Κινήσεις πολιτών: Πόσο "ανεξάρτητες" είναι?

Πόσο ανεξάρτητες είναι οι κινήσεις πολιτών που διαφημίζονται από τα δελτία των οκτώ και κάνουν εκδηλώσεις στο Μέγαρο Μουσικής;

Posted by listonplace , αρθρα 9:00 μμ

Είναι σαν να έχουμε πόλεμο και ο εχθρός να μου παραχωρεί, ευγενικά, το δικό του όρυγμα και το δικό του ταμπούρι. Υπάρχει πιθανότητα να συμβεί κάτι τέτοιο; Καμμία.
Ανεξάρτητες κινήσεις και οργανώσεις πολιτών σημαίνει οργάνωση πολιτών έξω από κομματικά ελεγχόμενη στάνη.

Από το Θραξ Αναρμόδιος
Ότι χειρότερο δηλαδή για το σύστημα εξουσίας που ελέγχει κόμματα, σωματεία και ΜΜΕ. Διότι του αφαιρεί τον έλεγχο. Διότι με τις κινήσεις αυτές, το σύστημα αποκτά έναν οργανωμένο εχθρό που δεν μπορεί να ελέγξει. Διότι ο εχθρός αυτός του συστήματος παραμένει μακριά από κει που μπορεί να φτάσει το μακρύ συστημικό του χέρι.
Όσο οι ανεξάρτητες οργανώσεις πολιτών παραμένουν ανεξάρτητες δεν υπάρχει πιθανότητα να δουν να γίνεται αναφορά σε αυτές από τα κανάλια και τα δελτία ειδήσεων. Παρά μόνο όταν φτάσουμε στην δεύτερη φάση της επίθεσης του συστήματος. Ξαναθυμίζω την σειρά της τακτικής των επιθέσεων του συστήματος

• Αγνόηση
• Προσεταιρισμός
• Προβοκάτσια-συκοφάντηση-παγίδα
• κατά μέτωπον επίθεση

Άρα ένα κίνημα ή μια κίνηση που ξεκινάει εν μέσω τηλεοπτικών τυμπανοκρουσιών, και τηλεοπτικών υμνωδιών προς τους πρωταγωνιστές του, όποιοι και να είναι αυτοί, είναι σίγουρα ακίνδυνο για το σύστημα. Γιʼ αυτό και παίρνει την τηλεοπτική ή άλλη προβολή που παίρνει. Και όταν είναι ακίνδυνο για το σύστημα, δεν μπορεί να είναι ωφέλιμο για τον λαό και τις επιδιώξεις του λαού, που είναι η απαίτηση να πάρει μέρος στην άσκηση και στον έλεγχο της εξουσίας της οποίας στο κάτω κάτω είναι και ο μόνος ιδιοκτήτης. Και όχι να παίρνει μέρος μόνο μια φορά στα τέσσερα χρόνια. Σαν ξεπέτα. Κι αυτό διʼ εκλογής πληρεξουσίων αντιπροσώπων.
Ένα κίνημα ή μια κίνηση του οποίου τις εκδηλώσεις φιλοξενεί το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών ή άλλος παρόμοιος οργανισμός, ελεγχόμενος δηλαδή από την ίδια την καρδιά του συστήματος, δεν μπορεί να είναι ανεξάρτητο. Όποιος πιστεύει το αντίθετο δεν έχει παρά να περιμένει τις εξελίξεις που θα φέρει το μέλλον.
Το σύστημα εξουσίας δεν είναι αφελές. Διαθέτει τεράστια πείρα. Χιλιετιών. Διαθέτει τεράστια μέσα. Οικονομικά και άλλα. Είναι όλα αυτά που του επιτρέπουν να κάθεται στον σβέρκο του λαού για χιλιετίες. Είναι όλη αυτή η βαθειά γνώση και η επιδεξιότητα, ο επιστημονικός χειρισμός, που του επιτρέπει να παρουσιάζει πολιτικά συστήματα σχεδόν αμιγώς ολιγαρχικά, όπως το δικό μας, σαν να ήταν η επιτομή της δημοκρατίας.
Το σύστημα εξουσίας δεν είναι ένας τυχαίος εχθρός. Έχει μαγειρεμένο το Σύνταγμα, έχει στα χέρια του την δικαιοσύνη, έχει στα χέρια του τους θεσμούς, έχει τις τράπεζες, τα ιδρύματα, τα κόμματα, τα σχολεία, τα ΜΜΕ. Και δεν πρόκειται να κάνει την μικρότερη παραχώρηση στον λαό για το παραμικρό, αν δεν έχει την πλάτη κολλημένη στον τοίχο.
Εν αντιθέσει, είναι αφέλεια να πιστεύει κάποιος, πως το σύστημα θα έφθανε να διαφημίσει μέσα από τα κανάλια του, τις κινήσεις αυτο-οργάνωσης των πολιτών. Να προβάλλει την δημιουργία τέτοιων οργανώσεων. Να τις στηρίξει.
Είναι μια αφέλεια ανεπίτρεπτη προκειμένου για δημοκράτες με στοιχειώδη πολιτική παιδεία.