Θέλεις να κάνεις σχέση;

kynofilos

Δραστήριο μέλος

Ο kynofilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 448 μηνύματα.
διαφωνήτε και σε ποια συμφωνήτε; κάνετε κάτι απο αυτά΄; πιστέυετε ότι υσχίουν;

Αγαπητή mania το θεωρησα αποκαλυπτικό και αληθινό βασισμενο σε μελέτες και στατιστικές, βρήκα ότι ισχύει στη ζωή μου και μου εδωσε την αποφασιστικότητα, ή τις λογικές δικαιολογίες να φανω δυνατός και να παρω μια αποφαση που ερχόταν εδώ και καιρό. Νομιζω το κειμενο βοηθα στην αποκαλυψη της αλήθειας και το κουνημα απο επιμελημένες αυταπάτες. Κι εγώ να σε ευχαριστήσω που το δημοσίευσες και δω.

Θελω επίσης να πω ότι ορισμένα άτομα που εμφανίζουν προβληματική συμπεριφορά θα έπρεπε να μην επιδιώκουν σχέσεις, για δικό τους καλό και καλό όλων των άλλων. Επαφίεται στον δημοκρατικό αυτοπεριορισμό η εφαρμογή αυτού του μέτρου.
Οι ορμές και οι ορμόνες οπωσδήποτε κάνουν τη ζωή χωρίς αισθητηριακή ηδονή, μια ταλαιπωρία που καταλήγει σε δυσθυμία κακή διάθεση, κακή συμπεριφορά...

Αυτές οι εκφράσεις έχουν προβληματίσει την ανθρώπινη κοινωνία από την αρχή... Στην Ιστορία διάφορες μέθοδοι εφαρμόσθηκαν και υπάρχουν ακόμα για τον έλεγχο των ορμονών σε ευπαθή άτομα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

travel_lover

Διάσημο μέλος

Η travel_lover αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,202 μηνύματα.
έρωτας κ κανόνες δεν πάνε μαζί!!!
αλλά σωστό το κειμενάκι, κ ναι η σοβαρή σχέση μπορεί να είναι βαριά αλλά είναι όλα τα λεφτα!!!!!!:thumbsup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

PYLH

Δραστήριο μέλος

Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
Μου άρεσε πολύ το κείμενο που μόλις διάβασα.Θα συμφωνήσω μ'όλα αυτά αν και θεωρώ ότι είναι λίγο δύσκολο να τα εφαρμόσει κανείς.Πιστεύω ότι ακόμα κι άν έχεις ξεκάθαρο μυαλό και σκέψη για να μπορέσεις να "δείς" τα σημάδια αυτά,τις περισσότερες φορές (στην δική μου περίπτωση τουλάχιστον) αν αρχίσω να ερωτεύομαι κάποιον ή νοιώθω μια έλξη γι αυτόν...αφήνομαι,προτιμώ να το ζήσω κι ύστερα βλέπουμε!:worry:
Γενικότερα όμως πιστεύω ότι οι άνθρωποι εθελοτυφλούν,ίσως γιατί ελπίζουν ότι "αυτή τη φορά θα είναι διαφορετικά", πως βρήκαν κάτι το ιδιαίτερο.Ή γιατί υπάρχει κάτι που τους "σπρώχνει" να δοκιμάσουν το καινούργιο.Ο έρωτας και το συναίσθημα έχει το προβάδισμα συνήθως.Είναι αυτό που μας εμποδίζει να δούμε ξεκάθαρα.
Ύστερα από 21 χρόνια σχέσης και γάμου συνολικά,με δύο παιδιά σίγουρα δεν τα'χω δει όλα αλλά έχω δει πάρα πολλά μέχρι στιγμής.
Πάντως είναι γεγονός πώς το κείμενο εκφράζει πολλές αλήθειες και με βρίσκει σύμφωνη στα περισσότερα σημεία του.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Καυκιος:
- Τον πρώτο καιρό η συντροφική σχέση δίνει την ευκαιρία στους ερωτευμένους να εκφράσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Με το πέρασμα του χρόνου όμως συσσωρεύονται αρνητικές εμπειρίες και η ονειρική διάσταση της σχέσης δίνει τη θέση της στην σκληρή πραγματικότητα. Συνειδητοποιούμε ότι ο άλλος δεν πρόκειται να ανταποκριθεί στις αρχικές, ανεδαφικές μας προσδοκίες. Η συνήθεια, η πλήξη και η απογοήτευση αποκαλύπτουν βαθιές αδυναμίες και πυροδοτούν αρνητικές συμπεριφορές.
Κάτω από το συνεχές βάρος των αντιξοοτήτων και των συγκρούσεων γινόμαστε όλο και περισσότερο εγωκεντρικοί, αδιάφοροι, απρόσεχτοι και επιθετικοί. Η απαράδεκτη συμπεριφορά μας, χειροτερεύει τη συμπεριφορά του συντρόφου μας και η απαράδεκτη συμπεριφορά του συντρόφου χειροτερεύει τη δική μας. Αυτός ο φαύλος κύκλος φθείρει όλο και περισσότερο την ποιότητα της επικοινωνίας και φτάνουμε σε οριακές καταστάσεις φαυλότητας που δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ούτε στους χειρότερους εφιάλτες μας.

Αρνούμαι να συμφωνήσω με κάποιος που αντιλαμβάνεται την ερωτική σχέση σαν μια κακή αρρώστια που περνάει με τον καιρό. Το πιο παράξενο δε, είναι που δεχόμαστε αβασάνιστα πως έτσι είναι τα πράγματα και όλες ανεξαιρέτως οι σχέσεις είναι καταδικασμένες να έχουν την κατάληξη που περιγράφει.
Υπάρχουν γύρω μας, αρκετά παραδείγματα που αποδεικνύουν αυτόν τον κύριο ανεδαφικό και τις απόψεις του επικίνδυνες. Η Καγίρα είπε: "Σε γενικές γραμμές είναι σωστό το κείμενο και μόλις μου δημιούργησες μια τάση να μη θέλω να ξανακάνω σοβαρή σχέση στη ζωή μου.. " και αυτό είναι πράγματι αυτό που απορρέει από αυτό το κείμενο. Μας προτρέπει στην ουσία να μην επενδύουμε στις ανθρώπινες σχέσεις, όταν ο άνθρωπος είναι κατ' εξοχήν ζώο κοινωνικό! Για μένα είναι εξωφρενικό.
Από την άλλη πλευρά, κανείς μας δεν αμφιβάλει φαντάζομαι ότι μια φιλία μπορεί να διαρκέσει για πάντα... Γιατί άραγε? Τι είναι μια σοβαρή ερωτική σχέση, άλλο από μια ισχυρή φιλία που συνοδεύεται από ερωτική πράξη;

Δεν καταλαβαίνω τι εμποδίζει δύο συντρόφους να είναι μόνιμα ο καλύτερος εαυτός τους; Πως αλλιώς μπορεί να διατηρηθεί οποιαδήποτε σχέση, αν όχι με συνεχή προσπάθεια και αμοιβαίο ενδιαφέρον;
Όταν ξέρεις να αποδυναμώνεις κάθε αρνητική εμπειρία με διάλογο, χωρίς να ξεχνάς πως η σχέση δεν είναι οι αρνητικές εμπειρίες και οι κόντρες αλλά ΚΑΙ αυτά μαζί με αντίστοιχες θετικές εμπειρίες, γιατί θα πρέπει να εμμένουμε στα άσχημα και να δημιουργούμε μέσα μας νευρώσεις και ανταγωνισμό;

Πως ορίζεται η "σκληρή πραγματικότητα" και ποιος την κάνει σκληρή;
Ποιος ορίζει τις προσδοκίες μας και πόσο ανεδαφικές είναι;
Το κείμενο διατείνεται πως η σχέση είναι κάτι αποκομμένο από τους συντρόφους, που τους ορίζει, χωρίς να την ορίζουν και που όπως και να 'χει, θα καταλήξει με τον χειρότερο τρόπο, ενώ κατά τη γνώμη μου συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο:
Οι σύντροφοι φτιάχνουν τη σχέση. Στο χέρι τους είναι να την φτιάξουν ανταγωνιστική, αδιάφορη, ή συντροφική και διαλλακτική.
Όσο περισσότερο βέβαια πείθουμε τους ανθρώπους πως οι σχέσεις είναι κακές από τη φύση τους τόσα περισσότερα διαζύγια και κατεστραμμένες σχέσεις θα βιώνουμε και θα βλέπουμε γύρω μας και θα το θεωρούμε και απολύτως φυσιολογικό και δικαιολογημένο...

Το λέει και μόνος του πιο κάτω, πως τελικά αυτό που φθείρει τη σχέση είναι η απαράδεκτη συμπεριφορά μας... Να το πρώτο σημείο που συμφωνώ μαζί του! :) Η απαράδεκτη συμπεριφορά όμως θα μπορούσε να μας στερήσει και τον καλύτερό μας φίλο, θα μπορούσε να μας στερήσει ακόμα και άτομα που έχουν συγγενική σχέση μαζί μας σε ακραίες περιπτώσεις...

Θέλεις να κάνεις σχέση;
Μάθε τι μπορεί να σε περιμένει!


Ενδιαφέρεσαι να εμπλακείς σε σοβαρή ερωτική σχέση;
Ετοιμάσου και πρόσεχε!
Α, πα πα...τρέμω τώρα... Σαν απειλή δεν ακούγεται αυτό;

Γνώρισε τις αδυναμίες σου και συμφιλιώσου μαζί τους. Προσπάθησε να βελτιώσεις τον εαυτό σου και να βρεις εσωτερική ισορροπία πριν να κάνεις σχέση. Δεν μπορείς να γίνεις καλός σύντροφος αν δεν έχεις μάθει να αντέχεις τη μοναξιά και να υπομένεις δυναμικά τις αντιξοότητες.
Δεν μπορείς να γίνεις καλός σύντροφος αν πρώτα δεν έχεις μάθει να τα πηγαίνεις καλά με τον εαυτό σου. Είναι αλήθεια αυτό.
Πολλοί άνθρωποι περνούν φάσεις στη ζωή τους, (μερικοί περνούν έτσι ολόκληρη τη ζωή τους) που δεν αντέχουν να είναι μόνοι με τον εαυτό τους ούτε δευτερόλεπτο! Μπαίνουν στο σπίτι και το πρώτο που κάνουν είναι να ανοίξουν την τηλεόραση για να μην ακούνε καν τις ίδιες τους τις σκέψεις...
Η αυτογνωσία είναι χρήσιμο εργαλείο ως προς τη συνειδητοποίηση των ιδιαιτεροτήτων και των αδυναμιών μας.

Μίλησε για τους φόβους, τις αδυναμίες και τις ανάγκες σου στον σύντροφό σου. Μην προσπαθείς να φανείς καλύτερος από αυτό που είσαι στην πραγματικότητα.
Ακριβώς! Όσο πιο ειλικρινής είσαι με το σύντροφό σου εξ' αρχής, τόσο λιγότερο κινδυνεύεις να βρεθείς και να τον φέρεις, προ εκπλήξεων...
Το πρόβλημα βέβαια συνήθως είναι πόσο ειλικρινής μπορεί να είναι κανείς πρώτα με τον εαυτό του...

Όσο αποφεύγεις τη σωματική επαφή τόσο πιο εύκολο είναι να διαφυλάξεις την ανεξαρτησία σου. Το σεξ είναι πολύ δυνατό μέσον ενίσχυσης της οικειότητας και είναι πιθανόν να σε συνδέσει θανάσιμα με έναν ακατάλληλο σύντροφο.
Γιατί άραγε είναι αμαρτία θανάσιμη η οικειότητα; Και γιατί προεξοφλούμε ότι αυτός που διαλέξαμε μόνο ακατάλληλος μπορεί να αποδειχτεί; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να εστιάσουμε στα κριτήρια με τα οποία διαλέγουμε σύντροφο;
"Μακριά από το σεξ, αν θέλετε να είστε ευτυχισμένοι"...Αυτό μας λέει; :hmm:

Αν από τα πρώτα ραντεβού ενοχλείσαι από τη συμπεριφορά του άλλου, προσπάθησε να απομακρυνθείς. Μην ελπίζεις ότι ο χαρακτήρας του ή η σχέση σας θα βελτιωθεί στο μέλλον. Συνήθως όσο περνάει ο καιρός τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.
Τρέμε κόσμε!!

Αν παραμένεις σε μια δύσκολη σχέση επειδή φοβάσαι να αντιμετωπίσεις την οδύνη του χωρισμού ... είναι πιθανόν να αντιμετωπίζεις την οδύνη της σχέσης μια ολόκληρη ζωή.
Αυτό το έζησα από πολύ κοντά στη σχέση των γονιών μου και συνήθως έτσι είναι. Θα αντικαθιστούσα το "δύσκολη" με το "δυσάρεστη" απλά και μόνο, επειδή μια σχέση μπορεί να περάσει και από δύσκολες καταστάσεις και να επιβιώσει.

Αφήνω για το τέλος τη χαριτωμένη εικονίτσα με το σαφές υπονοούμενο πως όλοι οι άντρες έχουν στο μυαλό τους ένα πράγμα και μόνο:


Αυτός ο ψυχολόγος, χρειάζεται ψυχολόγο... :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Scandal

Διαχειριστής

Ο Πέτρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Web developer και μας γράφει απο Περιστέρι (Αττική). Έχει γράψει 16,692 μηνύματα.
Ίσως τα μέλη του ζευγαριού αντιλαμβάνοντε υπερβολικά και λάθος ( λάθος με την έννοια ότι δεν τους ευχαριστεί αυτό) το γεγονός ότι η αρχική φάση του εντυπωσιασμού έχει περάσει, απογοητεύοντε και δεν προσπαθούν να συνεχίσουν να δίνουν τη σημασία και το ενδιαφέρον που έδιναν αρχικά ο ένας για τον άλλον. :)

Είναι στο χέρι του ζευγαριού το να αντιλαμβάνεται θετικά και να αποδέχεται τις νέες περιόδους (ώριμες, δύσκολες, χαράς, λύπης) που ζει.
Όλα μια ιδέα είναι. :)


-petros
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Όταν έγραψα πως μάλλον δεν θέλω να ξανακάνω σοβαρή σχέση στη ζωή μου, ήμουν σε πολύ περίεργη φάση- σαφέστατα το κειμενάκι προσπαθεί να σε οδηγήσει προς τα εκεί, αλλά εγώ είχα επηρεαστεί κι απ' όσα μου συνέβαιναν τότε. Τώρα πλέον δεν αισθάνομαι έτσι.

Κι αυτό με την απαράδεκτη συμπεριφορά είναι σοφό. Είναι πανεύκολο να παρασυρθείς από την καθημερινότητα και να οδηγηθείς σε κάτι τέτοιο. Και τελικά να καταστρέψεις μια καλή σχέση για μικροπράγματα που ένα ένα, σιγά σιγά θα σε γεμίζουν ένταση που ο χωρισμός θα ξεθυμάνει.. :confused:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Δεσμώτης

Περιβόητο μέλος

Ο Δεσμώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 45 ετών. Έχει γράψει 4,605 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από Καυκιό:
Παραδείγματα "ύποπτων" συμπεριφορών..bla bla..



Εκρήξεις θυμού απέναντι σε εσένα ή σε άλλους.

Δηλαδή όταν θυμώνω τί να κάνω; Να σπάω πέτρες; Η μη έκφραση του θυμού δημιουργεί παραπληγικά μυαλά...φτάνει ο θυμός να μη γίνεται Sumo Wrestling..


Υπερβολικές απαιτήσεις.

Αγάπη μου σήμερα θα πάω με τις φίλες μου στα notos galleries.Θες να έρθεις;
Ε θα το καταπιώ και θα χαθώ στο πλήθος.
Είναι ζητημα ορόφων.Αν δε θέλεις να βρεθείς δε θα βρεθείς.


Αυστηρή κριτική στα λάθη των άλλων.

Όλοι έχουμε τις μαύρες μας. Άδικο να κρινόμαστε απο αυτές.Σα να κρίνεις ένα δάσος (ποιό δάσος θα μου πείς) από ενα μαδημένο κουκουνάρι που χει γίνει αποικία για να ζεσταίνονται οι κάμπιες.

Κοίτα τα ψηλά έλατα.Πόρωση!


Συνεχές και αδικαιολόγητο έντονο άγχος ή θλίψη.

Θλιβερή πραγματικότητα θλιβερές διαπιστώσεις, mate...
Όσο για το "συνεχές", κουράζει.Πρέπει να σπάει η μονοτονία με τη σιωπή μιας καυτής ανάσας...ενός αγκομαχητού...μιας γλυκιάς πνιγερής φωνής από εκστατικό ερωτοπάθος..

Έτσι για να σπάει την μονοτονία της θλίψης.Το άγχος είναι εποικοδομητικό αρκεί να μη του επιτρέπεις να σου χαλάει τις εκφράσεις του προσώπου σου γιατί καραδοκούν ρυτίδες (και δώστου botox μετά)


Απότομες αλλαγές της διάθεσης.

Αλλαγή των διαθέσεων δε θα πεί κυκλοθυμία.Θα πεί ότι είμαστε ανθρώπινοι.


Απαισιόδοξη φιλοσοφία για τη ζωή.

Σώνει και ντε, ντέ και καλά να αισιοδοξούμε και να τραγουδάμε; Το να είσαι μίζερος για τη ζωή με το να έχεις απαισιόδοξη φιλοσοφία για τη ζωή απέχει παρασάγκας και είναι το σημείο μόνιμων παρεξηγήσεων των πεσιμιστών από τους αισιόδοξους.

Τί έχει αίσια δόξα, ρε Καυκουλίνι; Κι αν δεν έχει αίσια δόξα τίποτις, can't we keep on trying, στη τελική; (Μη χέσω)-Κι αν προσπαθώ πάει να πεί ότι είμαι αισιόδοξος;
Εδώ κολλάει το "αρντάν αρντάν, των 5 milligram"...


Υπερευαισθησία στις αντιξοότητες.

Άμα έχεις παθολογικό φόβο με το κρύο ή οι αντιστάσεις του κορμιού σου είναι μειωμένες πάει να πεί ότι δε μπορείς να ερωτευτείς ούτε να σε ερωτευτούν; Θεμελιώδες!
By the way, κρυώνω ταμάλα :cold: (γ@μώ τα πετρέλαια).Αυτά δεν είναι καλοριφέρ.Αυτά είναι κακοριφέρ..σνιφ και κουβέρτ!

Τί είδους αντιξοότητες? Δεν καθορίζει ο ποιηταράς..άρα θα υποθέτω ότι μου γουστάρ.


Έντονη εσωστρέφεια, μυστικοπάθεια.

Μερικοί γεννιόμαστε,μεγαλώνουμε και πεθαίνουμε έχοντας μια πιο ιδιαίτερη σχέση με τα μέσα μας. Αυτό το λένε εσωστρέφεια.Απλώς δεν έχουν βρεθεί οι κατάλληλοι αποκωδικοποιητές μας (Nova packet value). Ή δεν έχουμε τριγυρίσει αρκετά στο κόσμο..Δεν είναι κάτι κακό αυτό,όμως ..

Η όποια σχέση μας δε πάει να πεί ότι είναι απαραίτητα και το αντικλείδι μας.
Σιγά μη κάνω σχέση με το κλειδαρά μου.Δε σφάξανε ρε Καυκή...

Άν υπάρχουν συμβολαιογραφικοί όροι περί της άρσης των προσωπικών μας μυστικών εν καιρώ σχεσούλας τότε θα πεθάνω μόνος..

Αρνούμαι να γίνω Άννα Φράνκ με την επίφαση μιας ειλικρινούς σχέσης.Ειλικρινής ντά, λαϊκή αγορά νιέτ.


Ακραίες εκφράσεις ερωτικού πόθου, έντονη συναισθηματική εξάρτηση


Κάπου στη Σόλωνος, γωνία μ'έναν κάθετό της δρόμο, λίγο πιο δίπλα, ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων μαλώνει.Το κορίτσι κλαίει. Είναι πολύ δύσκολο να ερωτευτείς όταν ξέρεις.Έρωτας όμως, δίχως κλάψιμο γίνεται; Χωρίς κάψιμο; Ο ερωτευμένος θέλει πάντα το παραπάνω. Που τον πληγώνει , που τον τρελαίνει, που τον τσαντίζει.Θέλει το λιώσιμο του χρόνου και την ύψωση κάτι τόσο κοινού σε μοναδικό.Αυτό είναι το καύσιμο του. "Νίκος Αντωνιάδης-Εικόνες... δωρεάν με το έθνος της Κυριακής αρ. τεύχ: 295"

Fits better to my character.

Αν εκλογικεύεις τον έρωτα και μελετάς ορθολογιστικά τις εκάστοτε συμπεριφορές (σου/της) ενεργείς σα να ακρωτηριάζεις το συναίσθημα. Αρνούμαι να μπώ σε στεγανά για να μη θεωρηθώ ύποπτος και με κάνουν τζούς οι γυναίκες.

Άν θεωρηθώ ακραίος καλύτερα απο το να θεωρούμουν ανίκανος. (η έκφραση "είμαι ερωτευμένος μαζί σου" θεωρειται ακραία; "Σε θέλω τώρα πάνω στο νεροχύτη και μετά κάτω στο χαλί".Κι αυτό ακραίο; Άμα φαντασιώνομαι κάτι εφικτό γιατί είναι ακραίο να το πώ; Τί θα πεί ακραία ερωτική έκφραση; )
Κλάψτε, χτυπηθείτε, ζήστε το στο απόλυτο. Αλλιώς ο έρωτας γίνεται άλλη μια φραγμένη συνάρτηση ανάμεσα σε εκφράσεις που θεωρούνται από τους Καυκήδες ως "ακραίες"...


Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.

Άμα πιείς τα ρακόμελα σου δηλ, και ευθυμήσεις λιγάκι (καμιά φορά) αυτό είναι ύποπτο περί της μη αντοχής του έρωτος στο μέλλον?

Άν καταναλώνεις υπερβολικές ποσότητες Σουμάδας? Ύποπτον? Δαμασκηνάδα Γαλλίας?Μπυρόνια?

Προτιμώ την εικόνα του να έχω μεθύσει και να μου λέει γλυκόλογα επειδή πονοκεφαλιάζω την άλλη μέρα το πρωί, από το φόβο του να μπώ στη "Καυκής μπλακ λιστ" ...
...κι ας μην είμαι παιδί της μέθης και του αλκοόλ.Ίσα ίσα το ότι δεν είμαι ενδυναμώνει την άποψη. (yeah "Λαζόπουλος")


Χρήση ναρκωτικών.

Viagra, Crack,Speed και κάθε ευφορικού included; (όλα τα φάρμακα έχει αποδειχτεί ότι εθίζουν μιας κ' στις φαρμακοβιομηχανίες χρησιμοποιούνται πλέον δραστικές ουσίες που προκαλούν μικρομέγαλους εθισμούς.Απλώς διαφέρει ο βαθμός της έντασης του εθισμού. Α και για να μη ξεχάσω, εθισμός δε θα πεί να το ζητάει ο οργανισμός σου μόνο...υπάρχει και η έννοια του ερεθισμού που είναι υποπερίπτωση εθισμού.Μπορεί να εθίζεσαι και να μη το ξέρεις-υπό αυτή την έννοια όλα τα χημικά σκευάσματα είναι εθιστικά.Εθίζουν απο υποθαλάμους μέχρι το πάγκρεας.)

Άμα καταναλώνω αναβράζοντα depon σα να'ταν m & m είμαι ύποπτος; ..
Προτιμώ να πάρω ένα αντιπυρετικό την ώρα που τσουρουφλίζομαι και να ανασηκώσει το κεφάλι μου απαλά με το χέρι της από το να θεωρηθώ ύποπτος της "Καυκής Love Police AEBE"
...κι ας μην είμαι παιδί των φαρμάκων (αλλά των ξεροβότανων).

'Ολοι κάτω με τα χέρια πισθάγκωνα (or just my imagination?)..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Bill

Επιφανές μέλος

Ο Bill αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Θέλεις να κάνεις σχέση;
Θελω.:P
Αν και την πρωτη φορα που διαβασα το αρθρο φρικαρα λιγο,τωρα ειναι οκ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

BadGuy

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών. Έχει γράψει 386 μηνύματα.
Θελω.:P
Αν και την πρωτη φορα που διαβασα το αρθρο φρικαρα λιγο,τωρα ειναι οκ.

Γιατί φρίκαρες καμάρι μου????:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Embrance

Νεοφερμένος

Ο Embrance αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 36 ετών. Έχει γράψει 37 μηνύματα.
Καλα,αν και καποια πραγματα ειναι σωστα,περιπου το 80% των ""σημαδειων" κυνδινου ειναι μπαρουφες.Πχ Περιθωριοποίηση, κοινωνική απομόνωση.

Αν ο αλλος δηλαδη επιθημει να ειναι μονος,με το ζορι θα τον βαλω να αποκτισει φιλους κτλ?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Bill

Επιφανές μέλος

Ο Bill αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Γιατί φρίκαρες καμάρι μου????:D
Ηταν μεχρι να την γνωρισω.:D

Καλα,αν και καποια πραγματα ειναι σωστα,περιπου το 80% των ""σημαδειων" κυνδινου ειναι μπαρουφες.Πχ Περιθωριοποίηση, κοινωνική απομόνωση.

Αν ο αλλος δηλαδη επιθημει να ειναι μονος,με το ζορι θα τον βαλω να αποκτισει φιλους κτλ?
Οντως..Ειναι λιγουλακι υπερβολικο παντως σαν αρθρο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nikitas

Νεοφερμένος

Ο Nikitas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 63 ετών και επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
Με πολύ χαρά είδα σήμερα ότι σχολιάσατε ένα κείμενό μου δημοσιευμένο στη σελίδα https://psyche.gr/engagement.htm#
Στο Φόρουμ του Δικτυακού μου τόπου ήδη έχει αρχίσει εδώ και λίγες μέρες μια σχετική συζήτηση.
Μετέφερα μάλιστα εκεί αποσπάσματα της δικής σας συζήτησης https://www.psyche.gr/forum/viewtopic.php?t=4
Χαίρομαι που διαφωνήσατε μαζί μου. Συχνά η διαφωνία είναι πιο εποικοδομητική από τη συμφωνία. Άλλωστε νέα παιδιά (υποθέτω) πως θα ήταν δυνατόν να συμφωνήσετε με τις γερασμένες απόψεις μου.
Ευχαριστώ
Νικήτας Καυκιός
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Αγαπητέ Κύριε Νικήτα, καλωσορίσατε στο forum μας!

Χαίρομαι που βρήκατε τη συζήτησή μας ενδιαφέρουσα αν και δεν θα χαρακτήριζα τις απόψεις σας γερασμένες.
Το πρόβλημα, για μένα, είναι πως σε μια εποχή που βομβαριδιζόμαστε με μηνύματα φόβου από παντού έχουμε ανάγκη τον έρωτα!
Ξεκινάμε τις σχέσεις μας με τη βεβαιότητα ότι κάτι θα στραβώσει και τελικά συνήθως στραβώνει...
Δεν έχουμε αφήσει τίποτα εξιδανικευμένο για τους νέους να πιστέψουν...
Μήπως γι' αυτό καταλήξαμε σε φαινόμενα όπως αυτό των Emo?

Και πάλι καλωσήρθατε και να με συμπαθάτε για το έντονο ύφος μου στο πρώτο μου ποστ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nikitas

Νεοφερμένος

Ο Nikitas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 63 ετών και επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
Θα ήθελα να διευκρινήσω ότι το κείμενο δεν αναφέρεται σε μια οποιοαδήποτε σχέση αλλά σε σχέση με δύσκολο σύντροφο.


Isiliel
"Το πρόβλημα, για μένα, είναι πως σε μια εποχή που βομβαριδιζόμαστε με μηνύματα φόβου από παντού έχουμε ανάγκη τον έρωτα"!
Νομίζω ότι μόνο οι ειδικοί ψυχικής υγείας και οι γονείς εφιστούν την προσοχή στο ερωτικό ζήτημα.

"Ξεκινάμε τις σχέσεις μας με τη βεβαιότητα ότι κάτι θα στραβώσει και τελικά συνήθως στραβώνει... "
Νομίζω ότι στην αρχή λόγω του ενθουσιασμού τα ελπίζουμε όλα τέλεια ... μετά προσγειωνόμαστε στη σκληρή πραγματικότητα και απογοητευόματε. Θα τολμούσα να πω ότι δεν υπάρχει ανθρώπινος έρωτας που να μην καταλήγει σε απογοήτευση. Εντάξει μη βαράτε:confused:

"Δεν έχουμε αφήσει τίποτα εξιδανικευμένο για τους νέους να πιστέψουν...
Μήπως γι' αυτό καταλήξαμε σε φαινόμενα όπως αυτό των Emo? "
Μα σε τι να πιστέψουν; Στον Έρωτα; Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζεται να προστατευτούν από τον έρωτα και όχι να τον πιστεψουν. Η επιφύλαξη σώζει ζωές. Στο λέει κάποιος που έφαγε επανειλλημένως το κεφάλι του παρασυρόμενος από την ερωτική παρόρμηση και έκσταση. Και ακόμη κάποιος που ξέρει πως έτσι και αλλοιώς δεν θα τον ακούσεις.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Νομίζω ότι στην αρχή λόγω του ενθουσιασμού τα ελπίζουμε όλα τέλεια ... μετά προσγειωνόμαστε στη σκληρή πραγματικότητα και απογοητευόματε. Θα τολμούσα να πω ότι δεν υπάρχει ανθρώπινος έρωτας που να μην καταλήγει σε απογοήτευση. Εντάξει μη βαράτε:confused:

Ναι, στην αρχή τα νομίζουμε όλα τέλεια και είναι. Μετά προσγειωνόμαστε στην καθημερινότητα η οποία όμως κατασκευάζεται από εμάς τους ίδιους. Ο Καζαντζάκης έλεγε: "Έχεις τα πινέλα, έχεις και τα χρώματα, ζωγράφισε τον Παράδεισό σου (ή την κόλασή σου εν τοιαύτη περιπτώση) και μπες μέσα."

Οι αρχαίοι έλληνες θεοποίησαν τον έρωτα, του έδωσαν φτερά και τη μορφή ενός μικρού παιδιού...
Ο έρωτας είναι το μικρό παιδί που κρύβουμε μέσα μας. Αθώο και παρορμητικό με μια πηγαία ανάγκη να ανακαλύψει τον κόσμο και να εκπλαγεί από αυτόν. Ο πόνος και η απογοήτευση, δεν είναι παρά ένα κομμάτι της διαδρομής προς την αυτογνωσία. Όσο φοβάσαι τον "αντίπαλο" δεν μπορείς ποτέ να τον νικήσεις. Όσο φοβάσαι την απογοήτευση, καταλήγεις με μαθηματική ακρίβεια εκεί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Γιώργος

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιώργος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Ελβετία (Ευρώπη). Έχει γράψει 30,791 μηνύματα.
Κανένας δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, ούτε καν του έρωτα.

Κι εδώ δοκιμάζει κανείς τις αντοχές του.. και ίσως και το μέγεθος της αγάπης του προς τον άλλο άνθρωπο. Κανένας Οδυσσέας δεν έφτασε εν μία νυκτί στην Ιθάκη. Κάποια στιγμή θα χρειαστεί περάσεις από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη, από την Καλυψώ και την Κίρκη για να φτάσεις στον προορισμό σου.
(ouch, stop haunting me)


Μου 'ρθαν τώρα στο νου τα λόγια του ποιητή: "Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία" (Α. Κάλβος, αν θυμάμαι καλά)
Ίσως να φαίνεται άσχετο, ίσως κι όχι..







Happy christmas
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αρχική Δημοσίευση από isiliel:
Όσο φοβάσαι τον "αντίπαλο" δεν μπορείς ποτέ να τον νικήσεις. Όσο φοβάσαι την απογοήτευση, καταλήγεις με μαθηματική ακρίβεια εκεί.

"Απ' ό,τι φοβάσαι δε γλυτώνεις" έλεγε ο παππούς μου και μου έδωσε πολλά παραδείγματα για να το δω στην πράξη. Όταν λοιπόν ξεκινάμε μια σχέση κοιτώντας την με τρόμο, όπως ο Γιάννης το θεριό και με το φόβο όσων πρόκειται να μας συμβούν, η φυσική κατάληξη είναι να πάθουμε όσα φοβόμαστε και μάλιστα να τα έχουμε προκαλέσει εμείς οι ίδιοι.

Συμφώνησα στα περισσότερα από αυτά που γράφει ο Νικήτας στο πρώτο ποστ που δημοσιεύτηκε. Ωστόσο, το σωστό και το λάθος είναι πράγματα σχετικά κι έτσι η λανθασμένη παρουσίαση και χρήση σωστών στη βάση τους εννοιών, θα μπορούσε να διαστρέφει εντελώς την αλήθεια ενός κειμένου. Δεν μπορούσα λοιπόν να μην παρατηρήσω ότι όλο το κείμενο καλλιεργεί μια φοβική ατμόσφαιρα λες κι ο έρωτας είναι πόλεμος κι όχι γιορτή. Λίγο έλειψε να φιλήσω σταυρωτά τη μάνα μου, να ζωστώ το σακίδιο στην πλάτη και να ξεκινήσω με τα πόδια για το μέτωπο τραγουδώντας "Κορόιδο Μουσολίνι" :P Τα κορίτσια δε του στεκιού αποφάσισαν να κάτσουν σπίτι και να πλέκουν κάλτσες και κασκόλ για τους φαντάρους και να μη ξανακάνουν σχέση, ποτέ στη ζωή τους.

Η σεξουαλική πράξη έχει πάρει δραματικό χαρακτήρα:
Στα πρώτα ραντεβού απέφυγε τις ερωτικές περιπτύξεις και τη σεξουαλική επαφή. Όσο αποφεύγεις τη σωματική επαφή τόσο πιο εύκολο είναι να διαφυλάξεις την ανεξαρτησία σου.
Αυτό μου θύμισε έντονα αν και συνειρμικά άρα αυθαίρετα, το στίχο του Παύλου Σιδηρόπουλου:
Του εγώ μου φίλε τα όσα στεγανά,
διαλύθηκαν σε κάποια μαύρη φλέβα...
Εκείνος μιλούσε για την ηρωίνη με σχεδόν ερωτικό τρόπο...
Το σεξ είναι πολύ δυνατό μέσον ενίσχυσης της οικειότητας
...ενώ ο Νικήτας μιλάει για την ερωτική πράξη σαν να ήταν ναρκωτικό, όπου η οικειότητα παίζει το ρόλο του εθισμού.
και είναι πιθανόν να σε συνδέσει θανάσιμα με έναν ακατάλληλο σύντροφο.
...και βέβαια ο θάνατος κάπου εκεί σε μια γωνιά παραφυλά.
Τελικά ο συνειρμός δεν ήταν και τόσο αυθαίρετος.
Μερικές φορές αγαπητέ Νικήτα η σημειολογία είναι πιο εύγλωττη από τα γραπτά μας.

Αφού λοιπόν εμείς οι ταπεινοί, έρμαια της φοβικής μας διαπαιδαγώγησης όπου η επίδειξη οποιουδήποτε ανθρώπινου συναισθήματος, αποτελεί ένδειξη αδυναμίας και υποχωρητικότητας,
πετύχουμε ακριβώς αυτό που φοβόμαστε, δηλαδή να πληγωθούμε, απευθυνόμαστε σε κάποιον ειδικό για να μας κάνει να αισθανθούμε καλύτερα.
Κι εκείνος θα μας συμβουλέψει:
Η επιφύλαξη σώζει ζωές.
Ευτυχώς γιατί με την οικειότητα στο τέλος μας περιμένουν θανάσιμοι κίνδυνοι. Μη δίνεσαι λοιπόν ποτέ σε κανέναν γιατί ο έρωτας είναι κάτι επικίνδυνο.
Οι περισσότεροι άνθρωποι χρειάζεται να προστατευτούν από τον έρωτα και όχι να τον πιστεψουν.
Ναι ακριβώς. Όπως είπε και ο Νίτσε "Αν κοιτάξεις μέσα στην Άβυσσο για ώρα πολλή, τότε κι η Άβυσσος θα κοιτάξει μέσα σου". Ο Έρωτας είναι πάνω απ' όλα μια διαδικασία αυτογνωσίας, που κανονικά θα έπρεπε να είναι και ο σκοπός για τους Ειδικούς Ψυχικής Υγείας. Όμως αυτοί επιμένουν να μας προστατέψουν από ένα τέτοιο ενδεχόμενο μιας και αυτό εγκυμονεί ανυπέρβλητους κινδύνους.

"Μα εγώ γιατρέ μου ένιωσα για μια στιγμή στη ζωή μου εκείνη τη θεία σπίθα του έρωτα να φωτίζει τη γκρίζα μου ύπαρξη και να της δίνει για μια και μόνη φορά κάποιο νόημα. Είμαι ευτυχισμένος, αυτό δεν είναι το ζητούμενο;"

Ο γιατρός σε χτυπάει φιλικά στον ώμο λέγοντάς σου συγκαταβατικά:
Νομίζω ότι στην αρχή λόγω του ενθουσιασμού τα ελπίζουμε όλα τέλεια ... μετά προσγειωνόμαστε στη σκληρή πραγματικότητα και απογοητευόμαστε. Θα τολμούσα να πω ότι δεν υπάρχει ανθρώπινος έρωτας που να μην καταλήγει σε απογοήτευση. (Εντάξει μη βαράτε. )
Δε βαράμε γιατρέ μου, αλλά έτσι όπως πάμε, όποιον δηλώνει ερωτευμένος σε λίγο θα του βαράνε ενέσεις.

"Τα όνειρα σου μην τα λες, γιατί μια μέρα κρύα
μπορεί και οι Φροϋδιστές να 'ρθουν στην εξουσία"

Στο λέει κάποιος που έφαγε επανειλλημένως το κεφάλι του παρασυρόμενος από την ερωτική παρόρμηση και έκσταση.
Αυτό είναι διφορούμενο και μπορεί να ερμηνευθεί με δύο τρόπους:
α)Η έκσταση του έρωτα είναι μόνο για μας τους γνωρίζοντες. Εσείς οι υπόλοιποι θα κάθεστε και θα βλέπετε :hehe:
β) Εκεί που απέτυχα εγώ, δεν μπορεί να πετύχει κανένας άλλος.

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ότι οι συμβουλές που δίνει ο ειδικός, για να προστατευτούμε, ενισχύουν ακόμα περισσότερο το φοβικό κλίμα.




Σήματα κινδύνου:




Παραδείγματα "ύποπτων" συμπεριφορών.





  • Εκρήξεις θυμού απέναντι σε εσένα ή σε άλλους.
  • Υπερβολικές απαιτήσεις.
  • Αυστηρή κριτική στα λάθη των άλλων.
  • Συνεχές και αδικαιολόγητο έντονο άγχος ή θλίψη.
  • Απότομες αλλαγές της διάθεσης.
  • Απαισιόδοξη φιλοσοφία για τη ζωή.
  • Υπερευαισθησία στις αντιξοότητες.
  • Έντονη εσωστρέφεια, μυστικοπάθεια.
  • Περιθωριοποίηση, κοινωνική απομόνωση.
  • Ακραίες εκφράσεις ερωτικού πόθου.
  • Ψυχρότητα, αδιαφορία.
  • Έντονη συναισθηματική εξάρτηση.
  • Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
  • Χρήση ναρκωτικών.
Οι παραπάνω περιορισμοί, συμπεριλαμβάνουν λίγο έως πολύ, τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και θυμίζουν κατάλογο με όσα απαγορεύονταν το Μεσαίωνα να φάει κανείς κατά τη νηστεία της Σαρακοστής και ιδιαίτερα τη Μεγάλη Παρασκευή :lol:
Είμαστε όλοι ύποπτοι λοιπόν για κάποιο λόγο. Τελικά ποιοι είν' οι φυσιολογικοί και ποιος είν' αυτός που τους ορίζει; Αν αφαιρέσουμε όλους αυτούς για να βρούμε τον ορισμό του φυσιολογικού, θ' απομείνει μπροστά μας ο πιο βαρετός και ανούσιος άνθρωπος που γνωρίσαμε ποτέ και φυσικά ο λιγότερο ερωτεύσιμος.
  • Απέφυγε τις μεγάλες διαφορές σε κοινωνικό, οικονομικό και μορφωτικό επίπεδο. Τα πλεονεκτήματα του άλλου με το πέρασμα του χρόνου θα αποβούν εις βάρος σου. Ο σύντροφος σου και το σόι του θα σε φορτώσουν με αισθήματα μειονεκτικότητας.
Το παραπάνω δυστυχώς εμπεριέχει μια θλιβερή πλευρά της αλήθειας που κι εγώ ο ίδιος διαπίστωσα. Από την άλλη μεριά, στη γενίκευσή του, οδηγεί στην περιχαράκωση των κοινωνικών τάξεων και κατ' επέκταση σε κοινωνικούς αποκλεισμούς. Αν συνδυαστεί δε με τους παραπάνω περιορισμούς της Mac Σαρακοστής, αφήνουν τόσο στενό πεδίο επιλογών, που είναι σαν να λέμε ότι τη μόνη ασφαλή σχέση που μπορεί να διανοηθεί κανείς, θα την επιτύχει αναπόφευκτα μέσω των κάθε λογής συμβάσεων. Αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος για τον οποίο όλοι οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια στην απογοήτευση.

Τελικά έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο πράγματα:
Να αντιμετωπίσουμε θανάσιμους κινδύνους για χάρη της έκστασης του Έρωτα ή να κόψουμε τις φλέβες μας από ξενέρωμα και ανία.

Οι Ειδικοί Ψυχικής Υγείας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα έπρεπε να διδάσκουν τον έρωτα αντί να τον δαιμονοποιούν. Μήπως κάτι τέτοιο όμως, θα υπέσκαπτε τα σαθρά θεμέλια της αστικής κοινωνίας, της οποίας μάλιστα την ταξική στρωμάτωση είναι σοφό να μην διαταράσσουμε;

Αρχική Δημοσίευση από Γιώργος:
Μου 'ρθαν τώρα στο νου τα λόγια του ποιητή: "Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία" (Α. Κάλβος, αν θυμάμαι καλά)
Ίσως να φαίνεται άσχετο, ίσως κι όχι..
Δεν είναι καθόλου άσχετο αγαπητέ μου Γιώργο. Ο Έρωτας είναι Ελευθερία και γι' αυτό απαιτεί κι αυτός όσα μας τάσει ο ποιητής. Αυτό ακριβώς έλεγα κι εγώ. Κανείς δεν έχει συμφέρον να διδάξει την Ελευθερία μέσα σε μια εξουσιαστική κοινωνία. Θα έλεγα μάλιστα, ότι αν ο Έρωτας είναι Ελευθερία, "όποιος Ελεύθερα συλλογάται, συλλογάται καλά". Ρ. Φεραίος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

deadhead_pirate

Περιβόητο μέλος

Ο deadhead_pirate αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 5,774 μηνύματα.
Με τίποτα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nikitas

Νεοφερμένος

Ο Nikitas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 63 ετών και επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 12 μηνύματα.
Isiliel
Ο Έρωτας είναι πάνω απ' όλα μια διαδικασία αυτογνωσίας, που κανονικά θα έπρεπε να είναι και ο σκοπός για τους Ειδικούς Ψυχικής Υγείας. Όμως αυτοί επιμένουν να μας προστατέψουν από ένα τέτοιο ενδεχόμενο μιας και αυτό εγκυμονεί ανυπέρβλητους κινδύνους.
Ο έρωτας είναι η πιο υπέροχη εμπειρία που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Ο έρωτας είναι ζωή, αφυπνίζει, νοηματοδοτεί και χαροποιεί. Ο ειδικός ψυχικής υγείας σαφώς και επιθυμεί ο θεραπευόμενος να αναλάβει το ρίσκο και να τολμήσει το ερωτικό άνοιγμα. Ειδικά σε περιπτώσεις κατάθλιψης, εσωστρέφειας, συστολής και ανασφάλειας το ερωτικό τόλμημα είναι ουσιαστικό βήμα για την ωρίμανση και την υπαρξιακή ολοκλήρωση. Ο θεραπευτής σε κάποιες περιπτώσεις εκπαιδεύει συστηματικά τον θεραπευόμενο ώστε να αναπτύξει τις απαραίτητες επικοινωνιακές δεξιότητες και την αυτοπεποίθηση που θα του επιτρέψουν να λειτουργήσει και να εκφραστεί ερωτικά. Το κείμενό μου δεν αναφέρεται στον έρωτα γενικά. Το κείμενο εφιστά την προσοχή στους πιθανούς κινδύνους που είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει κάποιος που σχετίζεται με «δύσκολο» σύντροφο. Αφετηρία για τη συγγραφή του κειμένου δεν είναι ο θεωρητικός προβληματισμός ούτε η μελέτη φιλοσοφικών και λογοτεχνικών κειμένων. Αφετηρία είναι η κλινική εμπειρία δύο δεκαετιών καθώς και η παρατήρηση της προσωπικής πορείας φίλων και συγγενών για πολλά πολλά χρόνια. Με την ανάγνωση του κειμένου δεν θα άλλάξει κάτι ουσιαστικό. Η ανάγνωση και η γνώση σπάνια αλλάζουν την πορεία της πρακτικής ζωής. Δεν έγραψα για να αλλάξω ή να σώσω κάποιον. Έχω επίγνωση της δυσκολίας επίτευξης οποιασδήποτε ουσιαστικής ψυχολογικής αλλαγής. Έγραψα απλά χάριν της επικοινωνίας. Για να σπάζει η μοναξιά.

Otto
Κατʼ αρχάς να σε συγχαρώ για την επιλογή του όμορφου nickname και για τον βαθύ προβληματισμό σου. Ίσως θα σκεπτόμουν και εγώ κάπως έτσι αν δεν είχα περάσει μέσα από την Εκκλησία και την άσκηση του επαγγέλματος του ψυχολόγου. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο και με αναπαύει είναι που δεν μου αναγνωρίζεται κανένα κύρος εξαιτίας του επαγγελματικού μου ρόλου. Μπορούμε να μιλάμε επί ίσοις όροις.

Τελικά έχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο πράγματα:
Να αντιμετωπίσουμε θανάσιμους κινδύνους για χάρη της έκστασης του Έρωτα ή να κόψουμε τις φλέβες μας από ξενέρωμα και ανία.
Θυμάμαι μια φράση ... νομίζω του Nietzsche «Αυτός που δεν βάζει χαλινάρια στην καρδιά του κινδυνεύει να χάσει το κεφάλι του». Η λύση σε κάθε δίλειμμα συνήθως βρίσκεται στην υπέρβαση της αντίθεσης. Πχ άσπρο ή μαύρο; ... Απόχρωση του γκρίζου.
Οι Ειδικοί Ψυχικής Υγείας, κατά την ταπεινή μου γνώμη, θα έπρεπε να διδάσκουν τον έρωτα αντί να τον δαιμονοποιούν. Μήπως κάτι τέτοιο όμως, θα υπέσκαπτε τα σαθρά θεμέλια της αστικής κοινωνίας, της οποίας μάλιστα την ταξική στρωμάτωση είναι σοφό να μην διαταράσσουμε;
Όπως ανέφερα και προηγουμένως σχολιάζοντας μήνυμα της Isiliel ο θεραπευτής συχνά διδάσκει τον έρωτα και σαφώς δεν τον δαιμονοποιεί. Συχνά όμως αντιμετωπίζει περιστατικά βαθειάς απογοήτευσης και κατάθλιψης που ξεκινούν από ερωτική απογοήτευση και έντονες δυσκολίες σε σχέσεις συμβίωσης. Ο θεραπευτής (και ο ποιμένας) έχει το δυσβάσταχτο προνόμιο να παρακολουθεί τα παρσκήνια. Εκεί πίσω και πέρα από τα φώτα και τους ρόλους παλεύει με τις αόρατες διαστάσεις της ανθρώπινης ύπαρξης. Γι αυτό καμιά φορά τα σχόλιά του είναι δυσάρεστα, γι αυτό καμιά φορά ακούγεται ο λόγος του βαρύς.

Και δυο λόγια για τον υπέροχο στίχο του Παύλου Σιδηρόπουλου:
Του εγώ μου φίλε τα όσα στεγανά, διαλύθηκαν σε κάποια μαύρη φλέβα...
Τα «στεγανά του εγώ» είναι οι συντεταγμένες του καθωσπρεπικού εαυτού μας. Τα όσα νομίζουμε για εμάς, τα όσα πιστεύουμε, τα όσα μας θεμελιώνουν και μας προσδιορίζουν. Η πρέζα «διαλύει» όλα τα δεδομένα, σε απογυμνώνει και σε σκοτώνει. Σε φέρνει αντιμέτωπο με το μηδέν. Ο μοναχός ζει κάτι κάτι ανάλογο. Εγκαταλείπει όλα τα κοινωνικά και ψυχολογικά θεμέλια της ύπαρξής του ... πεθαίνει κατά κόσμον ... και ζει εν Χριστώ. Διαλύει τη ζωή του όχι όμως σε κάποια μαύρη φλέβα αλλά στο αίμα του αναστημένου Χριστού. Γυμνός από όλα κρεμιέται μόνο από τον Θεό και ζει μόνο με Αυτόν, από Αυτόν και για Αυτόν. Η μόνη ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στον τελειωμένο πρεζάκια και στον άγιο μοναχό είναι ότι ο πρώτος τρέφεται υπαρξιακά μόο από την ηρωίνη ενώ ο μοναχός τρέφεται υπαρξιακά μόνο από τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος. Κατά κόσμον είναι και οι δύο απόλυτα αποτυχημένοι.

Ευχαριστώ και τον Ανδρέα για το υψηλής αισθητικής μήνυμά του. Σπανίζει τόση ομορφιά συμπυκνωμένη σε ένα μήνυμα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Isiliel

Επιφανές μέλος

Η Φεγγάρω αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 13,854 μηνύματα.
Θα τολμούσα να πω ότι δεν υπάρχει ανθρώπινος έρωτας που να μην καταλήγει σε απογοήτευση.

Ο έρωτας είναι η πιο υπέροχη εμπειρία που μπορεί να ζήσει ένας άνθρωπος. Ο έρωτας είναι ζωή, αφυπνίζει, νοηματοδοτεί και χαροποιεί.
Αγαπητέ Νικήτα με μπερδεύεις. Πως συμβιβάζονται αυτές οι δυό σου φράσεις; :hmm:

Ειδικά σε περιπτώσεις κατάθλιψης, εσωστρέφειας, συστολής και ανασφάλειας το ερωτικό τόλμημα είναι ουσιαστικό βήμα για την ωρίμανση και την υπαρξιακή ολοκλήρωση.

Συχνά όμως αντιμετωπίζει περιστατικά βαθειάς απογοήτευσης και κατάθλιψης που ξεκινούν από ερωτική απογοήτευση και έντονες δυσκολίες σε σχέσεις συμβίωσης.

Και σε αυτές τις δύο φράσεις επίσης, νιώθω πως υπάρχει σύγκρουση.
Το συμπέρασμα που βγάζω εγώ, χωρίς να είμαι ειδικός, είναι πως δεν μας φταίει ο Έρωτας αυτός καθεαυτός, αλλά ο τρόπος που μαθαίνουμε να τον αντιλαμβανόμαστε και να λειτουργούμε μέσα στη σχέση.

Πριν λίγες μέρες διάβασα το εξής:

Τα τελευταία 30 με 40 χρόνια, έρευνες με κλινικές αποδείξεις, δείχνουν ότι ο πρώτος χρόνος της ζωής ενός παιδιού, είναι καθοριστικός, γιατί το παιδί εξαρτάται απόλυτα από την ευαισθησία της μητέρας να απαντά στις ανάγκες του. Η στέρηση σε φροντίδα που θα υποστεί ένα βρέφος στον πρώτο αυτό χρόνο αναβιώνει αργότερα στις ενήλικες σχέσεις του. Συχνά οι σύζυγοι που έρχονται σε μένα και παραπονιούνται για το έτερον ήμισυ αναμένουν από τον άλλο μια κατανόηση η οποία είναι λίγο πολύ βρεφική. Όταν π.χ. τους ρωτάω αν τα παράπονα αυτά τα έχουν εκφράσει στον ενδιαφερόμενο, μου απαντούν ότι αξία έχει να το καταλάβει μόνος του. Αυτό όμως δεν είναι λογική απαίτηση ενήλικα, αλλά η απάιτηση ενός βρέφους, όπου η μαμά πράγματι πρέπει να καταλάβει μόνη της. Το μόνο που κάνουν τα βρέφη είναι να κλαίνε, το ίδιο κάνουν και οι ενήλικες.
Όταν το παιδί ως ενήλικας πια παντρεύεται και η γυναίκα του δεν αναταποκρίνεται στις ανάγκες του, τότε ο άντρας βιώνει πολύ έντονα συναισθήματα αντίστοιχα με αυτά που βίωσε με τη μητέρα του. Το ίδιο και η γυναίκα αντίστοιχα, βλέπει τον άντρα της σαν τη μαμά της. Έχει ανάγκες κατανόησης που γίνονται υπερβολικές, διότι τα προβλήματα που έχουμε σε όλη την παιδική ηλικία δεν είναι απλώς αναμνήσεις έστω θαμμένες και ασυνείδητες, είναι ζωντανές μέσα μας γιατί το ασυνείδητο είναι άχρονο.
Ματθαίος Γιωσαφατ, Ιδρυτής της Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας Ελλάδας και της Ελληνικής Εταιρείας Ψυχαναλυτικής Ψυχοθεραπείας

Ποιός ξέρει πόσα συναισθηματικά κολλήματα έχει ο καθένας μας να επουλώσει πριν αφεθεί στον Έρωτα.
Ποιός όμως άραγε καλύτερος δάσκαλος από τον ίδιο τον Έρωτα;
Ο Έρωτας σε μαθαίνει την ανιδιοτέλεια, την προσφορά, τη συνύπαρξη. Η λίστα είναι ατελείωτη. Από τις εμπειρίες μου μέσα στο κοινωνικό μου περιβάλλον τα προβλήματα ξεκινούν όταν το άτομο διακατέχεται από αισθήματα κτητικότητας, εγωκεντρισμού ανασφάλειας κ.α. που ουδεμία σχέση έχουν τελικά με τον έρωτα.

Συνοψίζοντας, η πνευματική μας ανωριμότητα είναι αυτή που μας δημιουργεί ανισορροπίες.
Στη δική μου ζωή τουλάχιστον, οι ερωτικές μου σχέσεις υπήρξαν μεγάλο σχολείο για το Εγώ και την Ψυχή μου.

...και το ταξίδι συνεχίζεται...

Το κείμενό μου δεν αναφέρεται στον έρωτα γενικά. Το κείμενο εφιστά την προσοχή στους πιθανούς κινδύνους που είναι δυνατόν να αντιμετωπίσει κάποιος που σχετίζεται με «δύσκολο» σύντροφο.
Αυτό δεν είναι ξεκάθαρο στο κείμενό σου. Μπορεί η πρόθεσή σου να ήταν αυτή, όμως η αίσθηση που αποκομίζει ο αναγνώστης είναι γενικότερη και πράγματι απορρέει μια ατμόσφαιρα δαιμονοποίησης του έρωτα.

Αφετηρία για τη συγγραφή του κειμένου δεν είναι ο θεωρητικός προβληματισμός ούτε η μελέτη φιλοσοφικών και λογοτεχνικών κειμένων. Αφετηρία είναι η κλινική εμπειρία δύο δεκαετιών καθώς και η παρατήρηση της προσωπικής πορείας φίλων και συγγενών για πολλά πολλά χρόνια.
Αν αυτό αναφέρεται σ' αυτά που έγραψα νομίζω προσπέρασες την ουσία αγαπητέ Νικήτα.
Γιατί πέραν των θεωρητικών και φιλόσοφικών προεκτάσεων της συζήτησης, ο καθένας μας έχει και τα προσωπικά του βιώματα. Τα δικά μου βιώματα μου έδειξαν πως α) δεν είμαστε έρμαια της καθημερινότητας αν δεν επιλέξουμε να είμαστε και β) πως ο πόνος και η απογοήτευση, δεν είναι παρά ένα κομμάτι της διαδρομής προς την αυτογνωσία.
Αναρωτιέμαι όμως το εξής: Μήπως λόγω ακριβώς του επαγγέλματός σου γνωρίζεις κυρίως άτομα που βιώνουν τον έρωτα προβληματικά; Ο ισορροπημένος δεν έχει ανάγκη τον ψυχογιατρό. Συναντάς αυτόν που σε έχει ανάγκη, όχι εκείνον που βρήκε τη πορεία του και την ακολουθεί. Μήπως η θεώρησή σου είναι μονόπλευρη;

Όπως ανέφερα και προηγουμένως σχολιάζοντας μήνυμα της Isiliel
Καλέ μου φίλε, αυτό που σχολιάζεις δεν το έγραψα εγώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top