Πώς θα επηρεαστούν οι νέες γενιές από την κρίση της Ελλάδας;

venividivici · 11-05-10

όπως επηρεαστήκαμε κι εμείς πριν κάποια χρόνια........και εισπράττουμε τώρα τα αποτελέσματα
ότι σπείρανε αυτοί [πολιτικοί, κομπίνες, ρεμούλες, αλλά και πολίτες με νοοτροπία πολιτικού ] θερίζουμε εμείς
ότι μας παρέδωσαν κι εμάς οι προηγούμενες γενιές..... χρέη.....
νομίζω ότι οι πολιτικές των τελευταίων τριάντα ετών αυτό πρόσφερε σε όλους τους νέους ανθρώπους, απλά χρέη λες και ήταν κληρονομικό χάρισμα......που επηρεάζουν τους πάντες.....
αλλά θέλω να παραμένω αισιόδοξη και να πιστεύω ότι κάθε νέα γενιά που έρχεται είναι καλύτερη από την προηγούμενη και θα οδηγηθεί μόνη της στις σωστές λύσεις για την ζωή τους.....
άλλωστε μπορεί να μην έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τον κόσμο όλο, ας αλλάξουμε τους εαυτούς μας κι αυτοί κομμάτι του κόσμου είναι.....η αυτοδιαχείριση είναι η λύση.... και οι νέοι είναι μέσα στη φύση τους να διαχειρίζονται τα θέλω τους και να τα διεκδικούν.....ανεξάρτητα από τις κρίσεις

Νωεύς · 12-05-10

Αρχική Δημοσίευση από venividivici:
όπως επηρεαστήκαμε κι εμείς πριν κάποια χρόνια........και εισπράττουμε τώρα τα αποτελέσματα
ότι σπείρανε αυτοί [πολιτικοί, κομπίνες, ρεμούλες, αλλά και πολίτες με νοοτροπία πολιτικού ] θερίζουμε εμείς
ότι μας παρέδωσαν κι εμάς οι προηγούμενες γενιές..... χρέη.....
νομίζω ότι οι πολιτικές των τελευταίων τριάντα ετών αυτό πρόσφερε σε όλους τους νέους ανθρώπους, απλά χρέη λες και ήταν κληρονομικό χάρισμα......που επηρεάζουν τους πάντες.....
αλλά θέλω να παραμένω αισιόδοξη και να πιστεύω ότι κάθε νέα γενιά που έρχεται είναι καλύτερη από την προηγούμενη και θα οδηγηθεί μόνη της στις σωστές λύσεις για την ζωή τους.....
άλλωστε μπορεί να μην έχουμε τη δύναμη να αλλάξουμε τον κόσμο όλο, ας αλλάξουμε τους εαυτούς μας κι αυτοί κομμάτι του κόσμου είναι.....η αυτοδιαχείριση είναι η λύση.... και οι νέοι είναι μέσα στη φύση τους να διαχειρίζονται τα θέλω τους και να τα διεκδικούν.....ανεξάρτητα από τις κρίσεις

-Οι προηγούμενες γενιές το γλεντούσαν με "εορτοδάνεια, ενώ οι επόμενες, απλά, θα πρέπει να εμπνευστούν καινούργιες γιορτές.
-Πάντως ο Ησίοδος, όπως κι άλλοι μυθογράφοι, πίστευε πως από την "χρυσή εποχή"(καθαρά μυθική; ) και μετά, κάθε επόμενη γενιά και πιο ...κακόμοιρη!
-Πράγματι, να αλλάξουμε τους εαυτούς μας, αλλά τόσο, που θα αλλάξει αυτόματα κι ο κόσμος :redface:

αορ · 05-07-10

Αναρωτιεμαι...σκεφτομαι...περιπλανιέμαι σε ολους τους δρόμους και τις οδούς του μυαλού και του εαυτού μου αλλα πάντοτε καταλήγω σε αδιέξοδο...Που οδέυει αυτη η νεα γενια...?Στη μεταναστεύση,στην εκμετάλλευση,σε αλλαγη?Που? Είναι γεγονός οτι πολλόι εξ ημων θα τελειώσουμε πανεπιστήμιο και γενικα μια ανώτερη μορφωση και μετα ως γνωστων θα ψαχνουμε για δουλεια..εκτος αντικειμένου σπουδών φυσικα,γιατι οπως ακούγεται ευρέως"ο κλάδος αυτος ειναι κλειστός" και ο αλλος,κι ο αλλος...Ολοι μας στο γυμνάσιο σκεφτόμασταν τις πανελλήνιες..στο λύκειο το πανεπιστήμιο..στο πανεπιστήμιο το μεταπτυχιακό..στο μεταπτυχιακό το διδακτωρικο και παει λέγοντας..Μια ζωη γεμάτη,γεματη με άγχος και πίεση,για να καταλήξεις σε ενα σημειο που θα αμοίβεσαι με 800 ευρω και θα λες ειμαι τυχερος αφου οι περισσότεροι ειναι με κατωτατο στα 540..

Και να κανεις κατι μπορείς?να εξεγερθεις βρε παιδί μου..ολοι οι φοιτητες μαζί..ολο το φοιτικό κίνημα...ε βεβαια σου λένε...αλλα να και το οξύμωρο.Οι φοιτητικές παρατάξεις(αποτελούμενοι απο μεγαλη μεριδα φοιτητων) αποτελούνται απο φοιτητές..σωστα?σωστα..αυτοι υποστηρίζουν την εκάστοτε πολιτική τους ταυτότητα-κομμα με αποτελεσμα να αντιτίθενται στο μελλον τους..δηλαδη..οι κυβερνησεις αυξάνουν τα όρια συνταξιοδότησης,μειώνουν κατώτατους μισθούς,τείνουν σε εξαθλίωση με τις περικοπες και τελικα τα κοματόπαιδα τους υποστηρίζουν,ενθερμα τι,ειδικα στις φοιτητικές εκλογές με τύμπανα και πέταλα...δεν το θεωρώ προσωπική επιλογη αυτο οχι..το θεωρώ χαζαμάρα και υποτίμηση..γιατι το εγω,το συμφέρον και η ιδιοτελεια ειναι αυτα που μας εχουν κανει ως χωρα κατώτερους των κάθε είδους υποτιμήσεων και υπολήψεων..λυπαμαι που το λέω,αλλα βλεποντας τοοοσους νεους στο όνομα της(χουντικής)δημοκρατιας να επέρονται για οτι κανουν λυπάμαι και εξοργίζομαι....

Δεν θέλω να αφήσω τη χώρα μου,ομως η ίδια με διώχνει και με απωθεί με το χειρότερο τρόπο.Οταν η εκμετάλλευση του εκάστοτε εργοδότη γίνεται με τις καλύτερες ευχές της κυβέρνησης για ποιό λόγο να γίνω ενα ακομη πιόνι σε αυτή την παρτίδα σκάκι που δυστυχώς ο νικητης ειναι προκαθορισμένος πριν καν αρχίσει το παιχνίδι?

Το μελλον μας μοιάζει ζοφερό,δεν πρεπει ομως να πάψουμε να το κυνηγούμε..η σταδιοδρομία που ο καθένας ονειρεύεται μοιάζει ανάβατο όρος,δεν πρεπει ομως ποτε να πάψουμε να αναρριχούμαστε..εξαλλου η ζωή ειναι ενας αγώνας...

με ενδιαφέρον περιμένω τις απόψεις σας

Νωεύς · 06-07-10

Αρχική Δημοσίευση από αορ:
...λυπάμαι και εξοργίζομαι....

Δεν θέλω να αφήσω τη χώρα μου,ομως η ίδια με διώχνει και με απωθεί με το χειρότερο τρόπο.Οταν η εκμετάλλευση του εκάστοτε εργοδότη γίνεται με τις καλύτερες ευχές της κυβέρνησης για ποιό λόγο να γίνω ενα ακομη πιόνι σε αυτή την παρτίδα σκάκι που δυστυχώς ο νικητης ειναι προκαθορισμένος πριν καν αρχίσει το παιχνίδι?

Το μελλον μας μοιάζει ζοφερό,δεν πρεπει ομως να πάψουμε να το κυνηγούμε..η σταδιοδρομία που ο καθένας ονειρεύεται μοιάζει ανάβατο όρος,δεν πρεπει ομως ποτε να πάψουμε να αναρριχούμαστε..εξαλλου η ζωή ειναι ενας αγώνας...

- Το μέλλον γενικά των ανθρώπων είναι ζοφερό! :redface:

- ...και λυπήθηκα και εξοργίστηκα, αλλά δεν με έβγαλε παρά σε τούτο το παρόν! :redface:

- Δεν ήθελα κι εγώ ν' αφήσω τη χώρα μου, πριν μερικές δεκαετίες, αλλά, τώρα που δεν μπορώ να κάνω τίποτε για να με έχει, αναρρωτιέμαι, γιατί ήταν ...χώρα μου;
- Η εκμετάλλευση, φίλε μου, ανθρώπου από άνθρωπο, σ' όλες τις χώρες έχει το ίδιο γκρι χρώμα!
- Η ζωή είναι ένα παίγνιο πιθανοτήτων, που ο ανθρώπινος βίος το τρέπει σε αγώνα, νομίζω...

alis · 09-07-10

Διάβαζα πρόσφατα ένα άρθρο σε ένα περιοδικό όπου τέσσερις φοιτητές αναφέρονταν στη γενιά τους, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει κλπ. Αυτό που εμένα μου έμεινε από ό,τι διάβασα είναι η πρόθεση όλων να φύγουν στο εξωτερικό. Αρχικά για σπουδές και με προοπτικές για μόνιμα. Και ίσως να είναι καλύτερη αυτή η επιλογή. Στη χώρα μας οι ευκαιρίες είναι ελάχιστες. Και η τωρινή γενιά φοιτητών και νέων ανθρώπων είναι νομίζω καταδικασμένη. Ελάχιστες επιλογές και ελάχιστα χρήματα. Ακόμα και στα πανεπιστήμια η κατάσταση είναι από μέτρια έως κακή με τα κόματα κλπ.

Προσπαθώ να βρω τι μπορεί να κρατήσει έναν νέο Έλληνα εδώ αλλά πέρα από προσωπικούς λόγους (οι οποίοι είναι διαφορετικοί για τον καθένα και συνεπώς δεν έχω άποψη) δεν βρίσκω τίποτα. Αυτό που δεν ξέρω και θα ήθελα να ρωτήσω όσους έχουν μεταναστεύσει είναι πώς φέρονται στους Έλληνες εκεί. Θέλω να πω φαινόμαστε ως πολίτες β' κατηγορίας ή ανάλογα με τη δουλειά και το χαρακτήρα του ο καθένας αντιμετωπίζεται καλα;

koby · 10-07-10

To μέλλον μας χειροτερεύει και θα χειροτερεύει καθημερινά
όσο δεν αντιστεκόμαστε και δεν εξεγειρόμαστε
Αλλά με την νεολαία να περνάει ώρες πίσω από pc και σε καφετέριες δεν γίνεται τίποτα
Η λύση ει ναι να ξυπνήσουμε και να διαλέξουμε:
ΖΟΗ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Eupatridis · 10-07-10

Κάναμε μια συζήτηση,τις προάλλες μια παρέα 7 ατόμων,18 χρονών.
5 στους 7 σκέφτονται πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο μετανάστευσης

ανάμεσα και γω

Rempeskes · 12-07-10

Αρχική Δημοσίευση από koby:
To μέλλον μας χειροτερεύει και θα χειροτερεύει καθημερινά
όσο δεν αντιστεκόμαστε και δεν εξεγειρόμαστε
Αλλά με την νεολαία να περνάει ώρες πίσω από pc και σε καφετέριες δεν γίνεται τίποτα
Η λύση ει ναι να ξυπνήσουμε και να διαλέξουμε:
ΖΟΗ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

Συμφωνώ συντροφε!
ας το στείλουμε chain mail πριν μπουμε για Counterstrike!...

Δεσμώτης · 12-07-10

Ο Δημοσθένης ο γήτογ έλεγε
"ουχ ήκιστα ο πόλεμος επι ρητοίς χωρεί,
παναπεί ο πόλεμος δεν πάει με τα συμφωνημένα...

Βέβαια παίζει τον ρόλο του ποιος συμφωνεί, τι συμφωνεί
και ως πότε;
Γιατί μπορεί να είναι και ζήτημα πρόσκαιρης εκεχειρίας,
δηλ ένας αναβρασμός που απλώς πέφτει για ύπνο
και πρόκειται να ξυπνήσει.

Και οι Ρωμαίοι σε περιόδους κρίσεων δεν καβαλούσαν τ'άρματα
για τα πέρα μέρη αλλά άνοιγαν τις δυο πόρτες του ναού του Ιανού
για να περάσει από μέσα ο καινούριος ιστορικός χρόνος.

Το μέλλον των νέων, δε θα πω αβέβαιο γιατί μοιάζει τόσο αφελές.
(λες και μοιράζουν στην Αθηνάς ή στα ΟΑΕΔ απαρτμεντς σιγουρόχαρτα).

Το παρόν, λικνίζεται σε χορό πανικού από ένα κράτος
αρχικλεφταραίων, αυτονομημένο από 173 συμμορίτες που υπέγραψαν
να μειωθούν μισθοί, συντάξεις και το οποίο αντί να απολύσει 150 χιλιάδες
δημοσίους υπαλλήλους, έκοψε τη σύνταξη από τα γερόντια,
για να διατηρήσει το βαθύ πυρήνα της εξουσίας του.
Όταν γίνει συνειδητό αυτό, θα ψάχνουμε να βρούμε αν το Μαξίμου
χωράει να προσγειωθεί ελικόπτερο...

Άσε που θα τους απολύσει του χρόνου έτσι κι αλλιώς. :worry:

Το σκηνικό στο παρόν είναι ο στραγγαλισμός κάθε ελπίδας...

Και ο όρος ελπίδα έχει συνάφεια με τα αυριανά.

Βάλε στο μίξερ και την "άνοδο της ασημαντότητας" που έλεγε
κι ο Κορνήλιος σε μιαν υποσημείωση (τώρα όμως η κάθοδος)
κι έχεις έναν ωραίο καμβά επι του οποίου μπορείς να εναποθέσεις
τα πιο σκούρα χρώματα που φαντάστηκες ποτέ ...

Υπάρχει βέβαια κι αυτή η γαλλίδα Raphaële Billetdoux που είπε :

Σιγουρα οι μέρες και οι νύκτες μας θα 'ναι καλύτερες (απʼ τις δικιές τους).
αλλά το ξυπνητήρι την ξύπνησε κι αυτή... :/:

Νωεύς · 14-07-10

Αρχική Δημοσίευση από Eupatridis:
Κάναμε μια συζήτηση,τις προάλλες μια παρέα 7 ατόμων,18 χρονών.
5 στους 7 σκέφτονται πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο μετανάστευσης
ανάμεσα και γω

Κι εδώ που τα λέμε, "μεταξύ τύρου κι αχλαδιού", το αυτό επιθυμούν δι' υμάς και οι εσχάτως επανακάμψαντες εθνοσωτήρες μας :redface:

...

Buggs · 14-07-10

Μα ο πρωθυπουργός πληρώνεται για να βυθίσει το καράβι. Και φυσικά θα το καταφέρει, ποιός μπορεί να τον σταματήσει; Οπότε οι μόνες διέξοδοι είναι:

αυτοί που θα τον βοηθήσουνε, με το αζημίωτο και θα φύγουνε φυσικά μαζί του μετά
αυτοί που θα φύγουνε πρίν τον βοηθήσουνε ή
αυτοί που εχουν σωστικές λέμβους δικές τους, βλέπε αγρότες, αυτάρκεις, οπως στην Κατοχή.

borat · 19-07-10

Πώς θα επηρεαστούν οι νέες γενιές από την κρίση της Ελλάδας;

Δε ξέρω πως ακριβώς θα επηρεάσει την υγεία μας το γεγονός ότι θα κάνουμε το σκ@τό μας παξιμάδι.

Tamaso · 19-07-10

Και εγώ 16 χρονών είμαι και από τότε που με θυμάμαι είχα ένα όνειρο....Να αλλάξω τον κόσμο ...Να βοηθήσω τους φτωχούς και να σταματήσω την κυριαρχία της αναξιοκρατίας..Να δώσω στους αδικημένους οτι πραγματικά τους αξίζει και τους το έχουν αφαιρέσει εδώ και χρόνια!
Τι γίνεται όμως τώρα,που όλα γκρεμίζονται και ισοπεδώνονται?Που τίποτα δεν μένει και όλα καταρρέουν?
Πως θα καταφέρω να αλλάξω τον κόσμο όταν ξέρω ότι στο τέλος δεν θα καταφέρω να βρω μία δουλειά και να σταθώ στα πόδια μου?...Όταν όλοι επιρρίπτουν τις ευθύνες στους άλλους και είναι ανίκανοι να αποδεχτούν τα λάθη τους και να προσπαθήσουν να επανορθώσουν?
ΓΙΑΤΙ εμείς να πρέπει να διορθώσουμε τα λάθη των μεγαλυτέρων,ενώ πάντα υπακούμε στις εντολές τους..? ΓΙΑΤΙ όλοι περιμένουν τη λύτρωση από εμάς?

star65 · 19-07-10

κάθε εποχή η νέα γενιά είναι εκείνη πάντα που φορτώνεται στους ώμους της την κληρονομιά από τους προηγούμενους.
Τόσες και τόσες γενιές περάσανε και πάντα λέγανε κάτι έχουμε αφήσει στους επόμενους, μα κάτι κερδίσαμε και το αφήνουμε παρακαταθήκη σε αυτούς.

Η σημερινή γενιά εκείνων που διοικούν απλά κατέστρεψαν οτι με κόπο και άιμα έχτισαν στρατιές προγόνων μας. Να δω τι φάσκελα θα πρέπει να μας αραδιάσουν γι αυτό το σπουδαίο κατόρθωμα.

Madrugada* · 20-07-10

<<Για να ενηλικιωθείς πρέπει να ορφανέψεις>>

του Χρήστου Χωμενίδη

Η κρίση ήρθε για να σαρώσει με ένα φύσημα- όπως ο λύκος του παραμυθιού- τη θαλπωρή που απολαμβάναμε εμείς, τα ντόπια γουρουνάκια, μέσα στο αχυρένιο σπίτι μας. Ο,τι σχεδόν εκλαμβάναμε ως εξασφαλισμένο κατά τις τελευταίες τουλάχιστον δεκαετίες ξαφνικά ανετράπη: ο μητρικός μαστός του Δημοσίου στέρεψε και τα κελάρια μας αδειάσανε. Ονείρου απατηλότερη αποδείχθηκε η ευμάρεια της μικρομεσαίας τάξης. Σαθρότερη και από σκηνικό σχολικής παράστασης η ισχυρή Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Ψευδές κυρίως το αξίωμα με το οποίο μας είχαν γαλουχήσει, ότι το μέλλον δεν μπορεί παρά να είναι καλύτερο από το παρελθόν.

Κάποιοι επιστήμονες της ανθρώπινης ψυχής είναι κατηγορηματικοί: για να ενηλικιωθείς πρέπει να ορφανέψεις. Και ίσως όχι μόνο σε συμβολικό επίπεδο. Αυτό ακριβώς συνέβη στα παιδιά της Ελλάδας, δηλαδή σε όλους μας («Ελληνες αεί παίδες» γράφει ο Πλάτων, αιώνες προτού το τραγουδήσει η Βέμπο): επέστρεψαν από το πάρτι και βρήκαν τη μαμά τους πεθαμένη.

Μερικοί αρνήθηκαν να το πιστέψουν- διεκήρυξαν πως πρόκειται για νεκροφάνεια ή πόνταραν σε μια θεαματική ανάσταση, που θα συμβεί αρκεί να εντείνουμε τους λαϊκούς αγώνες. Αλλοι απεφάνθησαν ότι συνετελέσθη στυγερό έγκλημα και βάλθηκαν να αναζητούν τους δολοφόνους. Εριξαν την ευθύνη στους πολιτικούς, στους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, στους διεθνείς κερδοσκόπους και απαίτησαν την παραδειγματική τους τιμωρία, λες κι έτσι θα επέστρεφε η μαμά. Κάποιοι ομολόγησαν συλλογική ενοχή και άρχισαν να αυτομαστιγώνονται- «εμείς φταίμε που την αρμέγαμε και τη στεναχωρούσαμε τόσο καιρό!» ολόλυσαν συντετριμμένοι.

Βγήκαμε έπειτα στην παγκόσμια γύρα σε αναζήτηση θετής μητέρας ή έστω τροφού. Η Γερμανία- και ας μας το χρωστούσε από παλιά- φέρθηκε πιο αχαρακτήριστα και από την κακιά μητριά του παραμυθιού. Η Γαλλία μάς ζέστανε την ψυχή με υποσχέσεις και η Αμερική μάς έκανε ένα αρκετά άχρηστο δώρο, κατήργησε την τουριστική βίζα. Την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούντες, δηλώσαμε ικανοποιημένοι από τη διεθνή υποστήριξη.

Κάθε καινούργια μέρα που ανατέλλει μάς βρίσκει πλέον ορφανούς μέσα στο φτωχικό μας- μας θέτει προ των ευθυνών και των επιλογών μας. Ανοίγονται ουσιαστικά μπροστά μας δύο δρόμοι:

Ο ένας είναι να αναπολούμε μέχρις εσχάτων τις ευτυχισμένες ημέρες του παρελθόντος και να τρώμε παράλληλα τις σάρκες μας. Να δαιμονοποιούμε συλλήβδην τους παραδιπλανούς μας- «παρασιτικούς» μετανάστες, «αργόσχολους» δημόσιους υπαλλήλους, «τεμπέληδες» αγρότες- και να πυροδοτούμε άτυπες εμφύλιες συγκρούσεις. Να εκτονώνουμε τη μιζέρια μας σε αποδιοπομπαίους τράγους. Να βρίσκουμε κάθε τόσο, με τα πολλά, προσωρινές λύσεις-μπαλώματα και να επαναπαυόμαστε ώσπου να μας σκεπάσει το επόμενο κύμα.

Ο άλλος δρόμος προϋποθέτει την παραδοχή της ορφάνιας και οδηγεί στην ενηλικίωση και στη χειραφέτηση. Σημαίνει ότι θα επανεφεύρουμε τους εαυτούς μας. Χωρίς να κλαίμε πάνω από χυμένο γάλα, δίχως να μας στοιχειώνει η νοσταλγία, θα επενδύσουμε σε ό,τι έχουμε σήμερα στα χέρια μας. Πολλά από τα ιδεολογήματα που μας έθρεψαν θα εκπέσουν. Η αδύνατη, για παράδειγμα, επιστροφή των Μαρμάρων θα πάψει να αποτελεί αιχμή του δόρατός μας. Η εικόνα μιας Ελλάδας που αντιστέκεται, επιμένει και εν ανάγκη πηδάει από το Ζάλογγο θα σταματήσει να μας παραμυθιάζει. Η πολιτική που εξαντλείται στη διαχείριση συμβόλων αντιπαρερχόμενη τα πρακτικά προβλήματα δεν θα μας είναι πλέον αρκετή. Η Δεξιά δεν θα αναζητεί πλέον πρόσφορο έδαφος στον εθνικισμό ούτε η Αριστερά στον κρατισμό. Νέες λύσεις από νέους ανθρώπους θα προταθούν.

Ειλικρινά δεν ξέρω αν στην Ευρώπη του μέλλοντος η Ελλάδα μπορεί να παίξει τον ρόλο της ηλιόλουστης και ευημερούσας Φλόριδας ή αν είναι- από τα πράγματα - προορισμένη για κομπάρσος και για φτωχός συγγενής. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν δεν αντιμετωπίσουμε επιτέλους κατάματα τα ξεροκέφαλα γεγονότα- άμα δεν θάψουμε επιτέλους τη μαμά μας- τα χειρότερα έπονται.

«Δόξα είναι η ευθύνη της δικής μας αλλαγής» όπως έχει επισημάνει εδώ και πολλά χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος.

Buggs · 20-07-10

Αρχική Δημοσίευση από Madrugada*:
<<Για να ενηλικιωθείς πρέπει να ορφανέψεις>>

του Χρήστου Χωμενίδη

Η κρίση ήρθε για να σαρώσει με ένα φύσημα- όπως ο λύκος του παραμυθιού- τη θαλπωρή που απολαμβάναμε εμείς, τα ντόπια γουρουνάκια, μέσα στο αχυρένιο σπίτι μας. Ο,τι σχεδόν εκλαμβάναμε ως εξασφαλισμένο κατά τις τελευταίες τουλάχιστον δεκαετίες ξαφνικά ανετράπη: ο μητρικός μαστός του Δημοσίου στέρεψε και τα κελάρια μας αδειάσανε. Ονείρου απατηλότερη αποδείχθηκε η ευμάρεια της μικρομεσαίας τάξης. Σαθρότερη και από σκηνικό σχολικής παράστασης η ισχυρή Ελλάδα των Ολυμπιακών Αγώνων. Ψευδές κυρίως το αξίωμα με το οποίο μας είχαν γαλουχήσει, ότι το μέλλον δεν μπορεί παρά να είναι καλύτερο από το παρελθόν.

Κάποιοι επιστήμονες της ανθρώπινης ψυχής είναι κατηγορηματικοί: για να ενηλικιωθείς πρέπει να ορφανέψεις. Και ίσως όχι μόνο σε συμβολικό επίπεδο. Αυτό ακριβώς συνέβη στα παιδιά της Ελλάδας, δηλαδή σε όλους μας («Ελληνες αεί παίδες» γράφει ο Πλάτων, αιώνες προτού το τραγουδήσει η Βέμπο): επέστρεψαν από το πάρτι και βρήκαν τη μαμά τους πεθαμένη.

Μερικοί αρνήθηκαν να το πιστέψουν- διεκήρυξαν πως πρόκειται για νεκροφάνεια ή πόνταραν σε μια θεαματική ανάσταση, που θα συμβεί αρκεί να εντείνουμε τους λαϊκούς αγώνες. Αλλοι απεφάνθησαν ότι συνετελέσθη στυγερό έγκλημα και βάλθηκαν να αναζητούν τους δολοφόνους. Εριξαν την ευθύνη στους πολιτικούς, στους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, στους διεθνείς κερδοσκόπους και απαίτησαν την παραδειγματική τους τιμωρία, λες κι έτσι θα επέστρεφε η μαμά. Κάποιοι ομολόγησαν συλλογική ενοχή και άρχισαν να αυτομαστιγώνονται- «εμείς φταίμε που την αρμέγαμε και τη στεναχωρούσαμε τόσο καιρό!» ολόλυσαν συντετριμμένοι.

Βγήκαμε έπειτα στην παγκόσμια γύρα σε αναζήτηση θετής μητέρας ή έστω τροφού. Η Γερμανία- και ας μας το χρωστούσε από παλιά- φέρθηκε πιο αχαρακτήριστα και από την κακιά μητριά του παραμυθιού. Η Γαλλία μάς ζέστανε την ψυχή με υποσχέσεις και η Αμερική μάς έκανε ένα αρκετά άχρηστο δώρο, κατήργησε την τουριστική βίζα. Την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούντες, δηλώσαμε ικανοποιημένοι από τη διεθνή υποστήριξη.

Κάθε καινούργια μέρα που ανατέλλει μάς βρίσκει πλέον ορφανούς μέσα στο φτωχικό μας- μας θέτει προ των ευθυνών και των επιλογών μας. Ανοίγονται ουσιαστικά μπροστά μας δύο δρόμοι:

Ο ένας είναι να αναπολούμε μέχρις εσχάτων τις ευτυχισμένες ημέρες του παρελθόντος και να τρώμε παράλληλα τις σάρκες μας. Να δαιμονοποιούμε συλλήβδην τους παραδιπλανούς μας- «παρασιτικούς» μετανάστες, «αργόσχολους» δημόσιους υπαλλήλους, «τεμπέληδες» αγρότες- και να πυροδοτούμε άτυπες εμφύλιες συγκρούσεις. Να εκτονώνουμε τη μιζέρια μας σε αποδιοπομπαίους τράγους. Να βρίσκουμε κάθε τόσο, με τα πολλά, προσωρινές λύσεις-μπαλώματα και να επαναπαυόμαστε ώσπου να μας σκεπάσει το επόμενο κύμα.

Ο άλλος δρόμος προϋποθέτει την παραδοχή της ορφάνιας και οδηγεί στην ενηλικίωση και στη χειραφέτηση. Σημαίνει ότι θα επανεφεύρουμε τους εαυτούς μας. Χωρίς να κλαίμε πάνω από χυμένο γάλα, δίχως να μας στοιχειώνει η νοσταλγία, θα επενδύσουμε σε ό,τι έχουμε σήμερα στα χέρια μας. Πολλά από τα ιδεολογήματα που μας έθρεψαν θα εκπέσουν. Η αδύνατη, για παράδειγμα, επιστροφή των Μαρμάρων θα πάψει να αποτελεί αιχμή του δόρατός μας. Η εικόνα μιας Ελλάδας που αντιστέκεται, επιμένει και εν ανάγκη πηδάει από το Ζάλογγο θα σταματήσει να μας παραμυθιάζει. Η πολιτική που εξαντλείται στη διαχείριση συμβόλων αντιπαρερχόμενη τα πρακτικά προβλήματα δεν θα μας είναι πλέον αρκετή. Η Δεξιά δεν θα αναζητεί πλέον πρόσφορο έδαφος στον εθνικισμό ούτε η Αριστερά στον κρατισμό. Νέες λύσεις από νέους ανθρώπους θα προταθούν.

Ειλικρινά δεν ξέρω αν στην Ευρώπη του μέλλοντος η Ελλάδα μπορεί να παίξει τον ρόλο της ηλιόλουστης και ευημερούσας Φλόριδας ή αν είναι- από τα πράγματα - προορισμένη για κομπάρσος και για φτωχός συγγενής. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν δεν αντιμετωπίσουμε επιτέλους κατάματα τα ξεροκέφαλα γεγονότα- άμα δεν θάψουμε επιτέλους τη μαμά μας- τα χειρότερα έπονται.

«Δόξα είναι η ευθύνη της δικής μας αλλαγής» όπως έχει επισημάνει εδώ και πολλά χρόνια ο Διονύσης Σαββόπουλος

To μεγαλύτερο δυστύχημα της Ελλάδας είναι η μόδα, εδώ και τριάντα χρόνια, οι υποτιθέμενα σκεπτόμενοι άνθρωποι της, επώνυμοι, καλλιτέχνες, συγγραφείς και πολιτικοί , να μιλούν ή να γράφουν ολόκληρα κατεβατά, συστηματικά χωρίς να λένε ή να θίγουνε τίποτα.

Νωεύς · 20-07-10

Αρχική Δημοσίευση από Tamaso:
Και εγώ 16 χρονών είμαι και από τότε που με θυμάμαι είχα ένα όνειρο....Να αλλάξω τον κόσμο ......

Όταν σε μία κοινωνία ακόμη και τα παιδιά "βλέπουν" τέτοια όνειρα, δεν έχει μείνει τίποτα πια σ' αυτήν, που αξίζει να το αλλάξεις :redface:

!

Αρχική Δημοσίευση από Madrugada*:
https://tvxs.gr/news/έγραψαν-είπαν/για-να-ενηλικιωθείς-πρέπει-να-ορφανέψεις-του-χρήστου-χωμενίδη<<Για να ενηλικιωθείς πρέπει να ορφανέψεις>> ...

Αλίμονο στους γονείς, που δεν έλαβαν στα σοβαρά υπόψη τους την εντολή "Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα μακροημερεύσεις και οι γονείς να μην σκανδαλίζουν τα τέκνα τους" κι άφησαν μόνον σκάνδαλα, για τα παιδιά τους :redface:

!

Το μόνο σίγουρο είναι ότι ... τα χειρότερα έπονται....

Διότι, φίλε μου Μπανγκς,

Αρχική Δημοσίευση από Buggs:
To μεγαλύτερο δυστύχημα της Ελλάδας...

δεν ήταν που

... εδώ και τριάντα χρόνια, οι υποτιθέμενα σκεπτόμενοι άνθρωποι της, επώνυμοι, καλλιτέχνες, συγγραφείς και πολιτικοί , να μιλούν ή να γράφουν ολόκληρα κατεβατά, συστηματικά χωρίς να λένε ή να θίγουνε τίποτα.

αλλά το ότι οι ως άνω δεν είχαν λάβει πρωτίστως υπόψη τους( ή ίσως και να αδιαφόρησαν, ακόμη, ως μία ελίτ), ότι απευθύνονταν βασικά σε μία κοινωνία, που ήδη κάποιοι προηγούμενοι, δεν της είχαν μάθει καν να διαβάζει :redface:

...

Alessandra · 12 Μαΐου 2011

Το αρθρο του S. Bakoutas (fb)

Μ' αρέσει που όταν λέω για αύξηση στο αφεντικό μου δε με αγριοκοιτάζει αλλά γαμ...τε στα γέλια.¨Ασε που έδιωξε κανα δυο που δε μου άρεσε η μούρη τους

Μ' αρέσει που πολλοί φίλοι μου μετανάστευσαν για καλύτερο μέλλον, γιατί θα έχω extra προορισμούς διακοπών στο εξωτερικό.¨Ασε που όλο και κάτι θα στέλνουν τις γιορτές.

Μ'αρεσει που ακρίβηνε η βενζίνη και είναι απλησίαστη ,και κουνάω λιγότερο το αμάξι γιατί αυτό σημαίνει ότι θα το έχω για περισσότερα χρόνια, κάνω καλό στην καρδιά μου και είμαι και πολύ μούρη όταν προτείνω σε φίλους να πάμε τσάρκα με το αμάξι στην εθνική.Ασε που όταν πάμε για μπάνιο το καλοκαίρι τσοντάρουν πια όλοι για βενζίνη ενώ παλιά κάναν τον κινέζο.

Μ' αρέσει που τα καφενεία έχουν γεμίσει άνεργους επιστήμονες με 2 μεταπτυχιακά.Πλέον πας για ουζάκι και αντί για μπάλα συζητάς για μαύρες τρύπες τουλάχιστον.

Μ' αρέσει που οι σερβιτόροι άρχισαν να λένε πάλι ευχαριστώ όσα λίγα και να είναι τα τιπς και αν τους δώσουν.
Επιπλέον για τις γκόμενες ,είσαι σίγουρος πια 100% ότι δε σε θέλει για τα λεφτά σου.

Μ' αρέσει που ο κουλουρτζής έξω από τα μπουζούκια έχει πιο πολύ δουλειά από τη λουλουδού μέσα στα μπουζουκια.

Μ' αρέσει ο καφές που κερδίζω στο τάβλι με φιλαράκια αποτελεί το 2%του μισθού μου που σημαίνει ότι σε 50 παρτίδες έχω βγάλει ένα μισθό.

Μ' αρέσει που θα κόψουν τα επιδόματα.Δεν άντεχα να περιμένω σε ουρές όρθιος.

Μ' αρέσει που το μέλλον της χώρας είναι αβέβαιο, γιατί σε όλους μας έλειπε λίγο πολύ η περιπέτεια στη ζωή μας.

Μ' αρέσει που μπορώ να έχω κατάθλιψη ελεύθερα.Παλιά μου τα είχαν πρήξει όλοι' Τι σου λείπει ρε μα...? Τη δουλειά σου την έχεις,το αμαξάκι σου,τι άλλο θες?'

Μ' αρέσει που στο σούπερ μάρκετ σπάνια περιμένεις πια τον μπροστά να χτυπήσει 2 καρότσια ψώνια,και αν πέσεις σε τέτοιον, του λες να σε καλέσει και σένα στο πάρτυ.

Μ' αρέσει που βλέπω αυτούς που αποταμιεύαν τόσα χρόνια ,να χάνουν τα λεφτά τους,γιατί νιώθω καλύτερα που εγώ τα χάλαγα πάντα μέχρι τελευταίο ευρώ και τώρα από 'σπάταλος' έγινα 'προνοητικός' γιατί τουλάχιστον πρόλαβα και τα χάρηκα.
Μ' αρέσει που γίνονται πιο πολλοί πολιτικοί γάμοι, γιατί σε αυτούς τουλάχιστον δε χρεώνουν για τους πολυέλαιους.

Μ' αρέσει που την έχουν δει ξαφνικά όλοι οικολόγοι, και καλά ότι κάνουν οικονομία γιατί προστατεύουν το περιβάλλον.

Μ' αρέσει που λένε ότι θα ξαναγυρίσουμε στη δραχμή, γιατί επιτέλους θα ξοδέψω τις δραχμές που είχα φυλάξει για ενθύμιο και μου έσπαγαν τα νεύρα όταν δεν είχα μία και υπολόγιζα ότι αντιστοιχούν σε 60-70 ευρώ αλλά δεν τις άλλαζε πια η τράπεζα.

Μ' αρέσει που αν πω ότι δουλέυω 2 φορές τη βδομάδα με κοιτούν με συμπάθεια και μου λένε κουράγιο, ενώ πιο παλιά σκεφτόντουσαν 'Ρε τον τεμπέλη'..

Μ' αρέσει που θα έχω και γω μία ιστορία πόνου και δυστυχίας να λέω στις επόμενες γενιές για το παρελθόν της χώρας,όπως εμείς ακούγαμε για χούντα και 2ο παγκόσμιο.Αλλιώς θα με πέρναγαν για πολύ φλώρο..

Rempeskes · 19-05-11

Και εγώ 16 χρονών είμαι και από τότε που με θυμάμαι είχα ένα όνειρο....Να αλλάξω τον κόσμο ...Να βοηθήσω τους φτωχούς και να σταματήσω την κυριαρχία της αναξιοκρατίας..Να δώσω στους αδικημένους οτι πραγματικά τους αξίζει και τους το έχουν αφαιρέσει εδώ και χρόνια!

μπράβο, χίλια μπράβο,
πρόσεξε μην σπάσεις κάνα κουμπί στο κήμπορντ μόνο....

υγ. λολ
μιντλ λάιφ κράισιζ

Apep · 06-04-14

Αρχική Δημοσίευση από Buggs:
Μα ο πρωθυπουργός πληρώνεται για να βυθίσει το καράβι. Και φυσικά θα το καταφέρει, ποιός μπορεί να τον σταματήσει;

Καλή ερώτηση, αυτή την στιγμή η τηλεόραση σε μια στιγμή αναλαμπής από την συνηθισμένη αποβλάκωση που προσφέρει, προβάλλει την ταινία Pirates of the Caribbean....εκεί ο Τζακ Σπάροου, δίνει με τον τρόπο του την απάντηση.

Πώς θα επηρεαστούν οι νέες γενιές από την κρίση της Ελλάδας;

Τιμώμενο Μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Νεοφερμένος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος