Αστερισμοί και μύθοι

naked tree

Νεοφερμένος

Ο naked tree αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 8 μηνύματα.
Γεια σας φίλοι

Θέλω να κάνω μια εργασία σχετικά με αστερισμούς που σχετίζονται με την Ελληνική μυθολογία. Θα σας ήμουν υπόχρεο αν με προμηθεύατε με υλικό (κείμενα ή εικόνες)

Σας ευχαριστώ
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

_daemon_

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 1,537 μηνύματα.
Ωραίο θέμα για εργασία :)
Ας κάνω την αρχή με τον αστερισμό του κενταύρου - Centaurus



Λεπτομέρειες εδω....

https://el.wikipedia.org/wiki/Κένταυρος_(αστερισμός)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

venividivici

Τιμώμενο Μέλος

Η venividivici αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 23,236 μηνύματα.
Δεν γνωρίζω αν ισχύουν τα γραφόμενα [το είχα λάβει από κάτι φίλους στο e-mail μου], και δεν γνωρίζω και αν σε αφορά ουσιαστικά, σε σχέση με την εργασία που κάνεις.

https://www.myhoroscope.gr/members/6-%EB%DF%EB%E9%E1%ED-%F3%DF%EC%EF%F5.html

".....Oι Δώδεκα θεοί του Ολύμπου στο ζωδιακό κύκλο
Η μυθολογία μας είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τους συμβολισμούς της αστρολογικής γνώσης. Θυμάμαι, χρόνια πριν, είχα ακούσει ένα γνώστη της αστρολογίας να υποστηρίζει πως όταν γνωρίζουμε μυθολογία, τότε μπορούμε να μάθουμε κι αστρολογία. Κι είχε απόλυτα δίκιο. Οι σημαντικοί αστρολόγοι ανά τον κόσμο, ασχολούνται και βασίζουν την μελέτη τους, στα στοιχεία της ελληνικής μυθολογίας, για να προχωρήσουν σε κάθε έρευνα.
Πώς θα μπορούσαμε λοιπόν, να τοποθετήσουμε τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, μέσα στα δώδεκα ζώδια? Ποια θα ήταν η καλύτερη αντιστοιχία τους?
Οι απόψεις δεν συμπίπτουν πάντα, αλλά θα παραθέσω την προσωπική μου, με τις επεξηγήσεις που ταιριάζουν περισσότερο ως προς τη συσχέτιση των Ολύμπιων θεών και του ζωδιακού κύκλου.
ΚΡΙΟΣ
Στο ζώδιο του Κριού, εκείνη που τοποθετείται είναι η Παλλάδα Αθηνά. Η θεά με την πανοπλία και το ακόντιο, ετοιμοπόλεμη και ισχυρή, αυτόνομη κι
αυτοκέφαλη, στοιχεία έντονα του ζωδίου του Κριού.
Η γέννηση της Αθηνάς είναι περίεργη. Λέγεται, πως ο Δίας, πριν την Ήρα είχε παντρευτεί τη θεά Μήτυ, που ήταν γεμάτη σοφία και γνώση. Όταν εκείνη έμεινε έγκυος στην Αθηνά, την ξεγέλασε κι έριξε μέσα στη κοιλιά του την Αθηνά. Η Αθηνά μεγάλωσε μέσα στονμπατέρα της. Όταν ήταν η ώρα να γεννηθεί, ο Δίας είχε πονοκεφάλους και ζήτησε από τον Ήφαιστο να τον βοηθήσει. Εκείνος με ένα τσεκούρι, άνοιξε το κεφάλι του Δία
και ξεπήδησε πάνοπλη η Αθηνά.
Το κεφάλι, είναι σε αντιστοιχία με το ζώδιο αυτό. Η έλλειψη της παρέμβασης μίας μητέρας, της προσδίδει περιορισμένα θηλυκά χαρακτηριστικά. Είναι γνωστό πως η Αθηνά ήταν ένα άτομο με ιδιαίτερες νοητικές ικανότητες, στρατηγικό μυαλό και δυναμισμό.
Δεν φοβόταν να υπερασπιστεί τους πολεμιστές, τους ανδρείους και τους πολυμήχανους. Θεωρείτο θεά του πολέμου. Στα αρχαία κείμενα, μαθαίνουμε πως βοήθησε τον Διομήδη, τον Οδυσσέα, τονΤηλέμαχο, τον Ορέστη, τον Θησέα, τον Ηρακλή κι άλλους ήρωες.Θαύμαζε τους γενναίους. Λέγεται πως εκείνη ίδρυσε τον ’Αρειο Πάγο κάτω από την Ακρόπολη (’Αρης κυβερνήτης του Κριού) κι έθεσε τις βάσεις για το ανθρώπινο δίκαιο (απέναντι ζώδιο Ζυγός).
ΤΑΥΡΟΣ
Στον Ταύρο, τοποθετείται η θεά Αφροδίτη, όπως είναι φυσικό, καθώς είναι κυβερνήτης του. Θεά της ομορφιάς, γεννήθηκε μετά από την αποτρόπαιη πράξη του Κρόνου προς τον Ουρανό, μέσα από τους αφρούς της θάλασσας.
Λέγεται πως όταν πάτησε τα χώματα της Κύπρου, η «Αναδυομένη» Αφροδίτη,
ξεφύτρωσαν κάτω από τα λυγερά της πόδια, χλόη και λουλούδια. Ο Ταύρος, ζώδιο της φύσης και της καλλιέργειας, βρήκε την γονιμότητα με την παρουσία της Αφροδίτης. Θεωρείτο η θεά της ανοιξιάτικης βλάστησης, κάτι που ταιριάζει απόλυτα με τους μήνες Απρίλιο και Μάιο, κατά τους οποίους έχουμε το ζώδιο του Ταύρου. Τότε βλέπουμε τους καρπούς των δέντρων, τους ανθούς στους αγρούς και στους κήπους.
Συχνά, παριστάνεται από καλλιτέχνες στεφανωμένη με τριαντάφυλλα.
Η Αφροδίτη ήταν πανέμορφη. Ο Ταύρος είναι το ζώδιο της αισθητικής και της ομορφιάς.Είναι το ζώδιο του καθαρού ουρανού, των κελαηδημάτων των
πουλιών, του έρωτα, της αγάπης. Η φύση ζευγαρώνει, ερωτοτροπεί, κατά την περίοδο του Ταύρου.. Οι χυμοί των φυτών, οι ορμόνες όλων (στοιχείο κι αυτό της Αφροδίτης) είναι σε άνθιση και συχνά, αυτή τη περίοδο οι μαθητές, είναι αφηρημένοι, ακόμη και μικρά παιδιά, συμπεριφέρονται σαν να ξεφεύγουν από την καθημερινότητα. Μην ξεχνάμε, πως παιδί της είναι ο Έρωτας. Νωχελική, καθώς δεν επιδιώκει την δράση παρά μόνο μέσω της αγάπης ή της αισθητικής
περιποίησης, ταιριάζει με το βαρύ και δυσκίνητο στοιχείο του Ταύρου. Δεν χρειάζεται ταχύτητα και παρορμητισμό, δεν χρειάζεται ευελιξία. Ξέρει πως αρέσει και αυτό της αρκεί. Στέκεται να τη θαυμάσουν. Και στέκεται στο
ζώδιο του Ταύρου, απέναντι από το ζώδιο του Σκορπιού, της ερωτικής πράξης όπου κυβερνά ο ’Αρης. Τη συνόδευαν οι Τρεις Χάριτες, καθώς η ίδια αντιπροσώπευε την χάρη και την ομορφιά. Θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε το
ζώδιο του Ταύρου, ένα ζώδιο στο οποίο οι απολαύσεις έχουν προτεραιότητα.
κλπ κλπ κλπ...

Αυτή είναι η μικρή μας περιπλάνηση στο ζωδιακό κύκλο, μέσα από τα στοιχεία που μας προσφέρει το Δωδεκάθεο και η μυθολογική μας κληρονομιά....."
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Θέλω να κάνω μια εργασία σχετικά με αστερισμούς που σχετίζονται με την Ελληνική μυθολογία. Θα σας ήμουν υπόχρεο αν με προμηθεύατε με υλικό (κείμενα ή εικόνες)


Γιατί δεν κοιτάς τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου; Είναι πλήρες, χώρια το κατεβατό από Ρομαντικούς πίνακες που συνοδεύει κάθε έκδοση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

roumana

Διάσημο μέλος

Η Εμμα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 51 ετών, επαγγέλεται Γονιός/Οικοκυρικά και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,923 μηνύματα.
Μεγάλη Άρκτος

Ο κυρίαρχος μύθος μιλά για τη Νύμφη Καλλιστώ, που αγαπήθηκε από τον Δία και μεταμορφώθηκε σε αρκούδα από τη ζηλιάρα Ήρα, οπότε ο Δίας την εξύψωσε στους ουρανούς. Η Μικρά Άρκτος είναι ο γιός της Αρκάς κατά τον Οβίδιο.

Μεγάλη ʼρκτος
Ο πιο εύκολα εντοπιζόμενος αστερισμός. Έχει το σχήμα τετράγωνου τηγανιού με χερούλι. Το "τηγάνι αποτελείται από 4 αστέρια και το "χερούλι" από 3. Εύκολα παρατηρούμε ότι το μεσαίο αστέρι της "ουράς" αποτελείται από 2 αστέρια πολύ κοντά το ένα με το άλλο (ένα πολύ μικρό και ένα μεγάλο). Οι αρχαίοι Έλληνες τα ονόμαζαν Μιζάρ και Αλκόρ ενω οι ιθαγενείς Αμερικάνοι Σκουώ και Παπού (ʼλογο και αναβάτης). Οι ιθαγενείς Αμερικάνοι τα χρησιμοποιούσαν για να ελέγχουν την όραση των παιδιών τους. Τα 8 άστρα τα οποία αναφέραμε είναι φυσικά τα άστρα τα οποία είναι ορατά με γυμνό μάτι. Η Μεγάλη ʼρκτος αποτελείται συνολικα από 128 αστέρια.

Μικρή ʼρκτος
Έχει το ίδιο σχήμα με τη Μεγάλη ʼρκτο αλλά είναι πολύ μικρότερη και το "τηγάνι" είναι ανάποδα. Το τελευταίο άστρο στο "χερούλι" της Μικρής ʼρκτου ονομάζεται Πολικός Αστέρας ο οποίος βρίσκεται πάντα πάνω από το πραγματικό Βορρά της Γης.
Για να τη βρούμε στον ουρανό, βρίσκουμε πρώτα τη Μεγάλη ʼρκτο. Επεκτείνουμε τη φανταστική γραμμή που ενώνει τα δύο άστρα της βάσης του "τηγανιού" και σε απόσταση ίση με 5 φορές την απόσταση των δύο αυτών αστεριών βρίσκουμε τον Πολικό Αστέρα (στην ουρά της Μικρής ʼρκτου).

Μυθολογία
Η Ήρα μεταμόρφωσε την Καλλίστη σε αρκούδα (άρκτο) από ζήλια επιδή, η Καλλίστη, έκανε παιδί με το Δία - τον Αρκάδα. Όταν χρόνια μετά ο Αρκάδας βγήκε στο δάσος για κυνήγι, τον συνάντησε η αρκούδα μητέρα του, η Καλλίστη. Αυτή προσπάθησε να τον αγκαλιάσει αλλά ο Αρκάδας, μη γνωρίζοντας ότι η αρκούδα ήταν η μητέρα του μεταμορφωμένη, φοβήθηκε και της επιτέθηκε. Ο Δίας για να αποτρέψει τον Αρκάδα από το να γίνει μητροκτόνος επενέβηκε και τους μετάτρεψε και τους δύο (Καλλίστη και Αρκάδα) σε αστερισμούς. Η Ήρα θύμωσε από την ενέργεια αυτή του Δία και τους καταράστηκε να μην ξεκουραστούν ποτέ δύοντας στον Ωκεανό. Έτσι από τότε η Μεγάλη και Μικρή ʼρκτος δεν δύουν ποτέ.
Αστερισμός του Δράκοντα
Αποτελείται από μια μεγάλη γραμμή αστεριών που δεν λάμπουν τόσο δυνατά όσο αυτά της Μεγάλης και της Μικρής ʼρκτου. Βρίσκεται μεταξύ των δύο προαναφερθέντων αστερισμών.

Κασσιόπεια
Προεκτείνοντας τη γραμμή που χρησιμοποιήσαμε για να βρούμε τον Πολικό Αστέρα, σε απόσταση ίση περίπου με την απόσταση μεταξύ Μικρής και Μεγάλης ʼρκτου, βρίσκουμε τον αστερισμό της Κασσιόπειας. Αποτελείται από πέντε αστέρια σε σχήμα Σ, Μ, W ή 3 αναλόγως της εποχής και της ώρας.
Αστερισμός του Κηφέα
Βρίσκεται μεταξύ της Κασσιόπειας και της Μικρής ʼρκτου. Αποτελείται από πέντε αστέρια.

Μυθολογία
Ο αστερισμός της Κασσιόπειας ονομάζεται και "Θρόνος της Βασίλισσας" γιατί παριστάνει το θρόνο της βασίλισσας της Αιθιοπείας Κασσιόπης. Η Κασσιόπη μετατράπηκε σε αστερισμό όταν θύμωσε το Θεό Ποσειδώνα επιδή έλεγε ότι ήταν πιο όμορφη από τις Νηριήδες, νύμφες του Ποσειδώνα.

Ο αστερισμός του Κηφέα πήρε το όνομα του από το Βασιλιά Κηφέα, σύζυγο της Κασσιόπης.

Λύρα
Αν φέρουμε μια γραμμή που να ενώνει τη Μεγάλη ʼρκτο με την Κασσιόπεια, και μια δεύτερη γραμμή κάθετη στην πρώτη που να περνά από τον Πολικό Αστέρα, βρίσκουμε ένα λαμπρό αστέρι, το Βέγα. Ο Βέγας είναι μέρος του αστερισμού της Λύρας που αποτελείται από το Βέγα και τέσσερα άλλα μικρότερα αστέρια σε σχήμα ρόμβου.

Μυθολογία
Ο αστερισμός της Λύρας συμβολίζει τη λύρα του Ορφέα.

ΛΕΩΝ
Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΛΕΟΝΤΑ
Ο Λέοντας κατά την μυθολογία δεν είναι άλλος από το Λιοντάρι της Νεμέας. Συνδέεται λοιπόν άμεσα με τον μεγάλο ήρωα της αρχαίας Ελλάδας τον Ηρακλή. Η καταγωγή του Λέοντα, όπως και των περισσότερων αγρίων θηρίων της μυθολογίας μας, ανάγεται στους φοβερούς Τιτάνες. Γεννήθηκε από την ένωση της Χίμαιρας και Όρθρου, γιο του τιτάνα Τυφώνα και της Έχιδνας. Το λιοντάρι αυτό το είχε εκθρέψει η Ήρα και το άφησε ελεύθερο στα δάση της Νεμέας. Εκεί προξενούσε μεγάλες καταστροφές και είχε ερημώσει όλη η περιοχή εξ αιτίας του. Την εποχή εκείνη βασίλευε στις Μυκήνες ο Ευρυσθέας ξάδερφος του Ηρακλή, ο οποίος φοβούμενος μην χάσει τον θρόνο του από το γενναίο εξάδελφό του τον ανάγκασε να κάνει δώδεκα άθλους.
Ο Ηρακλής μη μπορώντας να αρνηθεί τίποτα στον Ευρυσθέα, αφού ήταν αναγκασμένος από ένα χρησμό να τον υπακούσει σε ό,τι και αν του ζητούσε, έλαβε την εντολή να φονεύσει το Λέοντα της Νεμέας. Κατευθύνθηκε λοιπόν προς τη Νεμέα και δεν άργησε να συναντήσει το φοβερό λιοντάρι. Η μονομαχία του ήρωα μας με το θηρίο ήταν σκληρή αλλά τελικά κατάφερε να το πιάσει από το λαιμό και να το πνίξει με τα ίδια του τα χέρια. Μετά τη μονομαχία έλαβε το πανίσχυρο δέρμα του λιονταριού, τη λεοντή, και την φορούσε ως χιτώνα, για αυτό πάντοτε ο Ηρακλής εικονίζεται φορώντας χιτώνα από δέρμα λιονταριού. Αργότερα οι θεοί θέλοντας να τιμήσουν τον Ηρακλή και να θυμίζουν αιώνια στους ανθρώπους την ευγνωμοσύνη που οφείλουν στον ημίθεο αποφάσισαν να ανεβάσουν τον Λέοντα στον ουρανό κάνοντας τον αστερισμό.

(google search...:P)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Neraida

Επιφανές μέλος

Η Bitch... αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 13,073 μηνύματα.

Η αναγέννηση της φύσης γύρω μας είναι φανερή και όλοι καταλαβαίνουμε ότι έφθασε πια και εφέτος η άνοιξη. Σκέφθηκε όμως κανείς πότε ακριβώς αρχίζει η άνοιξη; Πολλοί θα πουν «την 1η Μαρτίου». Αλλοι θα πουν «στις 21 Μαρτίου», όπως συνήθως αναφέρεται στις στήλες των ωροσκοπίων που δημοσιεύονται στον Τύπο (αρχή του ζωδίου του Κριού). Οι αστρονόμοι όμως έχουν ορίσει με επιστημονική ακρίβεια την αρχή της άνοιξης: είναι η στιγμή όπου ο Ηλιος διασχίζει τον ουράνιο ισημερινό από το νότιο προς το βόρειο ημισφαίριο, περνώντας από ένα σημείο του ισημερινού που ονομάζεται εαρινό ισημερινό σημείο. Το 24ωρο κατά το οποίο συμβαίνει αυτό το γεγονός ονομάζεται εαρινή ισημερία, επειδή η διάρκειά του χωρίζεται εξίσου ανάμεσα σε ημέρα και σε νύκτα. Εαρινή ισημερία δεν είναι πάντοτε η ίδια ημέρα, εξαρτάται από το συγκεκριμένο έτος. Κατά τα δίσεκτα έτη, όπως ήταν το 1996, ο Ηλιος διέρχεται από το εαρινό ισημερινό σημείο στις 10.00 το πρωί ώρα Ελλάδος της 20ής Μαρτίου. Εφέτος πέρασε έξι ώρες αργότερα, στις 4.00 το απόγευμα. Του χρόνου θα περάσει στις 10.00 το βράδυ και το 1999 στις 2.00 το πρωί της 21ης Μαρτίου. Εύκολα παρατηρεί κανείς ότι κάθε χρόνο το φαινόμενο αυτό συμβαίνει έξι ώρες αργότερα. Ετσι λοιπόν θα περίμενε ότι το έτος 2000 ο Ηλιος θα περνούσε από το εαρινό ισημερινό σημείο στις 10.00 το πρωί της 21ης Μαρτίου * και αυτό θα συνέβαινε όντως αν το 2000 ήταν ένα κοινό έτος. Επειδή όμως το 2000 είναι δίσεκτο, θα έχει παρεμβληθεί μία επιπλέον ημέρα στον Φεβρουάριο, οπότε η ημέρα της εαρινής ισημερίας θα είναι και πάλι η 20ή Μαρτίου, αρχίζοντας έναν καινούργιο τετραετή κύκλο.

Την εποχή όπου ορίστηκαν για πρώτη φορά οι ζωδιακοί αστερισμοί, περί το 1000 π.Χ., το εαρινό ισημερινό σημείο βρισκόταν ακριβώς στην αρχή του Κριού και έτσι ο αστερισμός αυτός είναι στενά συνδεδεμένος με την αρχή της άνοιξης. Από εκείνη την εποχή όμως η κατάσταση έχει αλλάξει, λόγω του ότι ο άξονας περιστροφής της Γης αλλάζει θέση από χρόνο σε χρόνο. Για τον λόγο αυτόν ο βόρειος πόλος της ουράνιας σφαίρας βρίσκεται κάθε φορά κοντά σε διαφορετικά αστέρια: το 1000 π.Χ., όταν ορίστηκαν τα ζώδια, βρισκόταν κοντά στον αστέρα α Δράκοντα, τη σημερινή εποχή βρίσκεται κοντά στον γνωστό μας Πολικό Αστέρα, ενώ 14.000 χρόνια από σήμερα θα βρίσκεται κοντά στην περιοχή του Βέγα της Λύρας. Για τον ίδιο λόγο έχει αλλάξει και η θέση του σημείου γ, που σήμερα βρίσκεται στον ζωδιακό αστερισμό των Ιχθύων. Επομένως στις 20 Μαρτίου ο Ηλιος βρισκόταν ακόμη στους Ιχθύς και θα παραμείνει εκεί ώς τις 16 Απριλίου. Στη συνέχεια θα διασχίσει τον Κριό από τις 16 Απριλίου ώς τις 13 Μαΐου.

Οι ρίζες του Κριού, όπως και των περισσότερων ζωδιακών αστερισμών, βρίσκονται στους πολιτισμούς της Μέσης Ανατολής. Φαίνεται ότι ο αστερισμός είχε εισαχθεί στον ζωδιακό κύκλο από τους Βαβυλωνίους και πολύ σύντομα είχε υιοθετηθεί από τους άλλους λαούς της περιοχής. Π.χ., ο εβραϊκός μήνας Νισάν και ο ασσυριακός Νισανού, που αντιστοιχούσαν στους δικούς μας μήνες Μάρτιο - Απρίλιο, ήταν αφιερωμένοι στον Κριό. Ο Αλμπουμασάρ, αστρονόμος του 9ου αιώνα από το Τουρκεστάν, αποδίδει το γεγονός αυτό στην παλιά δοξασία των λαών της Μέσης Ανατολής ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε όταν οι τότε γνωστοί πλανήτες βρίσκονταν στον αστερισμό του Κριού και ότι θα καταστρεφόταν όταν συγκεντρώνονταν και πάλι στην άκρη του αστερισμού των Ιχθύων.

Παρ' όλο που ο Κριός, όπως και οι περισσότεροι ζωδιακοί αστερισμοί, φαίνεται ότι έχει τις ρίζες του στη Μεσοποταμία, οι αρχαίοι Ελληνες, με τη μυθοπλαστική τους δύναμη, συνέδεσαν το όνομά του με τη δική τους μυθολογία και ειδικότερα με τον μύθο της Αργοναυτικής Εκστρατείας. Κατά τους αρχαίους Ελληνες λοιπόν ο αστερισμός του Κριού παριστάνει το κριάρι που πήρε τον Φρίξο και την Ελλη μακριά από το βασίλειο του πατέρα τους, Αθάμαντα. Η σύνδεση ήταν τόσο πετυχημένη ώστε ο Οβίδιος, π.χ., αναφέρει τον αστερισμό με τα ονόματα Phrixea Ovis (το πρόβατο του Φρίξου), Pecus Athamantides Helles (το πρόβατο της Ελλης, κόρης του Αθάμαντα) και Portitor Phrixi (το όχημα του Φρίξου). Ο Φρίξος και η Ελλη ήταν παιδιά του βασιλιά της Βοιωτίας Αθάμαντα από την πρώτη του γυναίκα, τη Νεφέλη. Η δεύτερη γυναίκα του Αθάμαντα όμως, η Ινώ, μισούσε τους προγόνους της και σκέφθηκε τον εξής τρόπο για να απαλλαγεί από τον Φρίξο: Επεισε τις γυναίκες του Ορχομενού ότι η σοδειά του σιταριού θα ήταν μεγαλύτερη αν, προτού σπείρουν, φρυγάνιζαν πρώτα τους σπόρους. Αποτέλεσμα ήταν ότι το σιτάρι δεν φύτρωσε καθόλου και έπεσε μεγάλη πείνα στη Βοιωτία. Ο βασιλιάς έστειλε πρέσβεις στο μαντείο των Δελφών να ρωτήσουν τι πρέπει να κάνουν για να γλιτώσουν από τη συμφορά. Η Ινώ όμως εξαγόρασε τους πρέσβεις και τους έπεισε να δώσουν, επιστρέφοντας, τον εξής χρησμό: για να βλαστήσουν πάλι τα σπαρτά έπρεπε να θυσιαστεί ο Φρίξος στον Δία. Υπό την πίεση των αγροτών ο Αθάμας δέχθηκε να θυσιάσει τον γιο του. Οταν το έμαθε η Νεφέλη έστειλε, για να τον γλιτώσει, ένα χρυσόμαλλο κριάρι που της είχε χαρίσει ο Ερμής. Ο Φρίξος και η αδελφή του ανέβηκαν στο κριάρι, το οποίο πέταξε μακριά, προς τις ακτές της Μικράς Ασίας. Καθώς περνούσαν τα στενά ανάμεσα στη χερσόνησο της Καλλίπολης και την Ασία, η Ελλη γλίστρησε, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε. Από τότε τα στενά αυτά ονομάζονται Ελλήσποντος. Ο Φρίξος συνέχισε το ταξίδι του και έφθασε στην Κολχίδα. Εκεί θυσίασε το κριάρι στον Δία και νυμφεύθηκε την κόρη του βασιλιά Αιήτη, στον οποίο χάρισε την προβιά (το χρυσόμαλλον δέρας). Ο Αιήτης κρέμασε το χρυσόμαλλον δέρας σε μια βαλανιδιά και έβαλε ένα ακοίμητο φίδι να το φυλάει, ώσπου ο Ιάσονας, με την Αργοναυτική Εκστρατεία, κατάφερε να φέρει το χρυσόμαλλον δέρας πίσω στη Θεσσαλία.

Το λαμπρότερο αστέρι του Κριού, ο α Κριού, έχει το αραβικό όνομα Hamal, που σημαίνει ακριβώς «κριάρι». Φαίνεται ότι το αστέρι αυτό είχε ξεχωριστή σημασία για τους αρχαίους Ελληνες, επειδή πολλοί αρχαίοι ναοί ήταν προσανατολισμένοι προς την κατεύθυνση από την οποία ανέτειλλε εκείνη την εποχή. Οι περισσότεροι από αυτούς ήταν αφιερωμένοι στον Δία, αφού ο Κριός ήταν το σύμβολο του πατέρα των θεών στον ουρανό.

Ο αστέρας β Κριού έχει το αραβικό όνομα Sharatan, που σημαίνει «τα δύο σύμβολα». Η ονομασία αυτή φαίνεται ότι οφείλεται στο γεγονός ότι το αστέρι αυτό, μαζί με το γ Κριού, βρισκόταν πολύ κοντά στο εαρινό ισημερινό σημείο την εποχή του Ιππάρχου, το 150 π.Χ. Για τον ίδιο λόγο το αστέρι του γ Κριού ονομαζόταν την εποχή εκείνη «πρώτος αστέρας στον Κριό». Η σημερινή ονομασία του, Mesarthim, έχει αραβική προέλευση και σημαίνει «παχύ κριάρι».

Στην αστρονομική ιστορία ο αστερισμός του Κριού είναι συνδεδεμένος με μια από τις σπάνιες αστρονομικές παρατηρήσεις του Μεσαίωνα, την ανακάλυψη τον Μάιο του 1012 ενός καινοφανούς αστέρα από τον βενεδικτίνο μοναχό Επίδαμο από το Saint Gall της Ελβετίας. Καινοφανείς αστέρες (λατινικά: novae) ονομάζονται οι αστέρες που φαίνεται να αναλάμπουν ξαφνικά σε μια θέση του ουρανού όπου προηγουμένως δεν υπήρχε ορατό αντικείμενο. Οι αστέρες αυτοί θεωρούνται «καινούργιοι», αλλά στην πραγματικότητα συμβαίνει το εντελώς αντίθετο: είναι αρκετά ηλικιωμένοι και η αναλαμπή που βλέπουμε στον ουρανό είναι σημάδι ότι το τέλος τους πλησιάζει. Σήμερα πιστεύουμε ότι οι καινοφανείς αστέρες είναι στην πραγματικότητα διπλοί, δηλαδή αποτελούνται από δύο μέλη που περιφέρονται σε τροχιά γύρω από το κέντρο μάζας του συστήματος. Το ένα από τα δύο μέλη είναι λευκός νάνος, δηλαδή ένα υπέρπυκνο αστέρι στο μέγεθος της Γης, στο οποίο 1 κυβικό εκατοστό «ζυγίζει» 3 τόνους! Η ατμόσφαιρα του άλλου αστέρα τροφοδοτεί τον λευκό νάνο με καινούργια μάζα συνεχώς και κάποια στιγμή η μάζα του υδρογόνου που μαζεύεται στην επιφάνεια του λευκού νάνου «καίγεται» μονομιάς, μετατρεπόμενη σε ήλιον. Η ενέργεια που παράγεται σε αυτή την έκρηξη προκαλεί την απότομη αναλαμπή που εμείς βλέπουμε. Αν η έκρηξη είναι μεγάλη, το αστέρι διαλύεται και αυτό είναι το τέλος του. Αν δεν είναι μεγάλη, τότε το φαινόμενο μπορεί να επαναληφθεί ενόσω ο συνοδός του λευκού νάνου μπορεί να τον τροφοδοτεί με καινούργια μάζα.

Οι εκρήξεις των καινοφανών ήταν ώς πρόσφατα ένα φαινόμενο για το οποίο είχαμε λίγες σχετικά πληροφορίες, επειδή οι παρατηρήσεις από επίγεια τηλεσκόπια είχαν μικρή διακριτική ικανότητα. Τον Φεβρουάριο του 1992 όμως εξερράγη στον αστερισμό του Κύκνου ένας καινοφανής που παρατηρήθηκε ταυτόχρονα από επίγεια τηλεσκόπια και από το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble. Το τηλεσκόπιο Hubble μάς έδωσε μια λεπτομερή φωτογραφία της περιοχής του καινοφανούς, όπου φαίνεται καθαρά ο σφαιρικός φλοιός που εκτοξεύθηκε κατά την έκρηξη από την επιφάνεια του αστέρα και ο οποίος απομακρύνεται στο Διάστημα. Τα επίγεια τηλεσκόπια μας έδωσαν μια γενική όψη της περιοχής του αστέρα, όπου φαίνεται ότι η έκρηξη δημιούργησε ένα καινούργιο νεφέλωμα. Το νεφέλωμα αυτό οφείλεται στο διάχυτο υδρογόνο που υπήρχε στην περιοχή πριν από την έκρηξη, το οποίο διεγέρθηκε και ακτινοβολεί από τα φωτόνια της έκρηξης.



Ο κ. Χάρης Βάρβογλης είναι αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Αρίσταρχος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Ο Αρίσταρχος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Φοιτητής/τρια. Έχει γράψει 271 μηνύματα.
Φίλε είσαι άτυχος που δεν έγινα μέλος πιο νωρίς..:P
Ενα είναι το βιβλίο γι αυτο που θες!
"Τα αστρα και οι μύθοι τους-Εισαγωγή στην Ουρανογραφία"
Δανεζης-Θεοδοσιου (Επίκουροι Καθηγητες Αστροφυσικής ΕΚΠΑ)
Εκδόσεις Διαυλος
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 1 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top