Εξειδίκευση ή πολλαπλές δεξιότητες;

dimitrisΤ

Νεοφερμένος

Ο Δημήτρης Τόλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σύμβουλος επιχειρήσεων και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Η σημερινή αγορά της κρίσης στην Ελλάδα ανέτρεψε τα δεδομένα δεκαετιών με τα οποία μεγάλωσαν τουλάχιστον δύο γενιές Ελλήνων: «Καλοί βαθμοί στο Σχολείο, Πανελλαδικές, Πανεπιστήμιο, Μεταπτυχιακά».

Η εξειδίκευση όμως, ακόμα και σε διδακτορικό, δε δείχνει σήμερα αρκετή για την επαγγελματική αποκατάσταση και την αξιοπρεπή καριέρα στην Ελλάδα. Από την άλλη μεριά η ενασχόληση με ό,τι έρχεται μπροστά μας, δείχνει «ρηχή» και ευκαιριακή, χωρίς να δημιουργεί τις προοπτικές μόνιμης απασχόλησης και ανάπτυξης καριέρας.

Οπότε, τι είναι καλύτερο για να βρει κανείς δουλειά στην Ελλάδα και το εξωτερικό σήμερα; Τι πιστεύετε αναζητούν οι εργοδότες;

Το σκεπτικό που κερδίζει πάντως έδαφος στην Ελλάδα, αλλά και διεθνώς, είναι αυτό του Τ-shaped εργαζόμενου, του επαγγελματία που έχει σε βάθος γνώση και ικανότητες (skills) σε ένα τομέα που έχει επιλέξει, αλλά ταυτόχρονα έχει αναπτύξει και άλλες δεξιότητες (competencies), που κινούνται σε άλλους τομείς της εργασίας παράλληλα και συνδυαστικά (ενδεικτικά δείτε E-Skills Vision Report, EU, https://ec.europa.eu/enterprise/sectors/ict/files/eskills/vision_final_report_en.pdf σελ. 78)

T-Shaped.png

Τι να επιλέξει κανείς λοιπόν;
  • εξειδίκευση (πχ σπουδές και μεταπτυχιακό στο μάρκετινγκ);
  • πολλές παράλληλες δεξιότητες (πχ μάρκετινγκ σε βάθος, με παράλληλες πιστοποιήσεις στα οικονομικά, την πληροφορική και τη διαχείριση έργων και με άριστη ικανότητα επικοινωνίας στα αγγλικά);
  • ή και τα δύο παραπάνω, ώστε να μπορεί ο εργαζόμενος να καλύπτει την ανάγκη για εξειδικευμένη γνώση και ταυτόχρονα να συνεργάζεται αποτελεσματικά - παράλληλα και οριζόντια - με άλλους τομείς και ομάδες εργασίας της εταιρίας;
Τι λέτε, αξίζει τον κόπο; Και πώς να σχεδιάσει κανείς με επιτυχία την καριέρα του με τον κατάλληλο συνδυασμό T-shaped σπουδών και εμπειρίας;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

aergos

Δραστήριο μέλος

Ο aergos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 410 μηνύματα.
Τι πιστεύετε αναζητούν οι εργοδότες;
μεταπτυχιακό στο μάρκετινγκ
πχ μάρκετινγκ σε βάθος, με παράλληλες πιστοποιήσεις στα οικονομικά,
διαχείριση έργων
Προκειμένου να παράξει έργο μια εταιρία πχ με 100 περίπου επιστήμονες/μηχανικούς, αρκούν το πολύ 3-4 μανατζαραίοι.
Λαμβάνοντας υπόψη αυτή την αναλογία, δε βλέπω κανένα λόγο ένας νέος επιστήμονας με 1ο πτυχίο άσχετο με οικονομικά/διοίκηση επιχειρήσεων να σχοληθεί εκ των υστέρων (πχ σε μεταπτυχιακό) με αυτούς τους τομείς.
Εκτός κι αν έχει τη φιλοδοξία (και συγχρόνως νοιώθει σίγουρος ότι θα τα καταφέρει) να παρατήσει την επιστήμη που σπούδασε και να γίνει μάντζερ.

ή και τα δύο παραπάνω, ώστε να μπορεί ο εργαζόμενος να καλύπτει την ανάγκη για εξειδικευμένη γνώση και ταυτόχρονα να συνεργάζεται αποτελεσματικά - παράλληλα και οριζόντια - με άλλους τομείς και ομάδες εργασίας της εταιρίας;
Τίποτα από τα παραπάνω δε χρειάζεται ένας επιστήμονας προκειμένου να συνεργάζεται αποτελεσματικά με άλλες ομάδες εργασίας της εταιρίας όπου εργάζεται (ή ακόμα και με ανθρώπους άλλων εταιριών). Δε χρειάζεται γνώση δοιήκησης επιχειρήσεων για να πεις σε έναν συνάδελφο : "προκειμένου να τελειώσω το έργο στην ώρα του, θέλω οπωσδήποτε το δικό σας κομμάτι της δουλειάς να είναι έτοιμο σε μια εβδομάδα. Το βλέπεις εφικτό; Αν όχι τότε να μιλήσουμε με τον πρότζεκτ μάνατζερ για να δούμε αν μπορεί να βάλει κι άλλο άτομο στην ομάδα σου ώστε να προλάβετε να τελειώσετε τη δουλειά".

Καλύτερο εφόδιο για την αγορά εργασίας (ό,τι έχει απομείνει από αγορά εργασίας στην Ελλάδα τελοσπάντων) : Όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένες γνώσεις στην επιστήμη που σπούδασες, καθώς και σε συγγενικές επιστήμες/κλάδους (πχ φυσική - τηλεπικοινωνίες)
Άκυροι συνδιασμοί του στυλ πχ πληροφορική-οικονομικά θα αποβούν άχρηστοι στο 99% των περιπτώσεων.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
Προσωπικά αναρωτιέμαι πόσο εξειδίκευση σηκώνει η Ελλάδα στις τωρινές συνθήκες. Φανταστείτε για την ανάπτυξη μιας ιστοσελίδας υπήρχαν 4 άτομα. Ένας CSS + html guru, ένας που θα υλοποίηση την javascript και το backend και ένας copywriter. Αμέσως η δαπάνη αυτού του project εκτοξεύεται σε απογοητευτικά ύψη για μια οικογενειακή ή πολύ μικρή, αλλά και για μια μικρή, επιχείρηση. Μην ξεχνάμε και το ποία είναι ραχοκοκαλιά της Ελληνικής οικονομίας. Ένα τέτοιο μοντέλο αμφιβάλλω αν είναι βιώσιμο και σε επίπεδο outsourcing.

Νιώθω ότι αυτή την στιγμή αυτό που χρειάζεται ένας οποιοσδήποτε χώρος εργασίας, εκτός από υπομονή :P, είναι άτομα με πολλαπλές δεξιότητες. Φυσικά όμως μια αποτελεσματική εξειδίκευση σίγουρα δεν θα αγνοηθεί.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

aergos

Δραστήριο μέλος

Ο aergos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 410 μηνύματα.
Προσωπικά αναρωτιέμαι πόσο εξειδίκευση σηκώνει η Ελλάδα στις τωρινές συνθήκες.
δε νομίζω ότι είναι θέμα Ελλάδας ή εξωτερικού. Πιο πολύ θέμα συγκυριών είναι.
Νομίζω κατά κανόνα αν τύχει κάποιος να δουλέψει σε εταιρία με μεγάλο προσωπικό αυξάνονται οι πιθανότητες να εξειδικευτεί λίγο περισσότερο σε κάτι συγκεκριμένο, ενώ σε μια μικρή εταιρία αυξάνονται οι πιθανότητες να του ζητάνε να ξέρει και να κάνει τα πάντα.
Νιώθω ότι αυτή την στιγμή αυτό που χρειάζεται ένας οποιοσδήποτε χώρος εργασίας, εκτός από υπομονή :P, είναι άτομα με πολλαπλές δεξιότητες. Φυσικά όμως μια αποτελεσματική εξειδίκευση σίγουρα δεν θα αγνοηθεί.
κάπως έτσι είναι.
Και οι μάνατζερς που τους αρέσει να εφευρίσκουν καινούριες ορολογίες, το έχουν βαφτίσει αυτό Τ-shaped. οκ....
Αυτό το T πάντως για την Ελλάδα της κρίσης, μου θυμίζει το σταυρό που καλούνται να σηκώσουν οι εργαζόμενοι.

Να προσθέσω και κάτι ακόμα : για τους ανθρώπους των θετικοτεχνολογικών επιστημών, η απόκτηση πολλαπλών δεξιοτήτων και γνώσεων δεν είναι μόνο ανάγκη για τη δουλειά μας. Είναι χαρά και πρόκληση. Οι περισσότεροι είμαστε άνθρωποι που αγαπάμε τη γνώση και την επιστήμη. Αυτό που δεν αγαπάμε είναι η εκμετάλευση των εταιριών και οι εκτός πραγματικότητας απαιτήσεις των μάνατζερ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Chris1993

Περιβόητο μέλος

Ο Χρήστος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 31 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,920 μηνύματα.
Ούτε το προπτυχιακό, ούτε το μεταπτυχιακό δεν λένε και πολλά πλέον.
Τα κάνει και η κουτσή Μαρία.

Το θέμα είναι οι γνώσεις.
Το μεταπτυχιακό είναι για να εξειδικεύεσαι σε έναν τομέα που σου αρέσει και θες να ασχοληθείς, δεν είναι απλά για να λες ότι έχεις Master.

Πάντως ναι συμφωνώ ότι η ευρύτητα των γνώσεων είναι το πιο σημαντικό αυτή την εποχή.
Ένας συνδιασμός δεξιοτήτων-γνώσεων.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

christinelle

Πολύ δραστήριο μέλος

Η christinelle αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ιδιωτικός υπάλληλος και μας γράφει απο Ελευσίνα (Αττική). Έχει γράψει 1,873 μηνύματα.
Νομίζω πως σήμερα ισχύει ότι ίσχυε και τα περασμένα χρόνια, δηλαδή μετράει περισσότερο ποιόν ξέρει παρά τι ξέρεις.
Όσοι λοιπόν δεν ξέρουν κανέναν, νομίζω είναι καλό να ασχολούνται με ο,τι βρουν μπροστά τους (από το να μην κάνεις τίποτα είναι χίλιες φορές καλύτερο να κάνεις κάτι) ενώ παράλληλα να βελτιώνονται συνεχώς σε θέμα γνώσεων με σεμινάρια, αυτοδιδασκαλία, κλπ. Πιστεύω μετράει περισσότερο να έχεις ένα βιογραφικό το οποίο έχει εργασιακή εμπειρία ακόμα και σε άσχετα πράγματα με το κύριο αντικείμενό σου καθώς και γνώσεις άσχετες με αυτό, παρά να έχεις μεγάλη εξειδίκευση σε ένα πράγμα. Αυτό γιατί αν ξέρεις μόνο ένα, άντε 2-3 πράγματα πολύ καλά, περιορίζεσαι αυστηρά σε αυτά. Για αυτό λέμε "ο,τι μαθαίνει κανείς καλό είναι", δεν ξέρεις που και πότε μπορεί να σου χρησιμεύσει.
Εκεί που είμαι εγώ ας πούμε, όταν πήγα μου είπαν πως θα κάνω ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα. Και όντως, για την πρώτη εβδομάδα έκανα μόνο αυτό το πράγμα. Μετά όμως προστέθηκε κι άλλο ένα, μετά κι άλλο, κι έφτασα να κάνω ο,τι μπορείς να φανταστείς, ακόμα και πράγματα που δεν ήξερα καν και απλά ζορίστηκα να τα μάθω στην πορεία (όχι επειδή τα πληρώνομαι, όχι επειδή μου τα ζήτησαν αλλά επειδή το ήθελα να τα μάθω).
Η απόκτηση γνώσεων και δεξιοτήτων δεν θα πρέπει να σταματάει ποτέ κατά την γνώμη μου. Ακόμα και η σούπερ εξευτελιστική δουλειά με μισθό πείνας (για όσους είναι 16-29) έχει πράγματα να προσφέρει. Αυτό το λέω για κάποιους γνωστούς μου που δεν καταδέχονται να δουλέψουν με τέτοιες συνθήκες λόγω του ότι έχουν πτυχία, μεταπτυχιακά, κλπ. Νομίζω όμως πως μακροπρόθεσμα θα έχει καλύτερες ευκαιρίες όποιος πέρασε από διάφορες "σκατένιες" δουλειές, κι ας έχει λιγότερα πτυχία (=χαρτιά) από εκείνον που δεν καταδέχεται να κάνει τέτοιες δουλειές.
Για το εξωτερικό τώρα δεν μπορώ να εκφράσω γνώμη, εξαρτάται για ποια χώρα μιλάς μιας και καθεμία είναι διαφορετική.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

dimitrisΤ

Νεοφερμένος

Ο Δημήτρης Τόλης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Σύμβουλος επιχειρήσεων και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 2 μηνύματα.
Νομίζω πως σήμερα ισχύει ότι ίσχυε και τα περασμένα χρόνια, δηλαδή μετράει περισσότερο ποιόν ξέρει παρά τι ξέρεις.

Από την εμπειρία μου και ειδικά για τον ιδιωτικό τομέα -ευτυχώς πιστεύω- η λογική του ποιον ξέρεις αλλάζει και στην Ελλάδα και αυτό γίνεται γιατί η ίδια η αγορά, με τις άσχημες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, δεν 'αντέχει' πλέον εργαζόμενους που είναι χαριστικά στη θέση και δεν παράγουν αποτελέσματα.

Εκεί που είμαι εγώ ας πούμε, όταν πήγα μου είπαν πως θα κάνω ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα. Και όντως, για την πρώτη εβδομάδα έκανα μόνο αυτό το πράγμα. Μετά όμως προστέθηκε κι άλλο ένα, μετά κι άλλο, κι έφτασα να κάνω ο,τι μπορείς να φανταστείς, ακόμα και πράγματα που δεν ήξερα καν και απλά ζορίστηκα να τα μάθω στην πορεία (όχι επειδή τα πληρώνομαι, όχι επειδή μου τα ζήτησαν αλλά επειδή το ήθελα να τα μάθω).

Πολύ θετική προσέγγιση μου φαίνεται και την ακολουθώ κι εγώ όσο μπορώ. Είναι άλλωστε μια ασφάλεια να έχεις τη δυνατότητα να μαθαίνεις διαρκώς, να προσαρμόζεσαι στις καταστάσεις που δημιουργούνται και να έχεις ενεργά αντανακλαστικά!

Μου θύμισε το βιντεάκι με το parkour στη Σαντορίνη, που είναι εκπληκτικό αν κάνεις τον παραλληλισμό του αθλητή με το σημερινό εργαζόμενο/επαγγελματία και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, την ανάγκη ταχύτατης προσαρμογής στις νέες συνθήκες, αλλά και τη θετική σκέψη που μπορεί να σε πάει μπροστά όποιες και αν είναι οι συνθήκες:

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 0 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top