Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Λοιπόν το κώνειο μου έφτιαξε το στομάχι, όμως είχε πολύ πικρή γεύση. Παρακαλώ στο μέλλον να το παρασκευάζουμε με γεύση σοκολάτας ή φράουλας που μου αρέσουν περισσότερο. Τα «Καινά Δαιμόνια» που διαφθείρουν τη νεολαία υπήρξαν ανέκαθεν το μέγιστο φόβητρο των κάθε λογής φιλοσοφούντων. Η μαύρη μαγεία υπήρξε πάντα το πρόσχημα των σκοταδιστών. Η ελληνική παιδεία παραμένει ακόμη ένα από τα πλέον παρεξηγημένα θέματα. Εν πάσει περιπτώσει, είχα κι εγώ κάποιο κέρδος απ’ όλα αυτά. Διδάχθηκα την εκπληκτική τέχνη του να σφυρίζεις αδιάφορα, τέχνη που σκοπεύω στο εξής να εξασκήσω. Άλλωστε οι καρχαρίες είναι πολύ ευαίσθητα ζώα και δεν μπορούμε να τους ταΐζουμε με ό,τι κι ό,τι κι έτσι κάποιοι διέσωσαν το ταπεινό τους σαρκίο. Ας σφουγκαρίσουμε λοιπόν το κατάστρωμα γι’ ακόμη μια φορά κι ας προσπαθήσουμε να συνεχίσουμε το ταξίδι μας, παρά το βαρύ κλίμα που έχει διαμορφωθεί μεταξύ κάποιων εξ ημών.


Αγαπητέ Creat Chaos,
-Γράφεις: "Ας μην ξεχνάμε ότι τα φίδια είναι σύμβολο σοφίας". Αλλά τι είναι "σοφία"; Το να κάνεις σύμβολο ένα "φίδι" ή με τα "σύμβολα" να αναγνωρίζεις τα "φίδια"; Είναι γραμμένη βέβαια και η νουθεσία:" Γίνετε φρόνιμοι ως ο όφις και αθώοι ως η περιστερά", αλλά ο "Μεγάλος Δάσκαλος Ιησούς( ο και επωνομαζόμενος "Χριστός")" τελικά είχε μόνον μία "επιλογή". Να πει δηλαδή:" Αλλά, πατέρα μου, ας γίνει κατά το θέλημα Σου". Προφανώς, τότε ήταν συνεπής προς τον Νόμο:" Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, για να γίνεις μακροχρόνιος επί της γης, την οποία σου δίνει Κύριος ο Θεός σου". Νόμος όμως και ελευθερία πως συνταιριάζουν, για να
"να γίνεις αληθινός" όπως προτρέπεις(;) εισαγωγικά;
-Επίσης γράφεις: "Ταυτόχρονα είναι μια μορφή αθανασίας, η μόνη προσιτή στον άνθρωπο, αφού εάν μεταβιβαστεί παραμένει αιώνια και αθάνατη"(υπογραμμίσεις, δικές μου). Γνωρίσαμε λοιπόν την αθανασία και μάθαμε πως είναι και πολύμορφη; Αλλά τότε, τι νόημα έχει η διατύπωση "η μόνη προσιτή στον άνθρωπο"; Τις υπόλοιπες "μορφές" της, τις αριθμούμε μήπως "εξ αποκαλύψεως": έστω από το όποιο χάος;
Αγαπητέ Creat Chaos, ας μην παραβλέπουμε πια, ότι αφότου οι Χημικοί σκαρφίστηκαν το "DNA", έχασε τον θρόνο της στα ανθρώπινα, η "δια πίστεως πατρότητα". Ή μήπως και το "DNA", δεν είναι παρά ένα ακόμη σύμβολο; Εν πάσει περιπτώσει όμως, και η "μητρότητα" των Χημικών, δεν είναι ...πανάγια:D!



Καλωσορίζω τον καινούριο συνταξιδιώτη. Το ψευδώνυμό του περιέχει το όνομα Νώε, πράγμα που θεωρώ ως καλό οιωνό, αφού το πλοίο εκείνου κατάφερε να επιπλεύσει εν μέσω κατακλυσμού, ενώ όλοι οι άλλοι βούλιαξαν. Άλλωστε οι δυσοίωνες αστρολογικές προβλέψεις περί βύθισης του δικού μας πλοίου ευτυχώς δεν επαληθεύτηκαν.




«Τα φίδια ως σύμβολο σοφίας»…

Τα φίδια συμβολίζουν τον ερπετικό μας εγκέφαλο, την έδρα όλων μας των ορμεμφύτων. Εκεί βρίσκεται εγγεγραμμένο το Θέλημά μας, όπως το στοιχειοθετεί ο Άλιστερ, ή κατ’ άλλους «Ο δρόμος της ψυχής μας», «Το μονοπάτι με καρδιά», «Το χάρισμά μας», «Το Τοτέμ μας», «Η Μοίρα μας». Όσοι από εμάς έχουμε παιδιά και παρακολουθήσαμε την ανάπτυξή τους με προσοχή, ίσως να έχουμε παρατηρήσει ότι «ο άνθρωπος γεννιέται γνωρίζοντας και μεγαλώνει ξεχνώντας». Ο Σωκράτης έδειξε ότι ένας αμόρφωτος νεαρός δούλος είχε την ικανότητα να αποδείξει το Πυθαγόρειο Θεώρημα, το οποίο ουδέποτε είχε διδαχθεί, υποδηλώνοντας έτσι ότι η Γνώση είναι έμφυτη στον άνθρωπο. Ωστόσο η Λογική μας είναι πλάνη, όπως διαπιστώνει και ο Πλάτωνας ομιλώντας περί της Σκοτεινής Σπηλιάς και το Συναίσθημα συνήθως μας τυφλώνει, όπως μπορεί να μαρτυρήσει και η κοινή εμπειρία όλων μας, όσων τουλάχιστον έχουν νιώσει ποτέ κάποιο συναίσθημα, συνεπώς η Γνώση θα πρέπει να εδρεύει στο πάνσοφο ερπετό. Η παραπάνω δήλωσή μου πιθανώς να παρεξηγηθεί, αφού κατά την εβραιοχριστιανική παράδοση το ερπετό είναι συνώνυμο του Διαβόλου. Σε αυτό θα είχα να παρατηρήσω ότι ο Εωσφόρος είχε το δικαίωμα να επιλέξει και το εξάσκησε, φυσικά δεν έχει πλέον το δικαίωμα ν’ αλλάξει επιλογή. Αντιθέτως ο άνθρωπος έχει το «αυτεξούσιον», συνεπώς διαθέτει το δικαίωμα επιλογής, γι’ αυτό και σύμφωνα με την ίδια παράδοση οι άγγελοι και οι δαίμονες διεκδικούν συνεχώς την ψυχή του κάθε ανθρώπου. Το ερπετό είναι υπεύθυνο για τη διασύνδεση όλων των ανθρώπινων εγκεφάλων σ’ ένα «Σύμπαν Αλληλεπίδρασης», μια μορφή κοσμικού διαδικτύου. Το ερπετό επικοινωνεί με το Χώρο των Ιδεών, αυτό κατανοεί το μυστικό νόημα και τη δύναμη των συμβόλων. Χωρίς αυτό λοιπόν θα ήταν αδύνατο ν’ ακολουθήσουμε το ταξίδι μας…

«Νόμος κι Ελευθερία»...

Εδώ έχουμε ένα αρκετά δύσκολο φιλοσοφικό ερώτημα. Στην πραγματικότητα, όταν αναφερόμαστε σε φυσικούς, δηλαδή Θεϊκούς, νόμους, όπως για παράδειγμα η βαρύτητα, η φυσική επιλογή κλπ, η έννοια της Ελευθερίας απλουστεύεται. Σε αυτήν την περίπτωση η Ελευθερία είναι ο χώρος μέσα στον οποίον η συνέργια των φυσικών νόμων μας επιτρέπει να κινηθούμε. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψιν ότι, όπως αναφέρθηκε στην προηγούμενη κάρτα των Εραστών, κάθε φυσική δύναμη εν τη γενέσει της δημιουργεί και την ακριβώς αντίθετη και ότι πάντα υπάρχουν χαοτικά μικρές πιθανότητες κάποιοι νόμοι να αναιρούνται, σε δεδομένο τόπο και χρόνο, τότε αυτή η μορφή Ελευθερίας δεν είναι αμελητέα, ούτε τόσο στενή όσο αρχικά φαίνεται.

Το πρόβλημα γίνεται δυσκολότερο όταν αναφερόμαστε στους ανθρώπινους νόμους, ακόμη χειρότερα όταν κάποιοι εξ αυτών παρουσιάζονται ως Θεϊκοί. Από την άλλη πλευρά, ο Νόμος είναι απαραίτητος σε κάθε ανθρώπινη συνάθροιση, προκειμένου αυτή ν’ αποτελέσει «Κοινωνία». Με δεδομένο το ότι η κοινωνικότητα είναι έμφυτη ανθρώπινη ανάγκη, η ύπαρξη Νόμου καθίσταται ουσιώδης. Κατά τη γνώμη μου κάθε ελεύθερος και αυτεξούσιος πολίτης μιας κοινωνίας επιλέγει και δέχεται συνειδητά την εκχώρηση μέρους της προσωπικής του ελευθερίας προς χάριν του συνόλου. Στο βαθμό μάλιστα που ο ίδιος συμμετέχει στην στοιχειοθέτηση του Νόμου, η έννοια της Ελευθερίας παραμένει ζωντανή. Πολύ δε περισσότερο, όταν ο νόμος είναι κατά το δυνατόν εναρμονισμένος με τον φυσικό Νόμο. Ο τηρητής του Νόμου, που αποκτά τεράστια εξουσία, πρέπει να επιλέγεται με κριτήρια την αυτάρκεια, την σοφία, την εντιμότητα και την ταπεινότητά του. Οι πολίτες διατηρούν την επίγνωση ότι η εξουσία εκπηγάζει απ’ αυτούς, έτσι ώστε ν’ αποτελεί απλά δικαιοδοσία και ο ηγέτης είναι «πρώτος μεταξύ ίσων» όπως αναφέρθηκε και στην κάρτα των Εραστών, μέσω της αψίδας των σπαθιών («Τη μέρα που θα χρειαστεί να τους διατάξω για να κάνουν κάτι, δεν θα είμαι πια Βασιλιάς τους). Ο Νόμος πρέπει να είναι άγραφος (όπως πρόσταξε ο Μέγας Λυκούργος), ώστε στις επόμενες γενεές να μεταβιβάζεται το πνεύμα παρά το γράμμα του. Πρέπει επίσης να είναι λιτά και με σαφήνεια διατυπωμένος, ώστε ν’ αποτελεί κτήμα του κάθε πολίτη και να συντελεί στη διαμόρφωση του «κοινού περί δικαίου αισθήματος». Ο Νόμος πρέπει ακόμη ν’ αποτελεί ζωντανό οργανισμό που εξελίσσεται μαζί με την κοινωνία. Οι αλλαγές θα πρέπει να εγκαθίστανται με τρόπο εξελικτικά αργό, ώστε να προλαβαίνει η κοινωνία να «χωνεύει» αλλά και να κρίνει τους όποιους νεωτερισμούς.

Γενικά κάθε νόμο και περιορισμό μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε με δυο πιθανούς τρόπους, τον ενοχικό και το διαλεκτικό. Στην πρώτη περίπτωση, ο Νόμος κατέχει θέση ηλεκτροφόρου σύρματος, που οριοθετεί τη φυλακή μας. Εδώ ακόμη και η σκέψη υπέρβασης του ορίου δημιουργεί μια σειρά εμφυτευμένων συναισθηματικών αντιδράσεων που περιλαμβάνουν ενοχές, τύψεις, ανασφάλεια, ντροπή. Στη δεύτερη περίπτωση οι περιορισμοί εκλαμβάνονται ως προειδοποιητικές πινακίδες, τις οποίες κάποιος σοφότερος ημών έθεσε για να μας προφυλάξει από τις κοινωνικές και προσωπικές συνέπειες των αμαρτιών μας (με την αρχαία έννοια της λέξης που σημαίνει «λάθος, αστοχία»). Εδώ ο πολίτης διατηρεί το δικαίωμα να πλησιάσει κοντά στα όρια, να τα μελετήσει, να κατανοήσει τους αντικειμενικούς λόγους που επέβαλαν την εφαρμογή τους και ίσως να δοκιμάσει να τα ξεπεράσει. Αυτή είναι και η υπέρτατη μορφή Ελευθερίας, να κάνει κάποιος τις επιλογές του συνειδητά και να στέκεται ν’ αντιμετωπίσει τις συνέπειές τους, όπως αναφέρει και ο Νίτσε. Μάλιστα, σε περίπτωση που δικαιωθεί για την επιλογή του, γίνεται ο ίδιος ο σοφός που μετακίνησε τα όρια ένα βήμα παρακάτω, βοηθώντας στην εξέλιξη της κοινωνίας.
Συνεπώς ο Νόμος και η Ελευθερία μπορούν να συνδυαστούν, χωρίς το ένα ν’ ακυρώνει το άλλο.

«Αθανασία»…

Ακόμη ένα δύσκολο φιλοσοφικό ερώτημα. Κανείς από εμάς δεν γνωρίζει τι είναι η Αθανασία, ούτε καν αν κάτι τέτοιο υπάρχει. Από την άλλη μεριά, είναι μια έννοια βαθύτατα ριζωμένη στο συλλογικό υποσυνείδητο, αφού εμφανίζεται με αξιοπρόσεκτη συνέπεια σε όλες τις θρησκείες, πρωτόγονες ή εξελιγμένες. Η πλέον αρχέγονη ιδέα περί Αθανασίας είναι ότι ο καθένας ξαναζεί μέσω των απογόνων του, ιδέα που βρίσκεται κοντά στη φυσική αναγκαιότητα της αναπαραγωγής και δεν έρχεται σε αντίθεση με τα πορίσματα της βιολογίας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την προγονολατρεία που παρατηρείται σε όλες σχεδόν τις πρωτόγονες φυλές, αλλά και στο «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου» που μας ανέφερε ο Νωεύς. Μια δεύτερη μορφή Αθανασίας είναι αυτή στην οποία αναφέρεται ο Μ. Κούντερα στο ομότιτλο βιβλίο του. Είναι η ικανότητα να εγγράψει κανείς το μορφικό του πεδίο (την ιδέα του, την εικόνα του ή το όνομά του) στο Χώρο των Ιδεών, κάνοντας κάτι το σπουδαίο ή κάτι το γελοίο (η Καταγέλαστος Αθανασία, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει). Συχνά η Θυσία (δηλαδή η θεαματική και δημόσια αυτοθυσία) αποτελεί ένα κοινό εργαλείο γι’ αυτόν το σκοπό. Έτσι, ο Ιησούς δημιούργησε την έννοια του Θεανθρώπου, αλλά και ο Λεωνίδας στις Θερμοπύλες έθεσε τον εαυτό του στη χορεία των ημιθέων. Ταυτόχρονα όμως το ίδιο έκαναν ο Ιούδας και ο Εφιάλτης. Πράγματι, αυτός είναι ένας εφικτός τρόπος να κατακτήσει κανείς την Αθανασία, όμως ποιος από εμάς είναι άξιος να κάνει κάτι σπουδαίο, μια θυσία, έστω μια προδοσία; Τέλος εικάζεται ότι υπάρχει και άλλος τρόπος κατάκτησης της Αθανασίας, ν’ ανέβει κανείς στο τρένο μιας οποιασδήποτε επίσημης θρησκείας, πιστεύοντας ότι στο τέλος ο σταθμάρχης θα σφυρίξει τρεις φορές και ότι ο ίδιος θα κατέβει με τη βαλίτσα του στον Παράδεισο και την Αιώνια Ζωή. Ο συγκεκριμένος τρόπος είναι παρηγορητικός, όμως δυστυχώς για μένα, δεν πιστεύω σε τέτοιες υποσχέσεις…
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 2 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top