Υπήρξε ο Ιησούς Χριστός;

Αρχική Δημοσίευση από Δεσμώτης:

..είναι ακριβώς την εποχή που ρουφούσε τη πιπίλα του ο Γιαμπαμιάχ, ένα από τα 72 αγγελικά πνεύματα που διοικεί τους αντίστοιχους πεντανούς του ζωδιακού κύκλου και η επίκληση τους ή η χρήση των ονομάτων τους για τη κατασκευή μαγικών σφραγίδων ειναι θεμελιώδους σημασίας στην Καμπαλιστική μαγεία.

......


Γκα γκα- γκάγκου. *Βαριέμαι, θα ζωγραφίσω καμιά αρκούδα. Όλο ελάφια ζωγραφίζω.

ή

Γκιγκογκα γκαγκουγκαράτσα! *πάμε ρε μ*λ*κ* σου λέω, μη πλακώσει καμιά σαύρα απ'τις μικρές κι είμαι μόνος μου!

Γκι γκουγκααααααααααααααα .Ούγκα-γκα *δε τη παλεύω. Πάω να σπάσω πέτρες και να κόψω κανά νύχι. Άι σιχτήρ!







Αυτοί που κοιμούνται ειναι εργάτες και συνεργοί σε όσα γίνονται στο κόσμο. Ηράκλειτος ο ονειρώδης.


Εν αρχή ην ο...θαυμασμός.
.....
Το λουλούδι, π.χ. στην άκρη του βράχου, που κινεί τον θαυμασμό μου, με συγκινεί και μαζί κινεί την περιέργεια μου να μάθω πώς γίνεται.

..μια μοναδική παρόρμηση που ξεπηδά σαν από ένστικτο και με παρωθεί νακοιτώ και να ψάχνω γύρω μου για μια εξήγηση του πράγματος που με ξάφνιασε....

...αν και τα αντικείμενα που θαυμάζουμε δεν είναι πράγματα που επιλέγουμε και ο θαυμασμός είναι μάλλον κάτι αυθόρμητο, ωστόσο θαυμάζουμε, επειδή έχουμε την προδιάθεση και την ικανότητα να περιεργαζόμαστε τον κόσμο...


Το αντικείμενο του θαυμασμού μπορεί να έχει μόνο την αίγλη του "σπάνιου"...

Εδώ βρίσκεται η αρχή της αρχής.


Ας μη ξεχνάμε τον λόγο του Carlyle πως ο "άνθρωπος που δεν μπορεί να θαυμάσει δεν είναι παρά ένα ζευγάρια ματογυάλια"...
........
Αποφεύγω να λέω Jesus Christ, γιατί πάντα κολάω και το "SuperStar" και μπαίνω στον πειρασμό να δώ μεσημεριανάδικα.

....
Άραγε ο Jesus τι ντρινκ να έπινε στα κλαμπάκια;
Καλούα?

(Εδώ οι καλές αρνητικές ψήφες! Δώσε και τη ψυχή μου σώσε.)



Αν ήταν έτσι τότε δε θα παύαμε ποτέ να διαβάζουμε για να καλύπτουμε τις απορίες μας.

Τελικά αν περνούσαμε τη ζωή διαβάζοντας τα επόμενα για να καλύψουμε τα κενά των προηγούμενων ενοτήτων θα'πρεπε να είχαμε τουλάχιστον την επιλογή να γεννηθούμε βιβλία...

.....

Το "εγώ είμαι" υπονοεί το "δεν είσαι εσύ, κι άλλος κανείς"......
Πολύ ζουζουνιάρης ο Παυλάρας ή ιδέα μου;
.......
Το ίδιο μας αγαπά κι ο Αζαέλ, κι ο Γαναώθ, και η Ψιψινέλ (μόνο τα στρουμφάκια μισεί, αιωνίως) κι ο Αζόρ (το σκυλάκι σου), και ο Θεός για τα πιτσιποπάκια, και η Κυβέλη και ο Λάιονελ (Thunder thunder thunder thundercaaaaats, oooooooooooo , όξινο!), και οι Βούδες και οι Σουρλουλούδες, κι ο Μωάμεθ και οι συγχωριανοί του από τα πέρατα της Βιθυνίας.

Εσύ βλέπεις την αγάπη σαν κουπιά μιας βάρκας, γιατί ΕΣΥ την βάζεις-την αγάπη- μπροστά στη θέα με τους ωκεανούς θλίψης όπου κολυμπάμε.
Όχι γιατί ο Ιησούς σε αγαπά.

Κι εγώ λέω ότι μ'αγαπούν οι αλιγάτορες του Αμαζονίου.
Άσε που αυτοί έχουν και το βάρος των αποδείξεων ότι υπάρχουν.

Άρα είναι πιο πιθανό να με αγαπούν οι αλιγάτορες από το να λέτε αλήθεια εσύ κι ο Pavlos.

Click για ανάπτυξη...

Τι χαριτωμένα που τα λες!!! Ελπίζω και εύχομαι, τουλάχιστον να το απολαμβάνεις!

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

Κι αυτοί, όσα μεν δεν ξέρουν, τα βλασφημούν· όσα, όμως, σαν τα άλογα ζώα, από ένστικτο ξέρουν, σ' αυτά φθείρονται.
[Ιούδα 1]

Click για ανάπτυξη...

Μα χρειάζεται άραγε να χειροτονηθώ ή να κάνω PhD στις γραφές για να ξέρω;
.. κι αν η άποψη μου είναι αλλιώτικη, πέφτει το σφραγιδάκι της βλασφημίας και αρ. πρωτοκόλλου 999;

Και παραθέτεις και στιχάκια του Ιούδα;
Κανονικά θα'πρεπε να 'γραφες με κίτρινο ή βαθύ πορτοκαλί χρώμα (της φωτιάς) τα παραπάνω λόγια, καθ'ότι τον Ιούδα τον καίς λόγω εσχάτης προδοσίας.
Δεν τον μεταπλάθεις σε αποφθεγματικό κήρυκα, αν είσαι τόσο jesus fan!

Η πλάνη του Χριστού. - Ο ιδρυτής του Χριστιανισμού νόμιζε πως τίποτε δεν έκανε τους ανθρώπους να υποφέρουν τόσο όσο οι αμαρτίες τους. Αυτή ήταν η πλάνη του. Η πλάνη κάποιου που ένιωθε πως 1. ήταν απαλλαγμένος από την αμαρτία και που 2. δεν είχε πείρα σ'αυτό το θέμα!

Γι'αυτό η ψυχή του γέμισε από εκείνη τη θαυμαστή συμπόνια για τους αμαρτωλούς.

Θυμίζει λίγο τις ιστορίες μ'εκείνους τους εργάτες, μωρέ, που έχτιζαν τον πύργο της βασιλικής δύναμης όλο και πιο ψηλά στα σύννεφα και απο κει πάνω οι βασιλείς έβλεπαν τα πάντα κάτω από τα πόδια τους και τα'βρισκαν αξιοκαταφρόνητα κι έτσι απαλλάσσονταν από την αραθυμία της συνείδησής τους. Λίγο έλεος δεν έβλαψε..

Οι χριστιανοί όμως βρήκαν τρόπο να δικαιώσουν το δάσκαλό τους εκ των υστέρων και να καθοσιώσουν την πλάνη του μετατρέποντάς την σε "αλήθεια".

Άρα εγώ είμαι το άλογο ζώο (ιιιιιι ι ι ι ι ιιιι ιι ιιι ι ι ι) και μόνο το ένστικτο μου ξέρει??!! Κι αυτό οδηγεί σε μακροπρόθεσμη φθορά.

Δεν είναι φθορά αλλά γνώση κι άποψη το να ξέρω ότι φύσεις σαν εκείνη του απόστολου Παύλου έχουν "κακό μάτι" για τα πάθη.

Μαθαίνουν να γνωρίζουν απ'αυτά μόνο ότι είναι βρώμικο, ό,τι παραμορφώνει, ό,τι κομματιάζει τις καρδιές.
Γι'αυτό η τάση τους αποβλέπει στην εκμηδένιση των παθών και βλέπουν στο θείο την πλήρη καθαρότητα απ'αυτά.

Εντελώς αντίθετα από τον Παύλο (και τους Εβραίους κατ'επέκταση) εγώ έστρεψα το ενδιαφέρον μου προς τα πάθη και τα αγάπησα, τα εξύψωσα, τα χρύσωσα και τα θεοποίησα.

Είναι θέμα του ποιο είναι το "χρώμα των παθών", τελικά, ακόμη κι η απάντηση στο όχι αν υπήρξε ο Ιησούς αλλά πως χρωματίστηκε στις καρδιές μας, εφόσον υπήρξε.

Εγώ σβήνω όλα τα μελανά. Ακόμη κι αν από τα πάθη μας συναντούμε τους γεωσκώληκες...

Ακούς τα χλιμιντρίσματα;
Η ένταση του θορύβου είναι ευθέως ανάλογη (και τρανό πειστήριο) της άλογης φύσης μου.

Βασικα η "επικληση στην αυθεντια" δεν ειναι καν επιχειρημα. Απλα τυχαινει μερικες αυθεντιες να ξερουν τι λενε.

Απο που κι ως που τωρα "αυθεντια" η Βιβλος, ειναι μια άλλη πικρη ιστορια...

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

Αυτό το πράγμα δε μπορώ να καταλάβω αγαπητέ Χάος! Όταν οι άλλοι χρησιμοποιούν προσβλητικά λόγια και σκληρά-ειρωνικά σχόλια για τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης μου δεν με προσβάλλουν, όταν όμως εγώ χρησιμοποιώ σκληρή γλώσσα για να χαρακτηρίσω την συμπεριφορά τους τότε γίνομαι εγώ προσβλητικός. Αυτά τα 2 μέτρα και 2 σταθμά ποτέ δε μπόρεσα να τα καταλάβω...

Click για ανάπτυξη...

Φασκεις και αντιφασκεις. Μονος σου επισημαινεις τη διαφορά, για την οποια τα 2 μετρα-2 σταθμα αναιρουνται. Ο αλλος προσεβαλλε το θεο σου, εσυ προσεβαλες τον ιδιο τον ανθρωπο. Αυτο ειναι πολυ χειροτερο καθως λογω ανεξιθρησκειας, και ελευθεριας εκφρασης, ειναι παραλογο να κατηγορεις καποιον που εξεφρασε (προσβλητικη) γνωμη για ενα θεο, την ωρα που εσυ εκφραζεις (προσβλητικη) γνωμη για εναν συνανθρωπο σου. Θεωρητικα και τα 2 θα πρεπει να ειναι αποδεκτα. Ομως αν θελησουμε να κατηγορησουμε καποιον για τη γνωμη του, ε ...θα ξεκινησουμε απο σενα οχι απο αυτον που κακοχαρακτηρησε μια θρησκεια/ενα θεο.

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

Άλλο πράγμα είναι να μιλάω αισχρά και ειρωνικά για έναν θεό και άλλο να μην παραδέχομαι την ύπαρξη του. Και εγώ δεν παραδέχομαι την ύπαρξη του Δία, αλλά ποτέ δε χρησιμοποίησα ειρωνικά ή σκληρά λόγια εναντίον του όταν συνομιλούσα π.χ. με κάποιον 12θεϊστή.

Click για ανάπτυξη...

Ποιος μιλησε αισχρα για το θεο σου ; Και ποιος καθοριζει το ποσο ασχημα ηταν αυτα που ειπε ; Και τι σε πειραζει εσενα αφου εσυ εισαι ενθερμος πιστος και ξερεις που βαδιζεις και τι πιστευεις ; Κι αν μιλησεις ασχημα για το Δια εσυ, θα πρεπει να σου παραπονεθουμε ;

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

αλλά κάποιοι εδώ μέσα, μιλούν για το Θεό (το οποίο σέβομαι οτι δεν πιστεύουν την ύπαρξη του) σα να είναι το τελευταίο σκουπίδι του σύμπαντος με ειρωνία και χλευασμό.

Click για ανάπτυξη...

Για δωσε κανα παραδειγμα γιατι πολυ τραγικα μας τα περιγραφεις...

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

Λίγος σεβασμός στον απέναντι μας δε βλάπτει, νομίζω. Ασχέτως το τι πιστεύετε ποτέ δε χλεύασα τα πιστεύω σας. Πότε επιτέλους θα μάθουμε ότι άλλο είναι να εκφράζω την αντίθεση μου στην οποιαδήποτε ύπαρξη΄με επιχειρήματα (όπως πολλοί έχουν κάνει στη συζήτηση μας) και άλλο να εκφράζουμε την αντίθεση μας σε κάτι βλασφημώντας το...

Click για ανάπτυξη...

Μιλας για εναν τυπικο (και υποκρτιτικο εν μερει) σεβασμο προς τα πιστευω ενος αγνωστου. Ποσο μεγαλος μπορει να ειναι αυτος λες ; Οτιδηποε άλλο κεδιζεται παντως. Και πότε θα μαθουμε επιτελους οτι η γνωμη του αλλου ειναι δικαιωμα του και δεν μπορει να περιοριζεται απο το οτι καποιος μπορει να ενοχληθει, γιατι τοτε καταλυεται η εννοια της ελευθεριας ;

Και πως οριζεται η βλασφημια ; Απο ποιον ; Με τι κριτηρια ; Αλλος ενας ορος που χρησημοποιει σχεδον αποκλειστικα η θρησκεια, προς οποιον διαφωνει μαζι της και πληττει την φημη της (αυτο σημαινει η λεξη αλλωστε).

Ειρήνη ημίν, αδέλφια!!!
(Πάντως, αγαπητέ Δεσμώτη,ο Αλέξανδρος δεν έκανε παραπομπή στον Ιούδα τον Ισκαριώτη, αλλά στον "αδελφόθεο"...[ αναφέρομαι στο:Κανονικά θα'πρεπε να 'γραφες με κίτρινο ή βαθύ πορτοκαλί χρώμα (της φωτιάς) τα παραπάνω λόγια, καθ'ότι τον Ιούδα τον καίς λόγω εσχάτης προδοσίας.
Δεν τον μεταπλάθεις σε αποφθεγματικό κήρυκα, αν είσαι τόσο jesus fan! ]).

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

1ον δεν πρόσβαλα κανέναν άνθρωπο. Εγώ ανέφερα ένα εδάφιο αναφορικά με τα λεγόμενα κάποιου. Τώρα αν θέλει να το πάρει για τον εαυτό του: όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται...

Click για ανάπτυξη...

Αν λοιπον πεις εσυ κατι και γω παραταξω απο κατω "μακαριοι οι πτωχοι το πνευματι", θα μπορω μετα αν θιχτεις να λεω οτι εχεις τη μυγα ε ; Ας μην κρυβομαστε πισω απο το δακτυλό μας. Το αν προσεβαλες καποιον ασε να το πουν εκεινοι (και ειπωθηκε).

Επισης μολις στο προηγουμενο ποστ σου λες "όταν όμως εγώ χρησιμοποιώ σκληρή γλώσσα για να χαρακτηρίσω την συμπεριφορά τους τότε γίνομαι εγώ προσβλητικός.". Αρα και συ ο ιδιος θεωρεις οτι μιλησες αντιστοιχα ή τελοσπαντων με τροπο που μπορει να προσβαλλεις.

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

2ον Εσύ φάσκεις και αντιφάσκεις. Απο τη μία λες ότι ο καθένας επιτρέπεται να εκφράζεται όπως θέλει και από την άλλη μου ασκείς κριτική επειδή, όπως εσύ λες, προσέβαλα κάποιον... Διάλεξε τι από τα δυο ισχύει και σε ποιους να ξέρουμε τα δικαιώματα μας εδώ μέσα... Να ξέρω ρε παιδί μου οτι εγώ δε δικαιούμαι να εκφράσω ελεύθερα τη γνώμη μου επειδή προσβάλλω ενώ άλλοι μπορούν... No problem!

Click για ανάπτυξη...

Μπερδευτηκες. Σου ασκω κριτικη γιατι ΕΣΥ παραπονεισαι! Και σου ειπωθηκαν σχολια για το πως απαντας, ακριβως επειδη κανεις αυτο που κατηγορεις τους αλλους οτι κανουν σε σενα. Και το οτι σου εγιναν παραπονα, δε σημαινει οτι δεν εχεις δικαιωμα να λες αυτα που θες, μη τα μπερδευεις.

ale3andros : "Δεν διαλέγομαι με ανθρώπους που έχουν την ενύπωση πως μόνον τα δικά τους πιστεύω είναι αληθινά και μιλούν με χυδαίους χαρακηρισμούς για τα πιστεύω του άλλου."

Click για ανάπτυξη...

Αυτό πχ, ειναι εξισου προσβλητικό. Μη σου πω και περισσοτερο αν δεν αληθευει. Ακομα περιμενω να μου πεις που ειδες πια τοση χυδαιοτητα απο τα άλλα μελη...

ale3andros : "Επίσης αν ποτέ μόλησα ειρωνικά δεν ήτανε απέναντι στα πιστεύω κάποιου αλλά απέναντι στην άποψη που διατύπωσε απέναντι στα δικά μου πιστεύω."

Click για ανάπτυξη...

Η οποία αποψη, ειναι τα δικα του αντιστοιχα "πιστευω"

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

3ον Έχεις κολλήσει στο θέμα της θρησκείας και δε μπορείς να καταλάβεις μετά από τόσες συζητήσεις πως δε με ενδιαφέρουν οι θρησκείες ούτε η φήμη τους.. Πόσες φορές πρέπει να το πω? Πάνω από 100 καλά είναι?

Click για ανάπτυξη...

Το καταλαβα την 1η που το είπες. Πριν το πεις το ηξερα. Απλα καποιοι ανθρωποι θεωρουν τη βιβλο μερος της θρησκειας και οχι το λογο του θεου. Και συ αντι να διαχωριζεις τον εαυτο σου απο το δογμα ενος βιβλιου αμφιβολου προελευσεως, και να λες τη γνωμη τη δικη σου, απλα απαντας σαν παπαγαλία, με κειμενα απο εκει. Μπορεις εσυ να το καταλαβεις αυτο ;


Και ξαναγρφω τα ερωτηματα που σου εκανα και δεν απαντας :

Ποιος μιλησε αισχρα για το θεο σου ; Και ποιος καθοριζει το ποσο ασχημα ηταν αυτα που ειπε ; Και τι σε πειραζει εσενα αφου εσυ εισαι ενθερμος πιστος και ξερεις που βαδιζεις και τι πιστευεις ; Κι αν μιλησεις ασχημα για το Δια εσυ, θα πρεπει να σου παραπονεθουμε ;
Ποιος μιλησε για το θεο σου, σαν να ειναι το τελευταιο σκουπιδι του συμπαντος ;

Και πως οριζεται η βλασφημια ; Απο ποιον ; Με τι κριτηρια ; Αλλος ενας ορος που χρησημοποιει σχεδον αποκλειστικα η θρησκεια, προς οποιον διαφωνει μαζι της και πληττει την φημη της (αυτο σημαινει η λεξη αλλωστε).

Λίγοι άνθρωποι έχουν πίστη στον εαυτό τους. Απ'αυτούς τους λίγους μερικοί την έχουν μέσα τους σαν να'ναι ωφέλιμη τυφλότητα ή μια μερική έκλειψη του πνεύματος τους ενώ οι υπόλοιποι πρέπει πρώτα να την αποκτήσουν. Οτιδήποτε καλό, αξιόογο ή μεγάλο κάνουν είναι πριν απ΄όλα ένα επιχείρημα εναντίον του σκεπτικιστή που κρύβουν μέσα τους. Πρέπει να τον πείσουν ή να τον καταφέρουν, κι αυτό χρειάζεται σχεδόν μεγαλοφυϊα. Αυτοί είναι οι μεγάλοι ανικανοποίητοι με τον εαυτό τους.

Είθε οι Θεοί (από τον Βραχμαπούτρα μέχρι τον χριστιανικό Θεό) να διαφυλάξουν την ελευθερία χωρίς να εμβαπτίζεται με την αμαρτία και τότε θα πιστέψω ότι υπήρξε ακόμη και ο ρατατούης ποντικός ως άλλος εν Χριστώ απόστολος. Ειδικά στο σημείο όπου τον κυνηγούν στα μαγειρεία κρατώντας ένα κομματάκι τυρί, το καψερό, ως πράξης, ανυπέρβλητης μαρτυρικότητος.

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

Αυτό το πράγμα δε μπορώ να καταλάβω αγαπητέ Χάος! Όταν οι άλλοι χρησιμοποιούν προσβλητικά λόγια και σκληρά-ειρωνικά σχόλια για τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης μου δεν με προσβάλλουν, όταν όμως εγώ χρησιμοποιώ σκληρή γλώσσα για να χαρακτηρίσω την συμπεριφορά τους τότε γίνομαι εγώ προσβλητικός. Αυτά τα 2 μέτρα και 2 σταθμά ποτέ δε μπόρεσα να τα καταλάβω...

Click για ανάπτυξη...

...λόγια πιο πρόστυχα κι απʼ τις χειρονομίες
Δεν θα έπρεπε να προσβάλλεσαι mr Alex.
Βίος και πολιτεία. Φράση παροιμιώδης

Αλλά ενώ εσύ, μπορεί να με θεωρείς υβριστή ή αιρετικό, εγώ σε θεωρώ απλώς εκφραστή μιας άποψης που μπάζει νερά...
Όσα επικαλείσαι για το ήθος μου τα διαβάζω σε ορθοστασία (μη μου κολλήσουν και τα μακαρόνια ), και τα χλευάζω ως προσβολές της νοημοσύνης μου.

Κι έχω να αναφέρω ακόμη μερικές σκέψεις μου, σημειώνοντας πως το πρώτο που με ενδιαφέρει είναι η απουσία ζηλωτισμού… Τα υπόλοιπα συζητιούνται.

1. Θέλω να πω δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να ξέρει τις τρέχουσες θεωρίες αδελφόθεων ή οσιομαρτύρων λεχθέντα ή χριστιανικές αράδες της οκάς και μάλιστα αυτές να έχεις την αισιοδοξία να εκλαμβάνονται σοβαρώς από τους πολλούς. (θεώρησε τυχερό αν βρίσκουν απήχηση έστω και σε μισό χρήστη. Από τη μέση και κάτω, όμως...)

2. Δεν σε θεωρώ ουτοπικό. Μας θεωρώ ότι έχουμε φάει διάφορες πόρτες κατάμουτρα και παίρνουμε προληπτικά το περίστροφο όταν ακούμε για Θεούς (και δαίμονες. Πώς έρχεται στο μυαλό πάντα κολλητά στο "Θεούς" η λέξη "δαίμονες")...
Πόσο μάλλον όταν διαβάζουμε για εδάφια ανεδαφικά.

3. Η βλασφημία δίνει τέτοια ανακούφιση, που ούτε η προσευχή μπορεί να δώσει είχε πει ο Τουέην Μάρκ. Δοκίμασε το χωρίς τη συνοδεία πιπεριού. Και πες μου μετά πως ένιωσες και αν βίωσες στο επόμενο 48ωρο κάτι άσχημο ή ενοχικό.
Αυτά που πιστεύεις μπορείς και να τα πιάνεις στο στόμα σου..
Αλλά σε ο,τι πιστεύεις δε μπορείς να θέτεις εμπάργκο στους άλλους να μην εκφέρουν γνώμες απαξίωσης γιατί κοντράρονται με τη πίστη σου!

4. Η κάθε ειδους θρησκεία είναι μια γαλιφιά μπροστά στο άγνωστο κι ακόμα ανεξήγητο. Δεν εννοώ ότι όλα στο τέλος αποκτούν λογική ερμηνεία που ακόμα οι διαδρομές της δεν έχουν ακουμπήσει την αίθουσα του νου μας. Απλώς δε θεωρώ ότι η θρησκεία σου π.χ. μέσα απο ιερά βιβλία και μυστήρια διαφέρει από τις πρώτες προιστορικές με θυσίες ζώων στον Κρομ ή σφαγές αυτών σε βωμούς άλλοτε με αλλαλαγμούς κι άλλοτε με παιανισμούς υπερ Δία ευχαριστήσεως.
Η αναγωγή στο αναπόδειχτο, ήταν σε όλους τους ιστορικους χρόνους κι εποχές, η εύκολη καταφυγή και η καύσιμη ύλη για χειραγώγηση.

5. Οι αμαρτωλοί ήρθαν σ' αυτόν τον κόσμο για να σώσουν τη διδασκαλία του Χριστού.
Άπληστα χρησιμοποιούνται από τον κύριο. Δείχνεις να το ξεχνάς.
Δεν υπάρχουν άνθρωποι. Υπάρχουν αμαρτίες που όλους κατα το Θεό μας ενώνουν στην ίδια μοίρα. Κατά τα άλλα όλοι είμαστε ελεύθεροι, να αμαρτάνουμε απο κοινού αναπότρεπτα!!!!!!
Γνωρίζω ανθρώπους που πάνε 10 χρ.παιδιά για εξομολόγηση στον παπά της ενορίας.
Παρέθεσε μου, αν σε ευχαριστεί και σου είναι και μπορετό, ένα εδάφιο για αυτό!

6. Σε όλες τις θρησκείες όλα αρχίζουν μ' ένα Θεό που δεν αντέχει τη μοναξιά Του και τελειώνουν μ' ένα Θεό που δεν αντέχει τη συντροφιά μας (Λιακάτου)...
Σχόλια;
Θεωρείς τον Λιακάτο, υβριστή, αντίχριστο/αντίθεο;

7. Κάποτε ρώτησαν κάποιον γιατί έγινε παπάς και απάντησε ότι αφού έπρεπε να δουλέψει για κάποιον, ένα αφεντικό που θα έλειπε όλη την ώρα ήταν το καλύτερο...
Από επαγγελματική σκοπιά, το ζήτημα είναι μια αρχοντική ιδιοτέλεια!
Ρώτα και τους αποφοίτους της...μη πω ποιας σχολής γιατί προσφάτως πήγε εκεί και κάποιος πρώην προιστάμενος μου τον οποίο υπεραγαπώ.
Τι γίνεται όμως αν κάποιος πάει με πνευματική αυτοπαρότρυνση εκεί; Είναι από χέρι καμμένος;
Θα στο πω αλλιώς:Σ’ εκείνη την ογκώδη βιογραφία του Γκίμπσον για το Λόρκα υπάρχουν αλλαγές στα γένη διαφόρων προσώπων. Δεν το θεώρησα από πρόθεση.

8. Ό,τι βρήκες ως επίδειξη είναι κατανόηση. Εκτός κι αν όλοι οι "αποκεί” πρέπει να είναι γουρούνια για να στερεώνουν καλύτερα το "αποδώ” του καθενός μας.

9. Τι μας δείχνει το γεγονός ότι οι θρησκείες τείνουν να εξαφανιστούν στις κοινωνίες της αφθονίας;

10. Ο παράδεισος σου (εφόσον επι της γης γίνεται τόσος ντόρος για την μετάνοια aka εξομολόγηση) χωράει, άραγε εκείνους που ζουν και πεθαίνουν δίχως να μετανιώνουν όπως ο Μιλαρέπα συστήνει;
Je ne regrette rien…Alexandre.

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

Πως γίνεται οι μη πιστεύοντες να μπορούν να χρησιμοποιούν ότι γλώσσα θέλουν αλλά οι πιστεύοντες θα πρέπει πάντα να μιλάνε με το μέλι δε μπορώ να το καταλάβω. Όπως μου ασκείται κριτική για τα λεγόμενα μου, ασκώ κ εγώ. Ε, λοιπόν ναι, έτσι είναι. Πράγματα που δε γνωρίζετε, αν υπάρχουν ή όχι, μιλάτε (ορισμένοι) με λόγια πικρόχολα και ειρωνικά... Το λέει και η Κ. Διαθήκη άλλωστε, αυτό απλά επισήμανα...

Click για ανάπτυξη...

Την αμαρτία μαγείρεψε ο άνθρωπος, αλλά γεύση έχει θεϊκή.
Οι μεν πιστεύοντες πιστεύουν ότι (επειδή οι άλλοι δε πιστεύουν) μπορούν να γίνουν ο σύγχρονος προκρούστης. Αυτό το θεωρώ πιο επικίνδυνη λογική από την λογική της ειρωνείας των άπιστων.
Προσωπικά δε σου ακύρωσα κανένα λόγο ή ύφος ούτε σε απεκάλεσα προσβλητικό.
Δεν έχω καμία διαφωνία να αναγνωρίσω οτιδήποτε, κυρίως ως άσκηση ανοχής,
στην κοινωνικοποίηση ενός παιδιού της δεκαετίας του 80 που υπήρξα. Μην εκλαμβάνεις
ό,τι γράφεται σαν ένα κρεμμύδι που καθώς το ξεφλουδίζεις κλαις.

Αλλά σε παρακαλώ, όταν μιλάμε, καλό θα είναι να καταθέτουμε τους κοινούς τόπους μας.
Τι εννοώ:
Τα πράγματα που δεν ξέρω αν υπάρχουν, ξέρεις εσύ;
Γνωρίζεις μόνο μέσω αποκαλύψεως.
Γιατί όταν λές Πράγματα που δε γνωρίζετε, αν υπάρχουν ή όχι" υπονοείται πως εσύ έχεις μια σιγουριά ότι υπάρχουν ή μια σχετική βεβαιότητα με πειστήρια ή ότι ούτε εσύ γνωρίζεις αλλά ότι ο σεβασμός σου για ό,τι δε γνωρίζεις σου επιτρέπει να πιστέψεις καλού κακού..μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου".

Άραγε αρκεί η δικονομία για να πιστέψουμε σε κάτι αόρατο; Πιστεύω μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Μόνο που σου διαφεύγει ότι εδώ μιλάμε για "αθώους"...
Κι ο Θεός είναι ένοχος κι ίσως για αυτό προτιμά το κρυφτούλι. (χλευασμός; προσβολή; πικρόχολο σχόλιο;

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

Και τι λέει το εδάφιο? Ότι ο Αρχάγγελος Μιχαήλ όταν πάλευε με το διάβολο για το σώμα του Μωυσή δεν πρόφερε εναντίον του καμιά βλάσφημη λέξη, αλλά κάποιοι εδώ μέσα, μιλούν για το Θεό (το οποίο σέβομαι οτι δεν πιστεύουν την ύπαρξη του) σα να είναι το τελευταίο σκουπίδι του σύμπαντος με ειρωνία και χλευασμό. Λίγος σεβασμός στον απέναντι μας δε βλάπτει, νομίζω. Ασχέτως το τι πιστεύετε ποτέ δε χλεύασα τα πιστεύω σας. Πότε επιτέλους θα μάθουμε ότι άλλο είναι να εκφράζω την αντίθεση μου στην οποιαδήποτε ύπαρξη΄με επιχειρήματα (όπως πολλοί έχουν κάνει στη συζήτηση μας) και άλλο να εκφράζουμε την αντίθεση μας σε κάτι βλασφημώντας το...

Click για ανάπτυξη...

Με τη σειρά μου θα πω ότι υπηρετείς την οργή σου με τρόπο αισθητικό που δεν είναι καθόλου περιφρονητέος.
Αλλά..
Η Μπλανς Ντυμπουά, πολλοί το ξέρουν, είναι άνδρας ομοφυλόφιλος… Έτσι το ήθελε η εποχή Μακάρθι…
Η δική σου εποχή θέλει να με καταστήσει transexual επειδή δήθεν βλασφημώ;
Σε καλώ στην ηπιότητα και την ψυχραιμία.
Μερικές σκέψεις που κάνω είναι: (η απαρίθμηση με βοηθά να τα βάζω σε σειρά )

1. Δεν με λένε Μιχαήλ και δεν είμαι αρχάγγελος. Δεν μπορώ να φέρομαι με τη ψυχολογική ηρεμία ενός βιβλικού όντος. Λέω ό,τι σκέπτομαι και φαντάζομαι ό,τι ακόμα δεν έχει καταστεί σκέψη.

2. αν ο Θεός σου στέκεται απέναντι σου (τρυφερή και γεμάτη ηδύτητα σκέψη οφείλω να παραδεχτώ) ή τον βλέπεις σε καθρέφτες ή αλλού, εγώ όταν κοιτάζω στον ουρανό δε βλέπω παρά κινούμενες μάζες σύννεφων που κάνουν έρωτα...

3. Αιτήθηκες επιχειρημάτων μου (γιατι ως τώρα αυτά εξέλιπαν.Ανέφερα μερικά στο παρόν θρεντ. Ίσως δεν διάβασες. Σε δικαιολογώ. Δεν διεκδικώ την αναγνωστική μονοπώληση σου. Και οι χρόνοι έσονται μικροί για διάβασμα δημοσιεύσεων)

α. Η θρησκευτική απόφαση ήταν να βρει άσχημο και κακό τον κόσμο. Κι αν ο κόσμος όντως ήταν, μια τέτοια απόφαση τον έκανε ασχημότερο και πιο κακό (σα να προσθέτεις σκατά σε ένα βουνό από σκατά αντί να φτυαρίζεις να μειωθεί το ύψος του βουνού). Αν ο κόσμος δεν ήταν τέτοιος, τότε η θρησκεία σου (κι όχι μόνο) συνέβαλλε στο να αρχίζει να υπερισχύει μια βαθιά αποστροφή για την ύπαρξη.
Κι έτσι έρχονται στο φως οι μετεπιδράσεις κάποιου "διαιτητικού λάθους" για το οποίο είναι υπεύθυνος ο Αδάμ () κι ένας ολόκληρος λαός για μια μεγάλη χρονική περίοδο.

β. Η αμαρτία, όπως βιώνεται παντού είναι ιουδαική επινόηση. Σήμερα η αμαρτία αποικεί παγκοσμίως στις καρδιές...ως ενοχή εκ των υστέρων στη καλύτερη περίπτωση.
Και για μένα είναι πάντα ξένη μια τέτοια λέξη για την αισθαντικότητά μου.
"Μόνο όταν μεταννοήσεις, θα σε συγχωρέσει ο Θεός"..αυτό ακούγεται τόσο γελοίο και σύμφωνα με την καταγωγή μας θα'πρεπε να ανταπαντήσουμε: "ίσως οι δούλοι να νιώθουν έτσι"...χωρίς διεκδίκηση καμιάς κορώνας.

γ. Προυποθέτεις την ύπαρξη ενός ισχυρού, παντοδύναμου όντος που απολαμβάνει την εκδίκηση. Η δύναμή του είναι τοσο μεγάλη που κανένας δεν μπορεί να τον βλάψει πουθενά εκτός από την ....τιμή του!
Μα είναι ο Θεός, Κούγιας τελικά;;;;;;
Κάθε αμαρτία είναι έλλειψη σεβασμού {crimen laesae majestatis divinae} και τίποτα παραπάνω!

Η συντριβή, ο εξευτελισμός, το κύλισμα μεσα στη σκόνη, όλα αυτά είναι ο πρωτος και ο τελευταίος όρος από τον οποίο εξαρτάται η χάρη του: είναι επίσης και αποκατάσταση της θεϊκής τιμής του!
Το αν έχει προκαλέσει κάποια άλλη ζημιά ή αμαρτία, το αν έχει φυτρώσει μαζί της κάποια φρικτή συμφορά που θα μεγαλώσει και θα κυριέψει τον έναν άνθρωπο μετά τον άλλον σαν αρρώστια που θα τους πνίξει, είναι κάτι που αφήνει όλοτελα αδιάφορο αυτόν τον διψασμένο για τιμές ανατολίτη του ουρανού!

Η αμαρτία είναι έγκλημα εναντίον του, όχι εναντίον της ανθρωπότητας.
Σ'εκείνους που δίνει τη χάρη του, δίνει επίσης και την "ομερτά" για τις φυσικές συνέπεις της αματίας.

δ. ένας Ιησους χριστός ήταν δυνατό να εμφανιστεί μόνο μέσα σε ενα ιουδαϊκό τοπίο. Εννοώ σε ένα τοπίο που σκιάζεται συνεχώς από το σκοτεινό και υπέροχο θυελλώδες σύννεφο του οργισμένου ιεχωβά.

ε. Αν ήθελε ο Χριστός (κατ'επέκταση ο Θεός) να γίνει αντικείμενο αγάπης θα'πρεπε πρώτα να παραιτηθεί απο το να κρίνει και απο το να απονέμει δικαιοσύνη. Ένας δικαστής, ακόμη και μεγαλόψυχος, δεν μπορεί να είναι αντικείμενο αγάπης. Δεν πιστεύεις στον δικαστή επειδή σου'βγαλε μερική διατροφή στο διαζύγιο.Ούτε καν σε αυτόν που σου δωσε επιμέλεια παιδιών. Ο δικαστής δεν σου ορίζει τη ζωή παρά μόνο ένα σου πρόβλημα από τη ζωή.

ζ. Πώς γίνεται...(πωωωωωως) ένας Θεός να αγαπάει τους ανθρώπους με τον όρο να τον πιστεύουν και που ρίχνει άγριες ματιές και απειλές σ'όποιον δεν πιστεύει σ'αυτή την αγάπη!
Μια αγάπη κλεισμένη σε όρους συμβολαίου (υπο το δέλεαρ μιας πιθανολογούμενης παραδεισένιας ζωής, στον δικό του Οίκο) ως αίσθημα ενός Παντοδύναμου Θεού! (τσουτσούρωσε η τρίχα μου)
Μια αγάπη που δεν κατάφερε να ξεπεράσει ούτε το αίσθημα της τιμής ουτε το αίσθημα της εκδίκησης (αγάπα και πίστευε σ'αυτόν αλλιώς σε περιμένουν κόλαση και κοχλάζοντα καζάνια αλλά η ελευθερία του να πιστεύεις θεωρείται δεδομένη!! Ουσιαστικά είναι δικτατορία πίστης, μονόδρομος, και όχι ελευθερία.)

Πόσο ανατολίτικα είναι όλα αυτά! "Τι σε νοιάζει εσένα αν εγώ σ'αγαπώ;" - αυτό είναι μια επαρκής κριτική για όλη την ηθική της Χριστολογίας που ασπάζεσαι...

Η αιώνια σωτηρία της ψυχής μου δεν επιθυμώ να εξαρτάται σε "πιστεύω" ενός τέτοιου περιεχομένου.

και τέλος, η πίστη σε εναν φυσιολογικό Θεό, δίπλα στον οποίο υπάρχουν μόνο κάλπικοι ψευτοθεοί είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος που έχει αντιμετωπίσει μέχρι τώρα η ανθρωπότητα.
Ένα φανερό μειονέκτημα των θρησκειών είναι οτι εάν για κάποιους είσαι ορθόδοξος, για τους άλλους (μη ορθόδοξους) είσαι αιρετικός.
Εδώ θυμήθηκα κάτι για την καταγωγή της θρησκείας του Σοπενάουερ. Ότι ίσως η αναζήτηση της μεταφυσικής να ειναι μια λανθάνουσα θρησκεία για τους άθεους...


@ Lorien:
Και πως οριζεται η βλασφημια ; Απο ποιον ; Με τι κριτηρια ; Αλλος ενας ορος που χρησημοποιει σχεδον αποκλειστικα η θρησκεια, προς οποιον διαφωνει μαζι της και πληττει την φημη της (αυτο σημαινει η λεξη αλλωστε)

Βλασφημία είναι να διαφωνείς με κάπως έντονο τρόπο (που αν μασούσες τσίχλα μπορεί να έκανες και φούσκες! αλλα ελλείψει τσίχλας προσδίδεις στα λόγια σου τoν όγκο και τον ήχο τσιχλόφουσκας που δεν μπορείς να κάνεις)

Είναι όλα ζήτημα γραφής ενώ μασάς τσίχλα.
ΑΣ ΣΩΘΟΥΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΤΣΙΧΛΕΣ.
Ας τις βάλουμς στο στόμα μας και κατόπιν μπορούμε να αναρωτηθούμε και να διατυπώνουμε φωτεινές ερωτήσεις.Λολ.

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:

Ειρήνη ημίν, αδέλφια!!!
(Πάντως, αγαπητέ Δεσμώτη,ο Αλέξανδρος δεν έκανε παραπομπή στον Ιούδα τον Ισκαριώτη, αλλά στον "αδελφόθεο"...[ αναφέρομαι στο:Κανονικά θα'πρεπε να 'γραφες με κίτρινο ή βαθύ πορτοκαλί χρώμα (της φωτιάς) τα παραπάνω λόγια, καθ'ότι τον Ιούδα τον καίς λόγω εσχάτης προδοσίας.
Δεν τον μεταπλάθεις σε αποφθεγματικό κήρυκα, αν είσαι τόσο jesus fan! ]).

Click για ανάπτυξη...

Με τόσους Ιούδες, η μπάλα εχάθει.

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

δεν πρόσβαλα κανέναν άνθρωπο. Εγώ ανέφερα ένα εδάφιο αναφορικά με τα λεγόμενα κάποιου.

Click για ανάπτυξη...

Σε αντιπαράθεση με τον αδελφόθεο Ιούδα,
...ο κατά πολλούς δαφνοστεφής Γουάλλας Στήβενς μας έχει προετοιμάσει για άλλο γεγονός, τον χαμό των ημίθεων με την εμφάνιση των θεών."

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

Έχεις κολλήσει στο θέμα της θρησκείας και δε μπορείς να καταλάβεις μετά από τόσες συζητήσεις πως δε με ενδιαφέρουν οι θρησκείες ούτε η φήμη τους.. Πόσες φορές πρέπει να το πω? Πάνω από 100 καλά είναι?

Click για ανάπτυξη...

Ο Χριστός τι άλλο είναι εκτός από εκφραστής της χριστιανορθόδοξης θρησκείας; Τόμπολα παίζουμε ρε συ Άλεξ;

Αρχική Δημοσίευση από ale3andros:

4ον Απλά μίλησα με ένα εδάφιο. Το οποίο τι έλεγε? @κύριε τάδε, δες τι γράφει η γραφή σχετικά με αυτά που λες... Το αν θα ταυτιστεί κάποιος με τα γραφόμενα είναι άλλη ιστορία...

Click για ανάπτυξη...

Να προτείνω κάτι;

Δεν μας κάνεις καλύτερα ένα αφιέρωμα στον Ιούδα και σε όλους όσους θεωρείς σημαντικούς προφήτες;
Και με τη γλώσσα του σώματος γεμάτη υποσχέσεις περιπτύξεων θα πρόσθετα: Πάμε πλατεία!


Ίσως ο άνθρωπος ν'αρχίσει να ανεβαίνει όλο και ψηλότερα από τη στιγμή που θα πάψει να ξεχειλίζει σ'ένα Θεό (ή Χριστό, ή αρτίστα, ή ποδοσφαιριστή ή πνευματικό).

Ίσως η ίδια αυτή απάρνηση να μας δώσει και μας τη δύναμη που χρειάζεται για να αντέξουμε την ίδια την απάρνηση...

Δεν ξέρω αν υπήρξε Χριστός. Ούτε αν πέθανε για να με σώσει. (σημ: τότε εγώ δεν ζούσα. Ο σωσμός πιάνεται και στην ανυπαρξία

Ξέρω πως αν δε ξαναπροσευχηθείς ποτέ πια, αν δε ξαναλατρέψεις, αν δε ξαναησυχάσεις μέσα σε μια απέραντη εμπιστοσύνη, θα απαγορέψεις στον εαυτό σου να ξανασταματήσει μπροστά σε μια έσχατη σοφία, έσχατη καλοσύνη, έσχατη δύναμη και θα αφήσεις ξεσάλωτες τις σκέψεις σου.

Δεν έχεις κανένα μόνιμο φύλακα και φίλο για τις εφτά μοναξιές σου. Ζεις χωρίς θέα των βουνών που έχουν χιόνι στις κορυφές τους και φωτιά στις καρδιές τους.
Δεν υπάρχει για σένα εκδικητής ούτε τελικός βελτιωτής.


Μακάρι να ήξερα πως θα αντιμετώπιζε σήμερα το γεγονός ύπαρξης τέτοιου τόπικ, ο Ιησούς.
Θέλω να φαντάζομαι ότι θα μας διάβαζε ένα ποίημα του…
Καλό βράδυ.

υ.γ. Είσαι ακόμη οργισμένος;

Αρχική Δημοσίευση από Δεσμώτης:

Λίγοι άνθρωποι έχουν πίστη στον εαυτό τους....
....................................................................................
Μακάρι να ήξερα πως θα αντιμετώπιζε σήμερα το γεγονός ύπαρξης τέτοιου τόπικ, ο Ιησούς.
Θέλω να φαντάζομαι ότι θα μας διάβαζε ένα ποίημα του…
Καλό βράδυ.

...

Click για ανάπτυξη...

Σκληρός ο λόγος σου, αλλά μεστός από "εύλογες αντιρρήσεις"! Θαρρώ δε πως το ποίημά Του, το δίχως άλλο, θα έλεγε κάπου και: " μη σπαταλάτε άδικα το αίμα σας, αδέλφια,
εγώ το ήπια το ποτήρι...".

Αρχική Δημοσίευση από Νωεύς:

Θαρρώ δε πως το ποίημά Του, το δίχως άλλο, θα έλεγε κάπου και: " μη σπαταλάτε άδικα το αίμα σας, αδέλφια,
εγώ το ήπια το ποτήρι...".

Click για ανάπτυξη...

Για απάντηση: βλέπε avatar.

Cheers.

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:

...Αγαπητέ Νωεύ, στο κείμενό σου μας είπες πως ο Ιησούς σήμανε την έναρξη μιας εποχής νέας πνευματικότητας, απαλλαγμένης από κάθε μορφή ειδωλοποίησης (Ου ποιήσεις σεαυτόν είδωλον, μηδέ παντός ομοίωμα), αυτοθαυμασμού και αυτοπροβολής. Επανέφερε τη Μύηση, θέτωντας ως απαραίτητη προϋπόθεση τη Μετάνοια.

Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η άποψη των εσωτερικών χριστιανών. Ο συμβολισμός του Κρεμασμένου των Ταρώ. Ο Αιώνας του Θυσιασμένου Θεού. Το σύμβολο ωστόσο είναι πολύ παλαιότερο του Ιησού. Προέρχεται απευθείας απ' την καρδιά του Προαιώνιου Μύθου. Ο Ιησούς, είτε υπήρξε ως πρόσωπο είτε όχι, είναι σίγουρα γνήσιος Υιός του.

Τελικά, κατέληξες στο παραπάνω ιδιαίτερα ενδιαφέρον συμπέρασμα. Θα ήθελα να πω πως αξίζει περισσότερης συζήτησης. Ο Μύστης λοιπόν (δηλαδή δυνητικά ο καθένας μας), είναι ελεύθερος να σκεφτεί όπως θέλει αυτός, να ερευνήσει, ν' αμαρτήσει (με την αρχαία έννοια του όρου), να μάθει, να μετανοήσει (ιδιαίτερα παρεξηγημένη τούτη η λέξη) να χαράξει το δικό του Δρόμο, να κοιτάξει μέσα του με πνεύμα κι αλήθεια και τελικά να πιστέψει σ' αυτόν το Δρόμο και να τον ακολουθήσει μέχρι τέλους. Ταυτόχρονα αναλαμβάνει την Ευθύνη του και κρίνεται από τα έργα του.

"Κάθε Δρόμος, είναι απλά ένας δρόμος, το ίδιο καλός μ' όλους τους υπόλοιπους", λέει ο Δον Χουάν.
"Όλα είναι εκδηλώσεις του ενός και γι' αυτό όλα καταλήγουν στο εν", μας λέει ο Κοέλο και η Καββάλα νεύει συνωμοτικά κλείνοντας το μάτι. Οι θελημιστές, με τον ίδιο τρόπο περιγράφουν την αναζήτηση του Θελήματος. Όλοι συγκλίνουν στο ότι με τον τρόπο αυτό, ενώνεσαι με το Θείον.

Ωστόσο, εδώ υπάρχει μια εκ πρώτης όψεως αντίφαση. Πώς συμβιβάζεται το δικαίωμα να έχεις δικές Σου αλήθειες και δική Σου πίστη, με τη "νέα πνευματικότητα" απαλλαγμένη από αυτοθαυμασμο; Πώς τελικά συμβιβάζεται η Ταπεινότητα με το Αυτεξούσιο; ...

Click για ανάπτυξη...

Φίλε μου Όττο, στη "νεά πνευματικότητα", δεν είναι "δικαίωμα" ο υποκειμενισμός, αλλά "ευθύνη"( ή καθήκον. Στην προς Ρωμαίους, ο Παύλος προτείνει: " Συ πίστιν έχεις, έχε αυτήν εντός σου ενώπιον του Θεού. Μακάριος όστις δεν κατακρίνει εαυτόν εις εκείνο το οποίον αποδέχεται"(κεφ. ιδ, 22). Ως γνωστό, τα ως άνω γράφτηκαν, μετά το επεισόδιο του λεγόμενου "πρωτομάρτυρα" Στέφανου! Προφανώς, ο εν λόγω (Στέφανος), πράγματι μπέρδεψε το "αυτεξούσιο", με την ταπεινοφροσύνη που πρέπει να διέπει κάθε "μυημένο"!

Το οτι δέν υπήρξε ποτέ χρηστός είναι ένα καινούργιο φρούτο. Και καλά οτι όλοι οι απόστολοι, οι εβραίοι, οι ιστορικοί, οι δοιηκητές της ιουδαίας, και φυσικά όσοι πήραν μέρως στα γεγονόνότα τότε, ξύπνησαν όλοι μαζί ένα πρωή και επινόησαν την δημιουργία του χρηστού.Για παράδειγμα με την ίδια λογική θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος οτι τάχα δέν υπήρξε ποτέ πχ ο μάρξ. Θα μπορούσε να πεί μάλιστα οτι μιά ομάδα ανθρώπων κάθισαν και σκέφτηκαν τα έργα του, υπογράφοντας τα με το ψευδόνημο μάρξ, και δημοσιέυοντας τις φωτογραφίες ενός κακομύρη γερμανού που τον βρήκαν στον δρόμο και τον χρησιμοποίησαν για να πρωσοποποιήσουν κάτι. Και αυτά τα λέω όχι γιατί δέν πιστεύω οτι υπήρξε ο μάρξ. φυσικά και υπήρξε. απλώς θέλω να δείξω πόσο εύκολο είναι ο καθένας να σκεφτεί ότι ανοησία θέλει, και να την πλασάρει ώς κάτι αληθηνό.

Θα προσπαθησω με απλό λόγο να σας εξηγήσω το αυτονόητο.
1. Πόσο λογική μπορεί να φαντάζει η άποψη ότι υπάρχει Θεός Χριστός για τον αναζητητή - ερευνητή;

2. Αν δεν φαντάζει λογική η ύπαρξη του Θεού τότε γιατί αναζητείται ο Χριστός Θεός μέσα στην ιστορία, εφόσον εκ των προτέρων, και δηλαδή πριν τα αποτελέσματα της αναζήτησης απορρίπτεται βάση της «λογικής»; Τι θα αποδείξει παραπάνω η ιστορία στην νόηση κάποιου ο οποίος πριν αναζητήσει Τον Θεό, θεωρεί ότι δεν είναι «λογικό» να πιστεύει σε ένα Θεό ο οποίος μάλιστα νίκησε τον θάνατο και αναστήθηκε; Δηλαδή αν Τον βρει ιστορικά τότε τι μέλει γενέσθαι; Θα καταργηθεί η «λογική» του και θα «πιστέψει» στην ανάσταση μέσω της ιστορίας; αν είναι τότε να καταργήσει την «λογική» Του τότε γιατί τα Ευαγγέλια δεν του φτάνουν τόσο ως ιστορική μαρτυρία όσο και ως σοφία λόγων Ενός και του Αυτού Θεανθρώπου, εφόσον αυτά πρώτα διδάσκουν την ύπαρξη του Θεού Χριστού και την Ανάστασή Του; Με αυτά τα Ευαγγέλια ήδη δεν θα πρέπει να καταργήσει την «λογική» του ο ερευνητής εφόσον επιθυμεί να βρει τον Θεό ή περιμένει και άλλες πολυποίκιλες μαρτυρίες; Πόσες μαρτυρίες δηλαδή πρέπει να είναι αρκετές για να αποδεχτεί τον Σωτήρα; Αλλά και πολλές να είναι ποια η διαφορά; Τι 10, τι 40, τι 50, αφού το ζητούμενο είναι πάντα το ίδιο; δηλαδή με άλλα λόγια η αποδοχή του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού και της νίκης Του πάνω στον θάνατο της Σάρκας; Φυσικά οι νεοΕθνικοί έχουν βάλει το χεράκι τους εδώ και αρνησάμενοι τον Κύριο οιοδήποτε μαρτυρία και αν υπάρχει υπέρ Αυτού κατηγορείται είτε ως «Εβραϊκή» είτε ως «Χριστιανική». Οιοσδήποτε ιστορικός αν ανάφερε ως αυτόπτης μάρτυς την Ανάσταση του Χριστού είναι σίγουρο ότι θα χαρακτηρίζονταν από αυτούς που δεν παραδέχονται τα Ευαγγέλια ως «τρελλός» ή «Ιουδαίος» κ.α. Ποία η διαφορά λοιπόν; Ιωάννου Α Δ' 5 «Αυτοί εκ του κόσμου τούτου είναι δια τούτο εκ του κόσμου λαλούσι, και ο κόσμος αυτούς ακούει 6. Ημείς εκ του Θεού είμεθα, όστις γνωρίζει τον Θεό ακούει ημάς, όστις δεν είναι εκ του Θεού δεν ακούει ημάς. Εκ τούτου γνωρίζωμεν το πνεύμα της αληθείας και το πνεύμα της πλάνης»

3. Αν πάλι φαντάζει λογική η ύπαρξη του Θεού μέσα στην Ιστορία τότε γιατί ο ερευνητής - αναζητητής ψάχνει την ιστορία και δεν αναζητεί Τον Ίδιο τον Θεό - Χριστό, εφόσον ο Θεός δεν αλλάζει κατάσταση και παραμένει Θεός στο πέρασμα του Χρόνου; Ή μήπως υποστηρίζει κανείς ότι ο Θεός Χριστός υπήρξε τον «καιρό εκείνο» και σήμερα εξαφανίστηκε; Μήπως κανείς θωρεί ότι ο Θεός είναι σαν τους θνητούς που εφόσον υπήρξαν μια φορά ιστορικά, σταμάτησαν να υπάρχουν έπειτα από τον θάνατό τους; Πόσο λογικό είναι να υποστηριχθεί κάτι ανάλογο για τον Θεό; Αν υποστηριχθεί ότι ο Θεός σήμερα αλλά και στο μέλλον δεν υπάρχει και δεν θα υπάρχει τότε γιατί Τον αναζητούμε; Ένεκα χάρη της έρευνας; Και αν δεν Υπάρχει Εκείνους (ου μη γένοιτο) προς ποία χάρη η ύπαρξη της Εκκλησίας μας;
και συνεχίζω να αναφέρω τις ιστορικες πηγές εκτός καινής διαθήκης
Παρά όμως τις σπάνιες μη χριστιανικές μαρτυρίες για την ιστορική ύπαρξη του Ιησού αυτές επαρκούν για την ιστορική βεβαίωσή της.


1.


Έτσι αν αφαιρέσουμε ακόμη και χωρίο του Ιουδαίου ιστορικού Φλάβιου Ιωσήπου (1 αιώνας μ.Χ) περί του Ιησού (Ιουδ. Αρχ. XVΙΙΙ 3.3) πάλι υπάρχουν δύο χωρία τα οποία επικυρώνουν τα λεγόμενα των Ευαγγελίων, το 1ο αναφέρεται στον θάνατο του Ιωάννη του Ευαγγελιστή (XVIII 3.3) και το 2ον στον θάνατο του Ιακώβου του αδελφού του «Ιησού του λεγόμενου Χριστού» (XX, 9, 1). Από το έργο του «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» γράφει για το Χριστό «Γίνεται δε κατά τούτον τον χρόνον Ιησούς, σοφός ανή, [ει γε άνδρα αυτόν λέγει Χρη] {ην γαρ παραδόξων ποιητής} [διδάσκαλος ανθρώπων των ηδονή ταληθεί δεχόμενων] και πολλούς μεν Ιουδαίους, πολλού δε και τον Ελληνικού επηγάγετο το Χρστός ούτος ήν, και αυτόν, ενδείξει των πρώτων ανδρών παρʽ ημίν σταυρώ επιτετιμηκότος Πιλάτου ουκ επαύσαντο οι το πρώτον αυτόν αγαπήσαντες. [εφάνη γαρ αυτούς τρίτην έχων ημέρα πάλιν ζώων, των θείων προφητών ταύτα τε και άλλα μύρια θαυμάσια περί αυτών ειρηκότων], εισέτι τε νων των χριστιανών τούδε ωνομασμένων ουκ επέλιη το φύλον». Υπό αμφισβήτηση σαν δικές του όμως βρίσκονται οι φράσεις μέσα σε αγκύλες.
2


Εξ άλλου στο Ταλμούδ, γίνεται λόγος περί θαυμαστών ιάσεων επί ονόματος Ιησού Χριστού και που πραγματοποίησε Χριστιανός που ονομάζονταν Ιάκωβος τον οποίο γνώριζε ο ραβίνος Ελιέζερ (90-110 μ.Χ.) καθώς και για ορισμένους λόγους του Ιησού που μαρτύρησε Χριστιανός δικαστής στον Γαμαλιήλ τον Βʼ (130 μ.Χ.). Ακόμη το Ταλμούδ αναφέρεται στην σταύρωση Του μόνο που για χώρο της σταύρωσης αναφέρει την Λύδδη που βρίσκεται στα ΝΔ της Παλαιστίνης.
3.


Από τους Εθνικούς ο συγγραφεύς ο Τάκιτος.), κατά πολλούς ο σημαντικότερος και πιο αξιόπιστος ρωμαίος ιστορικός, στα «Χρονικά του» (Αννάλια) 115 - 177 μ.Χ. μιλώντας για την πυρκαγιά της ρώμης από τον Νέρωνα 30 μόλις χρόνια μ.Χ. μας λέει ότι οι Χριστιανοί πήραν το όνομά τους από τον ιδρυτή τους Χριστό ο οποίος θανατώθηκε επί αυτοκράτορα Τιβερίου και του πραίτορα Ποντίου Πιλάτου. «Έτσι λοιπόν για να καταπνίξει τη φήμη (της πυρκαγιάς), ο Νέρωνας κατηγόρησε και τιμώρησε με τον πιο σκληρό τρόπο, μια τάξη ανθρώπων, που ήσαν μισητοί για τα ελαττώματα τους, τους οποίους το πλήθος ονόμαζε Χριστιανούς.. Ο Χριστός από τον οποίο προήλθε το όνομά θανατώθηκε επί Τιβερίου αυτοκράτορα και Ποντίου Πιλάτου επάρχου. Η ολέθρια αυτή δεισιδαιμονία, στην αρχή ελεγχόταν, για να ξεσπάσει ολόφρεσκη, όχι στην Ιουδαία, την πατρίδα της επιδημίας αυτής αλλά στην ίδια την Ρώμη, όπου όλα τα τρομερά κι αισχρά πράγματα του κόσμου μαζεύονται και βρίσκουν πατρίδα» (Tacit. Annal. XV, 38, 44).

Μερικοί αμφισβήτησαν αυτή την μαρτυρία του Τάκιτου, με γνωστότερο τον Gordon Stein, ο οποίος υποστήριξε πως η φράση με τον έπαρχο Πόντιο Πίλάτο ήταν μεταγενέστερη προσθήκη κάποιων Χριστιανών, επειδή ο Πόντιος Πιλάτος δεν ήταν έπαρχος αλλά πραίτορας, αλλά αυτό δεν είναι σε τίποτα απόλυτο μα μήτε και αποδείξιμο.

Η πιο σοβαρή αμφιβολία γιʼ αυτή την μαρτυρία οφείλεται στο ότι ο Τάκιτος επειδή δεν ήταν Ιουδαίος θα έπρεπε να αναφέρει τον Χριστό ως Ιησού, αν είχε ανατρέξει στα Ρωμαϊκά αρχεία. Αλλά αυτή η αμφιβολία δεν έχει να κάνει με την επέμβαση ή όχι χριστιανών εις την μαρτυρία του Τάκιτου αλλά με τις πηγές του ιδίου του Τάκιτου.
4.


Ο δε Γάιος Σουετώνιος Τράνκυλλος (75 -169 μ.Χ.) έγραψε έργα όπως το «De Viris Illustribus» και το «Βίοι Καισάρων». Σε δύο μέρη αναφέρει το Χριστό και τους Χριστιανούς. Στο βίοι Κλαυδίου 25/4 ( Vita Claud. XXV/4) μας λέει για τις καθημερινές έριδες και ταραχές εξ αιτίας του Χριστού (Chresto) επί Κλαύδιου και η οποία αναφορά επικυρώνεται στις «Πράξεις των Αποστόλων» όπου περιγράφεται και με τα κατάλληλα χωρία ποιος είναι ο Χριστός. Κάνοντας λοιπόν μνεία του διατάγματος της εκδίωξης των Εβραίων από τη Ρώμη το 53 μ.Χ., γράφει: «Τους Ιουδαίους, με υποκίνηση του Χριστού (impulsore Chresto) που θορυβούσαν τους έξωσε από την Ρώμη». Ενώ μιλώντας και αυτός για την πυρπόληση της Ρώμης λέει : «... υπέστησαν τιμωρίες οι Χριστιανοί, άνθρωποι νέας και κακοποιού δεισιδαιμονίας (supertitionis novae et maleficae)» (Βίος Νέρωνα, 16/2).

Θα μπορούσε βέβαια αυτός ο Χριστός να είναι και άλλο πρόσωπο με παρόμοιο όνομα που εκδιώχθηκε μαζί με τους Εβραίους της Ρώμης από αυτή την πόλη και όχι ο Χριστός των Ευαγγελίων της Ναζαρέτ και της Ιουδαίας.
5.


Η επιστολή του Πλινίου εις τον Τραϊανό (Epist. X, XCVI) επιβεβαιώνει όχι μόνο την τρομερή διάδοση του Χριστιανισμού αλλά και την φοβερή πίστη των ανθρώπων εις τον Χριστό τα πρώτα εκείνα χρόνια της διαδόσεως της νέας πίστης.
6.


Ο Αλεξανδρινός Ιουδαίος Φίλων αναφέρει όχι τον Χριστό αλλά πλήθος περιστατικών της Καινής Διαθήκης.
και συνεχίζω για αυτούς που δεν πείστηκαν :
Οι αρνούμενοι την ύπαρξη του Χριστού παραμερίζουν αυθαίρετα τα Ευαγγέλια. Αυτά μπορεί να συγγράφτηκαν για θρησκευτικούς σκοπούς αλλά στήριζαν το σκοπό αυτό με γεγονότα πραγματικά και ιστορικά. Μόνο εις το προοίμιο του Λουκά αν κοιτάξει κανείς, πείθεται ότι αυτός συγγράφει με πνεύμα αυστηρά ιστορικό και δεν υπερβάλει καθόλου ο Hettinger όταν αναφέρει ότι το προοίμιο αυτό είναι σχεδόν ίδιο με αυτό του Θουκυδίδη. Αν πάλι σκεφτεί κανείς ότι τα Ευαγγέλια συγγράφηκαν τον 1 αιώνα μ.Χ. και περίπου το 80 όπου και παραλείφθηκαν από πολλά χέρια σύγχρονα του Ιησού μαρτυρώντας τον πρωτότυπο χαραχτήρα του δύναται να συμπεράνει κανείς την ιστορικότητά του.

Η εικόνα που δίνουν τα Ευαγγέλια για τον Ιησού είναι καταπληκτική αλλά υπερβαίνει κατά πολύ την ανθρώπινη σύλληψη και επινόηση. Όλα τα αριστουργήματα της ανθρώπινη συλλήψεως οφείλονται σε προικισμένα πρόσωπα με εξαιρετικό πνεύμα, έτσι αν ο Ιησούς είναι επινόηση θα πρέπει να αποτελεί δημιουργία προσώπων εξαιρετικής μεγαλοφυΐας και ηθικής έξαρσης.

Η δυσκολία όμως της επινόησης είναι ανυπέρβλητη καθόσον όχι ένας αλλά περισσότεροι έγραψαν για τον Ιησού και ο καθένας πλούτιζε την εικόνα αυτού με ιδιαίτερα χαραχτηριστικά. Γιʼ αυτό διατηρεί μέχρι σήμερα την αξία της η γνώμη του Ρουσσώ «Φίλε μου δεν επινοούν κατά αυτόν τον τρόπο. Θα ήταν περισσότερο ακατανόητο το να συμφωνήσουν πολλοί άνθρωποι για να κατασκευάσουν το βιβλίο αυτό, παρά να υπάρξει πραγματικά ένας που να παράσχει με τον βίο του το αντικείμενο της συγγραφής του βιβλίου αυτού. Ποτέ συγγραφείς Ιουδαίοι δεν ήταν δυνατό να επινοήσουν την ηθική αυτή. Το Ευαγγέλιο δεν έχει χαραχτήρες αληθείας τόσο μεγάλους και αμίμητους, ώστε ο επινοητής θα εξέπληττε περισσότερο από τον ήρωα, ο οποίος θα επιτελούσε τα γραφώμενα στο Ευαγγέλιο» (Emile IV)

Η μαρτυρία του Παύλου, που και αυτή παρεξηγείται και παρακάμπτεται από τους αρνούμενους την ύπαρξη του Ιησού, είναι ιδιαιτέρου σοβαρότητας και βάρους καθόσον ο Παύλος ήταν από τους φανατικούς Φαρισαίους και διώκτες του Χριστιανισμού που μεταπήδησε στην τάξη των μαρτύρων του Ιησού. Οι 4 μεγάλες επιστολές του αποτελούν γραπτά μνημεία αδιαφιλονίκητης γνησιότητας (αναφορά στην γέννηση, γενεαλογικού δένδρου, θάνατος, τριήμερη ταφή, θεία ευχαριστία, ανάσταση και φανέρωση σε διάφορα πρόσωπα.)

Τέλος πρέπει να λάβουμε υπʼ όψιν την τεράστια διάδοση του Χριστιανισμού και η οποία αποτελεί μοναδική εξαίρεση προς όλες τις άλλες θρησκείες των οποίων οι ιδρυτές μπορούν και να αγνοηθούν από τους πιστούς τους εφόσον στηρίζεται πλήρως στην ζωή και την δράση του Ιησού Χριστού. Άλλωστε αυτό είναι Χριστιανισμός, διδασκαλία και πίστης εις Αυτόν. Χωρίς Ιησού Χριστό ο Χριστιανισμός θα ήταν μηδέν. Αποτελεί ο Χριστός τον αιώνιο θεμέλιο λίθο της πίστης. Ο Couchould (που αρνείται την ύπαρξη του Χριστού) ομολογεί ότι «οι αναλογίες του Χριστού είναι εκτός κάθε συγκρίσεως και το μεγαλείο Του μόλις δύναται να κατανοηθεί. Η ιστορία της Δύσεως μέσα στο ρωμαϊκό κράτος διατάσσεται από ένα κεντρικό γεγονός: την περιληπτική αναπαράσταση του Χριστού και τον απολυτρωτικό θάνατό Του. Όλα όσα έγιναν στην Δύση για τους επόμενους 15 αιώνες γίνονται κάτω από την γιγαντιαία σκιά του σταυρού. Ο Ιησούς διαδέχθηκε τον Καίσαρα στην κυριαρχία του κόσμου. Η βασιλική Του όψης χαράσσεται έναντι εκείνης των αυτοκρατόρων στα νομίσματα του Βυζαντίου. Αυτός δίδει όλα τα στέμματα και όλες τις εξουσίες προέρχονται και επιστρέφουν σε Αυτόν. Κατέστη το Άλφα και το Ωμέγα, ο Πρώτος και ο Έσχατος εκ του στόματος Του οποίου εκπορεύεται ρομφαία δίστομος οξεία και ο Οποίος έχει τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη. Γιʽ αυτό οικοδομήθηκε η Αγία Σοφία και ο καθεδρικός του Chartres. Ακόμη και σήμερα ο Ιησούς αποτελεί την ενδότερη σύνθεση των κοινωνιών της Δύσης. Πριν ακόμη γεννηθούν αφιερώνονται σε Αυτόν οι ψυχές. Τι να πει κανείς; Στην καρδιά του ανθρώπου ο Χριστός είναι πολύ μεγάλος. Διαφεύγει από όλα τα συνήθη μέτρα της Ιστορίας. Εκατό τόμοι δεν φτάνουν για να Τον περιγράψουν» (Couchould ενθ. Ανωτ. Σελ. 13-18)



Τα χριστιανικά ελληνικά μοναστήρια & εκκλησίες είναι εφάμιλλες αρχιτεκτονικά με τους αρχαίους ελληνικούς Εθνικούς ναούς





Όταν λάβει κανείς επίσης υπʼ όψιν του την κοινή παραδοχή ότι η ιστορική επίδραση του Ιησού και η ηθική κυριαρχία υπήρξε μοναδική και πρωτοφανής, είναι αδύνατο να παραδεχθεί ότι ο Ιησούς αποτελεί θρύλο και μύθο της φαντασίας δημιούργημα. Αυτή η άποψη όχι μόνο ξεφεύγει από τα όρια της λογικής και του πιθανού αλλά κατευθύνεται στα όρια του παράλογου και του ασύστατου. Ότι μπορεί να στηρίζεται επί του ψέματος και του μηδενός αποτελεί άποψη που καμιά σοβαρή διάνοια δεν δύναται να διανοηθεί. Ό ίδιος ξανά Couchould στο τέλος αναγκάζεται να παραδεχθεί και να ομολογήσει ότι «Ο βίος του Ιησού δεν είναι μύθος, ούτε σύμβολο, αλλά πνευματική πραγματικότητα, περισσότερο πραγματική στα μάτια των πνευματικών από οποιαδήποτε περιορισμένη (στα φυσικά όρια) ύπαρξη» (ενθ. Ανωτ. Σελ. 91)

Όταν ένας πολιτισμός παρακμάζει, τότε ξεφυτρώ*νουν σαν μανιτάρια οι δεισιδαιμονίες, οι αιρέσεις, οι αρρωστημένοι μυστικισμοί. Όταν ένας πολιτισμός απαρνείται τις αξίες πού τον στήριξαν και παραμερίζει τη φωτισμένη χριστιανική πίστη, αποπροσανατο*λίζεται και χάνεται στα σκοτεινά μονοπάτια του αθεϊσμού. Αυτοί πού δυσκολεύονται νά πιστέψουν στον αληθινό Θεό, δίνουν με την πιο μεγάλη ευκολία την εμπιστοσύνη τους σε γελοιότητες ή άφελότητες, στους «βέβηλους και γραώδεις μύθους», του σκοτα*δισμού. Ισχύει εκείνο πού έγραφε ο Πασκάλ: «Άπι*στοι οι πιο εύπιστοι».(Από την "ΖΩΗ")
Υπάρχουν και άθεοι.Εί*ναι νεκρική πομπή αρνητών που πορεύεται με στι*γματισμένο μέτωπο, για να θάψει τη νεκρή της πί*στη. Φθάνουν στην είκόνα του Χριστου, τη φτύ*νουν και βγαίνουν έξω ζωντανοί. Ζωντανοί, άλλα νεκροί Αυτό δεν καταργεί την παγκοσμιότητα τής θρησκείας. Το ότι υπάρχουν τυφλοί δεν σημαίνει, πώς τα μάτια δεν είναι έμφυτα στον άνθρωπο. Και επειδή υπάρχουν άπιστοι δεν σημαίνει, πώς δεν υπάρχει Θεός. Ή ψυχή στην φυσική της κατάσταση στρέφεται στον Θεό, όπως ή μαγνητική βελόνα στον βορά. Ή βλάβη τής βελόνας δεν καταργεί τον βορά, όπως ή τύφλωση μερικών δεν καταργεί την όραση των υγειών.
Κάποτε σε μία πόλη υπήρχε κάποιος πού καυχιόταν για την επιστήμη του. Έλεγε ότι είναι άθεος και προσπαθούσε νά κάνη κι άλλους άθεους. Ένας νεα*ρός, πού εργαζόταν κοντά του άλλά δεν παραδεχόταν τις ιδέες του αφεντικού του, για να απόδειξη τη βλακεία της αθε*ΐας τι μηχανεύθηκε ο ευφυής αυτός νέ*ος; Πήγε σʼ ένα κατάστημα, πού πουλούσε σχολικά είδη και παιχνίδια, και πήρε μία υδρόγειο σφαίρα από 'κείνες πού κατασκευάζουν τα εργοστάσια για σχολι*κή χρίση. Την πήρε και την τοποθέτησε πάνω στο γραφείο του άθεου αφεντικού του εν απουσία του. Όταν ο άθεος πήγε στο γραφείο του και είδε την υδρόγειο σφαίρα, απόρησε και θέλησε νά μάθη ποιος την έβαλε εκεί.

—Κανένας, είπε ο νεαρός. Μόνη της έγινε.—Κανένας! Μα είναι δυνατόν; είπε ο άθεος.—Κανένας, σου λέω! επέμενε ο νεα*ρός.—Αϊ, τότε δεν εί*σαι στα καλά σου. Πρέπει νά σε εξέ*ταση ψυχίατρος.Και ο νεαρός του απάντησε-
—Αν εγώ, πού λέω ότι αυτή ή υ*δρόγειος σφαίρα έ*τσι παρουσιάστηκε, πρέπει νά εξετασθώ από ψυχίατρο, τότε εσύ, πού τολμάς και λες ότι όλος ο κόσμος έγινε έτσι, θα έ*πρεπε προ πολλού νά είχες κλεισθεί σε φρενοκομείο.
όλα τα video που παρουσιάζετε όλοι εσείς με σκοπό την βλασφημία στο πρόσωπο του Χριστού αποδεικνύετε με τον πιο περίτρανο τρόπο την ανυπαρξία πνευματικότητος και κριτικής σκέψης αφού δέχεσθε αβίαστα τις ανηθικότητες που πρεσβεύουν και αππορίπτετε a priori τον ορθό λόγο του Χριστού :αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, άγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ