Εγκέφαλος: Άνω του 7% σε χρήση! Είναι εφικτό;

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Δηλαδή έχουμε εξηγήσει όλες τις περιοχές του εγκεφάλου τις οποίες μάλιστα έχουμε δει εν ενεργεία; Δεν υπάρχει οποιοδήποτε τμήμα του εγκεφάλου που να υπολειτουργεί ή να μην λειτουργεί καθόλου; Να είναι υπόλειμμα δηλαδή της εξέλιξης, όπως ο κόκκυγας πχ.

Από όσο ξέρω όχι. Οπουδήποτε υπάρχουν λειτουργικές μονάδες (κεντρικά σώματα νευρώνων ή οι άξονές τους), υπάρχει και λειτουργία. Για την ακρίβεια, αν δεις το πως λειτουργεί ένας εγκέφαλος κατά τη διάρκεια μιας οποιαδήποτε απλή πράξης (π.χ. την ώρα που βλέπουμε μια απλή εικόνα) θα εκπλαγείς από την τεράστια γενική ενεργοποίηση που επικραττεί στον εγκέφαλο.

[ΛΙΓΟ ΑΣΧΕΤΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ]Γι' αυτό όταν γίνονται πειράματα λειτουργικής απεικόνισης εγκεφάλου (fMRI, CAT) χρησιμοποιούνται πάντοτε δύο συνθήκες: α)baseline όπου το άτομο δεν κάνει τίποτα αλλά παρόλα αυτά υπάρχει ενεργοποίηση και β)πειραματική συνθήκη όπου το άτομο κάνει κάτι συγκεκριμένο και κάποιες περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται περισσότερο από την baseline συνθήκη. Αφαιρώντας την μία συνθήκη από την άλλη μπορούμε να δούμε ποιες περιοχές έχουν κάποιον ιδιαίτερο ρόλο στην πειραματική συνθήκη. Αυτό το λέω για να τονίσω πως όταν ακούμε πως "η τάδε περιοχή είναι υπεύθυνη για το Χ" δεν σημαίνει πως μόνο αυτή η περιοχή ενεργοποιείται, αλλά ότι αυτή ενεργοποιείται πιο πολύ σε σχέση την baseline συνθήκη του πειράματος (disclaimer: η πραγματικότητα είναι αρκετά πιο πολύπλοκη, αλλά δεν θέλω να μπω σε περισσότερες λεπτομέρειες γιατί θα κουράσω). [/ΛΙΓΟ ΑΣΧΕΤΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ]


Δεν βρίσκω γιατί αυτό να σημαίνει ότι είναι δυσλειτουργία και όχι μια παραλλαγή. :worry:
Είσαι σίγουρος ότι αφού δεν έχουμε καταλάβει ακριβώς τις λειτουργίες του εγκεφάλου, ότι μιλάμε για δυσλειτουργία; Μπορεί η όραση όπως την ξέρουμε να είναι υπολειτουργία μιας υπερ-όρασης πχ.
Επίσης, γιατί η παραίσθηση να είναι η λάθος αίσθηση και όχι ένα παράθυρο στην πραγματικότητα, ή μια άλλη απεικόνιση της αλήθειας η οποία δημιουργείται αποκλειστικά από τον εγκέφαλό μας; Εφόσον ο κόσμος γύρω μου είναι δημιούργημα του μυαλού μου (αφού με αυτό εγώ τον καταλαβαίνω) και η παραίσθηση είναι επίσης ένα δημιούργημα του μυαλού μου, πως ξέρω ποιο είναι πιο αληθινό; :P

Το ερώτημα έτσι όπως το θέτεις είναι καθαρά φιλοσοφικό :hmm: Φυσικά κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει την πιθανότητα ο εγκέφαλος να έχει πιο πολύπλοκες λειτουργίες από αυτές που έχουμε υπόψην μας τώρα. Αλλά από το σημείο αυτό, έως το να πει κανεις πως η όρασή μας ίσως είναι υπολειτουργία μιας υπερόρασης νομίζω πως υπάρχει τεράστιο κενό. Δεδομένου πως ο άνθρωπος ως οργανισμός σε αυτό το περιβάλλον που ζούμε έχει τα τάδε όργανα και στους περισσότερους ανθρώπους ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα γενικότερα λειτουργεί με απαράλλακτο τρόπο σε βασικές λειτουργίες όπως όραση, ακοή, αφή κτλ νομίζω πως μπορούμε να είμαστε σχετικά σίγουροι πως ότι μπορεί να μας προσφέρει ο εγκέφαλός μας στην παρούσα φάση της εξέλιξής μας, μας το προσφέρει.

Φυσικά δεν μπορεί να αποκλειστεί καμμία πιθανότητα. Μπορεί να ζούμε στο matrix και οι υπεύθυνοι να μας δίνουν συγκεκριμένα ερεθίσματα, οπότε δεν έχουμε άλλες εμπειρίες, μπορεί ο Θεός να μην επιτρέπει μια εναλλακτική λειτουργία των νευρώνων ώστε να έχουμε πρόσβαση στις σούπερ-αισθήσεις ή το τεράστιο Μακαρονοτέρας (μεγάλη η χάρη Του :P) να έχει κρύψει κάπου καμμιά δεκαριά σουπερ-νευρώνες που είναι αποκομμένοι και για κάποιο λόγο δεν έχουν ενεργοποιηθεί ακόμη (κ δεν έχουν εντοπιστεί επειδή είναι λίγοι). Οι πιθανότητες θεωρητικά είναι άπειρες, αλλά προσωπικά προτιμώ να εστιάζω στα στοιχεία που έχουμε τώρα μπροστά μας και να κάνω μικρά-μικρά βήματα προς το άγνωστο. Διαφορετικά νομίζω πως καταλήγουμε πνιγμένοι στο άγνωστο... :P

Α ναι! Αυτό που ειπα περί δυσλειτουργίας δεν το είπα με την έννοια της υπο-λειτουργίας (μικρότερη από το φυσιολογικό λειτουργία), αλλά της "ανώμαλης" λειτουργίας. Ο εγκέφαλος -βάσει της εξέλιξης- έχει αναπτυχθεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο και οι συνδεσμολογίες είναι εκεί γιατί εξυπηρετούν την όσο το δυνατόν καλύτερη απεικόνιση του έξω κόσμου. Αν αρχίσει καποιος να μυρίζει τα χρώματα και να βλέπει τις μυρωδιές, αυτό δεν είναι απλά κάτι "διαφορετικό" αλλά και κάτι δυσλειτουργικό, καθώς ένας τέτοιος οργανισμός δεν θα μπορέσει να επιβιώσει στο περιβάλλον μας στο οποίο οι μυρωδιές είναι για να τις μυρίζουμε και τα χρώματα για να τα βλέπουμε. Υπο αυτή την εννοια μίλησα για δυσλειτουργία.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
κάποιες περιοχές του εγκεφάλου ενεργοποιούνται περισσότερο από την baseline συνθήκη.
[...]
Αλλά από το σημείο αυτό, έως το να πει κανεις πως η όρασή μας ίσως είναι υπολειτουργία μιας υπερόρασης νομίζω πως υπάρχει τεράστιο κενό.
[...]
Ο εγκέφαλος -βάσει της εξέλιξης- έχει αναπτυχθεί με έναν συγκεκριμένο τρόπο και οι συνδεσμολογίες είναι εκεί γιατί εξυπηρετούν την όσο το δυνατόν καλύτερη απεικόνιση του έξω κόσμου. Αν αρχίσει καποιος να μυρίζει τα χρώματα και να βλέπει τις μυρωδιές, αυτό δεν είναι απλά κάτι "διαφορετικό" αλλά και κάτι δυσλειτουργικό, καθώς ένας τέτοιος οργανισμός δεν θα μπορέσει να επιβιώσει στο περιβάλλον μας στο οποίο οι μυρωδιές είναι για να τις μυρίζουμε και τα χρώματα για να τα βλέπουμε. Υπο αυτή την εννοια μίλησα για δυσλειτουργία.
Ακριβώς λοιπόν επειδή υπάρχουν επίπεδα ενεργοποίησης όπως είπες των περιοχών του εγκεφάλου, δεν θα μπορούσε αν πχ η όραση μας ενεργοποιούσε στην baseline ένα μέρος του εγκεφάλου, αν με κάποιον τρόπο ξεπερνούσε την baseline στο ίδιο μέρος (ή παράλληλα σε άλλα) να έχει ως αποτέλεσμα την υπερ-όραση; :)

Η τελευταία σου παράγραφος, μου θύμισε μια ομιλία που είχα δει στην TED, όπου ένας γιατρός (δεν θυμάμαι ακριβώς ειδικότητα αλλά μιλούσε για τον εγκέφαλο και την λειτουργία του) έλεγε ότι κάποιοι βλέπουν τους αριθμούς σαν χρώματα οπότε για αυτούς το να κάνουν πράξεις ήταν ας πούμε σα να ανακατεύουν χρώματα. Το θεωρείς αυτό σαν δυσλειτουργία ή σαν παραλλαγή καθόλα λειτουργική;

Επίσης δεν μπορώ να μιλήσω για άτομα που λέγεται ότι παρουσιάζουν δυνάμεις όπως τηλεκίνηση, έλεγχο της φωτιάς κτλ, αφού δεν έχω στοιχεία, πως εξηγείς τη διαφορά στην ευστροφία κάποιων ατόμων (πχ IQ); Δεν μπορείς να πεις ότι συγκριτικά με άλλους υπερλειτουργεί κάποιο τμήμα του εγκεφάλου τους;

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δέχομαι ο εγκέφαλος μας να χρησιμοποιείται στο 100% της μάζας του, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για το ποσοστό χρήσης των δυνατοτήτων του :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Η τελευταία σου παράγραφος, μου θύμισε μια ομιλία που είχα δει στην TED, όπου ένας γιατρός (δεν θυμάμαι ακριβώς ειδικότητα αλλά μιλούσε για τον εγκέφαλο και την λειτουργία του) έλεγε ότι κάποιοι βλέπουν τους αριθμούς σαν χρώματα οπότε για αυτούς το να κάνουν πράξεις ήταν ας πούμε σα να ανακατεύουν χρώματα. Το θεωρείς αυτό σαν δυσλειτουργία ή σαν παραλλαγή καθόλα λειτουργική;
Xωρίς να θέλω να πάρω την θέση του Μοναχού αλλά επειδή μου αρέσει να πετάγομαι θα πω την γνώμη μου :P

΄Ετσι όπως το παρουσιάζεις πρέπει να σου πω ότι είναι δυσλειτουργία γιατί οι αριθμοί είναι αριθμοί...αλλά δεν στο λέω :P
Για εμένα είναι μία τεχνική μάθησης ώστε να μπορεί το άτομο να κάνει σωστές πράξεις...δυσλειτουργία υφίσταται όταν με πολύ απλά λόγια το άτομο δεν μπορεί να λειτουργήσει, επιβιώσει, ζήσει στο περιβάλλον στο οποίο καλείται να υπάρξει... Γι' αυτό το λόγο έχουμε το "φυσιολογικό" που περιβάλει και μετριέται από το μέσο όρο.... (παραλλαγή καθόλα λειτουργική θα είχαμε αν με αυτό τον τρόπο δεν θα έκανε σωστά τις πράξεις ;))

Επίσης δεν μπορώ να μιλήσω για άτομα που λέγεται ότι παρουσιάζουν δυνάμεις όπως τηλεκίνηση, έλεγχο της φωτιάς κτλ, αφού δεν έχω στοιχεία, πως εξηγείς τη διαφορά στην ευστροφία κάποιων ατόμων (πχ IQ); Δεν μπορείς να πεις ότι συγκριτικά με άλλους υπερλειτουργεί κάποιο τμήμα του εγκεφάλου τους;

Και συνεχίζω εδώ για να σου πω ότι ότι είναι κάτω ή άνω του μέσου όρου θεωρούνται παρεκλίση έτσι κι αλλιώς :) (τα παράπονα στους ορισμούς περικαλώ:P)
Επίσης με τα ολίγα που ξέρω-θυμάμαι από τον εγκέφαλο το θέμα είναι οι συνδέσεις των νευροαξόνων που υπάρχουν...
Κάνοντας flashback :P όταν γεννιόμαστε έχουμε χιλιάδες δις νευροάξονες και συνδέσεις...καθώς μεγαλώνουμε αυτές που δεν χρησιμοποιούμαι απλά πεθαίνουν...και πεθαίνουν πολύ...οπότε παίζει ρόλο και το περιβάλλον και τα ερεθίσματα (π.χ. όταν κάποιος γεννηθεί με το να βλέπει δηλαδή το οπτικό του νεύρο λειτουργεί κανονικότατα αλλά εμείς του κλείσουμε τα μάτια, δεν θα δει ποτέ ακόμα κι αν έχει την δυνατότητα)

Τώρα βεβαια απορώ αν σε καλύπτω ή λέω βλακείες :redface:
Αν ισχύει το 2ο...αγνόησέ το :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Έτσι όπως το παρουσιάζεις πρέπει να σου πω ότι είναι δυσλειτουργία γιατί οι αριθμοί είναι αριθμοί...αλλά δεν στο λέω :P
[...]
(παραλλαγή καθόλα λειτουργική θα είχαμε αν με αυτό τον τρόπο δεν θα έκανε σωστά τις πράξεις ;))
[...]
καθώς μεγαλώνουμε αυτές που δεν χρησιμοποιούμαι απλά πεθαίνουν...και πεθαίνουν πολύ...οπότε παίζει ρόλο και το περιβάλλον και τα ερεθίσματα
Μα τα άτομα αυτά, μπορούν άνετα να κάνουν πράξεις, για να μην σου πω ότι τις κάνουν και πιο εύκολα (σύμφωνα με τα όσα θυμάμαι να έλεγε ο κύριος), δεν φαίνεται σε εσένα δηλαδή κάποια δυσλειτουργία. Αν δέν έκαναν σωστές πράξεις θα δεχόμουν τη δυσλειτουργία. ;)

Οπότε ουσιαστικά αυτές οι συνδέσεις νεκρώνονται και παύουν να υπάρχουν ή υπάρχουν αλλά δεν λειτουργούν οι νευρώνες; Γιατί αν είμαστε στην δεύτερη περίπτωση, πάλι δεν μιλάμε για μη χρησιμοποιούμενο ποσοστό της μάζας του εγκεφάλου; Αν πάλι είμαστε στην πρώτη περίπτωση, τότε με κατάλληλη "εκγύμναση" του εγκεφάλου έτσι ώστε να μη νεκρωθούν (ή να δημιουργηθούν) νευρώνες, δεν θα πετυχαίναμε πιο ανεπτυγμένη χρήση; :)

υγ: έτσι όπως τα παρουσίασες πάντως, είναι σα να λέμε ότι στη γέννηση μας η μάζα του εγκεφάλου μας είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε μεγαλύτερη ηλικία. :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Warning: θα επαναλάβω πολλά από αυτά που είπε η Vkey...

Ακριβώς λοιπόν επειδή υπάρχουν επίπεδα ενεργοποίησης όπως είπες των περιοχών του εγκεφάλου, δεν θα μπορούσε αν πχ η όραση μας ενεργοποιούσε στην baseline ένα μέρος του εγκεφάλου, αν με κάποιον τρόπο ξεπερνούσε την baseline στο ίδιο μέρος (ή παράλληλα σε άλλα) να έχει ως αποτέλεσμα την υπερ-όραση; :)

Έστω πως κάποιος καταφέρνει να ενεργοποιησει τις περιοχές αυτές στατιστικά πολύ περισσότερο από τον ΜΟ. Αυτό δεν σημαίνει πως αυτόματα η ικανότητά του θα γίνει και καλύτερη. Μπορεί να γίνει καλύτερη, μπορεί και όχι (παράδειγμα η επιληψία). Σημασία δεν έχει μόνο η ποσότητα της ενεργοποίησης, αλλά και η ποιότητα της συνδεσμολογίας, καθώς και οι γνωστικές στρατηγικές που χρησιμοποιεί το άτομο (αν μιλάμε για ικανότητα που σχετίζεται με γνωστικές στρατηγικές).

Η τελευταία σου παράγραφος, μου θύμισε μια ομιλία που είχα δει στην TED, όπου ένας γιατρός (δεν θυμάμαι ακριβώς ειδικότητα αλλά μιλούσε για τον εγκέφαλο και την λειτουργία του) έλεγε ότι κάποιοι βλέπουν τους αριθμούς σαν χρώματα οπότε για αυτούς το να κάνουν πράξεις ήταν ας πούμε σα να ανακατεύουν χρώματα. Το θεωρείς αυτό σαν δυσλειτουργία ή σαν παραλλαγή καθόλα λειτουργική;

Την θυμάμαι την συγκεκριμένη ομιλία. Ήταν μια καθηγήτρια Ψυχολογίας η οποία έπαθε εγκεφαλικό και έλεγε πως τις πρώτες ώρες δεν μπορούσε να δει τα νούμερα που ήθελε να πατήσει στο τηλέφωνο για να ζητήσει βοήθεια, ενώ όταν κατάφερε να αναρώσει παρατήρησε πως άλλαξε εντελώς η προσωπικότητά και η διορατικότητά της. Ενα πάση περιπτώσει αυτό που περιγράφεις με τα χρώματα κατ' εμέ μπορεί να είναι δυσλειτουργία. Μπορεί το να βλέπεις τα νούμερα ως χρώματα να σε βοηθάει με κάποιον (μαγικό) τρόπο να κάνεις πράξεις, αλλά πόσο θα σε βοηθούσε αν έπρεπε να απομνημονεύσεις έναν αριθμό, να ψάξεις για μια διεύθυνση στον δρόμο, να γράψεις ένα νούμερο ή να ξεχωρίσεις το χρώμα από το νούμερο που βλέπεις; Σε αυτές τις περιπτώσεις η ικανότητα θα δημιουργούσε πρόβλημα (δεδομένου πως οι άνθρωποι δεν έχουν έλεγχο του πότε θα βλέπουν έναν νούμερο ως χαρακτήρα και πότε ως χρώμα, σε διαφορετική περίπτωση εξηγώ παρακάτω). Πιστεύω πως μια τέτοια λειτουργία θα μπορούσε να έχει τα θετικά της αλλά ταυτόχρονα και τα αρνητικά της.

Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δέχομαι ο εγκέφαλος μας να χρησιμοποιείται στο 100% της μάζας του, αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για το ποσοστό χρήσης των δυνατοτήτων του :)

Πάνω σε αυτό που λες, και συνεχίζοντας τη σκέψη μου σε αυτό που έλεγα...

Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοεί ο καθένας με τον όρο "καλύτερη δυνατότητα". Μπορεί το να βλέπω με 10πλάσια ακρίβεια σε 3πλασια απόσταση από τον ΜΟ των υπόλοιπων ανθρώπων να είναι μια υπερ-αίσθηση αν τη δεις αυτη καθ' αυτή, αλλά για να πεις πως κάποιος "ειναι καλύτερος" με αυτή, θα πρέπει τα προβλήματα που του δημιουργεί γενικότερα στον τρόπο επιβίωσής του να είναι μικρότερα από τα ωφελήματα που θα έχει. Στο παράδειγμά μου ή στο δικό σου, μπορεί ο εγκέφαλος να απαιτεί πολύ περισσότερο οξυγόνο για να κάνει αυτές τις πράξεις με αποτέλεσμα το άτομο να χρειάζεται να βρίσκει πιο συχνά τροφή, τη στιγμή που τα ωφελήματα είναι μηδαμινά. Άρα το ώφελος (=συνολο-κόστος) δεν είναι τόσο σημαντικό ώστε να πει κανεις πως αυτός "ειναι καλύτερος".

Αλλά έστω πως κάποιος έχει μια ικανότητα που τον κάνει ξεχωριστό, χωρίς να του δημιουργεί πρόβλημα κάπου αλλού. Προσωπικα πιστεύω πως τέτοια άτομα υπάρχουν και φυσικά και θα συνεχίσουν να υπάρχουν και στο μέλλον. Αλλά οι ικανότητές τους δεν θα είναι τρομακτικά διαφορετικές από τις ικανότητες των υπόλοιπων "κοινών θνητών". Αυτοί είναι τα λεγόμενα outliers της κατανομής μιας ικανότητας, οι οποίοι -αν η ικανότητά τους είναι λειτουργική- θα καταφέρουν να επιβιώσουν καλύτερα στο περιβάλλον τους και με την πάροδο του χρόνου θα γίνονται όλο και λιγότερο σπάνιοι. Εκεί άλλωστε βασίζεται η εξέλιξη...

Δεν νομίζω όμως πως ο εγκέφαλός μας (μιλώντας για τον γενικό πληθυσμό) είναι δυνητικά έτοιμος αυτή τη στιγμή για κάτι τρομακτικά έξω από την καμπύλη κατανομής μιας οποιασδήποτε ικανότητας. Με αυτό το σκεπτικό, όσο και να προσπαθήσει κάποιος με τη συγκεκριμένη εγκεφαλική δομή που έχουμε δεν θα καταφέρει να αναπτύξει μια συγκεκριμένη σούπερ-ικανότητα γιατί υπάρχουν κάποια φυσικά όρια. Επαναλαμβάνω όμως, πιστεύω πως κάποιος μπορεί να γεννηθεί με extra δυνατότητες, αλλά όχι κάτι τρομακτικά extra, που να δικαιολογεί όρους όπως "σουπερ-ικανότητα".

Υ.Γ. Το παράδειγμα με το IQ δεν είναι χαρακτηριστικό μιας ικανότητας που σχετίζεται με την εγκεφαλική λειτουργία καθώς το IQ σχετίζεται περισσότερο με το πως σκέφτεται κάποιος (γνωστικές στρατηγικές) και λιγότερο με πλεονάζουσες εγκεφαλικές δραστηριότητες.

υγ: έτσι όπως τα παρουσίασες πάντως, είναι σα να λέμε ότι στη γέννηση μας η μάζα του εγκεφάλου μας είναι μεγαλύτερη από οποιαδήποτε μεγαλύτερη ηλικία.
Οι νευρικές συνδέσεις είναι περισσότερες, όχι μεγαλύτερη η μάζα του εγκεφάλου.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Έστω πως κάποιος καταφέρνει να ενεργοποιησει τις περιοχές αυτές στατιστικά πολύ περισσότερο από τον ΜΟ. Αυτό δεν σημαίνει πως αυτόματα η ικανότητά του θα γίνει και καλύτερη. Μπορεί να γίνει καλύτερη, μπορεί και όχι (παράδειγμα η επιληψία). Σημασία δεν έχει μόνο η ποσότητα της ενεργοποίησης, αλλά και η ποιότητα της συνδεσμολογίας, καθώς και οι γνωστικές στρατηγικές που χρησιμοποιεί το άτομο (αν μιλάμε για ικανότητα που σχετίζεται με γνωστικές στρατηγικές).
Ναι αλλά δεν παύει να υπάρχει το ενδεχόμενο της καλύτερης δυνατότητας με οποιονδήποτε τρόπο (είτε είναι λόγω ενεργοποίησης κάποιων περιοχών, είτε λόγω καλύτερης διαχείρισης, είτε κάτι άλλο) :)
Την θυμάμαι την συγκεκριμένη ομιλία. Ήταν μια καθηγήτρια Ψυχολογίας η οποία έπαθε εγκεφαλικό και έλεγε πως τις πρώτες ώρες δεν μπορούσε να δει τα νούμερα που ήθελε να πατήσει στο τηλέφωνο για να ζητήσει βοήθεια, ενώ όταν κατάφερε να αναρώσει παρατήρησε πως άλλαξε εντελώς η προσωπικότητά και η διορατικότητά της.
Ενα πάση περιπτώσει αυτό που περιγράφεις με τα χρώματα κατ' εμέ μπορεί να είναι δυσλειτουργία.
Όχι δεν μιλάω για αυτήν την ομιλία (την έχω δει και αυτή που λες) αλλά για αυτήν (συγκεκριμένα στο τελευταίο κεφάλαιο synesthesia, όλη η ομιλία είναι ενδιαφέρουσα πάντως). Όπου μιλάει για μια ιδιαιτερότητα του εγκεφάλου και όχι δυσλειτουργία. Μάλιστα το χαρακτηριστικό αυτό ενισχύει την καλλιτεχνική φύση αυτών των ατόμων. Ίσως εγώ δεν ήμουν αρκετά κατατοπιστικός (μιας και απ' ότι φαίνεται το συνδύασα με άλλη ομιλία που μιλάει για πράξεις), οπότε δες να μου πεις την άποψη σου. :)
Καταρχήν θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι εννοεί ο καθένας με τον όρο "καλύτερη δυνατότητα". Μπορεί το να βλέπω με 10πλάσια ακρίβεια σε 3πλασια απόσταση από τον ΜΟ των υπόλοιπων ανθρώπων να είναι μια υπερ-αίσθηση αν τη δεις αυτη καθ' αυτή, αλλά για να πεις πως κάποιος "ειναι καλύτερος" με αυτή, θα πρέπει τα προβλήματα που του δημιουργεί γενικότερα στον τρόπο επιβίωσής του να είναι μικρότερα από τα ωφελήματα που θα έχει.
Σύμφωνοι, αλλά αυτό δεν αποκλείει τη δυνατότητα ο εγκέφαλος να μπορεί να επιτύχει μεγαλύτερη απόδοση.
Αλλά οι ικανότητές τους δεν θα είναι τρομακτικά διαφορετικές από τις ικανότητες των υπόλοιπων "κοινών θνητών". Αυτοί είναι τα λεγόμενα outliers της κατανομής μιας ικανότητας, οι οποίοι -αν η ικανότητά τους είναι λειτουργική- θα καταφέρουν να επιβιώσουν καλύτερα στο περιβάλλον τους και με την πάροδο του χρόνου θα γίνονται όλο και λιγότερο σπάνιοι. Εκεί άλλωστε βασίζεται η εξέλιξη...
Σίγουρα, αλλά νομίζω ότι ο άνθρωπος δεν θα χαιρόταν αν κάποιο μέλος είχε καλύτερες δυνατότητες από αυτόν για να τον αφήσει να συνεχίσει (μπορείς να σκεφτείς δηλαδή το ίσως αστείο παράδειγμα των X-men όπου η ανθρωπότητα δεν θα δεχόταν super ικανότητες :P).
Και για να δώσω μια πιο σοβαρή απάντηση, να σου πω ότι η εξέλιξη έχει να κάνει με γενετικά κληρονομούμενα χαρακτηριστικά, τα οποία δεν αποκλείεται όντως να υπάρχουν σε όλους μας και απλά με κατάλληλη "εκπαίδευση" να αξιοποιούνται. Ένα άμεσο παράδειγμα που μου έρχεται είναι η ικανότητα βουδιστών μοναχών να αυξάνουν την θερμοκρασία του σώματος τους. Δε νομίζω ότι είναι προικισμένοι με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, απλά έχουν καταφέρει να ελέγξουν καλύτερα κάποιες δυνατότητες τους. :)
Υ.Γ. Το παράδειγμα με το IQ δεν είναι χαρακτηριστικό μιας ικανότητας που σχετίζεται με την εγκεφαλική λειτουργία καθώς το IQ σχετίζεται περισσότερο με το πως σκέφτεται κάποιος (γνωστικές στρατηγικές) και λιγότερο με πλεονάζουσες εγκεφαλικές δραστηριότητες.
Και το πως σκέφτεται κάποιος από τι καθορίζεται; Πάλι από τον εγκέφαλο δεν είναι;
Οι νευρικές συνδέσεις είναι περισσότερες, όχι μεγαλύτερη η μάζα του εγκεφάλου.
Εξήγησε μου αν θες γιατί ομολογώ δεν ξέρω :redface:

  1. Όταν γενιόμαστε ισχύει ότι έχουμε περισσότερες νευρικές απολήξεις οι οποίες νεκρώνονται με την πάροδο του χρόνου;
  2. Η εγκεφαλική μας μάζα αλλάζει καθόλου και αν ναι γιατί;
  3. Το γεγονός ότι υπάρχει διαβάθμιση στο ποσοστό χρήσης περιοχών (με βάση την baseline) δεν σημαίνει ότι υπάρχει και ένα maximum χρήσης;
  4. Αυτό το maximum χρήσης ξέρουμε αν έχει παρατηρηθεί να επιτυγχάνεται σε όλες τις περιοχές του εγκεφάλου;
Χαίρομαι για τη συζήτηση μας πάντως :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Ναι αλλά δεν παύει να υπάρχει το ενδεχόμενο της καλύτερης δυνατότητας με οποιονδήποτε τρόπο (είτε είναι λόγω ενεργοποίησης κάποιων περιοχών, είτε λόγω καλύτερης διαχείρισης, είτε κάτι άλλο) :)
Σύμφωνοι, αλλά αυτό δεν αποκλείει τη δυνατότητα ο εγκέφαλος να μπορεί να επιτύχει μεγαλύτερη απόδοση.)
η εξέλιξη έχει να κάνει με γενετικά κληρονομούμενα χαρακτηριστικά, τα οποία δεν αποκλείεται όντως να υπάρχουν σε όλους μας και απλά με κατάλληλη "εκπαίδευση" να αξιοποιούνται. Ένα άμεσο παράδειγμα που μου έρχεται είναι η ικανότητα βουδιστών μοναχών να αυξάνουν την θερμοκρασία του σώματος τους. Δε νομίζω ότι είναι προικισμένοι με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, απλά έχουν καταφέρει να ελέγξουν καλύτερα κάποιες δυνατότητες τους. :)

Συμφωνούμε στο πως μπορεί να αυξηθεί η ικανότητα κάποιου σε οποιαδήποτε λειτουργία, αλλά αυτό που λέω (κ το οποίο από ότι κατάλαβα είναι το μόνο σημείο διαφωνίας μας) είναι πως προσωπικά θεωρώ πως τα όριά μας την δεδομένη στιγμή είναι λίγο-πολύ αυτά που παρατηρούμε στον μέσο άνθρωπο, καθαρά γιατί πιστεύω πως αν ΟΛΟΙ μπορούσαμε να κάνουμε κάτι ΠΟΛΥ καλύτερο με τον εγκέφαλό μας, θα το είχαμε κάνει.

Από την άλλη βέβαια -αν κατάλαβα καλά το σκεπτικό σου- σωστά λες πως μπορεί να υπάρχει εν δυνάμει κάποια ικανότητα η οποία αυτή καθαυτή να είναι καλύτερη από την "κανονική" ικανότητα των "απλών θνητών" και η οποία όμως παρόλα αυτά δεν είναι εξελικτικά χρήσιμη και επομένως να μην έχει εμφανιστεί στον γενικό πληθυσμό. Είναι ενδιαφέρουσα θεωρία και από φιλοσοφική σκοπιά δεν μπορεί να αποκλειστεί (οπότε δεν μπορώ να σου αποδείξω πως τα όρια πράγματι τελειώνουν εδώ).

Το παράδειγμα με τους μοναχούς είναι καλό, αλλά πριν μιλούσα θεωρητικά για διαφορετικές κ ακραίες ικανότητες τύπου υπερ-όραση. Σαφώς και δεν διαφωνώ πως με την εκπαίδευση ο εγκέφαλος μπορεί να κάνει αρκετά πράγματα (από το να αποκτήσεις απίστευτη μνήμη έως να ανεβάζεις την θερμοκρασία του σώματος ή να μην αισθάνεσαι πόνο). Απλά αυτά τα πράγματα δεν τα θεωρώ ακραία, αλλα απλά διαφορετικα...

Και το πως σκέφτεται κάποιος από τι καθορίζεται; Πάλι από τον εγκέφαλο δεν είναι;
Αν ρωτήσεις έναν διυστή θα σου πει πως καθορίζεται από την ψυχή. Επειδή όμως εγώ είμαι μάλλον μονιστής θα σου έλεγα πως πράγματι καθορίζεται από τον εγκέφαλο, αλλά δεν αναφερόμουν σε αυτό. Αυτό που έλεγα πριν είναι πως το IQ δεν σχετίζεται τόσο με περισσότερες ενεργοποιημένες εγκεφαλικές περιοχές ή με αυξημένη εγκεφαλική δραστηριότητα στις "συνήθισμένες" περιοχές, όσο στο πρόγραμμα με το οποίο ενεργοποιούνται αυτές (πάρ' το όπως θες: την συνδεσμολογία, την σειρά ενεργοποίησης κτλ).

Όταν γενιόμαστε ισχύει ότι έχουμε περισσότερες νευρικές απολήξεις οι οποίες νεκρώνονται με την πάροδο του χρόνου;
Ναι, ισχύει. Και όχι μόνο αυτό. Έχουμε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ικανότητες οι οποίες χάνονται αμέσως μόλις μεγαλώσουμε. Όταν είμαστε βρέφη έχουμε την ικανότητα να αναπαράγουμε και να καταλαβαίνουμε όλους τους ήχους που μπορεί να παράγει ο άνθρωπος, αλλά καθώς ερχόμαστε σε επαφή αποκλειστικά με την μητρική γλώσσα μας χάνουμε την ικανότητα αναπαραγωγής και κατανόησης ξένων φθόγγων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μελέτης έδειξε πως τα γιαπωνεζάκια ηλικίας 2 μηνών μπορούσαν να διακρίνουν μεταξύ "μι" και "νι" (νομίζω αυτοί ήταν οι ήχοι), αλλά μόλις περνούσαν μια κρίσιμη ηλικία κ άρχισαν να μιλάνε την μητρική τους γλώσσα, δεν μπορούσαν πλέον να διακρίνουν τη διαφορά ανάμεσα στους ήχους. Γενικά όταν γεννιόμαστε είμαστε εν μέρει tabula rasa κ εν δυνάμει μπορούμε να αναπτύξουμε πολλές διαφορετικές ικανότητες αν μας δωθεί η ευκαιρία την κατάλληλη στιγμή.

Η εγκεφαλική μας μάζα αλλάζει καθόλου και αν ναι γιατί;
Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω πόσο αλλάζει ο εγκέφαλος κατά την ανάπτυξή μας, αλλά φυσιολογικά μεγαλώνει σε μέγεθος αν σκεφτείς το καζανοκέφαλό μας δίπλα σε ένα κεφαλάκι ενός βρέφους που χωράει στην παλάμη μας :P Επίσης -κυρίως στην παιδική ηλικία- έχουμε αναπτυγμένη την ικανότητα της "νευροπλαστικότητας", που σημαίνει πως ακόμη και αν νεκρωθεί μια περιοχή του εγκεφάλου, άλλες γειτνιάζουσες περιοχές -αναπτύσσοντας τους άξονες και τις απολήξεις των νευρώνων τους - μπορούν να αναλάβουν τον ρόλο που θα έπαιζε η κατεστραμμένη περιοχή. Πέραν αυτού όμως τα νευρικά κύτταρα σε γενικές γραμμές δεν είναι ανανεώσιμα, όπως άλλα κύτταρα του σώματός μας (π.χ. δέρμα).

Το γεγονός ότι υπάρχει διαβάθμιση στο ποσοστό χρήσης περιοχών (με βάση την baseline) δεν σημαίνει ότι υπάρχει και ένα maximum χρήσης;
Φαντάζομαι πως το μάξιμουμ της χρήσης ενός νευρώνα είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη πυροδότησή τους, μιας και οι νευρώνες δεν λειτουργούν αναλογικά, αλλά... ψηφιακά! :P Δηλαδή είτε πυροδοτούν στο μάξιμουμ (=action potential) είτε όχι. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις...

Η ταχύτητα ενεργοποίησης φυσιολογικά φτάνει ένα μάξιμουμ καθώς απαιτείται ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα προτού ο νευρώνας είναι σε θέση να πυροδοτήσει εκ νέου. Οπότε ναι, υπάρχουν φυσιολογικά όρια στην ταχύτητα πυροδότησης (αν αυτό εννοείς "χρήση").

Αυτό το maximum χρήσης ξέρουμε αν έχει παρατηρηθεί να επιτυγχάνεται σε όλες τις περιοχές του εγκεφάλου;
Βάσει αυτού που είπα πριν όλοι οι νευρώνες, σε όλες τις περιοχές του εγκεφάλου μπορούν να πυροδοτούν στο μάξιμουμ για ορισμένα χρονικά διαστήματα (όσο διαρκεί ο ερεθισμός). Για την ακρίβεια, όταν ένα εισερχόμενο σήμα είναι αυτό στο οποίο είναι "προγραμματισμένος" να πυροδοτήσει ένας νευρώνας, αυτός συνεχίζει πάντοτε να πυροδοτεί όσο το ερέθισμα είναι εκεί (disclaimer: η πραγματικότητα είναι αρκετά πιο πολύπλοκη κ υπάρχουν φαινόμενα κορεσμού, αλλά δεν είναι ανάγκη να μπω σε τέτοιες λεπτομέρειες). Δεδομένου αυτού και βάσει του ότι δεν υπάρχουν "νεκρές ζώνες" στον εγκέφαλο, πιστεύω πως όλες οι περιοχές πυροδοτούν στο μάξιμουμ όταν έχουν το κατάλληλο ερέθισμα.

Για να είμαι ακριβής όμως, δεν έχει γίνει χαρτογράφηση της ενεργοποίησης του κάθε νευρώνα, στην κάθε περιοχή, ώστε να επιβεβαιωθεί αυτό που λέω πιο πάνω. Απλά αναφέρω αυτό που μου φαίνεται λογικό.

Ως γενικό σχόλιο περί maximum χρήσης νευρώνων και κατ' επέκτασης των εγκεφαλικών περιοχών, θα πρέπει να πω πως έχει σημασία με βάση ποια χαρακτηριστικά θέλουμε να μετρήσουμε το maximum: την ταχύτητα πυροδότησης των επί μέρους νευρώνων, τον αριθμό των νευρώνων μιας συγκεκριμένης περιοχής που πυροδοτούνται ταυτόχρονα, το πόσο συχνά ένα ερέθισμα είναι σε θέση να ενεργοποιήσει έναν νευρώνα κτλ. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, χωράει αρκετή συζήτηση αυτό το θέμα πάντως, μιας κ αν προσπαθήσουμε να ορίσουμε το μάξιμουμ προκύπτουν και άλλα ερωτήματα σχετικά με τη μέθοδο με την οποία προσπαθούμε να εντοπίσουμε αυτή την "μαξιμουμ" ενεργοποίηση, μιας και παίζει σημαντικό ρόλο το αν μιλάμε για αποτελέσματα fMRI, EEG, MEG κτλ

Μικρή σημασία όμως έχει το ποσοστό ενεργοποίησης των νευρώνων, μιας και εξίσου σημαντικός είναι και ο τρόπος συνεργασίας των νευρώνων μεταξύ τους. Δηλαδή ακόμη και αν πράγματι ισχύει αυτό που λέω εγώ και όλοι οι νευρώνες ενεργοποιούνται στο φουλ όταν λάβουν τον κατάλληλο γι' αυτούς ερεθισμό, δεν σημαίνει πως αναγκαστικά φτάσαμε στα όρια μιας ικανότητας που σχετίζονται με τους συγκεκριμένους νευρώνες (π.χ. το IQ που ανέφερα πιο πάνω, το οποίο σχετίζεται περισσότερο τρόπο και λιγότερο με την ποσότητα λειτουργίας των νευρώνων).

Επίσης πρέπει να πω πως οι σύγχρονες μέθοδοι εγκεφαλικής απεικόνισης έχουν αρκετά μειονεκτήματα ακόμη και σε καμμία περίπτωση δεν είμαστε σε θέση να μετρήσουμε με όση ακρίβεια θα θέλαμε ολους τους νευρώνες σε όλες τις περιοχές. Οπότε κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πως υπάρχουν εκείνοι οι κρυμμένοι νευρώνες κάπου στον εγκέφαλο οι οποίοι δεν ενεργοποιούνται ποτέ. Αυτό βεβαίως σε φιλοσοφικό επίπεδο, μιας και γνωρίζουμε πως όσοι νευρώνες δεν χρησιμοποιούνται (=έχουν συνδέσεις και λαμβάνουν/στέλνουν σήματα) πεθαίνουν.

Χαίρομαι για τη συζήτηση μας πάντως :)
Και εγώ! Ο εγκέφαλος είναι μια υπέροχη και πολύπλοκη βιολογική μηχανή και είναι πάντα ενδιαφέρον να προσπαθούμε να ρίξουμε λίγο φως στον τρόπο λειτουργίας του! Σόρυ αν γίνομαι πολύ τεχνικός και ακαταλαβίστικος σε κάποιες φάσεις :-/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
καθαρά γιατί πιστεύω πως αν ΟΛΟΙ μπορούσαμε να κάνουμε κάτι ΠΟΛΥ καλύτερο με τον εγκέφαλό μας, θα το είχαμε κάνει.
Εκτός αν ισχύει η θεωρία που λέει ότι κάποιες δυνατότητες μας "απενεργοποιήθηκαν" από μια ανώτερη φυλή :P
Πλάκα κάνω :D
Απλά αυτά τα πράγματα δεν τα θεωρώ ακραία, αλλα απλά διαφορετικα...
Οπότε ακραίο είναι πχ η τηλεκίνηση, ο έλεγχος της φωτιάς, η τηλεπάθεια και η αιώρηση; Γιατί αν και διατηρώ κρυφές ελπίδες ότι θα μπορούσαμε να τα έχουμε αυτά, δέχομαι ότι είναι φρούδες. :)
Ναι, ισχύει. Και όχι μόνο αυτό. Έχουμε μερικές πολύ ενδιαφέρουσες ικανότητες οι οποίες χάνονται αμέσως μόλις μεγαλώσουμε.
[...]
Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω πόσο αλλάζει ο εγκέφαλος κατά την ανάπτυξή μας, αλλά φυσιολογικά μεγαλώνει σε μέγεθος αν σκεφτείς το καζανοκέφαλό μας δίπλα σε ένα κεφαλάκι ενός βρέφους που χωράει στην παλάμη μας :P Επίσης -κυρίως στην παιδική ηλικία- έχουμε αναπτυγμένη την ικανότητα της "νευροπλαστικότητας", που σημαίνει πως ακόμη και αν νεκρωθεί μια περιοχή του εγκεφάλου, άλλες γειτνιάζουσες περιοχές -αναπτύσσοντας τους άξονες και τις απολήξεις των νευρώνων τους - μπορούν να αναλάβουν τον ρόλο που θα έπαιζε η κατεστραμμένη περιοχή. Πέραν αυτού όμως τα νευρικά κύτταρα σε γενικές γραμμές δεν είναι ανανεώσιμα, όπως άλλα κύτταρα του σώματός μας (π.χ. δέρμα).
Πάρα πολύ ενδιαφέροντα αυτά! Και η ερωτήσεις που προκύπτουν είναι πολλές (sorry :redface:, αν βρεις χρόνο απάντησε μου):

  • Χάνουμε αυτές τις δυνατότητες μόνο και μόνο γιατί δεν τις καλλιεργούμε;
  • Αν υπήρχε δυνατότητα να τις καλλιεργήσουμε όλες, μπορεί να υπερφορτώναμε το μυαλό μας, άρα ουσιαστικά ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα να τις κρατήσουμε όλες;
  • Θεωρητικά δεν μπορεί να υπάρχουν "ακραίες" δυνατότητες που έχουμε κατά τη γέννηση μας αλλά λόγω μη "καλλιέργειας" χάνονται; (ναι προσπαθώ να διατηρήσω τις ελπίδες μου :P)
  • Ο μόνος λόγος που μεγαλώνει ο εγκέφαλος μας είναι για να καλυφθούν λειτουργίες που νεκρώνονται και για την αποθήκευση μνημών;
  • Αφού ακόμα και οι δυνατότητες μας κατά τη γέννηση που χάνονται αργότερα οφείλονται σε νευρώνες και συνδέσεις αυτών και αφού ο εγκέφαλος μας μεγαλώνει λόγω αναπτυσσόμενων περιοχών που καλύπτουν τις χαμένες λειτουργίες, γιατί τελικά χάνονται οι δυνατότητες; (τα μπέρδεψα; :worry:)
  • Η ανάπτυξη του εγκεφάλου είναι τυχαία/εξαρτάται από την διάδραση με το περιβάλλον ή έχει και γενετικές επιρροές (άρα προκαθορίζεται σε κάποιο βαθμό);
Φαντάζομαι πως το μάξιμουμ της χρήσης ενός νευρώνα είναι η όσο το δυνατόν ταχύτερη πυροδότησή τους, μιας και οι νευρώνες δεν λειτουργούν αναλογικά, αλλά... ψηφιακά! :P Δηλαδή είτε πυροδοτούν στο μάξιμουμ (=action potential) είτε όχι. Δεν υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις...
Οπότε η baseline πως ορίζεται; Και αφού η πυροδότηση είναι απ' όσο ξέρω με ηλεκτρικά σήματα, δεν είναι σταθερή η ταχύτητα;
Μικρή σημασία όμως έχει το ποσοστό ενεργοποίησης των νευρώνων, μιας και εξίσου σημαντικός είναι και ο τρόπος συνεργασίας των νευρώνων μεταξύ τους.
Οπότε στο παράδειγμα με αυτούς που συνδυάζουν χρώματα με αριθμούς λόγω αφύσικης σύνδεσης δύο περιοχών, δεν μπορεί να θεωρηθεί μιας μορφής εξέλιξη αν αυτό βοηθάει στην ζωή τους (γίνονται καλλιτέχνες);
Επίσης αν πχ γινόταν μια σύνδεση του τομέα που είναι υπεύθυνος για την ακοή με αυτόν της όρασης, δεν θα μπορούσε να εξηγήσει ένα φαινόμενο όπως αυτό του να βλέπεις την μουσική; :)
Σόρυ αν γίνομαι πολύ τεχνικός και ακαταλαβίστικος σε κάποιες φάσεις :-/
Ίσα ίσα, που ξέρω ότι μπορώ να πάρω τεκμηριωμένες απαντήσεις και να μάθω, βάζοντας συγχρόνως τον εαυτό μου σε σκέψεις (ίσως προσπαθώντας να διατηρήσω τις ελπίδες μου πάλι :P). Εμένα με συγχωρείς που σε φορτώνω με τόσες ερωτήσεις :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Oralee

Τιμώμενο Μέλος

Η Κωνσταντίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 45 ετών και μας γράφει απο Γλυφάδα (Αττική). Έχει γράψει 15,765 μηνύματα.
Πάντως επειδή κι εγώ θέλω να ελπίζω πως έχουμε πολύ πιο πολλές δυνατότητες απ' αυτές που νομίζουμε πως έχουμε, εκείνο το βράδυ δεν ένιωθα σαν να είχα παραίσθησεις, αλλά σαν πραγματικά να είχαν ενεργοποιηθεί κέντρα του εγκεφάλου μου που ποτέ δεν είχα θελήσει να χρησιμοποιήσω. Κι αυτό το στηρίζω και στο ότι το ένα από τα "συμπτώματα" (αυτό του "χάνω το φόκους") το ξανάπαθα σε άσχετη στιγμή, κάνα δίμηνο μετά, χωρίς να έχω πάρει ..μαγικό μανιτάρι αυτή τη φορά. :redface: Και πέρασε μόνο του δύο ώρες μετά περίπου.. Φυσικά εννοείται πως σε κάθε περίπτωση ήμουν στα πρόθυρα του να πάθω κρίση πανικού από τον φόβο, ειδικά την 2η φορά που θεώρησα πως μπορεί και να μου μείνει για πάντα αυτή η αίσθηση, αφου δεν την είχα ενεργοποιήσει εγώ με κάποια ουσία.
Φαντάζομαι πως όλο και κάποια επιστημονική θεωρία θα υπάρχει που να εξηγεί γιατί το έπαθα έτσι στο άσχετο την δεύτερη φορά, αλλά προσωπικά θέλω να πιστεύω πως απλά ενεργοποιήθηκε η "ικανότητα" αυτή επειδή ο εγκεφάλος μου ήξερε πια που να την βρει και κάποιο άσχετο ερέθισμα (που δεν γνωρίζω) την πυροδότησε..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
O Mοναχός απουσιάζει...απαντά η γραμματέας του :P
Χάνουμε αυτές τις δυνατότητες μόνο και μόνο γιατί δεν τις καλλιεργούμε;
Θεωρητικά (για να μην πω πρακτικά)..η απάντηση είναι ναι... Αλλά και πάλι με ποιες ακριβώς δυνατότητες μιλάμε; Γιατί το μωρό γεννιέται με ορισμένα αντανακλαστικά π.χ. εδώ τα οποία είναι σημαντικά για την επιβίωση του ως βρέφους ;)

Αν υπήρχε δυνατότητα να τις καλλιεργήσουμε όλες, μπορεί να υπερφορτώναμε το μυαλό μας, άρα ουσιαστικά ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα να τις κρατήσουμε όλες;
Πρακτικά κρατάμε τις δυνατότητες που χρειαζόμαστε...
Οι συνδέσεις που πεθαίνουν μας είναι άχρηστες...
Από την άλλη δεν γνωρίζω μωρό που γεννήθηκε με την ικανότητα της π.χ. τηλεκίνησης αλλά χωρίς τα κατάλληλα ερεθίσματα την έχασε ;)

Η δυνατότητα καλλιέργησης θεωρητικά έχει να κάνει με δύο άξονες...το να λειτουργεί το αντίστοιχο κέντρο του εγκεφάλου..το να υπάρχουν ερεθίσματα ώστε να τα αναπτύξει (είναι βάση του παραδείγματος με την όραση που έχω πει)

Θεωρητικά δεν μπορεί να υπάρχουν "ακραίες" δυνατότητες που έχουμε κατά τη γέννηση μας αλλά λόγω μη "καλλιέργειας" χάνονται; (ναι προσπαθώ να διατηρήσω τις ελπίδες μου :P)
Φαίνεται :P
Αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία :)
Ο μόνος λόγος που μεγαλώνει ο εγκέφαλος μας είναι για να καλυφθούν λειτουργίες που νεκρώνονται και για την αποθήκευση μνημών;
Ο λόγος που μεγαλώνει είναι γιατί αναπτύσσεται...
Οι συνδέσεις γίνονται πιο δυνατές και πιο πολύπλοκες μεταξύ τους...

Αφού ακόμα και οι δυνατότητες μας κατά τη γέννηση που χάνονται αργότερα οφείλονται σε νευρώνες και συνδέσεις αυτών και αφού ο εγκέφαλος μας μεγαλώνει λόγω αναπτυσσόμενων περιοχών που καλύπτουν τις χαμένες λειτουργίες, γιατί τελικά χάνονται οι δυνατότητες; (τα μπέρδεψα; :worry:)
Γιατί πρακτικά δεν τις χρειαζόμαστε πλέον...
Και γιατί το περιβάλλον δεν μας έχει δώσει τα κατάλληλα ερεθίσματα ώστε να μην νεκρωθούν αλλά αντίθετα να ενεργοποιηθούν και να αναπτυχθούν :)

Η ανάπτυξη του εγκεφάλου είναι τυχαία/εξαρτάται από την διάδραση με το περιβάλλον ή έχει και γενετικές επιρροές (άρα προκαθορίζεται σε κάποιο βαθμό);
Είναι ένα μείγμα των στοιχείων που αναφέρεις....

Άσχετο-σχετικό....με την υπερφόρτωση που αναφέρεις συνέχεια :P μου ήρθε στο μυαλό η επιληψία που οφείλεται στην υπερφόρτωση - υπερπαραγωγή ρεύματος στον εγκέφαλο κι έχει ως αποτέλεσμα να χάνει το άτομο τον έλεγχο του σώματός του :)


Οπότε στο παράδειγμα με αυτούς που συνδυάζουν χρώματα με αριθμούς λόγω αφύσικης σύνδεσης δύο περιοχών, δεν μπορεί να θεωρηθεί μιας μορφής εξέλιξη αν αυτό βοηθάει στην ζωή τους (γίνονται καλλιτέχνες);
Επίσης αν πχ γινόταν μια σύνδεση του τομέα που είναι υπεύθυνος για την ακοή με αυτόν της όρασης, δεν θα μπορούσε να εξηγήσει ένα φαινόμενο όπως αυτό του να βλέπεις την μουσική; :)
Το θέμα για εμένα είναι αν όντως συνδιάζουν δύο διαφορετικές περιοχές ή αν είναι απλά τρόπος αντίληψης που τους βοηθά στο να κάνουν πράξεις ;)

Για εμένα το κάθε κέντρο κάνει αυτό ακριβώς που χρειάζεται...
Δηλαδή στον κόσμο στο οποίο ζούμε ακούμε την μουσική και βλέπουμε τα χρώματα...
Το αντίθετο αυτή την στιγμή δεν είναι "φυσιολογικό" αλλά ούτε και μας βοηθάει... (νομίζω ότι αντιγράφω τον Μοναχό τώρα :P)

Ίσα ίσα, που ξέρω ότι μπορώ να πάρω τεκμηριωμένες απαντήσεις και να μάθω, βάζοντας συγχρόνως τον εαυτό μου σε σκέψεις (ίσως προσπαθώντας να διατηρήσω τις ελπίδες μου πάλι :P). Εμένα με συγχωρείς που σε φορτώνω με τόσες ερωτήσεις :)
Σε συγχωρώ :P
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Θεωρητικά (για να μην πω πρακτικά)..η απάντηση είναι ναι... Αλλά και πάλι με ποιες ακριβώς δυνατότητες μιλάμε; Γιατί το μωρό γεννιέται με ορισμένα αντανακλαστικά π.χ. εδώ τα οποία είναι σημαντικά για την επιβίωση του ως βρέφους ;)
Αυτές είναι δυνατότητες απαραίτητες για τη διαβίωση του μωρού που θα ήταν άχρηστες στη μετέπειτα ζωή του. Το χαρακτηριστικό που είπε ο Μοναχός πιο πάνω για τα μωρά που ξεχωρίζουν περισσότερες ομιλίες είναι κάτι χρήσιμο και για οποιονδήποτε μεγαλύτερο. ;)
Οι συνδέσεις που πεθαίνουν μας είναι άχρηστες...
Από την άλλη δεν γνωρίζω μωρό που γεννήθηκε με την ικανότητα της π.χ. τηλεκίνησης αλλά χωρίς τα κατάλληλα ερεθίσματα την έχασε ;)
Οπότε θεωρητικά πάλι, ίσως να υπάρχει αυτή η δυνατότητα αλλά λόγω έλλειψης ερεθισμάτων ΔΕΝ φαίνεται. Πως ακριβώς λοιπόν αφού δεν υπάρχουν ερεθίσματα, θα άκουγες εσύ για οποιοδήποτε τέτοιο μωρό; :P
Ο λόγος που μεγαλώνει είναι γιατί αναπτύσσεται...
Οι συνδέσεις γίνονται πιο δυνατές και πιο πολύπλοκες μεταξύ τους...
Άρα ανάπτυξη = κάτι καλύτερο; Και αναπτύσσεται πάλι με τα κατάλληλα ερεθίσματα; Άρα ο μόνος περιορισμός ανάπτυξης είναι τα ερεθίσματα, οπότε θεωρητικά πάλι αν στο μέλλον έχουμε αναπτύξει τόσο την εικονική πραγματικότητα ώστε να δίνουμε τα ερεθίσματα που χρειάζεται η τηλεκίνηση δεν θα μπορεί να αναπτύξει ο εγκέφαλος αυτήν την δυνατότητα; :P
Για εμένα το κάθε κέντρο κάνει αυτό ακριβώς που χρειάζεται...
Δηλαδή στον κόσμο στο οποίο ζούμε ακούμε την μουσική και βλέπουμε τα χρώματα...
Το αντίθετο αυτή την στιγμή δεν είναι "φυσιολογικό" αλλά ούτε και μας βοηθάει... (νομίζω ότι αντιγράφω τον Μοναχό τώρα :P)
Άρα δηλαδή είσαι πεπεισμένη ότι έχουμε φτάσει στο maximum των δυνατοτήτων μας και να μην το ψάχνουμε άλλο; Μου κάνει εντύπωση (σε σημείο να το θεωρώ ηττοπάθεια :P) να λέει κάποιος ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Εκτός αν περιμένετε μια μετάλλαξη για την επόμενη εξέλιξη ;)

Με συγχωρείτε που μένω στο θεωρητικό μόνο, αλλά εκτός του ότι δεν είμαι ειδικός, θεωρώ ότι ακόμα και οι ειδικοί ΔΕΝ μπορούν να είναι 100% σίγουροι για τις δυνατότητες του εγκεφάλου. Όχι ακόμα τουλάχιστον. :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Rempeskes

Επιφανές μέλος

Ο Rempeskes αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Hair stylist. Έχει γράψει 8,045 μηνύματα.
Εγκέφαλος: Άνω του 7% σε χρήση! Είναι εφικτό;


Λολ
οι περισσότεροι άνθρωποι που ξέρω
δεν χρησιμοποιούν ούτε καν το 7%.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Και αφού ευχαριστήσω την γραμματέα μου (:P)για τις πολύ χρήσιμες διευκρινήσεις/απαντήσεις, ας πω κ εγώ τα δικά μου... Λίγο γρήγορα όμως, γιατί βιάζομαι...
Χάνουμε αυτές τις δυνατότητες μόνο και μόνο γιατί δεν τις καλλιεργούμε;
Αν υπήρχε δυνατότητα να τις καλλιεργήσουμε όλες, μπορεί να υπερφορτώναμε το μυαλό μας, άρα ουσιαστικά ΔΕΝ υπάρχει η δυνατότητα να τις κρατήσουμε όλες;
Αν το ερώτημά σου αναφέρεται στις δυνατότητες που έχουν τα μωρά (όπως με την κατανόηση ήχων), ναι, αλλά και για τον λόγο της "υπερφόρτωσης" που αναφέρεις παρακάτω. Να τις αναπτύξεις όλες σε ένα ικανοποιητικό επίπεδο όχι, ιδιαίτερα όταν έχει περάσει η κρίσιμη βρεφική περίοδος. Φυσικά όμως πάντα μπορείς να αναπτύξεις νέες δυνατότητες, αλλά όχι να είσαι το ίδιο ικανός σε όλες ή χωρίς να θυσιάσεις "κάτι άλλο" (π.χ. με την πολυγλωσσία σε μεγάλη ηλικία μπορεί να "χάσεις" λίγο από το λεξιλόγιό σου στην μητρική γλώσσα ή να μπερδεύεις λέξεις κτλ).

Θεωρητικά δεν μπορεί να υπάρχουν "ακραίες" δυνατότητες που έχουμε κατά τη γέννηση μας αλλά λόγω μη "καλλιέργειας" χάνονται; (ναι προσπαθώ να διατηρήσω τις ελπίδες μου :P)
Καλά κάνεις και έχεις ελπίδες. Θεωρητικά δεν μπορεί να αποκλειστεί η δυνατότητα αυτή...

Ο μόνος λόγος που μεγαλώνει ο εγκέφαλος μας είναι για να καλυφθούν λειτουργίες που νεκρώνονται και για την αποθήκευση μνημών;
Δεν πολυκατάλαβα την ερώτηση. Ο εγκέφαλος μεγαλώνει κυρίως γιατί είναι βιολογικά προγραμματισμένος να μεγαλώσει και δεύτερον για να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του περιβάλλοντος (καλύτερη όραση, πιο λεπτές μυικές κινήσεις, περισσότερη μνήμη, ανάγκη για αφηρημένη σκέψη κτλ).

Αφού ακόμα και οι δυνατότητες μας κατά τη γέννηση που χάνονται αργότερα οφείλονται σε νευρώνες και συνδέσεις αυτών και αφού ο εγκέφαλος μας μεγαλώνει λόγω αναπτυσσόμενων περιοχών που καλύπτουν τις χαμένες λειτουργίες, γιατί τελικά χάνονται οι δυνατότητες; (τα μπέρδεψα; :worry:)
Εχμ... ναι, τα μπέρδεψες λίγο εκεί που λες για την ανάπτυξη των νευρώνων για να καλύψουν τις χαμένες λειτουργίες :P Αυτό συμβαίνει μόνο εφόσον μια λειτουργία προϋπάρχει και καταστραφεί η περιοχή που την υποστηρίζει. Αν μια λειτουργία δεν αναπτυχθεί καν, δεν υπάρχει λόγος οι νευρώνες να την αναπληρώσουν (εκτός αν είναι βασική λειτουργία που είναι καθαρά βιολογικά προκαθορισμένη να αναπτυχθεί π.χ. όραση, μνήμη κτλ). Για να μην αναπτύχθηκε "θεωρείται" πως δεν χρειάζεται...

Η ανάπτυξη του εγκεφάλου είναι τυχαία/εξαρτάται από την διάδραση με το περιβάλλον ή έχει και γενετικές επιρροές (άρα προκαθορίζεται σε κάποιο βαθμό);
Και τα δύο. Υπάρχει προκαθορισμένο βιολογικό πρόγραμμα ανάπτυξης του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος γενικότερα το οποίο είναι γραμμένο στο DNA. Πέραν αυτού όμως το περιβάλλον καθορίζει σε αρκετά μεγάλο βαθμό το αν τελικά μερικές δυνατότητες θα αναπτυχθούν ή όχι.

Οπότε η baseline πως ορίζεται; Και αφού η πυροδότηση είναι απ' όσο ξέρω με ηλεκτρικά σήματα, δεν είναι σταθερή η ταχύτητα;
Μεγάλο θεμα θίγεις εδώ. Θα σου απαντήσω σε λίγες ώρες. Πρέπει να την κάνω τώρα... :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

MonaXoS

Διάσημο μέλος

Ο Δημήτρης Αγοραστός αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ψυχολόγος. Έχει γράψει 2,470 μηνύματα.
Οπότε η baseline πως ορίζεται; Και αφού η πυροδότηση είναι απ' όσο ξέρω με ηλεκτρικά σήματα, δεν είναι σταθερή η ταχύτητα;
Όπως είπα και πριν για τον ορισμό της "maximum" ενεργοποίησης, έτσι και στο θέμα της baseline ενεργοποίησης τα πάντα είναι θέμα ορισμού (οπότε σωστό το ερώτημά σου!) και -δυστυχώς- θέμα της τεχνικής εγκεφαλικής απεικόνισης την οποία χρησιμοποιούμε για να καταγράψουμε την νευρική δραστηριότητα. Θα αναφέρω δύο μόνο διαφορετικές τεχνικές τις οποίες θεωρώ από τις πιο χαρακτηριστικές.

fMRI
Για να λειτουργήσουν οι νευρώνες χρειάζονται ενέργεια, το οποίο σε βιολογικούς όρους μεταφράζεται ως αίμα. Το fMRI αυτό που κάνει είναι να μετράει την αυξομείωση στην "ζήτηση" οξυγονομένου αίματος από τους νευρώνες της κάθε περιοχής. Οπότε η baseline σε αυτή την περίπτωση ορίζεται ως ζήτηση αίματος υπό φυσιολογικές συνθήκες (απλά για να "επιβιώσουν" οι νευρώνες). Όπως καταλαβαίνεις με το fMRI η baseline ουσιαστικα ορίζεται έμμεσα σε σχέση με την

EEG
Το EEG μετράει την αυξομείωση στην γενική ηλεκτρική αντίδραση ενός γκρουπ νευρώνων. Οπότε σε αυτή την περίπτωση η baseline ορίζεται ως η μέση ηλεκτρική αντίδραση των νευρώνων μιας γενικότερης περιοχής.

Οπότε στο παράδειγμα με αυτούς που συνδυάζουν χρώματα με αριθμούς λόγω αφύσικης σύνδεσης δύο περιοχών, δεν μπορεί να θεωρηθεί μιας μορφής εξέλιξη αν αυτό βοηθάει στην ζωή τους (γίνονται καλλιτέχνες);
Αν η ικανότητά τους είναι αποκλειστικά αυτή, χωρίς άλλες παρενέργειες, τότε ναι, μιλάμε για εξέλιξη.


Επίσης αν πχ γινόταν μια σύνδεση του τομέα που είναι υπεύθυνος για την ακοή με αυτόν της όρασης, δεν θα μπορούσε να εξηγήσει ένα φαινόμενο όπως αυτό του να βλέπεις την μουσική; :)
Σε θεωρητικό επίπεδο αυτό που λες όντως μοιάζει εκπληκτικό και μπορεί να γίνει κατανοητό ως εξέλιξη. Αλλά σε βιολογικό επίπεδο τα πράγματα δεν είναι τόσο απλα. Μια τόσο σημαντική σύνδεση δύο άσχετων περιοχών δεν νομίζω πως γίνεται τόσο απλά και -κυρίως- τόσο "καθαρά", χωρίς παρενέργειες...

Επαναλαμβάνω: θεωρητικά τίποτα δεν αποκλείεται. Αυτό που λέω είναι πως η βιολογία μας θέτει κάποια όρια την κάθε δεδομένη χρονική στιγμή...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Vkey

Επιφανές μέλος

Η Κοινό Μυστικό!!! αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Εκπαιδευτικός. Έχει γράψει 8,253 μηνύματα.
Αυτές είναι δυνατότητες απαραίτητες για τη διαβίωση του μωρού που θα ήταν άχρηστες στη μετέπειτα ζωή του. Το χαρακτηριστικό που είπε ο Μοναχός πιο πάνω για τα μωρά που ξεχωρίζουν περισσότερες ομιλίες είναι κάτι χρήσιμο και για οποιονδήποτε μεγαλύτερο. ;)

Θα ήταν πιο χρήσιμο για να μαθαίναμε πιο εύκολα μια άλλη γλώσσα χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες που μπορεί να υπάρξουν πρακτικά ....:)
Αλλά και πάλι αυτό δεν μας δίνει κάποια υπερ-δύναμη...
Μας εξηγεί ας πούμε την διγλωσσία που μπορεί να έχει ένα παιδί από την στιγμή που θα γεννηθεί π.χ.

Οπότε θεωρητικά πάλι, ίσως να υπάρχει αυτή η δυνατότητα αλλά λόγω έλλειψης ερεθισμάτων ΔΕΝ φαίνεται. Πως ακριβώς λοιπόν αφού δεν υπάρχουν ερεθίσματα, θα άκουγες εσύ για οποιοδήποτε τέτοιο μωρό; :P
Βασικά....όταν μιλάμε για δυνάμεις όπως π.χ. τηλεκίνηση αν υπάρχει...
Σε καθαρά θεωρητικό επίπεδο πρέπει να βρούμε πιο κέντρο-α εγκεφάλου χρησιμοποιείται και ποιες συνδέσεις μας δίνουν αυτή την ικανότητα καθώς και τι έκανε το άτομο να την αναπτύξει ;)

Το θέμα είναι υπάρχει; Και αν υπάρχει...πως και γιατί; :hmm:

Άρα ανάπτυξη = κάτι καλύτερο; Και αναπτύσσεται πάλι με τα κατάλληλα ερεθίσματα; Άρα ο μόνος περιορισμός ανάπτυξης είναι τα ερεθίσματα, οπότε θεωρητικά πάλι αν στο μέλλον έχουμε αναπτύξει τόσο την εικονική πραγματικότητα ώστε να δίνουμε τα ερεθίσματα που χρειάζεται η τηλεκίνηση δεν θα μπορεί να αναπτύξει ο εγκέφαλος αυτήν την δυνατότητα; :P
Θεωρητικά μπορώ να κατασκευάσω την τηλεμεταφορά :P
Θεωρητικά-λογικά, πολλά μπορούν να γίνουν...
Προσωπικά μιλάω με αυτά που γνωρίζω μέχρι στιγμής και τα όρια που υπάρχουν από βιολογικής άποψης και βάση ορισμών..
Δηλαδή θεωρητικά μπορεί να αποκτήσουμε την ικανότητα για χιλιάδες πράγματα...
Πρακτικά μέχρι στιγμής είναι απλά αδύνατον....

Άρα δηλαδή είσαι πεπεισμένη ότι έχουμε φτάσει στο maximum των δυνατοτήτων μας και να μην το ψάχνουμε άλλο; Μου κάνει εντύπωση (σε σημείο να το θεωρώ ηττοπάθεια :P) να λέει κάποιος ότι ο άνθρωπος έχει φτάσει στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Εκτός αν περιμένετε μια μετάλλαξη για την επόμενη εξέλιξη ;)
Δεν είπα κάτι τέτοιο...
Δεν είναι δυνατόν να ξέρω πότε είναι το μάξιμουμ των ικανοτήτων μας...
Αλλά ξέρω ότι οι ικανότητες που έχουμε τώρα έχουν άμεση σχέση με τις ανάγκες και την επιβίωσή μας στο περιβάλλον το οποίο ζούμε...

Η μετάλλαξη επιβιώνει όταν βοηθάει το είδος στο περιβάλλον στο οποίο ζει...γενικά δηλαδή είναι όλα θέμα επιβίωσης...αλλιώς μια μετάλλαξη την οποία δεν χρειαζόμαστε θα εκφυλιστεί και θα πάψει να υπάρχει από γενιά σε γενιά :)

Με συγχωρείτε που μένω στο θεωρητικό μόνο, αλλά εκτός του ότι δεν είμαι ειδικός, θεωρώ ότι ακόμα και οι ειδικοί ΔΕΝ μπορούν να είναι 100% σίγουροι για τις δυνατότητες του εγκεφάλου. Όχι ακόμα τουλάχιστον. :D
Συμφωνώ και επ' αυξάνω εννοείται...
Μιλάω προσωπικά με αυτά που είναι ήδη γνωστά και βάση της δικής μου λογικής...

π.χ. αυτισμός και δυσλεξία = κάτι φταίει στον εγκέφαλο....μια δυσλειτουργία... αλλά κανείς μέχρι τώρα δεν ξέρει που ακριβώς και γιατί...και που οφείλετε...
Έχουμε πάρα πολλά να μάθουμε για τον εγκέφαλο....και ίσως κάποτε όσα τώρα λέμε να είναι απλά λάθος ;)

Το θέμα είναι ότι συζητάμε με τις υπάρχουσες γνώσεις και ορισμούς :)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Νωεύς

Τιμώμενο Μέλος

Ο Ιάσων αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μαθητής/τρια και μας γράφει απο Άγιο Πνεύμα (Σέρρες). Έχει γράψει 5,713 μηνύματα.
...Το θέμα είναι ότι συζητάμε με τις υπάρχουσες γνώσεις και ορισμούς :)

Σωστά! Γιατί μπορεί πριν τους "Κατακλυσμούς"( βαβυλωνιακούς, ελληνικούς και λοιπούς "βιβλικούς"!) ο (ανθρώπινος) εγκέφαλος να λειτουργούσε μέχρι και 100%! Μπορεί κανείς ν' αποδείξει το αντίθετο;
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fandago

Διακεκριμένο μέλος

Ο Ә□⌂щяңš αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 6,876 μηνύματα.
Θεωρητικά μπορώ να κατασκευάσω την τηλεμεταφορά :P
Θεωρητικά-λογικά, πολλά μπορούν να γίνουν...
Προσωπικά μιλάω με αυτά που γνωρίζω μέχρι στιγμής και τα όρια που υπάρχουν από βιολογικής άποψης και βάση ορισμών..
Δηλαδή θεωρητικά μπορεί να αποκτήσουμε την ικανότητα για χιλιάδες πράγματα...
Πρακτικά μέχρι στιγμής είναι απλά αδύνατον....
[...]
Το θέμα είναι ότι συζητάμε με τις υπάρχουσες γνώσεις και ορισμούς :)
Όχι θεωρητικά ΔΕΝ μπορείς να κατασκευάσεις την τηλεμεταφορά, γιατί τίποτα δεν μπορεί να ταξιδέψει γρηγορότερα από το φως και ακόμα και στην ταχύτητα του φωτός η μάζα δεν θα παραμείνει ενιαία. Θέλω να πω ότι μπορεί να μιλάω θεωρητικά, αλλά αυτά που λέω ΜΠΟΡΕΙ να ισχύουν καθώς δεν υπάρχει όπως φαίνεται κάτι που να ξέρουμε και να τα αποκλείει κατηγορηματικά ;)

Επίσης φυσικά και συζητάμε με τις υπάρχουσες γνώσεις και ορισμούς (δε νομίζω να κάνω κάτι άλλο), αλλά θεωρώ ότι οι γνώσεις μας για τον εγκέφαλο είναι ελλιπείς.

Ευχαριστώ πολύ λοιπόν για τη συζήτηση και τους δύο. Συνοψίζοντας έχουμε ότι:

  • Όταν γεννιόμαστε έχουμε δυνατότητες που χάνονται όσο μεγαλώνουμε (υποθέτω ότι και όταν μεγαλώνουμε αποκτούμε δυνατότητες που δεν είχαμε κατά τη γέννηση).
  • Έχουμε τον περιορισμό του όγκου του εγκεφάλου αλλά και της ενέργειας που καταναλώνει, άρα οι δυνατότητες δεν θα ήταν άπειρες (βλέπε να γίνεις Θεός "κατ' εικόνα και ομοίωση")
  • Υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες ακόμα και τώρα, απλά περιορίζονται στις ιδιότητες του σώματος μας (βλέπε αύξηση θερμοκρασίας) και όχι στην αλληλεπίδραση με το περιβάλλον (βλέπε τηλεκίνηση).
  • Η μάζα του εγκεφάλου και η πολυπλοκότητα του αυξάνεται με την ανάπτυξη
  • Συνδέσεις μεταξύ περιοχών του εγκεφάλου μπορούν να έχουν μη φυσιολογικά αποτελέσματα όχι απαραίτητα θετικά.
  • Δεν έχει εξηγηθεί πλήρως ο εγκέφαλος οπότε πολλά μπορούν να αλλάξουν στο μέλλον.
Σωστά; :)

Οπότε προσωπικά θα συνεχίσω να διατηρώ τις ελπίδες μου, μιας και από την συζήτηση δεν αποκλείεται κάτι :P
Σίγουρα όμως το να μιλάμε για ποσοστά χρήσης, είναι άτοπο.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Angie_Ann

Διάσημο μέλος

Η Angie_Ann αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 2,330 μηνύματα.
Νομίζω πάντως πως υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να δουν την μουσική και χωρίς να έχουν πάρει κάτι :P Κάπως λέγεται αυτό, η Αngie μου το έλεγε και υποτίθεται πως το είχε και ο Bach που έφτιαξε τα ανθοϊάματα (ή εγώ δεν κατάλαβα καλά).

Μάλλον εγώ εννοείς ότι σου το είπα και όντως ισχύει. :) Πρόκειται για μια νευρολογική πάθηση που ονομάζεται συναισθησία. Ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται από συναισθησία είναι δυνατό, για παράδειγμα, να "ακούει" τις οσμές, να "βλέπει" τους ήχους και να "μυρίζει" τους ήχους. Μπορείτε να διαβάσετε για αυτήν εδώ.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

mixalakis7491

Νεοφερμένος

Ο mixalakis7491 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 15 μηνύματα.
Ψαχνωντας σε καποια site λοιπον καταλαβα οτι ολοι οι άνθρωποι με την δυναμη του μοιαλου τους μπορουν να χρησιμοποιησουν τελεκινιση. Πρωτα απο ολα ολοι ξερουμε οτι ο ανθρωπος χρησιμοποιει γύρω στο 5-12% του εγκεφαλου του, διαβασα οτι αν ενας ανθρωπος περασει μεσα απο σκληρη εκπαιδευση ελεγχωντας την ψυχικη του ενεργεια μπορει να χρησιμοποιήσει παραπάνω απο το 15% του εγκεφάλου του. Πειτε μου σας παρακαλώ την αποψη σας!:D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

epote

Διάσημο μέλος

Ο epote αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,321 μηνύματα.
Πρωτα απο ολα ολοι ξερουμε οτι ο ανθρωπος χρησιμοποιει γύρω στο 5-12% του εγκεφαλου του

Αυτο ειναι ΜΥΘΟΣ. Και μαλιστα απολυτος αστηρικτος.

Ξεκινησε καπου στο 1900 οταν μια τοτε μελετη ελεγε οτι καποιοι επιστημονες καταφεραν να χαρτογραφισουν το 10% των νευρονων του εγγεφαλου και παραταθηκε οταν φανηκε οτι περιπου το 10% των κυταρων του εγγεφαλου ειναι νευρωνες τα υπολοιπα ειναι γλυοκυταρα.

(wikipedia)

Φυσικα εχει φανει απο διαφορες αποικονησεις της λειτουργιας του εγγεφαλου οτι χρησημοποιουμε το 100%. Θα ηταν ανοητο να ΜΗΝ χρησημοποιουσαμε το 100% αλλωστε, θα ηταν σαν να εχουμε δυο εξτρα ποδια στη πλατη που δεν κανουν τιποτα.

Εννοειται επισις πως τηλεκινηση δεν υφηστατε, δεν εχει παρουσιαστει ΠΟΤΕ ως επαληθευσημο φαινομενο για να μην αναφερω οτι παραβιαζει ΚΑΘΕ νομο της φυσης γιατι πολυ απλα το ανθρωπινο σωμα δεν μπορει να παραγει αρκετη ενεργεια ωστε να δημιουργησε ηλεκτρομαγνητικο πεδιο εντασης ικανης να μετακινησει καποιο φερομαγνητικο αντικειμενο (για στυλο κτλ δεν το συζητω).

Επισις κατι που εχει πλακα, ο james randi ξεφτυλιζει στη τηλεοραση εναν "τηλεπαθητικο"

https://www.youtube.com/watch?v=QlfMsZwr8rc
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
    • *
    • *
  • Φορτώνει...
Top