Είδη υπό εξαφάνιση

Μία ιδιαίτερη κατηγορία φυτών της Πάρνηθας είναι τα σπάνια και απειλούμενα είδη,Μία ιδιαίτερη κατηγορία φυτών της Πάρνηθας είναι τα σπάνια και απειλούμενα είδη,

άσπρη παιώνια
Έχουν εντοπιστεί τρεις μικροί πληθυσμοί της σε απόμακρες τοποθεσίες του βουνού, που αριθμούν συνολικά 70 άτομα περίπου. Είναι άκρως απειλούμενο είδος και χρειάζεται άμεσα μέτρα προστασίας και πολλαπλασιασμού για τη διάσωσή του.



κόκκινος κρίνος
Ένα πολύ όμορφο φυτό, το οποίο έχει τέσσερις πολύ μικρούς πληθυσμούς στην Πάρνηθα. Ο ένας από αυτούς κινδυνεύει, καθώς βρίσκεται σε πολυσύχναστο ορειβατικό μονοπάτι. Είναι πολύ απειλούμενο είδος.




κόκκινη τουλίπα
Απαντάται σε πολλά σημεία σε μικρούς αριθμούς. Ο μεγαλύτερος πληθυσμός της ήταν αυτός του οροπεδίου της Μόλας, ο οποίος όμως λόγω υπερσυλλογής από τους επισκέπτες μειώθηκε πολύ.

• Tulipa undulatifolia Boiss. (Syn: T. boeotica) – τουλίπα η βοιωτική
Είναι μια κόκκινη τουλίπα που φύτρωνε σε λιβάδια και αγρούς χαμηλού και μεσαίου υψομέτρου, σήμερα όμως πιθανολογείται ότι έχει εξαφανιστεί από το βουνό. Περιλαμβάνεται στο Κόκκινο Βιβλίο των Σπάνιων και Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας, κάτω από την κατηγορία «Απειλούμενο».



Zuccagni) Browicz
Δένδρο που αναφέρεται στο Κόκκινο Βιβλίο των Σπάνιων και Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας κάτω από την κατηγορία «Απειλούμενο» και βρίσκεται σε μία περιορισμένη περιοχή του βουνού.




Και πολλά άλλα σε αυτήν την ΠΗΓΗ

Άλλα απειλούμενα αρπακτικά είναι:
Ο Στικταετός και Κραυγαετός.(Μετά τη συνάντηση που έγινε στη Λετονία το 1996 και στην οποία συμμετείχε και μέλος της ΕΟΕ περιμένουμε την τελική παρουσίαση του Σ.Δ. ώστε να καθοριστούν οι συγκεκριμένες ενέργειες για δράση.)
Ο Σπιζαετός. (Η ΕΟΕ, μέσα από έρευνα για την αναθεώρηση του καταλόγου για της σημαντικές για τα πουλιά Περιοχές, προχώρησε σε μια ριζική αναθεώρηση της κατάστασης του είδους στην Ελλάδα . Μετά την παρουσίαση των αποτελεσμάτων στην Ισπανία το 1997 περιμένουμε το σχεδιασμό του Δ.Σ.για τις απαραίτητες δράσεις).
Το Χρυσογέρακο. (Σπάνιο γεράκι για το οποίο ελάχιστα ξέρουμε ,παρόλου που τα τελευταία χρόνια η ΕΟΕ έχει συγκεντρώσει σημαντικά για το είδος στοιχεία).
Το Κιρκινέζι. (Μικπόσωμο γεράκι που φωλιάζει σε κεραμίδια και τρύπες παλιών σπιτιών .Η ΕΟΕ εντόπισε σημαντικούς πληθυσμούς ιδίως στη Θεσσαλία το 1994 και 1995 .Παράλληλα έχουν γίνει και δοκιμαστικές εφαρμογές τεχνητών φωλιών).

Στο λίνκ που ακολουθεί υπάρχουν πολλά με γωτογραφίες, δεν μπορώ να τις βάλω όλες επιδή ειναι μεγάλες άλλα αξίζει να δούμε τι χάνουμε απο την φύση μας

ΠΗΓΗ

Ο λύκος πριν από μερικά αιώνες αποτελούσε το είδος με τη μεγαλύτερη γεωγραφική εξάπλωση στο βόρειο ημισφαίριο. Στην Ελλάδα υπολογίζονται σε σήμερα 300 περίπου τα άτομα που υπάρχουν. Ο μεγαλύτερος αυτός εκπρόσωπος της οικογένειας των κυνοειδών, κυνηγά, επιτίθεται και σκοτώνει ζώα μεγαλύτερα από αυτόν. Πολλά από τα φυσικά του χαρακτηριστικά αντανακλούν την ιδιότητα αυτή. Όλη η οικογένεια των κυνοειδών είναι προσαρμοσένη στο τρέξιμο και στη διάνυση μεγάλων αποστάσεων, ενώ έχει εξελιχθεί ώστε να τρέφεται αποκλειστικά με σάρκες.

Ο λύκος αντιλαμβάνεται ήχους σε ευρύ φάσμα συχνοτήτων (από 250 ΗΖ έως 30.000 ΗΖ) και διαθέτει εξαιρετική ευαισθησία στα οσφητικά ερεθίσματα. Άξια προσοχής είναι οι μεγάλες αντοχές του και η απίστευτη δύναμη και αποτελεσματικότητα του δαγκώματός του. Η ύπαρξη της αγέλης έχει εξελικτική (δεν επιτρέπει την κληροδότηση σε υψηλά ποσοστά γονίδια ασθενειών ή φυσικής αδυναμίας) επικράτηση των υγιέστερων ατόμων είναι και η αποτεσματικότερη εξεύρεση τροφής, αφού με τη συνεργασία μελών μπορεί να κυνηγηθεί επιτυχώς θήραμα μεγαλύτερου μεγέθους από το λύκο. Αξίζει να σημειωθεί ότι πολλές από τις ζημίες που καταλογίζονται στον λύκο προκαλούνται από αδέσποτα σε ημιάγρια κατάσταση σκυλιά, των οποίων η ζημιά δεν μπορεί να διακριθεί από του λύκου.

Στη νότια Ελλάδα ο λύκος έχει εξαφανιστεί από το τέλος της δεκαετίας του '30. Τα τελευταία όμως χρόνια, σύμφωνα με το υπουργείο Γεωργίας ο λύκος στην Ελλάδα έχει χάσει το 30% της επικράτειας του. Παρόλο που ο λύκος περιλαμβάνεται στο "κόκκινο βιβλίο" για τα απειλούμενα είδη της Ελλάδας εξακολουθεί να εξοντώνεται από κυνηγούς που εισπράτουν μάλιστα και αμοιβή από κτηνοτρόφους με οργανωμένο κυνήγι.

Η παρουσία του σταδασικάοικοσυστήματα αποτελεί έναν καλό βιοδείκτη υγείας και καλής λειτουργίας τους, αφού ο λύκος βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας και η παρουσία του προϋποθέτει την παρουσία όλων των τροφικών επιπέδων.

ΠΗΓΗ

Υπάρχει περίπτωση να μικρίνετε την εικόνα του λύκου γιατί μου έπεσε λίγο μεγάλη και δεν μπορώ να την μικρίνω Αν δεν υπάρχει πρόβλημα αφήστε την έτσι και τώρα ειναι υπέροχη

ΚΟΚΚΙΝΗ ΟΧΙΑ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ.

Αυτό δεν το είδα καθόλου δεν μπορώ τα φίδια, τα φοβάμε, άν κάποιος θέλει μπορεί να τα δεί στο πάνω λίνκ



Τα στοιχεία του κοινοτικού προγράμματος "ΑΡΚΤΟΣ" που υλοποιείται στην Ελλάδα από το 1994 με το συντονισμό του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, το μέγεθος του πληθυσμού υπολογίστηκε σε 110-130 άτομα. Αυτός ο αριθμός αποτελεί το 50% του πληθυσμού της Νότιας και Δυτικής Ευπώπης. Ροδόπη Πίνδος αποτελούν τους δυο τελευταίους πυρήνες ζωής της αρκούδας οι οποίοι δεν επικοινωνούν πια μεταξύ τους.

Αν και προστατεύονται από τη νομοθεσία από το 1969 οι αρκούδες έχουν απώλειες (λαθροθηρίας) 14 ζώων τη χρονιά, αριθμός τριπλάσιος του κρίσιμου ανώτατου ορίου "αντοχής" ενός φυσικού πληθυσμού.
Η καφέ αρκούδα έχει άριστη ακοή και όσφρηση όχι όμως καλή όραση. Ζώο με εξαιρετική ευφυία, ικανότητα προγραμματισμού και "σύνεση". Παμφάγο με προτίμηση στις φυτικής προέλευσης τροφές. Οι αναλύσεις περιττωμάτων που έγιναν από το πρόγραμμα "ΑΡΚΤΟΣ" έδειξαν ότι το διαιτολόγιο της έχει τουλάχιστο 67 είδη φυτικών και ζωικών οργανισμών. Αυτό δείχνει ότι διαθέτει τρομερή τροφική ευελιξία (μηχανισμός προσαρμογής) και λόγο της κινητικότητας της λειτουργεί ακούσια ως φυσικός μεταφορέας-σπορέας φυτών, μέσω των περιττωμάτων.

Ο βιολογικός της κύκλος στρέφεται γύρω από τον χειμέριο λείθαργο κατά τη διάρκεια του οποίου η αρκούδα ξυπνάει εύκολα και ξαναπέφτει σελήθαργο, σε αντίθεση με τη χειμέρια νάρκη.

Η ύπαρξη της αρκούδας στα δάση μας δηλώνει ότι διαθέτουν μεγάληποικιλία σε φυτικά είδη και δένδρα ώστε να καλύπτουν όλες τις ανάγκες της, έχοντας μεγάλη φυσικότητα. Δεν είναι τυχαία η άρρηκτη σχέση αρκούδας-δάσους, μακριά από το οποίο δεν μπορεί να επιτελέσει τις βιολογικές της λειτουργίες.

ΠΗΓΗ

Σύμφωνα με την οδηγία αυτή, για να προστατευθεί ένα είδος, πρέπει να προστατέψουμε το χώρο που ζει, φωλιάζει, τρέφεται ή αναπαράγεται.
Στην οδηγία όμως δεν καλύπτονται πολλά απ’ τα ενδημικά σπάνια κι απειλούμενα είδη και υποείδη ψαριών του γλυκού νερού. Στα ασπόνδυλα έχει επίσης πολλές ελλείψεις κάλυψης. Υπολογίζεται ότι η Ελλάδα έχει 30.000 - 50.000 είδη ασπόνδυλων απ’ τα οποία 5.000 στενά ενδημικά της Ελλάδας.

Για την εφαρμογή της οδηγίας ήδη έχει γίνει (μετά από τεράστια οργανωμένη προσπάθεια) πρόταση για ένταξη στο «δίκτυο φύση 2000» 300 περιοχών που πρέπει να προστατευθούν. Σε δεύτερο στάδιο θα γίνουν ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες για κάθε μια απ’ αυτές τις περιοχές και θα διαμορφωθούν ειδικά διαχειριστικά σχέδια με την ελπίδα η φύση της πατρίδας μας να έχει καλύτερη μοίρα στο μέλλον.

Το πρώτο ελληνικό νομοθέτημα που αναφέρει συγκεκριμένα είδη που να προστατευθούν είναι το Προεδρικό Διάταγμα 67 του 1981 "περί προστασίας της αυτοφυούς χλωρίδας και της άγριας πανίδας και καθορισμού διαδικασίας συντονισμού και ελέγχου της ερεύνης επ' αυτών". Αυτό το Π.Δ. ισχύει και σήμερα και αναφέρει 236 είδη ζώων (56 θηλαστικά, 39 ερπετά, 10 αμφίβια, 26 ψάρια και 105 είδη ασπόνδυλων), για τα οποία απαγορεύεται ο φόνος ή η απόπειρα φόνου, η κακοποίηση, ο τραυματισμός, η κατοχή, η σύλληψη, η ταρίχευση και η εξαγωγή. Δεν ήταν όμως εύκολο να εφαρμοστεί γιατί δεν αναφέρει ποινή για τους παραβάτες και τα ονόματα των ειδών είναι μόνο στα λατινικά, με αποτέλεσμα να μην είναι πάντα όλοι οι αρμόδιοι σίγουροι στους ελέγχους για τα ευρήματά τους και να αυτοσχεδιάζουν στην επιβολή της ποινής.

Καμιά προσπάθεια δεν μπορεί να έχει ελπίδα χωρίς τη νέα τάση για ευαισθητοποίηση του κοινού.

Ακόμη και οι οργανωμένες προσπάθειες περίθαλψης άγριων ζώων στη χώρα μας με σκοπό την επανένταξή τους στο φυσικό περιβάλλον, που πρωτοξεκίνησαν στη Θεσσαλονίκη το 1984 από την « Ομάδα Περίθαλψης Άγριων Πουλιών», δεν θα είχαν καμιά ελπίδα ουσιαστικής προστασίας της πανίδας χωρίς την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης.

Πρώτα απ’ όλα πρέπει να γίνει ενημέρωση για το τι σημαίνει εξαφάνιση ενός είδους. Σε δεύτερο στάδιο πρέπει να γνωρίζουμε γιατί μειώνονται οι αριθμοί ενός είδους και τον τρόπο ζωής του, τις συμπεριφορές του και τις συνήθειές του, ώστε να γνωρίζουμε τι πρέπει να γίνει για να προστατευτεί.
Στο επίπεδο πρόβλεψης κινδύνου κάποιου είδους έχει γίνει ένα σημαντικό βήμα: η κατάρτιση ενός καταλόγου απειλούμενων ειδών σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, που δυστυχώς αφορά μόνο τα σπονδυλόζωα και τα φυτά.
Τα δυο κόκκινα βιβλία, των απειλούμενων σπονδυλόζωων και των απειλούμενων φυτών, εκδόθηκαν με τη συνεργασία της Ελληνικής Ζωολογικής και της Ορνιθολογικής Εταιρείας.

Στο ερώτημα γιατί να προστατευτεί ακόμα κι ένα μικρό αλλά σπάνιο έντομο μπορούμε να πούμε: όλες οι μορφές ζωής κι όχι μόνο ο άνθρωπος έχουν δικαίωμα ζωής στον πλανήτη μας. Άλλωστε ο άνθρωπος μαζί με τους άλλους οργανισμούς εξελίχθηκε κι όχι μόνος.

- Κάθε φυτικό ή ζωικό είδος παίζει σημαντικό ρόλο στη διατήρηση της ζωής. Όλοι είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία του οικοσυστήματος γη.
- Κάθε φυτικό ή ζωικό είδος φέρει ένα μοναδικό γενετικό απόθεμα που μπορεί να φανεί χρήσιμο ή σωτήριο για τη ζωή του ανθρώπου κάποια στιγμή και αποτελεί κεφάλαιο πραγματικό και υποθήκη για το μέλλον.

Μαζί με την καταπολέμηση της άγνοιας και την ευαισθητοποίηση του κοινού, ώστε να μη λειτουργεί ως εν δυνάμει ή απλός καταστροφέας, δέσμιος μικροοικονομικών συμφερόντων, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στην καταπολέμηση της γραφειοκρατίας μαζί με την ολιγωρία και την καθυστέρηση που συνεπάγεται από τους κρατικούς φορείς.

Τέλος, όταν η φύση φαίνεται ν’ αδυνατεί και κάποιο είδος κινδυνεύει άμεσα, επιτακτική είναι η ανάγκη διατήρησης και αναπαραγωγής σε αιχμαλωσία με σκοπό την επανεισαγωγή του στη φύση, όταν οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για την αύξησή του και την « εκμετάλλευσή» του. Έτσι ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος διάσωσης του κρητικού αγριμιού θεωρείται η επανεισαγωγή του στον Ψηλορείτη και τη Δίκτη με ταυτόχρονη «εκμετάλλευση», ώστε να εγκαταλειφθεί η αιγοτροφία που είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την επιβίωση του ζώου αυτού. Μια άλλη αξιοποίησή του θα είναι και ο οικοτουρισμός, καθώς έγινε και μ’ άλλες περιοχές μ’ απειλούμενα είδη, όπως η Αλόννησος με τις φώκιες ή το Νυμφαίο με τις αρκούδες, όπου συρρέουν πολλοί επισκέπτες.

Ας ελπίσουμε ότι με οργανωμένες και ορθολογικές προσπάθειες θα παραδώσουμε στα παιδιά μας τη φύση, όπως οι ίδιοι κληρονομήσαμε από τους γονείς μας.

ΠΗΓΗ

Η ζωή στον πλανήτη μας, από την εμφάνισή της μέχρι σήμερα, έχει περάσει από διάφορα στάδια εξέλιξης. Μέρος αυτής της εξελικτικής διαδικασίας αποτελεί και η εξαφάνιση ορισμένων ειδών όταν αυτά δεν μπορούν να προσαρμοστούν στο περιβάλλον τους. Ενώ όμως τα τελευταία διακόσια εκατομμύρια χρόνια ο ρυθμός εξαφάνισης των ειδών ήταν περίπου 90 είδη ανά αιώνα, σήμερα υπολογίζεται σε 140 είδη την ημέρα! Κάποια από αυτά δεν έχουμε καν προλάβει να τα γνωρίσουμε. Όταν χάνονται, παίρνουν μαζί τους ένα κομμάτι της γενετικής και εξελικτικής ιστορίας εκατοντάδων χρόνων, που θα μπορούσε να αποτελέσει πολύτιμη πηγή γνώσεων για τον άνθρωπο. Δυστυχώς, τα αίτια αυτής της φθίνουσας πορείας είναι ανθρωπογενή.
Απειλές

Η κυριότερη απειλή για τα ζώα και τα φυτά είναι η καταστροφή των βιοτόπων τους. Χαρακτηριστική περίπτωση ανθρώπινης επέμβασης στη φύση που μπορεί να οδηγήσει σε αφανισμό κάποια είδη, είναι τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα. Η δημιουργία π.χ. ενός φράγματος μπορεί να αλλάξει τόσο δραματικά το περιβάλλον, ώστε πολλά είδη φυτών και ζώων της συγκεκριμένης περιοχής να μην κατορθώσουν να προσαρμοστούν.

Αν μάλιστα τα είδη αυτά είναι σπάνια και έχουν περιορισμένους πληθυσμούς, τότε κινδυνεύει να χαθεί το είδος στο σύνολό του. Για παράδειγμα, αν ξεσπούσε πυρκαγιά στο δάσος των Παπάδων στη Β Εύβοια, το μόνο μέρος στον κόσμο όπου φυτρώνει η ευβοϊκή δρυς (Quercus euboica), το συγκεκριμένο είδος δέντρου θα χανόταν για πάντα. Για το λόγο αυτόν, συχνά οι επιστήμονες επικεντρώνουν την προσοχή τους στα ενδημικά και σπάνια είδη.

Η χώρα μας, ένας παράδεισος βιοποικιλότητας, διαθέτει τεράστιο αριθμό ειδών, από τα οποία πολλά είναι ενδημικά και σπάνια. Σοβαρή απειλή για τα ζώα και τα φυτά αποτελεί και η αλλοίωση της γενετικής σύστασής τους λόγω της εκμετάλλευσής τους από τον άνθρωπο. Τα φυτά και τα ζώα που χρησιμοποιούνται σήμερα στη γεωργία και την κτηνοτροφία παρουσιάζουν σημαντικές διαφορές σε σχέση με τα άγρια είδη από τα οποία προήλθαν, αφού ο άνθρωπος τα έχει «βελτιώσει» με στόχο τη μεγιστοποίηση της παραγωγής. Οι νέες ποικιλίες έχουν με τον καιρό εκτοπίσει τελείως τις φυσικές και αντιμετωπίζουν συχνά προβλήματα προσαρμογής - με αποτέλεσμα να είναι συνεχώς απαραίτητη η χρήση φυτοφαρμάκων, ορμονών και ζιζανιοκτόνων.

www.wwf.gr

Η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι ανάμεσα στα πέντε πρώτα μεγαλύτερα προβλήματα της χώρας, σύμφωνα με γκάλοπ που έγινε στο λεκανοπέδιο Αττικής. Επίσης από τις απαντήσεις των Αθηναίων πολιτών προκύπτει ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση, η ρύπανση των θαλασσών και η καταστροφή των δασών είναι τα σημαντικότερα περιβαλλοντικά προβλήματα της Ελλάδας. Όμως, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας υπάρχει έλλειμμα γνώσης και ενημέρωσης των πολιτών για το περιβάλλον. Αναλυτικά τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας με τίτλο Έλληνες και Περιβάλλον έχει ως εξής: Η ταυτότητα της έρευνας Περιοχή Λεκανοπέδιο Αττικής.








ΠΗΓΗ

Επίσεις περιλαμβάνει...

Ρύπανση, Εναέρια, Εδάφους, Υδάτων

Φαινόμενο Θερμοκηπίου, Τρύπα Όζοντος, Όξινη Βροχή

Ελληνικά Δάση

Ελληνικές Θάλασσες

Ελληνικοί Υγρότοποι

Χημική Μόλυνση ,Παράκτιες Ζώνες, Ευαισθησίες του βυθού

Μολυσμένες Θάλασσες

Επεξεργασία των Σκουπιδιών

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:

Ενώ τώρα είναι σαν τροπικό δάσος

Αυτό βελτίωση θα είναι βασικά για τον τουρισμό, συνδιασμός έρημος+θάλασσα...

Click για ανάπτυξη...

Δέν είναι σάν τροπικό δάσος άλλα άν και μικρό νησί σε σχέση με την αθήνα που είναι τεράστια μπορώ να πώ ότι έχουμε υπερβολικά μεγάλη βλάσθηση

Το καλοκαίρι καλός συνδιασμός τον χειμώνα θα είναι καλά για να καταστραφει ο τόπος μας....

Αρχική Δημοσίευση από viki_thess:

πολυ ομορφα λουλουδια μανια μου.... κριμα που ειναι απειλουμενα παντως

Click για ανάπτυξη...

Τα είδη πρώς εξαφάνηση είναι πολλά κρίμα, πρέπει όμως να προσέξουμε όταν είμαστε στην φύση και ίδικά σε αυτά τα μέρη που λέμε

Greenpeace: Ο ερυθρός τόνος της Μεσογείου βρίσκεται στο χείλος της εξαφάνισης

Το ανεξέλεγκτο κυνήγι για τους τελευταίους ερυθρούς τόνους της Μεσογείου έχει ξεκινήσει, προειδοποιεί η Greenpeace και ζητά από την Διεθνή Επιτροπή για τη Διατήρηση του Τόνου του Ατλαντικού (ICCAT) να λάβει δραστικά μέτρα για την προστασία του. Για τον σκοπό αυτό, το πλοίο σύμβολο της οργάνωσης Rainbow Warrior, βρίσκεται στο Ντουμπρόβνικ της Κροατίας όπου πρόκειται να διεξαχθεί η συνάντηση της Επιτροπής, η οποία μπορεί να κρίνει το μέλλον του ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο.

Το καλοκαίρι του 2006, δύο πλοία της Greenpeace, η Esperanza και το Rainbow Warrior, κατέγραψαν τις δραστηριότητες των σκαφών που ψαρεύουν τον τόνο στη Μεσόγειο. Τα αλιευτικά σκάφη ανήκαν σε χώρες όπως η Γαλλία, η Ισπανία, η Τουρκία, η Ιαπωνία, η Ιταλία και η Γουινέα, όλες χώρες μέλη της ICCAT. Στη διάρκεια των ερευνών της Greenpeace εντοπίστηκαν:

Ευρωπαϊκά αλιευτικά να χρησιμοποιούν ειδικά αεροσκάφη για τον εντοπισμό των ερυθρών τόνων κατά τη διάρκεια του Ιουλίου, όταν δηλαδή η χρήση τους απαγορεύεται ρητά.

Ιαπωνικά αλιευτικά να ψαρεύουν με παραγάδια όταν αυτά απαγορεύονται.

Μερικά από τα πιο ισχυρά και σύγχρονα αλιευτικά της Μεσογείου να αδυνατούν να εντοπίσουν τα κοπάδια του τόνου την περίοδο της αιχμής της αλιείας του, εξαιτίας της δραματικής μείωσης των αποθεμάτων.

Νωρίτερα το Μάιο, η οργάνωση είχε παρουσιάσει μία έκθεση (1) η οποία αποδείκνυε πως η πραγματική ποσότητα ερυθρού τόνου που αλιεύεται, είναι μιάμιση φορά μεγαλύτερη από την νόμιμη. Η Επιστημονική Επιτροπή της ICCAT επιβεβαίωσε τις αποκαλύψεις της οργάνωσης (2).

«Ο ερυθρός τόνος στη Μεσόγειο αλιεύεται με βιομηχανικούς ρυθμούς. Οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στην εξαφάνιση των τελευταίων αποθεμάτων του ψαριού και την καταστροφή των ψαράδων που στηρίζουν στον ερυθρό τόνο την επιβίωσή τους», δήλωσε η Σοφία Τσενικλή, υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace για το θαλάσσιο περιβάλλον.

Είναι πλέον σαφές ότι υπάρχει άμεση ανάγκη να βελτιωθεί ο μηχανισμός ελέγχου, εποπτείας και επιτήρησης της αλιείας του ερυθρού τόνου.

Η Greenpeace ζητά από την ICCAT (3) (4) (5):

Να μειώσει στους 15,000 τόνους το σύνολο των επιτρεπόμενων αλιευμάτων (TAC) του ερυθρού τόνου, από 32,000 τόνους που είναι σήμερα.

Να απαγορεύσει τη βιομηχανική αλιεία του τόνου στις περιόδους αναπαραγωγής.

Να αυξήσει το ελάχιστο επιτρεπόμενο μέγεθος αλίευσης για τον ερυθρό τόνο, ώστε να προστατέψει τα μικρά ψάρια.

Να απαγορεύσει την αλιεία στις περιοχές όπου αναπαράγεται ο ερυθρός τόνος, μετατρέποντας τις περιοχές αυτές σε θαλάσσια καταφύγια.

«Το απόθεμα του ερυθρού τόνου στη Μεσόγειο βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση. Αν δε ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία του, η ICCAT θα μείνει στην ιστορία όχι ως η αρχή η οποία διαχειρίσθηκε την αλιεία του τόνου αλλά ως αυτή η οποία οργάνωσε την κατάρρευση μιας από τις πιο σημαντικές και κερδοφόρες αλιευτικές δραστηριότητες, οδήγησε στον αποδεκατισμό ενός σπουδαίου είδους και συνετέλεσε στην οριστική αλλαγή του τρόπου ζωής εκατοντάδων ψαράδων στην Μεσόγειο», δήλωσε η Σοφία Τσενικλή.

ΠΗΓΗ

Το παρακάτω δεν είναι στήν Ελλάδα άλλα πρέπει να το διαβάσετε πρίν αποτρελαθώ

Φάλαινες: Τις κυνηγούν και τις σκοτώνουν... για να σαπίσουν στη χωματερή

Ακτιβιστές της Greenpeace ανακάλυψαν τόνους κρέατος και λίπους φάλαινας να σαπίζουν σε ισλανδική χωματερή έξω από το Ρέικιαβικ καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς της Ισλανδικής κυβέρνησης περί βιώσιμης φαλαινοθηρίας. Οι περίπου 200 τόνοι κρέατος και λίπους ανήκουν σε πτεροφάλαινες, είδος το οποίο απειλείται με εξαφάνιση. Oι εθελοντές της Greenpeace ανακάλυψαν επίσης, περισσότερους από 179 τόνους κόκαλα και εντόσθια φαλαινών στην ίδια χωματερή. Η Greenpeace ζητά από την ελληνική κυβέρνηση, όπως και από όλες τις κυβερνήσεις διεθνώς να αναλάβουν τις απαραίτητες πρωτοβουλίες για τη σωτηρία των φαλαινών 1.

Στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς ένας Ισλανδός φαλαινοθήρας σκότωσε 7 πτεροφάλαινες, έπειτα από επίσημη άδεια που του δόθηκε από την Ισλανδική κυβέρνηση 2. Το ισλανδικό κρέας και το λίπος φάλαινας πρόκειται σύμφωνα με πληροφορίες, να εξαχθούν στην Ιαπωνία. Το παράλογο σενάριο συμπληρώνεται από το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή ο Ιαπωνικός φαλαινοθηρικός στόλος βρίσκεται στο Καταφύγιο του Νότιου Ωκεανού με στόχο να σκοτώσει 935 ρυγχοφάλαινες και άλλες 10 απειλούμενες πτεροφάλαινες ενώ παραμένουν στα αζήτητα περισσότεροι από 4400 τόνοι κρέατος φάλαινας σε καταψύκτες της Ιαπωνίας.

«Ενώ το μακελειό των φαλαινών συνεχίζεται, το ερώτημα παραμένει. Τι εξυπηρετεί η σφαγή αυτών των χαρισματικών πλασμάτων; Η έλλειψη εγχώριας ζήτησης στην Ισλανδία αλλά και η υπερπροσφορά κρέατος φάλαινας από την Ιαπωνία καταρρίπτει και το τελευταίο οικονομικό επιχείρημα υπέρ της φαλαινοθηρίας» είπε η Σοφία Τσενικλή υπεύθυνη της εκστρατείας της Greenpeace για το θαλάσσιο περιβάλλον.

Σε μια πρόσφατη δημοσκόπηση της Nippon Research Centre, το 69% των Ιαπώνων δήλωσε ότι δεν υποστηρίζει την φαλαινοθηρία στα διεθνή ύδατα, συμπεριλαμβανομένου του Καταφυγίου για τις Φάλαινες στο Νότιο Ωκεανό. Η ίδια έρευνα έδειξε πως το 95% των Ιαπώνων τρώει σπάνια έως ποτέ κρέας φάλαινας, γεγονός που δικαιολογεί τα τεράστια αποθέματα κρέατος.

Σε πολιτικό επίπεδο, η Διεθνής Επιτροπή Φαλαινοθηρίας (ΔΕΦ), ο οργανισμός που είναι υπεύθυνος για την προστασία των φαλαινών, έχει μετατραπεί σε πεδίο αντιπαράθεσης για το αν οι χώρες υπέρμαχες της φαλαινοθηρίας θα κερδίσουν την απαραίτητη πλειοψηφία ώστε να προχωρήσουν στην επανέναρξη της εμπορικής φαλαινοθηρίας 3.

«Οι φάλαινες καταδιώκονται, δολοφονούνται και έπειτα αφήνονται να σαπίσουν στις χωματερές! Η παθητική στάση των κυβερνήσεων, απέναντι στην άσκοπη και άδικη θανάτωσή τους, δεν μπορεί να συνεχιστεί. Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να πάρει θέση υπέρ των φαλαινών και να κάνει τη διαφορά. Περιμένουμε από τη κυβέρνηση να προχωρήσει στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να γίνει η χώρα μας πλήρες μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Φαλαινοθηρίας υπέρ της προστασίας των φαλαινών», δήλωσε η Σοφία Τσενικλή.

Η Greenpeace εγκαινίασε στις 17 Ιανουαρίου ένα παγκόσμιο πρόγραμμα επιστράτευσης 30.000 νέων υπευθύνων για την εκστρατεία των φαλαινών για να συμμετάσχουν στη νέα εκστρατεία της Greenpeace κατά της φαλαινοθηρίας μέσα από το διαδίκτυο. Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε το δικτυακό τόπο της Greenpeace www.greenpeace.gr

ΠΗΓΗ

Εμπειρίες ενός εθελοντή - Καλοκαίρι 2006

Όταν σκέφτεσαι να πας σε κάποιο μέρος μέσα στο μυαλό σου σχηματίζεις την εικόνα αυτού του τόπου. Έτσι κι εγώ όταν πήγα στο Ελληνικό Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων, στην Αίγινα, είχα ήδη πλάσει στο μυαλό μου μια εικόνα, που όπως φάνηκε αργότερα ήταν πολύ απαισιόδοξη εικόνα και όχι υπερβολικά αισιόδοξη όπως είχα φοβηθεί! Με μία λέξη όλα ήταν τέλεια. Οι άνθρωποι, τα ζώα, οι εμπειρίες, ο χώρος εργασίας, οι εγκαταστάσεις, τα πάντα.
Το να είσαι με κάποια συγκεκριμένα άτομα, τα οποία δεν γνωρίζεις καθόλου, να πρέπει να ζεις και να συνεργάζεσαι καθημερινά μαζί τους, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Ωστόσο στο Κέντρο Περίθαλψης όλα λειτουργούν άψογα και μέσα σε δύο μόνο ημέρες είχαμε γίνει όλοι μια οικογένεια, έχοντας ως κοινό σκοπό μόνο να βοηθήσουμε τα ζώα, να μάθουμε και να αποκομίσουμε χιλιάδες εμπειρίες!
Ίσως η λέξη οικογένεια να ακούγεται υπερβολική ωστόσο είναι η μοναδική που μπορεί να περιγράψει τη σχέση μεταξύ όλων των ατόμων στο Κέντρο, υπευθύνων και εθελοντών. Μέσα από αυτή τη συμβίωση όλοι μας μάθαμε πάρα πολλά πράγματα και εκτιμήσαμε ακόμα περισσότερα, κάναμε φίλους που για μια ζωή θα είμαστε κοντά ο ένας στον άλλον άσχετα με τις χιλιομετρικές αποστάσεις.
Παρόλα αυτά το κομμάτι άνθρωποι είναι μονάχα ο ένας τομέας στη ζωή του Κέντρου. Το άλλο κομμάτι περιλαμβάνει τα ζώα που κοντά τους έχεις τόσα να μάθεις και να πάρεις. Σαν εθελοντής εκπαιδεύτηκα στο πώς να βοηθάω ένα ζώο δίνοντας του τις πρώτες βοήθειες ή πώς να βοηθήσω τη γιατρό να περιθάλψει κάποιο άγριο ζώο.
Χιλιάδες οι γνώσεις και οι εμπειρίες που πήρα από την επαφή μου με τα άγρια ζώα. Στην πραγματικότητα πιο πολλά έμαθα παρά έδωσα στα ζώα, διότι πολύ απλά με το να είμαι κοντά σε αυτά τα πλάσματα το πρώτο που κατάλαβα είναι τι χάνω καθημερινά μέσα στην πόλη και πόσο πολύ έχουμε απομακρυνθεί από τη φύση, που και από μόνη της έχει τόσα πολλά να μας διδάξει, αρκεί μια ματιά στο τρόπο για παράδειγμα που τρώει ένα γεράκι ή στο πώς σε κοιτάει ένας μπούφος.

Το να είσαι στο Ε.Κ.Π.Α.Ζ. δεν έχει να κάνει μόνο με εθελοντισμό, έχει να κάνει με το να μάθεις τον εαυτό σου, τα όρια σου, ποιος είσαι, που βρίσκεσαι σαν άτομο, να κερδίζεις γνώσεις και να βιώνεις εμπειρίες ανεπανάληπτες που πουθενά αλλού δεν θα είχες την ευκαιρία να ζήσεις. Το Κέντρο Περίθαλψης είναι σχολείο, μια μικρή κοινωνία που δίνεις και παίρνεις σε καθημερινή βάση.
Θα μπορούσα να γράψω εκατομμύρια σελίδες και να δώσω άλλα τόσα παραδείγματα, ωστόσο μου είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψω αυτά που ένιωσα όταν για παράδειγμα άγγιξα για πρώτη φόρα στη ζωή μου Χρυσαετό! Με λίγες λέξεις το Κέντρο είναι αυτό που κάθε άνθρωπος θέλει, να βρεθεί εκεί και να νιώσει ελεύθερος μόνο να δώσει χωρίς αντάλλαγμα!!
Το ΕΚΠΑΖ είναι μια εμπειρία ζωής…..!

πηγή

Άξήζει να ακούμε τους ανθρώπους αυτούς και να τους τιμούμε ένα τεράστιο μπράβο στην προσπάθεια όλων αυτών που βοηθάνε αυτά τα ζώα

Πώς μπορώ να βοηθήσω;
1. Στηρίξτε οικονομικά τη δράση μας

Το ΕΚΠΑΖ δεν έχει σταθερή χρημοτοδότηση για τα λειτουργικά του έξοδα. Εξαρτάται από δωρεές και χορηγίες πολιτών και εταιριών που ενδιαφέρονται για το μέλλον της πανίδας της Ελλάδας. Μπορείτε και σεις να σώσετε ένα ζώο καταθέτοντας ένα έστω και μικρό ποσό στους παρακάτω λογαριασμούς:


Συνδυάστε τη δωρεά σας με τη συμβολική υιοθεσία ενός ζώου!

Δείτε τα είδη που είναι διαθέσιμα στην σελίδα "Υιοθετήστε ένα άγριο ζώο"
σελίδα

2. Γίνετε εθελοντής

Λόγω του ότι εκατοντάδες άγρια ζώα εισάγονται κάθε έτος στο ΕΚΠΑΖ για νοσηλεία υπάρχει μεγάλος όγκος δουλειάς στον οποίο μπορεί ο καθένας να βοηθήσει. Δεν απαιτούνται ειδικές γνώσεις μόνο όρεξη, μεράκι και αγάπη για τα ζώα. Μερικές από τις δουλειές έχουν να κάνουν με:
3. Τροφές για τα ζώα

• Κροκέτες (κυρίως ανάπτυξης για γατάκια)
• σιτάρι κ.α. σπόροι για πουλιά

4. Φαρμακευτικό υλικό
ΕΠΕΙΓΟΝ: Χρειαζόμαστε επιδέσμους vet flex, vet wrap ή άλλους αντίστοιχους όπως για παράδειγμα της 3Μ, Konakion, Tobrex (σε σταγόνες και αλοιφή), Pulvo, Ξυλοκαΐνη, Sporanox (σε κάψουλες), Neurobion (σε αμπούλες), Zylapour, Terramycin (σε σκόνη και σπρέυ), Valaneq, Baycox, Spartrix, Panacur, Baytril 5% (ενέσιμο και σε σιρόπι), Drontal plus, Dexamethasone (ενέσιμο), ορούς (Lactated Ringers, Dextrose), αλλά και γάζες, σύριγγες, Hibitane, λευκοπλάστ, αντιαλλεργικά επιθέματα πληγών κ.λπ.

5. Άλλα Υλικά
Χαρτόκουτα και εφημερίδες.
6. Ειδικά κλουβιά για πουλιά και μικρά θηλαστικά

Τα τηλέφωνα και γενικά δεν τα έβαλα γιατί δεν χρειάζετε όποιος ένδειαφέρετε υπάρχει η πηγή, όλοι μπορούμε άλλα κανένας δεν κάνει δυστηχώς τίποτα.

ΠΗΓΗ

ΔΙΕΥΚΡΊΝΗΣΗ δεν κάνω κάποια διαφήμηση για το συγκεκριμένο κέντρο απλά ειναι καλό να ξέρουμε ότι εθελοντισμός μπορεί να είναι παντού απλά έπρεπε να δούμε πόσο οικονομική ή απλή μπορεί να είναι η βοήθεια που όμως δεν κάνουμε τίποτα

[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου (Βάλια Κάλντα)[/FONT][FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Ο Εθνικός Δρυμός Πίνδου, είναι ο Δρυμός της ορεινής «Ζεστής Κοιλάδας», της «Βάλια Κάλντα», κατάφυτης με πεύκα και οξυές. Ο Δρυμός ιδρύθηκε το 1966, η συνολική έκτασή του φτάνει τα 7.000 εκτάρια από τα οποία τα 3.300 αποτελούν τον πυρήνα και τα υπόλοιπα την περιφερειακή ζώνη του Δρυμού.[/FONT]

[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Κρυστάλλινα τα νερά των ποταμών του Δρυμού του Αώου και του ορμητικού παραποτάμου του, του Αρκουδορέματος. Περικυκλώνονται από τα ψηλά και απόκρημνα βουνά του ορεινού συμπλέγματος του Λύγκου με κορφές πάνω από 2000 μέτρα: Αυγό (2177 μ.), Πυροστιά (1967 μ.), Κακοπλεύρι (ή Μηλιά, 2160 μ.), Φλέγγα (2159 μ.), Τρία σύνορα (2050 μ.), Αυτιά (2082 μ.), Καπετάν Κληδή (2036 μ.), Σαλατούρα (2019 μ.), και Δίκορφο (1977 μ.). [/FONT]
[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Στα χαμηλά και μέσα υψόμετρα του Εθνικού Δρυμού (1000μ.- 1600μ.), απλώνονται εκτεταμένα δάση μαυρόπευκου (Pinus nigra)και οξυάς (Fagus sylvatica). Στα μεγαλύτερα υψόμετρα (1600μ.- 1900μ.), φυτρώνει μόνο ένα είδος ανθεκτικού στο ψύχος κωνοφόρου το ρόμπολο (Pinus leucodermis) που από μόνο του θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα ζωντανό μνημείο της φύσης.[/FONT]

[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Στα μεγάλα υψόμετρα (1900μ.- 2177μ.), πάνω από το ανώτερο υψομετρικό όριο του δάσους και στα ξέφωτα του εκτείνονται αλπικά λιβάδια, αποτελούμενα μόνο από πόες και μερικά είδη θάμνων. Χαρακτηριστικό του Δρυμού η παρουσία πολλών μικρών ρεμάτων και ύπαρξη πολλών μικρών λιμνών - οι μεγαλύτερες από αυτές είναι ο Λάκκος στο Αυγό στα 1600μ. και οι δύο λίμνες της Φλέγγας [/FONT]
[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]στα 1950μ.[/FONT]

Οιλίμνες της Φλέγγας
[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Μεγάλη η φυσικότητα των ορεινών οικοσυστημάτων του Δρυμού της Πίνδου, τεράστια η οικολογική του αξία ως καταφύγιο της άγριας ζωής. Έως σήμερα είναι γνωστό πως ο Δρυμός προστατεύει 7 είδη αμφιβίων, 10 είδη ερπετών, 70 είδη πουλιών και 17 είδη θηλαστικών, ενώ άγνωστη είναι η συνεισφορά του στην προστασία της εντομοπανίδας. Ο Δρυμός ακόμη φιλοξενεί 415 είδη φυτών και μια πλούσια μυκοχλωρίδα με 86 είδη μανιταριών.[/FONT]
[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Σε ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα καταφύγια στην Ευρώπη, στα απόμερα δάση και στις δυσπρόσιτες πλαγιές, μακριά από το φόβο του ανθρώπου, βρίσκουν καταφύγιο σπάνια μεγάλα θηλαστικά: η αρκούδα (Ursus arctos) ο αγριόγατος (Felis sylvestris), ο λύγκας (Lynx lynx), το ζαρκάδι (Capreolus capreolus) και αγριόγιδο (Rupicapra rupicapra), ενώ στα πεντακάθαρα ποτάμια του Δρυμού, ζει ένα υδρόβιο θηλαστικό - η βίδρα (Lutra lutra). Οι νυχτερίδες (Chiroptera), τα πιο εξελιγμένα πετούμενα θηλαστικά, σηματοδοτούν την νυχτερινή ζωή του δάσους. Έως σήμερα μας είναι γνωστά 5 είδη χειροπτέρων που ζουν στο Δρυμό, με πιο χαρακτηριστικό το νυκτοβάτης (Nyctalys noctula).[/FONT][FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial] [/FONT]

[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Βασίλειο των αρπακτικών πουλιών, ο Δρυμός προστατεύει 10 σπάνια είδη, εκ των οποίων ο σπάνιος βασιλαετός (Aquilla heliaca), ο χρυσαετός (Aquilla chrysaetos), το σαίνι (Accipiter brevipes) και ο χρυσογέρακας (Falco biarmicus). Συνολικά περισσότερα από 70 είδη πουλιών είναι γνωστό πως ζουν σήμερα στο Δρυμό της Πίνδου. Από τα σπάνια πουλιά είναι η χιονάδα (Eremophilla alpestris), πουλί των αλπικών λιβαδιών και ο διπλοκεφαλάς (Lanius excubitor) που έρχεται κάθε καλοκαίρι από την Αφρική. Τα εκτεταμένα και ώριμα δάση του Δρυμού φιλοξενούν 8 είδη δρυοκολαπτών: το λευκονώτη (Dendrocopus leucotos), τη μεσοτσικλιτάρα (Dendrocopus medius), τη νανοτσικλιτάρα (Dendrocopus minor) και τη μαυροτσικλιτάρα (Dryocopus martius). [/FONT]

[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Στο υγρό κλίμα του Δρυμού επιβιώνουν δέκα είδη ερπετών. Ανάμεσά τους το ασινόφιδο (Coronella austriaca), η σαίτα (Coluber austriaca) και το λιμνόφιδο (Natrix tessellata). [/FONT]
[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Τα άφθονα νερά των ρεμάτων, λιμνών και πηγών σφείζουναπό αμφίβια ζωή (7 είδη). Ο αλπικός τρίτωνας (Triturus alpestris), που μοιάζει με μικρό δράκο, ζει στις ορεινές λίμνες του δρυμού, με πιο χαρακτηριστικές τις δύο λίμνες της Φλέγγας στα 1950 μ. υψόμετρο. Το καλοκαίρι ο επισκέπτης αναγνωρίζει εύκολα τη βομβίνη (Bombina variegata), τον ελληνικό βάτραχο (Rana graeca), το χωματόφρυνο (Bufo bufo), τον πρασινόφρυνο (Bufo viridis) και τη σαλαμάντρα (Salamandra salamandra). Στα μεγάλα ρέματα του Δρυμού ζει η πέστροφα (Salmo trutta fario). Στα χαμηλότερα σημεία του Δρυμού απαντώνται και άλλα είδη ψαριών όπως ο Κέφαλος των γλυκών νερών (Leusiscus cephalus) και το συρτάρι (Chondrostoma nasus).[/FONT]
[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Η χλωρίδα του Δρυμού είναι σπάνια με μεγάλο βαθμό ενδημισμού. Συνολικά έχουν καταγραφεί 415 φυτικά είδη. Η Κενταύρεια των ορέων των βλάχων (Centaurea vlachorum)δεν συναντάται πουθενά σ΄όλον τον κόσμο παρά μόνο στον Δρυμό.Άλλα είδη του Δρυμού είναι ενδημικά της κεντρικής και βορειοδυτικής Ελλάδας, όπως η σολδανέλα της Πίνδου (Soldanella pindicola), η σιλένε της Πίνδου (Silene pindicola), η φριτιλλάρια η ηπειρωτική (Fritillaria epirotica) κά. Ο Δρυμός φιλοξενεί ακόμη κι άλλα φυτά που είναι ευρύτερα ενδημικά. Είτε είδη που απαντώνται μόνο στην Ελλάδα και στην Αλβανία, όπως η λαδανιά η αλβανική (Cistus albanicus), η βιόλα η αλβανική (Viola albanica), ο θύμος ο τευκριοειδής (Thymus teucrioides), ο δύανθος ο αιματοκαλυκοειδής (Dianthus haematocalyx ssp. pindicola), το λείριο το αλβανικό (Lillium albanicum) κά. Είτε είδη που είναι ενδημικά των Βαλκανίων γενικότερα, όπως o δύανθος ο δελτοειδής (Dianthus deltoides ssp. degenii), η μινουάρτια του Μπαλτατσί (Minuartia baldacii), το ρόμπολο (Pinus leucodermis) και το άλλιο (Allium breviradum). Σπάνια είδη του Ε.Δ. Πίνδου, τυπικά των οφειολιθικών πετρωμάτων, είναι η βορμουελέρα του Μπαλτατσί (Bormuellera baldacii), η βορμουελέρα της Τύμφης (Bormuellera tymphaea), ο λεπτόπλαξ ο κρασπεδοειδής (Leptoplax emarginata), η καμπανούλα του Χώκινς (Campanula hawkinsiana), η βιόλα (Viola dukadjinica), η σιλένε της Πίνδου (Silene pindicola). [/FONT]

[FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Σπάνια [FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]λουλούδια [/FONT]Χλωρίδα [FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]στον Εθν. Δρυμό [/FONT][FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]Από τη [/FONT][FONT=Tahoma,Geneva,Helvetica,Arial]βλάστηση[/FONT][/FONT]​

Ο Εθνικός Δρυμός αποτελείται από τον πυρήνα και την περιφερειακή ζώνη. Στον πυρήνα επιτρέπεται η πεζοπορία αλλά απαγορεύεται η διάνοιξη νέων δρόμων, η πραγματοποίηση εκσκαφών, η εξόρυξη πέτρας και άλλων υλικών, η καταστροφή των γεωλογικών σχηματισμών, η εγκατάσταση βιομηχανικών εκμεταλλεύσεων, οικιών και άλλων κτισμάτων, η βοσκή, η τοποθέτηση διαφημιστικών πινακίδων κά.

Ειδικά οι επισκέπτες, όπως και οι κάτοικοι της περιοχής, πρέπει να γνωρίζουν πως δεν επιτρέπεται η συλλογή οποιονδήποτε οργανισμών, η κοπή δέντρων και η συλλογή βοτάνων, το κυνήγι, το ψάρεμα, η κατασκήνωση και η παραμονή στον πυρήνα μετά τη δύση του ηλίου, το άναμμα φωτιάς και η απόρριψη σκουπιδιών και μπαζών. Για ορισμένες δραστηριότητες όπως είναι η πλεύση των ποταμών που βρίσκονται στον πυρήνα με καγιάκ και ράφτινγκ απαιτείται ειδική άδεια από τα τοπικά Δασαρχεία. Στην περιφερειακή ζώνη ισχύει η γενική νομοθεσία που αφορά το φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας με ειδικές όμως κάθε φορά ρυθμίσεις.

ΠΗΓΗ


Μια ευχάριστη ενημέρωση με αγάπη, ξέρω ότι σας κούρασα με την πολλύλογία μου άλλα καλά να πάθετε. Να λέτε ευχαριστώ που είπα μόνο για 'έλλαδα άν έβαζα και εξωτερικό θα σας τρέλενα άπο την φλιαρία

[/FONT]

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel:

...μμμ...ναι έτσι είναι σαν να σκοπεύουμε να τα εξαφανίσουμε..

(όχι πως απέχει και πολύ απ' την αλήθεια δηλαδή...)


Πάω να το διορθώσω!

Click για ανάπτυξη...

Μετά απο την φοβερή διαπίστωση έχετε να βάλετε τίποτα;

Στέρεψα