Aνταγωνισμός στη Σχέση

Ηρώ

Διακεκριμένο μέλος

Η Μαρούλι αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 39 ετών και επαγγέλεται Αρχιτέκτονας. Έχει γράψει 6,569 μηνύματα.
Έχετε αισθανθεί ποτέ να θέλετε να πετύχετε περισσότερα από τον/την σύντροφό σας;
Τι είναι αυτό που το προκαλεί;
Είναι η φύση των ανθρώπων που το αισθάνονται (εγωιστές/περήφανοι) ή ο έρωτας το κάνει τετοιο;

Όταν εκδηλώνεται ανταγωνισμός στις ερωτικές σχέσεις, υπάρχει αγάπη;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jrot6

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jrot6 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,535 μηνύματα.
Εγω προσωπικα δεν νιωθω καθολου ανταγωνισμο για τη συντροφο μου..

Ισα,ισα χαιρομαι πολυ με τις επιτυχιες της..

Δεν ξερω αν υπαρχει αγαπη που να βγαζει ανταγωνισμο,αυτο που ξερω σιγουρα ειναι οτι εγω δεν θα μπορουσα να γινω δεκτης μιας τετοιας αγαπης..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

zanin

Διάσημο μέλος

Η zanin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 2,838 μηνύματα.
συμφωνώ με jrot.

ανταγωνισμό να νιώθεις με συνάδελφο, όχι με αυτόν που αγαπάς. αυτόν που αγαπάς θέλεις το καλό του και να είναι πάντα ευτυχισμένος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Burp

Δραστήριο μέλος

Η Burp αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 33 ετών, επαγγέλεται Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Νορβηγία (Ευρώπη). Έχει γράψει 786 μηνύματα.
δν νομίζω να είναι δύσκολο κάποιος να δεί τον άλλον έστω και λίγο ανταγωνιστικά
αυτό γενικά σαν λαός το έχουμε δηλ να φθονούμε την επιτυχία του άλλου, να νιώθουμε λίγο κατώτεροι που ο άλλος κατάφερε κάτι καλύτερο από μας, να πατάμε επι πτωμάτων έτσι ώστε να καταφέρουμε αυτό που θέλουμε,γενικά δν φημιζόμαστε για τν συλλογικότητα μας
και αυτό δν ισχύει μόνο στις ερώτικες σχέσεις, ίσως εκεί λιγότερο
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Youki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Youki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,378 μηνύματα.
Χμ...θα διαφωνήσω λιγάκι. Ναι στη δική μου σχέση υπάρχει ανταγωνισμός. Και σε όλες μου τις σχέσεις νομίζω υπήρχε. Η μάλλον καλύτερα συναγωνισμός. Δεν θελω να πετύχω περισσότερα από το συντροφό μου για να είμαι καλύτερη. Οι δικές του επιτυχίες όμως με παρακινούν να κάνω κι εγώ πράγματα για να γίνομαι καλύτερη. Και χαίρομαι όταν συμβαίνει και το αντίθετο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

ria82

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η silence αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 203 μηνύματα.
υποτιθεται οτι οταν αγαπας εναν ανθρωπο θελεις το καλύτερο για εκείνον, θέλεις να τον βλέπεις να ανεβαίνει ψηλά, να είναι χαρούμενος, να νιώθει καλα.
χαίρεσαι με την χαρά του και λυπάσαι με την λύπη του, βοηθόντας τον πάντα να ξεπεράσει το προβλημά του.
νομίζω οτι είναι πολυ εγωιστικό να βλέπεις τον συντροφό σου ανταγωνιστικά, δεν νομιζω πως έχετε κάτι να χωρίσετε, σκέψου το ενδεχόμενο να σκεφτοταν κ εκεινος το ιδιο για εσένα?
πως θα ενοιωθες?
εγω ασχημα σίγουρα.
το αν θες εσυ να φτάσεις ψηλά και να πετύχεις, είναι δικό σου θέμα και όπως ειπε και η ζανιν ανταγωνισμο(ισως συναγωνισμο, γιατι κάποιες φορες ο ανταγωνισμός μας κάνει να γινόμαστε εριστικοι) νοιωθεις με εναν συναδελφο, οχι με αυτον που αγαπας.

Το βασικότερο είναι να νιώθεις την αγάπη του άλλου...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Ενας πραγματικά καλός άνθρωπος και ένας ωριμος και ψαγμένος χαρακτήρας ποτέ δεν σκέφτεται να πατησει πανω σε αυτον που αγαπα! Ισως να παρακινειται, να φιλοδοξει ταπεινα, οπως ειπε πιο πανω ενα μελος, ποτε ομως πατωντας επι πτωματος γιατι αυτο μετα μεταφραζεται ως βολεμα, ως ''σε εχω για να σε ρουφαω, να σου παιρνω ολα τα καλα και να ανεβαινω χαρη στις πλατες σου ψηλα''! και συντομα ομως τα ζωα ξυπνουν καποια στιγμη! Αυτο δε συμβαινει μονο στις ερωτικες σχεσεις αλλα και σε ολες τις αλλες!

Πρεπει να μαθουμε να διαχωριζουμε τον εγωισμο απο τον θαυμασμο, τη ζηλια απο τον φθονο, τον ανταγωνισμο απο τν συναγωνισμο! Ο εντοπισμός και ο προσδιορισμός των πραγματικών μας θέλω εξαρτάται από το πόσο φιλοσοφημενοι ειμαστε εμεις σαν οντοτητες, γνωριζοντας εξαρχης πως ο εκαστοτε φιλος μας ειναι μοναδικος και δε θα του μοιασουμε σε καμια περιπτωση, τη θεση του οπως και τη θεση μας κανεις δεν μπορει να κλεψει!
γιατι ειμαστε οι ξεχωριστοι αυτης της καρεκλας!

αν μια γυναικα- η αντρας σκεφτει ετσι συμβαινει το εξης και το εχω σαν εικονα -οπως ολα ταχω σαν εικονες-στο μυαλο μου- Αν στη πορεία της η γυναικα αυτη συναντα ωραία τοπία που την κάνουν να χαλαρωνει αλλά με ανεβασμένη την λιμπιντο, ισορροπει και ετσι αναβαθμιζεται.τότε είναι σε καλό δρόμο και αυτονομα και συντροφικα!!Αν αυτό το ταξίδι δεν την ικανοποιεί τελικα-φαινεται μετα απο λιγο καιρο μια γυναικα- η αντρας- που δνε ειναι ευχαριστημενοι απο τη ζωη τους, τότε οι επιθυμιες και οι προσδοκίες στο δρόμο που θελησε να παρει η ιδια δεν είναι δικά της! ειναι αλλου και τεινει να χασει το παιχνιδι! τι τεινει δηλαδη? το χει χασει ηδη!
γιατι μιλαω για την γυναικα ομως?
μηπως να συνελθουμε κι εμεις οι γυναικες λιγακι σημερα? συμφωνω στην ισοτητα αλλα σε μηπως παραεγινε το κακο?
δε τα βαζω με τις γυναικες σαν προσωπικοτητες αφου ειναι δεδομενο πως εχουμε αλλα μυαλα απο αυτα των αντρων κι αυτο δεν αλλαζει, τα βαζω με την γυναικεια νοοτροπια σημερα που κατα γενικη ομολογια η γυναικα εχει γινει υπεροπτικη και δε δινει ευκαιριες παρα μονο ζητα να παρει οσα εχασαν παλιοτερες γενιες γυναικων. δεν ειναι ετσι. μπορει να ειναι μονη εξ επιλογης απαρνουμενης τον ερωτα(που πληγωνει) κι οχι γιατι ειναι απαιτητικη?? εκει της λεω μπραβο!αν αγαπας εναν αντρα, τον εχεις ψηλα πολυψηλα και χαιρεσαι με την ευτυχια του και τα βηματα του, δε πας πανω του να του μοιασεις, να κανεις οσα κανει, να προσπαθησεις να βγαλεις οσα βγαζει. ζηλια, εγωισμος και αυταπατες.
υπαρχει βεβαια και το αντιστροφο, ανδρες να ζηλευουν και να βλεπουν ανταγωνιστικα τις γυναικες τους ομως αυτο ειναι σε μειοψηφια, απο τη φυση του ο αντρας ειναι ο δουλευταρας ενω αντιθετα η γυναικα ειναι το δεξυ χερι και η κεφαλη, ειναι η εμπνευση, η μουσα και η ιδεα.

Οι ολέθριες σχεσεις έρχονται από ολέθρια μυαλά. απο μυαλα με τασεις αυτοκαταστροφικες, έλλειψη αγάπης για τον εαυτό μας δηλαδη δεν κανουμε το καλυτερο δυνατο για μας και παραλληλα δε συμπορευομαστε με τις φιλοδοξιες του αγαπημενου μας.η σχεση που δεν εξελισσει και δε βελτιωνει τα ατομα ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ειναι για κλαμματα, πολλες φορες μου ρχεται να βαλω τα κλαμματα η και τα γελια καμια φορα οταν βλεπω τετοια ζευγαρια!! 1+ 1= 2 οχι 1+1=1!!!! απλα μαθηματικα!(με τα οποια πιστευα δε τα παω καλα αλλα εκανα λαθος)
ασχημο να προσπαθεις να γινεις ιδιος με τον αλλον, χανεις την μπαλα τελειως κι αμα μεινεις μονος εκει τρως την ξενερα γιατι ξαφνικα αντιλαμβανεσαι πως οσα εκανες τα κανες με τη βοηθεια αυτου, με οσα του ρουφηξες(ειτε υλικα ειτε κυριως ψυχικα) και το χειροτερο?? δεν ειναι δικα σου!!! καταλειπα παιδικης ηλικιας η καποιας ψυχαναγκαστικης ασθενειας αυτες οι συμπεριφορες αν γινονται επανειλημμενα με κινητρο. δεν εμαθαν ποτε αυτοι οι ανθρωποι να μοιραζονται, να δινουν και να προσπαθουν ατομικα παρα μονο να θελουν να ρουφουν οσα βρισκουν ευκαιρα. αυτονομια και συντροφικοτητα, λεει πολλα.

Οταν υπάρχει πραγματικός έρωτας και αγάπη όλα πανε ρολοι, κυλουν σαν νερο.
Οι περισσότερες όμως σχέσεις σήμερα είναι ανταγωνιστικες και το κακο ειναι πως ειναι τοσο τυφλοι(η ετσι διδαχτηκαν) καποιοι ανθρωποι που το θεωρουν και φυσιολογικο αυτο!!
Η ευθύνη ειναι και των δυο σε αυτο.
Στο εξωτερικό δεν είναι ετσι ταπραματα, εδω θα πεσει τρελη σφαλιαρα-μεταφορικα- μεχρι ναλλαξουν τα πραματα, η απελευθερωση μας. ας μην ξεχνας, ηρω, πως σημερα ενα ζευγαρι με διαφορες στο επάγγελμα ή επίπεδο εχει να ερθει φεις του φεις με εαυτο και περιβαλον γυρω γυρω.καλα στεκει η προκαταληψη παντως! και ειμαστε 2010 σχεδον.

η αγαπη δεν αναγνωριζει επιπεδα κι ανταγωνισμο!αλλιως παιρνει θεση ο εγωισμος αυτο το τερας μου τη δινει απιστευτα και προσπαθω συνεχεια να το ξεκολλαω απο πανω μου γιατι ολοι τον εχουμε και βγαινει σε ανυποπτο χρονο δε προειδοποιει!! ειναι ελαττωμα κι ως τετοιο πρεπει να το εκλαβουμε και να το διωξουμε απο πανω μας, δε θα στεριωσει ποτε σχεση ετσι! ειναι το αντιθετο της αξιοπρεπειας που ειναι η αρετη! πολυ δυσκολο να φυγει η βδελα απο πανω μας!

ο εγωισμος ειναι η τιμωρια μας... ο καθενας ξεχωριστα λοιπον και οι δυο κοινη πορεια, θεικο, οχι ανθρωπινο ομως.. θελει καθημερινη δουλεια με τον εαυτο, ποιος δινει χρονο σε αυτην την επιπονη διαδικασια που ομως τοσο δημιουργικη??
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Youki

Πολύ δραστήριο μέλος

Η Youki αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 1,378 μηνύματα.
υποτιθεται οτι οταν αγαπας εναν ανθρωπο θελεις το καλύτερο για εκείνον, θέλεις να τον βλέπεις να ανεβαίνει ψηλά, να είναι χαρούμενος, να νιώθει καλα.
χαίρεσαι με την χαρά του και λυπάσαι με την λύπη του, βοηθόντας τον πάντα να ξεπεράσει το προβλημά του.

Γιατί το ένα αναιρεί το άλλο?
Προφανέστατα θέλω το καλυτερο για τον άνθρωπό μου, θέλω πανω κι από το καλύτερο. Και όσο πιο ψηλά γίνεται θέλω να ανέβει και τον αγαπάω και χαίρομαι με τις χαρές του περισσότερο απότι με τις δικές μου και λυπάμαι με τις λύπες του περισσότερο απότι για τις δικές μου.
Δεν είναι καλύτερο όμως και για κείνον να εξελίσσομαι σαν άνθρωπος έχοντας σαν ερέθισμα τις δικες του επιτυχίες?

το αν θες εσυ να φτάσεις ψηλά και να πετύχεις, είναι δικό σου θέμα και όπως ειπε και η ζανιν ανταγωνισμο(ισως συναγωνισμο, γιατι κάποιες φορες ο ανταγωνισμός μας κάνει να γινόμαστε εριστικοι) νοιωθεις με εναν συναδελφο, οχι με αυτον που αγαπας.

Το βασικότερο είναι να νιώθεις την αγάπη του άλλου...
Γιατί είναι κακό αν πχ ο συντροφός μου βρεί την ονειρεμένη δουλειά να παρακινηθώ κι εγώ να βρω μια ονειρεμένη δουλειά,ξεκολώντας από το "ωχου μωρε όλες οι δουλειές ίδιες είναι - καλά είμαι κι εδώ?".
Και γιατί είναι μόνο το επαγγελματικό? Γιατί είναι κακό αν ο συντροφός μου είναι φανταστικος τενιστας να προσπαθήσω κι εγώ (αν υποθεσουμε ότι μου αρέσει το τενις) να γίνω καλή (θα παίζαμε και μαζί και θα περνάγαμε τελεια)? Γιατί είναι κακό αν παίζει υπέροχη κιθάρα να κάνω μαθηματα ορθοφωνίας και να γίνω τοπ τραγουδιστρια (θα καναμε και γκρουπάκι!!! :p)?

Οχι για να γίνω καλύτερή ΤΟΥ, αλλά για να γίνω καλύτερη απότι είμαι τώρα

edit:Επειδή γραφαμε ταυτόχρονα με τη mind και για να μην παρεξηγηθώ, τα παραδείγματα ισχύουν given ότι μου αρεσει το τενις και το τραγουδι και όχι σώνει και ντε για να κάνω αυτό που κάνει ο άλλος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Γιουκι αυτα που λες εχουν να κανουν με συναγωνισμο, κινητρο να γινω καλυτερος/η.
η ηρω μιλα για ανταγωνισμο που ειναι εναντια σην αγαπη και γιαυτο πηγα παραπερα. αυτο που λες λοιπον, δεν ειναι λαθος/κακο, οι περισσοτεροι ερωτευονται απο θαυμασμο προς τον αλλο, ομως ερωτας. κι ο ερωτας κρυβει αρκετο εγωισμο μεσα του. η αγαπη ερχεται πολυ μετα. το ασχημο ισως σε αυτες τις περιπτωσεις που αναφερεις ειναι πως τετοιοι συντροφοι ιωσς καταφερουν να αλλαξουν την κοσμοθεωρια σου κι οταν τους χασεις για οποιονδηποτε λογο να τους θεοποιησεις. γι αυτο εγω θεωρω πιο φρονιμο το κινητρο να βρισκεται απο εμας κι οχι απο τον συντροφο εξ ολοκληρου αλλα ακομα κι αν αυτο συμβει να εχουμε καταφερει με δουλεια να υπαρξουμε κι εμεις κινητρο για εκεινον ετσι ωστε να υπαρξει ισορροπια.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

jrot6

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο jrot6 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 43 ετών, επαγγέλεται Αεροσυνοδός και μας γράφει απο Βόρεια Μακεδονία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,535 μηνύματα.
απο τη φυση του ο αντρας ειναι ο δουλευταρας

Eγω παντως απο τη φυση μου ειμαι τεμπελαρας..:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

zanin

Διάσημο μέλος

Η zanin αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 37 ετών και μας γράφει απο Ηράκλειο (Αττική). Έχει γράψει 2,838 μηνύματα.
Γιατί το ένα αναιρεί το άλλο?
Προφανέστατα θέλω το καλυτερο για τον άνθρωπό μου, θέλω πανω κι από το καλύτερο. Και όσο πιο ψηλά γίνεται θέλω να ανέβει και τον αγαπάω και χαίρομαι με τις χαρές του περισσότερο απότι με τις δικές μου και λυπάμαι με τις λύπες του περισσότερο απότι για τις δικές μου.
Δεν είναι καλύτερο όμως και για κείνον να εξελίσσομαι σαν άνθρωπος έχοντας σαν ερέθισμα τις δικες του επιτυχίες?


Γιατί είναι κακό αν πχ ο συντροφός μου βρεί την ονειρεμένη δουλειά να παρακινηθώ κι εγώ να βρω μια ονειρεμένη δουλειά,ξεκολώντας από το "ωχου μωρε όλες οι δουλειές ίδιες είναι - καλά είμαι κι εδώ?".
Και γιατί είναι μόνο το επαγγελματικό? Γιατί είναι κακό αν ο συντροφός μου είναι φανταστικος τενιστας να προσπαθήσω κι εγώ (αν υποθεσουμε ότι μου αρέσει το τενις) να γίνω καλή (θα παίζαμε και μαζί και θα περνάγαμε τελεια)? Γιατί είναι κακό αν παίζει υπέροχη κιθάρα να κάνω μαθηματα ορθοφωνίας και να γίνω τοπ τραγουδιστρια (θα καναμε και γκρουπάκι!!! :p)?

Οχι για να γίνω καλύτερή ΤΟΥ, αλλά για να γίνω καλύτερη απότι είμαι τώρα

edit:Επειδή γραφαμε ταυτόχρονα με τη mind και για να μην παρεξηγηθώ, τα παραδείγματα ισχύουν given ότι μου αρεσει το τενις και το τραγουδι και όχι σώνει και ντε για να κάνω αυτό που κάνει ο άλλος.
ναι αλλά το θέμα είναι να βελτιώνεσαι για τον ίδιο σου τον εαυτό για εσένα- και όχι για τον άλλον. ο άλλος σε αγαπά για αυτό που είσαι και όχι για αυτό που θα γίνεις ;)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Eγω παντως απο τη φυση μου ειμαι τεμπελαρας..:D

το θεωρεις καλο?
αμα το θεωρεις καλο αυτο εσυ εγω χατηρι δε ΣΕ χαλαω!:clapup:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Έχετε αισθανθεί ποτέ να θέλετε να πετύχετε περισσότερα από τον/την σύντροφό σας;
Τι είναι αυτό που το προκαλεί;
Είναι η φύση των ανθρώπων που το αισθάνονται (εγωιστές/περήφανοι) ή ο έρωτας το κάνει τετοιο;

Ναι, δυστυχώς, το έχω ζήσει αυτό. Η δική της επιτυχία σε κάτι που πίστευα ότι εγώ είμαι καλύτερος από αυτήν, η έλλειψη ευκαιριών που είχα για να το αποδείξω, η ύπαρξή μου στη σκιά της, η οικονομική της ισχύς ενώ εγώ ήμουν ο φτωχός συγγενής, οι απαξιωτικές εργασίες που έτυχε να κάνω, έναντι της εργασίας με υψηλό κοινωνικό στάτους που εκείνη είχε, το επακόλουθο "πάνω χέρι" που πήρε εκείνη δικαιωματικά και με το έτσι θέλω στη σχέση, με γέμιζαν με αισθήματα κατωτερότητας και με οδήγησαν σε συνολική παρακμή. Δεν ήθελα καν να κυκλοφορώ στους κύκλους της, όπου ήμουν απλά "ο κύριος της Κυρίας".

Το διαζύγιο και τα όσα επακολούθησαν, αποτελούν μια εντελώς φυσιολογική εξέλιξη, το άκρως αναμενόμενο.

Αν είναι στη φύση των ανθρώπων γενικά, ή στη δική μου, ή στη δική της, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Ίσως είναι στη φύση κάποιων ανθρώπων να τρίβουν την επιτυχία τους στη μούρη του συντρόφου τους, ίσως πάλι είναι στη φύση κάποιων άλλων να νιώθουν κομπλεξικά με τις επιτυχίες του "αγαπημένου" τους και να πεθαίνουν απ' τη ζήλεια. Η κότα ή το αυγό άραγε; Ποτέ δεν θα το μάθω, ίσως επειδή οι απαντήσεις δεν θα μου αρέσουν καθόλου όπως και νά 'χει. Ignorance is bliss!!

Όταν εκδηλώνεται ανταγωνισμός στις ερωτικές σχέσεις, υπάρχει αγάπη;

Όχι, απερίφραστα όχι!!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Ναι, δυστυχώς, το έχω ζήσει αυτό. Η δική της επιτυχία σε κάτι που πίστευα ότι εγώ είμαι καλύτερος από αυτήν, η έλλειψη ευκαιριών που είχα για να το αποδείξω, η ύπαρξή μου στη σκιά της, η οικονομική της ισχύς ενώ εγώ ήμουν ο φτωχός συγγενής, οι απαξιωτικές εργασίες που έτυχε να κάνω, έναντι της εργασίας με υψηλό κοινωνικό στάτους που εκείνη είχε, το επακόλουθο "πάνω χέρι" που πήρε εκείνη δικαιωματικά και με το έτσι θέλω στη σχέση, με γέμιζαν με αισθήματα κατωτερότητας και με οδήγησαν σε συνολική παρακμή. Δεν ήθελα καν να κυκλοφορώ στους κύκλους της, όπου ήμουν απλά "ο κύριος της Κυρίας".

Το διαζύγιο και τα όσα επακολούθησαν, αποτελούν μια εντελώς φυσιολογική εξέλιξη, το άκρως αναμενόμενο.

Αν είναι στη φύση των ανθρώπων γενικά, ή στη δική μου, ή στη δική της, δεν μπορώ να το γνωρίζω. Ίσως είναι στη φύση κάποιων ανθρώπων να τρίβουν την επιτυχία τους στη μούρη του συντρόφου τους, ίσως πάλι είναι στη φύση κάποιων άλλων να νιώθουν κομπλεξικά με τις επιτυχίες του "αγαπημένου" τους και να πεθαίνουν απ' τη ζήλεια. Η κότα ή το αυγό άραγε; Ποτέ δεν θα το μάθω, ίσως επειδή οι απαντήσεις δεν θα μου αρέσουν καθόλου όπως και νά 'χει. Ignorance is bliss!!



Όχι, απερίφραστα όχι!!

γιαυτο λεω εγω... γυναικες χαλαρωστε τα ηνια αφηστε τους να αναπνεουν, να κανουν οσα γουσταρουν.
(για οσες βγαζουν περισσοτερα και ειναι εργασιομανεις, αυτες και κανενας αλλος)
δε φταιει εκεινη χαος, η εποχη μας φταιει και ο τροπος ανατροφης, οσα στερηθηκαν οι γονεις τα περνουν στα παιδια.
γιατι να μη γεννηθω αντρας να ριχνω καμια σφαλιαρα? (μεταφορικα)

να πω και κατι σχετικοασχετο? φαση ανακυκλωσης αυτα που ζουμε σημερα ειναι και θα περασει. οι γυναικες θα βαρεθουν μονες τους και οι αντρες θα κουραστουν να πεφτουν απο τη μια αγκαλια στην αλλη χωρις συναισθημα. θαναζητησουν αυτο που ειναι φτιαγμενοι, την αγαπη, μου δινεις, σου δινω και δε ζητω ανταλλαγμα, πας μπροστα, σε συγχαιρω και περπατω διπλα σου.


''θελω να συμπορευομαστε, δε θελω να σαι ουτε πισω μου ουτε μπρος μου... θελω να περπαταμε παρεα, ντυμενος αλλιως εσυ, ντυμενη αλλιως κι εγω.. δεν ειμαστε διδυμα.. ειμαστε ενα υπεροχο ζευγαρι...''
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,813 μηνύματα.
γιαυτο λεω εγω... γυναικες χαλαρωστε τα ηνια αφηστε τους να αναπνεουν, να κανουν οσα γουσταρουν.
(για οσες βγαζουν περισσοτερα και ειναι εργασιομανεις, αυτες και κανενας αλλος)

Ο άντρας που δεν θέλει κάτι τέτοιο από μια γυναίκα, απλά δεν θα την πλησιάσει. Δε μπορώ να κατανοήσω το σκεπτικό σου με τις φαλλοτασικές κορώνες, πέραν του ότι έτσι γίνεσαι αρεστή σε μια μερίδα του φύλου μου. Και δε μπορώ να το κατανοήσω, όχι γιατί δεν τα λες κατανοητά, αλλά γιατί δεν έχει λογική... Η γυναίκα που είναι εργασιομανής, έχει τα ίδια κίνητρα με έναν εργασιομανή άντρα. Ερεθίσματα ίσως διαφορετικά γιατί ο καθένας μας είναι διαφορετικός, αλλά κίνητρα κατα βάση τα ίδια.

Στο χέρι μου άλλωστε είναι να κάνω τη γυναίκα να με θαυμάζει. Αν βλέπω σημάδια μεγαλομανίας συνεχώς, απλά αποχωρώ και προσπαθώ να γίνομαι συνέχεια καλύτερος, για μένα πάντα όμως, όχι για εκείνη. Τι πάει να πει "να της ρίξω σφαλιάρα"; Ο μπαμπάς της είμαι, ή ο αλάνθαστος; Όταν είσαι αντικειμενικά και ποιοτικά επιτυχημένος, δεν χρειάζεται να χτυπήσεις τον άλλο για να γονατίσει μπροστά στην ανώτερότητά σου. Γονατίζει μόνος/η του/ης από θαυμασμό μόνο ή έστω από δέος.

να πω και κατι σχετικοασχετο? φαση ανακυκλωσης αυτα που ζουμε σημερα ειναι και θα περασει. οι γυναικες θα βαρεθουν μονες τους και οι αντρες θα κουραστουν να πεφτουν απο τη μια αγκαλια στην αλλη χωρις συναισθημα. θαναζητησουν αυτο που ειναι φτιαγμενοι, την αγαπη, μου δινεις, σου δινω και δε ζητω ανταλλαγμα, πας μπροστα, σε συγχαιρω και περπατω διπλα σου.

Απαράδεκτα στερεότυπα. Απλά απαράδεκτα. Συγγνώμη, με κάθε σεβασμό στην πνευματική σου καλλιέργεια την οποία και σαφώς εκτιμώ και αναγνωρίζω, αλλά εδώ είσαι πέρα για πέρα λάθος. Παρουσιάζεις τη σύγχρονη γυναίκα ως μια οπορτουνιστική μέγαιρα που κάνει κάτι μάταιο μόνο και μόνο για να μπει στο μάτι του άντρα (εξού και το "βαρεθούν" από μόνες τους) και τον σύγχρονο άντρα ως έναν ουρακοτάγκο του κρεβατιού μετα συγχωρήσεως (για τα δικαιώματα αυτών των αντρών παλεύουμε άραγε;;; ), αψηφώντας έτσι τη διαφορετικότητα του καθενός. Μπορεί για παράδειγμα μια γυναίκα να είναι απίστευτα συναισθηματική στην πράξη πάντα (εξαίρετα παραδείγματα μπορείς να βρεις παντού), όπως επίσης μπορείς να βρεις άντρες που δεν ζούν μόνο για να "πηδούν" από αγκαλιά σε αγκαλιά, καθώς και γυναίκες που το πρώτο πράγμα που ζητούν μόλις συναντούν έναν άντρα είναι το σεξ και μόνο το σεξ, από αγκαλιά σε αγκαλιά.


''θελω να συμπορευομαστε, δε θελω να σαι ουτε πισω μου ουτε μπρος μου... θελω να περπαταμε παρεα, ντυμενος αλλιως εσυ, ντυμενη αλλιως κι εγω.. δεν ειμαστε διδυμα.. ειμαστε ενα υπεροχο ζευγαρι...''

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Δε διαφωνουμε, εδω που τα λεμε, εσυ απο τη πλευρα σου υπερασπιζεσαι τη γυναικα, εγω τον αντρα.
παρεπιπτοντως, θα μευχαριστουσε περισσοτερο να συμφωνησουν οι γυναικες μαζι μου.
Οπως ειπα και σε παραπανω ποστ μου(τα διαβασες ολα η μονο την παραθεση μου στο χαος?) μιλω συγκεκριμενα για τη γυναικα σημερα, ετσι μου βγηκε στο θεμα. Σε καποιο αλλο θεμα οταν μου ρθει θα κραξω και τον αντρα(μην αγχωνεσαι:P )

εν τελει, μεριδιο ευθυνης σιγουρα φερνουν και οι δυο. Εστιασα στη γυναικα διοτι απο τη χειραφετηση της και μετα παρατηρουνται τα περισσοτερα διαζυγια απο ποτε. Θα μου πεις, ηταν καταπιεσμενη. Θα σου πω, καλα εκανε κι εγω τοτε θα επαναστατουσα. Θα μου πεις - που ναι το προβλημα σου τοτε? και θα σου πω- το προβλημα μου ειναι πως πρεπει να μαζευομαστε λιγακι εμεις οι γυναικες αν εχουμε υπερμετρες φιλοδοξιες και σε καμια περιπτωση δε πρεπει να τις φορτωνουμε στους αντρες και να τους τα κοβουμε απτη ριζα(μου επιτρεπεις?), απο την αλλη οι αντρες θα πρεπει να αποδεχτουν καποια στιγμη πως η αλλαγη εγινε και επισττροφη δεν υπαρχει, οφειλουν να προσαρμοστουν με τη γυναικα πλαι τους που δε πλενει μονο και ξεσκατιζει αλλα κανει πολλα περισσοτερα. Πολλοι δε το δεχονται κατι τετοιο. Εσυ λες δε θα τη πλησιαζες. Ε εσυ. Δεν σκεφτονται ολοι ετσι.(μη σου πω ανηκεις στη μειονοτητα αλλα δεν σου το λεω γιατι δεν μου βρισκονται προχειρα στατιστικα:P )

και ποια στερεοτυπα? δε βλεπεις τι γινεται εξω? γυναικες τρελαμενες με τη δουλεια τους που ψαχνουν απεγνωσμενα τον ιδανικο συντροφο- που πας κυρα μου? κι αντρες να χουν φρικαρει απαξιωνοντας ολον τον γυναικειο πληθυσμο. μη περιμενεις εμενα να στα πω, εγω ειμαι ενας deaf frog:D(την ξερεις την παραβολη?)
υπαρχουν και τα καλα που ναι απειρα αλλα στο θεμα μου βγηκε η αλλη πλευρα του νομισματος.
α. και κατι αλλο, συμφωνω πως ολοι ψαχνουν την αγαπη αλλα παρεκτρεπονται, την ψαχνουν με λαθος τροπο και το χειροτερο? συνηθιζουν σε αυτον!!!

τελοσπαντων, παραλληλα οι δρομοι δυο ανθρωπων, ουτε πισω ουτε μπρος. Αυτη ειναι η δικη μου αποψη. σε επαναφερω στα προηγουμενα ποστς μου για να μην επαναλαμβανομαι αν κι αποτι βλεπω τελικα ισχυει πως η επαναληψη μονο καλο κανει παρα κακο.*επιπροσθετα μαυτο βεβαια, δε θελω να τα ξαναγραψω*:)
Διαφωνω το κινητρο να ναι ενας αντρας(αντε και μια γυναικα:P το αντιθετο δηλαδη) γιατι μετα γινει αιτια θεοποιησης του, τις περισσοτερες φορες δηλαδη. Ο καθενας να κανει καλο στον εαυτο του απο μονος του και παραλληλα να ''λενε τα νεα τους''(ειμαι σιγουρη πως με πιανεις).
Ενα μοτο που χα παλιοτερα και ψιλοκολλαει ειναι το εξης- δε γουσταρω σωτηρες, δε γουσταρω να σωθω. (επισης ειναι ωραιο να θαυμαζεις οσα κανει ο αλλος κι οχι να τα ζηλευεις, εχει διαφορα, και τον ανταγωνισμο τον βαζω κατω απο τη ζηλεια καθως επισης τον συναγωνισμο κατω απο τον θαυμασμο-μαζι με την εκτιμηση-)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,813 μηνύματα.
Δε διαφωνουμε, εδω που τα λεμε, εσυ απο τη πλευρα σου υπερασπιζεσαι τη γυναικα, εγω τον αντρα.
παρεπιπτοντως, θα μευχαριστουσε περισσοτερο να συμφωνησουν οι γυναικες μαζι μου.
Οπως ειπα και σε παραπανω ποστ μου(τα διαβασες ολα η μονο την παραθεση μου στο χαος?) μιλω συγκεκριμενα για τη γυναικα σημερα, ετσι μου βγηκε στο θεμα. Σε καποιο αλλο θεμα οταν μου ρθει θα κραξω και τον αντρα(μην αγχωνεσαι:P )

Φυσικά και διαφωνούμε και ριζικά μάλιστα. Εσύ προσπαθείς να πεις τα σωστά πράγματα και πέφτεις μόνη σου στην ατέρμονη αστοχία ότι αυτά θα είναι σωστά μόνο για μια ακραία και φαλλοκρατική μερίδα του πληθυσμού. Για όλους τους άλλους όμως αυτά είναι ξεπερασμένα, ανχρονιστικά, αρχαία ιστορία. Εγώ αντιθέτως προσπαθώ να πω τα πράγματα σωστά. Η λέξη μπορεί να αλλάζει θέση, αλλά αλλάζει και νόημα η φράση και το αποτέλεσμα. Έχουμε πολύ μεγάλη διαφορά στα σκεπτικά μας.

Υπερασπίζομαι λοιπόν, τα πράγματα ως έχουν. Ούτε άντρες, ούτε γυναίκες. Τα γεγονότα! Αυτά μετράνε. Τα υπόλοιπα είναι απλή φιλοσοφία που απέχει από την πράξη όσο ο αυνανισμός από το σεξ.

και ποια στερεοτυπα? δε βλεπεις τι γινεται εξω? γυναικες τρελαμενες με τη δουλεια τους που ψαχνουν απεγνωσμενα τον ιδανικο συντροφο- που πας κυρα μου?

Δέχομαι ότι εκ των πραγμάτων μια γυναίκα workaholic -όπως και ένας άντρας- έχει ιδιαίτερα περιορισμένο χρόνο για κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και γνωριμίες, ως εκ τούτου και σχέσεις. Άλλο αυτό όμως και άλλο το να καταφεύγουμε σε γενικεύσεις με πάθος, γιατί στο δικό μου μυαλό, η γενίκευση με πάθος σημαίνει είτε έλλειψη εμπειρίας, είτε φορέας για εκπλήρωση σκοπού. (πχ να βρίζω τις Γερμανίδες γιατί με κεράτωσε μια και θέλω να τις βγάλω όλες σκάρτες για να γλυκάνω τον πόνο μου) Και θα σου αποδείξω από κάτω γιατί πιθανολογώ ότι είναι το πρώτο από τα δύο (η έλλειψη εμπειρίας)...

Κι αντρες να χουν φρικαρει απαξιωνοντας ολον τον γυναικειο πληθυσμο.

Λάθος άντρες λογίζεις ως άντρες γιατί εμπειρικά στοχεύεις σε λάθος δείγμα. Το να είσαι macho και να λες την καθεμία πνευματικά πόρνη (με το συμπάθειο αλλά ας λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους αρκεί να μην προσβάλλουμε), δε σε κάνει άντρα. Σε κάνει βλάκα. Το να διακρίνεις την πνευματικά πόρνη, από την αυθεντική γυναίκα και να κάνεις την επιλογή σου, ήσυχα και δημοκρατικά χωρίς να καταφεύγεις σε χαρακτηρισμούς, αυτό σε κάνει άντρα. Το ίδιο και για τις γυναίκες... Μπορούν να διακρίνουν τον ποιοτικό άντρα από τον ηλίθιο άντρα; Καλώς! Δε μπορούν; Βλακεία τους! (δεν πιστεύω να διαφωνείς)


μη περιμενεις εμενα να στα πω, εγω ειμαι ενας deaf frog:D(την ξερεις την παραβολη?)

Δε μιλάω με παραβολές, μιλάω με αλήθειες. Και στο κάτω κάτω, λάθος νόημα πας να μου περάσεις. Ο βάτραχος πέτυχε όσα πέτυχε γιατί ήταν κωφός και δεν άκουγε τα αρνητικά σχόλια. ΑΚΡΙΒΩΣ από κάτω όμως λες αυτό:


υπαρχουν και τα καλα που ναι απειρα αλλα στο θεμα μου βγηκε η αλλη πλευρα του νομισματος.

Ποιός είναι ο deaf frog και ποιός το πλήθος τώρα; Εκτός κι αν θες να μου πεις ότι είσαι πετυχημένη (μπράβο σου!) και έχεις κλειστά τ' αυτιά σου στους πάντες. οπότε εκεί πάμε σε self-righteousness, καθότι είναι σωστό να ακούμε και την κρίση των άλλων για εμάς προς αυτοδιάγνωση και βελτίωση. Δεν είμαστε οι πιό σωστοί πάντα για να μένουμε κωφοί απέναντι στο σύνολο ξέρεις...


Ο καθενας να κανει καλο στον εαυτο του απο μονος του και παραλληλα να ''λενε τα νεα τους''(ειμαι σιγουρη πως με πιανεις).

Χμμμ...... Όχι!:wacko:

Ενα μοτο που χα παλιοτερα και ψιλοκολλαει ειναι το εξης- δε γουσταρω σωτηρες, δε γουσταρω να σωθω. (επισης ειναι ωραιο να θαυμαζεις οσα κανει ο αλλος κι οχι να τα ζηλευεις, εχει διαφορα, και τον ανταγωνισμο τον βαζω κατω απο τη ζηλεια καθως επισης τον συναγωνισμο κατω απο τον θαυμασμο-μαζι με την εκτιμηση-)

Βρε mind, ωραία τα λες ορισμένα λόγια. Όμορφα τα λες. Σε έχω εκτιμήσει από τη γενικότερη στάση σου, όμως μήπως περιαυτολογείς λίγο υπερ του δέοντος; Μήπως δηλαδή δεν πρέπει οι απόψεις σου και οι ιδέες σου να είναι τόσο αναμεμειγμένες πάντα με το περιαυτολογείν; Με κάθε καλή διάθεση πάντα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mindcircus

Περιβόητο μέλος

Η mindcircus αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μηχανικός αεροσκαφών και μας γράφει απο Σουηδία (Ευρώπη). Έχει γράψει 5,956 μηνύματα.
Ο deaf frog ειναι ενα βατραχακι που επιμενει να ανεβει στο βουνο στην κορυφη κι ενω ολοι του λενε δε θα τα καταφερει επιμενει σε αυτο τον σκοπο και τελικα τα καταφερνει!! ειναι κουφο ομως και δεν ακουγε τοσο καιρο τα κακα σχολια κι αυτους ελεγαν ''δε θα τα καταφερεις γιατι εισαι βατραχακι'', κι ετσι ανεβηκε!! Εσυ λαθος καταλαβες, δε πειραζει,(καμια φορα οι παραβολες ερμηνευονται καπως διαφορετικα στον καθε εναν απο εμας) πως οσα και να γινονται στον κοσμο, εγω πιστευω παντα στην καλη πλευρα του νομισματος, στον στοχο του ανθρωπου να ψαχνει την αγαπη παρα το γεγονος οτι παρασυρεται καθε φορα λογω αλλαγης εποχης και ιδεων.
Σε αυτες τις περιπτωσεις προτιμω την κωφωση μου!!:clapup:

Τις αποριες σου για εμενα, για τις εμπειριες μου και για τις αποψεις μου- επειδη δεν ειναι αποριες που εχεις πανω στη διαφωνια μας επι του θεματος εδω επρεπε να σου βαλω το το σμαιλυ με το οφ τοπικ!!:P- αν θελησω, θα σου τις λυσω κατ ιδιαν, αν βρεθει ποτε η ευκαιρια να συνομιλησουμε διοτι το θεμα μας ειναι για αποψεις των μελων, δυστυχως το πηγαινεις εχω την αισθηση πολυ προσωπικα, γενικευεις και δε θα το αποδεχτω!:)

Σε ευχαριστω πολυ βαλ για τα ομορφα σου λογια, με κολακευουν!
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,813 μηνύματα.
Ο deaf frog ειναι ενα βατραχακι που επιμενει να ανεβει στο βουνο στην κορυφη κι ενω ολοι του λενε δε θα τα καταφερει επιμενει σε αυτο τον σκοπο και τελικα τα καταφερνει!! ειναι κουφο ομως και δεν ακουγε τοσο καιρο τα κακα σχολια κι αυτους ελεγαν ''δε θα τα καταφερεις γιατι εισαι βατραχακι'', κι ετσι ανεβηκε!! Εσυ λαθος καταλαβες, δε πειραζει,(καμια φορα οι παραβολες ερμηνευονται καπως διαφορετικα στον καθε εναν απο εμας) πως οσα και να γινονται στον κοσμο, εγω πιστευω παντα στην καλη πλευρα του νομισματος, στον στοχο του ανθρωπου να ψαχνει την αγαπη παρα το γεγονος οτι παρασυρεται καθε φορα λογω αλλαγης εποχης και ιδεων.
Σε αυτες τις περιπτωσεις προτιμω την κωφωση μου!!:clapup:

Θαυμάσια, δεν έχω παρα να συμφωνήσω με μια τέτοια ερμηνεία. Παρόλαυτά μου φάνηκε η δική σου άποψη ως "αρνητικά σχόλια". Anyway, όπως και να χει, δέχομαι την ερμηνεία σου.:)

Τις αποριες σου για εμενα, για τις εμπειριες μου και για τις αποψεις μου- επειδη δεν ειναι αποριες που εχεις πανω στη διαφωνια μας επι του θεματος εδω επρεπε να σου βαλω το το σμαιλυ με το οφ τοπικ!!:P- αν θελησω, θα σου τις λυσω κατ ιδιαν, αν βρεθει ποτε η ευκαιρια να συνομιλησουμε διοτι το θεμα μας ειναι για αποψεις των μελων, δυστυχως το πηγαινεις εχω την αισθηση πολυ προσωπικα, γενικευεις και δε θα το αποδεχτω!:)

Δεν έχω λόγο να το πάω πολύ προσωπικά καθότι δεν υπάρχει κάτι που να μου επιτρέπει να σε γνωρίζω τόσο.:wacko: Απλούστατα είμαι της άποψης ότι οι βεβιασμένες γενικεύσεις με ολίγον στάλα passionate arguing, ελλοχεύουν ένα βαθύτερο αγκάθι, αυτό της ελλειπούς εμπειρίας. Μια διατύπωση καθόλα γενική, σεβόμενη την ιδιωτικότητά σου μιας και πάντα -ακόμα και για τον ίδιο μου τον εαυτό- μπορεί να κάνω και λάθος. Μην σπεύδεις λοιπόν να αμυνθείς ενώ δεν χρειάζεται!;)

Σε ευχαριστω παντως για τα ομορφα σου λογια, με κολακευουν!:)

Τίποτα βρε!:clapup: Είμαι ενας γαλίφης εγώωωω!:P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top