Συμπεριφορά & παιδιά με σύνδρομο down κι άλλες ασθένειες.

Φυσικά το συζητησα. Μαλιστα η ιδια επιμένει να παέι σε κανονικό σχολείο. Διότι όπως είπα πιο πάνω ο γιος μου το έχει σε μικρό βαθμό. Δυστηχως στην Ελλάδα δεν υπάρχει μέλλον γι αυτα τα παιδιά. Αυτο σκέφτομαι καθε μερα και απογοητευομαι. Δε θέλω να το βάλω κάτω όμως.

Kαλη μου στην Ελλαδα επικρατει το βολεμα κι κανεις δεν θελει να κανει κατι περα απο αυτο που τον πληρωνουν (καποιοι μαλιστα εχουν το θρασσος να σου το λενε κι καταμουτρα).

Η γνωμη μου ειναι να μιλησεις εκ των πρωτερων με τον διευθηντη κι με τον δασκαλο που θα αναλαβει το παιδι κι να ειναι διατεθημενος να ασχοληθει.Εγω παντως θα ειχα το θεμα οσο το δυνατον απο κοντα.

Χριστινάκι κάποιοι δε κάνουν ούτε αυτο. Αυτό δλδ που πληρώνονται για να κάνουν. Το έχω από κοντά το θέμα και μαθαίνω ήδη το παιδί μου πάνω σε αυτό. Ήδη του έχω μάθει να μετράει, να διαβάζει και τώρα προσπαθω να του μάθω (πάντα με τη βοηθειά της παιδοψυχολόγου) πως να συμπεριφέρεται στο σχολείο.

Σου εύχομαι να πάνε όλα όπως τα περιμένεις. Παραδειγματιζόμαστε από την υπομονή σου. Δεν το βάζεις κάτω και είναι αξιοθαύμαστο.

Σε ευχαριστώ Roumana

Καταρχην ευχαριστς για το καλωσορισμα. Καλως σας βρηκα. Το τι τράβηξα όμως για να του βρω νηπιαγωγείο δε λέγεται. Μπαλάκι είχα γίνει σε μια μέρα. Αφου στο τέλος δεν άντεξα και καταρευσα στο δρόμο βάζοντας τα κλάμματα. Δε θυμάμαι και εγώ απο πόσα σχολεία πέρασα. Πόσες φορές μίλησα με τον διευθυντή της α'βαθμιας εκπαυδευσης. Τέτοια αδιαφορία ειλικρινά δε τη περίμενα. Ίσως αν τους εβγαζα κανα μπλοκ επιταγών να με βοηθούσαν περισσότερο. Αν είχα την οικονομική δυνατότητα ειλικρινά θα είχα φύγει απο αυτή τη χώρα και θα πήγαινα σε κάποια που θα βοήθαγαν πραγματικά το παιδί μου.

Αρχική Δημοσίευση από BuTTeRflY:

Καταρχην ευχαριστς για το καλωσορισμα. Καλως σας βρηκα. Το τι τράβηξα όμως για να του βρω νηπιαγωγείο δε λέγεται. Μπαλάκι είχα γίνει σε μια μέρα. Αφου στο τέλος δεν άντεξα και καταρευσα στο δρόμο βάζοντας τα κλάμματα. Δε θυμάμαι και εγώ απο πόσα σχολεία πέρασα. Πόσες φορές μίλησα με τον διευθυντή της α'βαθμιας εκπαυδευσης. Τέτοια αδιαφορία ειλικρινά δε τη περίμενα. Ίσως αν τους εβγαζα κανα μπλοκ επιταγών να με βοηθούσαν περισσότερο. Αν είχα την οικονομική δυνατότητα ειλικρινά θα είχα φύγει απο αυτή τη χώρα και θα πήγαινα σε κάποια που θα βοήθαγαν πραγματικά το παιδί μου.

Click για ανάπτυξη...

καλως ηρθες και απο μενα νιωθω πολυ καλα αυτα που λες,γιατι τα εχω ζησει κι εγω,για διαφορετικο ομως προβλημα...
το θεμα ειναι οτι εαν το παιδι εχει νοητικο επιπεδο που μπορει να παρακολουθησει την ταξη,ειναι υποχρεωμενοι να το δεχτουν ...το εχω ζησει με παιδικο σταθμο δημοσιο,αλλα δεν εφτασα το θεμα στην διεκδικιση των δικαωματων ΜΑς,διοτι εκατσα και σκεφτηκα,πρωτον,οτι το επιπεδο του συγκεκριμενου σταθμου δεν με καλυπτε εμενα προσωπικα(εφοσον ελεγξα καποια πραγματα)και δευτερον,τι αξια θα ειχε για το παιδι μου το να το δεχτουν καπου που θα αντιμετωπιζονταν ουσιαστικα σαν ανεπιθυμητο?
θα μπορουσα ανετα να το πετυχω(εχω καθε δικαιωμα)ομως εμενα δεν με καλυπταν αυτοι,οχι εγω αυτους

εφοσον οπως λες,εχει απλα καποια στοιχεια,ειναι απαραιτητο να ενημερωσεις ακριβως για την ιατρικη γνωματευση?
τοσα και τοσα παιδακια,λογω ψυχολογικων προβληματων,η υπερκινητικοτητας,η,η,εχουν τις ιδιες αντιδρασεις-λειτουργειες με αυτες που περιεγραψες...τσακωνονται,χτυπιουνται,ειναι επιθετικα,δεν συμμετεχουν,διασπαται η προσοχη τους,και πολλα αλλα που σιγουρα τα ξερεις κι εσυ...
εγω προτεινω να ελεγξεις πρωτα το σχολειο εαν καλυπτει εσενα,για το να εμπιστευτεις εκει το παιδι σου,ανεξαρτητα απο το προβλημα,υπαρχει η οχι...
αυτο τι σημαινει?
πως θα βρεις δασκαλες που σου κανουν εσενα κλικ και κατι ειδες σε αυτες που σου αρεσει...
πως θα βρεις τον χωρο σωστο ...
πως θα δεις με τι τροπο αντιμετωπιζουν τα αλλα παιδια,ακομη και στο παραμικρο,μια μαμα μπορει να καταλαβει ακομη και απο ενα βλεμμα,μια κινηση,πολλα
εαν λοιπον αυτα σε καλυπτουν,τοτε μονο θα εξηγησεις καποιες ιδιαιτερες αναγκες που εχει το παιδι και ειμαι σιγουρη πως θα σε καταλαβουν και θα το φροντισουν οπως ακριβως πρεπει

στο οτι νευριαζει χωρις λογο,οπως εγραψες,εχω να σου πω το εξης...
εμεις το θεωρουμε αυτο,επειδη τα παιδια με το συγκεκριμενο προβλημα ομιλιας-δεν μπορει να κανει διαλογο-δεν γινονται ευκολα κατανοητα σε αυτο που εχουν αναγκη και φυσικο ειναι να μην εχουν την υπομονη και να νευριαζουν,αλλα σιγουρα δεν νευριαζει χωρις λογο,παντα εχει ενα πολυ καλο λογο,προσπαθησε να τον αποκωδικοποιησεις
επισης μπορει να νιωθει πιεση,η απλα να αντιδρα με νευρα απο αμυνα,διοτι κανενα παιδακι δεν εχει την διαθεση σε ειδικη εκπαιδευση,ταξη,ψυχολογο,ασχετα εαν εμεις πρεπει να τα κανουμε και επιβαλεται....

τι ειδους βοηθεια εχεις αναγκη απο την κοινωνια και το κρατος?
σε τι συγκεκριμενα θα ηθελες βοηθεια?

πολλα παιδακια φερονται με τον ιδιο τροπο,κανενας δεν τα κοιταει σαν εξωγηινα,απεναντιας θα τα δουνε σαν εξωγηινα εαν ειναι ηρεμα και συνεργασιμα
μην προβαλεις στους αλλους τις δικες σου φοβιες,γιατι μπορει απλα να τις εχεις εσυ,αλλα και ακομη και εαν δεν τις εχουν να τους τις μεταδωσεις...
ολα ειναι πολυ πιο απλα,και ολα θα πανε καλα,πιστεψε με ας εχασε ενα χρονο στο σχολειο,οταν βρειτε το καταλληλο,θα ειναι σαν να εχει κερδισει 3!
σιγα τα πολλα που μαθαμε κι εμεις στο σχολειο τοσα χρονια

επισης πολλες απαντησεις στις αποριες σου,σχολεια και εμπειριες γονεων θα βρεις σιγουρα στην σελιδα
www.noesi.gr

καλη επιτυχια:-)