Η γνώμη σας για την αυτοκτονία

Value

Νεοφερμένος

Ο Value αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 116 μηνύματα.
τι ειναι πιο ευκολο να αυτοκτονησει καποιος η μηπως να ζησει ξανα δινοντας νοημα στη΄΄ αθλια΄΄ ζωη του

Ούτε το ένα, ούτε το άλλο. Ή αν θες, όσο το ένα, τόσο και το άλλο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
... στη´´ αθλια´´ ζωη του

Εντελως αστοχος ο προσδιορισμος που προτιμησες να βαλεις, ειδικα οταν μιλαμε για τοσο λεπτα ζητηματα.
Απογοητευση απο την αδιαφορια γονιων και δασκαλων μπορει να υπαρχει σε μεγαλο βαθμο και δεν ειναι οι μοναδικες πηγες αδιαφοριας. Μπορει να κοιταξει κανεις γυρω του και να απογοητευτει ευκολα απο 1002 πραγματα. Πραγματα που θα κανουν και τα παιδια σου ισως να απογοητευτουν αυριο-μεθαυριο. Το θεμα ειναι να εισαι παντα εκει και να τους ακους. Να μοιραζεσαι τις ανησυχιες τους και τα θελω τους. Και οσο δυσκολα και αν ειναι τα πραγματα γι' αυτα στο μελλον, οτι εμποδια κι αν συναντησουν, δυσκολα θα απογοητευονται και θα παρατανε καταστασεις. Αυτο μπορεις να τους το μαθεις εσυ. Εχει αυτη τη δυνατοτητα ο γονιος.:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[V]

Νεοφερμένος

Ο [V] αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 103 μηνύματα.
Είμαι υπερ της αυτοκτονιας αν καποιος εχει αποτυχει τελειως στους στοχους του. Φυσικα θα πρεπει να εχεις τα κοτσια να το κανεις και αυτο πολλοί θα το σκεφτουν αλλα πολυ λιγοι θα το κανουν πραξη.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Είμαι υπερ της αυτοκτονιας αν καποιος εχει αποτυχει τελειως στους στοχους του. Φυσικα θα πρεπει να εχεις τα κοτσια να το κανεις και αυτο πολλοί θα το σκεφτουν αλλα πολυ λιγοι θα το κανουν πραξη.
Υπαρχουν εκατομυρια ανθρωποι που εχουν παντελη αποτυχια στους στοχους τους και δεν φτανουν ποτε στην αυτοκτονια. Η αυτοκτονια σου καρφωνεται στο μυαλο σ'αυτους κυριως που εχουν μεγαλα διαστηματα καταθλιψης ή σ'αυτους που ακριβως για να κρυψουν την προσωπικη τους τραγωδια δουλευουν και προσπαθουν να εκπληρωνουν στοχους συνεχεια για να νοιωθουν επιτυχημενοι κερδιζοντας ετσι την εκτιμηση των αλλων. Ολα αυτα τα μεγαλα εσωτερικα κενα δημιουργουνται οταν ειμαστε παιδια και μεγαλωνουμε μεσα σε μια οικογενεια.Η θεση μας μεσα στην οικογενοια μας (μεγαλυτερος αδερφος ή μικροτερος), οι απαιτησεις που μας προσαπτουν, ο σεβασμος που δεχτηκαμε ή δεν δεχτηκαμε, η μικρη ή μεγαλη αδιαφορια που νοιωσαμε, ειναι αυτα τα οποια καθοριζουν κατα μεγαλο ποσοστο την αυτοεικονα μας που θα εχουμε την υπολοιπη ζωη μας. Υπαρχουν ανθρωποι που αποτυνχανουν στους στοχους τους και καταρεουν και αλλοι που δεν νοιωθουν καν την αναγκη να βαλουν στοχους και ζουν και αρπαζουν τις ευκαιριες οπως ερχονται.
Εκτος κι αν ο Καρυωτακης ή ο Ian Curtis και ο Kurt Cobain θεωρουνταν οτι ειχαν αποτυχημενη καριερα και τα τιναξανε. Ε, οχι δεν ειναι ετσι.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[V]

Νεοφερμένος

Ο [V] αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 103 μηνύματα.
Προφαβως δεν καταλαβες τι ειπα. Δεν ειπα οτι αυτοκτονουν οσοι αποτυγχανουν στους στοχους τους-φυσικα και δεν ισχυει αυτό. Ειπα σε ποια περιπτωση προσωπικα ειμαι υπέρ της αυτοκτονιας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Προφαβως δεν καταλαβες τι ειπα. Δεν ειπα οτι αυτοκτονουν οσοι αποτυγχανουν στους στοχους τους-φυσικα και δεν ισχυει αυτό. Ειπα σε ποια περιπτωση προσωπικα ειμαι υπέρ της αυτοκτονιας.
Αυτο που λες ειναι πολυ σκληρο. Ειναι σαν μια μορφη τιμωριας επειδη καποιος απετυχε. Και τι εγινε; Ειναι ποτε δυνατον να πιστευεις οτι ειναι μια καλη περιπτωση η αυτοκτονια οταν καποιος αποτυνχανει σε κατι που ειχε βαλει στοχο; Η αποψη σου ειναι ακραια κι ανατριχιαστικη.
Μαλλον εσυ δεν καταλαβες τι ειπες.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[V]

Νεοφερμένος

Ο [V] αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 103 μηνύματα.
Αυτο που λες ειναι πολυ σκληρο. Ειναι σαν μια μορφη τιμωριας επειδη καποιος απετυχε. Και τι εγινε; Ειναι ποτε δυνατον να πιστευεις οτι ειναι μια καλη περιπτωση η αυτοκτονια οταν καποιος αποτυνχανει σε κατι που ειχε βαλει στοχο; Η αποψη σου ειναι ακραια κι ανατριχιαστικη.
Μαλλον εσυ δεν καταλαβες τι ειπες.

Δεν ειπα οτι επειδη απετυχε καποιος σε κατι πρεπει να αυτοκτονησει. Αποτυχιες εχουμε ολοι στη ζωη μας κατα καιρους. Κανεις δεν ειναι τελειος.

Αυτο που εννοω οτι ειμαι υπερ της αυτοκτονιας ειναι αν αποτυχεις σε καποιους βασικους στοχους που εχεις θεσει ξανα και ξανα και φτασεις στο ναδιρ χωρις να υπάρχει πλεον διεξοδος. Αν καποιος εχει αποτυχει σε ολα δεν βλεπω γιατι να ζει.

- Ποτε φυσικα δεν θα παρακινουσα καποιον να αυτοκτονησει ακομα και αν ηταν στο απολυτο 0. Αλλα θα τον καταλαβαινα αν το εκανε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Αυτο που εννοω οτι ειμαι υπερ της αυτοκτονιας ειναι αν αποτυχεις σε καποιους βασικους στοχους που εχεις θεσει ξανα και ξανα και φτασεις στο ναδιρ χωρις να υπάρχει πλεον διεξοδος. Αν καποιος εχει αποτυχει σε ολα δεν βλεπω γιατι να ζει.

μα τα "όλα"ειναι απειρα! παντα υπαρχει ενας νεος στοχος να κυνηγησεις!παντα θα υπαρχει κατι στο οποιο θα εισαι καλος και θα νιωθεις ευχαριστηση κανοντας το...
μεσα σε ένα απειρο συμπαν,πως ειναι δυνατον να λεμε οτι "τα δοκιμασα όλα και απετυχα"?
αυτο σημαινει ότι δεν σκεφτηκες και κοιταξες καλα τριγυρω σου για να ασχοληθεις με κατι άλλο...


εγω προς το παρον θα δεχομουν την αυτοκτονια μονο αν ήταν αναποφευκτη για να σωσω πολλους ανθρωπους(ή το παιδι μου)...αυτοθυσια ουσιαστικα και όχι αυτοκτονια..
η αυτοκτονια ειναι η απολυτη αποτυχια ,απολυτη ήττα,,, σημαινει οτι ηττηθηκες απολυτα και αυτοκαταστρεφεσαι....η αυτοκτονια ειναι παραγωγο της αδυναμιας να αντιμετωπισουμε κατι απο τη ζωη και παραιτουμαστε...(είτε πονος,στενοχωρια είτε μια αποτυχια σε κατι.)


¨οσο πιο ισχυρη προσωπικοτητα και χαρακτηρα εχει καποιος τοσο λιγοτερο πιθανο (ποτε απιθανο,δεν ξερεις τι θα αντιμετωπισεις αυριο) ειναι να οδηγηθει στην αυτοκτονια..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
η αυτοκτονια ειναι η απολυτη αποτυχια ,απολυτη ήττα,,, σημαινει οτι ηττηθηκες απολυτα και αυτοκαταστρεφεσαι....η αυτοκτονια ειναι παραγωγο της αδυναμιας να αντιμετωπισουμε κατι απο τη ζωη και παραιτουμαστε...(είτε πονος,στενοχωρια είτε μια αποτυχια σε κατι.)

Δεν υπαρχει καμια ηττα στην αυτοκτονια, καμια παραιτηση, μονο χρονια καταθλιψη υπαρχει, παραλυση ψυχης, υπαρξιακη αγωνια, μια φωνη μεσα σου που καλλιεργηθηκε σιγα-σιγα ολα αυτα τα χρονια και σου ψυθηριζει λιγο-λιγο "οτι δεν αξιζεις".
Δεν υπαρχουν αγωνες και νικες, προσπαθειες που σε βγαζουν επιτελους νικητη. Αυτα ειναι για τους απ'εξω.
Στην αυτοκτονια υπαρχει μονο ατελειωτη μοναξια.
Κουραζομαι πλεον να ακουω για προσπαθειες και αγωνες απ' τον καθε "ασχετο".
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Κουραζομαι πλεον να ακουω για προσπαθειες και αγωνες απ' τον καθε "ασχετο".



Νταξ, τωρα που τα λέμε,
δεν υπάρχει καλύτερο κίνητρο απο το να ακούς τους άλλους.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Νομιζω οτι ειναι το καλυτερο κινητρο οταν ακους συνεχεια τους αλλους, και ξεχνας την φωνουλα , μεσα σου. Πετυχες ακριβως το point...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Estartu

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η τρελή κι αλλοπαρμένη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 61 ετών, επαγγέλεται IT και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 169 μηνύματα.
Για μένα αυτοκτονία είναι δειλία να αντιμετωπίσεις την ζωή και τίποτα παραπάνω..


χμμμ ... από την άλλη όμως ??

δε χρειάζεται μια γενναία δόση κουράγιου για να απαρνηθείς οριστικά κάτι που γνωρίζεις και να
επιλέξεις κάτι εντελώς άγνωστο, γνωρίζοντας μάλιστα ότι αν δεν σου αρέσει δεν υπάρχει δρόμος
επιστροφής πίσω στα γνώριμα ?? :hmm: :hmm:




(προσωπικά την αυτοκτονία την θεωρώ λύση μόνο στη περίπτωση της απόλυτης προσωπικής εξαθλίωσης ...
όταν έχεις πάψει να είσαι ανθρώπινο ον και είσαι "κάτι" παγιδευμένο σ ένα ανθρώπινο κουφάρι που
καταταλαιπωρεί όλους όσους βρίσκονται γύρω του ... τότε θα ήθελα να έχω τη δυνατότητα να τραβήξω τη
μπρίζα και να "αναχωρίσω"

την αυτοκτονία δεν τη θεωρώ λύση επειδή απέτυχα στην εκπλήρωση κάποιου στόχου ή επειδή κάποιος
(ή κάποιοι) με καταπιέζουν σε ανυπόφορο βαθμό (στο σπίτι, στο σχολείο, στην εργασία, στο κοινωνικό μου
περιβάλλον) - εκεί απλά θέτω νέους στόχους ή δραπετεύω αναζητώντας τις συνθήκες διαβίωσης που με
ικανοποιούν)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

alis

Πολύ δραστήριο μέλος

Η alis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 1,134 μηνύματα.
Συμφωνώ με τα λεγόμενα του ]ifrit[
εγω δεν συμφωνω με αυτο...γιατι να ειναι η δειλια; ισα ισα νομιζω πως θελει πολλα κοτσια για να αυτοκτονησεις...φοβος μπορει να ειναι σε μερικες περιπτωσεις αλλα δειλια;προσωπικα δεν θα το ελεγα....
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Δεν υπαρχει καμια ηττα στην αυτοκτονια, καμια παραιτηση, μονο χρονια καταθλιψη υπαρχει, παραλυση ψυχης, υπαρξιακη αγωνια, μια φωνη μεσα σου που καλλιεργηθηκε σιγα-σιγα ολα αυτα τα χρονια και σου ψυθηριζει λιγο-λιγο "οτι δεν αξιζεις".
Δεν υπαρχουν αγωνες και νικες, προσπαθειες που σε βγαζουν επιτελους νικητη. Αυτα ειναι για τους απ'εξω.
Στην αυτοκτονια υπαρχει μονο ατελειωτη μοναξια.
Κουραζομαι πλεον να ακουω για προσπαθειες και αγωνες απ' τον καθε "ασχετο".

Η χρόνια κατάθλιψη δεν εμπεριέχει μεγάλες δόσεις παραίτησης; Η ψυχική παράλυση ως αποτέλεσμα υπαρξιακής αγωνίας δεν αποτελεί μορφή ήττας; Όταν αφήνεσαι στο "διαβολάκι" που σου λέει πως "δεν αξίζεις" και φτάνεις να κοιτάς τη ζωή μέσα από τα μάτια του, αυτό δεν αποτελεί παραίτηση από τη δική σου οπτική;

εγω δεν συμφωνω με αυτο...γιατι να ειναι η δειλια; ισα ισα νομιζω πως θελει πολλα κοτσια για να αυτοκτονησεις...φοβος μπορει να ειναι σε μερικες περιπτωσεις αλλα δειλια;προσωπικα δεν θα το ελεγα....

Το να συνεχίσεις να ζεις μια ζωή, η οποία δεν σου φαίνεται ανθηρή, θέλει πολύ περισσότερο θάρρος. Άλλωστε ο θάνατος είναι μόνο μια στιγμή και σου χαρίζει το δώρο της λήθης. Η ζωή που κυλάει κρατά πολύ περισσότερο και πάνω απ' όλα είσαι υποχρεωμένος να θυμάσαι. Να θυμάσαι και να κουβαλάς το φορτίο των επιλογών σου, των συνεπειών τους και των ενοχών που αφήνουν όλα αυτά, πάνω στις κυρτωμένες πλάτες σου.

"Σε όλες τις ιστορίες που άξιζε κανείς ν' ακούσει, οι ήρωες είχαν συνεχώς την ευκαιρία να κάνουν πίσω, όμως εκείνοι συνέχιζαν", είπε ο Σαμ στο Φρόντο. Οι γενναίοι νιώθουν φόβο και συνεχίζουν να προχωρούν. Οι δειλοί νιώθουν φόβο και λακίζουν· ή ακόμη χειρότερα, αυτοκαταστρέφονται αρνούμενοι να τον αντιμετωπίσουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
"Σε όλες τις ιστορίες που άξιζε κανείς ν' ακούσει, οι ήρωες είχαν συνεχώς την ευκαιρία να κάνουν πίσω, όμως εκείνοι συνέχιζαν", είπε ο Σαμ στο Φρόντο. Οι γενναίοι νιώθουν φόβο και συνεχίζουν να προχωρούν. Οι δειλοί νιώθουν φόβο και λακίζουν· ή ακόμη χειρότερα, αυτοκαταστρέφονται αρνούμενοι να τον αντιμετωπίσουν.



Θαρρος θελει η αυτοθυσια για ενα σκοπο που αξιζει.. όχι η αυτοκτονια...αυτη θελει μονο παρανοια ,σαλεμενο μυαλο και στρεβλα βασικα ανθρωπινα ενστικτα..
κανεις δεν εκτιμηθηκε στους αιωνες ή εγινε ήρωας μονο απο το γεγονος οτι εχασε τη ζωη του,αλλα απο το λογο που τη θυσιασε...Ο λογος κανει τα παντα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Η χρόνια κατάθλιψη δεν εμπεριέχει μεγάλες δόσεις παραίτησης;
Κατ'αρχην απ'τον εαυτο σου.
Η ψυχική παράλυση ως αποτέλεσμα υπαρξιακής αγωνίας δεν αποτελεί μορφή ήττας;
Γιατι καποιος να εχει υπαρξιακη αγωνια; Γιατι να εχει αμφιβολιες για τον εαυτο του; Μηπως δεν του τα 'παν καλα;
Όταν αφήνεσαι στο "διαβολάκι" που σου λέει πως "δεν αξίζεις" και φτάνεις να κοιτάς τη ζωή μέσα από τα μάτια του, αυτό δεν αποτελεί παραίτηση από τη δική σου οπτική;
Καποιος εδωσε τροφη στο "διαβολακι" που γινεται διαβολος μετεπειτα.

Το να συνεχίσεις να ζεις μια ζωή, η οποία δεν σου φαίνεται ανθηρή, θέλει πολύ περισσότερο θάρρος. Άλλωστε ο θάνατος είναι μόνο μια στιγμή και σου χαρίζει το δώρο της λήθης. Η ζωή που κυλάει κρατά πολύ περισσότερο και πάνω απ' όλα είσαι υποχρεωμένος να θυμάσαι. Να θυμάσαι και να κουβαλάς το φορτίο των επιλογών σου, των συνεπειών τους και των ενοχών που αφήνουν όλα αυτά, πάνω στις κυρτωμένες πλάτες σου.

"Σε όλες τις ιστορίες που άξιζε κανείς ν' ακούσει, οι ήρωες είχαν συνεχώς την ευκαιρία να κάνουν πίσω, όμως εκείνοι συνέχιζαν", είπε ο Σαμ στο Φρόντο. Οι γενναίοι νιώθουν φόβο και συνεχίζουν να προχωρούν. Οι δειλοί νιώθουν φόβο και λακίζουν· ή ακόμη χειρότερα, αυτοκαταστρέφονται αρνούμενοι να τον αντιμετωπίσουν.
Στο τελος αυτο μενει...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
...Γιατι καποιος να εχει υπαρξιακη αγωνια; Γιατι να εχει αμφιβολιες για τον εαυτο του; Μηπως δεν του τα 'παν καλα; ...
Συγνώμη, αλλά αν δεν το φέρει η ζωή, να απαντήσει έγκαιρα ο (όποιος) ερωτών, μάλλον θα τον βρουν απροετοίμαστο, και η "υπαρξιακή αγωνία" και οι "αμφιβολίες" ( για τον εαυτό του)!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

rascal_gd

Περιβόητο μέλος

Ο Call me Joe!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 38 ετών και μας γράφει απο Αφρική. Έχει γράψει 4,194 μηνύματα.
Συγνώμη, αλλά αν δεν το φέρει η ζωή, να απαντήσει έγκαιρα ο (όποιος) ερωτών, μάλλον θα τον βρουν απροετοίμαστο, και η "υπαρξιακή αγωνία" και οι "αμφιβολίες" ( για τον εαυτό του)!
Για πες μου μια καλη ηλικια για να δωσεις απαντησεις εγκαιρα πριν αρχισει να σε τσιγκλαει η υπαρξιακη αγωνια;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,359 μηνύματα.
Η χρόνια κατάθλιψη δεν εμπεριέχει μεγάλες δόσεις παραίτησης; Η ψυχική παράλυση ως αποτέλεσμα υπαρξιακής αγωνίας δεν αποτελεί μορφή ήττας; Όταν αφήνεσαι στο "διαβολάκι" που σου λέει πως "δεν αξίζεις" και φτάνεις να κοιτάς τη ζωή μέσα από τα μάτια του, αυτό δεν αποτελεί παραίτηση από τη δική σου οπτική;

Δεν εχεις περασει ποτε καταθλιψη και στο απευχομαι αλλα μην το αντιμετοπιζεις με τον τυπικο τροπο "αντε ρε ξυπνα συνελθε". Ο καταθληπτικος το ξερει αυτο ΘΕΛΕΙ να συνελθει αλλα δεν μπορει. Δεν ειναι θεμα επιβολης η αυτοκυριαρχιας, ειναι θεμα νευροχημιας. Η καταθλιψη αρχικα ειναι μια σωματικη παθηση, πως μπορεις να ΕΠΙΒΑΛΕΙΣ στον εαυτο σου να σου αρεσουν πραγματα που δεν σου αρεσουν?

Σκεψου το ως εξις, αν σου ελεγαν να φας αχυρα γιατι μονο ετσι θα ζησεις θα το εκανες? Ναι θα το εκανες, αλλα αυτο δεν σημαινει οτι θα το απολαμβανες, η οτι θα μπορουσες καποια στιγμη στο μελλον να το απολαυσεις. Δεν ειναι οτι τα αχυρα εχουν κακη γευση, απλα αδιαφορη...

Το ιδιο συμβαινει στην καταθλιψη, κανεις οτι κανεις γιατι ετσι πρεπει και γιατι πρεπει να ζησεις αλλα δεν βρισκεις απολαυση σε αυτο. Δεν ερωτευεσαι γιατι ολοι σου φαινονται αδιαφοροι, δεν βρισκεις απολαυση στο σεξ, δεν βρισκεις απολαυση στη δουλεια σου, το μονο που μπορεις αβιαστα να κανεις ειναι να καθεσαι σε ενα κρεβατι ολη μερα γιατι δεν απαιτει κοπο και ετσι και αλλιος το ιδιο "απολαυστικο" ειναι με ολα τα αλλα.

Η καταθλιψη δεν ειναι καποιος που καθεται και μιζιεραζει ολη τη μερα και του φταινε ολα, αυτο ειναι θυμος και δυσφορια (που μπορει να οδηγησουν σε καταθληψη).
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
εγω περασα καταθλιψη,μπηκα στην κολαση και βγηκα ...αλλα στιγμη δεν σκεφτηκα να αφαιρεσω τη ζωη μου(σκεφτηκα μες στην απελπισια μου να παρω χαπια για να πεσω σε κωμα και να ξυπνησω μετα απο κατι χρονια χωρις τις δυσαρεστες -εφιαλτικες σκεψεις,δεν το εκανα..αλλα δεν ήθελα να τελειωσω τη ζωη μου..μονο να αποδρασω απο την κολαση στο κεφαλι μου.. ...ξερω πως ειναι ο πατος ,το μηδεν..


λογω ιδεοψυχαναγκαστικης διαταραχης-όπως ειπε ο γιατρος-το μυαλο βομβαρδιζοταν με όλες τις πιθανες αρνητικες σκεψεις..απολυτη καταρρευση-για 2 χρονια ημουν στον πατο πραγματικα-

η κολαση και ο παραδεισος ειναι στο μυαλο μας..
η παραιτηση και αυτοκτονια ειναι και θεμα χαρακτηρα...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top