Αμαρτία: Πώς πιστεύετε ότι κρίνει ο θεός;

Boom · 03-09-10

Και ύστερα από αυτά επανέρχομαι στον αρχικό μου προβληματισμό.
Λέμε ότι ο Θεός μας δίνει το ελεύθερο να κάνουμε όποια επιλογή θέλουμε, να τον ακολουθήσουμε ή όχι, γιατί όταν δεν τον ακολουθούμε θεωρείται ότι αμαρτάνουμε; Δεν είναι λίγο εγωκεντρικό;

Heptamer · 03-09-10

Αρχική Δημοσίευση από theodora:
Λέμε ότι ο Θεός μας δίνει το ελεύθερο να κάνουμε όποια επιλογή θέλουμε, να τον ακολουθήσουμε ή όχι, γιατί όταν δεν τον ακολουθούμε θεωρείται ότι αμαρτάνουμε; Δεν είναι λίγο εγωκεντρικό;

Θεωρούμε εμεις - οι ανθρωποι οτι αμαρτανουμε. Οχι ο Θεός.

Για το Θεο,καμμια πραξη δεν ειναι αμαρτία. Ακομα και αν σκοτώσεις,ΔΕ θα σε κρίνει.

Ο Θεός δεν κρίνει. Απλα παρατηρεί.

Τον κανουμε κριτή εμεις οι ιδιοι. Ως αυτο-φόβητρο.

Αυτοι που κρίνουν - και τιμωρουν ενιοτε - ειναι οι ανθρωποι.

Οι ανθρωποι ειναι αυτοι που εχουν βαλει ταμπελες..ηθικης,σωστου-λανθασμένου,κακου-καλου κλπ.

Θελησή μας ειναι η θέληση του Θεου. Και αντιστροφα.

borat · 03-09-10

Αρχική Δημοσίευση από Heptamer:
Ο Θεός δεν κρίνει. Απλα παρατηρεί.

Έχεις υποψίες ή πληροφορίες από έμπιστο άτομο; :redface:

Boom · 03-09-10

Και όλα αυτά περί ''Ημέρα της Κρίσης'' τι είναι; :hmm:

Και όπως λέει και ο borat, υπάρχει αυτό κάπου γραμμένο;
Έχω την εντύπωση πως τα όσα ακούω τώρα έχουν τεράστια απόκλιση με όσα μαθαίναμε τόσα χρόνια.

Azimuthios · 03-09-10

Αρχική Δημοσίευση από Heptamer:
Θεωρούμε εμεις - οι ανθρωποι οτι αμαρτανουμε. Οχι ο Θεός.

Για το Θεο,καμμια πραξη δεν ειναι αμαρτία. Ακομα και αν σκοτώσεις,ΔΕ θα σε κρίνει.

Ο Θεός δεν κρίνει. Απλα παρατηρεί.

Τον κανουμε κριτή εμεις οι ιδιοι. Ως αυτο-φόβητρο.

Αυτοι που κρίνουν - και τιμωρουν ενιοτε - ειναι οι ανθρωποι.

Θελησή μας ειναι η θέληση του Θεου. Και αντιστροφα.

Και ο Θεοs θεωρει και βλεπει τιs αμαρτιεs μαs.Η Αμαρτια εχει την εννοια τηs Αστοχιαs του ανθρωπου μεσα απο τιs πραξειs του να προσεγγισει οσο πιο κοντα γινετε τον θεο που βρισκετε στο κεντρο του στοχου.Οσο πιο πολυ αστοχουμε και οσο πιο μακρια πεφτουμε εξω απο τον στοχο τοσο απομακρυνομαστε απο τον ιδιο και την θεια χαρη του.
Ο Θεοs σωστα λεs οτι δεν κρινει,κρινει ομωs ο Λογοs του Θεου που ειναι ο Ιησουs Χριστοs μαs.
Η δικη μαs θεληση υποκειται στο καλο και στην ελλειψη του καλου.Η Βουληση του Θεου μονο σε οτι θεωρει εκεινοs καλο και για τα δημιουργηματα του.

SICX · 4 Σεπτεμβρίου 2010

Αρχική Δημοσίευση από theodora:
Κάτι δε μου κολλάει στα bold. Από τη μία έχουμε το ελεύθερο να επιλέξουμε αν θέλουμε να τον ακολουθήσουμε ή όχι και από την άλλη όταν απομακρυνόμαστε ''τιμωρούμαστε'';

Επίσης, όταν κάποιος ιερέας αρρωστήσει (καρκίνο πχ) αυτό τι σημαίνει; Όταν κάποιος έχει κάποιο πρόβλημα εκ γενετής τι σημαίνει;

Υπαρχει παραβολη, ή μαλλον το γνωστο "παρε το κρεβατι σου και περπατα, οι αμαρτιες σου συγχωρουνται". Ο Ιησους εδειξε πως ο Θεος δν τιμωρει. Αλλωστε στο μυστικο δειπνο λεει "δν σας κρινω γιατι τωρα ηρθα για να σωσω τον κοσμο, θα κριθειτε οταν ερθει η ωρα της κρισεις". Οσο για το αλλο που λες με τη βουληση ας το εξηγησω αλλιως. Εισαι πχ αρρωστος στο κρεβατι, ο γιατρος αφηνει το φαρμακο στο κομοδινο. Αν θες το πινεις, αν θες πεθαινεις, δε σε σωζουμε και με το ζορι. Καπως ετσι ειναι και ο Θεος, ανοιχτος οποτε θες, αν θες σωζεσαι αν θες οχι. Και εχουμε ξαναπει πως κολαση ερμηνευεται ως η δυστυχια που δν αγαπησες και δν βοηθησες στη ζωη, δλδ καταλαβαινεις τα λαθη σου οταν εισαι να πεθανεις μονο που ειναι λιγο αργα για διορθωσεις. Ο παραδεισος δε η ευτυχια της αγαπης. Επισης πριν θεραπευσει ο Ιησους παντα ρωταγε τον ασθενη αν θελει ασχετα τι ελεγαν οι συγγενεις, ιδου η ελευθερη βουληση.

Αρχική Δημοσίευση από theodora:
Και όλα αυτά περί ''Ημέρα της Κρίσης'' τι είναι;
Και όπως λέει και ο borat, υπάρχει αυτό κάπου γραμμένο;
Έχω την εντύπωση πως τα όσα ακούω τώρα έχουν τεράστια απόκλιση με όσα μαθαίναμε τόσα χρόνια.

Μαλλον ειχες καποιον κομπλεξικο θρησκευτικο τυπου "αντιχριστοι θα σας καψει ο θεος" κτλ

δε φταιει ο Θεος αν οι θεολογοι κανουν οτι τους καπνισει.

Boom · 04-09-10

Όχι δεν είχα κομπλεξικό, το βιβλίο το έλεγε, νομίζω.
Δίνεις κανένα απόσπασμα που ο Ιησούς ρωτάει πρώτα;

loukassss · 04-09-10

Αρχική Δημοσίευση από theodora:
Και ύστερα από αυτά επανέρχομαι στον αρχικό μου προβληματισμό.
Λέμε ότι ο Θεός μας δίνει το ελεύθερο να κάνουμε όποια επιλογή θέλουμε, να τον ακολουθήσουμε ή όχι, γιατί όταν δεν τον ακολουθούμε θεωρείται ότι αμαρτάνουμε; Δεν είναι λίγο εγωκεντρικό;

Είναι εγωκεντρικός ένας στοργικός πατέρας που προειδοποιεί το παιδί για τις συνέπειες των πραξεών του, δηλαδή οτι οι μεν θα τον οδηγήσουν στην μακαριότητα και οι δε στην καταστροφή; Δεν θα ήτανε πιο εγωκεντρικός αν έλεγε θα κάνεις αυτό που σου λέω εγώ θέλεις δεν θέλεις; Δεν βλέπουμε στην καθημερινοτητά μας οτι ακόμα και το καλό που θέλουμε να κάνουμε, εκνευριζόμαστε εαν μας το επιβάλλει κάποιος; Ο Θεός ως δημιουργός μας έπλασε για να συμμετέχουμε στην μακαριοτητά του, σέβεται και αγαπαέι τόσο πολύ το πλάσμα του που του χαρίζει το δώρο της ελευθερίας και λαμπρύνει με αυτό τον άνθρωπο. Και μάλιστα μας υποδεικνύει το δρόμο που σώσει απο αγάπη ενώ θα μπορούσε να μη το κάνει και αυτό. Ξαναλέω οτι η αμαρτία μας αποκόβει απο τη πηγή της ζωής και τον δημιούργό μας και εμείς ως απόλυτα υπεύθυνοι άνθρωποι καταλογιζόμαστε όλες τις ευθύνες. Είναι μάταιο και ναεύθυνο να ψάχνουμε την αιτία της δυστυχίας μας έξω απο την ευθύνη του ευατού μας.Τέλος, οι συνέπειες της αμαρτίας και του κακού δεν είναι η εκδικητική μανία του Θεού αλλά η αποχή και αποβολή της χάριτος του Θεού που καμία σχέση δεν έχει με το σκοτάδι.

Πατρεύς · 04-09-10

Το θέμα της αμαρτίας είναι οντολογικό:

Ο άνθρωπος, ως δημιούργημα του Θεού, έχει πλαστεί με σκοπό της ύπαρξής του να γίνει όμοιος με το Θεό. Να ζει μέσα στην αλήθεια. Η αμαρτία είναι η επιλογή του να μη ζει στην αλήθεια αλλά να ζει στο ψεύδος, στο μη ον. Αυτή η κατάσταση του ψεύδους είναι αφόρητη για τον άνθρωπο καθώς αυτός έχει απομακρυνθεί από την αλήθεια. Κι εδώ έρχεται η ενοχή που προκαλεί η αμαρτία: Είναι αυτό που δεν αφήνει τον άνθρωπο να έρθει κοντά στο Θεό, το εμπόδιο. Αυτό το εμπόδιο ο Χριστός το έριξε με τη σταυρική του θυσία και την Ανάστασή Του. Όμως ο άνθρωπος ελεύθερα επιλέγει αν θα το δεχθεί αυτό και θα έρθει κοντά στο Θεό. Στην ημέρα της κρίσης, σύμφωνα με την Εκκλησία, θα κριθούν όλοι οι άνθρωποι από την αγάπη του Θεού. Αυτοί οι οποίοι τη δέχθηκαν και προσπάθησαν με όλες τις δυνάμεις της ψυχής του να αγαπήσουν το Θεό και τους συνανθρώπους, η αγάπη του Θεού θα τους φωτίσει και θα τους κάνει μετόχους της βασιλείας Του. Όσους έστρεψαν την πλάτη στην αγάπη του Θεού και κινήθηκαν στο χώρο του εγω, η αγάπη του Θεού θα τους καίει και θα τους τυραννάει γιατί θα είναι ανάξιοι να τη δεχθούν. Γιατί δε θέλησαν ποτέ να εμπιστευθούν τον εαυτό τους στην αγάπη του Θεού.

nickthegreek992 · 04-09-10

Αρχική Δημοσίευση από mariophys:
Το παράδοξο του επίκουρου αποτελεί, προσωπικά παραλογισμό. Και αυτό με τη λογική ότι αν πραγματικά ο θεός έκανε τις παρεμβάσεις που σημειώνονται παραπάνω, τότε τι μένει στον άνθρωπο να κάνει για τον εαυτό του; Αν γίνονταν όλα αυτά ο άνθρωπος δε θα στερούνταν την ελευθερία της σκέψης του; Συνειγορώ με το διάβολο δε λέω, αλλά είναι ωραία στην κόλαση....

Το ζήτημα που θέτεις στο δεύτερο κομμάτι της δημοσίευσης σου είναι πραγματικά ενδιαφέρον. Νομίζω, ότι αν δεχθούμε την ύπαρξη μιας διάννοιας τόσο τεράστιας που να υπερβαίνει τις συμπαντικές διαστάσεις από πλευράς γνώσεων τότε είναι μάλλον αυτονόητο για μένα οτι τα κριτήρια με τα οποία κρίνει δεν είναι γραμμένα στην πέτρα. Η ηθική αλλάζει από καιρού εις καιρόν και απο κοινωνία σε κοινωνία. Άλλωστε, για να δανειστούμε και τη φιλοσοφία της νομικής, ένα έγκλημα δεν είναι έγκλημα παρά μόνον εάν τη στιγμή της διάπραξεώς του έχει θεσπιστεί νόμος που να προσδιορίζει το αδίκημα και να επιβάλλει ποινή.

Δεν έχω την ψευδαίσθηση οτι η Θεία Δίκη είναι τόσο πεζή έτσι ώστε να μπορεί να προσδιοριστεί από την στενή λογική για την οποία είμαστε ικανοί σήμερα ως είδος. Απέχουμε,ακόμη, πολλούς αιώνες έτσι ώστε να μπορούμε να αποστασιοποιηθούμε τόσο απο το πολιτισμικό πλαίσιο, όσο και απο το χρονικό ώστε να μπορούμε να προσεγγίσουμε, αν υπάρχει, την συμπαντική δικαιοσύνη.

Πρώτα απ'όλα να διευκρινίσω ότι δεν είμαι άθεος, αλλά απλά προβληματίζομαι. Στην περίπτωση των βαρβάρων που ανέφερα θεωρώ ότι είναι άδικο πχ για εμένα που ξέρω τη χριστιανική διδασκαλία να έχει υπάρξει και κάποιος άλλος
που από μικρός μαθαίνει να την "παραβαίνει" και αυτό γιατί η πρώτη στάση ζωής είναι εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί ενώ η δεύτερη πανεύκολο. Όπως είπε ο Πλάτων : "Καλοί με έναν τρόπο μπορούμε να γίνουμε, κακοί με πολλούς", το κακό είναι εύκολο, το καλό δύσκολο. Άρα μου φαίνεται άδικο. Επιπλέον κανείς δεν ακολουθεί, νομίζω, τη διδασκαλία του Χριστού. Ποιος έδωσε όλα του τα λεφτά στους φτωχούς; (όλα όμως) Επιπλέον, γιατί να πεθαίνει ένα παιδάκι στην Αφρική με φρικτό τρόπο όταν μάλιστα δεν αντιλαμβάνεται τίποτα πέρα από τρόμο και δυστυχία;(μην υποτιμάς το επικούρειο παράδοξο) Τέλος πάντων. Γενικά πιστεύω ότι η ύπαρξη του θεού είναι αδύνατον να αποδειχθεί. Αν δεν υπάρχει φυσικά και δεν αποδεικνύεται, αν όμως υπάρχει δεν θα ήταν πολύ εύκολο να πιστεύουμε σε αυτόν αν έκανε επίδειξη δυνάμεων; Σε αυτή την περίπτωση θέλει μάλλον την πίστη μας.

Υ.Γ : Επειδή το θέμα είναι εξαιρετικά πολύπλοκο, είμαι πρόθυμος να διευκρινίσω οτιδήποτε ανέφερα.

Μάξιμος · 4 Σεπτεμβρίου 2010

Εχουμε αρκετό δρόμο πριν επικαλεστούμε τον Θεό.

Η ηλικία μας θεωρώ οτι είναι μάλλον βρεφική, όσον αφορά την έννοιά του.

Ας αρχίσω με μια λέξη, << αυτεξούσιο>>.

Θεωρητικά αλλά και τυπικά είμαστε ελεύθεροι.

Κάνοντας και λίγο focus, θέλω να σας ρωτήσω πώς θα χαρακτηρίζατε την εξής ενέργεια.

Βρίσκεστε στο σπίτι σας και υπάρχουν αρκετά χρήματα για μια επείγουσα ανάγκη οικογενειακής φύσης.

Μετά απο κάποιο δίλημμα, υποκύπτετε στον πειρασμό και χρησιμοποιείτε άσκοπα τα οικογενειακά χρήματα και γίνεστε η αιτία της καταστροφής. Ως εδώ και δεν χρειάζεται η συνέχεια.

Θέλω μοναχά να σας ρωτήσω, αν θα νοιώθατε καλά με την πράξη σας.

Επίσης πώς θα την χαρακτηρίζατε.

Ο πατέρας σας που αντιλήφθηκε το γεγονός τί θα θέλατε να κάνει ;
Αν ήσασταν εσείς στην θέση του τί θα κάνατε ;

Ως συνέχεια θέλω να σας ρωτήσω και κάτι ακόμα.
Αν σε μικρή ηλικία είχατε κάνει κάτι παρόμοιο και ως παιδιά που ήσασταν σας είχε μαλώσει και εσείς το θυμόσασταν.
Θα κάνατε αυτή την πράξη ; Κατα πόσο η πράξη αυτή διαφέρει - ομοιάζει με αυτό που ονομάζουμε ΑΜΑΡΤΙΑ ;

Υ.Γ. Η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΜΥΝΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ.
ΜΟΝΑΧΑ ΟΤΑΝ ΑΣΚΟΥΜΑΣΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ ΜΕ ΚΑΝΟΝΕΣ
ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥΣ

ΜΟΝΑΧΑ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ.

Διευκρίνηση : θέλω να πω οτι με κάλυψε τα μέγιστα με τα λεγάμενά του ποιο πάνω ο Πατρεύς (Πέτρος), αλλά είχα δημοσιεύσει πριν διαβάσω το ποστ.

SICX · 4 Σεπτεμβρίου 2010

Αρχική Δημοσίευση από theodora:
Και όλα αυτά περί ''Ημέρα της Κρίσης'' τι είναι;
Και όπως λέει και ο borat, υπάρχει αυτό κάπου γραμμένο;
Έχω την εντύπωση πως τα όσα ακούω τώρα έχουν τεράστια απόκλιση με όσα μαθαίναμε τόσα χρόνια.

Μαλλον ειχες καποιον κομπλεξικο θρησκευτικο τυπου "αντιχριστοι θα σας καψει ο θεος" κτλ

δε φταιει ο Θεος αν οι θεολογοι κανουν οτι τους καπνισει.

Αρχική Δημοσίευση από theodora:
Όχι δεν είχα κομπλεξικό, το βιβλίο το έλεγε, νομίζω.
Δίνεις κανένα απόσπασμα που ο Ιησούς ρωτάει πρώτα;

Στο θαυμα με τη θεραπεια του τυφλου. Δν μπορω τωρα ειμαι απο κινητο ομως θα το παραθεσω.

παντως εδω ξεκαθαριζει πως ο θεος δν τιμωρει:

Κατα Ιωαννην, κεφαλαιον Θ', 1-12

"και καθως επαιρνουσεν ο Κυριος καποιον δρομο της πολεως, ειδε εναν τυφλον εκ γενετης. Και ρωτησαν αυτον οι μαθηται αυτου λεγοντες "διδασκαλε, ποιος ημαρτησε, αυτος ή οι γονεις του δια να γεννηθη τυφλος?" απεκριθη δε ο Ιησους "ουτε ουτος ημαρτεν ουτε οι γονεις αυτου... [....] ...οταν εν τω κοσμω ω, φως ειμι του κοσμου" ...."

Αρχική Δημοσίευση από Πατρεύς:
Το θέμα της αμαρτίας είναι οντολογικό:

Ο άνθρωπος, ως δημιούργημα του Θεού, έχει πλαστεί με σκοπό της ύπαρξής του να γίνει όμοιος με το Θεό. Να ζει μέσα στην αλήθεια. Η αμαρτία είναι η επιλογή του να μη ζει στην αλήθεια αλλά να ζει στο ψεύδος, στο μη ον. Αυτή η κατάσταση του ψεύδους είναι αφόρητη για τον άνθρωπο καθώς αυτός έχει απομακρυνθεί από την αλήθεια. Κι εδώ έρχεται η ενοχή που προκαλεί η αμαρτία: Είναι αυτό που δεν αφήνει τον άνθρωπο να έρθει κοντά στο Θεό, το εμπόδιο. Αυτό το εμπόδιο ο Χριστός το έριξε με τη σταυρική του θυσία και την Ανάστασή Του. Όμως ο άνθρωπος ελεύθερα επιλέγει αν θα το δεχθεί αυτό και θα έρθει κοντά στο Θεό. Στην ημέρα της κρίσης, σύμφωνα με την Εκκλησία, θα κριθούν όλοι οι άνθρωποι από την αγάπη του Θεού. Αυτοί οι οποίοι τη δέχθηκαν και προσπάθησαν με όλες τις δυνάμεις της ψυχής του να αγαπήσουν το Θεό και τους συνανθρώπους, η αγάπη του Θεού θα τους φωτίσει και θα τους κάνει μετόχους της βασιλείας Του. Όσους έστρεψαν την πλάτη στην αγάπη του Θεού και κινήθηκαν στο χώρο του εγω, η αγάπη του Θεού θα τους καίει και θα τους τυραννάει γιατί θα είναι ανάξιοι να τη δεχθούν. Γιατί δε θέλησαν ποτέ να εμπιστευθούν τον εαυτό τους στην αγάπη του Θεού.

Πολυ σωστα. Αλλωστε τα ιδια λεει και ο σωκρατης (του οποιου πολλα λογια συμφωνουν με του Ιησου) στον "φαιδωνα" του πλατωνα.

Αρχική Δημοσίευση από theodora:
Κάτι ακόμα.
Όταν λέμε Σωτηρία αυτή θα έρθει μία μέρα που κανείς δεν ξέρει (έτσι μαθαίναμε στο σχολείο, νομίζω). Τότε τι θα γίνει με τους πνευματικά και σωματικά άρρωστους; Θα κριθούν βάση το πως αντιμετώπησαν τη ζωή τους και έπειτα;

Δεν καταλαβαίνω.

"στα ματια του Θεου ειμαστε ολοι ισοι"

Μου το παν πολλοι κληρικοι δε ξερω. Παντως επιβεβαιωνει το "δικαιος κριτης" αν το δεχτουμε.

αορ · 04-09-10

Σαφως και για το συγκεκριμενο θεμα δεν μπορουμε να υποστηρίξουμε μια εμπεριστατομενη άποψη περι κρίσεως του θεου για την αμαρτια,διαφορετικα θα ημασταν και μεις κατι"παραπανω",χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν πρεπει να ασχολούμαστε και να υποθέτουμε..
Με την ελαχιστη λοιπον λογικη που διαθέτω θεωρώ οτι για τον κάθε ανθρωπο η εννοια αμαρτια ειναι διαφορετικη,και λογω του οτι ο θεος κρινει την αμαρτια συμφωνα με τα κίνητρα(κατα την καινη διαθηκη)ειναι ενας πολυπλοκος"μηχανισμος"κατα τον οποιο ο ανθρωπος εχει ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ..γιατι πολυ απλα ο καθενας μας ξερει αν αυτο που πραττει ειναι σωστο ή λαθος.ΟΜΩΣ...
Το ολο ζητημα κατ εμε ερχεται στο ΜΕΤΑ..δηλαδη δεν ειπε ο Θεος ή ο Χριστος"κανε αυτο,μη κανεις εκεινο".Απλα οι πατερες τις εκλησσίας ανέλαβαν ολο το ζήτημα με αμεσο αποτελεσμα να θεσπίσουν αυτοί τι ειναι και τι οχι η αμαρτια.Απο εκει θεωρω οτι ξεκινα η καθε παρερμηνεια,γιατι ολα αυτα γινανε στο μεσσαιωνα και ως τωρα εχουν αλλαξει παρα πολλα πραγματα.Δηλαδη αναφέρεται ρητα απο πατερες τις εκκλησιας οτι καθε σεξουαλική προγαμιαία σχεση ειναι αθέμιτη.Γιατι?γιατι πολυ απλα ο κοσμος παλια παντρεύονταν απο μκρή ηλικία με αποτέλεσμα να μην εχει τετοιες αναγκες απο πιο πριν.Τωρα οι γάμοι γινονται παρα πολυ αργοτερα και οι ανθρωποι δεν μπορουν να μεινουν "απραγοι"στο μεσοδιάστημα,θεωρείτε λοιπον αμαρτία μια-αν μπορω να το πω ετσι-βιολογική αναγκη?
Κλείνοντας λοιπόν ειμαι της αποψης οτι η αμαρτία εχει να κανει με το καλο και το κακο και με τα κριτήρια-κίνητρα τα οποία επικρατουν..Οταν εμεις θεωρούμε οτι πραττουμε με δολιο τρόπο τοτε διαπραττουμε αμαρτια.

SICX · 04-09-10

τοση ωρα προσπαθησα να απαντησω σε ερωτηματα κι ελπιζω να βοηθησα, ας πω την αποψη μου για το ερωτημα του θρεντ. Επειδη λοιπον εχουν περαστει πολλες ιδεες κατα τον μεσαιωνα και πολλες παραδοσεις ας αναφερουμε πως δν ειναι αυτα κριτηρια αληθινα. Δλδ ο πανσοφος Θεος ειναι δυνατον να με κρινει απο το αν εφαγα τσιγεροσαρμα τη Μ. παρασκευη ή αν εκανα σεξ πριν το γαμο κτλ? Το κρητηριο ειναι η αγαπη. "αγαπατε αλληλους ινα εγω αγαπησα υμας και ο πατηρ μου αγαπησε εμε" η λεγομενη 11η εντολη. Ρωτησα πολλους μοναχους και μου παν "ναι, να αγαπησεις αληθινα με ολη τη δυναμη της καρδιας και της ψυχης σου", με την αγαπη συγχωρουνται ολα. Αν σκεφτειτε αν αγαπας ειναι αδυνατον να φονευσεις η να κλεψεις και γενικα να παραβιασεις καποια εντολη. Η μοναδικη αμαρτια που δν συγχωρειται ειναι να μην συγχωρεις...

loukassss · 04-09-10

Αρχική Δημοσίευση από αορ:
Σαφως και για το συγκεκριμενο θεμα δεν μπορουμε να υποστηρίξουμε μια εμπεριστατομενη άποψη περι κρίσεως του θεου για την αμαρτια,διαφορετικα θα ημασταν και μεις κατι"παραπανω",χωρις αυτο να σημαινει οτι δεν πρεπει να ασχολούμαστε και να υποθέτουμε..
Με την ελαχιστη λοιπον λογικη που διαθέτω θεωρώ οτι για τον κάθε ανθρωπο η εννοια αμαρτια ειναι διαφορετικη,και λογω του οτι ο θεος κρινει την αμαρτια συμφωνα με τα κίνητρα(κατα την καινη διαθηκη)ειναι ενας πολυπλοκος"μηχανισμος"κατα τον οποιο ο ανθρωπος εχει ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ..γιατι πολυ απλα ο καθενας μας ξερει αν αυτο που πραττει ειναι σωστο ή λαθος.ΟΜΩΣ...
Το ολο ζητημα κατ εμε ερχεται στο ΜΕΤΑ..δηλαδη δεν ειπε ο Θεος ή ο Χριστος"κανε αυτο,μη κανεις εκεινο".Απλα οι πατερες τις εκλησσίας ανέλαβαν ολο το ζήτημα με αμεσο αποτελεσμα να θεσπίσουν αυτοί τι ειναι και τι οχι η αμαρτια.Απο εκει θεωρω οτι ξεκινα η καθε παρερμηνεια,γιατι ολα αυτα γινανε στο μεσσαιωνα και ως τωρα εχουν αλλαξει παρα πολλα πραγματα.Δηλαδη αναφέρεται ρητα απο πατερες τις εκκλησιας οτι καθε σεξουαλική προγαμιαία σχεση ειναι αθέμιτη.Γιατι?γιατι πολυ απλα ο κοσμος παλια παντρεύονταν απο μκρή ηλικία με αποτέλεσμα να μην εχει τετοιες αναγκες απο πιο πριν.Τωρα οι γάμοι γινονται παρα πολυ αργοτερα και οι ανθρωποι δεν μπορουν να μεινουν "απραγοι"στο μεσοδιάστημα,θεωρείτε λοιπον αμαρτία μια-αν μπορω να το πω ετσι-βιολογική αναγκη?
Κλείνοντας λοιπόν ειμαι της αποψης οτι η αμαρτία εχει να κανει με το καλο και το κακο και με τα κριτήρια-κίνητρα τα οποία επικρατουν..Οταν εμεις θεωρούμε οτι πραττουμε με δολιο τρόπο τοτε διαπραττουμε αμαρτια.

Πατέρες της εκκλησίας είχαμε σε όλη την διάρκεια των αιώνων , στους πρόσφατους χρόνους αλλά και στους συγχρόνους. Η θέση των πατέρων είναι κοινή στο θέμα των προγαμιαίων σχέσεων είτε πρόκειται για μικροπαντρεμένους είτε για μεγαλοπαντρεμένους. Και αυτό γιατί πρόκειται για έναν απαραίτητο χώρο άσκησης της αληθινής αγάπης μέσα σε μια σχέση πριν το γάμο αλλά και μέσα στον γάμο με ευεργετικά αποτελέσματα και χωρίς τα νέφη και τα γόητρα των σεξουαλικών σχέσεων που αποπροσανατολίζουν. Η εγκράτεια λοιπόν είναι που καλλιεργεί την αγάπη μέσα στη σχέση και σκεφτείτε και το γεγονός οτι ζευγάρια σήμερα δεν χωρίζουν απο έλλειψη σεξουαλικών σχέσεων αλλά απο έλλειψη αγάπης. Επίσης ο άνθρωπος διαθέτει τόσο ισχυρή θέληση και με την χάρη του Θεού μπορεί να υπερβεί και να κατανικήσει όποιες λεγόμενες ''βιολογικές ανάγκες''.

SICX · 06-09-10

Αρχική Δημοσίευση από loukassss:
Πατέρες της εκκλησίας είχαμε σε όλη την διάρκεια των αιώνων , στους πρόσφατους χρόνους αλλά και στους συγχρόνους. Η θέση των πατέρων είναι κοινή στο θέμα των προγαμιαίων σχέσεων είτε πρόκειται για μικροπαντρεμένους είτε για μεγαλοπαντρεμένους. Και αυτό γιατί πρόκειται για έναν απαραίτητο χώρο άσκησης της αληθινής αγάπης μέσα σε μια σχέση πριν το γάμο αλλά και μέσα στον γάμο με ευεργετικά αποτελέσματα και χωρίς τα νέφη και τα γόητρα των σεξουαλικών σχέσεων που αποπροσανατολίζουν. Η εγκράτεια λοιπόν είναι που καλλιεργεί την αγάπη μέσα στη σχέση και σκεφτείτε και το γεγονός οτι ζευγάρια σήμερα δεν χωρίζουν απο έλλειψη σεξουαλικών σχέσεων αλλά απο έλλειψη αγάπης. Επίσης ο άνθρωπος διαθέτει τόσο ισχυρή θέληση και με την χάρη του Θεού μπορεί να υπερβεί και να κατανικήσει όποιες λεγόμενες ''βιολογικές ανάγκες''.

Τα ειπες τελεια! Χαιρομαι που διαβασα το ποστ!

Οσο για τις βιολογικες αναγκες δν ξερω τι σημβαινει με την ουρηση

ale3andros · 06-09-10

Κατά την επόμενη ημέρα, ο Ιωάννης βλέπει τον Ιησού να έρχεται προς αυτόν, και λέει: Δέστε, ο Αμνός τού Θεού, που σηκώνει την αμαρτία τού κόσμου.
(Ιωάννη 1:29)

Είμαστε, λοιπόν, πρεσβευτές υπέρ τού Χριστού, ωσάν ο Θεός να σας παρακαλούσε μεταχειριζόμενους εμάς· δεόμαστε, λοιπόν, υπέρ τού Χριστού, συμφιλιωθείτε με τον Θεό.
Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.
(Β' Κορινθίους 5:20)

(επειδή, έπρεπε τότε, από τη δημιουργία τού κόσμου, να πάθει πολλές φορές)· τώρα, όμως, φανερώθηκε μια φορά, στο τέλος των αιώνων, για να αθετήσει την αμαρτία διαμέσου τής δικής του θυσίας.
Και καθώς είναι αποφασισμένο στους ανθρώπους μια φορά να πεθάνουν, ύστερα δε από τούτο είναι κρίση·
έτσι και ο Χριστός, ο οποίος μια φορά για πάντα προσφέρθηκε για να σηκώσει τις αμαρτίες πολλών, θα φανεί για μια δεύτερη φορά χωρίς αμαρτία σ' εκείνους που τον προσμένουν για σωτηρία.
(Προς Εβραίους 9:26)

Αν, όμως, περπατάμε μέσα στο φως, όπως αυτός είναι μέσα στο φως, έχουμε κοινωνία ο ένας με τον άλλον, και το αίμα τού Ιησού Χριστού, του Υιού του, μας καθαρίζει από κάθε αμαρτία.
(Α' Ιωάννου 1:7)

DrStrangelove · 06-09-10

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:
Επειδή, εκείνον που δεν γνώρισε αμαρτία, τον έκανε για χάρη μας αμαρτία, για να γίνουμε εμείς δικαιοσύνη τού Θεού διαμέσου αυτού.
(Β' Κορινθίους 5:20)

aka "βασανίσαμε και σταύρωσαμε έναν αναμάρτητο αθώο, έναν αγνό, για να βασίσουμε πάνω σ'αυτόν τον αποδιοποπαίο τράγο τον νέο διεθνισμό μας"

κατά το γνωστό "σφάξε με πασά μου ν'αγιάσω".

Heptamer · 19-09-10

Αρχική Δημοσίευση από borat:
Έχεις υποψίες ή πληροφορίες από έμπιστο άτομο;

Oσο εμπιστο ειναι το ολο θρησκειακο οικοδόμημα. :redface:

Ο Θεος - αν υποθεσουμε πως υπαρχει - ως παρατηρητής και οχι ως μπαμπουλας / τιμωρός,ειναι το μονο αμερόληπτο / ουδετερο /καθαρό χαρακτηριστικό που θα μπορουσαμε / θα επρεπε να προσδώσουμε σε μια ανωτερη οντοτητα.

Το οτι του εχουμε προσδώσει - προβαλλει πανω του ολα τα ανθρωπινα θετικα και αρνητικα χαρακτηριστικα,μαρτυρα απλα την εμφυτη αναγκη μας για καποιου ειδους ...χαλιναρι.

Ο Θεός ειναι το μετρο,που αδυνατουμε να βαλουμε εμεις στους εαυτους μας.

Giannoutas · 12-03-11

Και αν οντως υπαρχει θεος (εδω γελαμε ) γιατι να πρεπει να τιμωρισει?

Ολα ειναι ενεργειες του.Στον ανθρωπο εδω την σκεψη και το μυαλο να σκεφτετε πονηρα.Αρα αυτος ειναι υπευθηνος.Αχ τον ατιμο αμα τον πιασω στα χερια μου ....

Αμαρτία: Πώς πιστεύετε ότι κρίνει ο θεός;

Επιφανές μέλος

Δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Διάσημο μέλος

Νεοφερμένος

Διάσημο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Περιβόητο μέλος

Δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος