Ο ένας πλάι στον άλλον..

πειράζει που ναι το βρίσκω καθημερινό?

η μαμά μου ήταν με το μπαμπά μου 44 χρόνια μαζί....
πέθανε στα 63 της...
αν ζούσε κι αυτή μέχρι τα 83 της κι ο μπαμπάς μου επίσης θα περνούσαν τελικά 64 χρόνια μαζί....

κι όχι ο μπαμπάς μου και η μαμά μου δεν ήταν απ τα ζευγάρια που λάτρευαν ο ένας τον άλλον
για την ακρίβεια θα έπρεπε να έχουν πάρει εδώ και χρόνια διαζύγιο!
Πίστεψε με όμως.... ο πατέρας μου αυτή τη στιγμή δυσκολεύεται ΤΡΑΓΙΚΑ ΠΟΛΥ να ζήσει χωρίς αυτήν. Δε βρίσκει λόγο ύπαρξης και νόημα...
έχει αρχίσει σιγά σιγά και αρρωσταίνει...
Σκέψου τώρα να ήταν ένα απλώς κανονικό ζευγάρι... σαν τα ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ που υπάρχουν γύρω μας.... και να αγαπούσαν αρκετά ο ένας τον άλλον...

υπάρχει αγάπη Καγίρι... υπάρχει!
Μην περιμένεις όμως και μην ελπίζεις ότι θα μπορέσεις να την καταλάβεις ότι την ζεις στα 28 σου... στα 30 σου... στα 40 σου αν θες! (ακόμα κι αν τη ζεις!)

Τέτοιες αποτιμήσεις γίνονται όταν τα μαλλιά είναι μπαμπάκια και υπάρχουν πολλές κοινές αναμνήσεις

Το ότι στα 28 σου ΑΠΛΑ δεν έχεις βρει τον άνθρωπο σου, δεν λέει και πολλά νομίζω ε?
Αν πεθάνεις κι εσύ στα 84 σου (χλωμό βέβαια γιατί δεν θα έχεις να πάρεις τα φάρμακα σου με την ελληνική σύνταξη), και θες να έχεις ζήσει και 58 χρόνια αγάπης μαζί με τον άλλον ... οκ... καλύτερα να αρχίσεις να απελπίζεσαι! είσαι ήδη με χαμένα 2 χρόνια
Αν σου αρκούν τα 40 χρόνια αγάπης... μπορείς να μην απελπίζεσαι ακόμα και να κάνεις υπομονή και μέχρι τα 40 σου


Αυτό που θέλω να πω είναι ότι...μην τραγικοποιούμε τα πράγματα
Το ξαναλέω... όλοι έχουμε την δυνατότητα να γράψουμε την δική μας ιστορία αγάπης....
Που οκ μπορεί να μην την λένε οι ειδήσεις αλλά θα μπορούν να την λένε τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας...
Για μένα δεν είναι λίγο... να έρθει ο καιρός που να έχω εγγόνια που θα λένε ο παππούς γνώρισε τη γιαγιά μέσω μιας παρέας internet!

Αρχική Δημοσίευση από kajira:

Αχ, άλλα λέω εγώ και άλλα εσύ! Φυσικά και δεν έχει σημασία ότι εγώ στα 28 μου δεν έχω βρει τον άνθρωπό μου, δεν είπα ποτέ κάτι τέτοιο! Απλά είπα πως η εμπειρία μου έχει δείξει πως δυσκολεύομαι με τα σημερινά δεδομένα ακόμα και μια απλή σχέση να κρατήσω για παραπάνω από τρίμηνο, οπότε πως θες να ελπίζω πως θα ζήσω την αγάπη με τον τρόπο που περιγραφέται στο πρώτο ποστ; Όταν μάλιστα γύρω μου βλέπω κυρίως συμβιβασμένα ζευγάρια κι όχι ζευγάρια που μένουν μαζί λόγω έρωτα;! Στο δικό σου σύμπαν δηλαδή πόσες φορές έχεις δει ζευγάρια να είναι σαν αυτό του πρώτου ποστ; Εσύ να το δεις, όχι να το ξέρουν κι εκείνοι.. ασε που αν ήταν θα το ήξεραν, τα δύο ζευγάρια που ξέρω εγώ και είναι κάπως έτσι όντως, ξέρανε εξαρχής πως "αυτό είναι"!

Click για ανάπτυξη...

ξέρεις με ΣΙΓΟΥΡΙΑ τι θα φας αύριο?
το ότι βλέπεις γύρω σου καθημερινά να τρώνε το μεσημέρι στα όρθια από φαστ φουντ, το κάνει δεδομένο ότι θα φας κι εσύ αύριο πρόχειρο φαγητό?

Ρε συ... ΣΗΜΕΡΑ... μπορεί να περπατάς να πας στο περίπτερο για να αγοράσεις τσίχλες και να γνωρίσεις τον άντρα της ζωής σου που θα ζήσεις μαζί του αυτό που περιγράφεται στο πρώτο ποστ! Τι σημασία έχει τι κάνουν οι άλλοι και τι βλέπεις γύρω σου?
Το ΥΛΙΚΟ για να δημιουργήσεις μια τέτοια σχέση, το έχεις! Κι εσύ κι εγώ και όλοι μας! Είμαστε όλοι άνθρωποι που έχουμε το δυναμικό και το υλικό μέσα μας ώστε να μας συμβεί!

Η ζωή μας αλλάζει κατεύθυνση με απίστευτες ταχύτητες και έρχονται τα πράγματα με τρόπο που δεν περιμένεις ποτέ!
Αν πριν δυο-τρία χρόνια μου έλεγες ότι εγώ θα ζούσα φέτος τον έρωτα που ζω, θα είμαι παντρεμένη και θα είμαι στο μήνα μου να γεννήσω, εκτός του ότι θα γέλαγα έως δακρύων θα σου σύστηνα ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ να σε δει κάποιος γιατρός!

έχεις τις ΙΔΙΕΣ ακριβώς πιθανότητες που είχε και ο Αντρέ Γκορζ...

αχ μην το κάνεις αυτό!
παλιά κι όλας δεν χώριζαν γιατί "τι θα πει ο κόσμος"


άστο ...μην το βλέπεις έτσι! ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΣΙ! και σταμάτα να μου φέρνεις επιτέλους αντιρρήσεις