Χαρακτική

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Η Χαρακτική, δηλαδή η τέχνη να χαράζεται ένα σχέδιο πάνω σ' ένα σκληρό υλικό, είναι πολύ παλιά.

Σε σπηλιές της παλαιολιθικής ακόμα εποχής, βρίσκουμε τις πρώτες εκδηλώσεις αυτής της τέχνης σε χαράγματα πάνω στους βράχους καθώς και σε παραστάσεις χαραγμένες σε κόκκαλα, κέρατα ή μικρές πέτρινες πλάκες.

Αυτά τα πρώτα δείγματα της ανθρώπινης ευαισθησίας, εξελίχτηκαν από τους πολιτισμούς της Μεσοποταμίας, οι οποίοι την 4η καί 3η χιλιετηρίδα μας έδωσαν καταπληκτικά σχέδια χαραγμένα σε αγγεία, αριστοτεχνικούς σφραγιδόλιθους και τα πρώτα στοιχεία της γραφής.
Η Χαρακτική στο ξύλο εφαρμόστηκε στην αρχή της εποχής μας από τους ίδιους λαούς για το τύπωμα πάνω σε ύφασμα, καί από τους Κινέζους τον 6ο αιώνα, για το τύπωμα κειμένων σε χαρτί. Πρέπει ν' αναφέρουμε, ότι οι Κινέζοι είχαν ανακαλύψει το χαρτί από τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες και είναι οι πρώτοι που το χρησιμοποίησαν για να τυπώσουν γραπτά.

Ο 14ος αιώνας βλέπει τη μεγάλη εξέλιξη του χαρτιού και τη γέννηση της τυπωμένης εικόνας, γιατί στην πραγματικότητα το χαρακτικό άρχισε να υπάρχει από τη στιγμή που ένα σχέδιο τυπώθηκε στο χαρτί. Τέλος, οι καλόγεροι του Μεσαίωνα είναι οι πρώτοι που χάραξαν εικόνες στο ξύλο και τύπωσαν τις πρώτες ξυλογραφίες. Ο εμπορικός και θρησκευτικός όμως χαρακτήρας αυτών των εικόνων, δείχνει, ότι κάθε καλλιτεχνική φροντίδα είχε παραμερίσει. Αυτές οι εικόνες προορίζονταν για τους πιστούς της εκκλησίας η οποία ήταν παντοδύναμη το μεσαίωνα, και αποτέλεσαν προπαγάνδα στην υπηρεσία της πίστης.

Για πολύ καιρό η χαρακτική είχε ένα προορισμό χρησιμότητας, θα πρέπει να περιμένει την Αναγέννηση για να της δοθεί ο χαρακτήρας του έργου τέχνης. Θα θεωρηθεί εν τούτοις σαν δευτερεύουσα τέχνη, κατώτερη, αφού συχνά ο σκοπός της θα είναι να αναπαράγει, τα αριστουργήματα της ζωγραφικής, της γλυπτικής και της αρχιτεκτονικής.
Τον 19ο αιώνα επί τέλους ελευθερώνεται από τον υπηρετικό χαρακτήρα της και θεωρείται σαν μια καθαρή και ανεξάρτητη τέχνη. Μέχρι τότε, θεωρούσαν σαν τελειότητα της χαρακτικής Τέχνης, την απαράλλαχτη απομίμηση ενός πίνακα ή ενός σχεδίου. Μέσα σ' αυτή την οπτική γωνία αναπτύχθηκαν οι τεχνικές της σε συνδυασμό με τα διάφορα υλικά.

Έτσι χρησιμοποιήθηκε το λιθογραφικό κραγιόνι, με το οποίο μπορεί να γίνει τέλεια απομίμηση ενός σχεδίου με μολύβι, έτσι χρησιμοποιήθηκε η ακουατίντα στη χαλκογραφία, με την οποία εύκολα μπορούν να δοθούν οι τόνοι και οι διαφάνειες μιας ακουαρέλλας.


Το χαρακτικό της απομίμησης είναι η εκτέλεση ενός έργου άλλου καλλιτέχνη από ένα επαγγελματία χαράκτη. Η αισθητική αξία αυτού του έργου της αναπαραγωγής, βρίσκεται μόνο στην τεχνική, η οποία εξαρτάται από την ικανότητα και τις λύσεις που θα δώσει ο τεχνίτης, για να ερμηνεύσει σωστά το πρωτότυπο. Όμως, η αναπαραγωγή, ή καλύτερα η ερμηνεία όσο τέλεια κι αν γίνει, δεν θα δώσει ποτέ την αλήθεια του πρωτότυπου. Το πρωτότυπο έργο, βγαλμένο από μιαν εσωτερική ανάγκη του καλλιτέχνη, έχει μέσα του την ίδια τη ζωή του δημιουργού. Η απομίμηση αποδίδει μόνο την εξωτερική του εμφάνιση. Η εσωτερική του αλήθεια η ζωή δηλαδή, δεν είναι δυνατόν να ξαναδωθεί.


Μετά το δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η αστική τάξη και οι διανοούμενοι, έδειξαν μεγάλο ενδιαφέρον, για την απόκτηση έργων τέχνης, υπογεγραμμένων από τα πιο γνωστά ονόματα της σύγχρονης εποχής. Οι εκδότες και οι γκαλερί, μυρίστηκαν έγκαιρα από πού φυσούσε ο άνεμος και εξαπέλυσαν την τεχνική της λιθογραφίας, παρακινώντας τους καλλιτέχνες, να κάνουν έγχρωμες λιθογραφίες σε μέγεθος μάλιστα αρκετά μεγάλο για ν' αντικαταστήσουν τους πίνακες των μοντέρνων εσωτερικών.


Αυτές οι λιθογραφίες τυπωμένες από 100 έως 250 αντίτυπα, επωλούντο φθηνά συγκριτικά με τη ζωγραφική και γνώρισαν μεγάλη επιτυχία, γιατί εύκολα μπορούσε κανείς να κρεμάσει στο σπίτι του ένα έργο του Renoir, του Matisse ή του Manet.
Όμως, οι περισσότεροι από τους καλλιτέχνες αυτούς, κατρακυλώντας μπροστά στις δυσκολίες της τεχνικής, έδιναν το σχέδιό τους στον τεχνίτη λιθογράφο, ο οποίος αναλάμβανε τη μεταφορά του στην πέτρα και την εκτύπωσή του. Το ίδιο έκαναν όταν ήθελαν το έργο τους να γίνει χαλκογραφία. Μ' αυτό τον τρόπο, γέμισαν οι γκαλερί λιθογραφίες και χαλκογραφίες γνωστών καλλιτεχνών, χωρίς ποτέ τους οι ίδιοι να αγγίξουν την πέτρα ή το μέταλλο. Αυτή η παρανομία πήρε μεγάλες διαστάσεις γιατί τα χαρακτικά αυτά, υπογεγραμμένα από τον Braque, τον Picasso, τον Chagal και άλλα γνωστά ονόματα, επωλούντο με το όνομα «πρωτότυπα».

Το εμπόριο της εστάμπας είχε σαν αποτέλεσμα να χάσει η χαρακτική την αρχική της ποιότητα και ο κόσμος την εμπιστοσύνη του στο χαρακτικό έργο. Γι' αυτό, για να προστατευτεί η χαρακτική και το κοινό, έγιναν μεγάλα συνέδρια στο Παρίσι, στη Βιέννη και τη Νέα Υόρκη, τα οποία έδωσαν τους όρους που πρέπει να τηρεί ένα χαρακτικό για να θεωρείται πρωτότυπο έργο τέχνης.
πηγή

Σε αυτό το θέμα θα μιλήσουμε γύρω από την Χαρακτική... θα "ποστάρουμε" σπουδαία έργα χαρακτικής από την Ελλάδα και από όλο το κόσμο, θα γράψουμε για παλαιούς και σύγχρονους καλλιτέχνες της χαρακτικής τέχνης αλλά και για τις τεχνικές της χαρακτικής!;)




Χαρακτικό του Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα
[FONT=&quot]


[/FONT]
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.

Άλμπρεχτ Ντύρερ (Albrecht Dürer)
Ιππότης, Θάνατος και Διάβολος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Greek Army

Νεοφερμένος

Η Greek Army αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 28 ετών. Έχει γράψει 80 μηνύματα.
βρε παιδια μηπως γνωριζει κανεις κανενα εργαστηριο στο ηρακλειο κρητης οπου να παραδιδονται μαθηματα χαρακτικης αλλα και γλυπτικης;ευχαριστω εκ των προτερων:)!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top