Βόμβα με δωρεά μετοχής 670 δις ευρώ στο ελληνικό κράτος

Διευκρινίσεις της Εθνικής Τράπεζας σχετικά με την Τράπεζα της Ανατολής
Αθήνα : 21/09/2011

Με αφορμή την πρόσφατη ανακίνηση, για μια ακόμη φορά, ενός ανύπαρκτου θέματος περί απαιτήσεων «μετόχων της Τράπεζας της Ανατολής» σε βάρος της Εθνικής, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος διευκρινίζει τα εξής:

Το έτος 1932 υπεγράφη σύμβαση συγχώνευσης δι’ εξαγοράς της Τράπεζας Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Η σύμβαση αυτή εγκρίθηκε με την υπουργική απόφαση 72186/5-11-1932.

Σύμφωνα με το περιεχόμενο της σύμβασης συγχώνευσης (η οποία είχε εγκριθεί από τις Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων των δύο τραπεζών), η Εθνική Τράπεζα ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στους μετόχους της Τράπεζας Ανατολής ως τίμημα εξαγοράς το ποσό των 200 δραχμών (και όχι σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα) ανά μετοχή. Από το ποσό αυτό, οι 50 δρχ. ήταν το τίμημα εξαγοράς της πελατείας της Τράπεζας της Ανατολής (goodwill) και οι 150 δρχ. ήταν προκαταβολή έναντι του προϊόντος της ειδικής εκκαθάρισης της Τράπεζας της Ανατολής. Η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο 1936 και το αποτέλεσμά της όχι μόνο δεν κάλυψε τις προκαταβληθείσες 150 δρχ. ανά μετοχή, αλλά άφησε και υψηλόποσο «άνοιγμα» σε βάρος της Εθνικής Τράπεζας. Έτσι, πέραν των αρχικώς καταβληθεισών 200 δρχ. ανά μετοχή, καμία άλλη καταβολή δεν έγινε, ούτε θα γινόταν στο μέλλον προς τους τέως μετόχους Τράπεζας της Ανατολής (άρθρα VI και VIII σύμβασης συγχώνευσης).

Συνακόλουθα, μετά την εξαγορά, όλες οι μετοχές της Τράπεζας Ανατολής ακυρώθηκαν και οι όποιοι νόμιμοι δικαιούχοι τους είχαν πλέον μόνο χρηματική απαίτηση από την ΕΤΕ, να λάβουν το ανωτέρω τίμημα των 200 δρχ. ανά μετοχή. Αυτές οι απαιτήσεις, όπως και κάθε άλλη χρηματική απαίτηση, υπήχθησαν στο καθεστώς του Ν.18/1944 (Νόμος Σβώλου), με τον οποίο ορίστηκε σχέση ανταλλαγής 1 νέας δρχ. για κάθε 50 δισ. προϋφιστάμενες δραχμές και, έτσι, ουσιαστικά εκμηδενίστηκαν. Επιπλέον, σε κάθε περίπτωση οι απαιτήσεις εκείνες έχουν παραγραφτεί.

Για όλα τα ανωτέρω (την ακύρωση των εν λόγω τίτλων από έτους 1932 και την εντεύθεν έλλειψη οποιασδήποτε αξίωσης κατά της Τράπεζάς μας) έχει επανειλημμένα ενημερωθεί εγγράφως από την Τράπεζα ο ενδιαφερόμενος κ. Σώρρας και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του. Επίσης, σχετική απάντηση έχει δοθεί σε ερώτημα της ΔΟΥ Πατρών.

Το θέμα είναι ότι αν πας να κάνεις μια τέτοια κίνηση διεκδίκησης είναι λίγο περίεργη η κατάσταση.

Ας γίνει κίνηση για διεκδίκηση του ποσού.Αλλά δεν υπάρχει περίτπωση να μετακινηθεί ένα ποσό τέτοιου ύψους στο άψε σβήσε. Θα καταρρεύσει μια χώρα αν επιτραπεί κάτι τέτοιο. Στην καλύτερη να γίνει ένα διακανονισμός με δόσεις, αν δε μπλοκάρει το θέμα στα δικαστήρια μέχρι τη δευτέρα παρουσία.

Από την άλλη όταν πας να διεκδικήσεις το ποσό και πας να ζορίσεις μια χώρα που χρειάζεται τη στήριξη της, την επόμενη φορά που χρειαστείς υποστήριξη το πιο πιθανόν είναι να σου γυρίσουν την πλάτη. Είναι λίγο λεπτές οι ισορροπίες σε αυτά τα θέματα, όπως και με τα κατοχικά δάνεια

Αρχική Δημοσίευση από babisgr:

...αλλα δε θα πληρωσουν..

Click για ανάπτυξη...

Μόνο εμείς είμαστε χουβαρντάδες και πληρώνουμε.

Η διάψευση της Εθνικής Τράπεζας, επιβεβαιώνει τουλάχιστον ότι υπάρχει βάση αλήθειας σε τούτη την ιστορία. Δεν πρόκειται δηλαδή για εντελώς φανταστικό σενάριο, υπάρχει πραγματική διεκδίκηση και απλώς η πλευρά της Τράπεζας επιμένει ότι αυτή έχει παραγραφεί. Αυτό σημαίνει ότι κάποιο δικαστήριο θα πρέπει να κρίνει τη διαφορά... Εδώ ανοίγεται πεδίο αντιπαράθεσης νομικών επιχειρημάτων κι αν πιστέψουμε την αρχική δημοσίευση του θέματος, η πλευρά των διεκδικητών έχει κάνει τη μελέτη της. Το πράγμα αρχίζει να γίνεται ενδιαφέρον. Ίσως τελικά αποδειχτεί ότι με το ίδιο νομικό σκεπτικό που παραγράφηκαν τα χρέη της Τράπεζας της Ανατολής, θα έπρεπε να έχουν παραγραφεί και τα χρέη τα οποία προϋπήρχαν της πτώχευσης του 1932. Εάν όμως συνέβαινε αυτό, τότε το μεγαλύτερο μέρος του ελληνικού χρέους θα έπρεπε να παραγραφεί. (Την ιστορία με τα προπολεμικά δάνεια την έχω πει πολλές φορές, ας μην επαναλαμβανόμαστε...).

Εάν κανείς συνυπολογίσει το δημοσίευμα της Die Welt που παραδεχόταν ότι μας χρωστάν από τα κατοχικά αναγκαστικά δάνεια σε χρυσό, τότε φτάνει να παραγράφεται ολόκληρο το χρέος μας, μη σας πω ότι θα μας χρωστάν κιόλας. Ίσως δηλαδή τελικά ο πραγματικός θησαυρός να είναι η ίδια η απόδειξη της παραγραφής των χρεών της Τράπεζας της Ανατολής. Εάν πράγματι εμπλέκονται ως εγγυητές ευρωπαϊκές τράπεζες (αυτό μένει να αποδειχτεί) τότε θα δοθούν περισσότερα επιχειρήματα στην Ελλάδα για να αντιμετωπίσει το χρέος, με επιθετική Άρνηση της οφειλής και προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια (όχι ότι περιμένω από Γιωργάκηδες κι Αντωνάκηδες να κάνουν κάτι τέτοιο...).

Για να δούμε εάν θα υπάρξει εξέλιξη σ' αυτήν την ιστορία ή θα ξεφουσκώσει...

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:

Η αποτίμηση πάντως της μετοχής σε αστρονομικά ευρώ, έχει γίνει στα βιαστικά από έναν καθηγητή Πανεπιστημίου της διασποράς, ο οποίος γράφει σε ...πολυτονικό. από αυτό καταλαβαίνω ότι πιθανώς είναι γέρων και ελαφρώς εκτός πραγματικότητας.

Click για ανάπτυξη...

Ναι, είναι σίγουρο ότι ο άνθρωπος είναι εκτός της δικής μας πραγματικότητας. Κανείς πανεπιστημιακός στην Ελλάδα δεν τολμά να πει τέτοια πράγματα, ότι το δάνειο είναι μούφα και παλιόχαρτα, ειδάλλως θα... αξιολογηθεί αρνητικά.

Ο κ. Σώρρας απαντά στην Εθνική Τράπεζα

Ευθείες αιχμές κατά της Εθνικής Τράπεζας εκτοξεύει ο δικαιούχος-κληρονόμος των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής ενώ επιμένει ότι θέμα δεν θεωρείται λήξαν και πως μια σειρά από ερωτηματικά παραμένουν αναπάντητα. Ο Αρτέμιος Σώρρας εξέδωσε γραπτή απάντηση στην απάντηση της Εθνικής Τράπεζας την οποία αναδημοσιεύουμε αυτούσια παρακάτω:

Η απάντηση έχει ως εξής:

««Πράγματι, δια της με αριθμό 147611/1932 σύμβασης συγχώνευσης, νόμιμα έκτοτε δημοσιευθείσας, συγχωνεύτηκε δια εξαγοράς και απορρόφησης της, η τραπεζική εταιρεία “ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ Α.Ε.” από την “ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ“, πράξη συγχώνευσης η οποία εγκρίθηκε δια της με αριθμό 72186/1932 υπουργικής απόφασης, η οποία νόμιμα δημοσιεύτηκε στο Δελτίο ΑΕ&ΕΠΕ ΦΕΚ αρ. 301/31-12-1932.


Με την σύμβαση συγχώνευσης προβλέφθηκε ότι θα διενεργηθεί εδική εκκαθάριση, συνεπεία της μεταβιβάσεως των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού από την “ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ” στην “ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ” (επελθούσ ης καθολικής διαδοχής), με μόνο και αποκλειστικό σκοπό τον προσδιορισμό του τιμήματος εξαγοράς και δη της δίκαιης τιμής αντί της οποίας θα έπρεπε να ρευστοποιηθούν τα καθ΄ έκαστον λοιπά στοιχεία του ενεργητικού της Τράπεζας της Ανατολής, ως ειδικότερα διαδικαστικά προβλέφθηκε με την ανωτέρω πράξη συγχώνευσης.

Η ανωτέρω συγχώνευση διενεργήθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν. 5261/1931 και τον Ν. 2190/1920 ( ως τότε ίσχυε).
Με την σύμβαση συγχώνευσης συμφωνήθηκε ότι το ενεργητικό και παθητικό της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ μεταβιβάζεται (μεταβιβάσθηκε) αυτοδίκαια, κατά νόμω και συμβατικά (οπότε επέρχεται λογιστική συγχώνευση) και δη το μεν παθητικό αμέσως στους διάφορους λογαριασμούς του παθητικού αυτής, το δε ενεργητικό, ουχί αμέσως εν τω συνόλω του, εις τους λογαριασμούς του ενεργητικού της ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ, αλλά αναλόγως της προόδου της συντελεσθησόμενης ρευστοποιήσεως, ως προβλέφθηκε και ορίζεται στον όρο ΙV της σύμβασης συγχώνευσης. Ρητά ΕΞΑΙΡΕΘΗΚΑΝ της σχετικής μεταβιβάσεως οι σχετικές με το ΕΤΑΙΡΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, ΜΕΡΙΔΕΣ του ΠΑΘΗΤΙΚΟΥ, ρητά προσδιοριζόμενες, ήτοι κεφάλαιο, λογαριασμός εκτιμήσεως κεφαλαίου σε φράγκα σταθεροποιημένα, κεφάλαιο αποθεματικό τακτικό και κεφάλαιο αποθεματικό έκτακτο ως και κάθε έτερο στοιχείο του παθητικού μη αποτελούν υποχρέωση προς τρίτους, “… ΑΤΙΝΑ δεν θέλουσιν εμφανίζεσθαι εν τη περί ο όρος ΙV ειδική εκκαθάρισει, δεδομένου ότι θέλει καταβληθεί τοις μετόχοις τοις τράπεζας της Ανατολής το αντίτιμον των μετοχών υπό της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος κατά τα εν τω όρω Vi οριζόμενα…”.

Η καταβολή του τιμήματος εξαγοράς προβλέφθηκε να γίνει μετά την λήξη της ειδικής εκκαθαρίσεως στους κομιστές των μετοχών της ΤΡΑΠΕΖΑ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, καίτοι η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ έκανε άμεση χρήση όλων των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ. Απλή συγκριτική επισκόπηση και αξιολόγηση των στοιχείων ενεργητικού και παθητικού των δύο τραπεζών κατά το έτος 1932 αποδίδει εύγλωττα τα σχετικά συμπεράσματα.

Σύμφωνα με τον Ν. 2190/1920 και δη τον άρθρο 49 (ως τότε ίσχυε και σε γενικές γραμμές ομοίως ισχύει), προβλέπεται:

1. Οι παρά της συνελεύσεως διοριζόμενοι εκκαθαρισταί οφείλουσιν άμα τη ανάληψη των καθηκόντων αυτών να ενεργήσωσιν απογραφήν της εταιρική περιουσίας και να δημοσιευωσι δια του τύπου και του Δελτίου Ανωνύμων Εταιρειών και Εταιρειών Περιορισμένης ευθύνης της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως ισολογισμόν ούτινος υποβάλλεται εις το Υπουργείον Εμπορίου.
2. Την αυτήν υποχρέωσιν υπέχουσιν οι εκκαθαρισταί και κατά την λήξιν της εκκαθαρίσεως.
3. Η γενική συνέλευσις των μετόχων διατηρεί πάντα τα δικαιώματα αυτής κατά τη διάρκεια της εκκαθαρίσεως.
4. Οι λογαριασμοί της εκκαθαρίσεως εγκρίνονται υπό της γενικής συνελεύσεως.
Εκ της μέχρι σήμερα σχετικής έρευνας, αφενός δεν έχει ανευρεθεί δημοσιευμένος ισολογισμός και δη σε φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ), ως ο νόμος ορίζει, σχετικά με την λήξη της εκκαθάρισης, η οποία θα καθόριζε το τίμημα εξαγοράς, αφετέρου δεν έχει ανευρεθεί απόφαση γενικής συνέλευσης των μετόχων δια της οποίας έχουν (τάχα) εγκριθεί οι λογαριασμοί (του πέρατος) της εκκαθάρισης.
Επειδή η ΕΤΕ, με επίσημη ανακοίνωσή της, ισχυρίζεται ότι (τάχα) η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε τον μήνα Δεκέμβριο του έτους 1936 (κάτι το οποίο δεν μας έχει δηλώσει μέχρι σήμερα σε δύο εξώδικες δηλώσεις - προσκλήσεις μας), δεν μένει παρά να δημοσιοποιήσει συγκεκριμένα:


- την οικεία έκθεση των εκκαθαριστών και τις σχετικές οικονομικές καταστάσεις πέρατος της εκκαθαρίσεως και δη τον ισολογισμό πέρατος της εκκαθάρισης,
- το οικείο φύλλο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης (ΦΕΚ) όπου οφείλει να είναι δημοσιευμένος ο ισολογισμός πέρατος της εκκαθάρισης και
- την οικεία απόφαση γενικής συνέλευσης των μετόχων δια της οποίας έχουν (τάχα) εγκριθεί οι λογαριασμοί ( του πέρατος ) της εκκαθάρισης.
Αναφορικά με την αξία των μετοχών της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ παραπέμπουμε στο ίδιο το κείμενο της σύμβασης συγχώνευσης και στα στοιχεία των ισολογισμών των δύο τραπεζών κατά τον κρίσιμο χρόνο του 1932. Χαρακτηριστικά στο άρθρο ΙΙ της σύμβασης συγχώνευσης ορίζεται: “Οι συμβαλλόμεναι τράπεζαι αναγνωρίζουν το αδύνατον της επί του παρόντος και εν τω προσεχεί μέλλοντι ακριβοδίκαιας εκτιμήσεως της περιουσίας της εξαγοραζομένης τραπέζης της Ανατολής , λόγω των γενικών οικονομικών συνθηκών, επιπλέον δε και των ειδικών τοιούτων της τραπέζης ταύτης, κρίνουσιν ανέφικτον και άδικον τον από τούδε καθορισμόν του τιμήματος εξαγοράς κατ΄ αποκοπήν πάντως δε ασύμφορον ιδία δε δια τους μετόχους της τραπέζης της Ανατολής…”.

Θεωρούμε ότι παρέλκει η νομική ή λογική αξιολόγηση της επίκλησης του Ν. 18/1944, ο οποίος είναι παντελώς άσχετος με την συγκεκριμένη υπόθεση (ως ο καθένας ενδιαφερόμενος μπορεί να αξιολογήσει) και τον οποίο σε καμία περίπτωση δεν δύναται να επικαλείται βάσιμα η ΕΤΕ, νόμο που αναφέρεται στα “τραπεζογραμμάτια” και το νόμισμα της δραχμής και φυσικά δεν αναφέρεται στα δικαιώματα των μετόχων της τράπεζας ΑΝΑΤΟΛΗΣ.
Η αξίωση του μετόχου για καταβολή της αναλογίας του στο προϊόν της εκκαθάρισης αποτελεί ένα επιμέρους περιουσιακό δικαίωμα, που πηγάζει από την μετοχική σχέση, καθώς ουσιαστικά συνιστά ένα δικαίωμα δανειστή που πηγάζει από την εταιρική σχέση. Η αξίωση αυτή γεννιέται με την μετοχική σχέση και λειτουργεί ως αφηρημένο δικαίωμα προσδοκίας μέχρι την συγκεκριμενοποίησή του (την οποία δεν μας γνωστοποιεί η ΕΤΕ), δηλ. μέχρι να ενεργηθούν νομικά ορθά όλες οι προβλεπόμενες πράξεις εκκαθάρισης.


Τέλος, ζήτημα παραγραφής δεν δύναται ευπρόσωπα να προταθεί, ακριβώς διότι σύμφωνα με τον νόμο, η παραγραφή αρχίζει από το τέλος του έτους εντός του οποίου εγκρίθηκαν οι ετήσιες οικονομικές καταστάσεις πέρατος της εκκαθάρισης, που ως προαναφέρεται, δε υφίσταται τέτοια έγκριση. Εφόσον η ΕΤΕ έχει αντίθετη θέση, δεν μένει παρά να δημοσιοποιήσει τα ανωτέρω ουσιώδη νομικά έγγραφα.
Η παντελώς αόριστη και γενικόλογη τοποθέτηση της ΕΤΕ εκτιμάται ελεύθερα και έκαστος μπορεί να κρίνει ανάλογα.

Αθήνα 21-9-2011

madata.gr

Ωραία η ανταπάντηση του Σώρρα (κοιτάξτε πλάκα: Να μας θάψει ο Σώρρος και να μας σώσει ο... Σώρρας) όμως αρχίζω πάλι να μην καταλαβαίνω. Από αυτά που γράφει φαίνεται ότι του χρωστάει η Εθνική Τράπεζα. Πώς λοιπόν αυτό θα μπορούσε να σώσει την Ελλάδα από τα δάνεια και τα χρέη; Μάλλον θα επιβάρυνε το χρέος παρά θα το ελάφρυνε...