Ανοχή ή υπομονή;

Τα 7αετή ομόλογα που η Ελλάδα πούλησε στις 29 Μαρτίου έχουν, ήδη, καταγράψει πτώση κατά 2,2% με το επιτόκιο τους να έχει ανέβει στο 6,37% από το 6% που ήταν την ημέρα της πώλησης. Αυτό σημαίνει πως οι αγοραστές του χρέους μας γράφουν, ήδη, ζημίες και έτσι στέλνεται το μήνυμα στην αγορά ότι πρέπει να απαιτεί υψηλότερα επιτόκια στις επόμενες αγοραπωλησίες ελληνικού χρέους, με αποτέλεσμα να αυξάνεται ακόμη περισσότερο το κόστος δανεισμού για τη χώρα.
Η Ελλάδα αναμένεται να πληρώσει το 2010 13 δις ευρώ, επιπλέον, σε τόκους, σε σχέση με το αν δανείζονταν με τα προ της κρίσης επιτόκια, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, με το ποσό αυτό να φτάνει το 40% του συνολικού, των 32 δις ευρώ, που η χώρα ζητά να δανειστεί σε όλη τη διάρκεια του έτους και το οποίο θα δοθεί ως μπόνους στους δανειστές μας, εξαιτίας της αυξημένης, με βάση τα δικά τους κριτήρια, πιθανότητας της Ελλάδας να πτωχεύσει. Η πιθανότητα αυτή, σύμφωνα με τα CDS, είναι μεγαλύτερη σήμερα απ' ότι πριν τη ʽσυμφωνίαʼ με την ΕΕ και το ΔΝΤ και υπολογίζεται στο 25,89%, με την Ελλάδα να εξακολουθεί να θεωρείται η 8η πιθανότερη χώρα στον κόσμο προς πτώχευση, πίσω από τη Βενεζουέλα, την Αργεντινή, το Πακιστάν, την Ουκρανία και το Ιράκ, ενώ στην 9η θέση της σχετικής λίστας βρίσκουμε την Ισλανδία και στη 10η τη Λετονία.
Είναι ενδιαφέρον, πως οι 7 από τις 10 χώρες της παραπάνω λίστας έχουν, ήδη, δεχτεί την ʽπολύτιμηʼ βοήθεια του ΔΝΤ, που βρήκε την ευκαιρία να διεισδύσει στις περισσότερες από αυτές χάρη στην τρέχουσα κρίση. Παρά το δανεισμό και τη ʽβοήθειαʼ από το ΔΝΤ, ωστόσο και παρά τα πολύ σκληρά μέτρα που έχουν υποχρεωθεί να λάβουν οι κυβερνήσεις τους, η πιθανότητα πτώχευσης των συγκεκριμένων χωρών αυξήθηκε αντί να μειωθεί, οι τιμές των CDS τους ενισχύθηκαν αντί να υποχωρήσουν και το κόστος δανεισμού τους παρέμεινε δυσβάσταχτο. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου του Cambridge, σε 21 χώρες που δέχτηκαν τη ʽβοήθειαʼ του ΔΝΤ από το 1989 μέχρι το 2010 (δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό PLoS Medicine) οι υπερβολικές απαιτήσεις του ΔΝΤ για περικοπές των δημοσίων δαπανών, συμπεριλαμβανομένων περικοπών στη δημόσια υγεία και τα ασφαλιστικά ταμεία, οδήγησαν σε υποβάθμιση του συστήματος υγείας και συντέλεσαν ακόμη και στην κατακόρυφη αύξηση των θανάτων από ορισμένες ασθένειες.
Στην περίπτωση της Ελλάδας, αν λάβουμε υπόψη μας πως ενώ έχουν, ήδη, παρθεί τα πρώτα σκληρά μέτρα για τη μείωση των ελλειμμάτων και του δημοσίου χρέους και ενώ έχει επιτευχθεί η ʽσυμφωνίαʼ με την ΕΕ και το ΔΝΤ, τόσο οι τιμές των ελληνικών CDS, όσο η πιθανότητα πτώχευσης της χώρας αλλά και το κόστος δανεισμού της αυξήθηκαν, αντί να μειωθούν, δε γίνεται παρά να ανησυχεί κανείς ότι ίσως δε βαδίζουμε στο σωστότερο δρόμο.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η ετήσια αύξηση του πληθωρισμού στην Ελλάδα κατά το Φεβρουάριο, ήταν η υψηλότερη στην Ευρώπη, φτάνοντας το 2,9% όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη ήταν 0,9% και η αύξηση στη Γερμανία, μόλις, 0,5%.
Η αύξηση των τιμών ενέργειας σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα ήταν της τάξης του 24,9% όταν στην ευρωζώνη η αντίστοιχη αύξηση ήταν, μόλις, 3,1%.
Από το 2001, όταν η χώρα υιοθέτησε το ευρώ, ο πληθωρισμός της είναι, σταθερά, πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της ευρωζώνης και της Γερμανίας, ενώ στο διάστημα αυτό έχασε περίπου το 30% της ανταγωνιστικότητας της ανά μονάδα εργασίας, κάτι που συνέβαλλε στην αύξηση του ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών. Ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται ο πληθωρισμός στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες είναι ο μεγαλύτερος από το 2000 και ενώ η αύξηση του Σεπτεμβρίου ήταν 0,7%, αυτή του Ιανουαρίου ήταν 2,3% και του Φεβρουαρίου, όπως είδαμε, 2,9%.
Καθώς η χώρα δε διαθέτει δικό της νόμισμα ώστε να επιχειρήσει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα της μέσω της υποτίμησης του, με στόχο τη μείωση των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών της, φαίνεται πως έχει αποφασιστεί να ακολουθηθεί ο σκληρός εναλλακτικός δρόμος του σχεδίου της μείωσης των μισθών και των τιμών κατά 20-30% στο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό, σε συνδυασμό με την προσπάθεια για τη μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού στα επόμενα τρία χρόνια κατά τις 10 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, που απαιτείται για την ικανοποίηση των κριτηρίων του Μάαστριχ, αποτελεί μία συνταγή που είναι πολύ πιθανό να οδηγήσει σε πολυετή ύφεση, με εκτίναξη της ανεργίας και συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 12%.
Εφόσον η συλλογή φόρων στην Ελλάδα αντιστοιχεί στο 40% του ΑΕΠ, μία μείωση του κατά 12% θα οδηγήσει σε απώλειες 5 ποσοστιαίων μονάδων ΑΕΠ εξαιτίας των μειωμένων, από τη φορολογία, εσόδων. Το αποτέλεσμα θα είναι η καθαρή μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού να φτάσει, μόνο, στο 5% αντί για το προσδοκώμενο 10%, κάτι που θα οδηγήσει σε νέα μέτρα για την περαιτέρω μείωση των δημοσίων δαπανών και σε ακόμη μεγαλύτερη πίεση της οικονομίας.
Με βάση αυτή τη λογική, φαίνεται πως αν η Ελλάδα συνεχίσει να μειώνει τις δημόσιες δαπάνες της για να ανταποκριθεί στα κριτήρια του Μάαστριχ, ενώ στο ενδιάμεσο διάστημα δεν απολαμβάνει κανένα όφελος από μία υποτιμημένη ισοτιμία, μπορεί να δει το ΑΕΠ της να μειώνεται, στα επόμενα χρόνια, κατά 15-20%. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα της Λετονίας, η οποία εδώ και 18 μήνες έχει στραφεί στο ΔΝΤ για βοήθεια και στο διάστημα αυτό το ΑΕΠ της συρρικνώθηκε, κιόλας, κατά 18%, με το ΔΝΤ να περιμένει μία επιπλέον μείωση της τάξης του 4% στο 2010. Και παρά τα σκληρά μέτρα και τις περικοπές το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένει στο 8%, ποσοστό διπλάσιο από αυτό του στόχου του Μάαστριχ.
Επιπροσθέτως, σε μία ενδεχόμενη παρατεταμένη ελληνική οικονομική ύφεση, είναι δύσκολο να θεωρήσουμε πως δε θα υπάρξει ένα κύμα νοικοκυριών που δε θα καταφέρουν να πληρώσουν τα δάνεια τους, κηρύσσοντας, τελικά, πτώχευση και προκαλώντας αναταράξεις στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος, πυροδοτώντας, έτσι, τη φυγή κεφαλαίων από την Ελλάδα, κάτι που επιχειρείται διακαώς να αποφευχθεί. Αν οι ελληνικές τράπεζες έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι πολλών ευρωπαϊκών, αυτό είναι το μεγάλο ποσοστό αποθεματικών που διαθέτουν σε σχέση με τα δάνεια που έχουν παράσχει. Αν προκληθεί ένα κύμα μετανάστευσης κεφαλαίων, το πλεονέκτημα αυτό θα υπονομευθεί, οδηγώντας τις τράπεζες στην αύξηση των κινήτρων που θα προσφέρουν για να προσελκύσουν αποταμιεύσεις και στην περαιτέρω μείωση της προθυμίας τους για παροχή δανείων. Ο συνδυασμός των δύο θα επηρεάσει αρνητικά, τόσο την κατανάλωση όσο και την ανάπτυξη.
Μα ακόμη και αν ο ένας από τους βασικούς στόχους των μέτρων που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα επιτευχθεί και οι τιμές, πράγματι, αποκλιμακωθούν κατά 20% στα επόμενα χρόνια, η απορρέουσα από αυτήν την εξέλιξη συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 15%, τουλάχιστον, θα αυξήσει το δημόσιο χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, πάνω από το 150%, περιπλέκοντας και παρατείνοντας την κρίση. Έτσι, το πιο ρεαλιστικό πλάνο, ίσως, για την Ελλάδα, θα ήταν η προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση και αναδόμηση του χρέους της με άμεση ευρωπαϊκή βοήθεια και συναίνεση, με τη χρήση του ισχυρότερου διαπραγματευτικού της χαρτιού, που δεν είναι άλλο απʼ το ότι μία ενδεχόμενη πτώχευση της θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξη της ΕΕ, επιφέροντας ένα καίριο χτύπημα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και προκαλώντας δριμεία αύξηση του κόστους δανεισμού των υπόλοιπων ευάλωτων στην κρίση ευρωπαϊκών κρατών, αυξάνοντας την πιθανότητα για περαιτέρω πτωχεύσεις.
Για παράδειγμα, με μέγεθος 5 φορές αυτό της ελληνικής οικονομίας και με δημόσιο χρέος της τάξης του 1 τρις δολαρίων, η Ισπανία θα ακολουθήσει με μαθηματική ακρίβεια την Ελλάδα σε μία ενδεχόμενη κατάρρευση της και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα της χώρα μας για να συνεχίσουμε να πιέζουμε τους εταίρους μας για μία γρήγορη και συλλογική λύση στο πρόβλημα και όχι για μία πολυετή και βάναυση προσπάθεια για έξοδο από την κρίση.
Είναι πιθανό η τωρινή, αμυντική, στάση της Ελλάδας να μην αποδειχθεί τόσο ωφέλιμη όσο αν υιοθετούσε μία πιο επιθετική συμπεριφορά, βάζοντας φρένο στην καθυστέρηση για μία λύση, η οποία εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των υπολοίπων ευρωπαϊκών κρατών και όχι τα ελληνικά. Πράγματι, εξαιτίας της ελληνικής κρίσης το κόστος του δανεισμού για τη Γερμανία κατέγραψε μεγάλη μείωση στο αʼ τρίμηνο του 2010, με τα ομόλογα της να γίνονται ανάρπαστα, καθώς η χώρα θεωρείται η ασφαλέστερη της Ευρώπης. Στο ίδιο διάστημα, η πτώση του ευρώ βοήθησε τη Γερμανία να αναπτυχθεί με ρυθμούς που είχε να δει για αρκετά χρόνια, ενώ και η ευρωζώνη, συνολικά, ευνοήθηκε από την ελληνική κρίση και την εκμεταλλεύτηκε για να μπει σε τροχιά ανάρρωσης.
Όσο ο κλεφτοπόλεμος με τους Ευρωπαίους εταίρους μας συνεχίζεται και όσο διστάζουμε να ποντάρουμε στο γεγονός πως μία ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδας είναι απολύτως ενάντια στα συμφέροντά τους και τόσο επικίνδυνη γιʼ αυτούς ώστε να μην μπορούν να διακινδυνεύσουν να συμβεί, τόσο τους επιτρέπουμε να ζεσταίνουν τις οικονομίες τους χάρη στην ελληνική κρίση, την ώρα που η ίδια η Ελλάδα καίγεται.

[Πηγή]

Αρχική Δημοσίευση από Great Chaos:

Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον έχει η επισήμανση ότι όταν οι χώρες ακολουθούν τα ..."σωτήρια" μέτρα του ΔΝΤ και των λοιπών τοκογλυφικών οργανισμών, τα οικονομικά τους προβλήματα οξύνονται, με αλυσιδωτό τρόπο, αντί να θεραπευτούν. Σ' αυτό το σημείο θα διακινδύνευε κάποιος μια εκτίμηση, ότι ο σκοπός οργανισμών όπως το ΔΝΤ, δεν είναι η εξυγίανση των οικονομιών, αλλά ο εξανδραποδισμός τους, σ' ένα παιχνίδι παγκόσμιας κυριαρχίας τύπου Μονόπολη...

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις πάντως, με βάση τα δεδομένα του παραπάνω άρθρου, επιδεικνύουν τη γνωστή τους αδιαφορία και ανικανότητα, η οποία πλέον καθίσταται παραπάνω από ύποπτη. Μήπως ο ρόλος τους είναι να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των πολυεθνικών αφεντάδων τους και όχι τον λαό που τις εξέλεξε;

Click για ανάπτυξη...

Πολύ σωστές οι επισυμάνσεις σου, ιδιαίτερα στην λέξη " επιμονή "
Να είσαι σίγουρος ότι έντεχνα και υπόγεια μας οδηγούν στο ΔΝΤ. " Είναι πολλά τα λεφτά Άρη !! "

• ΠΟΣΑ ΚΕΡΔΙΣΑN OI ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ MANAGERS ΤΩΝ HEDGE FUND TO 2009

Tο ποσό – ρεκόρ των 25,33 δισ. δολαρίων ανέρχονται τα κέρδη των 25 πιο κορυφαίων μάνατζερ των hedge fund κατά το 2009, σύμφωνα με στοιχεία έρευνας που είδαν σήμερα το φως της δημοσιότητας.
Το προηγούμενο ρεκόρ είχε καταγραφεί το 2007, οπότε και οι μάνατζερ είχαν δρέψει κέρδη ύψους 22,3 δισ. δολαρίων. Το 2008, το εν λόγω ποσό διαμορφώθηκε στα 11,6 δισ. δολάρια. Πρώτος στη λίστα των υψηλότερα αμοιβόμενων μάνατζερ των hedge fund έρχεται ο David Tepper από την Appaloosa Management, με κέρδη ύψους 4 δισ. δολαρίων. Ο George Soros κέρδισε 3,3 δισ. δολάρια, ενώ ο James Simons της Renaissance Technologies 2,5 δισ. δολάρια. Ο John Paulson 2,3 δισ. δολάρια
'Αντε Γεια!!

• Πιθανή επιδείνωση του κλίματος στα ομόλογα

Σε σημαντική επιδείνωση του κλίματος στην αγορά και την οικονομία συνηγορούν όλες οι ενδείξεις. Με βάση αξιόπιστες πηγές το επόμενο διάστημα οι επενδυτές θα πρέπει να προετοιμαστούν για τα χειρότερα και ως χειρότερα θεωρούνται
1)Η μη εκτέλεση του προϋπολογισμού. Ήδη παρατηρούνται αποκλίσεις σε σχέση με το Πρόγραμμα Σταθερότητας τον Μάρτιο.
2)Η παράμετρος αυτή δηλαδή των αποκλίσεων θα ενεργοποιήσει το μεγαλύτερο σχέδιο των hedge funds που είναι να οδηγήσουν την Ελλάδα σε τεχνικό αδιέξοδο.
Με βάση πληροφορίες από πηγές σε hedge funds και αμερικανικές επενδυτικές τράπεζες αναφέρεται ότι «ήρθε η ώρα να αποδειχθεί η αλήθεια να τεστάρουμε τις πραγματικές προθέσεις της ΕΕ και του ΔΝΤ» Τι σημαίνει αυτό;
Πρακτικά θα πρέπει να αναμένεται το επόμενο διάστημα επιδείνωση του κλίματος στην αγορά ομολόγων με πιθανό ενδεχόμενο να καταγραφούν νέα ιστορικά υψηλά κοινώς δηλαδή να σπάσει εκ νέου το φράγμα των 400 μονάδων βάσης.
Ποιος είναι ο στόχος των hedge funds; Σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές οι short οι οποίοι συνεχίζουν να διατηρούν αξιόλογες θέσεις στα ελληνικά CDS θα επιδιώξουν να οδηγήσουν στα όρια , στα άκρα την Ελλάδα προκαλώντας ακόμη και τεχνική χρεοκοπία.
Επειδή η τεχνική χρεοκοπία λόγω του μηχανισμού ΕΕ με ΔΝΤ θα αποφευχθεί αυτό που θα συμβεί είναι να υπερακοντιστεί το spread ώστε η Ελλάδα να μην μπορεί να δανεισθεί.
Έτσι η χώρα θα ζητήσει να ενεργοποιηθεί ο μηχανισμός στήριξης της χώρας από την ΕΕ και το ΔΝΤ.
Ποια θα μπορούσαν να είναι τα ακραία σενάρια.
Το επόμενο διάστημα οργανωμένα hedge funds και επενδυτικές τράπεζες αρχίζουν να επιτίθενται στο spread επιθετικότερα εκτοξεύοντας το προς τις 400 μονάδες βάσης.
Θα στηριχθούν και στο ότι ήδη αρχίζουν να υπάρχουν αποκλίσεις στον προϋπολογισμό.
Ο στόχος τους είναι διπλός να τεστάρουν τις πραγματικές προθέσεις της ΕΕ , πολλοί ξένοι αμφισβητούν ότι η ΕΕ θα στηρίξει την Ελλάδα ώστε να υποχρεώσουν η χώρα να οδηγηθεί στο ΔΝΤ.
Επίσης και σύμφωνα με πηγή στο Λονδίνο σε ένα από τους μεγαλύτερους brokers αναφέρεται ότι προβληματίζονται και θεωρούν ότι το επόμενο διάστημα οι τιμές των ομολόγων στην Ελλάδα θα υποχωρήσουν περαιτέρω.

Σε αυτό το αρνητικό κλίμα έρχονται να προστεθούν και οι εκτιμήσεις παραγόντων της αγοράς που θεωρούν ότι ίσως τα επιτόκια που δανείσθηκε η Ελλάδα πρόσφατα να θεωρούνται άκρως ελκυστικά σε σχέση με αυτά που μπορεί να εμφανισθούν στην αγορά.

• Και τώρα θα με ρωτήσετε.

Γιατί να μας οδηγήσουν στο ΔΝΤ και να το έχει η Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα στα πόδια της, με πιθανή υποχώρηση πλέον του Ευρώ έναντι του Δολλαρίου? Διαβάστε πιο κάτω ένα καλό σενάριο ( χωρίς να απέχει καθόλου από την πραγματικότητα )
Ποιος πραγματικά θέλει αδύναμο το ευρώ;

Η πλέον ωφελημένη χώρα από ένα αδύναμο ευρώ θα είναι η πλέον εξαγωγική χώρα της ευρωζώνης, ήτοι ηΓερμανία, και τα αίτια αυτής της αδυναμίας δεν οφείλονται μόνον στην Ελλάδα.
Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ΔΕΝ θα είναι σε θέση να τροποποιήσει την παρούσα επιτοκιακή πολιτική της, τουλάχιστον πριν από την άνοιξη του επόμενου έτους, διατηρώντας το βασικό της επιτόκιο στα σημερινά επίπεδα του 1%.!!
τιδήποτε αντίθετο θα σήμαινε πιθανότατα βαθύτερη ύφεση για σειρά κρατών-μελών της ευρωζώνης και στην καλύτερη περίπτωση χαμηλότερη ανάκαμψη για άλλα.

Όμως, τυχόν διατήρηση της παρούσας επιτοκιακής πολιτικής εκ μέρους της ΕΚΤ, με ταυτόχρονο περιορισμό της ρευστότητας στις ΗΠΑ ή και αύξηση των δολαριακών επιτοκίων εκ μέρους της Fed, εξέλιξη για την οποία το έδαφος εμφανίζεται ήδη να προλειαίνεται, συνεπάγεται ακόμη περισσότερο αδύναμο ευρώ και πιθανή επιστροφή σε δολαριακές ισοτιμίες της τάξης του 1,20 - 1,25 ευρώ.
Κάτι που είναι ήδη εμφανές σε διαχειριστές κεφαλαίων όπως ο Stuart Thomson, της Ignis Asset Management στη Γλασκώβη, με υπό διαχείριση κεφάλαια ύψους 107 δισ. δολ., ο οποίος δήλωσε στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg ότι ήδη «σορτάρει» το ευρώ, ποντάροντας σε ταχύτερη αύξηση των επιτοκίων στις ΗΠΑ παρά στην ευρωζώνη.

Τι βολεύει λοιπόν τους Γερμανούς .
Το δολλάριο 1,52 Ε ( λίγους μήνες πριν ), ή 1.25?