Γενική συζήτηση για την κρίση

Μάλλον, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι ήξεραν να υποστηρίζουν άξιους ηγέτες. Καμία σχέση με εμάς ένα πράγμα.

Click για ανάπτυξη...

όλοι οι αρχαιοι σπουδαιοι ηγετες φιλοσοφοι κλπ..πεθαναν στην εξορια..

οποτε παρομοια χαλια ειχαμε..

και ο Περικλης δεν ηταν καλος ηγετης και τιμιος..τοσο,,μαλλον λαοφιλης σαν τον παπανδρεου με μιζες και ρεμουλες..και κατακτητης με πολεμους κλπ..

οκ,,δεν συγκρινω...

"Καμπανάκι", λένε κάποια ΜΜΕ, " για τον Πάγκαλο στο Μαξίμου, από μυστικές μετρήσεις"! Βρε, μπας και άρχισαν να παίρνουν στα σοβαρά τον εξοστρακισμό τους;

Αρχική Δημοσίευση από Zed:

...

Για να περάσω στο θέμα, ο Παπακωνσταντίνου είναι ο μόνος υπουργός στην Ελλάδα που μπορεί να υπογράψει ό,τι μα ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν.

Click για ανάπτυξη...

Είναι δηλαδή...τσάρος ; Ή, μήπως, τσάτσος;

Μέχρι το 1917, ο τόκος, καταθέσεων τε και δανείων, ήταν ανίερος, προϊόν ανηθικότητας και απληστίας, από "παραφύσει συνεύρεση σε ξένο κρεβάτι", ακόμη και για τον αλάθητο περί τα γήινα Πάπα. Εκείνη τη χρονιά, ο Βενέδικτος ΙΕ΄, θα άρει το σχετικό «ανάθεμα» περί των τόκων, που προ Χριστού ακόμη ήταν «καημός του λαού»(δούλων τε και απελεύθερων και εισέτι ελεύθερων, ανθρώπων γενικά μοχθούντων για την επιβίωσή τους) και μετά Χριστού θα γινόταν βασική θεϊκή απόφανση: «μη δανίζεις, ελπίζοντας να πάρεις και τόκο…αλλά δίνε στον αιτούντα…».
Ο τόκος, για παράδειγμα, είχε συντελέσει στην Αθήνα την προ και του Πεισίστρατου, ώστε να αντικρίσει ο Σόλων, ως Άρχοντας της πόλης, έναν λαό, που αποτελούνταν από 400.000 δούλους και μόνον 10.000 μη δούλους, ήτοι, «κυρίους». Αυτοί ήταν η τάξη, μεταξύ λαού αφενός και «Κυρίων» αφετέρου. Ήταν η «Μεσαία Τάξη». Στη χώρα της μεταπολεμικής διαστροφής των εν γένει εθνικο-πολιτικών όρων και της κοινωνικής υποκρισίας που την καθαγιάζει, στην Ελλάδα, η Δεξιά, με τα ενοχικά της σύνδρομα στην επιφάνεια χάρη του φωτός που μας εκπέμπει η «Δύση», στο εγχείρημά της να γίνει «κεντροδεξιά», έφθασε να νεολογίσει με το φαιδρό «Μεσαίοι». Η γελοιωδέστερη δε χρηστική νεοπλασία της συναντάται, στο επαγγελματικό «Μικρομεσαίοι»!
Πρόκειται, είτε στην «αρχαία Αθήνα » είτε στη σημερινή, πρόκειται για το εμετικό (βιβλικά:Αποκάλυψη) εκείνο στρώμα μίας «κοινωνίας», που το εκάστοτε «τραπεζικό σύστημα», το αποκαλεί «Καταθέτες». Με σημερινούς και επίκαιρους όρους, η βασική τους μάζα αποτελείται από όσους αφορά το πλαφόν μισθού των 4.000 ?. Όπως λέει και ο αδελφός Νικόλαος Ταλέμπ , «αν τους αφήσεις ελεύθερους, προσπαθούν να αποσπάσουν προνόμια από τις χαμηλότερες τάξεις, γιατί το όνειρό τους είναι να ανεβούν. Γιʼ αυτό είναι επικίνδυνοι…»!
Βέβαια το τραπεζικό σύστημα, τον ευρύτερο «μεσαίο χώρο» τον χρησιμοποιεί, συμπεριλαμβάνοντας σʼ αυτόν πρωτίστως το «πολιτικό σύστημα» και κατά προέκταση , μέχρι και τους «μικρούς και μικρομεσαίους». Η «ιερή» παραμόρφωση του Δανείου της από τους «Μεσαίους» σε «Κατάθεση», που στον αστικό κώδικα αναφέρεται ως «ανώμαλη παρακαταθήκη», συντελείται ηθικά μέσα στην κοινωνία, ακριβώς χάρη αυτού του μίζερου, κατά τα άλλα, κοινωνικού στρώματος, των λεγόμενων και «Μικροκαταθετών». Καθότι, οι μετρημένοι με μερικές δεκάδες «Μεγαλοκαταθέτες», κάνουν γενικά, ως «σύστημα» πια να εννοείται, το «τραπεζικό»!
Η υποτιθέμενη επιτηδειότητα των «Μεγαλοκαταθετών», δλδ βασικά των αληθινών «Τραπεζιτών», έγκειται στο γεγονός, ότι πλέον ο Καταθέτης της Τράπεζας, όχι μόνον δεν πληρώνει φύλακτρα, αλλά «παίρνει και τόκο». Δηλαδή η Τράπεζα, την μεταμορφώνει, σε «Δάνειο». Αυτό παραείναι τιμή για τον «Μικροκαταθέτη». Όχι «θα το κάνουμε εδώ αμέρικαν μπαρ»; Τι την έχουμε την «καλή πίστη», μεταξύ δύο «Κυρίων»; Αρκεί όμως να της επιτρέπεται να τη δανείσει κι αυτή, όσες φορές γίνεται και μπορεί, μέχρι τη στιγμή που θα την απαιτήσει στο «χέρι» του, ο Καταθέτης. Οι περιορισμοί στο «γίνεται και μπορεί» είναι ένα ζήτημα, για τη διαχείριση του οποίου βασικά πληρώνεται το πολιτικό προσωπικό μίας χώρας, σε συνθήκες κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, από τον λαό¨(φόροι) αφενός και το «σύστημα»(πολιτικό χρήμα) αφετέρου. Τα ψίχουλα που δίδονται στους «Μεσαίους» λογίζονται, είτε ως «συμπληρωματικό εισόδημα»(πχ στο «πλαφόν των 4000 ?») είτε ως πειρασμοί προς «κυνάρια Χαναναίων»!
Η όλη πονηριά των καιρών μας έγκειται πάλι στο γεγονός, ότι την αδυναμία των Τραπεζιτών να πληρώσουν «στο χέρι» τους δανειστές τους, τη στιγμή που εκείνοι προβάλουν την απαίτηση επιστροφής της Κατάθεσης, την περιγράφουν με την αρχαία λέξη «κρίση». Ενώ η αλήθεια είναι, ότι με το σχεδόν απεριόριστο «γίνεται και μπορεί» των «Τραπεζιτών», πνίγονται οι λαοί από …κατακλυσμό τόκων. Χάρη στον …πολλαπλασιαστή Καταθέσεων!

Οι Έλληνες ξαναγυρίζουν στα χωράφια...

Της Ρούλας Σαλούρου

Αύξηση του αγροτικού πληθυσμού, κατά 8% παρουσιάζεται, μετά από πολλά χρόνια, το 2010, καθώς η κρίση φαίνεται πως σπρώχνει τους Έλληνες, κυρίως τους νέους προς τις παραδοσιακές δουλειές, με εξελιγμένα όμως όπλα, όπως είναι η βιολογικές καλλιέργειες.

Στην προσπάθειά τους να επιβιώσουν, δεν είναι λίγοι αυτοί που τον προηγούμενο χρόνο, γύρισαν σελίδα και επέστρεψαν στις ρίζες τους... Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Αρχή, μέσα στο 2010 οι αγρότες αυξήθηκαν κατά 8%.

Μάλιστα, εκπρόσωποι των συνεταιριστικών οργανώσεων επισημαίνουν πως δεν πρόκειται για ετεροεπαγγελματίες που ακόμη και για ασφαλιστικούς λόγους, θυμήθηκαν ότι έχουν κάποια χωράφια τα οποία μπορούν να καλλιεργήσουν, αλλά για ανθρώπους, κυρίως νέους που επέστρεψαν στον τόπο καταγωγής τους και εντάχθηκαν στο επάγγελμα κι εγγράφηκαν στους συνεταιρισμούς. Σε απόλυτους αριθμούς, υπολογίζεται πως όσοι ασκούν το αγροτικό επάγγελμα αυξήθηκαν κατά περίπου 60.000. Η αύξηση αυτή αφορά κυρίως σε νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας, όμως υπάρχουν και μεγαλύτερης ηλικίας άτομα που επιλέγουν το επάγγελμα του αγρότη, ως απάντηση στην ανεργία. Η δεύτερη αυτή κατηγορία αφορά κυρίως σε πρώην εργαζόμενους κλάδων όπως ο κατασκευαστικός ή ο τουριστικός.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι η τάση ξεκίνησε ανοδικά το 2008 και ότι το 2010, καταγράφεται η μεγαλύτερη αύξηση. Επισημαίνουν δε πως η συμβολή του πρωτογενούς τομέα, ειδικά σε συγκεκριμένες περιφέρειες της χώρας, είναι ιδιαίτερα σημαντική, αφού καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας, όπως για παράδειγμα η Κεντρική Μακεδονία (20,3%), η Θεσσαλία (11,9% και η Δυτική Ελλάδα (11,2%).

Εμφανής, αν και με μειωμένο ρυθμό αύξησης το τελευταίο 12μηνο, είναι η στροφή στις βιολογικές καλλιέργειες. Βάσει των πρόσφατων στοιχείων της Ε.Ε. ο αριθμός των καλλιεργητών που απασχολούνται στη χώρα μας με τη βιολογική γεωργία 5πλασιάστηκε την περίοδο 2000-2008. Συγκεκριμένα, από 5.343 βιοκαλλιεργητές το 2000, οι απασχολούμενοι αγρότες στη βιολογική γεωργία έφθασαν τα 24.057 άτομα, το 2008. Το τελευταίο διάστημα παρατηρείται μικρή κάμψη, καθώς πέραν της οικονομικής κρίσης και κατά συνέπεια της μειωμένης κατανάλωσης, από το 2006 και μετά δεν «τρέχει» κανένα πρόγραμμα ενίσχυσης της βιολογικής παραγωγής.
....

Click για ανάπτυξη...

: "Το ζήτημα είναι να καλλιεργήσεις κάτι, που έχει ανάγκη όλη η Ευρώπη και που στην Ελλάδα είναι, για διάφορους λόγους, απαγορευμένος καρπός!

Αν ως Μεταπολίτευση θεωρηθεί η απόπειρα της ελλαδικής κοινωνίας να αποτινάξει, από το 1974 και εφεξής, την μακραίωνα κρατική της υποτέλεια, τότε Αναπολίτευση θα είναι, η εργώδη πολιτική αφύπνιση αυτής της ίδιας κοινωνίας, να απελευθερωθεί από τις δυνάμεις εκείνες, που, εντός και εκτός των τειχών, συνέβαλαν μεταπολιτευτικά, είτε ενεργητικά είτε παθητικά, στη μετάλλαξη ενός συλλογικού οράματος, σε εξατομικευμένο εφιάλτη, για κάθε έναν που θέλει να αυτοαποκαλείται Έλληνας.
Η Αναπολίτευση αφορά τον Ελληνισμό και έχει τις ιστορικές της ρίζες στο 2ο πΧ αιώνα(πολιτική ήττα του Ελληνισμού από την Ρώμη και τον "Ιουδαϊσμό"). Η ελλαδική κοινωνία, όπως αυτή προέκυψε από την ιστορία το 1821, πνέει τα λοίσθιά της, υπό τη σκιά ενός «νεκροθάφτη της Μεταπολίτευσης», ενός "Ελληνα Εβραίου"( "είναι παιδί της Διασποράς", κατά δήλωσή του!), οργάνου εμφανέστατα δυνάμεων εθνομηδενιστικών σχεδίων, ανθελληνικών περί ανθρώπου αντιλήψεων και αντιλαϊκών «οικονομικών συμφερόντων». Η όνου σκιά θα τους ήταν λιγότερο βολική, της σκιάς «τούτου του παιδιού», μερικούς μήνες πριν την «υπογραφή του Μνημονίου».
Μετά το «Μνημόνιο», κάπου δλδ μετά από έναν αιώνα, οι αντισυμβαλλόμενοί του προσδοκούν, πως η ιστορία θ’ αναγνωρίσει, ότι έκανε ένα λάθος το «1821»: στο όνομα της «νέας χώρας». Λάθος, που θα επανόρθωνε το 1948: με το «Ισραήλ»!
Η Δύση ξέρει, ότι οι Έλληνες δεν υπήρξαν ποτέ προφητικοί. Γι’ αυτό και δεν είχαν ποτέ…Προφήτες. Οι εν Ελλάδι προφητεύσαντες, από το «1821» και έκτοτε, ή τίποτα «Ιουδαιοχριστιανοί» θα ήταν, ή … «άθεοι μαρξιστές». Αμφότεροι γνωρίζουν, ότι ένας λαός δεν «στήνεται, μόνον με το χρήμα», αλλά μπορεί να «αναστηθεί», μόνο μ’ αυτό: «μέχρι να το καταργήσει»!
Η Αναπολίτευση λοιπόν του Ελληνισμού, από ιστορική άποψη, ξεπηδάει, με την επίγνωση της «δυτικής» περί αυτού θεώρησης και της εξ Ανατολών…αναμόχλευσής Του. Όλα θα κριθούν, στην Παιδεία, την Υγεία και τον Πολιτισμό: αυτά τα τρία, λέει η ιστορική εμπειρία, είναι οι ικανές και αναγκαίες συνθήκες, για να μην είναι κάποιος υπερφίαλος, όταν θα αυτοαποκαλείται Έλληνας. Αυτά τα τρία μόνον μπορούν κάποτε να αναστήσουν «πραγματικούς Έλληνες»( κατά Μίκη Θεοδωράκη), για να αναπολιτευθεί ο Ελληνισμός, την περί ανθρώπου θεώρησή Του. Με αγοραίους όρους, η Αναπολίτευση είναι σαφέστατα εθνικοαπελευθερωτική, στο βαθμό που προτάσσει, όμως, ως πρωταρχικό μέλημά της, την πλήρη χειραφέτηση κάθε ανθρώπινου προσώπου!

Δίκη για εσχάτη προδοσία όπως και το αφεντικό του ο Γιωργάκης. Είναι εντυπωσιακό το πως κατάφεραν οι ψηφοφόροι να εκλέξουν αυτούς τους ανθρώπους, ειδικά μάλιστα την στιγμή που τα ψέμματα και οι προεκλογικές κοροϊδίες τους έκαναν μπαμ.

Τελευταία γίνεται λόγος για υποψηφιότητα ως Πρόεδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας του πρώην Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, του "Λουδοβίκου της Ραφήνας", κατά Τράγκα. Εδώ, αντ' αυτού, προτείνεται ο εξοστρακισμός του από την Ελληνική Επικράτεια. Πάμπολλοι οι λόγοι, αλλά κατά την προσωπική μου αποτίμηση αρκεί ο ένας: η ρητή και δεδηλωμένη του εξαπάτηση των "10.000.000"(τουλάχιστον) Ελλαδιτών, με την εγγύηση των καταθέσεων τους, μέχρι το ποσό των 100.000 €. Πέραν δλδ της εξαπάτησης, Ελλαδιτών και Ευρωπαίων, με το ύψος του ελλείματος, επιπρόσθετα επιβάρυνε το Ελληνικό Δημόσιο με ένα δυνητικό χρέος προς τους Καταθέτες, θεωρητικά, της τάξεως του 1 τρις (τουλάχιστον) €!

Επίθεση με γιαούρτια στον Πάγκαλο

Θαμώνες ταβέρνας, στην οποία βρέθηκε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος, πέταξαν γιαούρτια στον ίδιο, ενώ νωρίτερα είχαν προβεί σε φραστική επίθεση εναντίον του. Τον ΣΥΡΙΖΑ βλέπει πίσω από την επίθεση ο κ. Πάγκαλος.

ANT1




Την οργή εξαγριωμένων κατοίκων, στην περιοχή των Καλυβίων, δέχθηκε το βράδυ της Τετάρτης ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Θεόδωρος Πάγκαλος.

Θαμώνες ταβέρνας, στην οποία βρέθηκε ο κ. Πάγκαλος πέταξαν γιαούρτια στον ίδιο, ενώ νωρίτερα είχαν προβεί σε φραστική επίθεση εναντίον του. Το εξαγριωμένο πλήθος φώναζε «δεν τα φάγαμε μαζί», ενώ η φρουρά του αντιπροέδρου χρειάστηκε να φυγαδεύσει τον ίδιο μέχρι τη στιγμή που στο σημείο έφθασε ομάδα των ΜΑΤ.

Η αναστάτωση διήρκησε αρκετή ώρα και οι αντιδράσεις συνεχίστηκαν, ενώ ο Θεόδωρος Πάγκαλος αναγκάστηκε να μείνει στο χώρο της ταβέρνας μέχρι να ηρεμήσουν τα πνεύματα.

Σε ανακοίνωση Τύπου από το γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης αναφέρεται: «Θα μπορούσε κάποιος να περιμένει την αποδοκιμασία ή τουλάχιστον την έκφραση λύπης για το γεγονός ότι καθοδηγούμενοι από επώνυμα και πασίγνωστα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, 50 περίπου άτομα αποδοκίμαζαν και προπηλάκιζαν επί 2 περίπου ώρες τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και 11 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δεν μετείχαν σε κανενός είδους πολιτική ή δημόσια εκδήλωση, αλλά απλώς είχαν την ατυχία να βρίσκονται κοντά στην βάση επιχειρήσεων των τραμπούκων του ΣΥΡΙΖΑ. Αργότερα το ίδιο βράδυ με εκατοντάδες κοκτέιλ μολότοφ επιτέθηκαν εντελώς απρόκλητα εναντίον των δυνάμεων της αστυνομίας.

Είναι προφανές ότι η συστηματική βία εναντίον των εκπροσώπων της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ είναι πλέον στρατηγική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή εξυπηρετείται από την θεωρία της πρόκλησης, τη γνωστή, χιτλερικής εμπνεύσεως, άποψη, ότι ο πολιτικός αντίπαλός σου είναι υποχρεωμένος να υφίσταται επιθέσεις και βία απλώς και μόνο γιατί εσύ τον επιλέγεις ως στόχο με δικά σου ανεξέλεγκτα κριτήρια.

Δεν ευχόμαστε περαστικά στον Συνασπισμό ούτε μας ενδιαφέρει η ευθύνη του ενός ή του άλλου από τα πρόσωπα που συγκροτούν την ηγεσία του. Ο λαός παρακολουθεί, κρίνει και θα δώσει όταν έρθει η στιγμή την απάντηση σε αυτή την στροφή της πάλαι ποτέ «ανανεωτικής αριστεράς» προς το πολιτικό και κοινωνικό περιθώριο».

Click για ανάπτυξη...

Ρε παιδιά, κρίμα στα γιαούρτια! Υπάρχουν Συνελλαδίτες σας που τα έχουν μεγαλύτερη και πραγματική ανάγκη!

Αρχική Δημοσίευση από Άγγελος:

εξοστρακισμος γινεται απο τα αρχαια χρονια στους πιο αξιους..Αριστειδης πχ
οποτε ο παγκαλος απορριπτεται..

τα ρεμαλια σαν και του λογου του υμνούνται..

Click για ανάπτυξη...

Η Ελλάδα πάντα "έτρωγε" τα παιδιά της, τα άξια κυρίως

Αρχική Δημοσίευση από DrStrangelove:

Ναι, δεν θα το υποστήριζα. Είναι αλήθεια ότι τελευταία έχει ξεφύγει λίγο, όπως αυτή η δήλωση "οι πολίτες διαφθείρουν τους πολιτικούς" αλλά είναι από τους πιο σοβαρούς και ειλικρινείς πολιτικούς που είχε το κορυφαίο ανθελληνικό κόμμα της Ελλάδας (πασοκ) και πολλές φορές σε θέση εσωτερικής αντιπολίτευσης. Μήπως είναι ψέμματα αυτά που είπε ; Μαζί τα φάγανε (με τα κομματόσκυλα διορισμένους πολίτες), το ΚΚΕ είναι κόμμα φασιστικό και οι δημόσιοι υπάλληλοι κοπρίτες και πληγή για την Οικονομία μας. 'Οσο για τις διαδηλώσεις και τον Σύριζα επίσης συμφωνώ. Απλά αφού είναι τόσο αναρχικός ή τόσο δικτάτορας- όπως το βλέπει κανείς - το ερώτημα είναι γιατί δεν έκανε ένα δικό του κόμμα τόσα χρόνια και καθόταν με αυτά τα ανθελληνικά νεόπλουτα λαμόγια της λαμέ σοσιαλδημοκρατικής Αριστεράς ;

Click για ανάπτυξη...

: Φίλε Δόκτορα, εδώ μου δίνεις την εντύπωση, ότι προτιμάς μία δικατορία, για να λες, πόσο πολύ εκτιμάς τη δημοκρατία! Γιατί ο Πάγκαλος, έχει μία κάποια κληρονομικότητα ως προς τη δικτατορία...