Η ιστορία διδάσκει;

Μπορεί να σας σοκάρει η κριτική στην αρεία φυλή -και έτσι να θεωρείτε οτιδήποτε σχετικό ως "άκυρο"- αλλά υποστηρίζετε μία θέση που δεν αποδεικνύεται ιστορικά. Όσο για μένα, I rest my case, έτσι είναι αν έτσι νομίζετε...

Αρχική Δημοσίευση από desperateforphd:

Μπορεί να σας σοκάρει η κριτική στην αρεία φυλή -και έτσι να θεωρείτε οτιδήποτε σχετικό ως "άκυρο"- αλλά υποστηρίζετε μία θέση που δεν αποδεικνύεται ιστορικά. Όσο για μένα, I rest my case, έτσι είναι αν έτσι νομίζετε...

Click για ανάπτυξη...

Αρχική Δημοσίευση από tsarachaf:

Σορρυ αλλα τωρα σε χανω...


Και δεν μας σοκαρει η κριτικη στην αρεια φυλη, γιατι δεν υπαρχει αρεια φυλη...

Click για ανάπτυξη...

Παρομοίως!
Όμως, προσωπικά πιστεύω, ότι στη Δύση τουλάχιστον υπάρχουν δύο πολιτισμικές φυλές: εκείνη που πιστεύει περισσότερο στους μύθους(πχ Ιουδαίοι, Χριστιανοί, Μουσουλμάνοι, Φασίστες, Κεφαλαιοκράτες, Σιωνιστές κι όλοι μαζί!) και σε εκείνη που αποτελείται βασικά, από τους ανθρώπους του καθημερινού μόχθου, για τη βιωτή!

Αρχική Δημοσίευση από Neraida:

Aυτο μας ελειπε τωρα, τους τραμπουκισμους των απαιδευτων να τους ονομασουμε "επανασταση".
Ολα τα χε η Μαργιωρη...κβατς...

Click για ανάπτυξη...

...



Γαλλία, Ιούνης 1789. Το φρούριο-φυλακή της Βαστίλλης δεσπόζει επί του αστικού τοπίου. Αντιδιαμετρικά,
εμφανίζεται πλήθος ατάκτων, καθοδηγούμενο υπό του Λαβουαζιέ.



Λαβουαζιέ(χαμηλόφωνα): Η πορεία εώς εδώ ήτο άνευ συμβάντων. Μα ανησυχώ διά την πορεία του παρόντος εγχειρήματος... Τα οφέλη είναι τρανά, μα αλίμονο, τρανό θα είναι και το τίμημα της ήττας.


(Δυνατή Φωνή):
Λαβουαζιέ! Μεσιέ Λαβουαζιέ!

(Εκ του πλήθους εμφανίζεται ο Ιαβέρης. Ευγενικά, υποκλίνεται ελαφρώς)


Ιαβέρης: Αγαπητέ Κύριε Λαβουαζιέ, πόσο ευτυχής είμαι που σας συναντώ εδώ και σήμερα!


Λαβουαζιέ: Ωωω, μα Κύριε επιθεωρητά, η ευτυχία του συναπαντήματός μας ανήκει αναμφιβόλως εις εμέ!
Είχον και έχω ανάγκην ικανών Αξιωματικών ακλονήτου Φρονήματος, ώστε να μηδενισθεί ο κίνδυνος αποτυχίας της δυσκόλου αποστολής μας.


Ιαβέρης: Τίθεμαι ολοψύχως εις τας διαταγάς σας, Κύριε Λαβουαζιέ! (Τραβά το ξίφος του, αγέρωχα)
Απλώς δείξατε μου τον εχθρόν!


Λαβουαζιέ: Κύριε επιθεωρητά, με τιμά η απρόσκοπτος και ειλικρινής αφοσίωσή σας. Δεν δύναμαι να φερώ εις
το νού έτερον Αξιωματικόν που θα ήμουν σε θέση να εμπιστευθώ, όπως εσάς.


Ιαβέρης: Με τιμάτε, Κύριε Λαβουαζιέ. Ξέρετε, είναι ιδιαίτερη η χαρά μου που σας βρίσκω εδώ, υπέρμαχο των αρχών της Επαναστάσεως.


Λαβουαζιέ: Μα Αγαπητέ, δεν γινόταν να μην συνταχθώ με την Επαναστατικήν Επιτροπήν. Παραιτήθην εκ της θέσεώς μου εις την Τράπεζαν, και έλαβον τάχιστα θέσιν ανάμεσα των οδοφραγμάτων. Ήτο δια εμέ συνειδητός πράξις. Ελευθερία, Αδελφοσύνη, Ισότητα! Οι αρχές μας.


Ιαβέρης: Και Ισχύς, βέβαια.


Λαβουαζιέ: Και Ισχύς, Αγαπητέ... Δεν σας κρύβω πως έτρέφα μίαν μύχια ανησυχία διά την οχυρά θέσιν των αντιπάλων μας, μα με τη χάρη του Θεού και με την αιχμή των ξιφών μας, είμαι βέβαιος πως θα υπερισχύσωμεν.


Ιαβέρης: Με την χάρη του Θεού, βεβαίως.


(Φωνή): Ο Θεός είναι μαζί μας!
(Εμφανίζεται ο Αιδεσιμώτατος Κλεμάν Σενκ)


Κλεμάν Σενκ: Τέκνα μου, παρότι δεν είναι η πρώτη φορά που παρατηρώ πως η ευσέβεια του στρατευματός μας διαποτίζει και τους εντολοδότες και τους εντολοδόχους, και τους αξιωματικούς και τους στρατιώτας, παρότι δεν είναι η πρώτη φορά τέκνα μου, πρέπει όμως να ομολογήσω πως πλημμυρίζω μαζί σας από την ζέση της Πίστεως. Είναι βέβαιον πως ο Θεός είναι με το μέρος μας. Ευλογημένα ας είναι
τα όπλα μας, τέκνα μου!
(Στραφόμενος προς το πλήθος)
Με την χάρη του Θεού!



(Επευφημίες του Πλήθους): Με την χάρη του Θεού!


Ιαβέρης(Προς το πλήθος): Άνδρες! Παραταχθείτε!
(Το πλήθος των ατάκτων παρατάσσεται σε γραμμή.)


Ιαβέρης(Προς τον Λαβουαζιέ): Αξιότιμε Κύριε Λαβουαζιέ, δεν μπορώ παρά να θαυμάσω την ένδυσιν των ανδρών μας! Πρόκειται ειλικρινώς για υπόδειγμα στρατιωτικής τάξεως.


Λαβουαζιέ: Ωωω ναι, Αγαπητέ. Πραγματικά, ακόμα και οι ίδιοι αντίπαλοί μας έχουν αναγνωρίζει την καλαισθησία των πολεμιστών μας, και τους αποκαλούν τιμητικά "Les Chic Cullotes".


Ιαβέρης: Yπάρχει επίσης ένα ζήτημα που θέλω να φέρω εις την προσοχήν σας. Παρατηρώ πως τα μουσκέττα των ανδρών είναι ολίγα και παλαιά.


Λαβουαζιέ: Είστε προικισμένος με το χάρισμα της παρατήρησης, Αγαπητέ. Ο οπλισμός μας προέρχεται εκ της δηώσεως των αποθηκών του Βασιλικού Μουσείου Πολέμου. Πρόκειται δια μιαν πράξιν που δεν ενέκρινα πλήρως, καθώς
ξέρετε τα μουσκέττα λερώνουν και θορυβούν ανυπόφορα. Μα επιβάλλεται ως ακολουθήσομεν τους κανόνας του Πολέμου, ως εκείνοι επαραδόθησαν εις εμάς εκ των ενδόξων προγόνων μας.


Ιαβέρης: Έχετε απόλυτο δίκιο Κύριε Λαβουαζιέ.
(Στο πλήθος)
Άνδρες!


(Πριν προλάβει να επιδώσει διαταγή, μια γυναικεία φωνή παρεμβαίνει)
Σταματήστε!
Σταματήστε σας λέω!


(Εμφανίζεται από την κατεύθυνση της Βαστίλλης η Μαρί Αντουανέτ, αγκομαχούσα.
Κρατά στο δεξί χέρι την σημαία της Επανάστασης. Το δεξί στήθος της έχει αποκαλυφθεί.)



Μαρί Αντουανέτ: Αχ, ευτυχώς σας πρόλαβα!
(Σταματά να ανασάνει. Ύστερα, υποκλίνεται τραβώντας παράλληλα τα πλαϊνά του φορέματος)
Κύριε Λαβουαζιέ! Κύριε Ιαβέρη! Και ιερέ μας Αιδεσιμώτατε Κλεμάν Σενκ...
Με συγχωρείτε δια την εισβολή. Μα ένα θέμα επείγον απαιτεί την προσοχή σας.
Ξέρετε... Έχω να σας παραδώσω επιστολή εκ του Στρατιωτικού Διοικητού της Βαστίλλης, Λοχαγού Ροβες Πιερ.


(Σιγή. Ο Λαβουαζιέ επαναποκτά την πόζα του)


Λαβουαζιέ: Δεσποινίς Αντουανέτ, οφείλω να ομολογήσω πως στέκω εν ντροπή μπροστά σας. Παρακαλώ
ως επιδιορθώσατε την εμφάνισή σας.


(Η Μαρί Αντουανέτ στρώνει το φόρεμά της, κοκκινίζοντας)


Λαβουαζιέ: Και τώρα, δεσποινίς Αντουανέτ, πρωτού έλθομεν εις το ζήτημα της Επιστολής. Επιθυμώ διακαώς
ως μάθω το είδος της συνδιαλλαγής σας, με τον Διοικητήν των εχθρικών δυνάμεων. Γνωρίζετε πως η κατηγορία της Κατασκοπίας είναι δύσκολο να απορριφθεί μόλις εκστομισθεί! Παρακαλώ, απαντήστε ευθέως.


Μαρί Αντουανέτ: Κύριε Λαβουαζιέ, κατανοώ την σύγχιση που νοιώθετε αυτή την στιγμή. Μα πιστέψτε με, η αφοσίωσή μου στην Επανάσταση δεν παρέκκλινε το ελάχιστο κατά την διάρκεια αυτού του επικίνδυνου τολμήματος.
Πριν την κήρυξη της Επανάστασης, με συνέδεε (βήξιμο)...στενή φιλία με τον Λοχαγό Ροβες Πιέρ. Μόλις λοιπόν έμαθα
πως εσείς ο ίδιος έρχεσθε ως πολιορκητής εδώ, χρησιμοποίησα τα (βήξιμο) ...θέλγητρά μου ώστε να παρεισφρύσω εις
το οχυρό και να συναντήσω ιδιαιτέρως τον Λοχαγό Ροβες Πιέρ! Ύστερα από μια σύντομη (βήξιμο) ...συζήτηση μαζί του,
κατάφερα να αποσπάσω την παράδοση του ιδίου και των στρατιωτών του στις δυνάμεις μας.


Λαβουαζιέ: Εάν το περιεχόμενο της επιστολής συμφωνεί με αυτά που λέτε, τότε Δεσποινίς Λαβουαζιέ, έχετε προσφέρει μεγάλην υπηρεσίαν εις την Επανάστασιν. Παρ' όλα αυτά, η μη εντεταλμένη συνδιαλλαγή σας μετά του εχθρού με εξαναγκάζει να σας θέσω εις περιορισμόν. Θα μεταβείτε εις το κατάλυμμά μου, όπου και θα (βήξιμο)...συζητήσομεν ιδιαιτέρως διά όλα αυτά. Πηγαίνετε τώρα.


(Η Μαρί Αντουανέτ υποκλίνεται και απομακρύνεται)


Λαβουαζιέ: Και τώρα Κύριοι, ας έρθομεν εις το περιεχόμενον της παρούσης Επιστολής.


(διαβάζει μεγαλοφώνως)



Βαστίλλη
14 Ιούλη 1789



(Σύντομη Σιγή. Παρεμβαίνει ο Ιαβέρης)



Ιαβέρης: Λοιπόν πρόκειται για μεγάλη έκπληξη, αξιότιμε Κύριε Λαβουαζιέ.
Φαίνεται πως το οχυρό περιήλθε στα χέρια μας χωρίς αιματοχυσία.


Λαβουαζιέ: Αληθώς, Αγαπητέ Ιαβέρη. Δηλώνω, αντίθετα με τα συμβάντα, αμυδρά απογοητευμένος. Είχον εις το νου πως η φρουρά θα τιμούσε την επίθεσήν μας με μερικές τουφεκιές, ώστε να δοξασθεί ο Στρατός της Επανάστασης και ο Στρατηγός του, δηλαδή εγώ, διά την κατάληψιν, αλλά και επίσης δια να μην ατιμασθεί ο Διοικητής της Βαστίλλης ως φυγόμαχος. Ειλικρινά πρόκειται διά προσωπικήν προσβολην...
Τι ενόμιζε ο Αγαπητός Ροβες Πιέρ;

...Πως θα τον λυντσάρομεν;
...Πως θα παρακαλά δια τον θανατό του;
...Πως θα πριονίζαμεν το λαιμό του;
...Πως θα περιφέραμεν την κεφαλήν του, καρφωμένην εις στύλον, εις τας οδούς των Παρισίων;;;

...Αγαπητέ Κύριε Ιαβέρη, αναλάβατε τας διαδικασίας της παραδόσεως.
Εγώ θα αποσυρθώ στο κατάλυμμά μου, ως να σκεδάσω την λύπην μου,
διά την υποκλαπείσα εκ των χειρών μου Δόξη.