Προτείνετε ένα βιβλίο

elepan

Δραστήριο μέλος

Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.



Η ιστορία των ζώων της φάρμας, είναι μια ιστορία , όπου η σκλαβιά κάτω από τον αφέντη κτηνοτρόφο Τζόουνς έχει γίνει συνήθεια.
Μια αλληγορία, όπου ο θρίαμβος της εξέγερσης αποδεικνύεται σύντομος, καθώς η εξουσία των λίγων εδραιώνεται όλο και πιο κυνική, αποτρόπαια και διεφθαρμένη.

Η Φάρμα των Ζώων είναι αδυσώπητο βιβλίο. Δεν χαρίζεται σε κανέναν και δεν αναγνωρίζει δίκιο σε όψιμους επαναστάτες ή ευκαιριακούς ηγέτες. Μπορούμε να πούμε πως αυτό που συνέβη κάποιες δεκαετίες μετά στις κομμουνιστικές χώρες ήταν δικαίωση του Όργουελ, και σίγουρα δεν γίνεται να αρνηθείς το προφητικό της πένας του.

Στο αγρόκτημα του κυρίου Τζόουνς τα ζώα με επικεφαλής τα γουρούνια, επαναστατούν εναντίον των ανθρώπων και τους διώχνουν. Τα γουρούνια όμως και ο αρχηγός τους, ο Ναπολέων, δεν αργούν να διαφθαρούν από την εξουσία και μια νέα τυραννία παίρνει τη θέση της παλιάς. Το τελικό σύνθημα είναι "Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα".


Ο συγγραφέας ουσιαστικά όχι μόνο ασκεί κριτική στον σταλινισμό της σοβιετικής ένωσης αλλά περιγράφει την επανάσταση των ζωών από την αρχή μέχρι τον εκφυλισμό της ...

Μέσα από αυτή την διαδρομή βλέπουμε κάποιες από τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτά τα αποτελέσματα σύμφωνα τουλάχιστον με τον Orwell. Παράλληλα θέτει αρκετά ερωτήματα όπως το ζήτημα της συγκέντρωσης εξουσίας, το ζήτημα της "επαναστατικής πρωτοπορίας" κτλ. που ίσως να μην έχουν απαντηθεί ακόμα και σήμερα.


 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.
:inlove:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.


Η δυστυχία του να είσαι μαλάκας
Λεωνίδας Χρηστάκης
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

kenseycp

Νεοφερμένος

Ο kenseycp αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει μόλις ένα μήνυμα.
«Οι κληρονόμοι του Νίλσον» - Ιωάννου Ιωάννης
Είναι μια αστυνομική νουβέλα με ωραία πλοκή και εξαιρετική γραφή. Θυμίζει λίγο Άγκαθα Κρίστι με την έννοια ότι μαθαίνεις στο τέλος τον ένοχο και μένεις με το στόμα ανοιχτό όταν αποκαλύπτεται το σκεπτικό του ντετέκτιβ. Κατά τα άλλα δεν υπάρχουν ομοιότητες με άλλα κλασικά βιβλία αστυνομικής λογοτεχνίας. Το πιο θετικό του στοιχείο για ‘μένα νομίζω ότι είναι ότι δε σε αφήνει να το κλείσεις, γιατί κάθε κεφάλαιο προσθέτει και κάτι νέο στην ιστορία επηρεάζοντας την εξέλιξή της. Έτσι θέλεις να το τελειώσεις σε μια ανάγνωση. Στη ιστοσελίδα https://johnioannou.tk/ μπορείτε να βρείτε τα πρώτα πέντε κεφάλαια. Διαβάστε το και θα με θυμηθείτε!
P.S. Αυτό το βιβλίο θα γινόταν πολύ καλή ταινία : )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

~Melania~

Περιβόητο μέλος

Η Insomnia ♥ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Στρατιωτικός και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 5,354 μηνύματα.


Μπορεί η αγάπη να νικήσει την εφιαλτική μαγεία και να απελευθερώσει έναν πρίγκιπα και μια ολόκληρη πόλη;

Η μοίρα της νεαρής πριγκίπισσας Λίλλυ φαίνεται ότι αρχίζει να γράφεται τη μέρα που συναντάει τον Σον. Ο μελαγχολικός νέος θα εξαφανιστεί αφήνοντας πίσω μόνο το μικρό του όνομα και την ανάμνηση των ματιών του. Η Λίλλυ περιμένει. Όμως οι μέρες περνούν βασανιστικά άδειες, μέχρι που κάποια μάντισσα ζητάει να τη δει για να της πει ότι ανήκει στους ανθρώπους που γράφουν τη μοίρα τους μόνοι τους.

Η Λίλλυ θα ξεκινήσει ένα ταξίδι αναζήτησης με μοναδικά της εφόδια την αγάπη και την πίστη της. Χωρίς να το ξέρει, ο δρόμος της θα διασταυρωθεί με την τραγική ιστορία της Ίριδας, της πανέμορφης πρωτεύουσας του βασιλείου Αρίλιον. Ποιος αφάνισε την πόλη τρία χρόνια πριν και γιατί; Πού βρίσκονται οι κάτοικοί της;

Η Λίλλυ θα ανακαλύψει ότι δεν είναι μόνη σε αυτό το πρωτόγνωρο και επικίνδυνο ταξίδι: μια στρυφνή μάγισσα θα δεχτεί να τη βοηθήσει, ο παραιτημένος Βόρικ θα ξανασταθεί στα πόδια του δίπλα στην αδερφή του για να ενώσουν τις δυνάμεις τους με το πείσμα της νεαρής πριγκίπισσας, ο νεαρός Κορντέλ θα δεχτεί να ξαναγυρίσει στο σταυροδρόμι που σημάδεψε τη ζωή όλων τρία χρόνια πριν και να επιλέξει ξανά τον δρόμο του. Αλλά η Λίλλυ θα συναντήσει επίσης τον Έρυλ, έναν όμορφο ανάπηρο νέο, τον Όλιβερ, ένα παιδί που ζητάει να εκδικηθεί έναν άδικο θάνατο, και φυσικά τον άρχοντα Στίλβερ και το μαγεμένο του δάσος…

Καιρό πριν, την απάντηση την είχε δώσει στη Λίλλυ η μάντισσα: «Δεν μπορώ να δω τη μοίρα σου, γιατί δεν έχει γραφτεί ακόμα. Θα τη γράψεις εσύ με τα ίδια σου τα χέρια».
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.

Θεσσαλονίκη, 1917.

Την ώρα που γεννιέται ο Δημήτρης Κομνηνός, μια πυρκαγιά σαρώνει την ακμάζουσα πολυπολιτισμική μητρόπολη, όπου χριστιανοί, Εβραίοι και μουσουλμάνοι ζουν πλάι-πλάι. Αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά καταστροφικών γεγονότων που θα αλλάξουν για πάντα τη φυσιογνωμία της πόλης, καθώς ο πόλεμος, ο φόβος και οι διωγμοί αρχίζουν να διχάζουν τους κατοίκους της. Πέντε χρόνια αργότερα, η νεαρή Κατερίνα διαφεύγει στην Ελλάδα, όταν η πατρίδα της στη Μικρά Ασία ισοπεδώνεται από τα τουρκικά στρατεύματα. Έχοντας χάσει τη μητέρα της μέσα στο πανδαιμόνιο της φυγής, βρίσκεται μόνη της πάνω στο πλοίο προς έναν άγνωστο προορισμό. Από εκείνη τη μέρα, οι ζωές του Δημήτρη και της Κατερίνας πλέκονται άρρηκτα μεταξύ τους αλλά και με την ιστορία της ίδιας της Θεσσαλονίκης.

Θεσσαλονίκη, 2007.

Ένας νεαρός Άγγλο-Έλληνας μαθαίνει την ιστορία της ζωής των παππούδων του, και συνειδητοποιεί ότι πρέπει να πάρει μια απόφαση. Για πολλές δεκαετίες, φρόντιζαν τις μνήμες και τους θησαυρούς των ανθρώπων που βίαια διώχτηκαν από την πόλη τους. Θα είναι αυτός ο νέος προστάτης τους; Πρέπει να μείνει ή να φύγει;

Μια συγκλονιστική ιστορία πίστης και αγάπης για όλους τους ανθρώπους και τους τόπους που μας προσδιορίζουν.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Ψαραδέλλη

Διάσημο μέλος

Η Ψαραδέλλη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,030 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Sal Paradise

Δραστήριο μέλος

Ο Sal Paradise αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Πιλότος. Έχει γράψει 626 μηνύματα.
the-wild-boys.jpg
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Βλα

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Βλαδίμηρος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών και επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 1,637 μηνύματα.

Μάκης Σεβίλογλου - Παράθυρο ανοιχτό
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

aba

Τιμώμενο Μέλος

Η Φωτεινή αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,255 μηνύματα.
Απλά υπέροχο....

Η λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων

Το 1959 ο Μισέλ Μαρινί είναι δώδεκα ετών. Είναι η εποχή του ροκ-εν-ρολ και του Πολέμου της Αλγερίας. Ο ίδιος είναι ερασιτέχνης φωτογράφος, μανιώδης αναγνώστης και θαμώνας τού "Balto", ενός μπιστρό στη λεωφόρο Ντανφέρ-Ροσρώ, όπου συναντιέται με τους φίλους του για να παίξουν ποδοσφαιράκι. Στην πίσω αίθουσα του μπιστρό θα γνωρίσει τον Ίγκορ, τον Λεονίντ, τον Σάσα, τον Ίμρε και την υπόλοιπη παρέα, πολιτικούς πρόσφυγες από τις κομμουνιστικές χώρες. Οι άνθρωποι αυτοί εγκατέλειψαν τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τις οικογένειές τους, πρόδωσαν τα ιδανικά και τα πιστεύω τους. Συναντήθηκαν στο Παρίσι, στη Λέσχη σκακιστών που φιλοξενεί η πίσω αίθουσα του "Balto", όπου συχνάζουν επίσης ο Ζοσέφ Κεσέλ και ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ. Επιπλέον, τους δένει ένα φοβερό μυστικό, που ο Μισέλ τελικά θα το ανακαλύψει. Η γνωριμία με τα μέλη της Λέσχης θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του αγοριού. Γιατί είναι όλοι τους αθεράπευτα αισιόδοξοι.

Πορτρέτο μιας γενιάς, λεπτομερής αναπαράσταση μιας εποχής, γλυκόπικρο χρονικό μιας εφηβείας: ο Jean-Michel Guenassia γράφει ένα μυθιστόρημα που εντυπωσιάζει τόσο με την ευρύτητα του θέματος που πραγματεύεται όσο και με την αυθεντικότητα που αναδίδεται από τις σελίδες του.

"Η Λέσχη των αθεράπευτα αισιόδοξων" απέσπασε ενθουσιώδεις κριτικές, πούλησε πάνω από 200.000 αντίτυπα, τιμήθηκε με το βραβείο Γκονκούρ που απονέμουν οι μαθητές λυκείου και έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

"Ο Γκενασιά βρίσκει τον σωστό τόνο, ταυτοχρόνως τρυφερό και πειραχτικό, για να περιγράψει τη γαλλική νεολαία της δεκαετίας του '60. Τα πρώτα ερωτικά σκιρτήματα, η εξέγερση κατά των γονέων, η ανακάλυψη του ροκ-εν-ρολ, το πάθος για το ποδοσφαιράκι... Αριστουργηματικές σελίδες, που
κάνουν επί μακρόν απολαυστική την ανάγνωση αυτού του ογκώδους μυθιστορήματος."
(Dominique Guiou, "Le Figaro")

"Με τον τρόπο του Τζόναθαν Κόου, ο συγγραφέας επιτυγχάνει ένα μικρό θαύμα: ένα μεγάλο λαϊκό μυθιστόρημα που δεν παραιτείται από τις λογοτεχνικές και ιστορικές φιλοδοξίες του. Η αφήγηση ρέει και οι ήρωες είναι συγκινητικοί... δύσκολο να τους αφήσεις."
(Baptiste Liger, "Lire")

"Μια υπέροχη τοιχογραφία, όπου όλοι οι πρωταγωνιστές είναι ελκυστικοί· αυτό το αλά Φρανσουά Τρυφώ μυθιστόρημα αποσπά κάποια δάκρυα και πολλά χαμόγελα. Κλασική η γραφή; Μα δεν είναι ακριβώς αυτή που διαρκεί και νικά όλες τις μόδες;"
(J.-Ch. B., "Le Figaro Magazine")

"Η μεγάλη επιτυχία του Γκενασιά συνίσταται στην επιδέξια σύνθεση, τον αδιάκοπο ρυθμό που γοητεύει τους αναγνώστες, ακόμα και όσους αντιστέκονται στα πολυσέλιδα μυθιστορήματα."
(Josyane Savigneau, "Le Monde")

"Με κεντρικό θέμα την προδοσία των ιδανικών και τα δράματα που προκάλεσαν οι ιδεολογίες οι οποίες σημάδεψαν τον 20ό αιώνα, αυτό το πολυσέλιδο βιβλίο του Γκενασιά -που διαβάζεται σαν αστυνομικό μυθιστόρημα- είναι ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα τούτης της εκδοτικής περιόδου. Με φόντο τον πόλεμο της Αλγερίας, ο συγγραφέας σκιαγραφεί έναν αξιοθαύμαστο πίνακα της Γαλλίας του '60 από τη σκοπιά των μεταναστών και των προσφύγων, στους οποίους η σημερινή Γαλλία οφείλει πολλά.
(C.S., "Le Nouvel Observateur")

"Ένα πολύ ωραίο λαϊκό μυθιστόρημα, με την ευγενέστερη έννοια του όρου."
(Marie-Noelle Campana, "Etudes")

"Φιλόδοξο μυθιστόρημα. Χρόνια είχα να καταβροχθίσω με τόση απόλαυση ένα τόσο ογκώδες μυθιστόρημα."
(Francois Busnel, "Lire")

"Δυνατό, βαθύ, μελαγχολικό αλλά και εύθυμο, ένα μυθιστόρημα εκπληκτικής δεξιοτεχνίας: θα είναι το γεγονός αυτής της εκδοτικής περιόδου."
(Franηois Busnel, "L' Express")

"Το σημαντικότερο προτέρημα του βιβλίου: ποτέ δεν ολισθαίνει στον διδακτισμό, διαφυλάσσει τα συναισθήματα, υπερασπίζεται τη μυθιστορηματική δομή. Ωραίο μυθιστόρημα."
(Christine Ferniot, "Telerama")
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

elepan

Δραστήριο μέλος

Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

lowbaper92

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο lowbaper92 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 1,504 μηνύματα.
Το «Ένστικτο του Θανάτου» δεν είναι απλώς η αυτοβιογραφία του γάλλου εγκληματία Ζακ Μεσρίν. Είναι η αποκάλυψη ενός άλλου κόσμου που δεν είναι δικός «μας». Ενός κόσμου όπου ο μοναδικός νόμος είναι η δύναμη. Όπου κυριαρχεί το ένστικτο του θανάτου ή αλλιώς, το ένστικτο της ζωής. Μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο έδρασε κι ο Ζακ Μεσρίν, αιώνια κυνηγημένος απ’ τη γαλλική και καναδική αστυνομία. Και γι’ αυτό έγινε σύμβολο ελευθερίας για τους γάλλους που έζησαν με αγωνία κάθε στιγμή απ’ αυτό το άγριο ανθρωποκυνηγητό.
Όπως λέει ο ίδιος, το βιβλίο αυτό είναι το κατηγορητήριό του και όχι η απολογία του. Αφού είχε απαγορευθεί για τέσσερα χρόνια στη Γαλλία, το «Ένστικτο του Θανάτου» ξαναβρίσκει σήμερα την ελευθερία του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

"Και τώρα περιμένω...

Τι σημασία έχει η ποινή μου... Δεν θα είναι παρά το αποτέλεσμα της ζωής που μόνος μου διάλεξα. Μπροστά στους δικαστές μου, δεν θα σκύψω το κεφάλι. Θ' αναλάβω όλες μου τις ευθύνες και θα δεχτώ να πληρώσω το τίμημα.
Μ'αυτό το βιβλίο καταδίκασα ο ίδιος τον εαυτό μου. Είναι το χειρότερο κατηγορητήριό μου. Το έγραψα γιατί αρνήθηκα να πω ψέματα. Όσο σκληρή κι αν είναι η αλήθεια, δεν φοβάμαι να την κοιτάξω κατάματα. Σε ποια στιγμή της ζωής μου έγινα αυτό που είμαι σήμερα? Δεν ξέρω. Τι πέθανε μέσα μου και μ' έκανε να μη σέβομαι πια τη ζωή? Ίσως ορισμένοι να μπορέσουν να μου βρουν κάποια δικαιολογία. Εγώ δε βρίσκω καμιά. Δεν προσπαθώ να δικάσω την κοινωνία· μου φτάνει που δικάζω τον εαυτό μου. Ο άνθρωπος γίνεται καμιά φορά ο καλύτερος δικαστής του εαυτού του. Ξέρω ότι οι πόρτες της ελευθερίας θα 'ναι για μένα κλειστές όσο ζω... Θα προτιμούσα το θάνατο... κι όμως την αγαπώ τόσο τη ζωή!"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Nefeli Graf

Περιβόητο μέλος

Η Nefeli Graf αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 5,346 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

penni_k

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Πεννυ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Νέο Ψυχικό (Αττική). Έχει γράψει 132 μηνύματα.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αρίκος

Νεοφερμένος

Ο Αρίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 68 μηνύματα.
Το βιβλιο ''Οι εφευρεσεις μου'' του Τεσλα το εχει διαβασει κανεις ?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

giorgosmon1994

Νεοφερμένος

Ο giorgosmon1994 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 74 μηνύματα.
Προτείνω το βιβλίο του Καζαντζάκη " Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά" ή " Ο Χριστός ξανασταυρώνεται"
Ένα άλλο το οποίο μ άρεσε πάρα πολύ είναι του ΓΚΟΓΚΟΛ "ΤΑΡΑΣ ΜΠΟΥΛΜΠΑ"
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

vickydask

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η vickydask αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 359 μηνύματα.
ενα απο τα λιγοτερο γνωστα της simon de beauvoir. πολυ καλογραμμενο. αντε γιατι δε λεει να δινουμε προσοχη μονο στο συντροφο της.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

elepan

Δραστήριο μέλος

Ο Παναγιώτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Αναλυτής συστημάτων και μας γράφει απο Ηνωμένο Βασίλειο (Ευρώπη). Έχει γράψει 736 μηνύματα.


Η ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΦΩΤΟΣ

Γιώργος Γραμματικάκης

«Γεννήθηκα πριν από αιώνες αιώνων, σε έναν Χώρο όπου δεν υπήρχε χώρος, και σε έναν Χρόνο όπου δεν υπήρχε χρόνος. Με ένα περίεργο ωστόσο τρόπο, αισθάνομαι ότι προϋπήρχα της γενέσεώς μου. Κι ενώ από τότε όλα έχουν αλλάξει, εγώ αισθάνομαι ότι τίποτε δεν αλλάζει. Η παρουσία μου μετρά το αιώνιο.
Δεν αξίζει άλλωστε να συζητά κανείς για πράγματα –την γένεσή μου και την γένεση του Κόσμου– που προκαλούσαν ανέκαθεν διαμάχες. Αυτό που ενισχύει την αυτοπεποίθησή μου είναι ότι η παρουσία μου έμοιαζε πάντοτε πρωταρχική: στους μύθους ή σε ό,τι ονομάζεται επιστήμη, στα έργα των θνητών αλλά και στις θρησκείες, το φως έπαιζε πάντοτε ρόλο ιδιαίτερο. Κατά καιρούς πολλοί διερωτήθηκαν για την φύση του, και άλλοι πάλι έμειναν απλώς στον θαυμασμό και την αποδοχή... Εγώ λοιπόν, που είμαι το παλαιότερο, το αρχέγονο φως, ήρθε η ώρα να μιλήσω λίγο για τον εαυτό μου».



Με αυτά τα λόγια αρχίζει την αυτοβιογραφία του το αρχέγονο φως, που η ανακάλυψή του το 1965 υπήρξε από τις σημαντικότερες στην ιστορία της κοσμολογίας. Πριν δώσει τον λόγο στο ίδιο το φως, ο γνωστός συγγραφέας της «Κόμης της Βερενίκης» και των «Κοσμογραφημάτων» παρουσιάζει τους θαυμαστούς τρόπους που μέσω του φωτός η επιστήμη οδηγήθηκε στις πιο σπουδαίες κατακτήσεις της: την θεωρία της σχετικότητας, την κβαντική συμπεριφορά του μικροκόσμου, τις σύγχρονες απόψεις για την γένεση και την εξέλιξη του Σύμπαντος.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Xaris SSSS

Διάσημο μέλος

Ο Xaris SSSS αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 2,139 μηνύματα.
ΝΟΝΟΣ: Η επιστροφή του Mario Puzo
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Guest 845212

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top