό. Οι άνθρωποι μας γεμίζουν. Τι πιο φυσιολογικό?

Όσο για την ανωριμότητα που αναφέρεις αλλά και τον ενθουσιασμό, είναι κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι έχουμε χάσει από καιρό. Δεν σημαίνει πως επειδή κάποιος το κατέχει είναι διαφορετικός. Το ακριβώς αντίθετο.

Θέλω να σου πω εδώ....πως οι άνθρωποι συχνά, γίνονται ιδιαιτέρως άδικοι με κάτι που δεν τους είναι γνώριμο. Αυτή είναι μια τακτική «προστασίας». Έτσι λειτουργούν. Αυτό όμως, θα πρέπει να σου είναι παντελώς αδιάφορο.
Η ζωή είναι λίγη και περαστική. Δεν είναι για να την περνάμε μονίμως με το τι μπορεί να σκεφτούν οι άλλοι. Ας σκεφτούν ό,τι θέλουν στην τελική. Εσύ έχεις τους στόχους σου. Τράβα μπροστά!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Συμφωνώ απόλυτα.Έχω την ίδια φιλοσοφία πάνω σε αυτό το θέμα αν και στη πράξη είναι πιο δύσκολο.Δηλαδή στη βλεμματική επαφή είναι πολύ παράξενο...δε ξέρω αν μπορώ εύστοχα να περιγράψω το συναίσθημα.Είναι σαν να σε κοιτάει ο άλλος και να γίνεται ένα σφάλμα.Δηλαδή δε ξέρω πως να αντιδράσω.Πρέπει να μιλήσω;Να πω γειά;Να αλλάξω βλέμμα;Να χαμογελάσω;Συνήθως απλά κοιτάω γρήγορα αλλού! Χαχα

Ή είναι άλλες φορές που προσπαθώ να τραβήξω πληροφορίες για κάποιον και μπορεί να κοιτάω έντονα,ενώ μιλάει πχ να τον κοιτάω κατάματα ενώ μπορεί να μιλάει σε άλλον,και να πλησιάζω κιόλας και να νομίζουν διάφορα.Τέλος πάντων,το σημαντικό είναι ότι πάω πολύ καλά σε κάθε τομέα!Ακόμα και τώρα που μιλάω είναι ικανοποίηση.Ξέρω σε τι αναφέρομαι και μπορώ να αναγνωρίσω τον εαυτό μου.Ενώ πριν ήξερα ότι κάτι παράξενο συμβαίνει και δε μπορούσα να το ορίσω.

Χάρηκα πολύ!! :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 512 μηνύματα.

Θάλεια

Διάσημο μέλος

Η Θάλεια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 3,424 μηνύματα.
Έχει ο αδερφός μου Άσπεργκερ, και η διάγνωση είχε γίνει από 1η-2α δημοτικού (τώρα θα πάει 1η γυμνασίου). Συχνά με τρελαίνει με την αντίληψη που έχει για κάποια πράγματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Ποιά σημάδια οδήγησαν τους γονείς σου να απευθυνθούν σε ειδικό;
Επίσης,γενικά πως τα πάει με την επικοινωνία;Είναι κοινωνικός;
Συγνώμη αν γίνομαι αδιάκριτος :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Θάλεια

Διάσημο μέλος

Η Θάλεια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 3,424 μηνύματα.
Ποιά σημάδια οδήγησαν τους γονείς σου να απευθυνθούν σε ειδικό;
Επίσης,γενικά πως τα πάει με την επικοινωνία;Είναι κοινωνικός;
Συγνώμη αν γίνομαι αδιάκριτος :)

Οι γονείς μου είχαν ψυλλιαστεί ότι έχει απόσπαση προσοχής. Εκτός, του ότι πήγαν σε ιδιώτη ειδικό πήγαν και στο ΚΔΑΥ, για να έχουν και ένα δημόσιο χαρτί στα χέρια τους. Το χαρτί αυτό θέλει ανανέωση απ'όσο ξέρω. Ας πούμε το ανανέωσε και πριν 1 μήνα, και με αυτό δεν θα δίνει γραπτές εξετάσεις. Μέσω αυτού μάλιστα δίνονται και οδηγίες για τους καθηγητές. Να μην είναι ειρωνικοί και διάφορα τέτοια.

Σχετικά με την επικοινωνία. Επειδή, ως παιδί έχει διαφορετικά ενδιαφέροντα από τα άλλα της ηλικίας του, δυσκολεύεται λίγο. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια οι γονείς μου δεν τον άφησαν. Έκαναν παρεμβάσεις και έχει "βελτιωθεί" πάάάάρα πολύ. Εγώ δεν συμφωνώ βέβαια, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Ένιγουει. Απλά πρέπει να καταλάβει ο κόσμος, ότι οι άνθρωποι με Άσπεργκερ δεν είναι αντικοινωνικοί ούτε κλειστοί, απλά δεν ξέρουν πως να προσεγγίσουν έναν άνθρωπο.

Πολύ καλή ταινία για όποιον θέλει να μάθει κάτι παραπάνω είναι αυτή.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ξαροπ

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και μας γράφει απο ΗΠΑ (Αμερική). Έχει γράψει 1,575 μηνύματα.
Παρακολουθώ έναν τυπά στο youtube που έχει και δικό του site: https://www.ulillillia.us/mainindex.shtml

Φημολογείται ότι έχει κάποια μορφή Asperger, νομίζω ο ίδιος το γράφει κάπου. Έχει πολύ ενδιαφέρον πάντως γιατί είναι σαν να "μπαίνεις" στο μυαλό του.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Οι γονείς μου είχαν ψυλλιαστεί ότι έχει απόσπαση προσοχής. Εκτός, του ότι πήγαν σε ιδιώτη ειδικό πήγαν και στο ΚΔΑΥ, για να έχουν και ένα δημόσιο χαρτί στα χέρια τους. Το χαρτί αυτό θέλει ανανέωση απ'όσο ξέρω. Ας πούμε το ανανέωσε και πριν 1 μήνα, και με αυτό δεν θα δίνει γραπτές εξετάσεις. Μέσω αυτού μάλιστα δίνονται και οδηγίες για τους καθηγητές. Να μην είναι ειρωνικοί και διάφορα τέτοια.

Σχετικά με την επικοινωνία. Επειδή, ως παιδί έχει διαφορετικά ενδιαφέροντα από τα άλλα της ηλικίας του, δυσκολεύεται λίγο. Αλλά όλα αυτά τα χρόνια οι γονείς μου δεν τον άφησαν. Έκαναν παρεμβάσεις και έχει "βελτιωθεί" πάάάάρα πολύ. Εγώ δεν συμφωνώ βέβαια, γιατί ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Ένιγουει. Απλά πρέπει να καταλάβει ο κόσμος, ότι οι άνθρωποι με Άσπεργκερ δεν είναι αντικοινωνικοί ούτε κλειστοί, απλά δεν ξέρουν πως να προσεγγίσουν έναν άνθρωπο.

Πολύ καλή ταινία για όποιον θέλει να μάθει κάτι παραπάνω είναι αυτή.

Χεχε,ακριβώς έτσι είναι που τα λες :)
Κι εγώ είχα διαφορετικά ενδιαφέροντα και δυσκολευόμουν πάντα να πλησιάσω τα παιδιά της ηλικίας μου.Είχα παρέες,δεν ήμουν δηλαδή το παιδί που καθόταν μόνο του στα διαλλείματα (κατά καιρούς το έκανα και αυτό),απλώς ακόμα και σήμερα σχεδόν με κανέναν δεν έχω στενή επαφή,φιλία δηλαδή.

Ενώ θέλω πολύ να είμαι κοινωνικός και να έχω φυσιολογική επικοινωνία,1ον το βρίσκω επίπονο (ντραίπομαι,νιώθω άβολα,δεν έχω θάρρος,νιώθω περίεργα),και 2ον δεν έχω σημεία επαφής με τους περισσότερους.

Πάντως κι εγώ από τότε που άρχισα τις ψυχοθεραπείες έχω βελτιωθεί πολύ.Περισσότερο στο να μη χρειάζομαι τους άλλους,οχι τόσο στο να επικοινωνώ πιο αποτελεσματικά :hmm:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Θάλεια

Διάσημο μέλος

Η Θάλεια αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 30 ετών και μας γράφει απο Ιωάννινα (Ιωάννινα). Έχει γράψει 3,424 μηνύματα.
Χεχε,ακριβώς έτσι είναι που τα λες :)
Κι εγώ είχα διαφορετικά ενδιαφέροντα και δυσκολευόμουν πάντα να πλησιάσω τα παιδιά της ηλικίας μου.Είχα παρέες,δεν ήμουν δηλαδή το παιδί που καθόταν μόνο του στα διαλλείματα (κατά καιρούς το έκανα και αυτό),απλώς ακόμα και σήμερα σχεδόν με κανέναν δεν έχω στενή επαφή,φιλία δηλαδή.

Ενώ θέλω πολύ να είμαι κοινωνικός και να έχω φυσιολογική επικοινωνία,1ον το βρίσκω επίπονο (ντραίπομαι,νιώθω άβολα,δεν έχω θάρρος,νιώθω περίεργα),και 2ον δεν έχω σημεία επαφής με τους περισσότερους.

Πάντως κι εγώ από τότε που άρχισα τις ψυχοθεραπείες έχω βελτιωθεί πολύ.Περισσότερο στο να μη χρειάζομαι τους άλλους,οχι τόσο στο να επικοινωνώ πιο αποτελεσματικά :hmm:

Ο αδερφός μου ήταν σε μία ομάδα με άλλα 5-6 παιδιά της ηλικίας του. Είχαν έναν δάσκαλο- καθοδηγητή που τους "οργάνωνε" την κουβέντα και έτσι έμαθε να βρίσκεται με άλλα παιδιά.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Πολύ καλό που ασχοληθήκατε από νωρίς.Θα έχει μια πιο ομαλή εφηβεία πιστεύω και καλύτερες διαπροσωπικές σχέσεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Dr.Quantum

Δραστήριο μέλος

Ο Dr.Quantum αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 512 μηνύματα.
Tο γράφω γιατί ίσως κάποιος στο μέλλον το δει και βοηθηθεί τόσο πολύ όπως βοηθήθηκα και εγώ! :)
Έγινα μέλος μας ομάδας στο facebook που ασχολείται με τον αυτισμό και το Asperger,όπου τη διευθύνει μια εξαίρετη κυρία με την οποία και έχω επικοινωνία.Γνώρισα άτομα και μιλάμε που δε πίστευα οτι είναι αληθινό.Νιώθω πάρα πολύ όμορφα,είναι λες και επιτέλους βρήκα φίλους από τη πατρίδα :Ρ (όσον αφορά το "νιώθω διαφορετικός,δε με καταλαβαίνει κανείς").



 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Stavri_

Τιμώμενο Μέλος

Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
Καλησπέρα αγαπητά μέλη του φόρουμ! (ή καλύτερα Καλημέρα, μιας και θα ξημερώσει όπου να 'ναι :) )
Επαναφέρω το θέμα στο προσκήνιο, καθώς αδυνατώντας να κοιμηθώ, και διαβάζοντας στο διαδίκτυο περί των Διάχυτων Αναπτυξιακών Διαταραχών, ήρθα αντιμέτωπη με μία καινούρια για μένα "πληροφορία" , που αφορά το Σύνδρομο Asperger.
Σύμφωνα με την Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και πρόσφατη σχετική διάταξη άρθρου της, διαπίστωσα πως εκτός του κλασσικού αυτισμού με την δεδομένη νοητική υστέρηση, στα άτομα με αναπηρία περιλαμβάνονται πλέον και οι αυτιστικοί υψηλής λειτουργικότητας, τα άτομα με Σύνδρομο AS και τα άτομα με Σύνδρομο Rett. Και μάλιστα ανήκουν σε ποσοστό αναπηρίας από 67% εώς 80%, ενώ δεν απαιτείται πλέον η επανεξέταση των ατόμων αυτών από τις εκάστοτε ειδικές επιτροπές, καθόσον αναγνωρίζεται πια πως πρόκειται για Ισόβιες Αναπτυξιακές Διαταραχές.
Προσωπικά, το γεγονός αυτό με γέμισε με απροσδιόριστα και ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία, θεωρώ πως ίσως το κομμάτι του αυτιστικού φάσματος της Υψηλής Λειτουργικότητας ( δε μιλάω για το Rett, που είναι βαριά μορφή αυτισμού) δεν θα πρέπει να λογίζεται ως Αναπηρία, καθότι τα άτομα που ανήκουν εκεί έχουν φυσιολογικό μέσο ή ανώτερο δείκτη νοημοσύνης και δεν υστερούν σε κάτι από τους νευροτυπικούς ανθρώπους που να τους καθιστά μη φυσιολογικούς. Το γεγονός πως ο μετωπιαίος λοβός του εγκεφάλου λειτουργεί διαφορετικά και μη νευροτυπικά,δε σημαίνει πως δεν είναι και φυσιολογικοί. Διαφορετικοί ναι, με δυσκολίες. Αφύσικοι όχι. Επομένως, ίσως ο χαρακτηρισμός 67% αναπηρίας στιγματίζει (αν και φυσικά δε θα έπρεπε στα πλαίσια μίας υγιούς κοινωνίας αποδοχής του διαφορετικού!) τα άτομα αυτά στα μάτια των ,κατά τα άλλα "φυσιολογικών" νευροτυπικών, δυσχεραίνοντας έτσι την αποδοχή των πρώτων από τους δεύτερους.
Από την άλλη βέβαια, η "απόδοση" του χαρακτηρισμού της αναπηρίας, συνδέεται και με την παροχή πρόνοιας ( επιδόματα κλπ) που καθίσταται σημαντικός αρωγός στη ζωή του Ασπεργκερ και του ΥΛΑ, ώστε να διευκολύνει πτυχές τις καθημερινότητάς τους, (πχ μέσω ψυχολογικής στήριξης, φαρμακευτικής αγωγής κλπ).

On the one hand, ( που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι:P ), τα άτομα αυτά ίσως βιώσουν σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό την απόρριψη από το κοινωνικό γίγνεσθαι, καθότι "κατηγοριοποιούνται" στα μάτια της ρατσιστικής κοινωνίας μας, αλλά on the other hand αποκτούν επιτέλους κάποια στοιχειώδη πρόνοια και στήριξη από το κράτος, έστω και αν αυτή υλοποιείται κάτω από την ομπρέλα της αναπηρίας της τάξης του 67 και άνω %.

Οπότε, όπως σχεδόν πάντα, το ωφέλιμο με το επιζήμιο εναλλάσσουν διαρκώς ρόλους.:/:

Εσείς ( αν έχετε άποψη επί του θέματος) ,τι πιστεύετε;;
:)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

giannis4ever

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο giannis4ever αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 833 μηνύματα.
Τα άτομα με άσπεργκερ δικαιούνται κάποιο επίδομα αναπηρίας; Αν ναι, πόσο είναι;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Stavri_

Τιμώμενο Μέλος

Η Stavri_ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Barista. Έχει γράψει 4,687 μηνύματα.
Τα άτομα με άσπεργκερ δικαιούνται κάποιο επίδομα αναπηρίας; Αν ναι, πόσο είναι;

Από 67% και άνω ποσοστό αναπηρίας (Τόσο δίνεται στο Σύνδρομο). Προστέθηκε σχετικά πρόσφατα στην αντίστοιχη τροπολογία, ενώ πλέον το σύνδρομο ανήκει στις 43 μόνιμες και μη αναστρέψιμες παθήσεις - Υπουργική Απόφαση 10/2013 - με επ' αόριστον χρονική διάρκεια αναπηρίας.(Τουτέστιν δεν χρειάζεται επαναξιολόγηση από τα ΚΕΠΑ). Αν θες πληροφορίες , μπορώ πιθανότατα να σε βοηθήσω.:)

* Το αν θα πάρεις επίδομα βέβαια, κρίνεται από την επιτροπή.


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

giannis4ever

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο giannis4ever αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 833 μηνύματα.
Θέλω κάποιες πληροφορίες.
Αν το ποσοστό αναπηρίας μου καθοριστεί στο 67% ή παραπάνω και πάρω επίδομα, θα μπορώ να δουλέψω στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα;
Το επίδομα πόσο είναι; Έψαξα, αλλά δεν βρήκα κάτι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 4 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top