Πεζοδρόμιο, πεζοί και συμπεριφορά

Δεν θα έλεγα πως είμαι ο αρχηγός των παράνομων πεζών, όμως τη νομιμότητα απ' την άλλη την έχω γραμμένη κάπου χαμηλά επί του κορμού μου. Περνάω απ' όποιο σημείο με βολεύει, όμως με μεγάλη προσοχή και χωρίς ταρζανιές. Ως οδηγός, προσέχω τους πεζούς, αφού δεν έχω καμμία όρεξη να μπλέξω σε περιπέτειες, επειδή κάποιοι δεν εκτιμούν αρκετά τη ζωή τους για να την προσέχουν από μόνοι τους.
Πολλές φορές έχω πει σε πεζό (από μέσα μου φυσικά) "Τώρα δεν ξέρεις πως ζεις χάρη στη δική μου φροντίδα, όχι στη δική σου".
Μόνο μια φορά κινδύνεψα ως πεζός, όταν πήγα να περάσω ανάμεσα από αυτοκίνητα, με μεγάλη προσοχή, μα ξαφνικά πετάχτηκε ένα μηχανάκι, το οποίο μπήκε στο αντίθετο ρεύμα (όπως συνηθίζουν οι μοτοσυκλετιστές). Η σύγκρουση ήταν αναπόφευκτη.
Το πολύ αστείο ήταν, πως στο τέλος της φάσης, στο έδαφος βρέθηκε το μηχανάκι, ο οδηγός του (κάπου παραπέρα), ενώ εγώ έμεινα όρθιος και ατάραχος. Από τότε λέω χαριτολογώντας, ότι "έχω πατήσει μηχανάκι"...