Εμπιστοσύνη: Από πού πηγάζει και πώς επηρεάζεται;

Guest 875331 · 7 Ιουλίου 2013

Δε μπορούμε να κατηγορήσουμε κάποιον επειδή τελικά αποδείχθηκε αντάξιος της εμπιστοσύνης μας. Οι άνθρωποι σήμερα επιζητούν κοινωνική καταξίωση και λίγα άλλα πράγματα. Η μόδα και ο καθωσπρεπισμός καθορίζουν τη προσωπικότητα τους, δεν υπάρχει χώρος για κάτι ουσιαστικό. Γι΄αυτό το λόγο πάνε και σε πορείες άλλωστε, προσπαθούν να δώσουν στη ζωή τους νόημα από αυτή την χαζή και ανούσια διαδικασία. Κανείς δε κάθεται να σκεφτεί τι πραγματικά θέλει και δε θέλει, τι τον κάνει ευτυχισμένο, τι του γεμίζει τη ζωή. Είναι λοιπόν δυνατόν ένας τέτοιος άνθρωπος της μάζας να είναι εμπιστεύσιμος? Προφανώς και όχι. Όταν τα πιστεύεις όλα αυτά απομυθοποιείς πράγματα όπως η κοινή λογική και η αξιοπρέπεια.

athinouli · 31-05-14

οπως λεει και το ρητο, η εμπιστοσυνη σε χιλια χρονια χτιζεται και σε μια στιγμη γκρεμιζεται..
μου χουν συμβει καποια πραγματα που με εχουν κανει πιο επιφυλακτικη στις κοινωνικες μου δικτυωσεις..
λλα αυτο δεν παει να πει οτι πλεον δεν εμπιστευομαι κανενα..
δεν γινεται αυτο.. δεν λεω να εμπιστευεσαι καποιον τερμα.. αλλα οχι και καθολου.. παντα πρεπει να κρατας τις πισινες σου ειτε για φιλους ειτε για σχεσεις.. το μονο που δε θα σε προδωσει ποτε ειναι ο θεος και οι γονεις σου.. τωρα ολα τα αλλα ειναι ρευστα..

mindcircus · 31 Μαΐου 2014

Δυσκολο, πολυ δυσκολο να εμπιστευτω. Σχεδον ακατορθωτο. Ειμαι πολυ παρα πολυ δυσκολη στις σχεσεις μου, οσοι με ξερουν θα το πουν με μεγαλη ευκολια. Σε παρεες ειμαι σουπερ, και τραλαλα και τραλαλο. Και πολλες παρεες εχω και πολυ κοινωνική είμαι και μπορω να σταθω σε οποιαδήποτε περίσταση. Στις πιο στενες σχεσεις, περναω απο κοσκινο με ειλικρινεια ομως. Αν δε μου δοθουν αποδειξεις δεν προχωραω πουθενα, ουτε σε φιλιες, ουτε σε ερωτες. Αυτο βεβαια με εχει δυσκολεψει καποιες φορες στο να αφεθω. Αφηνομαι ομως οταν εισπραξω αυτο που θελω, κι αφηνομαι τοσο που προκαλω πιστευω ευχαριστες εκπληξεις σε οποιον με εχει θελησει διπλα του. Εμπιστοσυνη εχω στον εαυτό μου πρωτα απολα κι επειτα σε ορισμένους, ελαχιστους ανθρωπους στην ζωη μου που μου εχουν τελικα αποδειξει πως την αξιζουν.
Οσο για το αντιθετο, αν με εμπιστευονται, ναι με εμπιστευονται και μου μιλανε για τα προσωπικα τους πολλοι ανθρωποι. Ξερω πολλα, παρα πολλά αλλα το στομα μου το εχω κλειστο. Γι αυτο μ' εμπιστευονται, επειδη καταλαβαινουν τι ατομο ειμαι. Με συγκινει αυτο πολλες φορες, να αισθανομαι δηλαδη οτι ειμαι ατομο εμπιστοσυνης και πολλες φορες ευχομαι να γνωριζα ατομα σαν εμενα - σε αυτο το κομματι- γιατι σε αλλα δε μου αρεσω

nPb · 31-05-14

Η εμπιστοσύνη για μένα πηγάζει μέσα από έναν καλοσυνάτο αυθορμητισμό με ανιδιοτελή κίνητρα. Το προσποιητό νομίζω έχει ημερομηνία λήξης.

BLUE SEA · 31-05-14

Αρχική Δημοσίευση από nPb:
Η εμπιστοσύνη για μένα πηγάζει μέσα από έναν καλοσυνάτο αυθορμητισμό με ανιδιοτελή κίνητρα. Το προσποιητό νομίζω έχει ημερομηνία λήξης.

Έχεις απόλυτο δίκιο. :eek:

Είναι μάταιο να προσποιούμαστε κάτι που δεν είμαστε. :eek:

Η αυθεντικότητα πάντα εκτιμάται, αρκεί να μην διολισθαίνουμε σε κυνικές εξάρσεις. :eek:

Deutsch... Lover · 01-06-14

Γι αυτο προσεξτε... Αν ραγισει το γυαλι δεν θα ειναι ποτε ξανα το ιδιο!

Cody · 23-12-14

Προσωπικά δύσκολα εμπιστεύομαι ανθρώπους. Ξέρω τόσο κόσμο, ζήτημα να εμπιστεύομαι δυο-τρις. Δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι τόσο εύκολα τους άλλους...

Αντωνια14 · 29-08-17

Δεν ξερω απο που πηγαζει η εμπιστοσυνη αλλα η ελλειψη εμπιστοσυνης οταν το ατομο απεναντι σου δεν εχει δειξει κατι αρνητικο συνηθως πηγαζει απο προσωπικες ανασφαλειες. Αν καποιος δειξει οτι δεν ειναι εμπιστο ατομο ναι να το δεχτω αλλα οταν δεν εχει δειξει απολυτως τιποτα τετοιο ειναι εχει να κανει καθαρα με τις ανασφαλειες και τα κομπλεξ. Τοσο σε κοινωνικες σχεσεις αλλα τοσο και προσωπικες σχεσεις. Γνωμη μου βεβαια

Guest 986132 · 29-08-17

Αρχική Δημοσίευση από Αντωνια14:
Δεν ξερω απο που πηγαζει η εμπιστοσυνη αλλα η ελλειψη εμπιστοσυνης οταν το ατομο απεναντι σου δεν εχει δειξει κατι αρνητικο συνηθως πηγαζει απο προσωπικες ανασφαλειες. Αν καποιος δειξει οτι δεν ειναι εμπιστο ατομο ναι να το δεχτω αλλα οταν δεν εχει δειξει απολυτως τιποτα τετοιο ειναι εχει να κανει καθαρα με τις ανασφαλειες και τα κομπλεξ. Τοσο σε κοινωνικες σχεσεις αλλα τοσο και προσωπικες σχεσεις. Γνωμη μου βεβαια

Έχει διαφορά το καχύποπτος με το υποψιασμένος.

Η εμπιστοσύνη, κερδίζεται. Δεν χαρίζεται. Κι έτσι πρέπει να 'ναι, κατά τη γνώμη μου.

Stitchpunk · 29-08-17

Την εμπιστοσύνη πρέπει να την δινεις και αν δεις κάτι στραβό την παιρνεις πίσω. Να ξεκινας μια οποιαδηποτε σχέση χωρίς εμπιστοσύνη είναι ο,τι χειρότερο. Δημιουργεις προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν και περιοριζεις τον άλλο χωρίς λόγο. Πάντα βέβαια κοιτας τι σου λέει το ενστικτο σου, αλλά να νομίζεις ότι μπορείς να αποτρεψεις οτιδήποτε περιορίζοντας τον άλλο είναι ανοητο. Αν πχ πιστευεις ότι αν αφησεις τον άνθρωπο σου να βγει για ένα καφέ με φίλους, θα σε απατησει, ποιό το νόημα να είσαι με έναν τέτοιο άνθρωπο? Και ακόμη πιο ανοητο είναι να του το απαγορεψεις. Λες και δεν μπορεί να κάνει κάτι χωρίς να το καταλαβεις, ή λες και αξίζει να είσαι με έναν άνθρωπο που απλά δεν είχε ευκαιρία να στην κάνει. Και δημιουργούνται εντάσεις από το πουθενά και παραλογες ζηλιες που απλά σε τρώνε. Μόνο αν τον αφησεις ελεύθερο θα δεις τι άνθρωπος είναι.

Guest 986132 · 30-08-17

Καλά, όταν λέω πως κερδίζεται, δεν εννοώ πως θα διατηρείς μέχρι τότε μια σχέση αποστειρωμένη κι εντελώς τυπική. Δεν είχα αυτό στο μυαλό μου - δεν βρίσκω και νόημα σε τέτοιες σχέσεις. Τις θεωρώ "νερόβραστες". Όλοι ξέρουμε πως για να πάρεις πρέπει (πρώτα) και να δώσεις/δοθείς. Κρίνεις και τον άλλο, τη στάση του, τη συμπεριφορά του και προχωράς αναλόγως. Απλά, κατά ένα βαθμό, η εμπιστοσύνη κερδίζεται. Βαθμιαία.

Guest 186240 · 12-01-18

Αρχική Δημοσίευση από Lysippe:
Η εμπιστοσύνη, κερδίζεται. Δεν χαρίζεται. Κι έτσι πρέπει να 'ναι, κατά τη γνώμη μου.

Αρχική Δημοσίευση από Helium:
Την εμπιστοσύνη πρέπει να την δινεις και αν δεις κάτι στραβό την παιρνεις πίσω. Να ξεκινας μια οποιαδηποτε σχέση χωρίς εμπιστοσύνη είναι ο,τι χειρότερο.

Αυτές είναι οι δύο απόψεις σχετικά με την εμπιστοσύνη στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στη πρώτη περίπτωση παρατηρείς στοιχεία της προσωπικότητας των ανθρώπων από τα λόγια και τις πράξεις τους κρατώντας τον εαυτό σου ''ασφαλή'' και στη δεύτερη περίπτωση έχεις σαν προεπιλεγμένη κατάσταση την εμπιστοσύνη και προσαρμόζεις τα level της μετά ανάλογα.

Και τα δύο μου φαίνονται σωστά .Ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του και τις εμπειρίες του ο καθένας λειτουργεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Προσωπικά συμφωνώ με την Lysippe.Νομίζω είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι περισσότερο πιθανό να δημιουργήσεις σχέσεις σε στέρεες βάσεις.

Stitchpunk · 12-01-18

Έχει να κάνει και με το τι θεωρείς ασφαλές, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν χτίζονται στέρεες βάσεις πάνω σε καχυποψία. Το θεωρώ πιο ασφαλές μακροπρόθεσμα να αφησω τον άλλο να μου δείξει μέχρι που μπορεί να φτάσει από μόνος του, παρά να προσπαθήσω να αποτρεψω οτιδήποτε δείχνοντας ότι δεν τον εμπιστευομαι. Νομίζω ότι έτσι μαθαινεις πολύ πιο γρήγορα τι άνθρωπος είναι αυτός που έχεις δίπλα σου. Γιατί στην αρχή πολλοί, πολύ πιο εύκολα υποχωρούν και δεν κάνουν πράγματα που θα σε ενοχλουσαν, αλλά αργότερα φαίνεται πως ήταν απλώς υποχωρήσεις.
Εξάλλου αν κάποιος καταχραστεί την εμπιστοσύνη που του δειχνεις, δεν αξίζει και την προσοχή σου.
Δεν θέλω σε καμία διαπροσωπική σχέση να ξεκιναω με δεδομένο ότι μπορεί να μου τη φέρει, το βρίσκω άδικα αγχωτικό και αρνητικά τοποθετημένο. Εξάλλου όποιος μου τη φέρει, αυτός θα χάσει μακροπρόθεσμα.

Guest 986132 · 12 Ιανουαρίου 2018

Αρχική Δημοσίευση από Dimitris S:
Αυτές είναι οι δύο απόψεις σχετικά με την εμπιστοσύνη στις διαπροσωπικές σχέσεις. Στη πρώτη περίπτωση παρατηρείς στοιχεία της προσωπικότητας των ανθρώπων από τα λόγια και τις πράξεις τους κρατώντας τον εαυτό σου ''ασφαλή'' και στη δεύτερη περίπτωση έχεις σαν προεπιλεγμένη κατάσταση την εμπιστοσύνη και προσαρμόζεις τα level της μετά ανάλογα.

Και τα δύο μου φαίνονται σωστά. Ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του και τις εμπειρίες του ο καθένας λειτουργεί με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Προσωπικά συμφωνώ με την Lysippe.Νομίζω είναι ο τρόπος με τον οποίο είναι περισσότερο πιθανό να δημιουργήσεις σχέσεις σε στέρεες βάσεις.

Το ίδιο σωστά, και τα δύο, φαντάζουν και στα δικά μου μάτια. Ίσως να 'ναι αλληλένδετα και να συμπορεύονται, καθώς δεν μπορεί να είναι διαφορετικά. Νομίζω πως όλοι λίγο - πολύ ζυγιάζουμε τον άλλον πριν τον εμπιστευτούμε (εννοώ ολοκληρωτικά, ή έστω κατά το μεγαλύτερο ποσοστό), αλλά είναι κι αναπόδραστο το να δώσεις κάποια ψίχουλα εμπιστοσύνης, τα οποία είναι ανώδυνα για σένα μα και πολύτιμα για να χτιστεί η ΧΥΖ σχέση με τον άλλον σιγά-σιγά. Χώρια που είναι ένα ακόμη "μολύβι" στα χέρια σου, που σε βοηθά στη χαρτογράφηση αυτού που έχεις απέναντί σου.

Κι ένα σημαντικό ρόλο έχει κι ο απέναντι σε όλη αυτή τη διαδικασία, στο πώς σε επηρεάζει.

Τσιγάρα σέρτικα · 12-01-18

Αρχική Δημοσίευση από Lysippe:
Χώρια που είναι ένα ακόμη "μολύβι" στα χέρια σου, που σε βοηθά στη χαρτογράφηση αυτού που έχεις απέναντί σου.

!!!!!
Οπότε ένα αποδεκτό συνδυαστικό μοντέλο αποτελεί το να μην δείχνεις εμπιστοσύνη μεν ποτέ, όμως να υποδύεσαι πως η εμπιστοσύνη είναι ένα τρόπαιο που η άλλη πλευρά οφείλει να κατακτήσει ενώ σαν αρχική τεχνική να χρησιμοποιηθεί η φιλοσοφία πως α πριόρι δείχνουμε εμπιστοσύνη στον άλλον και το μόνο που του ζητιέται είναι να την διατηρήσει. Κι ας μην την κέρδισε με το σπαθί του. Αποδεδειγμένα ιντριγκάρει η προσέγγιση του καλοπροαίρετου που ρισκάρει

Guest 986132 · 12-01-18

Αυτό που εννοώ είναι πως δε νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που θα γνωρίσει κάποιον και θα κάτσει να μοιραστεί κι εγώ δεν ξέρω τι. Οπότε, ναι, κατά ένα βαθμό η εμπιστοσύνη κερδίζεται. Απ' την άλλη, βρίσκω πως και το να μη δείχνεις εμπιστοσύνη δεν σε πάει πουθενά, είναι αδιέξοδο - κρατά τη σχέση "ακρωτηριασμένη". Γι' αυτό είπα πως θα δείξεις εμπιστοσύνη, αλλά συγκρατημένη. Για μένα, ακόμα και το να κάτσει κάποιος να πει κάτι για τον ίδιο, το οποίο φαινομενικά είναι ασήμαντο, σημαίνει εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη δεν σημαίνει μόνο να κάτσω και να σου πω το πιο κρυφό μου μυστικό, ή κάτι που θ' αφήσω στα χέρια σου και θα με κάνει ευάλωτο, ελπίζοντας ή/και πιστεύοντας πως δεν θα το χρησιμοποιήσεις εναντίον μου. Συνεπώς, αν τα βάλουμε κάτω, θα δούμε πως οι δύο περιπτώσεις μπλέκουν κάπως κι αλληλοϋποστηρίζονται.

Johnny15 · 13-01-18

Tit for tat παιδιά.

Αντώνης+ · 27-07-19

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:
"Οι μόνες σχέσεις που μπορεί κανείς να εμπιστευτεί, είναι οι σχέσεις συναλλαγής", είπε ο Μαρκήσιος.

"The first sin was trust", τραγούδησαν οι Manowar.

Θα ήταν γελοίο να μιλάω για το Μέγα Χάος και να έλεγα έστω, τη λέξη "εμπιστοσύνη". Η εμπιστοσύνη είναι ουτοπία και το Χάος είναι ο τάφος της.

Έτσι κι εγώ δεν έχω εμπιστοσύνη σε τίποτε. Έχω όμως πίστη στο παν...

Κατά βάση, η ουτοπία θεωρείται Ιστορική έννοια, προσδιορίζει σχέδια κοινωνικού μετασχηματισμού που θεωρούνται ανέφικτα.
Θα συμφωνήσω λοιπόν ότι η εμπιστοσύνη είναι το τέλος της Ουτοπίας, μιας και ποτέ δεν πρέπει να βγάζεις λάθος τον άλλον

Samael · 27-07-19

Θεωρώ οτι πηγάζει απο την εμπειρία . Είναι σαν ασυνείδητη στατιστική που κάνουμε με το μυαλό μας .
Σε βάθος χρόνου εαν βλέπουμε οτι τα πάμε καλά με κάποιον χτίζονται τα θεμέλια της εμπιστοσύνης και οι πιθανότητες να παιχτεί κάτι άσχημο μειώνονται δραματικά . Επομένως γινόμαστε πιο ανοικτοί .

Αντώνης+ · 27-07-19

Αρχική Δημοσίευση από Samael:
Θεωρώ οτι πηγάζει απο την εμπειρία . Είναι σαν ασυνείδητη στατιστική που κάνουμε με το μυαλό μας .
Σε βάθος χρόνου εαν βλέπουμε οτι τα πάμε καλά με κάποιον χτίζονται τα θεμέλια της εμπιστοσύνης και οι πιθανότητες να παιχτεί κάτι άσχημο μειώνονται δραματικά . Επομένως γινόμαστε πιο ανοικτοί .

Υπάρχουν καλές και κακές εμπειρίες, αν κάνει κανείς το λάθος και βασιστεί σε λάθος εμπειρία :worry:

Εμπιστοσύνη: Από πού πηγάζει και πώς επηρεάζεται;

Guest 875331

Επισκέπτης

Εκκολαπτόμενο μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Νεοφερμένος

Guest 986132

Επισκέπτης

Δραστήριο μέλος

Guest 986132

Επισκέπτης

Guest 186240

Επισκέπτης

Δραστήριο μέλος

Guest 986132

Επισκέπτης

Πολύ δραστήριο μέλος

Guest 986132

Επισκέπτης

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Τιμώμενο Μέλος

Νεοφερμένος