Βιομηχανία του θεάματος: χρήματα και φήμη χωρίς κόπο;

Αρχική Δημοσίευση από Himela:

Αν ήξερες οτι σπουδάζοντας κάτι για να "μορφωθείς, να αναπτύξεις τις ικανότητες σου σε αυτό που σε ενδιαφέρει" στο τέλος θα έμενες άνεργη, θα το σπούδαζες ποτέ;;;;;

Click για ανάπτυξη...

Αν ήξερες ότι θα χωρίσεις, θα έκανες σχέση;
Μα τι ερωτήσεις είναι αυτές; Όλη η κοσμοθεωρία μας βασίζεται σε αυτό τον κόσμο, στον οποίο δεν υπάρχουν άνθρωποι με επιβεβαιωμένες μαντικές ικανότητες. Σε έναν άλλο κόσμο δεν ξέρω ούτε τι θα έκανα, ούτε τι απόψεις θα είχα.
Αν η ερώτηση σου είναι πάντως αν θα σπούδαζα κάτι με χαμηλές πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης, ναι αρκεί να είχα ταλέντο σε αυτό, να ήμουν πραγματικά καλή (ή να είχα τις προϋποθέσεις για να γίνω). Όταν είσαι πραγματικά καλός σε κάτι δεν σε αφορούν τέτοιες στατιστικές.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:

Ο υδραυλικός μπορεί να βγάζει πολλά χρήματα, πρώτον όμως θέλει κάποια εξειδίκευση = σπουδές και δεύτερον του βγαίνει η ψυχή.

Click για ανάπτυξη...

Και το μόντελιγκ χρειάζεται εξειδίκευση. Πώς θα σταθείς, πώς θα κινηθείς, πώς θα ποζάρεις κλπ
Και στο μόντελιγκ σου βγαίνει η ψυχή.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:

Μπορεί. Πάντως το θεωρώ πολύ μικρό ποσοστό αυτό. Τουλάχιστον όταν κατέβεις από το ροζ συννεφάκι "αχ τι ωραία που είναι η ζωή, κάνω κάτι που μου αρέσει και πληρώνομαι" και χτυπάνε την πόρτα λογαριασμοί, παιδιά κλπ κλπ, αρχίζεις να εκτιμάς πιο πολύ τα λεφτουδάκια στο χέρι παρά τις πνευματικές προκλήσεις (όχι εσυ, γενικά).

Click για ανάπτυξη...

Συνήθως όταν αποφασίζει κάποιος να κάνει μεταπτυχιακό δεν του έχει χτυπήσει κανένας λογαριασμός την πόρτα, οπότε που κολλάνε τα παραπάνω;

Αρχική Δημοσίευση από Himela:

Σωστό, αν δεν υπήρχε όμως η ομορφιά κάποιου να το αναδείξει, μάλλον η παραγωγικότητά του θα έμενε στην ντουλάπα του.

Click για ανάπτυξη...

Σωστό, αλλά it doesn't prove your point.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:

Ε καλά, αν συγκρίνεις τώρα τα έξοδα και τον κόπο ενός μοντέλου (=δεν κάνω τίποτα, απλά κάνω αποτρίχωση και βάφω τα μαλλιά μου, κι όμως κάποιοι με πληρώνουν μόνο γι' αυτά) και ενός ανθρώπου που σπουδάζει (=έχω φάει 12 χρόνια στο σχολείο + πόσα δεν ξέρω φροντιστήρια, 4 το λιγότερο στο πανεπιστήμιο, δεν ξέρω άλλα πόσα σε μεταπτυχιακά, phd, fgh κλπ κλπ που δεν ξέρω - πόσος κόπος και πόσα χρήματα, κι όμως κάνω ντελύβερυ ή έστω παίρνω 1000 ευρώ μισθό) οκ!

Click για ανάπτυξη...

Δεν ξέρω κανέναν με phd που να κάνει delivery ή να παίρνει 1000 ευρώ μισθό (κι αν υπάρχει, θα είναι κανένα phd της πλάκας). Το πόσα χρόνια έχει φάει κανείς σε όλα αυτά είναι αδιάφορο, το θέμα είναι τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια. Ο μέσος αδιάφορος μαθητής και μετέπειτα φοιτητής, που περνάει με διάβασμα της τελευταίας στιγμής, αντιγραφές και σκονάκια, και έκανε μεταπτυχιακά για να πάρει ...περισσότερα μόρια για το δημόσιο γιατί να πληρώνεται παραπάνω από τον ανειδίκευτο; Ή μήπως νομίζεις ότι οι εργοδότες είναι ηλίθιοι;
Επίσης, το μοντέλο δεν κάνει μόνο αποτρίχωση και βάφει τα μαλλιά της, οι φωτογραφίσεις και οι επειδείξεις είναι πολύ κουραστικές απ'όσο ξέρω. Συν το πόσο πρέπει να προσέχει την εμφάνιση του (η εξαντλητική δίαιτα και γυμναστική φτάνουν να ορίζουν τη ζωή τους πολλές φορές). Ένα μοντέλο κάνει περισσότερα για την εμφάνιση του απ'ότι κάνουμε εμείς σε πρώτο ραντεβού. Σκεψου το λίγο.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:

Χωρίς κόπο δεν είναι, συμφωνώ. Αλλά όταν μπαίνουν κι άλλοι παράγοντες στη μέση, όπως οτι είναι κάτι που γίνεται χωρίς σπουδές - χρήματα και το οτι έχει ημερομηνία λήξης, αλλά τα ποσά είναι ιδιαίτερα (και προκλητικά) μεγάλα, όλα αυτά με κάνουν να θυμώνω.Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που τρώνε τη ζωή τους στα θρανία και καταλήγουν μπάρμαν και ντιλίβερυ. Αυτό με βγάζει από τα ρούχα μου!

Click για ανάπτυξη...

Ο υδραυλικός μας ξέρεις πόσο προκλητικά για μένα χρεώνει? Παρόλα αυτά έχει μεγάλη πελατεία και τέλος πάντων είναι από τους λίγους που κάνουν την δουλειά τους χωρίς να χρειαστεί να τον ξαναφωνάξεις επειδή το προϊόν ή το μερεμέτι έβγαλε κουσούρι. Δεν έχει βγάλει Πανεπιστήμιο, ούτε σχολείο. Αλλά κάνει την δουλειά του πολύ καλά, του βγαίνει η πίστη κι αφού υπάρχουν άνθρωποι που του τα δίνουν, καλά κάνει και χρεώνει! Τώρα διάβασα όλο το θέμα κι είδα ότι μίλησες κι εσύ για υδραυλικούς. Παρόλα αυτά, μίλησες για εξειδίκευση. Ο δικός μου είναι τελείως αμόρφωτος, αλλά και γνωστός μου ηλεκτρολόγος έχει χαρτί ΤΕΛ, ούτε ΙΕΚ δηλ. Δε νομίζω ότι η εξειδίκευση που αναφέρεις κολλάει κάπου, δε νομίζω ότι κόπιασαν κι ιδιαίτερα για να λάβουν θεωρητική γνώση. Κόπιασαν και κοπιάζουν πολύ βέβαια για να αποκτήσουν πρακτική γνώση και δεξιότητες.

Δεν καταλαβαίνω οπότε για ποιόν λόγο κόλλησες με τα πτυχία. Άλλο η εργασία, άλλο οι σπουδές. Με τρελαίνει όταν πολλοί βγάζουν κάποια σχολή και περιμένουν να έχουν όλες τις πόρτες ανοιχτές, όταν άλλοι κάνουν μεταπτυχιακά, επιμορφώσεις, σεμινάρια συνέχεια. Αν κάποιος δεν ξέρει να λειτουργεί με βάση τον ανταγωνισμό και θεωρεί ότι επειδή έβγαλε κάποια κωλοσχολή κάτι έκανε, ας δουλεύει μπάρμαν ως τα 60 του. Δεν θα τον λυπηθώ!

Από την άλλη όταν κάποιος επιλέγει να σπουδάσει κάτι άχρηστο, είτε από ψώνιο, είτε για να έχει κάποιο πτυχίο, δεν μπορώ να μην του ρίξω ποσοστό ευθύνης για την ανεργία που θα τον φάει. Πόσους απόφοιτους Μεθοδολογίας Ιστορίας και Θεωρίας Επιστήμης παράδειγμα μπορεί να χωρέσει αυτή η χώρα? Δεν λέω να μην κάνεις το κομμάτι σου, αλλά αφενός σκέψου ρεαλιστικά, αφετέρου βρες κάτι να το κάνεις μετά. Εξειδικεύσου.

Πολλοί άνθρωποι που δουλεύουν στην show business έχουν πτυχίο το οποίο δεν αξιοποιούν, δεν είναι όλοι αμόρφωτοι. Αλλά και να ήταν, αφού τους πληρώνουν καλά κάνουν. Επίσης, πολλές φορές υποτιμάμε μερίδα αυτών των ατόμων, αλλά πρέπει να κατανοήσουμε για ποιό λόγο το κάνουμε. Εγώ για παράδειγμα πολλούς μπουζουκοτραγουδιστές τους θεωρώ ακαλλιέργητους ας πούμε. Αλλά δεν μπορώ να τους κρίνω σαν άχρηστους και τεμπέληδες, καθώς η δουλειά που κάνουν είναι πολύ δύσκολη. Βάλε με εμένα 1 βράδυ σε 1 πίστα ως τα ξημερώματα, τίγκα στον καπνό και την ηχορύπανση, και την άλλη μέρα μάζεψε τα κομμάτια μου! Αυτοί το κάνουν κάθε βράδυ επιτυχημένα.

Δεν ανήκω στην γ κατηγορία, σόρρυ αν στο χαλάω

Αλλά ακόμα κι αν άνηκα, με επιθέσεις ad hominem περιμένεις να κερδίσεις μια διαφωνία;

Αρχική Δημοσίευση από jrot6:

Δεν περιμενει κανεις ανοιχτες πορτες..

Αλλα δεν περιμενεις κιολας να βρισκεις μονο κλειστες πορτες και να ψαχνεις γνωστο για να βρεις μια δουλεια για 800 ευρω και αθλιες συνθηκες..

Και υπαρχουν ατομα και που κοπιασαν για να περασουν σε μια σχολη,και μεσα στη σχολη ζοριστηκαν και μεταπτυχιακο κανανε και ειναι 1 χρονο ανεργοι ελπιζοντας να πιασουν μια δουλεια με αθλιο μισθο,συμπεριφορα και ωραρια..

Και ναι δεν τα ηξεραν αυτα στα 18 οταν επελεγαν τη σχολη..

Αυτα τα ατομα μου λες οτι δεν θα τα λυπηθεις??

Και ενα γενικο σχολιο προς michele:

Click για ανάπτυξη...

Βρε jrot, δεν μου αρέσει το ότι χρησιμοποιείς πολύ συναισθηματικά φορτισμένο λόγο στην απάντησή σου, παρουσιάζοντας κάποια κατάσταση που δεν υπάρχει στον βαθμό που αναφέρεις, τουλάχιστον όσο μπορώ να δω στους κύκλους μου.

Ας απαντήσω σε κάποια σημεία του post σου.

α) Ξέρω πολλά άτομα που περιμένουν τις πόρτες ανοιχτές. Έχω γνωρίσει πολλούς που μιλάνε για το πτυχίο τους με στυλάκι που δεν θα δικαιολογούσα ούτε σε μεγάλους επιστήμονες. Το αστείο είναι ότι αρκετοί από αυτούς δεν έχουν κάνει ούτε 1 σεμινάριο που να τους δίνει κάποιες επιπλέον γνώσεις, για αδιευκρίνιστους λόγους (θεωρούν το πανεπιστήμιο αυθεντία? νομίζουν ότι στην πράξη μπορούν να μάθουν τα πάντα? σκέφτονται ότι στην επιστήμη τους δεν έχει νόημα η εκμάθηση νέων δεδομένων?). Γεγονός πάντως είναι ότι σε κάποιες ειδικότητες που γνωρίζω καλά (ειδική αγωγή, ψυχολογία, λογοθεραπεία, εργοθεραπεία) χωρίς επιπλέον εξειδικεύσεις, συνέδρια και λοιπά δεν καταφέρνεις τίποτα στον ιδιωτικό τομέα.

β) Πολλά άτομα είναι διαβαστερά και καλοί φοιτητές, παίρνουν βαθμούς, αλλά δεν μπορούν να υποστηρίξουν τον εαυτό τους σε κάποια συνέντευξη. Η αναζήτηση δουλειάς θέλει προσωπικό marketing και δεξιότητες επικοινωνίας που δεν έχουν όλοι. Κρίμα, αλλά τι να γίνει?

γ) Πριν 10 χρόνια ας πούμε ότι συνέβαινε να μην ξέρει κάποιος πως δεν θα βρει δουλειά (αν κι εγώ ας πούμε ήξερα ότι η σχολή μου δεν έχει αύριο, την επέλεξα όμως από ψώνιο). Στην εποχή μας με τόση πληροφόρηση, internet, tests επαγγελματικού προσανατολισμού σε πολλά φροντιστήρια αδυνατώ να δεχτώ πως κάποιος πηγαίνει σε σχολή και δεν γνωρίζει τι παίζει.

Δεν αρνούμαι ότι υπάρχει ανεργία, υπάρχει πολύ, αλλά αυτό το ξέρουμε από μικροί, με βάση αυτό διαλέγουμε σχολή και πορευόμαστε. Το ποιός θα βγάλει χρήματα σχετίζεται με πολλούς παράγοντες οι οποίοι ξεφεύγουν από το ζήτημα ''να βρούμε δουλίτσα''.

Επίσης, σκεφτείτε τους άνεργους φίλους σας και μπείτε στην θέση εργοδότη. Θα διαλέγατε τους φίλους σας σε θέση σχετική με τις σπουδές τους? Το έχω κάνει πολλές φορές για φίλες μου που παραπονιούνται ότι δεν βρίσκουν δουλειά. Έχω φίλη που καταλαβαίνω πλήρως για ποιό λόγο δεν βρίσκει και προσπαθώ να της δώσω κάποια tips αλλαγής που θα την βοηθήσουν να τα πηγαίνει καλύτερα στις συνεντεύξεις. Επίσης έχω φίλη που ξέρω ότι αν ήταν στον τομέα μου ας πούμε, κι όχι σε αυτόν που είναι από τον οποίο όλοι βρίσκουν δουλειά, θα είχε ταλαιπωρηθεί πολύ. Κι οι λόγοι δεν έχουν να κάνουν με έλλειψη γνώσης, αλλά με θέματα προσωπικότητας και προώθησής της.

Αρχική Δημοσίευση από jrot6:

Νομιζα οτι ανηκεις σε αυτην την κατηγορια απο καποια αλλα ποστ..Σορρυ αν σε προσεβαλα..Μακαρι να ανηκεις στην δευτερη κατηγορια..

Οι επιθεσεις ad hominem τι ειναι?

Click για ανάπτυξη...

Θα σου απαντήσω με πμ, γιατί έχουμε βγει πολύ εκτός

Αρχική Δημοσίευση από Michelle:

και συνήθως δεν είναι καν ιδιαίτερα καλοί φοιτητές...

Click για ανάπτυξη...

Οι δεξιότητες που χρειάζεται ένας καλός καθηγητής είναι διαφορετικές από του καλού επιστήμονα..... Και όπως και η ικανότητες στην έρευνα μπορεί να είναι και ταλέντο.

Αρχική Δημοσίευση από Himela:

Παρ' όλα αυτά, σκέψου, πόσοι εκτιμούν πραγματικά κάποιον ζωγράφο, γλύπτη, τραγουδιστή, χορευτή; Νομίζω οτι οι περισσότεροι τους "φθονούν" επειδή μπορούν να βγάζουν (πολλά) χρήματα από ένα έμφυτο (=χωρίς κόπο) ταλέντο τους.

Click για ανάπτυξη...

Τους πιό πολλούς δεν τους ξέρει ούτε η μάνα τους (εκτός αν εννοείς τις τραγουδιάρες), κάνουν άλλη δουλειά από αυτή που αγαπάν για να ζήσουν, ή ζουν στην πείνα. Ο Σκαλκώτας έπαιζε τελευταίο βιολί ενώ παιζόταν έργο του από την ορχήστρα. Οι μισοί ζωγράφοι έγιναν γνωστοί μετά το θάνατο τους και άλλοι βγάζουν λεφτά από αυτούς στο "χρηματιστήριο" της τέχνης. Αυτούς που εκτιμούν ή ζηλεύουν οι άνθρωποι είναι τα παράγωγα ενός σταρ σύστεμ που πολλές φορές έχουν ταλέντο αλλά που δέχτηκαν να το διαπραγματευτούν στα πλαίσια του εκάστοτε συστήματος, και ΜΕΤΑ έβγαλαν λεφτά και απέκτησαν διαπραγματευτική δύναμη.

Αρχική Δημοσίευση από Michelle:

Δεν ξέρω κανέναν με phd που να κάνει delivery ή να παίρνει 1000 ευρώ μισθό (κι αν υπάρχει, θα είναι κανένα phd της πλάκας). Το πόσα χρόνια έχει φάει κανείς σε όλα αυτά είναι αδιάφορο, το θέμα είναι τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια.

Click για ανάπτυξη...

Όλα αυτά υπάρχουν γύρω μας, ίσως να μην σου έτυχαν αλλά υπάρχουν. Είναι μεγάλο το ανεκμετάλευτο δυναμικό που σκόνταψε στις δομές της Ελλάδας.

Από την συζήτηση βγαίνει ότι πρέπει να είσαι όλα, καλός στην δουλειά σου, ανθεκτικός στις κακουχίες, μάνατζερ του εαυτού σου απλώς για να κάνεις μια δουλειά που να εκμεταλλεύονται τις ιδιαίτερες ικανότητες σου. Τι μας λέει αυτό... ότι η έννοια μάνατζερ είναι ανεμπέδοτη τουλάχιστον στην Ελλάδα.

Λεφτά βγάζεις από την δουλειά σου όταν φέρνεις στον άλλον περισσότερα λεφτά.... Αν αύριο οι γυναίκες του πλανήτη αρχίζαν να ψωνίζουν χωρίς να κοιτάνε τις τάσεις τις μόδας, σταματούσαν να αγοράζουν περιοδικά, καλλυντικά, επώνυμα προϊόντα... και οι άνθρωποι δεν μπερδεύονταν από την τύπισσα που χαιδεύει το πλυντήριο η δουλειά του μόντελλινγκ δεν θα υπήρχε. Η τιμή τους είναι τόσο ψηλή όσο οι φαντασιώσεις που μας προσφέρουν.
Το χωρίς κόπο δεν θα το έλεγα. Τα ταξίδια πχ για μένα που έχω πολύ γεμάτη καθημερινότητα είναι μπελάς, για τον 25 χρονών πιτσιρικά είναι και ευκαιρία να δει πράγματα που αλλοιώς δεν θα έβλεπε. Η δίαιτα/ η ενασχόληση με την ομορφιά/ το βάψιμο/ η γυμναστική, για άλλους είναι τρόπος ζωής - κι ας δουλεύουν μανικιουρίστες ή ΗΜΜΥ - και για άλλους αγγαρεία. Ακόμα και ο απαραίτητος ύπνος μπορεί να είναι μπελάς όταν είσαι party animal και την άλλη μέρα πρέπει να δείχνεις φρέσκια σαν τριαντάφυλλο.
Ούτε το δόξα και χρήμα... στο κάτω κάτω για πόσα πασίγνωστα καλοπληρωμένα μοντέλα μιλάμε στα δισ. του παγκόσμιου πληθυσμού?
Οι άγνωστες κοπελιές που κάνουν διαφήμιση πόσα παίρνουν, πόσες μπορούν να βρούν σε ένα χρόνο, πόσες κατουρημένες ποδιές φιλάνε? ΔΞ/ΔΑ.

Βρε jrot, αλλά σου λέω κι άλλα απαντάς. Και νομίζω ότι βγήκαμε εκτός θέματος. Αλλά ας απαντήσω κι ας κάνουν οι moderators την δουλειά τους.

Μου λες ότι οι περισσότεροι συνομήλικοί σου διάλεξαν πριν 10 χρόνια σχολή για την οποία περίμεναν επαγγελματική αποκατάσταση, το είχαν ψάξει και την διάλεξαν έχοντας πλήρη συναίσθηση και στην πορεία απογοητεύτηκαν. Δεν αντιλέγω ότι μπορεί να συμβεί. Παρόλα αυτά, βλέποντας τα άτομα που ξέρω εγώ, αντικρύζω καταστάσεις που δεν κάνουν σε κανέναν εντύπωση. Όσοι σπούδασαν δάσκαλοι δουλεύουν και βγάζουν τα μέτρια αλλά αξιοπρεπή λεφτά του ελληνικού δημοσίου. Όσοι έγιναν πληροφορικάριοι δουλεύουν όλοι και βγάζουν πολύ καλά λεφτά. Όσοι σπούδασαν σχετικά με οικονομικά βρήκαν δουλειά μετά από 4-5 αποτυχημένες συνεντεύξεις και πληρώνονται αξιοπρεπώς. Όσοι διάλεξαν καθηγητικές σχολές ψωμολυσάνε στα φροντιστήρια, κάνουν ιδιαίτερα και μελετάνε για ΑΣΕΠ. Όσοι σπούδασαν ψυχολογία δεν βρίσκουν δουλειά και παλεύουν με μάστερ και ψυχοθεραπευτική εκπαίδευση έχοντας μόνη ελπίδα το Δημόσιο ή την άσκηση ψυχοθεραπείας όταν καταφέρουν να μαζέψουν κεφάλαιο για γραφείο. Για τους νομικάριους δεν το συζητώ, δεν ξέρω κάποιον κάτω των 30 να τα βγάζει πέρα. Όλα αυτά δεν μου έκαναν εντύπωση και δεν έρχονται σε αντιπαράθεση με όσα μας έλεγαν πριν συμπληρώσουμε μηχανογραφικό. 10 χρόνια πριν.

Από την άλλη όσοι εκμεταλλεύτηκαν έξυπνα το μάστερ τους δεν έμειναν έτσι. Έχω δει πολλές περιπτώσεις ατόμων με προβληματικό πτυχίο οι οποίοι δεν έχουν μείνει χωρίς δουλειά. Είναι γεγονός όμως ότι όσο περισσότερος ανταγωνισμός υπάρχει σε κάποιον τομέα, τόσο καλύτερα πρέπει να προωθήσει κάποιος τον εαυτό του κι ότι κάποιες συγκεκριμένες προσωπικότητες δεν έχουν καμία ελπίδα πέρα από αυτήν που θα τους προσφέρει το δημόσιο.

Κάτι που συνέβαινε κατά κόρον όταν συμπληρώναμε μηχανογραφικά (10 χρόνια πριν) ήταν να μας λένε ότι η τάδε σχολή δεν έχει αποκατάσταση κι εμείς να λέμε ''Δεν έχει σημασία! Αν είσαι καλός κι αγαπάς αυτό που κάνεις θα τα καταφέρεις σίγουρα''. Και βάζαμε 1η επιλογή Νομική, ΜΜΕ, Ψυχολογία, Ιστορικό, ΦΠΨ, Νηπιαγωγών (!), Θεατρικών Σπουδών (!), Μουσικών Σπουδών (!), Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημών και πάει λέγοντας. Στην πορεία ανακαλύπτουμε ότι τελικά ο ενθουσιασμός των 18 ετών μπορεί να παρασύρει σε λάθος επιλογές κι ότι, αφενός πιθανώς να μην το αγαπάμε τόσο ή ότι, όσο κι αν το αγαπάμε, Θεατρικών Σπουδών είναι αυτό. Δεν ήταν ότι δεν ξέραμε, δεν μας ένοιαζε. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο ή μιλώντας με τις μικρότερες ξαδέρφες μου βλέπω ότι η άποψη που είχαμε κι εμείς τότε συνεχίζει να υπάρχει. Ξέρουν ότι δεν υπάρχει δουλειά στον τάδε κλάδο, αλλά γουστάρουν. Δεν λέω να μην κάνει ο καθένας αυτό που του αρέσει, αλλά να ξέρει πως είτε θα δυσκολευτεί, είτε θα χρειαστεί να βρει έξυπνο μάστερ, είτε θα χρειαστεί να μεταναστεύσει (πού μπορεί να δουλέψει ο αεροναυπηγός είπαμε?).