«Υπάρχει κάποιος εκεί έξω, που είναι ιδανικός για σένα!»

Aleksa · 2 Μαρτίου 2015

Πιστεύω οτι "έτερον ήμισυ" , όπως το εννοούν δεν υπάρχει. Δεν υπάρχουν μισοί, αλλά ολόκληροι, σημαντικοί για μας, άνθρωποι που συναντούμε σε κάποια φάση της ζωής μας, τους ερωτευόμαστε, τους αγαπάμε κι από κει κι έπειτα προσπαθούμε να ενισχύουμε τα κοινά μας σημεία "λειαίνοντας" ταυτόχρονα τις διαφορές μας, πάντα ελπίζοντας να κρατήσει αυτή η σχέση "για πάντα". Αν κρατήσει θα μας έχει κάνει καλύτερους ανθρώπους. Αν όχι, θα έχουμε διδαχτεί.

Stavri_ · 03-03-15

Αυτό το θέμα μου θυμίζει έντονα το τμήμα/κομμάτι του λόγου του Αριστοφάνη, στο έργο του Πλάτωνα, "Συμπόσιο (ή για τον Έρωτα)", όπου παρουσιάζεται ο γοητευτικός μύθος των στρογγυλών "ανδρογύνων" ανθρώπων που διέθεταν ταυτόχρονα και το αρσενικό και το θηλυκό φύλο. Ο Δίας, όμως, σύμφωνα με αυτόν το λόγο, θύμωσε για την έπαρση των "ανδρογύνων" και τους έκοψε στην μέση : από τότε τα δύο μισά αναζητούν το "έτερον τους ήμισυ" προκειμένου να ξαναβρούν την ολοκλήρωση. Παραθέτω το εν λόγω απόσπασμα:

"Όταν λοιπόν η υπόστασή μας χωρίστηκε στα δύο, το κάθε κομμάτι ποθώντας το άλλο του μισό, προχώραγε μαζί του και καθώς τύλιγαν τα χέρια τους αγκαλιάζοντας ο ένας τον άλλον, πέθαιναν από την πείνα και την απραξία, αφού τίποτα δεν μπορούσαν να κάνουν χωριστά. Ο Δίας τους συμπόνεσε, σκέφτηκε ένα άλλο τέχνασμα και μετέθεσε τα γεννητικά τους όργανα μπροστά, γιατί μέχρι τότε τα είχαν κι αυτά έξω. Τους τα μετέθεσε λοιπόν κι έκανε την γέννηση να γίνεται μ' αυτά τα όργανα ανάμεσα τους. Αν αγκαλιάζονταν να τεκνοποιούν και να αναπαράγουν το είδος αν επρόκειτο για άνδρα με γυναίκα ή να επέρχεται κορεσμός συνουσίας αν επρόκειτο για άνδρα με άνδρα και να επιστρέφουν στις εργασίες τους και να νοιάζονται και για τα άλλα ζητήματα της ζωής....
Καθένας μας λοιπόν είναι κομμάτι ανθρώπου περιμένει το ταίριασμά του με το άλλο του μισό, γιατί πράγματι είναι κομμένος στα δύο σαν το ψάρι που λέγεται γλώσσα...."

Πηγή

Συμπέρασμα: Άτιμε Ολύμπιε Δία! Εξαιτίας σου γίνονται όλα και βασανιζόμαστε σε αυτή τη ζωή! χαχα

Αστειεύομαι φυσικά. Στο ερώτημα: "Υπάρχει κάποιος Ιδανικός για μας, εκεί έξω;" , νομίζω η απάντηση είναι διττή. Δεν υπάρχει βέβαια Ιδανικό πουθενά. Είναι Ουτοπία κάτι τέτοιο. Όπως δεν υπάρχει και το "έτερον ήμισυ" ή η Αποκλειστικότητα στον άνθρωπο. Στο δικό μου μυαλό, κάθε άνθρωπος είναι σαν ένα κομμάτι παζλ μίας αχανούς δημιουργίας/έργου. Θεωρητικά, το κομμάτι αυτό (με την ιδιομορφία του και τις "εσοχές/εξοχές" του) 'συνδέεται' μόνο με ένα άλλο κομμάτι παζλ. Πρακτικά όμως, αν το σκεφτούμε καλύτερα, σε μία τόσο εκτεταμένη δημιουργία, σε ένα τόσο μεγάλο έργο που αποτελείται από δισεκατομμύρια κομμάτια, είναι αδύνατον το κάθε κομμάτι, να μην "κουμπώνει", να μην ταιριάζει με πολλά άλλα!

Δεν υπάρχει για μένα το ιδανικό, ή το άλλο μισό ή αυτό που λέμε Soulmates, Αδερφές Ψυχές κλπ. Υπάρχουν όμως σίγουρα, πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι που μπορούν να ταιριάξουν με πολλούς διαφορετικούς άλλους. Και αυτό, γιατί αυτοί οι άνθρωποι (είτε ερωτικοί σύντροφοι, είτε φίλοι, είτε συγγενείς κλπ), καταφέρνουν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, σε βαθμό που να μπορούν πλέον να συσχετιστούν και να δημιουργήσουν ισχυρούς δεσμούς αγάπης και όμορφων συναισθημάτων.
Το θέμα, δεν είναι να ψάχνεις μία ζωή το Τέλειο ( "το πρίγκιπα που θα έρθει να σε πάρει, πάνω στο κατάλευκο άτι του" ,για εμάς τις κοπέλες πάει αυτό

), ούτε να συμβιβάζεσαι βέβαια με το Λιγοστό, αλλά να μάθεις να μοιράζεσαι τη ζωή σου, με αυτόν τον συνάνθρωπο σου που έχεις επιλέξει και σε έχει επιλέξει, με ότι αυτό συνεπάγεται. (αμοιβαίες κινήσεις, επικοινωνία, κλπ)

Mάιρα · 06-10-15

Μπαμ. Ουπς. Έσπασε μια ροζ φούσκα, η οποία βρισκόταν πάνω στα σύννεφα. Ας το παραδεκτούμε δεν ύπαρχει αυτό το άτομο. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε γνωριμίες, θα κρατήσει μια βδομάδα, ένα μήνα, ένα χρόνο και μετά ξανά απ την αρχή.

Να μαστε καλά, να γινόμαστε χάλια. Μια ζωή την έχουμε. :hehe:

Backdrop · 06-10-15

.....Το κακό ξεκινάει μάλλον από τις ταινίες του Disney που βλέπουμε από μωρά, όπου το ιδανικό (ο πριγκιπάς) καταλήγει μαζί μας μετά από τόσες δυσκολίες που τελικά ξεπερνιούνται όλες!!! Οπότε τι έρευνες και Bridjet Jones μου λέτε.... Σας κάνω εγώ ψυχοθεραπεία στο λεπτό!!!

... Έχω γίνει 28 χρονών μουλάρα και ακόμη την ¨πατάω¨ οποτε τις βλέπω!! Με πιάνω να έχω αυτό το βλέμμα και αυτη την (άγνωστη τότε) ονειροπόληση-συναίσθημα που είχα πριν μάθω τι είναι η κόκα κόλα!!!!! :loltooth:

Ένα ξερω όμως... αμα δεν πέσεις και δεν πλαντάξεις από έρωτα το ¨ιδανικό¨ που χτυπιούνται να μας παρουσιάζουν δεν φτουράει μια μπροστά στην πραγματική ζωή!!!!

Nelliel · 06-10-15

Φυσικα και υπαρχει καποιος εκει εξω που ειναι ιδανικος για εμενα. Απλα διαρκει ενα διαστημα, οσο και η χημεια του ερωτα. Μετα αρχιζουν και εμφανιζονται τα 'ελαττωματα'

NightOwl · 07-10-15

Δεν πιστεύω ότι ταιριάζουμε με έναν μόνο άνθρωπο...
Άλλωστε και μόνο η λέξη ''ιδανικός'' είναι κάτι μη πραγματικό... Υπάρχουν άνθρωποι που τους βλέπουμε εμείς ιδανικούς! Άνθρωποι που αισθανόμαστε ότι μας καταλαβαίνουν, ότι ταιριάζουμε, ότι θέλουμε να είμαστε μαζί τους! Δεν πιστεύω ότι υπάρχει ο ΈΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ...
Φυσικά ακόμα και ο έρωτας είναι στο μυαλό... Αν εμείς τον άλλο τον βλέπουμε τέλειο, τον θεωρούμε ιδανικό για εμάς (μέχρι να αποδειχθεί ότι κάναμε λάθος και να ψάξουμε ξανά το ιδανικό)!
Σημασία έχει να περνάς καλά με κάποιον, να αισθάνεσαι οικειότητα, να τον εμπιστεύεσαι και ας μην είναι ο ''ιδανικός''!

Nelliel · 07-10-15

Αν υπηρχε οντως ο ιδανικος συντροφος, πιστευω οτι η ζωη μας θα ηταν βαρετη. Χρειαζομαστε λιγο αλατοπιπερο στην καθημερινοτητα μας.

«Υπάρχει κάποιος εκεί έξω, που είναι ιδανικός για σένα!»

Aleksa

Τιμώμενο Μέλος

Stavri_

Τιμώμενο Μέλος

Mάιρα

Διάσημο μέλος

Backdrop

Δραστήριο μέλος

Nelliel

Περιβόητο μέλος

NightOwl

Νεοφερμένος

Nelliel

Περιβόητο μέλος

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Λοιπές Σελίδες