"Είστε μια χώρα αυτιστική..."

https://www.kourdistoportocali.com.asp1-4.dfw1-1.websitetestlink.com/default.aspx?pageid=283

"Είστε μια χώρα αυτιστική!..." Αυτόν τον χαρακτηρισμό πέταξε κατάμουτρα στον κ. Γιάννη Παπαθανασίου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Peer Steinbrück!

Συνέβη λίγο πριν τις εκλογές σε μια απο τις Συνόδους των Ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών.
Ο κ. Παπαθανασίου, αισθάνθηκε τόσο ταπεινωμένος, ώστε αναγκάστηκε να εξομολογηθεί σε στενό κύκλο:
"Mετά απ αυτό εγώ δεν πρόκειται να συμμετάσχω σε άλλη Σύνοδο!..."

Το αληθινό περιστατικό, αποκαλύπτει το μέγεθος της απαξίας με το οποίο μας αντιμετωπίζουν οι "κουτόφραγκοι".
Για να καταφέρουμε αυτόν τον άθλο, αγωνιζόμαστε χρόνια και με επιμονή. Ο χαρακτηρισμός του Γερμανού υπουργού, δεν απέχει απο τη πραγματικότητα σε μια χώρα που είναι βουτηγμένη στη διαφθορά και τη διαπλοκή.
Μια χώρα που κουκούλωσε το πολυεθνικό σκάνδαλο της Siemens, γεννάει διαρκώς νέα και βρίσκεται σε μια απο τις υψηλότερες θέσες διαφθοράς στη Παγκόσμια κλίμακα.

Είναι ακριβώς αυτά τα σκάνδαλα που οφείλει να διερευνήσει εξονυχιστικά η νέα κυβέρνσηση του ΠΑΣΟΚ, γιατί εαν δεν το πράξει, είναι σαν να παραδίδεται αμαχητί στους σεσημασμένους Νονούς της Διαπλοκής. Πρόκειται για μια χούφτα διεφθαρμένα επιχειρηματικά τζάκια, τα οποία σε συνεργασία με κορυφαίους υπουργούς (και πρώην πρωθυπουργούς), απο τη μεταπολίτευση και δω, επιβάλλουν την ανομία στη χώρα, κρατώντας ομηρό τους και σε βαθύ τέλμα, έναν ολόκληρο λαό.

Ο τρόπος που μας αντιμετωπίζουν οι Ευρωπαίοι είναι προιόν της αναξιοπρέπειας, της ανανδρίας, της υποκρισίας και εν τέλει της προβληματικής συμπεριφοράς που χαρακτηρίζει τις ηγεσίες μας και φυσικά αντανακλάται στους πολίτες, οι οποίοι με παρόμοιο τρόπο αντμετωπίζουν τους εαυτούς τους σε μια απαξιωμένη χώρα.

Το τεράστιο πρόβλημα που έχει ν αντιμετωπίσει ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, δεν είναι η Οικονομία, αλλά η αναξιοπρέπεια της χώρας. Η αναξιοπρέπεια και του τελευταίου Ελληνα πολίτη.

Τη χαμένη μας τιμή, την εξαγορασμένη αντί πινακίου φακής απο τους νταβατζήδες, αυτή πρέπει να επανακτήσουμε.

Ο διευθυντής του www.capital.gr, κ. Θανάσης Μαυρίδης, περιγράφει ως εξής τη πρόσφατη Ευρωπαική περιπέτεια του τωρινού υπουργού Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου>

Μας «έκραξαν», μας «πρόγκηξαν», μας έφτυσαν κατάμουτρα, μας εξευτέλισαν. Μας είπαν ψεύτες στα ίσια, δίχως μισόλογα και υπονοούμενα. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι είναι εξοργισμένοι με τη μακαριότητά μας και την δήθεν «ευρηματικότητά» μας και δεν είναι διατεθειμένοι να μας ανεχτούν ούτε ένα λεπτό παραπάνω. Τα είχαμε γράψει επανειλημμένως, και το κλίμα αυτό το εισέπραξε ο κ. Παπακωνσταντίνου στο ακέραιο. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε ρότα. Όχι αύριο, όχι σήμερα, αλλά χτες!

«Είστε μία αυτιστική χώρα» είχε πει υπουργός μεγάλης χώρας στον Έλληνα ομόλογό του πριν μερικές βδομάδες. Το είχαμε γράψει, όχι για λόγους φθηνού κουτσομπολιού, αλλά για να περιγράψουμε το κλίμα που επικρατεί αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη για την Ελλάδα. Η αλλαγή της κυβέρνησης δεν τους συγκινεί και δεν δείχνουν διατεθειμένοι για περιόδους χάριτος. Κι αυτό είναι απόλυτα φυσικό, αφού απέναντί τους έχουν την ελληνική Πολιτεία, η οποία έχει συνέχεια στις πράξεις της και ανεξάρτητα από το ποιος είναι ο Πρωθυπουργός ή ο υπουργός Οικονομίας.

Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και μετά από την είσοδο της χώρας στην ΟΝΕ, έχουμε αναπτύξει μία φιλοσοφία ενός ιδιόμορφου καθεστώτος ασυλίας για κάθε έναν που φρονεί ότι γεννήθηκε για να τον εξυπηρετεί το κοινωνικό σύνολο. Έχουμε απαξιώσει κάθε έννοια αξιοκρατίας, έχουμε δημιουργήσει δικούς μας «κανόνες» κοινωνικής συμπεριφοράς. Μας φαίνεται, μάλιστα, περίεργο το γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα πράγματα, ακόμη και τα πιο απλά, αντιμετωπίζεται με περιέργεια και καταφρόνηση από τους άλλους.

Είναι φυσικό να κοιτάμε αμήχανα στο κενό όταν μας επιπλήττουν οι εταίροι μας. Δεν πιστεύουμε ότι έχουμε κάνει κάτι κακό, αφού δεν θέλησε μέχρι σήμερα κάποιος να συγκρουστεί ευθέως με την κακή πλευρά του εαυτού μας και έτσι αναζητούμε δήθεν συνωμοσίες σε βάρος μας. Όταν μας λένε ότι θα πρέπει να πληρώνουμε όλοι μας φόρους, ότι θα πρέπει οι συντάξεις μας να είναι ανάλογες με τις εισφορές μας, ότι θα πρέπει οι δημόσιοι υπάλληλοι να κρίνονται και να αξιολογούνται για το έργο τους, τότε ψάχνουμε να βρούμε τον «δάκτυλο» των καπιταλιστών που θέλουν, λέει, να εφαρμόσουν «νεοφιλελεύθερες πολιτικές» στη χώρα μας. Άρες μάρες κουκουνάρες! Απαντάμε με σαχλαμάρες σε κάθε τι απειλεί να μας ξεβολέψει, να μας βγάλει από τον λήθαργο που έχουμε εισέλθει την τελευταία δεκαετία.

Όσοι μιλούν για θέματα παραγωγικότητας είναι «εχθροί του εργαζόμενου λαού», όσοι βάζουν ζητήματα επιχειρηματικότητας είναι «τσάτσοι των τραπεζών», όσοι μιλούν για το ασφαλιστικό είναι «εχθροί του συνδικαλιστικού κινήματος και των συνδικάτων». Αυτό που μας συμβαίνει μπορεί να παρομοιαστεί μόνο με «αυτοκτονικό σύνδρομο» και χρήζει ψυχιατρικής έρευνας...

Υπάρχει ελπίδα; Πάντα υπάρχει ελπίδα, ακόμη και στις πιο δύσκολες ώρες. Αρκεί να ακούσουμε τις φωνές της λογικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η χτεσινή παρέμβαση του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλου. Ας διαβάσουν όλοι με προσοχή τις προτάσεις του. Δεν έχει ανακαλύψει τον τροχό ο κ. Προβόπουλος. Λέει τα αυτονόητα, εκείνα που θα έπρεπε να έχουμε ήδη κάνει. Το έχουμε ξαναγράψει, θα το πούμε για άλλη μία φορά: Είναι ευτύχημα που στο τιμόνι της Κεντρικής Τράπεζας βρίσκεται ένας άνθρωπος σαν τον κ. Προβόπουλο και όχι κάποιος γραφειοκράτης που για να υπερασπίσει τη θέση του έχει μάθει να σκύβει μόνιμα το κεφάλι στην εκάστοτε εξουσία και να παίζει μικροπολιτικά παιγνίδια.

Μας έκανε επίσης εντύπωση η στάση του κ. Παπακωνσταντίνου. Θα μπορούσε να πράξει όπως και ο κ. Αλογοσκούφης στο παρελθόν. Δεν το έκανε και ευχόμαστε να μη το κάνει. Κι ο λόγος είναι απλός: Οι άλλοι δεν βλέπουν αν υπουργός είναι ο Αλογοσκούφης, ο Παπαθανασίου ή ο Παπακωνσταντίνου. Δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν. Οι άλλοι έχουν απέναντί τους ένα κράτος, μία συντεταγμένη Πολιτεία. Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύουν και δεν χρειάζεται εμείς να τα κάνουμε τα πράγματα χειρότερα απʼ ό,τι ήδη είναι και να δώσουμε την εικόνα ότι δεν ξέρουμε τι μας γίνεται...

Θανάσης Μαυρίδης



Ας μου επιτραπεί να τοποθετηθώ στα παραπάνω αργότερα.
Μέχρι τότε, θα ήθελα πολύ να διαβάσω τα σχόλια των χρηστών που τους ενδιαφέρει το θέμα.

Ναι μεν 2 θετικοί ψήφοι αλλά ουδεμία κρίση από τους αγαπητούς "συμφόρουμους"...
Αναμένω.

Αρχική Δημοσίευση από Mittenwald:

https://www.kourdistoportocali.com.asp1-4.dfw1-1.websitetestlink.com/default.aspx?pageid=283

"Είστε μια χώρα αυτιστική!..." Αυτόν τον χαρακτηρισμό πέταξε κατάμουτρα στον κ. Γιάννη Παπαθανασίου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Peer Steinbrück!

...

Click για ανάπτυξη...

Λάθος, χερ Στάινμπριουκ! Ηθικοποιείται έτσι τον αφτισμό και τούτο, τη σήμερον ημέρα, είναι και ολίγον τι, ρατσιστικό! Μάλλον όμως δεν θα μπορούσε κανείς να διαφωνήσει μαζί σας, στα σοβαρά, ότι είμαστε μία χώρα-παίγνιο. Αλλά τι περισσότερο θα μπορούσε να γίνει μία χώρα, που για να τη φτιάξει η ιστορία, χρειάστηκε, μία παρτίδα πόκερ τριών Ευρωπαίων ναυαρχών (βλ. "ναυμαχία Ναυαρίνου) , έναν ξεσηκωμό μερικών χιλιάδων " βαλκάνιων κλεφτών" και μία πλειάδα ρασοφόρων "δημοδιδασκάλων"; Τι θα μπορούσε να είναι μία χώρα, που ο λαός της έμαθε να υπακούει στους θύτες(Πετρομπέηδες, Τρικουπαίοι, Μπενιζέλοι, Καραμανλήδες, Παπανδρέοι, Μητσοτακαίοι, Άγγλοι και Αμεικανοί) και να αμφιβάλλει για τα θύματα-ήρωές του(Ρ. Φεραίος, Καποδίστριας, Κολοκοτρώνης, Ι. Δραγούμης, Άρης Βελουχιωτης, Γρ. Λαμπράκης, Α. Παναγούλης κλπ);

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:

Αλλά τι περισσότερο θα μπορούσε να γίνει μία χώρα, που για να τη φτιάξει η ιστορία, χρειάστηκε, μία παρτίδα πόκερ τριών Ευρωπαίων ναυαρχών (βλ. "ναυμαχία Ναυαρίνου) , έναν ξεσηκωμό μερικών χιλιάδων " βαλκάνιων κλεφτών" και μία πλειάδα ρασοφόρων "δημοδιδασκάλων";

Click για ανάπτυξη...

Τι περισσότερο θα μπορούσε να γίνει μια χώρα που βρισκόταν για 400 χρόνια υπό Τουρκικό ζυγό;

Καλά όλα αυτά, ας μην αναζητάμε δικαιολογίες και αποδιοπομπαίους τράγους, ας δούμε όμως και τις προϋποθέσεις-θεμέλια που στηρίχτηκε αυτό το κράτος.


Εγώ θα ήθελα να του "φρεσκάρω" τη μνήμη του κυρίου για τις πολεμικές αποζημιώσεις και τα δάνεια που είχε πάρει η Γερμανία από την Ελλάδα... Ναι, είναι γεγονός. Η Γερμανία "δανείστηκε" (με το έτσι θέλω) από την Ελλάδα αρκετά χρήματα για τη συντήρηση και τον εξοπλισμό των στρατιωτών της κατά την Κατοχή.

Αρχική Δημοσίευση από Heptamer:

Tι να πουμε εμεις φίλτατε Μίττενβάλντ??

Τα ειπε ολα ο Μαυρίδης!

Σκιαγραφησε άριστα το σύγχρονο νεοελληναρά και το μπ@@@δελο που εχει για κρατος.

Click για ανάπτυξη...

...αλλά, φίλε μου, τα μπουρδέλα έχουν και μία κάποια ιερότητα, που μάλλον δύσκολα μπορεί κανείς σήμερα να την διακρίνει στο κράτος "Ελλάδα".

Τι περισσότερο θα μπορούσε να γίνει μια χώρα που βρισκόταν για 400 χρόνια υπό Τουρκικό ζυγό;

Click για ανάπτυξη...

Δηλαδή, φίλε μου, τα 1600 και περισσότερα χρόνια του Ελληνισμού, κάτω από το ρωμαϊκό ζυγό και πριν την "τουρκοκρατία", θαρρείς πως ήταν πιο δημιουργικά από "εθνική άποψη";

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:

Δηλαδή, φίλε μου, τα 1600 και περισσότερα χρόνια του Ελληνισμού, κάτω από το ρωμαϊκό ζυγό και πριν την "τουρκοκρατία", θαρρείς πως ήταν πιο δημιουργικά από "εθνική άποψη";

Click για ανάπτυξη...

Θεωρώ ότι είναι αυθαιρεσία το "ρωμαϊκός ζυγός".
Εκτός κι αν σκοπός είναι να θεωρούμε ότι ο Ελληνισμός και το κράτος "Ελλάδα" δεν έχουν καμμία σχέση.

Χαλαρώστε.
Μπορείτε να μας φέρετε ένα παράδειγμα σωστά δομημένης χώρας για να σας φέρω ένα αντιπαράδειγμα;

https://www.spiegel.de/international/germany/0,1518,656028,00.html

Germans Unhappy with Alternative Swine Flu Vaccine for Politicians


Damage control is the name of the game in Berlin on Monday as politicians rush to deny that they are receiving a better, safer swine flu vaccine than ordinary Germans. The first of 50 million doses arrived in Germany on Monday.
One might think that the arrival in Germany of the first of 50 million doses of swine flu vaccine on Monday might be cause for celebration. But with news breaking over the weekend that top government officials in Berlin will be injected with an alternative vaccine -- one widely seen as safer -- a debate about an alleged two-class medical system has erupted.


SPIEGEL over the weekend reported that Chancellor Angela Merkel, a number of her ministers and other government officials would receive a vaccine manufactured by the pharmaceutical company Baxter -- the same vaccine that the German military opted for, as was reported last week. The mass-circulation tabloid Bild on Monday plastered the story on its front page on Monday, assuring its readers that "experts are accusing the government" of serving up "second class medicine" to ordinary Germans.
Fevers and Headaches
The controversy centers on an additive included in the vaccine manufactured by pharmaceutical giant GlaxoSmithKline. The additive includes an inactive strain of the entire flu virus as opposed to virus fragments. Critics say the additive can increase the risk of side effects from the flu vaccine such as fevers and headaches.
Supporters counter that the additive is safe, and its use allows the drug manufacturer to quickly produce more doses of the vaccine. The SPIEGEL story mentioned that the GlaxoSmithKline vaccine, with the additive, has undergone more testing than the Baxter version.
An Interior Ministry spokesman told SPIEGEL that the Baxter vaccine had been ordered for all ministries and other agencies as well as for the employees of the Paul Ehrlich Institute, the authority responsible for approving vaccines.
Merkel's spokesman Ulrich Wilhelm on Monday denied that Merkel was taking a different vaccine than the one available to ordinary Germans. He said that the Baxter vaccine had been ordered four months ago as part of a deal hammered out one year ago and has nothing to do with recent concerns surrounding the GlaxoSmithKline vaccine.
'Second-Class Medicine'
Still, voices have become raised. The Green Party's health expert Biggi Bender said that the separate vaccines amount to "big risk for the people, little risk for the government. This type of second-class medicine cannot be allowed to exist in a democracy."
Leading physicians also complained about the planned vaccination. The head of the Institute for Hygiene and Public Health at the University of Bonn, Martin Exner, said: "The fact that politicians and top civil servants in ministries will be vaccinated with a vaccine other than the people is a terrible sign. Today politicians must take what they recommend."
Virologist Alexander Kekulé Hall of the University Hospital said the fact "that the members of the Federal Government and the authorities have any other vaccine is a scandal."
The Interior Ministry has also rejected the sharp criticism. A spokeswoman for Interior Minister Wolfgang Schäuble pointed out that at that time the Baxter vaccine was ordered the differences between the two vaccines was not yet an issue. The Paul Ehrlich Institute has repeatedly defended its decision to provide the population with the GlaxoSmithKline version, known as Pandemrix.
'Alleged Threat'
Germany is not the only government working to contain a potential outbreak of swine flu, the popular though inaccurate name given to the H1N1 flu virus. The UK has seen an increase in cases in recent weeks. As a result, the country has purchased 60 million doses of Pandemrix. Since swine flu emerged, a number of people in the US showing symptoms have died, leading the government to purchase 251 million doses of the swine flu vaccine from various manufacturers. The European Medicines Agency approved Pandemrix for use recently, amid concern for the upcoming winter flu season and the expected uptick in swine flu cases.
Some German politicians have joined Merkel in opting out of the alternative vaccine. Health Minister Ulla Schmidt said in Bild, "I will allow myself to be vaccinated with the same vaccine as the people. It is exactly like the other approved vaccine, safe and effective."
The weekend scandal has drowned out a second debate which has been raging in recent weeks in the US and which has also found resonance here in Germany: whether such a massive vaccination program is necessary in the first place.
Wolf-Dieter Ludwig, chairman of the Drug Commission of the German Medical Association, has called the planned vaccination campaign a "scandal." "The health authorities have fallen for a campaign from the pharmaceutical companies, who simply want to earn money with an alleged threat," he told SPIEGEL.
ccl -- with wire reports
Social Networks



Ένα παράδειγμα λειτουργίας μη αυτιστικής χώρας...
Πιστεύετε ότι τα σκάνδαλα στο εξωτερικό είναι λίγα;
Πριν λίγο καιρό διάβαζα άρθρο σε Γερμανική εφημερίδα που ανέφερε (μετά από ένα σκάνδαλο στο WDR - ραδιοτηλεοπτικό ίδρυμα της Δυτικής Γερμανίας) ότι θα έπρεπε οι Γερμανοί να θεωρούν τη χώρα τους ως μια από τις πιο διεφθαρμένες του κόσμου.

Αρχική Δημοσίευση από Mittenwald:

"Είστε μια χώρα αυτιστική!..." Αυτόν τον χαρακτηρισμό πέταξε κατάμουτρα στον κ. Γιάννη Παπαθανασίου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Peer Steinbrück!


Μέχρι τότε, θα ήθελα πολύ να διαβάσω τα σχόλια των χρηστών που τους ενδιαφέρει το θέμα.

Click για ανάπτυξη...

Καθένας με τα προβλήματά του,
έπρεπε να του πει ο Παπαθανασίου.


ΥΣ. Ακόμα η ανθρωπότητα πληρώνει
τον Β' παγκόσμιο πόλεμο που εσείς δημιουργήσατε,
μαλάκες, έ μαλάκες, θα πρόσθετα εγώ!

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:

Εκτός εάν υπονοείς ότι είναι και η Γερμανία στα ίδια χάλια με την Ελλάδα και πως δεν θα έπρεπε να μας κατηγορούν για αυτισμό;

Click για ανάπτυξη...

https://www1.rizospastis.gr/story.do?id=3686250&publDate=5/2/1995

Αφορμή για τις γραμμές που ακολουθούν μας έδωσαν:
Πρώτο: Η ένοχη σιωπή των αρμοδίων κυβερνητικών παραγόντων και των εκπροσώπων των άλλων κομμάτων στη νέα υπόμνηση που έκανε κατά τη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή στις 20.12.'94 ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, M. Κωστόπουλος, προς την κυβέρνηση: "να διεκδικήσει και να πάρει το κλεμμένο κατοχικό δάνειο από τη Γερμανία" τη στιγμή ακριβώς που ακούγονταν αρκετές φωνές μέσα στο Κοινοβούλιο, που προειδοποιούσαν ότι η οικονομία μας βρίσκεται σε τέτοια χάλια, ώστε σύντομα θα βρεθούμε στην ανάγκη να επαναλάβουμε την κραυγή του Χαρίλαου Τρικούπη: "Δυστυχώς επτωχεύσαμε"!
Δεύτερο: Τα κατά καιρούς και πρόσφατα ακόμα δημοσιεύματα σε διάφορα έντυπα - και το "Ριζοσπάστη" - σχετικά με το ύψος του κατοχικού αυτού δανείου. Και,
Τρίτο: Η αποσιώπηση της απαίτησης που μας οφείλει η Γερμανία για τις πολεμικές αποζημιώσεις.
Γράφεται λογουχάρη για το δάνειο ότι ο καθηγητής και ακαδημαϊκός Αγγελος Αγγελόπουλος το έχει υπολογίσει σε τιμές του 1938 και υπολογίζοντάς το με το κατώτερο επιτόκιο 3% το χρόνο που ισχύει διεθνώς το καθορίζει στο ποσό των 13 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Αλλοι λένε ότι το υπολογίζει ο Αγγελος Αγγελόπουλος σε 13,5 δισ. δολάρια. Στα ίδια αυτά δημοσιεύματα με κάποιες παραλλαγές αναφέρεται ότι οι Γερμανοί ναι μεν δεν αρνούνται τη σύναψη του δανείου, αλλά "ξεφεύγουν" απαντώντας στερεότυπα ότι εξετάζουν την υπόθεση...
Επειδή το θέμα είναι πολύ σοβαρό και απαιτείται πολλή προσοχή, για να μην προκαλείται σύγχυση τόσο ως προς τον καθορισμό του ύψους του δανείου και γενικά ως προς την ύπαρξη και το ύψος όλων των άλλων οφειλών της Γερμανίας προς τη χώρα μας, για τις υλικές καταστροφές που προκάλεσαν με ξεχωριστή κακουργία οι χιτλερικοί κατακτητές στον τόπο μας, αλλά και ως προς τις διαθέσεις τόσο της ενοποιημένης Γερμανίας όσο και των ελληνικών κυβερνήσεων (και της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ) είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε τα εξής:
Α. Οπως αναλυτικότερα θα εξηγήσουμε παρακάτω η Γερμανία μάς οφείλει και οι οφειλές της είναι από πολύ καιρό ληξιπρόθεσμες:
α) Το κατοχικό δάνειο, το ύψος του οποίου πλησιάζει σήμερα (τέλος του 1994) το ποσό των 17 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ.
β) Τις πολεμικές αποζημιώσεις για τις καταστροφές του Β Παγκοσμίου Πολέμου, που προκάλεσαν τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής στη χώρα μας, οι οποίες έχουν καθοριστεί στη Διεθνή Διάσκεψη του Παρισιού το 1946 στο ποσό των περίπου 7,4 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ σε τιμές του 1938 και σήμερα (αρχές του 1995) κατά τους μετριότερους υπολογισμούς ανέρχονται στο ποσό των 41,20 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Για την ιστορία αναφέρουμε ότι οι πολεμικές αποζημιώσεις καθορίστηκαν σ' αυτό το ποσό των 7,4 δισ. δολάρια, ύστερα από αφόρητες πιέσεις που άσκησαν στη Διάσκεψη του Παρισιού ως προκλητικοί συνήγοροι της Γερμανίας οι "σύμμαχοί" μας Αγγλοι και Αμερικανοί προς την Ελληνική Αντιπροσωπεία, η οποία με επικεφαλής τον καθηγητή και υπηρεσιακό τότε υφυπουργό Αθ. Σμπαρούνη είχε καταγράψει, με λεπτομέρειες τις καταστροφές και τις είχε υπολογίσει με εκπληκτική ακρίβεια σε 17 δισ. δολάρια ΗΠΑ σε τιμές του 1938. Και αυτό το ποσό των 17 δισ. δολαρίων πρόβαλε ως αξίωση της Ελλάδας. Τελικά, όμως, υποχώρησε στα περίπου 7,4 δισ. δολ. που ήταν σχεδόν το 40% των πραγματικών ζημιών.
γ) Ενα υπόλοιπο που μας οφείλει η Γερμανία για πολεμικές αποζημιώσεις από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και που αναπροσαρμοζόμενο ανερχόταν το 1972 στο ποσό των 263 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Στο ποσό αυτό πρέπει να προστεθούν οι τόκοι 22 χρόνων (από το 1972 μέχρι σήμερα). Βλέπετε η... "εθνική αξιοπρέπεια" των ελληνικών κυβερνήσεων εδώ και 76 χρόνια, όταν μάλιστα η χώρα μας είχε υποστεί ακόμα και το Διεθνή Οικονομικό Ελεγχο, τον γνωστό "ΔΟΕ", για να εξασφαλιστούν τα τοκογλυφικά δάνεια που μας χορηγούσαν οι "προστάτες" μας από το 1897 δεν τους επέτρεψε να εισπράξουν ούτε και να συμψηφίσουν αυτή την απαίτηση...
Οι ίδιοι οι Γερμανοί το καθόρισαν!
Β. Αλλά ας επανέλθουμε στο δάνειο. Το ύψος του κατοχικού δανείου δεν έχει καθοριστεί με υπολογισμούς του καθηγητή Αγγελου Αγγελόπουλου, όπως διατείνονται τα προαναφερόμενα δημοσιεύματα. Το ύψος του δανείου το έχουν καθορίσει μόνοι τους, μονομερώς, οι ίδιοι οι Γερμανοί αμέσως μετά τον πόλεμο και το έχουν καθορίσει στο ποσό των 3,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ σε τιμές του 1944 (όχι του 1938 που αναφέρουν ορισμένοι). Ο Α. Αγγελόπουλος υπολογίζει απλώς το ύψος του δανείου μαζί με τους τόκους - με ένα ελάχιστο επιτόκιο 3% το χρόνο - μέχρι το 1990 και το υπολογίζει σε περίπου 15 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ (σήμερα πλησιάζει τα 17 δισ. δολ. ) και όχι σε 13 που γράφουν ορισμένοι. Αυτά προκύπτουν, χωρίς καμιά αμφιβολία, τόσο από τη συνέντευξη που παραχώρησε ο ίδιος ο καθηγητής Αγγελος Αγγελόπουλος στις 4.1.92 στον "902 TV", όσο και κυρίως από όσα γράφει στο βιβλίο του: "Η πρώτη δεκαετία της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα - Προϋποθέσεις για ενεργό συμμετοχή", εκδόσεις Τ. Πιτσιλός, Αθήνα 1991. Στο βιβλίο του αυτό ο Α. Αγγελόπουλος στις σελίδες 51 και 52 με τον τίτλο: "Η διεκδίκηση των δανείων κατοχής, βασικό αίτημα του ελληνικού λαού" γράφει τα εξής:
"Επειδή μιλούμε για εξωτερικό χρέος θα πρέπει να υπομνηστεί ακόμη ότι η Ελλάς θα πρέπει να επιδιώξει την πληρωμή των δανείων που συνήφθησαν κατά τη διάρκεια του πολέμου από τις Αρχές Κατοχής, τα οποία με επίσημη συμφωνία που υπεγράφη στη Ρώμη το Μάρτιο του 1942 υποσχέθηκαν ότι θα πληρώσουν στο τέλος του πολέμου. Πρόκειται για δάνεια πέραν των εξόδων κατοχής, που μόνο με την Ελλάδα από όλες τις άλλες χώρες κατοχής συνήφθησαν, τη μόνη άλλωστε χώρα που υπέστη τις μεγαλύτερες καταστροφές και οδηγήθηκε στον πιο άκρατο πληθωρισμό με πλήρη εξανέμιση της δραχμής. Η Ελλάδα πρέπει συνεπώς - συνεχίζει ο Α. Αγγελόπουλος - να διεκδικήσει, ανεξάρτητα από επανορθώσεις, τα δάνεια αυτά, τα οποία οι Γερμανοί έχουν ήδη αναγνωρίσει παλαιότερα και σήμερα με τους δικούς τους υπολογισμούς ανέρχονται σε 3,5 δισεκ. δολ. περίπου της περιόδου 1944, χωρίς να υπολογιστεί τόκος - με ένα μικρό τόκο 3% φτάνουν τα 15 δισ. δολάρια (σ. σ. η υπογράμμιση δική μας) - και η εξόφλησή τους μπορεί να γίνει μέσα σε μια ορισμένη προθεσμία με την εκτέλεση βασικών έργων στη χώρα μας με απ' ευθείας ανάθεση σε γερμανικές εταιρίες. Η Ελλάδα - υπογραμμίζει ο Α.Α. - πρέπει να απαιτήσει δίχως καθυστέρηση την πληρωμή των δανείων αυτών. Πρέπει, ίσως, να υπενθυμίσω ότι η Γαλλία έθεσε επίσημα προ ημερών, όπως γράφει η γερμανική εφημερίδα "Die Welt" το θέμα της πληρωμής ορισμένων υποχρεώσεων της χιτλερικής Γερμανίας κατά τη διάρκεια της Κατοχής και ότι στο θέμα αυτό άρχισαν διαπραγματεύσεις, όπως γράφει η γαλλική εφημερίδα "Le "Monde" (26.12.90) μεταξύ Βόννης και Παρισίων. Θέλω να πιστεύω - καταλήγει στο βιβλίο του ο καθηγητής Αγγελος Αγγελόπουλος - πως η κυβέρνηση δε θα βραδύνει να ζητήσει την εξόφληση των δανείων αυτών από τη Γερμανία, δάνεια που, όπως είπαμε, έχει αναγνωρίσει και η ίδια η μεταπολεμική Γερμανία".
Ο Α. Αγγελόπουλος διευκρινίζει...
Εξ άλλου στην προαναφερόμενη συνέντευξή του στον "902 TV" ο καθηγητής Αγγελόπουλος διευκρινίζει ότι, με βάση τη συμφωνία της Ρώμης (Μάρτης 1962), τα δάνεια αυτά υπολογίζονται σε τιμαριθμικές δραχμές ή σε χρυσές λίρες και ότι πραγματικά οι Γερμανοί στην Τράπεζα της Ελλάδος αυτές τις πιστώσεις τις υπολόγιζαν σε χρυσές λίρες . Στο τέλος δε του πολέμου τα ποσά αυτά οι ίδιοι οι Γερμανοί αναγνώρισαν ότι έφθαναν τα περίπου 45 εκατομμύρια χρυσές λίρες, ποσό που αν μετατραπεί σε δολάρια φθάνει τα 3 δισεκατομμύρια 800 εκατομμύρια (3,8 δισ.) δολάρια ΗΠΑ. Απ' αυτά τα 3,5 δισ. δολ. αναλογούν στους Γερμανούς (τα υπόλοιπα 300 εκ. δολ. στους Ιταλούς).
Στην ίδια συνέντευξη ο Α. Α. υπενθύμισε ότι είχαν γίνει πολλές προσπάθειες από την κυβέρνηση Κέντρου (σ.σ. εννοεί την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου 1964 - 1965) και ότι ο ίδιος είχε πάει στη Γερμανία και είχε έρθει σε επαφή με τις Γερμανικές Αρχές, οι οποίες αναγνώριζαν την απαίτηση αυτή της Ελλάδας, αλλά χρησιμοποιούσαν ως επιχείρημα μια διάταξη της συνθήκης του Λονδίνου (1953) που όριζε ότι όλα τα θέματα αυτά θα ρυθμίζονταν μετά την υπογραφή της τελικής συνθήκης ειρήνης... ". Αυτά γράφει και λέει ο καθηγητής Αγγελόπουλος.
Αλλαξαν τακτική
Γ. Οι Γερμανοί, όμως, μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, οπότε τα προσχήματα τέλειωσαν, άλλαξαν τακτική. Δεν απαντούν πια ότι "εξετάζουν την υπόθεση". Αλλά με ύφος ιταμότατο, η επίσημη Γερμανία, και με αλαζονεία που ξεπερνάει εκείνη των χιτλερικών προκατόχων της δηλώνει ξεδιάντροπα ότι δε μας οφείλει τίποτε. Πραγματικά, όταν αρχές του Απρίλη 1991 ο τότε υπουργός των Εξωτερικών της Γερμανίας Χ. Ντ. Γκένσερ επισκέφθηκε την Αθήνα, για να παραλάβει το βραβείο που του απένειμε το "Ιδρυμα Ωνάση" και ο τότε Ελληνας ομόλογός του Αντ. Σαμαράς του έθεσε το θέμα του δανείου και των επανορθώσεων εκείνος του απάντησε ιταμότατα και χωρίς περιστροφές ότι "για τη Γερμανία δεν υφίσταται τέτοιο θέμα"!!! Την απάντηση αυτή του Γκένσερ αποκάλυψε στη Βουλή στις 26.4.1991 ο ίδιος ο τότε πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, απαντώντας σε σχετική παρέμβαση του κ. Α. Παπανδρέου. Πιο αποκαλυπτικός, όμως, για τις προθέσεις της Γερμανίας και πολύ πιο κυνικός από τον Γκένσερ ήταν ο Γερμανός καγκελάριος Χ. Κολ, ο οποίος μόλις τέλειωσαν οι γιορταστικές εκδηλώσεις που έγιναν στις 26 Μάη 1991 για τα 50χρονα της Μάχης της Κρήτης, όπου είχε κληθεί ως επίσημος προσκαλεσμένος της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας και ενώ βρισκόταν ακόμα στο κρητικό έδαφος, δήλωσε σε μια στημένη συνέντευξή του σε γερμανικό τηλεοπτικό σταθμό ότι η Ελλάδα δεν έχει πλέον δικαίωμα να αξιώνει από τη Γερμανία την πληρωμή του κατοχικού δανείου και την καταβολή των πολεμικών επανορθώσεων, γιατί με μυστικά πρωτόκολλα και με μυστικές συμφωνίες που υπέγραψε η κυβέρνησή της το 1958 έχει παραιτηθεί όλων αυτών των αξιώσεων. Στη φοβερή αυτή καταγγελία του Κολ, που στρεφόταν ευθέως και κατά του προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Καραμανλή, που ήταν πρωθυπουργός το 1958, η κυβέρνηση Μητσοτάκη τήρησε ένοχη σιωπή, πράγμα που ανάγκασε την Προεδρία της Δημοκρατίας να εκδώσει τότε (στις 27.5.91) ανακοίνωση με την οποία τόνιζε ότι δεν υπάρχουν τέτοιες συμφωνίες.
Δ. Το ΚΚΕ επανειλημμένα έχει θέσει το θέμα στο Κοινοβούλιο. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ σαν αντιπολίτευση το έθεσε δύο φορές στη Βουλή. Ο ίδιος ο Α. Παπανδρέου, στις 26.4.1991 πρότεινε στη Βουλή τη σύσταση διακοινοβουλευτικής επιτροπής, που να μεταβεί στο γερμανικό κοινοβούλιο και "να θέσει - όπως είπε- φιλικότατα το θέμα". Κατά την παρέμβασή του μάλιστα εκείνη ο Α. Παπανδρέου αποκάλυψε ότι η Γερμανία απέστειλε στις ΗΠΑ το ποσό των 10 δισ. μάρκων(περίπου 6,5 δισ. δολ. ) σαν πρώτη δόση για τη συνεισφορά της στις δαπάνες του πολέμου στον Περσικό Κόλπο. Τη συνεισφορά αυτή της Γερμανίας στον πόλεμο του Κόλπου μνημόνευσε στην προαναφερόμενη συνέντευξή του και ο καθηγητής Αγγελόπουλος. Αργότερα, το Σεπτέμβρη του 1992, κατέθεσαν σχετική ερώτηση βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Στην ερώτηση εκείνη απάντησε η τότε υφυπουργός Εξωτερικών, Βιργινία Τσουδερού, η οποία δήλωσε μεταξύ άλλων: "Παρά τη μέχρι τώρα αρνητική στάση της Γερμανίας, η Ελλάδα θα επανέλθει όταν βρεθεί ο κατάλληλος χρόνος" ("Ριζοσπάστης", 26.4.1992). Ενώ ο Κ. Μητσοτάκης είχε δηλώσει στη Βουλή ότι για τις επανορθώσεις θα κάμει η Ελλάδα ό,τι θα κάμουν και οι άλλες χώρες, αλλά για το θέμα του δανείου που δεν έχουν οι άλλες χώρες "θα κάμει ό,τι μπορεί" (Πρακτικά Βουλής 26.4.91). Δεν έκανε όμως τίποτα.
Δουλοπρεπής τακτική
Ατυχώς και το ΠΑΣΟΚ σαν κυβέρνηση ακολούθησε και ακολουθεί και στο θέμα των οφειλών της Γερμανίας την ίδια απαράδεκτη δουλοπρεπή και δουλόφρονη πολιτική με εκείνη της Νέας Δημοκρατίας. Οι απαντήσεις που έδωσαν στη Βουλή στις 10 Νοέμβρη 1993 ο τότε αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος, σε επίκαιρη ερώτηση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ, Μ. Κωστόπουλου, και στις 7 Δεκέμβρη 1993 ο τότε υφυπουργός Οικονομικών Αλ. Παπαδόπουλος σε επερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ, στην ουσία δε διαφέρει καθόλου από εκείνη του Κ. Μητσοτάκη και της Β. Τσουδερού. "Κρατούμε, είπαν, το θέμα ανοιχτό για ευθετότερο χρόνο". Δε θα ασχοληθούμε, βέβαια, εδώ με όσα άλλα ισχυρίστηκε ο Θ. Πάγκαλος, για να δικαιολογήσει τη δουλοφροσύνη του ΠΑΣΟΚ στον ισχυρό "εταίρο" μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ισως μας απασχολήσει μια άλλη φορά. Θα υπογραμμίσουμε, όμως, ότι αυτή τη δουλόφρονη πολιτική της επίσημης Ελλάδας εκμεταλλεύεται στο έπακρο η σημερινή Γερμανία, η οποία ενώ συζητεί με τη Γαλλία για τα κατοχικά χρέη της χιτλερικής Γερμανίας - μολονότι η Γαλλία δεν έχει κατοχικό δάνειο και δεν έπαθε τόσες καταστροφές που έπαθε η χώρα μας από τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής - στην περίπτωση της Ελλάδας συμπεριφέρεται σαν να μην έχει ξεχάσει το "DEUTSHLAND UBER ALLES" (η Γερμανία υπεράνω όλων) στο όνομα του οποίου οι χιτλερικοί διέπραξαν τα πιο φρικαλέα κακουργήματα σε βάρος της ανθρωπότητας.
Θα υπενθυμίσουμε ότι, όπως γράφουμε και στο σημείωμά μας ("Ριζοσπάστης" 25 - 26. 12. 1993, σελ. 8) οι γερμανικές επανορθώσεις που καθορίστηκαν στη διάσκεψη του Παρισιού το 1946 σε περίπου 7,4 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε τιμές του 1938 (όταν το 1938 το μέσο μεροκάματο στην Ελλάδα ήταν 50 - 60 δρχ. και το δολάριο είχε 105 - 110 δρχ.). Το Δεκέμβρη του 1993 ανερχόταν με τους τόκους σε περίπου 40 δισεκ. δολ. Με βάση ότι κάθε χρόνο το ποσό αυτό αυξάνεται - έστω με τον κατώτερο τόκο 3% - ανέρχεται σήμερα σε περίπου 41,200 δισ. δολ. Ενώ το δάνειο που ήταν το Δεκέμβρη του 1990, όταν έγραψε το βιβλίο του ο Α. Αγγελόπουλος στο ποσό των περίπου 15 δισ. δολ. το Δεκέμβρη του '93 ανερχόταν σε 16,35 δισ. δολ. και σήμερα πλησιάζει τα 17 δισ. δολάρια. Σ' αυτά τα ποσά πρέπει να προστεθεί και το κονδύλι που όπως αναφέρουμε στην αρχή μάς οφείλει η Γερμανία από τις πολεμικές αποζημιώσεις του Α Παγκόσμιου Πολέμου και το οποίο, αναπροσαρμοζόμενο, το 1972 ανερχόταν σε 263 εκατομμύρια δολάρια (δήλωση Θ. Πάγκαλου στη Βουλή 10.11.1993).
Τελειώνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε ότι χρέος όλων των Ελλήνων, όλων των κοινωνικών οργανώσεων και κυρίως των εργατοϋπαλληλικών συνδικάτων, των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, των κομματικών σχηματισμών και γενικά κάθε τίμιου Ελληνα είναι να απαιτήσουν από την κυβέρνηση να εγκαταλείψει τη μέχρι τώρα διγλωσσία της και την απαράδεκτη δουλόφρονη τακτική της επίσημης Ελλάδας, που εγκαινίασε η Νέα Δημοκρατία και συνεχίζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ, και να προσφύγει αμέσως στο Διεθνές Δικαστήριο, για να αξιώσει την επιστροφή του δανείου και την καταβολή των αποζημιώσεων που συνολικά υπερβαίνουν κατά πολύ σήμερα τα 58,20 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ μαζί με εκείνα του Α Παγκοσμίου Πολέμου. Και είναι τα ιερότερα χρήματα που οφείλονται στον ελληνικό λαό.
Συμεών (Μάκης) ΛΙΜΠΕΡΑΤΟΣ




Ελπίζω το παραπάνω να απαντάει σε αυτό που ρωτάτε.
Αν βάλουμε μέσα και τις αποζημιώσεις που χρωστάνε οι Γερμανοί σε θύματα σε ολόκληρη σχεδόν την Ελλαδα...

Επίσης:

Αποκαλυπτικός, για το θέμα του κατοχικού δανείου που είχαν πάρει από την Τράπεζα της Ελλάδος οι Γερμανοί - με το "έτσι θέλω" - είναι ο καθηγητής Ζολώτας. Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει στον "Οικονομικό Ταχυδρόμο" τον Αύγουστο του 1987 και δημοσιεύτηκε στις 3 Μάρτη 1988, ο καθηγητής Ξενοφών Ζολώτας,ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτικός τόσο για τις αρνητικές επιπτώσεις που προκάλεσε στην ελληνική οικονομία το υποχρεωτικό γερμανικό δάνειο, όσο και το θράσος των εκπροσώπων της γερμανικής κυβέρνησης, που ζητούσαν και τα... ρέστα.

Ιδού, ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από τη συνέντευξη αυτή:

- ... Πώς χρηματοδοτεί η Ελλάδα την πολεμική προσπάθεια; Πώς και πότε καταρρέουν οι ισορροπίες της οικονομίας και μπαίνουμε στη φάση του μεγάλου πληθωρισμού;

Ξ. Ζ: "... Ημαστε υπό την κατοχή των Γερμανών, είχαμε οικονομικές σχέσεις με τη Γερμανία αναγκαστικά. Με τις άλλες χώρες, δεν είχαμε σχέσεις. Μόνο ο Ερυθρός Σταυρός έστελνε από εκεί βοήθεια. Παράλληλα, οι γερμανικές δυνάμεις Κατοχής, εισέπρατταν από το ελληνικό δημόσιο τα καλούμενα "έξοδα κατοχής", με τα οποία προμηθεύονταν τρόφιμα και άλλα είδη από τις κατά τόπους εγχώριες αγορές. Για μια δε περίοδο προστέθηκε και ο καθημερινός ανεφοδιασμός του Ρόμελ στην Αφρική, κυρίως από την περιφέρεια Αττικής, όπου κάθε πρωί εξαφανίζονταν τα τρόφιμα. Για την κάλυψη των "εκτάκτων δαπανών", υποχρεώθηκε η Τράπεζα της Ελλάδος να χορηγεί πιστώσεις προς τις γερμανικές αρχές, εξοφλητέες σε πρώτη ευκαιρία.Ηταν κανονικές τραπεζικές πιστώσεις, οι οποίες μάλιστα είχαν αρχίσει να εξοφλούνται μερικώς κατά τη διάρκεια του Πολέμου. Οταν όμως τελείωσε ο Πόλεμος και ανακινήσαμε το ζήτημα των πιστώσεων αυτών, συναντήσαμε άρνηση".

- Το θέμα αυτό, της μοναδικής οικονομικής επιβαρύνσεως της Ελλάδος, από τα στρατεύματα Κατοχής επανέρχονταν κατά καιρούς, μεταπολεμικά, χωρίς όμως αποτέλεσμα....

Ξ. Ζ. "Ναι. Θυμάμαι ότι το 1955, είχαμε πει στη Γερμανία ότι άλλες ήταν οι πολεμικές αποζημιώσεις, που είχαν ανασταλεί και ουσιαστικά διαγραφεί, και άλλες οι κανονικές τραπεζικές πιστώσεις που θα έπρεπε οπωσδήποτε να εξοφληθούν.Το ίδιο θέμα, έθεσα πάλι πολύ αργότερα, όταν είχα πάει στο τέλος του 1974, ως υπουργός Συντονισμού της Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας, στο Γερμανικό Υπουργείο των Εξωτερικών, αλλά πήρα την ίδια αρνητική απάντηση.Το μεγαλύτερο όμως σοκ, από την υπόθεση των ανεξόφλητων πιστώσεων της Κατοχής, το υπέστην κατά την περίοδο που είχαμε αρχίσει διαπραγματεύσεις με τους Αμερικανούς ομολογιούχους, για το διακανονισμό των παγωμένων προπολεμικών κρατικών δανείων, οι οποίες κατέληξαν σε ικανοποιητική συμφωνία για τους ομολογιούχους και το Ελληνικό Δημόσιο. Ο τότε πρόεδρος της Deutsche Bank κ. Hermann Abs είχε πάει στη Νέα Υόρκη, όπου βρέθηκα κι εγώ μετά τη σύνοδο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, ως αντιπρόσωπος της Ελλάδας. Σε ένα γεύμα, που με είχε καλέσει ο πρόεδρος της Federal Reserve Bank Νέας Υόρκης, και στο οποίο παρευρίσκοντο τα μέλη του ΔΣ της Τράπεζας αυτής, μου ανακοινώθηκε ότι ο κ. Abs τους εξέφρασε παράπονα γιατί η Ελλάς, δεν είναι συνεπής προς τις προπολεμικές δανειακές υποχρεώσεις της και ότι έπρεπε να εξαναγκαστεί να πληρώσει.Οταν το άκουσα αυτό, συγκράτησα την ψυχραιμία μου και τους δήλωσα ότι ο μόνος άνθρωπος που δεν έπρεπε να αναμειχθεί σ' αυτό το θέμα, είναι ο κ. Abs, γιατί η Ελλάς δεν έχει χρέη προς τη Γερμανία, ενώ αντιθέτως η τελευταία χρωστάει μεγάλα ποσά από τραπεζικές πιστώσεις, χορηγηθείσες προς τις γερμανικές αρχές κατά το διάστημά του πολέμου και τις οποίες αρνείται να εξοφλήσει.Ολοι οι παρόντες, εξέφρασαν την κατάπληξή τους για το γεγονός αυτό", κατέληγε ο καθηγητής κ. Ζολώτας.

Να προσθέσω επίσης ότι κατα την επανάσταση του 1821, δανειστήκαμε (κατ'ευφημισμόν, στην ουσία μας "έγδαραν") από την Αγγλία ποσό αρκετά σημαντικό για την εποχή.
Από το ποσό αυτό, το 95% σχεδόν αμέσως επιστράφηκε σαν έξοδα και αρχικοί τόκοι.
Το υπόλοιπο 5% που έφτασε στην Ελλάδα, ξεχρεώθηκε το 1971.

Αρχική Δημοσίευση από Mittenwald:

Να προσθέσω επίσης ότι κατα την επανάσταση του 1821, δανειστήκαμε (κατ'ευφημισμόν, στην ουσία μας "έγδαραν") από την Αγγλία ποσό αρκετά σημαντικό για την εποχή.
Από το ποσό αυτό, το 95% σχεδόν αμέσως επιστράφηκε σαν έξοδα και αρχικοί τόκοι.
Το υπόλοιπο 5% που έφτασε στην Ελλάδα, ξεχρεώθηκε το 1971.

Click για ανάπτυξη...

Επιπροσθέτως δε, μάλλον δεν είναι άμοιρη του εθνικού αυτισμού μας και το γεγονός της τριπλής μας ονομασίας: είμαστε "Έλληνες" κατά τη γνώμη μας, σκέτο "Γιουνάν" κατά την ασιατική ιστοριογνωσία και "Γκραικοί" κατά τη ρωμαϊκή μας κληρονομιά. Κάτι παρόμοιο δηλαδή με σημερινό σύνδρομο των "Σκοπιανών" γειτόνων μας!